<D -ARNHEM" Zijn L0NDENSCHE BRIEVEN. LEVENS VERZEKERING MAATSCHAPPIJ AMERIKAANSCHE NOTITIES INGEZONDEN. SCHEEPSTIJDINGEN. kreeg daar van den leider (het toekom stige staatshoofd) eenige met dynamiet gevulde oommen. Kamo uracht het ge vaarlijke goedje naar Tifüs over. De overval, die de bolsjewistische kas van de nooüige contanten moest voorzien, vond plaats in Juni 1907. Kamo was te weten gekomen, dat de kassier van de plaatselijke aideeling van de Ryksoank dien dag op net postkantoor 375,U00 roe bel in bankbiljetten van 500 roebel zou ontvangen. De kassier haalde het geld af en reecl terug naar zijn kantoor. Hij zat in een rijtuig, na zijn rijtuig reed een andere wagen met vier gewapende solda ten. Beide wagens waren omringd door een wacht van 50 kozakken. Toen de stoet zich in het centrum van Tiflls bevond, niet ver van het paleis van den landvoogd, slingerde iemand (het was „Nizjerade", d.wz. Stalini een bom naar de kozakken. De uitwerking van de ontploffing was ontzettend. Na deze bom werden nog eenige geworpen. Er ontstond een paniek, de eene ontploffing volgde na de andere, de kozakken zagen zich bovendien be stookt door de leden van de bende (de bende telde 75 man). De kassier viel uit zijn rijtuig en de paarden, geschrokken door de ontploffingen en de schoten, gin gen op hol. De geheele onderneming dreigde op deze wijze te mislukken, omdat het geld.in dat rijtuig lag. Toen snelde Kamo naar de paarden en wierp een bom onder hun pooten. De arme dieren wer den uiteengereten, het rijtuig werd in stukken gescheurd. Kamo snelde naar het brandende rijtuig, greep de zt^are tasch met bankbiljetten, sprong daarna in een wachtend rijtuig en reed weg, voortdu rend op zijn achtervolgers schietend. Deze overval, georganiseerd en geleid door den tegenwoordigen dictator van Rusland, had pl.m. 100 menschen het leven gekost, maar de bolsjewistische partij kreeg een som van 375.000 roebel, hetgeen in dien tijd een zeer groot bedrag was. De partij kon dus haar werk voortzetten en de vrienden van Lenin (al die Zinow- jew's, Loenatsjarsky's enz.) konden hun onbezorgd leventje in het buitenland, buiten het bereik van de tsaristische po litie, voortzetten. Dat dit bij Stalin, die den overval georganiseerd en geleid had en er zelf persoonlijk aan deel had geno men, woede wekte, is niet moeilijk te be grijpen. Uit dien tijd stamt zijn haat te gen de „adjudanten" van Lenin en zijn minachting voor die lafaards, die wel van de vruchten van zulke overvallen konden genieten, maar er niets voor voelden om hun leven te wagen. Streng gesproken hoefde Stalin niet persoonlijk deel te nemen aan den aan val. HIJ was toen reeds een der erkende leiders van de partij en speelde in den strijd tegen de tsaristische regeering (wij bedoelen daarmede den werkelijken strijd en niet het geklets en getheoretiseer te Genève, Parijs en andere buitenlandsche steden, waar de „adjudanten" van Lenin toefden en hun tijd in de café's door brachten in onafgebroken disputen over spitsvondige vraagstukken) een der be langrijkste rollen (Trotsky was toen nog een tegenstander van Lenin)Kamo en de overige vooraanstaande leden van de bende, die den aanval voorbereidden, had den hem gesmeekt, zich van elk aandeel in den overval en het gevecht te onthou den. Stalin wilde echter niet naar hen luisteren. Voor een gedeelte was dit een gevolg van zijn gevoel van kameraad schap: je kunt niet andere menschen den dood tegemoet sturen en je zelf verber gen. Daarbij speelden echter ook andere gevoelens een belangrijke