HISTORISCHE FIGUREN. BURG. STAND VAN LEIDEN SPREEKCEL SPORT. RECHTZAKEN. DE BEKOORLIJKE BOETELINGE. Mazarin's „opvolger", koning Lodewijk XIV, van wien ik getracht heb een juister beeld te schetsen dan velen zich van hem hebben gevormd, was beter dan de roep die er van hem uitgaat, doch slechter dan zijn roep had behooren te zijn. Den roep van een ernstig eerbiedwaardig vorst heeft hij niet verdiend. Er zijn op zijn naam smetten, die niet uitgewischt kun nen worden; er zijn in zijn leven verhou dingen geweest, die niet zijn te verontschul digen. Zoo de geschiedschrijvers zoo wei nig mogelijk spreken over zijn liaison met zijn schoonzuster. Henriette van Engeland hebben zij daarvoor zeer ernstige redenen. Doch uit die liaison kwam een andere voort, ongewild, door de omstandigheden uitgelokt, en maakte een slachtoffer, dat als „bekoorlijke boetelinge" kan worden aangeduid, omdat niet de tijd van stil en blij geluk, maar de lange, lange boete doening daarna het meest het leven ka rakteriseert van Fran?oise Louise de la Baume Le Blanc de La Vallière. Met twee andere hofdames, Mesdemoiselles de Che- merault en de Pons, aangewezen om het spel van den Zonnekoning met Henriette van Engeland te verbergen begon zij in stilte den koning, den imponeerende, lief te hebben. Zij beminde in hem niet den koning, die haai' tot hoog aanzien kon brengen, maar den mensch, wiens groote kwaliteiten naast zijn ondeugden schit terden. De drie en twintigjarige vorst ried die liefde, werd op zijn beurt getrof fen door de bekoring, de zachte door- dsingende gratie van het zeventienjarige meisje. En een band werd gelegd, die jaren zou duren, doch door haar zou worden verbroken, toen de koning zich tot anderen had gewend met zijn liefde. Zij had niet begeerd maar toch ontvangen eeretitels en gunstbewijzen. De koning wilde, dat zij die zou aanvaarden en dat. toen aan een paar bezittingen, die hij voor haar gekocht had, door hem de hertogelijke titel was ver bonden, een ieder (le public) zou weten in hoe hoog aanzien hij had „onze zeer dierbare, zeer beminde en zeer trouwe Louise de La Vallière". Op dien tijd volgde de andere, die van de boetedoening. Hierover wil ik eenige me- dedeelingen doen. Het is een periode van verootmoediging voor haar. die eens de meest benijde vrouw van Frankrijk was. Herhaaldelijk is haar beeld geteekend. Haar leven is uitgeplozen en tot in de fijnste trekjes open gelegd voor hen, die er belang ln stellen. Bij Perrin te Parijs kwam jaren geleden een werkje uit van Gabrielle Bassef d'Auriac, dat Les deux penitence de Louie de La Vallière heet. Naar dat werkje verwijs ik hen, die iets meer van de bekoorlijke boetelinge willen weten dan een couranten-artikel uit den aard der zaak kan bevatten. Neen, niemand wilde het aan het hof van Lodewijk XIV gelooven, dat de zoo aantrekkelijke, jeugdige hertogin de La Vallière, die ter nauwenood dertig jaar oud was en steeds zoo smaakvol en met voorname weelde gekleed ging, in het ge heim vrome boeken las en de boosaardig heden van Madame de Montespan, de nieuwe favoriete van den koning, verdroeg om, naar zij zeide, boete te doen voor haar groote zonden, waarvan zij den gloed in den stroom harer tranen wilde dooven. Toch was het zoo en toen zij, steeds met de gedachten gericht naar eeuwige din gen, haar besluit te kennen gaf om in een klooster te gaan het strenge kloo ster van de rue Saint-Jacques te Parijs vond „men" het „bespottelijk" Mevrouw de Sévigné en anderen hadden daarvoor haar scherpste pijlen over. Maar Louise de la Vallière. had een