728te Jaargang VRIJDAG 27 NOVEMBER 1931 No. 21992 EEN VREEMDE REIS. GOEDE OPLOSSINGEN. CHETS. HET voornaamste Nieuws van heden. LEIDSCH DAGBLAD DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN. PRIJS DEZER COURANT .eiden per 3 maanden T. 2.35, per weetf. 0.18 Lelden, waar agenten gevestigd zijn, per weet „0.18 1 per post f. 2.35 4- portotosten. Ergens ver weg in het Oosten, waar het heel warm was, zwommen twee wilde een den in een mooien vijver rond. Ze heetten Kwak en Kwaak. Een oude schildpad hield hen gezelschap en hoewel zij veel langer in den vijver gewoond had dan de eendjes, waren zij toch de beste maatjes. Maar gedurende een buitengewoon war men en drogen zomer gebeurde het, dat de verzengende hitte het water in den vij ver nagenoeg geheel deed opdrogen. Steeds dikker en breeder werd de modderlaag langs den kant en steeds minder water stond er in den vijver. De palmen op den oever lieten treurig het hoofd hangen en de waterlelies waren heelemaal slap geworden. Eindelijk was het water zóó ondiep, dat de beide wilde eenden elkaar bedroefd aankeken. Kwak, die de oudste /was" kwaakte „Als het binnen twee dagen niet ge regend heeft, moeten we wegvliegen en een plek zoeken, waar meer water is." Het zou mij erg spijten, dezen vijver te moeten verlaten," zei Kwaak. ..We hadden het hier zoo goed met onze vriendin, me vrouw Schildpad Twee dagen waren verstreken, maar er was nog steeds geen drupoel regen geval len. De beide eenden besloten dus afscheid van de schildpad te nemen en heen te gaan Het oudje zat op een hoop dood riet aan den kant en verwelkomde haar gasten met de woorden: ,,Wat ben ik blij, dat ik jullie eindelijk weer eens zie! Ik maakte mij al ongerust, dat jullie me vergeten hadt. De vijver is nu wel heel klein geworden, maar ik voel mij toch te oud en te zwak om een reis naar den anderen kant te ondernemen en ik verlang naar gezelschap." „Arme vriendin! Wij komen om afscheid van u te nemen," zei nu Kwak. „Afscheid nemen?" vroeg de schildpad verbaasd. „Ja," antwoordde Kwak. „Als wij niet van den dorst willen omkomen, zullen wij on zen geliefden vijver moeten verlaten om naar een ander tehuis uit te zien. Het doet ons oprecht leed heen te gaan en als het niet noodzakelijk was, zouden wij er nooit over gedacht hebben u te verlaten." Eén oogenblik scheen mevrouw Schild pad als verpletterd te zijn door dit slechte bericht. Zij kon geen woord uitbrengen. Eindelijk zei zij met bevende stem: „Gedurende langen tijd zijn jullie mijn eenige vriendinnen geweest en ik kan niet leven zonder jullie. Als je heengaat, zal ik stellig van verdriet sterven!" „Ons doet het ook verdriet, lieve me vrouw Schildpad," zei Kwak. „Maar wij kunnen heusch niet anders handelen, als wij in leven willen blijven. Bovendien zult u meer water voor u alleen hebben, als wij zijn heengegaan." „Ja, ik snak wel erg naar water, lieve kinderen," moest mevrouw Schildpad be kennen. „Maar het zal mij toch niet het verlies van mijn vriendinnen kunnen ver goeden. Toe, laat mij met jullie meegaan!" Het speet Kwak en Kwaak heel erg, dat zij mevrouw Schildpad alleen moesten ach terlaten, maar zij konden haar toch niet mepnemen! „Bedenkt- u toch, mevrouw Schildpad," zei Kwaak, „dat wij onmogelijk met u mee zouden kunnen loopen. We hielden