rol.. Het be langrijkste was het gevoel van een Kau- kasiër voor riskante rooverijen, voor schiet Dartijen e.d. Stalin is een afstammeling van de roofzieke Allanen, over wier roove rijen en plundertochten in den Kaukasus honderden liederen gezongen worden. De geest van die verre voorouders leeft in hem voort. Na dezen overval viel de bende uiteen. Kamo vluchtte naar het buitenland en sloeg zijn tenten te Berlijn op. Daar vatte hij het plan op, den bankier Mendelssohn te ontvoeren en van zijn familie een hoo- gen losprljb te elschen. Indien de familie dat bedrag zou weigeren te betalen, dan zou Kamo den bankier de vingers afhou wen en ze per post aan de familie van Mendelssohn sturen. Hij bracht Lenin op de hoogte van dat phantastlsch plan. De Duitsche politie kreeg echter bijtijds arg waan en hield een huiszoeking in zijn ka mer. Zij vond daarbij eenige bommen en zette den vriend van Stalin achter slot en grendel. Op deze wijze is Mendelssohn aan een groot gevaar ontsnapt. Na de bolsjewistische revolutie werd Kamo een der belangrijkste personagiën te Tiflis. De vriendschap tusschen „Koba" die intusschen „Stalin" was geworden, en „Kamo" bleef even innig als in de dagen van de voorbereiding van den roofoverval op den kassier van de rijksbank. In 1924 werd Kamo te Tiflis op straat door een auto overreden en gedood. Toevalligerwijs vond dat op dezelfde straat plaats, waar in 1907 het geld geroofd was. Toen Stalin den dood van zijn vriend vernomen had, geraakte hij in woede en beval aan de G.P.Oe den chauffeur terecht te stellen. En hoewel die chauffeur lid van de com munistische partij was en de dood van Kamo een gevolg van een ongelukkigen samenloon van omstandigheden was, hoe wel te Tiflis algemeen bekend was, dat den chauffeur geen blaam trof, werd hij toch dienzelfden dag in den kelder van de G.P.Oe afgemaakt. De dood van den persoonlijken vriend van den almaehtigen heerscher van Rusland moest in elk geval gewroken worden. Dr BORIS RAPTSCHINSKY. RECLAME. uw e9> aangedaan kalmeert hoesten ®maakt slijm los! brengt verlichting vraag het oordeel van uw dokter I AtfNffN n 6.MHN01BSMA4ÉN HAAÓ 6449 (Van onzen Londenschen correspondent.) DE MOTOR-TENTOONSTELLING. Boven de rijen automobielen, in Olym- pia opgesloten, hangt het watervliegtuig dat zich dit jaar van het vliegrecord heeft meester gemaakt. Het is alsof het op het punt staat een noodlanding te doen op de zwarte uitgestrektheid der auto-daken, dalend uit een geschilderde lucht waarin de electrische lichten sterren zijn. Dit toestel maakt een vogelachtigen indruk van lichtheid en snelheid, een indruk die geheel afwezig is in deze overigens zoo verbazingwekkende „show" van de beste en minder goede automobielen van de wereld. Immers niets kan er onbewegelij- ker en vastgenagelder uitzien dan de auto mobiel op een tentoonstellingsstand, inge sloten door vier dikke roode koorden, zelfs al was de auto een zoo geheeten sport- model met een motor van 100 P.K., dat op een der nieuwe heirbanen van dit land voort zou schieten met schijnbaar toome- looze vaart. Er zijn andere motorwonderen afge scheiden van de reguliere die in den aanblik het hart van den Brit moeten doen zwellen van trots. Zulke zwelling en de opgewektheid, die er bij komt, heeft de man van dit land thans wel noodig; en wie zou wreed genoeg zijn ze hem te mis gunnen. Daar schuin onder de Superma rine staat op vasten grond de vreemd- soortigste automobiel, die ooit is vervaar digd en dien men niet als automobiel zou herkennen, indien technici