sterke ziel. Hoewel haar vrienden en haar naaste omgeving haar 'bezwoeren, toch niet de kloostereenzaamheid en de een tonige leefwijze er van te verkiezen boven het wereldsche leven met zijn schittering en genot, volhardde zij bij haar besluit. „In weerwil van mijn teer temperament", verklaarde zij, „ben ik nooit bang geweest tegenover hardheid. Slechts één band houdt mij hier nog gebonden. Helpt mij dien te verscheuren. Hoe eng, hoe ruw het pad naar omhoog ook moge zijn, ik wil het betreden!" En zoo werd de hertogin de La Vallière zuster Louise der Erbarming. Zonder aarzelen had zij haar bleek gouden haar laten afknippen. Doch de rust voor haar kwam eerst, toen de zware deur van „Grand Carmel" zich achter haar had gesloten. Zij gevoelde zich pas gelukkig, toen zij den witten sluier, die haar nog te wereldsch geleek, had mogen verwisselen tegen den zwarten, die de schoonheid van haar gezicht temperde. Zij was bevrijd „van haar ellende en haar slavernij". Haar leven was nu „een bad in stilzwijgen, vrede en reinheid"; haar denken was slechts geconcentreerd „op boete en rouw voor hare afdwalingen". Alles beviel haar in het groote, ruime gebouw. Het zware gewaad uit groffe wol len stof, waarover een lederen gordel en een rozenkrans hingen, hinderde haar niet; de harde sandalen, die haar voeten in den aanvang pijnigden, konden haar niet meer deren. Zij schreed met lichte passen door de lange witte gangen, waar zij de spreuken aan den wand met zicle- vreugde in zich opnam. De handen ver borgen in de breede mouwen, stond zij vol vrome aandacht stil bij de schilderijen de beelden en het godsdienstig versiersel der kapel. Overal, in de zalen en in de tuinen, gevoelde zij zich thuis, zelfs in haar kleine witte cel met 't zwarte houten kruis zonder Christusbeeld, waarin niets anders te vinden was dan een kruik, een boekenplank en het erbarmelijke leger van hout, waarop zij den slaap, den rustigen slaap vond. Louise de La Vallière, zuster Louise der Erbarming. wil van meet af aan. van het eerste oogenblik, dat zij in het klooster is, „de nederigste dienares Gods" zijn. Elke begunstiging wijst zij af: elke verzachting van de strenge kloosterregelen weigert zij. Geen Carmelieter non is nauwgezetter, opmerkzamer, inniger dan zij. Hoewel zij de handen steeds vol heeft, verlangt zij voortdurend meer arbeid; den grof sten versmaadt zij niet; zij zoekt dien integen deel. Zij draagt het boetehemd en onder werpt zich aan langdurig vasten. Twee uren vroeger dan de andere zus ters staat zij op, n.l. om drie uur in den morgen. Door de duisternis schrijdt zij naar de kapel, waar slechts een klein lampje brandt. Als dan de andere zusters komen, volgt zij met haar alle regels van den dienst en strekt zij zich met gekruiste armen uit over den steenen vloer, „zonder de geringste pose, in allen eenvoud", zei den de ooggetuigen. En soms wanneer haar gevraagd wordt of zij niet terug verlangt naar haar hertoginne-zetel in het konin klijk paleis, antwoordt zij, dat zij bij het kloosterlijk leven met blijdschap de we reld en haar vermaken vergeet. „Om voor immer getroost te zijn, heb ik maar te denken aan al het leed, dat ik van die menschen heb moeten ondervinden". Zij is, zoo luidt het oordeel over haar, „een ideale Carmelieter non". Doch één ding is er, dat haar geluk overschaduwt, één ding, dat een steeds terugkeerende be proeving is. Dat zijn de bezoeken, die ze ontvangt. Haar nieuwe leven, haar vroom heid, hebben haar in de wereldsche krin gen, zoo te Versailles als te Parijs, groot aanzien bezorgd. De