72sle Jaarpang
VRIJDAG 14 AUGUSTUS 1931
No. 21903
72ste Jaargang
Donderdag 13 Augustus 1931
No. 32
HETS.
Hoe Hans zijn Baldadigheid
afleerde
ANEKDOTES.
Het voornaamste Nieuws
van heden.
LEIDSCH
DAGBLAD
DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN.
PRIJS DEZER COURANT:
den per 3 maanden 1.2.35, per week t. 0.18
.eiden, waar agenten gevestigd zijn, per week „0.18
ier post f. 2.35 4- portokosten.
door
C. E. DE LILLE HOGERWAARD.
slot.
Juist dacht Hans er over om als ze
niet heel gauw open deden! maar weer
naar huis te gaan, toen de deur plotseling
open ging en een vriendelijk dienstmeisje
op zijn nauw hoorbaren groet zei:
„Komt u maar binnen, jongeheer!"
Ze vroeg niet eens, waarvoor hij kwam,
doch dit ontging Hans. Zij liet hem in een
zijkamertje, waar de jongen echter niet
lang aan zijn somber gepeins kon toege
ven, daar zij hem spoedig kwam halen
met de woorden:
„Of u maar bij den burgemeester wilt
komen."
Langzaam volgde Hans haar en even
later werd hij „in het hol van den leeuw",
zcoals het door zijn brein fliste, binnen
gelaten.
Reeds kwam de burgemeester hem
vriendelijk tegemoet. Hans begreep er
niets van. Was hij dan niet boos, niet
heel boos op hem? Maar neen, de burge
meester gaf hem zelfs een hand en zei,
alsol ze de beste vrienden waren:
„Zoo, Hans! Kom je eens bij me pra
ten?"
Er moest een vergissing in het spel
zijn! Gelukkig! De gevreesde man daar
tegenover hem wist van niets! Maar....
waarom had hij hem dan bij zich laten
komen? Toch zeker niet om een partijtje
schaak te spelen of een cigaretje te roo-
ken? Hans moest bijna lachen bij die ge
dachte en het was gek, maar hij voelde
zich heelemaal niet angstig meer, zelfs
min of meer op zijn gemak! Zou de bur
gemeester heusch niets weten? Maar
dan dan zou hij het hem eerlijk
moeten vertellen, want om nu, „ge
woon" te doen, terwijl de koe eigenlijk
tusschen den burgemeester en hem
stond, neen. dat kon hij niet!
Er was iets in zijn open jongensgezicht
cn vrijen oogopslag, wat den burgemees
ter onmiddellijk trof en zei:
„Kijk eens, Hans! Hier heb ik een
schaal met appelen. Daar houdt je toch
zeker wel van?"
„J-ja, meneer!" antwoordde Hans
hoogst verbaasd.
„Nu, neem er dan maar een paar! Ze
zijn uit mijn eigen tuin en goed afge
veegd Je hoeft ze dus niet te schillen.
Hoe smaken ze?"
En vóór Hans het zelf wist, zette hij
met echten schooljongenstrek zijn tanden
jn een sappigen appel. Hij hij moest
het eigenlijk onmiddellijk zeggen, maar...
hij kon dat toch niet met een vollen
mona doen!
He burgemeester liet hem eerst zijn
appel opeten en zei toen vriendelijk, ter
wijl de jongen een kleur tot achter zijn
ooren kreeg:
„Ik weet, Hans, wat er gisteren ge
beurd is en heb je daarom bij me laten
komen. Jij hebt de koe van boer Japiks
rit de wei gelaten, is het niet?'
„Ja, meneer," bekende Hans.
„En heb je dat alleen gedaan?"
„Ja, meneer."
„Was je dan niet met een paar andere
Jongens?"
„Jawel, meneer, maar ik heb het heele
Plan bedaoht en het is alleen mijn
schuld!"
Hit antwoord beviel den burgemeester
en hij zei:
„Ik ben blij, Hans, dat je je niet achter
anderen verstopt en eerlijk voor de waar
heid uitkomt
Kreeg hij nu nog een pluimpje? Een
pluimpje, terwijl hy een geweldig standje
verwacht en verdiend had!
Dat viel geducht tnee!
„Kijk een. hier!" ging de burgemeester
voort. „Je hadt dat natuurlijk niet moe
ten doen"
„Nee, meneer!" zei de jongen. De bur
gemeester had gelijk. „Jammer, dacht
Hans, „dat ik dat niet eerder bedacht
heb!"
„Maar vertel me nu eens, waarom je
het deedt?"
„Eigenlijk nergens om. m»n»er."
„Alleen uit baldadigheid dus!"