niet hadden uitgemaakt, dat het er een was. En wat voor een! Het is de Blauwe Vogel van den snelheidsheld Sir Malcolm Campbell. De machine lijkt echter veel meer op een visch dan op een vogel, een rare visch bovendien met die enkele staartvin arro gant omhoog geslagen. In de flanken van dit monster gaan de krachten schuil, die hebben geholpen aan het landrecord van 245 mijl per uur op het strand van Day- tona. En daar prijkt aan den anderen kant waarachtig ook de .snelste boot waarmede Kaye Don de Amerikanen heeft overtuigd dat de Britten niet slechts de golven maar ook de snelheid op de golven beheerschen. Dit triangulair arrange ment van record-snelheid te land, te wa ter en in de lucht, alles zulver-Britsch, kan niet nalaten indruk te maken op de vele vreemdelingen, die thans met vaster koopplannen, dan vroeger naar Olympla zijn gekomen. Waarom vaster koopplan nen? Het antwoord staat eiken dag in de courant onder de wisselkoersen. Deze drie wonderen van mechanisme zijn niet te koop. Zij zijn er neergezet en opgehangen voor de romantische vreugde van alle bezoekers. De gansche rest van den inhoud van het kolossale gebouw heeft men in ruil voor ponden sterling. Bij mijn bezoek was de belangstelling der schare grootendeels geconcentreerd op die onver koopbare dingen. De 500 auto's in hun beste plunje, gereed voor zakelijke in spectie door motorhandelaren van binnen* en buitenland en door den burger van Engeland, die de driekwart inkomstenbe lasting in Januari kan vergeten, hadden de minste aandacht. Hier had men een grootsche weerspiegeling van de over- heerschende houding, welke het publiek in dezen tijd aanneemt. Wij kijken graag maar koopen niet. De Engelsche fabrikanten hebben zich ingespannen om den gemoedstoestand, welke deze houding voorschrijft, te over winnen. Het is een heele toer een natie, die en masse de kat uit den boom kijkt tot koopen te bewegen. Zelfs 89 pd. st„ die de prijs zijn van een open wagentje voor vier personen, dat voortreffelijk is gemaakt en finesses heeft, welke men een paar jaar geleden slechts aan de duurste wagens zag, kan nu te veel blijken voor den bescheiden burger, die al jaren rond loopt met het plan automobilist te worden, maar wiens financiën het voornemen heb ben bestendigd. Het is als steeds een internationale ten toonstelling. Maar de buitenlandsche fa brikanten hebben nagenoeggeen wagens ingezonden, die met vrucht den concur rentiestrijd kunnen aanpakken tegen de landsindustrie, voor zoo ver het de be langrijkste markt, die voor „babies" en voor de lichtere gezinsauto's, betreft. De landelijke industrie heeft zich nagenoeg uitsluitend toegelegd op de bevrediging van de thans vergaande eischen van den Engelschen burgerman. Hij krijgt meer waar voor zijn geld dan ooit tevoren. Hij verwacht voor 200 pd. st. een zescylinder auto van 12 tot 20 P.K., met een ver snellingsmechaniek, die sluit als een bus en vloeit als olie. En hij krijgt hem. De motor in ai die wagens van lagen en ge middelden prijs zijn in miniatuur de ver gelijking met de drie motoren der ge noemde snelheidswonderen niet onwaar, j dig. De Britten hebben zich op die lichte, I soepele, smeuige motoren toegelegd. De lichtheid er van is omgekeerd evenredig aan het vermogen. Chassissen zijn nave nant. De tendenz is indertijd voorgeschre ven door de motorbelasting, die gebaseerd is op paardenkrachten, en door den schit terenden staat der Engelsche wegen, die een auto ook bij groote vaart nauwelijks een stootje geven. Butienlandsche firma's die een meer