het nog geen dag vol! Neen, onze eenige hoop is op onze sterke vleugels gebouwd." „En ik kan niet vliegen!" riep de schild pad bedroeft uit. „Zouden jullie me niet kunnen meenemen op je reis door de lucht Zij vinden tegenwoordig van alles uit en je ziet soms dingen gebeuren, waarvan je nooit geweten hebt, dat ze bestaanbaar waren. Bedenken jullie eens een plan. Ik wil mij gaarne in alle schikken, als ik maar meen kan!" Toen Kwak en Kwaak bemerkten, hoe yurig mevrouw Schildpad verlangde hen te vergezellen, staken zij de snavels bij elkaar. Na een tijdje zei Kwak: „We zijn er lang niet zeker van, mevrouw Schildpad, dat ons plan gelukken zal, maar we zullen ons best doen een middel te verzinnen, waardoor we u kunnen meene men." Zij zwommen nu naar het midden van het zoo klein geworden vijvertje en gedu rende wel een half uur hoorde mevrouw schildpad niets anders dan: „Kwak-kwak- kwak-kwaak-kwak Bedroeft keek zij naar haar vriendin hen terwijl zij dacht: „Wat moeten zij er lang over spreken om mij mee te kunnen nemen!" mar eindelijk kwamen Kwak en Kwaak paco mooie! «reinig moe^e aau onrue merboven genoemde tekstboekjes aan den man te brengen, werd de film ver- UlCllg "Ned.-Indië in vogelvlucht", welke dp v doe' in 'luur was afgestaan door ri" "Nederland in den Vreemde", dra! I jS wcrden geheel belangeloos ge- th.al r den directeur van het Casino- Na flen beer van der Made- Kaars i p v,'erd n°B een dansje gemaakt de gezellige stemming, welke 'n den vooravond heerschte, zoo «eds Hogelijk hog steeg. Cn»et al was het èn voor de organisa tie avoni°r het talryke Publiek een Op 't groote erf bij Japik-boer, Daar was 't een druk gesnater, Gekakel en gekrijsch! Miauw! Zei plots de zwarte kater. Wat is er aan de hand vandaag? 't Is niet om aan te hooren! Praat allen toch niet door elkaar! Heeft iemand iets verloren? Verloren? Och, mijn beste Moor, Dat zou zoo erg niet wezen! Zoo sprak de trouwe waakhond, Prins. Hij had gelijk in dezen. Want 't vogelvolk had ruzie saam Elk vond zichzelf 't verstandigst, Het mooiste en het nuttigst, ja! Misschien ook wel het handigst. O, ik! zei 'n oude, grijze uil, Woon boven in den toren. 'k Was om mijn wijsheid reeds beroemd Vóór jullie waart geboren! De menschen prijzen kraaide 'n haan Mij steeds als besten wekker. Als ik kraai, komt de zon op!... Geen Van jullie kan dat, lekker! De ganzen snaterden nu luid: Wij zijn het elegantste! En ik! riep een pedante kip, Ben vast de bijdehandste! Maar ik ben toch het allermooist, Riep nu de pauw, een pronker. 'k Ben geen gewoon, maar 'n aad'lijk dier, Een mooi-gekleede jonker! Daar kwam de boer plots met zijn stok Een dikken! alle dreigen En 't woelig volkje was nu stil. Ze konden wel goed zwijgen! 't Was rustig weer op 't boerenerf En rustig zou het blijven. Een stok is soms een toovenaar, Als domme dieren kijven! (Nadruk verboden). toch weer naar haar toezwommen en zij voelde zich zenuwachtig worden bij de ge dachte, dat het nu beslist zou worden. „Wij hebben een middel bedacht om u meen te nemen," begon Kwak, „maar ge heel zonder gevaar is het niet. Daarom moet u precies doen, wat wij zeggen." „Alles wil ik doen, wat jullie verlangt, als je mij maar niet allen hier laat!" riep mevrouw Schildpad verheugd uit. „We zullen u door de lucht