vrijdag 6 november 1931
:hets.
72ste Jaargang
No. 21974
WAAROM DE KOE
HEETTE.
,SING"
GOEDE OPLOSSINGEN.
Het voornaamste Nieuws
van heden.
LEIDSCH
DAGBLAD
nArofTA'n i/rvno tcmrw cm AMCTDrnrv i
Op een der jongensscholen in een stad op
Java. waarop heel veel kleine Javaantjes
en Chineesjes waren, vertelde een der on-
(J(rwijzers aan de leerlingen uit zijn klas
van de groote ellende ,die nu 't oorlog in
China was. in dit groote rijk heerschto Hij
vertelde hun vooral van den vreeselijken
honger, die in ^'ommige streken de bevol
king leed zcodat vaak de kinderen van
honger stierven. „Stelt je eens voor", zei
hij. „dat je moeder geen eten meer. in huis
had geen rijst en geen brood zelfs, en
dai hee. veel dagen lang. En dat jullie, om
je honger te stillen, gras en boombladeren
moesten eten en daar dan heel ziek van
werd' En dit is nu vaak het lot van die
arme kinderen in China. Daarom 9zou ik
zon graag wat aan die kleine Chineesjes
willen zanden. Willen jullie me daarmee
helpen, jongens?"
„O, meester, ik wil iederen dag graag
wat van m/jn eten voor die arme kin-
dertejs bewaren!" riep een Chineesje.
„Neen. dat behoef je niet te doen, Kim'
lacht de onderwijzer. „Met he'pen bedoel
ik geld bijeen zamelen. Kijk, als jullie nu
va bet geld, dat jullie zoo vaak uitgeeft
aan snoeperijen, telkens wat wilt bewaren,
dan hebben we misschien in korten tijd
zóóveel bijeen, dat we er iets goeds voor
kunnen koopen, bijvoorbeeld eenige balen
rijsi of een koe, die melk geeft, of.e.
Nauwelijks had de onderwijver het
woordje ,.koe" uitgesproken, of een uit
bundig gejuich ging door heel de klas.
„0. koopen we dan een koe!?" riepen bij
na alle jongens. „En wordt die naar China
gronden? En hoeveel geld kost zoo'n koe
wel? O, en drinken dan die kinderen, die
zoor honger hebben, melk van onze koe?"
„Weest nu eens even stil, beste jongens,
en luistert eens", sprak de onderwijzer
lachende „Kijk. als jullie het zoo prettig
vindt, om een koe te koopen, en vooral
als iedere jongen daarvoor wat geld wil
afzonderen, dan kunnen we, als we allen
vlijtig sparen, wel een koe koopen. Maar het
moet natuurlijk een beste koe zijn, een die
veel melk geeft.
Nou. en wat zoo'n koe kost, doet er niets
loe" zei Oei, een der jongens, wiens vader
in geconserveerde vruchten handelde.
„Ja, he geld komt er best", meende
Liem, de zoon van een handelaar in var-
kensvleesch.
Zoo spraken veel jongens uit de klas
ever de koe.
Doch een armoedig gekleed Chineesje,
k\ Sing heette, en 't kind was van arme
fóders, had nog niets gezegd. Hij leed zelf
laak honger en geld kreeg hij nooit. Hier
aan dacht ook de kleine Sing. En toch zou
bi) ook zoo heel graag wat willen geven.
En ziet. zoo denkende kwam hem iets
goeds in de gedachten! Sing had zich na
melijk voorgenomen, op iederen marktdag
heel vroeg op te staan en naar de markt
te gaan. Daar zou hij dan voor de ko
ki's. 1> die hun inkoopen hadden gedaan,
de zware manden gedragen, en voor de wei
nige centen, die de vrouwen hem dan voor
zijn hulp zouden geven, wilde hij apen-
nootjes koopen. En iederen dag, na school-
hid, 2) zou hij dan daarmee gaan venten.
„Misschien win ik dan wat op de kat
jang". mompelde hij. „En dat is dan voor
de koe
Sing, die reeds een koopman-in-den.dop
was. deed wat hij zich had voorgenomen,
en hoewel er op de markt altijd heel veel
Ueinc jongens te vinden zijn, die graag
met vruchten dragen wat verdienen, liep
het hem reeds op den eersten dag bepaald
jnee, want vóór schooltijd had hij reeds
twaaL centen verdiend. Moe van het onge
wone werk kwam hij dien morgen in de
school en hoorde daar de jongens weer
druk babbelen over „de koe".