universeele geschiktheid moeten zoeken voor haar producten, die steviger wagens en steviger motoren maken, opdat zij dienst kunnen doen in half opengelegd land en op slechte wegen, kunnen niet met succes op de voornaam ste Britsohe markt concurreeren. Maar men kan in Olympia toch de eerste symp tomen zien van een nieuwe richting, die de buitenlanders schoorvoetend inslaan. De Mercedes-fabriek b.v. laat nu een lich ter model zien, in prijs binnen het bereik van den man van matigen welstand. Er 2ijn er meer. maar Mercedes, die tot he den alleen dure krachtwagens heeft ge bouwd, is het meest opvallende voorbeeld. In de super-auto's kan men blijven zien hoe zeer de Engelsche pers ook thans in begrijpelijk geprikkeld patriottisme het tegendeel beweert dat Franschen en Italianen Dultschers en Oostenrijkers ln automobieltechniek de gelijken zijn van de Britten of hen voorgaan. Opvallend in de Show van dit jaar is de afwezigheid van geurigheld. In over eenstemming met den zorgelljken tijd, doen soberheid en bescheidenheid in het aanzien de meeste wagens opgeld. Bui tenissigheden ln kleyr en vorm ontbreken. Dit is de reactie op de beweging van twee jaar geleden, toen in de carrosserieën alle kleur van het spectrum levendig vertegen woordigd waren en constructeurs om i strijd nieuwe lijnen en vormen zochten, zeer tot schade van den handel, aange zien de meeste menschen niet van opzich tigheid houden. Meer en meer brengen de fabriekanten de waarde in de machinerie. De „baby"-wagens groeien op en ver menigvuldigen zich. Al die fabrikanten, die tot heden zich uitsluitend hebben toegelegd op een enkel model, voor hen die iets aparts en eigens wilden hebben, hebben de teekenen des tijds zoo verstaan, dat zij gemeend hebben, kleine, goedkoops wagens te moeten lanceeren. Vandaar het ongehoorde feit, dat er op een tentoon stelling, die in constructie weer niets oor spronkelijks of nieuws brengt, toch maar liefst 30 gansch nieuwe modellen zijn, allemaal van fabrikanten, die hun deel zoeken macht te worden van de markt in goedkoope wagens voor den kleinen burger De concurrentie tussrijen al deze binnen- I landsche fabrikanten is coo scherp dat zij, I dunkt mij,elkaar op den duur om hals moeten brengen Afgescheiden van twee wagens (die j kleine Rover van 89 pond sterling is er j bij), die den motor achterin hebben, is I in geen enkelen wagen afgeweken van de I door ervaring en utiliteit voorgeschreven I constructlevormen. Toch heeft deze ten- toonstelling, afgescheiden van het com- mercieele doel, meer rechtvaardiging dan ooit, omdat ze zoo krachtig getuigt van de mechanische verfijning der goedkoope wagens. Wanneer men als uw briefschrij ver de ontwikkeling van de auto tien jaar heeft gevolgd dan kan men dat het best waardeeren. De Engelsche auto is zeker nooit zoo goed en zoo goedkoop geweest als thans. RECLAME. Een polis der is een waarborg voor het welzijn van Uw gezin. 6200 (Van onzen N.-Yorkschen correspondent.) NNew-York, October 1931. AMEKIKAANSCHE JEUGD EN KENNIS. Edna Ferber. de schrijfster van „Show Boat", ,So Big" en andere romans, die via het witte doek over de heele wereld be kend zijn geworden, kwam dezer dagen uit Frankrijk terug en werd, zooals gebruike lijk is, bij haar aankomst in de New- Yorksche haven geïnterviewd door ver slaggevers van de groote kranten. Het is nu eenmaal een eigenaardigheid van deze heeren die trouwens parallel loopt met de bereidwilligheid van hun geïnterviewde landgenooten om daar antwoord op te geven om vragen op letterlijk ieder