dragen, maar u mag u heelemaal niet verroeren, hoe hoog we ook vliegen!" „Dat beloof ik!" klonk het onmiddellijk. Kwak en Kwaak begonnen nu toebe reidselen voor den tocht te maken. Eerst zochten zij een dikken stok. Toen zij dien gevonden hadden, bonden zij hem om hun- nek. Zoodra zij hiermee klaar waren, leg den ze mevrouw Schildpad uit, hoe zij den stok stevig in haar bek moest houden en niet loslaten, vóór ze haar ergens op den grond hadden gezet. De schildpad beloofde nogmaals stipt uit te voeren, wat er van haar verlangd werd. Zij nam den stok in haar bek en dö eenden gingen met haar de lucht in. Over heuvelen en dalen, rivieren en be ken vlogen zij. Maar een vijver hadden zij nog niet gezien De schildpad hield den stok stijf vast, zelfs toen zijboven een dorp over de daken der huizen vlogen en een jongen hoorden roepen: „Kijk eens, wat gek! Een schildpad, die door twee eenden gedragen wordt!" Mevrouw Schildnad liet zich niet van de wijs brengen. Zij bleef den stok stevig vast houden tot haar vriendinnen haar einde lijk aan den kant van een mooien, grooten vijver op den grond zetten. Ze was blii, dat de reis volbracht was en de eendjes niet minder. Ze waren doodmoe. Maar dat hinderde niet, want ze hadden hun doel bereikt. „Als u niet zoo goed den stok vastge houden hadt, mevrouw Schildpad, was u stellig gevallen en verongelukt!" zei Kwak. Kwaak was het hiermee roerend eens. Het drietal was weldra in hun nieuwe omgeving geheel op dreef en had het nog dikwijls over de meest vreemdsoortige reis, die wel ooit een schildpad en een paar eenden gemaakt zullen hebben. (Nadruk verboden). GOEDE OPLOSSINGEN DER RAADSELS ONTVANGEN VAN: J. Burgerjon, Henk Beets, Fara van dei- Vliet, Mientje Haasnoot, Annie van der Gugten, Klaas Vonk, Henk Vonk, Ruwaard van Dijk, Bastiaan van Dijk, Annie van Dijk, Jannie Hagoort, Willy de Neijs, Jo de Wekker, Hennie de l'Ecluse, Joop Schou ten, Abraham van Es, Bram Lasschuit, Koos Nieboer, Tom Nieboer, Annie Brou wer, Jaantje van der Laken, Nelly Wage- mans, Marietje Laterveer, Wim Kruit, Hendrik West, Karei West, Matthijs van Dijk, Annie Dorrepaal, Gerrit Dorrepaal, Nelly Nagtegaal, Annie Zaalberg, Johan Mulder, Hendrik Mulder, Kees Kleinman, Marie Monteba, Pauline Siere, Rika van Tulden, Piet Duyverman, Adriaan Duyver- man, John Delfos, Marie Favier, Agnes Louise Planje, Johan Ouwersloot, Petro- nella Ouwersloot, Clara Ouwersloot, Anny Boekestein. Nellie van Groeningen, Annie den Hertog. Reinier den Hertog, Marietje Kolderman, Bep Looman, Henk Boom, Annie Verboom. Greet van der Biezen, Annie Bootsma, Nico Kret, Celia Kret, Hans Kret, Ali Krassenburg, Jo de Josse- lin de Jong, Dirkje Hopman, Adrie van Nood, Johan van Nood, Maurits v. Nood, Marietje Montiba, Riet van Berkel, Betsie Philippo, Lyda Philippo, Corry van Driel, Willy Constance Mulder. Jan Wassenaar, Eempien Wassenaar, Koos Lindenburg, Gerard de Geus, Theodorus de Geus, Keesje de Geus, Anje de Gelder, Heiltje Dorrepaal, Bertus Dorrepaal, Marie van der Wolf. Marietje van der Mey, Aaltje Nieuwenhuis, W. Schaap. OPLOSSING VAN DEN REBUS UIT 'T VORIGE NUMMER. Anton stond achter een schilder te kijken en bewonderde het schilderij. (Nadruk verbodenj. 