„Ja, meneer," gar nans Ow„.iaamd toe.
„Dat zal het wel geweest zijn."
„Heb je er veel plezier van gehad?"
„Nee, meneer, niets dan narigheid."
„Zoo! En denk je, dat boer Japiks er
plezier van gehad heeft?"
„Nee, natuurlijk niet, meneer!"
„Het is nog buitengewoon goed afgeloo-
pen," ging de burgemeester voort. „We
mogen van geluk spreken, dat een boer,
die een hee! eind verder woont, de koe
opgevangen en den veldwachter gewaar
schuwd heeft. Heb je er wel over nage
dacht, wat er gebeurd zou zijn, als de koe
niet opgevangen was?"
„Niet veel, meneer," bekende Hans
eerlijk.
„Nu, dan zullen we ons daar samen
eens in verdiepen. Maar eerst wil ik je
nog vertellen, dat boer Japiks het heele
maal niet breed heeft: een klein stukje
land om te bebouwen en een klein weitje
met één koe. Het had natuurlijk heel
goed kunnen gebeuren, dat de koe op
baar vlucht onder een auto of trein ge
komen en bijgevolg verongelukt was. Denk
je eens even in het groote geldelijke
verlies, dat de boer dan en dat geheel
door jouw schuld! geleden zou hebben,
om van de gehechtheid van het arme
boertje aan zijn éénige koe nog niet eens
te spreken. Zooals ik zei, het zou een
enorme schadepost voor hem beteekenen
en hij, zijn vrouw en zijn kinderen heb
ben heusch niet veel te verliezen. Ze be
zitten toch al niet meer dan het hoog-
noodige."
„M-maar daar heb ik heelemaal niet
aan gedacht!" riep Hans ontsteld uit.
„Neen, dat geloof ik wel," zei de burge
meester „Je hebt aan dit alles natuurlijk
niet gedacht, maar daarom bestond die
kans toch zeer zeker! Ik geloof, dat je nu
niet, meer zoo ondoordacht zou zijn, is
het wel?"
„Nee, meneer," antwoordde Hans en hij
keek den burgemeester heel open aan.
„Goed! Maar je begrijpt toch zeker wel,
dat ik zoo iets niet ongestraft mag laten?"
„N-nee, meneer!" klonk het weer. Hans
voelde, dat hij zijn straf wat die dan
ook zijn mocht! verdiend had en zag
in gedachten den inhoud van zijn spaar
pot reeds als boete verdwijnen
„En nu heb ik er eens ernstig over na
gedacht, wat die straf zijn zal", ging de
burgemeester voort.
Vol spanning keek Hans hem aan, be
reid elk offer, dat van hem gevraagd
werd, te brengen.
„Ik ben dan tot de overtuiging geko
men," klonk het uit den mond van den
burgemeester, „dat er iemand aangesteld
moet worden om te zorgen, dat baldadige
jongens niet weer het hek van boer Ja
piks open zetten."
Hans knikte. Wat zou er volgen en wat
zou nu zijn straf zijn?
„En nu had ik gedacht
„Daar komt het!" zei Hans in zichzelf.
,dat ik Jou, Hans Verhulst, met dit
baantje belasten moest!"
Even keek Hans den burgemeester te
genover hem onderzoekend aan. Hield hij
hem voor den mal? Maar neen, zijn ge
zicht stond heel ernstig. Hij meende het
dus werkelijk!
De burgemeester, die wel begreep, wat
er op dit oogenblik in den jongen omging,
gaf hem even tijd om aan dit onver
wachte denkbeeld te wennen en vroeg na
eenige oogenblikken:
„Nu Hans. wil je je daartoe verbinden
en laten we zeggen: gedurende een jaar
al het mogelijke in het werk stellen
om te voorkomen, dat het hek door on
deugende jongens opengezet wordt?"
„Ja, meneer, heel graag!" antwoordde
Hans uit den grond van zijn hart.
„Goed! Dan mag je nu naar huis gaan.
Hier, neem nog maar wat appelen mee.
Een jongensmaag kan daar wel tegen."
En hij gaf hem zooveel appelen, als hij
maar in zijn zakken bergen kon.
Blij, dat alles zoo goed afliep, bedankte
Hans den burgemeester hartelijk voor zijn
gulheid, hem stellig belovend, zich heel
ijverig van zijn taak te kwijten.
Vader, Moeder, de broertjes en de
vriendjes toonden zich niet weinig ver
baasd, toen zij het verslag van Hans' be
zoek aan den burgemeester hoorden.
De jongens waren het er geheel over
eens, dat de nieuwe burgemeester een
„reuze-burgemeester" was.