ge bied te doen. Het is bijvoorbeeld van groot belang, wat Einstein na zijn verblijf in Californlë dacht van de American girl, haar clgaretten rooken en gebruik van de lipstick; elders vinden journalisten dezen man van de abstracte wetenschap geen onderwerp voor zulke vragen. Toch dient men dit de Amerikaansche krantenmen- schen niet al te zeer aan te rekenen; zij moeten het doen. omdat het lezerspubliek het eischt. Die persondervragingen zijn voor kers- versche Europeanen gewoonlijk een bron van amusement of ook wel eens van er gernis. Maar Amerikanen en Amerikaan- schen, die van een reis terugkomen, grij pen meestal de gelegenheid dankbaar aan om hun oordeel over alles en nog wat ten beste te geven, wat dan met groote letters in de krant komt. en hoe grooter de per soonlijkheid. hoe grooter de letters. Edna Ferber is een bekende romancière, als Fannie Hurst of Anita Loos, en dus is haar opinie over alles en nog wat van het grootste belang voor haar landgenooten. Wat Miss Ferber over de jeugd dacht? Persoonlijk lijkt mij die vraag altijd uiterst moeilijk te beantwoorden; wie is „de" jeugd? Al verkeert men nog zooveel tusschen den bloem der natie en kent eenige duizenden jonge menschen zeer grondig, hetgeen al een heele prestatie is, dient daarbij gevoegd, wat men verder van en over hen leest om te zeggen: de jeugd is zus of zoo? Miss Ferber voelt zich blijkbaar zeker op dit terrein en generaliseerde er lustig op los met het voor de hand liggende suc ces, dat zij van alle kanten aangevallen is door lieden, wier bewering precies an dersom luidt. Gezeten in een dekstoel van de „He de France", verklaarde zij, dat de jeugdige Yankees „prachtige Jonge idioten" zijn, die weigeren „hun kop te gebruiken" Knap in lichamelijken zin maar dom was de groep jongelui ge weest, die met haar den overtocht eerste klas op de groote Fransche boot hadden gemaakt en die alleen maar over football konden praten of „oh. yeah?" antwoor den. De mooiste schepsels ter.wereld, maar eeuwig twaalf jaar oud. Laten ze dansen en cocktails drinken, maar hun hersens voor iets anders gebruiken dan het uit denken van snedige opmerkingen, waar voor burgemeester Jimmie Walker van New-York beroemd is. Laten wij geen natie van Jimmie Walkers worden, zegt Miss Ferber. de ouden en mannen van middelbaren leeftifd hebben niet den moed of de levenskracht het hoofd te bieden aan racketeers of goedkoope politici. Wan neer onze jonge mannen en vrouwen de droogleeging willen hebben of den oorlog voor altiid afgeschaft, dan kunnen ze het gedaan krijgen, alles hangt van hen af. De jongelui die naar de Universiteit gaan, kunnen over geen enkel onderwerp ern stig spreken; ze hebben het alleen maar over sport en zoo iets komt in geen ander land ter wereld voor. Hier Is het belache lijk om ernstig te zlin. De jongens en meisjes on mijn boot of ze zeventien of vijf en twintig of viif en dertig zijn. deden niet anders dan als kinderen op en neer hollen. Ofschoon ik Edna Ferber voor een groot deel gelijk moet geven, ben ik niet zoo pessimistisch gestemd, bezie het hoe en waarom van deze kinderlijkheid heel an ders dan zij zelf, die er, waarschijnlijk on wetend, ook aan lijdt. Niet alleen het land en zijn geschiedenis is jong. de menschen zelf blijven inderdaad langer Jong dan ergens anders. En gedragen zich ook zoo! Het zal in het buitenland zeer de aan dacht trekken wanneer een groep grijze Yankee-dames op 'n tocht van hun man nen zijn afgeraakt en in vollen ernst VTa- gen: „where are the boys"? terwijl hun