„Meester", vroeg juist weer Liem, „koeien
krijgen toch wel eens kalfjes, nietwaar?"
„Ja, Liem, soms krijgen koeien kalfjes",
was het antwoord.
„En als nu onze koe een kalfje krijgt,
hoe gaat het dan met dat kalfje?" vroeg
I e jongen.
„Beste jongen", zei de onderwijzer, „laten
n,1®* praten over wat later gebeuren
an. t Zou dan misschien juist zoo gaan
me* het meisje, dat eieren had gekocht
(|p?r -S da°ht aan de kuikentjes die uit
lfinÜ eieren zouden komen en later weer
ppen zouden worden. „En die kippen leg-
weer eieren.zei het meisje.
swr."') daar struikelde ze over een
kannt 2flfviel. en- alle eieren waren
dp Veg waren de eieren! Weg waren
ue--. kippen..."
INBRAAK.
In den nacht van Woensdag op Donder
dag is ingebroken in een pand aan de
r^^npaoht, bewoond door den heer B.
«ii*-F heeft zich vermoedelijk laten in-
juiten, doch is bij zijn arbeid niet erg
v Beweest, zoodat de 90-jarige moeder
VmiLFen heer B wakker werd. Op haar
ipgeroep kwam de bewoner aansnellen,
nrfcr.naJeen worsteling met den inbreker
wprrf waarbij de heer B. niet ernstig
Pav, nverw°ndDe dief wist te ontkomen,
uit elliJk ingesteld onderzoek wees
htóft er niets vermist werd. De politie
"Wt de zaak in handen.
„Maar koeien zijn "toch geen eieren!"
lachte Liem. „Hebt u ooit gehoord, dat een
koe brak, meester? En mijn vader wil best
tien gulden geven, als ik dan maar later
het kalfje mag hebben.
vDaar praten we nog wel eens over,
jongen' zei meester. „Ga nu maar eerst
vlug naar je plaats; 't is tijd".
Nog dienzelfden dag liep Sing met een
mandje vol apenootjes door de verschil
lende kampongs, al maar roepende: „Kat
jang Batavia!" 3). En omdat hij meer
katjangs gaf voor één cent, dan andere
katjang-verkoopers, had hij al spoedig
zijn geheel n voorraad verkocht met een
winst van dertien centen. Zoo ventte nu
voortaan iederen dag de kleine koopman
met katjangs En hoewel Sing zelf niets
van zijn handel had verteld, wisten toch
alle jongens en zelfs de onderwijzer het, en
aller, begrepen, dat het voor „de koe" was.
En toen nu op een dag Sing den onder
wijzer vroeg: „Meester, wilt u het geld, dat
ik voor „de koe" heb verdiend, bewaren?"
antwoordde deze: „Zeker, wü ik dat, Sing
En ga jij zoo maar voort, mijn jongen"
De jongens echter, wier ouders welgesteld
waren, vonden Sing's geld verdienen voor
„de koe" heel dwaas Doch één jongen, die
Tjoeng heette en bijna even arm was a.s
Sing, ging nog dienzelfden dag zijn oom
opzoeken, die een fruitstalletje op de markt
had. Na veel vertellen over „de koe" kreeg
hij toen van oom Hap een klein - mandje,
waarin eenige reeds aangestoken djam-
boe's 4) en wat overrijpe, plakkerige bana
nen lagen. Met dez^ vruchten begon h«j nu
óók te venten, en evenals Sing zijn kat
jangs aanprees, riep hij, Ti oen; „Ik heb
sappige, zoete djamboe, djamboe! 'k Heb
versche bananen!" Maar ach. 't was zoo
bitter weinig, wat hij verkocht, zoodat
reeds na weinige dagen Tjoeng huilende
den onderwijzer vertelde, dat het zoo slecht
ging met zijn fruithandel. „Wat ik op de
djamboe's verdien verlies ik weer op de
bananen, meester," klaagde hij. „En mijn
oom wil mij geen vruchten meer geven.