hovelingen vinden dat een mooie gelegenheid om naar de rue Saint-Jacques te trekken en de kille spreekkamer bezorgt haar menig pijnlijk oogenblik. Zij wil het liefst zich aan de bezoeken onttrekken, maar zij bedenkt, dat anders haar leven te mooi zou zijn en zij aanvaardt deze terugroepingen naar haar schuldig verleden en beantwoordt achter het traliehek en de zwarte gor dijnen met vriendelijke stem de vragen, die de bezoekers haar stellen. Maar de bezoeken worden pijnlijker, wanneer vorstelijke personen komen; dan worden traliehek en gordijnen verwij derd en staat zij van aangezicht tot aan gezicht tegenover haar verleden. Zoo wordt zij gedwongen haar dochter, de prinses de Conti, op wie de koning ontevreden is, terug te zien, en haar zoon, den graaf De Vermandois, die een slecht leven lijdt, aan te hooren. Het blijkt haar, dat de kinderen, tegenover wie zij zich over haar eigen leven moet schamen, gebruikt worden om haar te doen gevoelen, dat zij wel de we reld heeft verlaten, doch niet van haar bevrijd is. Wanneer zij weer vertrokken zijn. laat zij haar tranen den vrijen loop en smeekt de priores om haar toch naar een klooster in de provincie te zenden, ver, ver weg, opdat zij volkomen worde vergeten. Maar haar verzoek wordt afge slagen. Een sombere dag breek voor haar aan. De tijding bereikt haar, dat haar zoon gestorven is. Zij lijdt hevig; haar moeder hart heeft niets aan teerheid verloren. „Men zal mij moeten verwijten zijn dood te beweenen, zegt zij, daar ik niet geweend heb, toen hij ter wereld kwam" en zij erkent, „dat zij nog in haar graf haar zonde zal gevoelen en betreuren." De jaren gaan voorbij; de vrome non houdt niet op te bidden, knielend de mis aan te hooren, te vasten en zich te kastij den. Zoo gelukkig is zij in het klooster, dat zij met volle bewustheid in haar leven van stilte en rust het lichamelijk lijden van vasten en foltering brengt. Maar, zoo vertellen zij, die haar in die lange jaren gekend hebben, haar schoonheid bleef verrassend groot, evenals de bekoring van voorname en innemende manieren. Toch het werd reeds gezegd schuwde zij den harden arbeid niet. Bij het ouder worden wordt haar het toezicht opgedragen op de bedden-zaal van het klooster. Dat is een verzachting van den groven huisarbeid, de zware ver zorging van de wasch in wintertijd en andere bezigheden, waarvoor zij nimmer teruggedeinsd was. Zij meent eechter, dat zij zich nu grooter kwellingen moet op leggen. Voortaan draagt zij een gordel en armringen van ijzer. Zij vraagt verlof te vasten bij water en brood. Eindelijk legt zij zich de penitentie op van niet te drin ken. Eenige weken lang houdt zij dit vol zonder een woord van klacht te uiten. Zoo veroudert zij snel, haar zelf-kastijdingen zijn te zwaar. Ziek geworden kan zij slechts met groote moeite gedwongen worden om naar de verplegingszaal te gaan. Doch het is te laat om haar leven te redden; de harde winter van 1709 sloopt haar; onder smartelijk lichamelijk lijden, doch stilbe- rustend van geest, gaat zij heen; haar laatste woord is; „Ik ben gelukkig te lijden, gelukkig te sterven. Aldus past voor een zondares Toen zij gestorven was, werd Louise de La Vallière in een open kist voor het tra liehek van de kloosterpoort den volke ge toond. Bij menigten kwamen de Parijze- naars en vier vrouwen hadden geen han den genoeg om alle voorwerpen aan te nemen, die de geloovigen door het lichaam van „de heilige" wilden doen aanraken. Zes en dertig jaar had haar boetedoe ning geduurd; zes en dertig jaar voor een leven van vijftien jaar aan het