grijze wederhelften even hard op zoek zijn naar hun „girls". De onbewuste kinder lijkheid uit zich ln duizenden soorten, wanneer men maar wil opletten. Alle films moeten blij eindigen, de auto is grooter knutselbron voor den eigenaar dan een noodzakelijk transportmiddel, de eerste foto van een monsterlijk groote locomotief vertoont een kwistig aantal mooie jonge meisjes in de cabinet en langs den kant. De humor en de zorgeloosheid tot zeke ren graad, die er aan ten grondslag lig gen, zijn echt en blijken aanstekelijk te werken op de heele overige wereld, die in menig opzicht het Amerikaansche voor beeld navolgt. Al gaat hen dat niet al tijd goed af! Met hetzelfde recht van Miss Ferber en een zekeren grond van waarheid, zou men de ernstiger Europee- sche jeugd dan oude mannetjes en vrouw tjes kunnen noemen alleen, omdat zij veel meer hebben geleerd, ernstiger levensin zicht om zich heen hebben ontmoet van hun prilste jeugd af en niet zulke sport- fanatici zonder uitzondering zijn. Maar mijn eigen ervaring hier met jongelui van tien tot zestig en ouder, heeft u den ouden Rockefeller van over de negentig niet haasje over zien springen ten pleiziere van het Movietone journaal? geeft Miss Ferber gelijk, dat het physiek prachttypen zijn en dat ze eeuwig twaalf blijven, tenzij men over den tact geschikt hen aan het praten te krijgen. En ik erken gaarne, dat dit niet makkelijk is! Het „boomen" van onze studiosi over onbegrijpelijk zware on derwerpen, louter uit debatteerlust al wordt het dan wel eens wat oneerbiedige buitenstaanders „dazen" plegen te noe men, bepaalt zich bij de Amerikaansche jongelui over allerlei onderwerpen van zuiver practisch en algemeen nut. De Yankee staat misschien nuchterder op zijn twee beenen. Het is een niet te ont kennen feit, dat hij veel minder afweet en zich in het algemeen ook minder inte resseert voor hetgeen er in de wereld plaats heeft, hetgeen ten eerste te wijten is aan de. naar onzen standaard, allerop pervlakkigste voorlichting door het onder wijs in de ontvankelijke jaren en later door den dito inlichtingendienst van de pers. Ondierwijs en pers gaan beide van het wel wat gemakkelijke standpunt uit: geeft hen wat ze graag willen hebben; wat ze niet willen hebben, leeren of lezen ze toch niet! Vandaar dat alle scholen, lager, middelbaar en hooger, mitsgadërs alle kranten zwaar aan de sport doen, hetgeen wel eens tot den indruk leidt of de wereld daar om draait. Wanneer ik des morgens in mijn trein stadwaarts ga, let ik vaak od de massa's medeforensen, die nauwe lijks gezeten, hun krant openslaan; eerst slaan ze de sportpagina's open, dan de beurs en dan de rest, een uitzondering, wanneer het anders gebeurt. Aldus rede- neerend zou de gemiddelde Amerikaan het meest voor sport voelen, vervolgens de koersen en ten slotte hoe de wereld verder draait. Sport in Amerika staat op een heel ander standpunt dan bij ons; het is veel minder amateurisme. De boks-, baseball-, golf-, zwem- en tennissport zijn deels ge heel, deels in vrij groote mate ln handen van professionals waar het de groote mat ches betreft, die het onderwerp van het gesprek vormen en dat van een fiksche weddenschap. Zelfs de sport van de H.B.S. of de Universiteit is. hoewel quasi uit amateurs gevormd, meer een quastie van dwang dan bij ons, ter while van de onder linge rivaliteit en heerschappij van de eene school over de andere. De leerlingen zijn de hoogste klas High School moeten een football-team vormen, omdat een school in de buurt het ook doet en er een