Hij zegt: „Er zit geen handelsgeest in
je..." En 't is zoo naar, dat ik nog niets
heb kunnen geven voor „de koe". „Hoeveel
moet er nog bij om de koe te kunnen koo
pen?" vroeg hij zuchtend.
Als antwoord op deze vraag t.eekende
toen de onderwijzer een koe met twee poo-
ten, doch zonder ooren en* zonder staart op
het bord. Met deze teekening begreep dan
ook de jongen, dat het grootste gedeelte
i van het geld, waarmee de koe gekocht zou
worden, er was. En alleen hij, Tjoeng, had
nog geen cent gegeven. Neen, hij alleen
kon niet spreken over „onze koe". Hij
alleen zou niets kunnen geven aan de
kindertjes in China, die honger leden
Het was ook daarom, dat Tjoeng dien
namiddag schreiende aan den weg zat.
„Waarom huil je?" vroeg Sing, die weer
met zijn katjangs liep te venten.
„Omdat ik nog niets gegeven heb voor
de koe," klonk het droef. „Ik ben de eenige
van onze klas, die nog geen cent heb kun
nen geven. Ik alleen kan niet praten van
„onze koe", zooals jullie. Van mij is geen
haartje van de heele koe. En ik had zoo
graag wat gegeven. Maar wat ik op de
djamboe's verdiende, verloor ik op de
bananen, engeen duit bleef er
over
„Nou, Tjoeng, dan weet i k er wel wat
op te vinden, dat j ij óók wat voor „de
koe" kunt geven", begon Sing. „Je kunt
de helft van mijn katjangs krijgen en
daarmee in de kampongs gaan venten. Én
je behoeft mij pas te betalen, als je er wat
mee verdiend hebt. Ik zal je de buurten
aanwijzen, waar je het meeste ver
koopt.
„O, wil je dat doen?!" riep Tjoeng ver
heugd uit.
„Kom maar mee," was het antwoord, dat
Sing hem gaf.
Een paar uren later liep toen ook Tjoeng
met zijn koopwaar door de Kampongs, al
- maar roepende „Katjang Batavia! Kat
jang gorang!"5) En het duurde toen niet
lang, of ook hij had zijn koopwaar ver
kocht met een winst van negen centen.
Met de woorden; „Nu kan ik toch óók
wat voor de koe geven!" bracht hij het
geld voor de geleende katjangs aan Sing,
die begon te lachen en toen zei: „Ik zal je
morgen weer wat katjangs leenen.
„Nou, dat is heerlijk!" riep Tjoeng. Doch
waarom Sing zoo lachte, wist hij toen nog
niet. Dit begreep hij pas op den dag, toen
het geld voor de koe bijeen was. Toen
sprak de onderwijzer:
„Ik dank jullie allen, beste jongens.
Maa,r vooral dank ik hen, die het geld met
zooveel moeite verdienden. En jij, brave
Sing, die zoo iets goeds deed, door Tjoeng
te helpen, zoodat ook hij iets kon geven,
jou dank ik het allermeeste. Jij hebt een
goede daad verricht, jongen!"
PRIJS DEZER COURANT^
elden pér 3 maanden f.2.35, per weekf.0.18
Lelden, waar agenten gevestigd zijn, per week „0.18
per post f.2.35 4- portokosten.
„Wat deed hij dan voor Tjoeng, mees
ter?" vroegen eenige jongens.
„Wat hij deed? Wel, hij liet de Kat
jangs, die hij had gekocht, om daarmee
zelf wat geld te verdienen, door Tjoeng
verkoopen", vertelde meester. „En op een
dag, toen hij begreep, dat Tjoeng niet veel
zou verdienen, gaf hij, Sing, wat van zijn
eigen verdiend geld aan eenige kinderen
uit de Kampong en zei, dat ze daarvoor
katjangs moesten koopen bij Tjoeng, om
dat die veel lekkerder waren dan die hij
zelf verkocht.Ja. jongens, zoo deed
Sing
Dit vonden toen alle jongens uit de klas
zóó mooi van Sing, die zelf zoo heel arm
was, dat zij nu op hun manier hem dit
wilden toonen. Eerst begonnen zij eenige
oogenblikken met elkander te fluisteren
en daarna vroegen zij, eveneens fluisterend
den onderwijzer:
„Meester, mogen wij de koe nu al vast
een naam geven, ook al is zij nog niet ge
kocht?"