'JN. je kanalisatie cht tot Grave a tot den aan- tn Maasbracht gekanaliseerde op die wijze gekanaliseerde ■ste Maaspand bij St. Pieter LuikMaas- .e Ruhrgebied liksche indus- isloten tot het •indingskanaal morden Maas- nd in verbin- Zuid-Willems- van de Maas van een 5-tal oermond, Bel- algemeen uit twee of meer nt de geheele iedere stuw of id hiervan is x middel van iter op stroom roegere rivier iet overtollige voeropeningen oeringen zijn ten einde de •ielende water- is afgesloten van jukken, de vloer zijn •n worden ge- voer te groot, enomen en de rivier neerge- n op normale de schepen •.de het water- er 3 Meter te hebben een W.. terwijl de i M. bedraagt, Door de zeer mtkolk is het >estaande uit hepen van 600 ten, terwijl er naast elkaar is door twee de Waal ge- gelijk aan het olus N.A.P., en «zijde te Hem- gel open. Het •t is door een scheiden. Het icht door een ïiseerde Maas ia^en van bet or Maastricht, als regel open iet bovenpand n aan dat van 44 pl. N.A.P. nil in water- T.A.P te Maas- worden over- .oemde schut- Roosteren en tót de heeren Meerburg, Wernmk en Roëll, die na 1 Januari niet meer in de Kamer zullen terugkeeren. Spr. dankte hun voor de wijze, waarop zij hun, taak als leden hebben opgevat en gaf hun de verzekering, dat zij leden achterlaten, die met groote dankbaarheid en hoogachting zijn vervuld voor hetgeen de aftredenden hebben gedaan. De heeren Meerburg en Wernink, die beiden meer dan tien jaar als leden in de Kamer hebben zitting gehad, dankten evenals de heer Roëll voor de prettige samenwerking met Bureau en Kamer. Na rondvraag ging de Kamer over in huishoudelijke zitting. industriegebied. De verbinding van de gekanaliseerde Maas bij Wessem met de Zuid-Willemsvaart bij Nederweert gaf een verbinding met het Zuidwesten des lands, via het Wilhelminakanaal enz. Beide wa terwegen geven tevens verbinding met België 't zij via Waal en Merwede (Ant werpen); 't zij via de Zuid-Willemsvaart en Kempensch Kanaal (Luik-Antwerpen.) Was oorspronkelijk door een gemengd Nederlandsch-Belgisehe Commissre een rapport samengesteld voor kanaliseering van den Maas, loopende van Luik tot Box meer, toen de wereldoorlog dejfi. plannen in duigen deed vallen, besloot de Nederl. Regeering in 1915 zelf de Maas op Nederl. inakanaal zijn 1000 ton. uiteenzetting n Limburg. Nadat spreker aeze technische mededee- iingen had gedaan gingen de aanwezigen in gedachte scheep te Grave en voeren de rivier op tot Maastricht terwijl een pracht- collectie lantaarnplaatjes waarbij veel luchtfoto's, alles verduidelijkte en liet zien de werken die gereed en nog in uit voering zijn. Spr. besloot zijn betoog met eenige mooie foto's van de Maasbruggen te proiecteeren. Na afloop sprak de Voorzitter een bij zonder woord van dank voor hetgeen de heer v. d. Laan had verteld en laten zien. Na ballotage van een candidaat-lid en voorstelling van een nieuw lid, werd de yergadering gesloten. BINNENLAND. De gemeente Leiden sluit een leening van 2 millioen gulden. (3e Blad). De kasbehoeften der gemeenten; voor- loopig verslag der Tweede Kamer. (Bin nenland, 4e Blad). Het conflict bij de firma Jannink; de loonen na rationalisatie 2 pCt. hooger ge worden?; geen overeenstemming bereikt. (Binnenland, 4e Blad). Mr. J. A. de Wilde benoemd tot voor zitter van de Rijkscommissie Werkverrui ming. (Binnenland, 4e Blad). Scheepsmalversaties