vriendschappelijke kloppartij in het jaar moet plaats hebben. Mijn Jongens ontkwa men hun noodlot van deze ruwe en mod derige over elkaar smakkerij alleen, omdat zij een bril dragen tot wanhoop van den „coach" of oefenmeester, die hen lichame lijk verder een paar stoere knapen vond. Mijns inziens is het integendeel nog verbazingwekkend zooveel interesse en be wijs van grondig nadenken over alle mo gelijke zaken de jongelui hier nog geven, nadat zij van alle kanten, als het ware, worden aangelokt zich niet daarover te vermoeien. En het is wel heel merkwaar dig, dat juist ,de jeugd van Miss Ferber beter beslagen ten ijs en meer op de hoog te vqor den dag komen, dan hun vaders en moeders, die volgens de schrijfster den wereldoorlog en de drooglegging op hun geweten hebben. Maar men moet hen niet aan boord van een schip of op de tribune bij een match of tijdens een picnic gade slaan en dan verwachten hen in kleine groepen te zien filosofeeren. Het zit niet in hun aard en niet in hun opvoeding een symposium van Plato te vormen en het begrip Liefde in woorden te ontrafelen. En het type. dat weigert een behoorlijk gesprek te houden of een gedachtenwisse- ling te voeren, komt overal voor; maar komt ook overal de Amerikaan voor, wiens aandacht plotseling door een woord of feit is opgewekt omtrent een zaak. waar hij in zijn leven maar heel weinig over nagedacht had en die plotseling wenscht, neen. eischt. degelijk en met aanhaling van getallen en voorbeelden Ingelicht te worden? De groote algemeene Amerikaansche ontwikkeling en beschaving is nog rudi mentair, niettegenstaande de schitterende inrichtingen van onderwijs en voorlichting en hun krachten, theoretisch als prac tisch. In den zin, dat het volk percents gewijze er zich minder voor interesseert en er mee te doen wil hebben dan sport en dollar, juist andersom dan bij ons, waar goed koopmanschap en het talent een bal net onder de lat te trappen niet als de grootste nationale deugden be schouwd worden Onwetend heeft Miss Ferber den vinger op de kwetsbare plek in haar betoog gelegd: de jeugd, terwijl ze met evenveel recht had kunnen zeggen: mijn landgenooten. Men moet het leeren „zijn kop te gebruiken" en in heele pro vincies wordt het nooit geleerd; des te meer te bewonderen is het. dat zooveel koppen zoo hard aan den gang zijn. gelijk iedereen kan uitvinden, wanneer hij of zij er wat moeite voor doet. (Buiten verantwoordelijkheid der r^i Copie van al of niet geplaatste stukken wordt niet teruggegeven. GRONDAANKOOP DOOR DE GEMEENTE, Mijnheer de Redacteur, wilt U naar aan. leiding van het ingezonden stuk van dê Leidsche Exploitatie Mij. het volgende plaatsen: Over de waarde van het terrein valt lant te twisten, zoolang er geen vergelijkingen worden genoemd. Mochten de Gedeputeerde Staten een commissie van onderzoek benoemen, dan zal blijken dat de te laag gelegen 'grond niet meer waard is dan één gulden ri.. Meter. w Vergelijkingen staan mij ten dienste immers in publieke veiling konden li ha' grond er naast gelegen in betere tijden geen gulden de Meter opbrengen. Op grond van mijn vijf en twintig-jarie, ervaring kan ik verklaren, dat ik nog nim mer een dergelijk complex grond voor zulk een hoogen prijs heb zien verkoopen. Dat de Leidsche Expl. Mij. den Wethou der te hulp snelt, kan ik begrijpen; lm- mers deze is den Wethouder veel dank verschuldigd voor den grondaankoop Zul- derzicht. daar volgens de Gemeenteraads verslagen door den heer Schüller is be. weerd dat de Wethouder de Leidsche Expl Mij. Tachtig Duizend