hof. Zij heeft, toen de bitterheid van verlaten te worden zich over haar uitstortte, zich ge wend tot andere begeerten en andere ge dachten. En daarin heeft zij rust en be vrediging gevonden. Een kort bijna asce tisch werkje, dat zij schreef: Overdenkin gen ten aanzien van de erbarming Gods, geeft haar zielstoestand te zien in de tweede, de langste phase van haar leven. Louise de La Vallière is in den tijd van Lodewijk XIV's imponeerende regeering een treffende verpersoonlijking van de groote lichtzinnigheid der zeden van het hof. maar tevens een zeldzaam voorbeeld van een berouw, dat, zij het ook gekomen n a de teleurstelling der liefde, toch ge acht mag worden te zijn van diepen ernst. Als zoodanig is zuster Louise der Erbar ming een ontroerend type eener verdorven generatie A. J. BOTHENIUS BROUWER. GEBOREN: Antonlus Johannes, z. van J. Plu en C. van den Wijngaard Jannetje, d. van J. van der Born en M. Louwrier Jannie, d. van A. J. Dubbelaar H. A. Hensing Willem, z. van M. Deijn en W. Veerman. o OVERLEDEN J. H. Burgerjon-Bekooy, vr., 25 jaar. DE MORSCHSTRAAT. Een Moschstraat-bewoner klaagt er over, dat men van gemeentewege aldaar begonnen is met het leggen van trottoir banden, terwijl later bleek, dat vlak onder den band twee kabels liggen, zoodat de reeds aangebrachte trottoir-banden weer moesten worden weggehaald en verlegd. Dat is z.i. toch geld weggooien. o VOETBAL. BELGIË—NEDERLAND NAAR BRUSSEL. Ontstemming te Antwerpen. De Antwerpsche correspondent van de „Msb." schrijft: De bekende BelgiëNederland voetbal wedstrijd, welke sedert 1901 te Antwer pen gehouden wordt en ieder Jaar zooveel geestdrift te weeg brengt ln de Schelde- stad, zal krachtens het besluit van den Belgischen Voetbalbond het volgende seizoen bij wijze van proef in het groote Stadion van Brussel gespeeld worden. Dit besluit heeft in Antwerpsche krin gen natuurlijk niet weinig ontstemming verwekt. Brussel trekt alles naar zich toe en Antwerpen voelt zich beroofd van een recht, dat het sinds 1901 meent te be zitten. De Belgische Voetbalbond is tot dit be sluit gekomen uit financieele overwegin gen. De organisatie had in het afgeloopen jaar een tekort van 600.000 frank. Door de verplaatsing van den wedstrijd België- Nederland naar Brussel, waar men over een stadion beschikt, dat 70.000 personen kan bevatten terwijl Antwerpen er maar 32.000 kan bergen hopen de lei ders van den B. V. B. meer geld in kas te krijgen. Dat is een zeer zakelijk argument, waar tegen weinig valt ln te brengen. De Antwerpenaren kenden dat argu ment sinds lang. Er werd zelfs een bewe ging op touw gezet om daaraan tegemoet te komen door namelijk ook te Antwerpen een grooter stadion te bouwen. Men deed een beroep op het stadsbestuur, doch men kon tot geen resultaat komen. Antwerpen is nu voorloopig gedurende een jaar het prootste sportfestijn kwijt geraakt. Met algemeene stemmen behalve die der Antwerpsche clubs hebben de aan gesloten vereenigingen voor Brussel, voor de versterking van de kas gestemd. Men hoopt in Antwerpen dat er gedurende dit jaar flink zal worden aangepakt om het eenige bezwaar van den B. V. B. uit den weg te ruimen. Slaagt de Scheldestad er in meer plaatsruimte te bieden, dan zal de B. V. B. ongetwijfeld met zijn België- Nederland naar Antwerpen terugkeeren. Want alleen daar is een volledig succes, een voortzetting van de echte België- Nederland traditie, mogelijk. De Nederlanders wenschen zulks min stens even vurig als de Antwerpenaren. Hun j aarlij ksche gang naar Antwerpen is als een Mekka geworden. Naar Brussel