te Rotterdam tot een bedrag van f. 120.000. (Gemengd, 2e Blad). Is men den dader van den moord te Zuidbroek op het spoor? (Gemengd, 2e Blad). Ons parlementair overzicht. (3e en le Blad). BUITENLAND. Rede van Laval over Frankrijk's buitenl. politiek. (Buitenl., Ie Blad). Het bij de Nazi's in Hessen gevonden document. (Buitenl., Ie Blad). Verdere protectie in Engeland voor den landbouw. (Buitenl., Ie Blad). REORGANISATIE NIJVERHEIDS-ONDERWIJS. De Minister van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen heeft aan de besturen der van Rijkswege gesubsidieerde Nijverheids- avondscholen met 'n langeren cursusduur dan 6 maanden of met een grooter aantal lesuren dan tien per week, opgedragen dezen cursusduur te stellen op 26 weken en het aantal lesuren op tien per week. Deze verandering zou ingaan op 1 Jam 1932. Het hoofdbestuur van den Ned. Bond van Leeraren bij het Nijverheids-ondenvijs heeft zich dezer dagen tot den Minister van OK. en W. gewend en met klem ge waarschuwd tegen het nemen van dezen overhaasten maatregel. Bedoelde Bond vreest, van de voorge nomen wijziging een ontwrichting van het vakonderwijs, dat na jaren van moeizamen arbeid op het tegenwoordige peil is ge bracht. Door de voorgenomen wijziging zullen juist die leerlingen worden gedupeerd, die geen onderwijs aan een dag-ambachts school hebben gevolgd. Waar naar het oordeel van deze organi satie door dezen maatregel de belangen van de toekomstige vakwerklieden ten zeerste zullen worden geschaad, ontwik kelt deze bond een actie, om invoering van deze wijziging te voorkomen. Ook verschillende afdeelingen van vak organisaties te dezer stede hebben zich tot den betrokken Minister gewend met verzoek, om de voorgenomen wijziging niet te doen doorgaan. EEN REIS VOOR MEDICI NAAR DE COTE D'AZUR. Door de Société Médicale du Littoral Méditerraneen te Nice wordt ook dit jaar weder een reis georganiseerd naar de Cöte d'Azur, waaraan deelgenomen kan worden door medici, hun dames en stu denten in de medicijnen. Zij zal plaats hebben tusschen 26 Dec. 1931 (aankomst te Marseille) en 9 Januari 1932 (vertrek uit Nice). Voor hen, die niet over voldoenden tijd kunnen beschikken voor de geheel reis bestaat de mogelij kheid slechts deel te nemen aan het eerste of laatste gedeelte, waarvan de data gesteld zijn van 26 Dec. tot 4 Januari of van 1 tot 9 Januari. H^t hoofddc?l der excursie is 't beter be kend maken der geneeskundige inrichtin gen aan de Cöte d'Azur. maar tevens zul len eenige belangrijke musea en labora toria, o.a. dat van den bekenden dr. Voro- noff. bezocht worden. Volledige inlichtingen en programma's worden gaarne verstrekt door dr. J. v. d. Hoeven Leonhard Roemer Visscherstraat 2, Amsterdam, en door dr. P. A. de Wilde, correspondeerend lid der genoemde So ciété, Prinsengracht 401, Amsterdam C. LIEFHEBBERS VAN CHOCOLADE. Reizigers hebben geprobeerd om de cho coladeautomaten, welke zich in de 3e klasse rijtuigen van de Electrische treinen bevinden mee te nemen. Bij deze pogingen zijn zij blijkbaar gestoord, maar wel wer den de automaten zeer ernstig beschadigd en onbruikbaar gemaakt, zoodat zij dooi nieuwe automaten vervangen moesten ;worden. De politie stelt een onderzoek in.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1931 | | pagina 1