Gulden (zo... f. 80.000) in den zak heeft gespeeld, en de Leidsche Expl. Mij. de Gemeente thans noodig heeft om de terfeinen van den heer Voorsluis bouwrrijp te maken. Ja zelfs de Gemeente om een hypotheek daarvoor vraagt; voorwaar geen sterke positie om nog eens voor Honderd Twee en Twintir Duizend Gulden (zegge f. 122.000) grond te koopen. U vriendelijk dankend Mijnheer de Redacteur. J. J. DE CLER, DE ROODE KRUIS-COLLECTE. Geachte Redaktie, Een enkele opmerking naar aanleiding van het Ingezonden Stuk van het Bestuur der J. V. A. over de Roode Kruis Collecte in Uw nummer van Vrijdag 23 dezer, moge mij nog vergund zijn. De argumentatie van mijn, m.i. al te agressieve medestan ders, volg ik dan op den voet. Ad a. dat het Roode Kruis een oorlogs oorzaak zou zijn, dat wij namelijk in het bewuste aanplakbiljet een oorlogsoorzaak (Roode Kruis) in verband met een oor logsgevolg (gruwelijke verminking) zouden moeten zien, lijkt mij een onhoudbare opvatting. Ik zie het Roode Kruis in oor sprong als menschlievende reaktie op de oorlogsellende. Ad b. dat men zich een vereeniging den ken kan, die onafhankelijk van het mili taire apparaat hulp zou kunnen verke nen bij rampen, geef ik gaarne toe. Maar men moet geen oude schoenen weggooien voor men nieuwe heeft. Een dergelijke internationale vereeniging bestaat heden ten dage nog niet. Ad c. de uitdrukking „Straatbedelarij van het Departement van Oorlog" op het door mij gewraakte aanplakbiljet kan m.i. niet door den beugel. In hoeverre speciaal op het woord „Straatbedelarij" de qualificatie schelden en schimpen toepasselijk is, kun nen wij in het midden laten. Zonder eenigen twijfel komen er maar al te vaak in onze vredesliteratuur uitdrukkingea voor, waarop deze krasse qualificatie ongt twijfeld ten volle past. en waarmede aa de beweging voor Nationale Ontwaoenri waarvan ik een even vurig voorstander te ais welke J. V. A.'er ook, meer kwaad worö gedaan dan goed. Z. KAMERLING. Hiermede is de discussie gesloten. Red. L.D. KON. NED. STOOMB. MIJ. ACHILLES. 22 Oct. v. Algiers n. Genua. BARNEVELD, thuisr., pass. 22 Oct. Flores BERENICE, 22 Oct. v. ALcante te Barcelona HEBE 22 Oct. v. R'dam n. Middl. Zee. IRIS. 22 Oct. v. Vigo n. Amst. OBERON R'dam n. Napels, pass. 22 Oct, Cibraltar. PLUTO 22 Oct. v. Odense te Gothenburg. TELAMON. 22 Oct. v. Amst. te Hamburg- VULCANUS. 22 Oct. v. Gibraltar n Amst. GANYMEDES. 23 Oct. v Hamburg te Amst, SIMON BOLIVAR, 23 Oct. v. Amst. n. W. Indiö. HOLLAND-AMERIKA LIJN. MAASDAM, uitr., pass. 23 Oct. Lizard. MIJ. NEDERLAND. P. C. HOOFT, uitr., 22 Oct. v. Colombo. TABINTA, 22 Oct. van Amst. te Hamburg, HOLLAND-AFRIKA LIJN. KLIPFONTEIN, 23 Oct. v. Lorenzo Marqué l. Durban. NIEUWKERK, thuisr., 22 Oct. n.m. 10 u, te Antwerpen. SCHELDESTROOM, 23 Oct. v, R'dam te Bremen. MELISKERK, 23 Oct. v. Mombassa n. Port Soudan. KON. HOLL. LLOYD. ORANIA, uitr., pass. 23 Oct. v.m. 12 u- 15. Freshwater. GELRIA, thuisr., 22 Oct. v. Bahia. HOLLAND—O. AZIE LIJN. AAGTEKERK, 22 Oct. v. Japan te P'dam. ROTT. LLOYD. DEMPO, thuisr., 23 Oct. v. Singapore. KOTA TJANDI thuisr., 23 Oct. 12 u smld* dags van Belawan. MEKAUKE, thuisr., pass. 23 Oct. KaaP del Armi. BALOERAN. uitr., 23 Oct. v Southampton- KOTA RADJA, thuisr., pass.' 22 Oct. K-~" del Armi. DIVERSE STOOMVAARTBERICHTEN. WINSUM, 22 Oct. v. Aalesund n Amst- AALSUM. R'dam n. B. Aires, p&ss. 22 Oct. Fernando Noronha. LEERSUM. 22 Oct. v. Archangel n. Rdar"' AMSTEL, 21 Oct v. R'dam te Cuxhaveft 2—S

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1931 | | pagina 10