Hans bewaakte vanaf dit oogenblik het
hek van boer Japiks met trouw en toe
wijding. Het was wel niet naast de deur,
maar zijn fiets en zijn beenen brachten
hem er menigmaal heen.
Natuurlijk duurde het niet lang, of allo
jongens wisten, welk gewichtig ambt
Hans bekleedde en de enkele belhamel, die
het wagen zou aan het hek te komen,
kreeg met Hans en zijn vrienden het
waren er heel wat! te doen.
Henk en Jaap benoemden zichzelf tot
adjudanten en losten hun vriend gaarne
eens af, als hij veel huiswerk had en
geen inspectie-tocht naar het hek van
boer Japiks ondernemen kon.
Toen er een jaar verloopen was en
Hans en zijn vriendjes naar de H. B. S. in
de naburige stad gingen, was er geen jon
gen in het dorp, die het in zijn bol kreeg
het hek van boer Japiks, dat ze in de
wandeling ook wel „het hek van Hans"
noemden, open te zetten, 't Was of zij
allen vrijwillig een verbond gesloten had
den om het te bewaken.
De nieuwe burgemeester kreeg niet
één klacht!
(Nadruk verboden).
Ingezonden door Neeltje Vogelaar.
Onderwijzer: „Wat is heimwee?"
Leerling: „Heimwee is, als mijn moeder
uitgaat met mtjn zusje en ik moet thuis
blijven om mijn huiswerk af te maken,
terwijl ik zoo graag mee uit had willen
gaan."
Ingezonden door Frans v. d. Nat.
„Wat zal er gebeuren als deze lift" naar
beneden valt", vroeg een zenuwachtige
dame, toen men al aan de zevende ver
dieping was.
„Nou", zei de llftjongen angstig, „als dat
gebeurde, verloor ik vast mijn betrekking"
7*
NEMEN.
n apotheker
'twoordelijke
e onder de
■Jen verricht,
de overige
de uitoefe-
t te worden
aan met den
indien hij
i heeft ont-
t de werk
er verricht,
voor dezen
nemen. In
•dachte neer-
apothekerzij-
drang om te
n bedrijf al-
ig mag uit-
•kornen. Een
al. vennoot-
ennootschap-
onmogelijk
jaar zijn om
'en beschikt,
ïrsbedrijf te
ver voldoen-
eker de ver-
s één apo-
»r bijzondere
veken.
eek houden-
•estaan. Toch
^rootere uit
en wensche-
an komen de
?t. Aan den
niet meer
oefening van
ïem, zoolang
t, niet meer
besluiten of
idkuvst mag
een besloten
en noodzake-
e pïaats wer-
■erstoken In
liet voor de
igen geld n.
•ge, op vvien
1 wordt toe-
ning van de
•t n, schade-
De gelegen-
32. lid 3, dat
e°ft aan een
jUing hunner
'erbind^n.
'el;:kh°id, na
el ijk of voor
mtnenien en
gf^n ten aan-
d° verpakte
N DE
r Electrische
j tuigen 1ste,
gang in de
wegen auto-
rverschingen
DINER AAN DE KAAG.
Ingezonden door W. A. OUDSHOORN te Leiden.
nmt aan aen apotn°Ker is vooroenouuen,
zullen in vele gevnl'en o.a door drogist
worden verhandeld Een wett dijke regding
van de politie van den drogist is niet ge-
wenscht. Er is geen reden, hier ter wille
van een goede geneesmiddelenvoorziening
in te grijpen. Door een anderen weg in te
slaan en ook het dro^ist^nb-^drijf te rege
len, maakt rrmn van den drogist een soort
halven apotheker.
De positie van den apotheker-assistent
is bij de voorgestelde regeling geregeld in
de artt. 23 en 24. Ingrijpende veranderingen
worden daarbij niet voorgesteld. De assis
ts VAN
II.
■waai wij veni 'inen neen net gemeente
bestuur van Tilburg thans de vrije beschik
king gekregen over het voormalige Paleis
van wijlen Koning Willem II. waarin ge
vestigd is de Rijks H. B. S.
Het Paleis zal worden gerestaureerd, ter
wijl er o.m. in zal worden gevestigd een
Raadszaal, een receptiezaal en een trouw
zaal. Voor de H. B. S. zal een nieuw ge
bouw worden gesticht aan de Ringbaan-
Oost.
Zooals men weet hebben geruimen tijd
onderhandelingen plaats gehad over deze
aangelegenheid tusschen het gemeente
bestuur van Tilburg eenerzijds en de erf
genamen van Koning Willem II anderzijds.