„Welzeker mag dat," klonk het lachend.
Daarop ging Saleh. een Javaantje, die de
beste teekenaar der geheele klas was, naar
het bord, teekende daarop keurig een
groote koe en schreef daaronder in sier
lijke letters:
„Dit is onze eigen koe, die wij hebben
gegeven aan de kinderen in China, die
honger lijden En de koe noemen wij:
Sing!"
Natuurlijk vond Sing het heerlijk, dat
de koe z ij n naam kreeg. Hij bedankte
daarom alle jongens vriendelijk, en ook
vertelde hij hun, dat nu de handel met de
katjangs zóó goed ging, hij daarmee wilde
voortgaan.
,,'t Is zoo prettig zelf wat geld te ver
dienen," zei hij. En toen op Tjoeng wij
zend. „Dat vindt hij ook en daarom wordt
h ij mijn compagnon.
Allen hadden schik, toen Sing zoo sprak
en Tjoeng wist geen raad van geluk. En als
om zijn groote vreugde uit te drukken, zei
hij: „Sing, ik zal wel altijd heel hard
roepen: „Katjang Batavia! Katjang go-
rang!" als we door de Kampongs loopen!"
Toen de koe later in China gekocht
was, kreeg ze werkelijk den naam „Sing".
Doch, of ze dien naam heel lang droeg,
vertelt de geschiedenis niet. Maar wèl
waren de arme kindertjes in China heel
blij, toen ze hoorden dat de melk, die zij
kregen, van een koe kwam, die door an
dere kindertjes voor hen was gekocht.
TANTE JOH.
(Nadruk verboden).
1). Kokinnen.
2). De schooltijd eindigt op Java
één uur in den namiddag.
3). Apennootjes uit Batavia.
4). Sappige, eenigszins peervormige
vruchten.
5). Gebrande apennootjes.
GOEDE OPLOSSINGEN DER RAADSELS
ONTVANGEN VAN:
Lieuwke Kranenburg, Gerard de Geus,
Dorus de Geus, Keesje de Geus, Corry van
Driel, Jan Wassenaar, Eempien Wasse
naar, Margje van Tuil, Willempje Schaap,
Mientje Haasnoot, Henk Beets, Celia Kret,
Nico Kret, Hans Kret, Adrie Bavelaar,
Joop Schouten, Marie van der Wolf (2
brieven, ook die der vorige week was in
dit pakket), Ru van Dijk, Bas van Dijk,
Annie van Dijk, Matthijs van Dijk. Abra
ham van Es, Reinier den Hertog, Annie
den Hertog, Marietje Laterveer, Dirkje
Hopman, Adrie van Nood, Maurits van
Nood, Johan van Nood, Marietje van der
Mey, Wim Kruit, Karei West, Hendrik
West, Piet JDuy verman, Bertus Dorrepaal
en Heiltje Dorrepaal (de brieven der vorige
week waren nu in dit pakket), Marie Fa-
vier, Pauline Siere, Jacobus Laurier, Annie
Bootsma, Nellie Ouwersloot, Clara Ouwer-
sloot, Annie Zaalberg, Francina Brussee,
Theo Brussee, Suze van Polanen, Willy
Constance Mulder, Jo de Wekker, Nel Ha-
goort, Bram Lasschuit, Arie de Graaff,
Nelly Nagtegaal, Annie Dorrepaal. Gerrit
Dorrepaal, Johan Mulder, Hendrik Mul
der. Annie Verboom, Willie Schilp, Leme
Schilp, Willy de Neys (2 brieven in dit
pakket, ook die der vorige week), Jo de
Josselin de Jong, Jannie de Water, Frans
de Water, Antoon Verdoes, Koos Nieboer,
Tom Nieboer, Chris van Nieuwenhuyze,
Jannie van Nieuwenhuyze. Juup Offringa,
Betsie Philippo, Lyda Philippo. Gerharda
Eggink, Christiaan Eggink, Bertus Dorre
paal, Heiltje Dorrepaal, Neeltje Bervoets.
Jannie Hagoort.
o
IKKEN.