trekken in groote drommen? Niet moge lijk. Antwerpen met zijn bijzondere Bel giëNederland-sfeer dat is de bekoring; maar Brussel? In de hoofdstad voelen de Nederlanders zich niet thuis en te Ant werpen zijn zij sinds jaren als op „eigen veld". OM DEN TRIANON-BEKER. Gisteravond speelde het le elftal van de L. P. S. V. een wedstrijd om den Tria- non-beker tegen het elftal van de Leidsche Scheidsrechters. De zeer prettige wed strijd werd door de scheidsrechters met 51 gewonnen. Vrijdagavond, aanvang 7 uur, speelt het le elftal van de L. P. S. V. een wedstrijd om een zilveren beker tegen de K. N. G. I. De beker is uitgeloofd door laatstge noemde vereeniging. o NEDERLAAGWEDSTRIJDEN TE NIEUWKOOP. Maandagavond speelde Rood Wit I (Alphen) te Nieuwkoop tegen N. V. V. I aldaar een der door deze vereeniging ge- organiseerden nederlaagwedstrijd, waar bij Nieuwkoop van Rood-Wit wist te win nen met 53. Rust 32 voor Nieuwkoop. Hedenavond zal Rood-Wit I (Alphen) op haar terrein in den Hoorn een wed strijd spelen tegen het Bloemhof elf tal (Alphen), aanvang half acht. Vrijdagavond zal Rood-Wit eveneens op eigen terrein uitkomen tegen de Heul. o JUNIORES-WEDSTRIJD. Gisteravond wonnen de Sportman- juniores te Rijnsburg met 4—1 van Rijns- burgsche Boys (Juniores). o WEDSTRIJD TE SASSENHEIM. Morgenavond te 8 uur wordt op „Sport- hoff" te Sassenheim een vriendschappe lijke wedstrijd gespoeld tusschen Ter Leede III en R. C. L. III. o L. P. S. V.—L. D. XL Morgenavond te zeven uur speelt het L. D.-elftal een wedstrijd tegen L. P. S. V. op het terrein aan den Zoeterwoudsche Singel. o WATERPOLO. A.Z.C.—DE ZIJL. Hedenavond te 8 uur speelt A. Z. C. I (Alphen) tegen de Zijl I (Leiden) een vriendschappelijken wedstr. in Alphensch Zwembad terwijl A. Z. C II een wedstrijd zal spelen tegen Schoonhoven, comp. le kl. G. Z. B. ROTTERDAM—DEN HAAG 7—1 KRINGENWEDSTRIJD Gisteravond hebben onder leiding van den heer M. Jurgens in de gemeentelijke zweminrichting aan den Havendijk te Schiedam de vertegenwoordigende kring zeventallen van Den Haag en Rotterdam elkaar ontmoet. Voor de rust wisten de Rotterdamsche spelers tot driemaal toe te doelpunten, en na de rust werd de stand tot 70 opgevoérd, waarna Den Haag er in slaagde met een strafworp de eer te redden. Voor Rotterdam kwamen uit: Van Woerkom (S.Z.C.), Buys (Maas), van der Meer (S.C.Z.), Fortuyn (Maas). Bergkotte (S.Z.C.), Bongers (R.Z.C.) en van der Woud (R.Z.C.)en voor den Haag: Roos (C.JM.V.). v. d Berg (D.Z.V.), Blansjaar (de Zijl), v. Wijk (H.Z. en P.C.), Kraayen- brink (de Zijl): Tissen (C.JM.V.) en Brommelkamp (Zian). N-R.Crt. LAWN-TENNIS. DE JEUGDKAMPIOENSCHAPPEN. Te Apeldoorn is een aanvang gemaakt met de wedstrijden voor de Jeugd-kam- pioenschappen van Nederland. De uitslagen waren: Dames-enkelspel: le ronde: M. H. van Lerven (G.)M. Hannema (Fr.) w. o.; 2e ronde: A. Hooyman (den Haag) sl. A. Menko (O.) 1—6, 64, 1210, G. Knotten belt (U.) sl. M. H. van Lerven (G.) 86. 8—6, E. van Rossen (Rotterdam) sl. C. F. Koster (N.H.i 7—5, 6—3. A. H. Bijkerk (Dr.)jkvr. M. Laman Trip (N.H.) w. o. Halve beslissing: G. Knottenbelt (U.) sl. A. Mooyman (Den Haag) 75, 46, 62. Heeren-enkelspel: le ronde: J. van Dap peren (U.) sl. A. Augusteyn (N.H.) 61, 62, F. van de Graaft (Den Haag) sl. J. D. P. Wolff (Dr.) 6—0, 6—2, 2e ronde: D. Tesmacher (Rotterdam) sl. J. van Dap peren (U.) 26. 