BINNENLAND.
Ingediend is een wetsontwerp, betref
fende de uitoefening der artsenij-bereid-
kunst. (Binnenland, le Blad).
Een circulaire van de directie van
Philips' Gloeilampenfabrieken aan het
personeel over werktijden en loonbetaling.
(Binnenland, le Blad).
Ernstig ongeluk op de Stadion-wieler
baan te Amsterdam; de motorrenner Her-
kuleyns over de balustrade geslingerd.
(Gemengd, 2e Blad).
Te Haarlem is een vrachtauto op het
trottoir gereden; er is één doodc. (Ge
mengd, 2e Blad).
De competitie-indeeling van den Kon.
Ned. Voetbalbond. (Sport, 3e Blad).
BUITENLAND.
Toch nog bezoek der Fransche ministers
aan Berlijn in deze maand. (Buitenl. le
Blad).
De besprekingen over bezuiniging in
Engeland. (Buitenl. le Blad).
Gandhi komt niet naar Londen. (Buiten,
en Tel, Ie Blad).
In het Portugeesche Macao (China) is
een munitie-depot in de lucht gevlogen.
Vele slachtoffers. (Tel. le Blad).
Huisinstortingen in Frankrijk. Buitenl.
Gemengd 2e Blad en Tel. le Blad).
DE 25ste NEDERLANDSCHE JAARBEURS.
„Niemand denkt eraan hij de pakken
te gaan neerzitten".
Door de deelnemers van de 25ste Neder-
landsche Jaarbeurs wordt aan hun cliën-
téle een drukwerkje verzonden waaraan
we het volgende ontleenen:
De 25ste Nederlandsche Jaarbeurs
vraagt uw aandacht Zij is wederom een
jaarbeurs in dagen van economischen
strijd. Het zakenleven gaat gebukt onder
groote zorgen. Maar toch denkt niemand
eraan bij de pakken te gaan neerzitten.
Wij moeten allen vooruit. De handel gaat
zijn weg, zij het dan ook langs moeilijke
paden. Het komt er nu op aan, trots alle
bezwaren en gevaren, er het beste van te
maken. Daarvoor biedt de Nederlandsche
Jaarbeurs u de beste kans Want zij biedt
u de voorwaarden voor den meest voor-
deeligen inkoop
De komende najaarsbeurs die van 8 tot
en met 17 September te Utrecht zal wor
den gehouden, is de vijf-entwintigste
jaarbeurs, die in Nederland gehouden
wordt. In den loop der jaren is het Jaar
beursinstituut onmisbaar geworden voor
den handel De zakenmenschen hebben 't
geregeld bezoeken van de Jaarbeurs in
hun systeem van handeldrijven ingescha
keld. Zij keeren er altijd rijker van terug
dan dat zij er heengingen. Rijker in er
varing. rijker in voorlichting, rijker in
inzicht.
Een bezoek aan de Jaarbeurs heeft nog
nimmer een zakenman, die zijn eigen
belang begrijpt, teleurgesteld. Van een
Jaarbeurs in tijden van economische de
pressie gaat steeds een groote, verster
kende kracht uit. want zij brengt den
zakenman naast de voordeel igste keuze
uit een goede verscheidenheid van offer
tes, nieuwe denkbeelden op commercieel
gebied, toepassing van nieuwe methoden,
nieuwe aanwijzingen om zijn bedrijf eco
nomischer te doen werken
Wat de deelneming aangaat biedt de
komende najaarsbeurs het beeld van
veerkracht en energie om in een tijd, die
hcoge eischen stelt aan het willen en
kunnen van den handel, moedig het
hoofd te bieden aan de gevaren, die het
handelsverkeer bedreigen. De l-.ornende
najaarsbeurs heeft het parool: Weest pa
raat. Alleen onverflauwde werkzaamheid
uiterste krachtsinspanning en moedige
energie kunnen de maatschappij uit het
moeras helpen. Het is plicht van eiken
zakenman om aan dien opbouw mede te
werken, aan eigen opbouw in de eerste
plaats, maar daardoor tevens aan den
opbouw van het geheel.
De Jaarbeurs zoo siuit de aanspo
ring biedt u daarbij, aangespoord door
hetgeen vorige jaarbeurzen in crisistijd
voor handel en industrie mochten zijn, de
helpende hand.
Grijpt de uitgestoken hand aan, gij
zult er wel bij varen.
BESTRIJDING VAN RADIO-STORINGEN.
De „Tijd" meldt dat binnen korten tijd
van overheidswege plannen zullen worden
beraamd ter bestrijding van radio-storin
gen.