3 VROUWEN.
arika.
gisteravond
de Leidsche
:he Vereeni-
lezing met
ochten door
in totaal 6
;n, maakten
dwars door
j wijken van
ren zij meer
stieke eigen-
na en flora
iljke hoofd-
staten van
ar per auto
die zij aan
ie lantaarn-
.•tuigden dan
g. Daar aan
roote kosten
houden van
*t geven van
en van hon-
ollywood ge-
mogelijk te
jden door de
♦n aankomst
n zijn.
nes ook door
lenstammen,
'ao's. Hoewel
den India-
s meer goed
verhouding
3n zeer veel
iproken over
nde vormen
se stammen;
werking, de
n een derde
jk de groote
ld en worden
oys als de
■n niet ver-
srteld om in
atten. Alles
boeiend en
zal ook maar
oekoring zijn
eden van dit
ïg, mevrouw
en korte in-
.ikte aan het
't gebodene.
IS.
I vanmorgen
üactiebureau.
uisteren
ris van „Het
alles wat deze samenleving aan barricaden
bouwt tusschen God en ons land, Hij is
te vinden, daar loopt een weg van ons
naar Hem.
Over twee weken, Donderdag 19 Nov.,
hoopt dr. Tjalsma de vierde en laatste
lezing te houden. Deze lezing zal een
samenvatting geven en over de blijvende
waarde en waarheid van het Godsgeloof
spreken, ook voor onzen tijd met al zijn
duisternissen en smartelijkheden, die twij
fel wekken. Dr. Tjalsma zal deze laatste
lezing vastknoopen aan het oude en
bekende bijbelwoord: Nu blijven geloof,
hoop en liefde!
Een groote grondgedachte van Kerkop
bouw, die naar voren gebracht moet wor
den, betreft het oecumenisch karakter der
Kerk. Wij zien de groote vragen betref
fende de Kerk in oecumenisch licht en
kunnen ons daarom niet tevreden stellen
met een plaatselijke probleemstelling.
In 't kort behandelt spr. de organisatie
van de Kerk en de tucht. Alle respect
heeft spr. voor de Statenvertaling, maar
men bespoedige toch het uitkomen van
een nieuwe vertaling.
Na nog even bij de onderafdeelingen en
studiecommissies van Kerkopbouw te heb
ben stilgestaan, besloot spr ziin met aan
dacht aangehoorde rede.
Ds. Boissevain dankte spr. voor zijn
helder betoog, waarna zich een aange
name discussie ontspon.
ekking willen
Nu de win-
is. zijn wij
an alle aan-
n dekens en
i mannen en
vrouwen ais voor kinaeren is groot gebrek.
En zet u er dan vooral bij. dat onze
stichting een strikt neutraal karakter
draagt en dat dus gegadigden van alle ge
zindten van harte welkom zijn. Vele men-
schen denken, dat wij een uitsluitend
katholieke vereeniging zijn. omdat wij in
het Sint-Vincentiusgesticht aan de Hoog-
landsche Kerkgracht gehuisvest zijn. maar
dat is niet waar.
U weet: even een briefkaartje of tele
foontje aan mevrouw MandersVermeu
len. Oegstgeesterlaan 12 (telefoon 292) en
de goederen worden aan huis afgehaald.
Bij voorbaat onzen dank.
We beloofden er voor te zullen zorgen
en doen bij deze onze belofte in vervul
ling gaan.
BINNENLAND.
Ons parlementair overzicht; redevoerin
gen der heeren Colijn, Marchant en
Schokking. (3e Blad).
De postbegrooting voor 1932; de minis
ter over den radio-omroep en den zender-
bouw. (3e Blad).
Het voorloopig verslag der Tweede Ka
mer over de begrooting voor Koloniën.
(Binnenland, le Blad).
Het rapport der regeeringscommissie,
inzake bestrijding van dansexeessen. (Bin
nenland, le Blad).
De inbraken te Wassenaar opgehelderd;
een groot deel der juweelen is terecht.
(Gemengd, 2e Blatö).
Twee noodlottige schoten; dramatische
voorvallen te Utrecht en Toldijk; één
doode en één zwaar gewonde. (Gemengd,
2e Blad).
Roofmoord op een notaris te Gorinchem;
de dader onbekend. (Gemengd, 2e Blad).