60, 75, A. E. Kauf man van Olphen (Haarlem) sl. P. van der Graaff (Den Haag) 3—6, 6—1, 6—0, G. A. Erdman (N.H.) sl. W. Hopkens (Fr.) 64, 36, 60. Halve beslissing: D. Tesmacher (Rotterdam) sl A. Borren (O.) 75, 64, A R. Kaufman van Olphen (Haarlem) sl. G. Erdman (N.H.) 6—1, 6—3. WIELRENNEN. „SWIFT". Hedenavond wordt weder de recordrit gehouden over 18.6 KM. Tijd en plaats zijn bekend. o ATHLETIEK. AMERIKAANSCHE DAMES-ATHLETIEK- KAMPIOENSCHAPPEN. Bij de Amerikaansche dames-athletiek- kampioenschappen, die gehouden werden op het Pershing-terrein nabij Jersey-City werd een nieuw wereldrecord in het num mer 80 Meter hordenloop gevestigd door Mildred Didnckson, die met precies 12 seconden het bestaande record, dat op naam stond van de Zweedsche athlete Mai Jacobsen met 1/10 sec. verbeterde. Voorts behaalde Miss Didrickson een suc ces met het nummer vèrspringen door een nieuw record te vestigen met een sprong van 5.57 Meter. De overige kampioenen zijn: Hoog springen: Jeanne Shiley, 1.57 M.; speer werpen: Lilian Copeland, 39.44 M.; kogel- stooten: Lilian Copeland, 12.28 M.; discus werpen: Evelyn Ferr, 33.21 M.; hardloopen 110 yards: Eleanor Egg, 11.4 sec.; hard loopen 220 yards: Stella Walsh, 26.4 sec.; hardloopen 50 yards: Alice Homk, 6 4 sec.; estafette over 4 x 110 yards: Illlnois- damesathletiekclub met Evelyn Hall, Nelly Todd, Ethel Harington en Anette Rogers. o NATION. DAMESKAMPIOENSCHAPPEN. „De Sport" publiceert een staatje, waarin de verschillende dames-athletiek-vereeni- gingen hier te lande zijn gerangschikt volgens het totaal-aantal nationale kam pioenschappen, dat in den loop der jaren door haar is behaald. Dit luidt als volgt: 1. Hygiea (Den Haag), 14; 2. Twenthe, 11; 3. Brunhilde (Leiden), 8; 4, 5, 6 en 7: Quick (Goudai, Rozenburg (Rotterdam), Vlugheid en Kracht (Groningen) en U.D.I. (Drachten), elk 4: 8, 9 en 10: Quick (Hui zen), A.T.B. (Amsterdam) en Sparta (Dordrecht), elk 3; verder Brunhilde (Groningen), Olympia (Aalsmeer), A.D.A. (Amsterdam), Gymkhana (Amsterdam) en A.D.O. (Soest) elk met 1 titel. BILJARTEN. 2c KLAS KAMPIOENSCHAP VAN LISSE. B. Duivenvoorden wint den titel. De laatste beslissingswedstrijd voor het kampioenschap van Lisse 2de klasse heeft een zeer spannend verloop gehad. Na een zeer mooien strijd werd A. Elfrink geklopt met een verschil van slechts 4 carb. Door deze overwinning behaalde B. Duiven voorden op fraaie wijze het kampioen schap der 2de klasse. Het resultaat was als volgt: pnt. brt. h.s. gem. B. Duivenvoorden 200 54 18 3.73 A. Elfring 196 54 23 3.62 SCHAKEN. Dr. EUWE—CAPABLANCA. Capablanea wint de 9e partij. Gistermiddag te half vijf begon in de Militiezaal te Amsterdam de negende partij tuschen dr. Euwe en Capablanea. Capablanco, die wit speelde, won na 35 zetten. Euwe verdedigde met de Tsje chische opening en zette zijn spel scherp op. Capablanea speelde echter zeer sterk, tegen welk spel Dr. Euwe niet opgewassen bleek. Om kwart voor negen was de partij in het nadeel van onzen landgenoot geëindigd. De stand is nu Dr. Euwe 3Vj, Capa blanea 5'/j. De match is dus door Capa blanea gewonnen. KANTONGERECHT TE LEIDEN. J. V. en M. H. den Haag, loopen op wei land ieder f.3 of 2 d.; A. M. Katwijk, in staat van dronkenschap de orde versto ren f.5 of 3 d.; J. N. R. Noordwijk, over treding der alg. pol. verord. van Noord- wijk, vrijspraak. J. v. d. B. Katwijk, over treding van het binnenaanvaringsregi., vrijspraak; S. W. v. G. overtreding van het werktijdenbesluit f. 5 of 3 d.; F S. over treding der motor- en rijwielwet f. 20 of 10 d.; A. M. P. overtreding der verord. Oegstgeest op het rijden f. 6 of 3 d.; J. v. D Katwijk overtreding der motor- en rij wielwet f. 20 of 10 d.; M. B. zwervende, overtreding der verord. Leiden op den keuringsdienst van