Nabij Sommelsdijk is een auto door een
tram gegrepen; één der inzittenden werd
gedood twee anderen zijn zwaar gewond.
(Laatste Berichten, 1ste Blad).
BUITENLAND.
In Engeland is de nieuwe regeering
thans gevormd. (Buitenl., le Blad).
De Rede van Brüning op het Centrum
congres. (Buitenl., le Blad).
Litwinof's verblijf in Italië. (Buitenl.
le Blad).
„KUNST NA ARBEID".
De mannenzangvereeniging „Kunst na
Arbeid" bestaat bijkans 38 jaar en is nog
kerngezond, al heeft zij, zooals iedere ver
eeniging, haar ups and downs gekend.
Toen voor enkele weken haar directeur,
de heer W. Hoogzaad, aan wien „K. N. A."
veel te danken heeft, moest afscheid
nemen wegens gezondheidsredenen, dreig
de weer een donkere wolk, doch 't actieve
bestuur heeft ook dezen tegenslag het
hoofd geboden, en al is het dat het den
heer Hoogzaad met weemoed zag gaan, het
heeft energiek aangepakt, wat blijken moge
uit het feit, dat als directeur benoemd is
de heer Jan J. v. d. Bos, uit Delft, die zes
groote koren en enkele kinderkoren onder
zijn leiding heeft.
Te Rotterdam heeft hij o.a. „Vereenigde
Zangers", „Caecilia", te Delfshaven „Delf-
haven's Gemengd Koor".
Door hem werden reeds meerdere com
posities gemaakt, welke door verschillende
vereenigingen werden uitgevoerd. Boven
dien heeft hij met verschillende koren, op
diverse concoursen, reeds vele eerste prij
zen en directeurs-prijzen behaald.
Laten we hopen, dat „K. N. A." onder
deugdelijke leiding een goede toekomst zal
tegemoet gaan en eerlijk gezegd, wij
twijfelen daaraan niet.
Men zie overigens de advertentie betref
fende de aangifte van leden.
De heer K. Raimond alhier is ge
slaagd voor het examen wiskunde L. O.
De adjudant-onderofficier H. de Roos
van het 4e reg. infanterie alhier, wordt
met ingang van 30 November a.s. werk
zaam gesteld aan de school voor reserve-
officieren der militaire administratie te
Kampen, met bestemming om aldaar op 1
Februari 1932, in zijn tegenwoordigen
rang, definitief over te gaan bij het
dienstvak der militaire administratie.
Met het oog op den financieelen toe
stand van het Zieken- en Ondersteunings
fonds der Ned. Spoorwegen worden ver
schillende bezuinigingen ingevoerd. Zoo is
o.a. het aantal geneesheeren voor het
station Leiden, dat vroeger twee bedroeg,
tot één teruggebracht. Het station- en
spoorwegpersoneel uit Leiden, dat zich
echter met deze bezuinigingen niet kan
vereenigen, heeft zich met een uitvoerig
schrijven tot de directie van de Nederl.
Spoorwegen gewend om in de vacature-
dr. Schreuder) alsnog een tweeden genees
heer te benoemen.
De brandweer heeft gistermiddag ten
huize van C„ Maresingel 96 een schoor
steenbrandje gebluscht.
Bij de politie zijn twee rijwielen te
bevragen, welke onbeheerd op straat zijn
gevonden.
Tengevolge van het breken van de
achteras van een vrachtauto der firma
M. D. te Oegstgeest is gistermiddag om
streeks 2 uur het rij verkeer op de Hoo-
gewoerd ongeveer twintig minuten ver
traagd geweest.
Gistermiddag omstreeks halfvijf is
een paard, dat gespannen was voor een
groentenwagen bestuurd door H. V., bij
het afrijden der Koornbeursbrug pardoes
door een winkelruit der firma Langezaal
geloopen. Het paard, dat in de étalage
nog vrij aanzienlijke schade aanrichtte,
werd aan beide voorbeenen verwond.
Wij verwijzen naar een advertentie
in dit Blad. betreffende een a.s. Woens
dagavond in de Waalsche Kerk door prof.
Knappert te houden lezing over „Het
godsdienstig leven van Prins Willem I."