vee en vleesch f. 5 of 3 d.; J. v. W. zwervende, overtreding der verord. Lelden op de straatpol. f. 2 of 1 d.; C. H. Noordwijk, overtreding der arbeids wet 2 x f. 3 of 2 x 2 d.; H. M. idem. idem f.3 of 2 d.; D. G. Q. Amsterdam, motor rijden zonder rijbewijs f. 10 of 5 d.; N. A. v. d. B. Jr. Sassenheim. fietsen zonder licht f.3 of 2 d.; J. v. D. Katwijk, idem f.3 of 2 d.; P. O. idem, loopen op verbo den grond f.3 of 2 d.; G. S. M. zwervende, varen zonder vergunning f. 10 of 5 d.; M. V. openbare dronkenschap f.5 of 3 d.; L. V. den Haag, motorrijden zonder rijbewijs f. 10 of 5 d.; M. J. v. B. idem. autorijden zonder geldig rijbewijs f.5 of 3 d.; L. A. T. geen gevolg geven aan het bevel van een verkeersagent f5 of 3 d.; M. v. D. idem, f.5 of 3 d.; Th. Ph. S. fietsen zonder licht f.3 of 2 d.; H. K. idem f.8 of 2 d.; A. v. d. S. te Lelden, fietsen over het Rapenburg W.Z. in verboden richting f.2 of 1 d.; M. V. Katwijk, idem f.2 of 1 d.; J. de B. te Leiden, zich bedienen van een ongemuil- korfden aangespannen hond f.3 of 2 d.; P. H. Voorhout, overtreding der verord. Leiden op de straatpolitie f.2 of 1 d.; A. v. d. L. idem f. 2 of 1 d.; L J. v. d. K. Zoe- terwoude, te Leiden zonder vergunning met een mand met bloemen 'n standplaats innemen f.2 of 1 d.; H. V. B. idem f.2 of 1 d.; G. L. overtreding der visscherijwet f.3 of 2 d. met verbeurdverkl. van de inbe- slaggenomen vischtuigen; N. le M. over treding der invaliditeitswet f. 3 of 2 d.; P. A. v. d. S. motorrijden zonder nummer- bewijs f. 10 of 5 d.; P. M. K. P. Zeist, auto rijden zonder rijbewijs f. 10 of 5 d.; J. K. Boskoop idem f.3 of 2 d.; Th. R. Leid- schendam, te snel varen f. 10 of 5 d.; G. F. Haarlem Idem f.10 of 5 d,; W. v. L. IJmuiden idem f. 10 of 5 d.; H. v. R. over treding der ijkwet 3 x f. 1 of 3 x 1 d. met verbeurdverkl. van de inbeslaggenomen gewichten: F. W. S. Noordwijk, openbare dronkenschap f. 5 of 3 d.; A. G. fietsen zonder licht f.3 of 2 d.; H. G. fietsen zon der bel f. 3 of 2 d.; H. W. M. te Leiden zon der noodzaak fietsen over een trottoir f. 1 of 1 d.; J. D. v. d. B. te Leiden, zonder vergunning met een wagen een stand plaats innemen f.2 of 1 d.; B. C. v. V. openbare dronkenschap f.5 of 3 d.; H. V. zwervende idem f.5 of 3 d.; M. L. zonder noodzaak links van den weg fietsen f3 of 2 d.: Th. H. openbare dronkenschap f. 5 of 3 d.; P. L. fietsen zonder licht f.3 of 2 d.; H. S. te Leiden op den openbaren weg personen naschreeuwen f. 1 of 1 d.; H. de J. te Leiden zich bevinden op het gras langs de Vliet f.2 of 1 d.; B. K. openbare dronkenschap f.5 of 3 d.; I. Z. Noordwijk, overtreding der arbeidswet 2 x f.3 of 2 x 2 d.: W. J. J. W. Noordwijk, idem f.3 of 2 d J. J. H. Sassenheim. fietsen zonder licht f.3 of 2 d.; P. J. M. geen gevolg ge ven aan het bevel van een verkeersagent f.5 of 3 d. J. K„ Noordwijk, overtreding der ar beidswet, 2 x f.3 of 2 x 3 d.; J. de B., Noordwijk, overtreding der leerplichtwet, f. 5 of 5 d.; D. S„ zwervende, te Noordwijk zonder vergunning venten, f. 0.50 of 1 d.; A. R. vr. v. J. v. B„ Katwijk, overtreding der verord. Katwijk op de kamerverhuur ders, enz. f.2 of 1 d.; D. B„ overteding van het Kon. Besl. 1924 S. 620, f.10 of 5 d.; A. de R„ overteding van het motor- en rijwlelregl., f.5 of 5 d.; C. v. d. K„ Den Haag, overtreding der wet spoorwegen, f.3 of 8 d.; J. Th. B„ Rotterdam, overtre ding van het tramwegregl. f.3 of 3 d.; P. den H. idem, te Katwijk op verboden plaats parkeeren, f.2 of 1 d.; P. D„ Lisse, fietsen zonder licht en zonder bel, 2 x f.150 of 2 x 1 d.; H. L„ Amsterdam, autorijden zonder rijbewijs, f.5 of 2 d.; P. v. d. P.. Katwijk, loopen op verboden grond, f.0.50 of 1 d.; J. v. B„ IJmuiden, een auto zonder voldoend toezicht op een weg laten staan met werkenden motor, f.2 of 1 d.; C. G. M„ Den Haag, autorijden zonder verlicht nummer met letter, f.4 of 2 d.; J. v. d G., Amsterdam, overtreding der wet spoor wegen f. 10 of 10 d.; K. B„ te Leiden zon der vergunning een wagen op den open baren weg laten verblijven, f.2 of 1 d.: G. v. d. E„ Rijnsburg, overtreding der leer plichtwet, 3 x f. 10 of 3 x 10 d.; D. B„ Noordwijk, overtreding der leerplichtwet, f. 8 of 8 d.; W. Chr. E. O., idem, idem, f. 8 of 8 d.; G. S„ idem, idem, f. 8 of 8 d.; N. D. Noordwijkerhout, idem, f.3 of 1 d.; E. B Rijnsburg, idem, 2 x f. 6 of 2 x 6 d.; A. de M„ idem, idem, f.6 of 6 d.; L. N.. idem. idem. f.3 of 1 d.; C. v. K„ idem. idem, f.8 of 8 d.; J. S„ idem, idem, f.8 of 8 d.; C. v. d. V.. Sassenheim, idem, f.15of 15 d G. Z„ Rijnsburg, idem, f.5 of 5 d.; W. v. d. P. Katwijk, idem, f.6 of 6 d.; J. v. d. B idem, idem, f.6 of 6 d.: W. v. B„ idem, idem. f.6 of 6 d.; H. v. B„ idem, idem. f.6 of 6 d.; G. de B„ idem, idem, f. 12 of 12 d.: J. v. d. B„ idem, idem, f. 5 of 5 d.: J. v. D., idem, idem, f 4 of 4 d.; A. v. d„ idem, idem, f. 6 of 6 d.: G. v. D„ idem, idem, f 6 of 6 d.: A. v. D„ idem, idem, f.6 of 6 d.; A. W. G. gesch. vr. v. M. K„ idem, Idem. f. 6 of 6 d.; R. H.. idem. idem, f.8 of 8 d.: W. de M. wed. A. v. d. P., idem, idem, f.5 of 5 d: N. v. d. M. vr. v. P. v. D„ idem. idem. f.5 of 5 d.; K. v. d. M„ idem, idem. f. 5 of 5 d.; J. v. d. M„ idem, idem. f. 5 of 5 d.; A. v d. M„ idem, idem, f. 8 of 8 d.; C. J„ idem. idem. f. 6 of 6 d.; N. v. R.. idem. idem. f.6 of 6 d.; G. S., idem. idem, f. 8 of 8 d.: C. V., idem, idem. f.10 of 10 d.; A. J. K.. fietsen zonder licht, f.3 of 1 d P. S„ idem. f.3 of 1 d.; J. de R„ zwervende, openbare dronkenschap, f.3 of 3 d.; G. de G., fiet sen zonder bel, f.3 of 3 d.; W. S.. idem, f. 3 of 3 d C. L. v. T. wed. C. L. J., Sas senheim, overtreding der leerplichtwet f. 6 of 6 d.; C. G. A. V., Noordwijk, overtreding der arbeidswet, f.4 of 4 d.; Q. V., Noord wijkerhout, overtreding der leerplichtwet f. 10 of 10 d KANTONGERECHT TE ALPHEN. Verstekvonnisscn. Door het kantongerecht alhier werden de navolgende verstekvonnissen gewezen. Wegens overtreding der Motor en Rijwiel- wet. H. J. P. te Oegstgeest; E. v. d. S. te Nieuwkoop; W. B. te Alphen allen tot f. 4 - subs 2 dg. hechtenis; A. K. te Rietveld f. 3.subs 1 dg; J. J. B. te Boskoop: M. D. te Wassenaar; D. de H. te Kockengen; J. V. te Alphen; A. H. S. te Twello; C. H. te Alphen; L. A. te Alphen; H. E. te Bos- koon allen tot f. 5.subs 3 dagen en A. V. te Alphen tot f. 5.— subs 3 dagen. Over treding motor en rijwielverordening der gemeente Boskoop J. v. V te Gouda tot f. 2.subs 1 dag. Art. 453 Wetboek van Strafrecht C. H. te Koudekerk; C. T. te Amsterdam tot f. 7.subs 3 dagen; W. v. A. te Mijdrecht tot f. 8.— subs 4 dagen Overtreding art. 427 20 Wetboek van Straf recht A. J. v. O. tot f. 4.subs 2 dagen. Leerplichtwetovertreding P. v. d. K. tot f. 4.subs 2 dagen. Arbeidswetovertre- ding. L. I. S. tot f. 8.subs 4 dagen. K. S te Zwammerdam f. 6.subs 3 dagen. Wegens overtreding der warenwet (Melk- besluit) J. G.. L. te Zwammerdam f. 6.— subs 3 dagen. Politieverordening der ge meente Woubrugge D. M. v. Tr. te Dord recht f. 4.subs 2 dagen. IJkwetovertre- ding A. v. R. te Alphen f. 6.subs 3 dagen met verbeurdverklaring van een ijzeren maat. 3—3 j

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1931 | | pagina 11