GROOTE RECLAME-VERKOOP MET VERLOTING
TRIANONTH
IHARY Dl
HUDSON -„ESSEX
LAAT ONS UW LINNENKAST VERZORGEN
Het Sensationeele IV
NUL UUR NUL!
MORGEN VRIJDAGAVOND 7
HET AVONTUUR MET DE SCHILDPAD
NORA GREGOR
ARNOLD KOR
a
HAARLEMMERSTR. 42 - GARAGE
PLANTJES KWEEKEN.
Bezoekt de WINKELWEEK H00GEW0ERD
De deelnemeni
op prachtig
Voor de week van Vrijdag 1
Donderdag 16 Juli vragen w
aandacht v. h. Duitsch sprekenc
Naar het wereldbekende werk van
In de hoofdrollen:
door
CORRY DOMMERING.
MARY DUGAN
DE OPENBARE AANKL
De Pers schreei bij de eerste vertooningen te Am
„DE TELEGRAAF" schrijft:
„Het bekende tooneelstuk „De Strafzaak
Veiller heeft hier te lande reeds zeer veel ops
zal de belangstelling voor deze Duitsch-sprekei
....Er zal Iets bij de toeschouwers van deze fll'
Het geweldige spel van Nora Gregor, Egon vo,
„HET ALGEMEEN HANDELSBLAD" meent
„Deze film is boeiender nog dan het toone
typeering der verschillende figuren, van klank
opmerkelijke film. Arnold Korff speelt de rol
klager ln deze Dultsch-sprekende film der Met
van tong, zijn spotlach, zijn snijdende gebaren
tot wanhoop. Nora Gregor vertolkt de rol vac
legt meer nuance ln haar spel dan menige t
hoofdrol ln dit in alle talen gespeelde stuk var
„HET VOLK" gaf als zijn opinie:
„Wij gelooven, dat het succes van de film
tooneelstuk zal overtreffen, vooral ook omdat
in de film werkelijk ln alle opzichten ultstekem
Gregor als Julia Serda, Egon von Jordan en Ai
de rollen waard zijn. Moeilijk kan men zich
denken. Men kan niet anders dan zich verl
kaansch-beheerschte spel ln dit Metro-Goldwyi
dan ook geen aanmerkingen...."
In ons voorprogramma een I
LAUREL en HA»
De Studenten Lustrumfees
Plaatsbespreken dagelijks van 112 uur, Tel. 28
Auto- en Rijw
Zaterdag- en Woensdagmiddag Kinder-
als hoofdfilm
Spannende detectieve-film in 7 neten. Verder g
HEDENAVOND VOOR HET LAATST:
MARLENE DIETRICH in
Hllllllllllttlllllll
EEN GROOT FORTUIN STAAT l
60.000 GULDI
zonder korting wordt in zijn geheel aan den gelukkig:
f. 1.50 door deel te nemen 15 Juli a.s. aan de bij Koni
Hollandsche Grondcredietbank 1901. - Hoofd prijs f. 60.
f. 4800.f. 480.f. 240.enz. totaal 2000 prijzen. T
ontvangt men één deelname welke recht geeft op
drie stuks f. 4.vijf stuks f. 6.60, tien stuks f. 12.
na ontvangst van postwissel, girostorting No. 135171
SANDERS, Commlsslonnalr ln Effecten. Hoogstraat 4,
kooper ontvangt drie dagen na de trekking gratis de
Bestelt nog heden Laten wij
De Umbria, een Engelsche stoomer, lag
ln de haven van Durban in Zuid-Afrika.
Benny en Tim lagen ln hun bedjes in de
ruime hut, maar het duurde niet lang, of
Tim stak zijn hoofd naar buiten enkeek
naar beneden. Hun bedjes bevonden zich
vlak boven elkaar en het gebeurde zelden
dat Benny zich zoo lang stil hield, want
meestal stompte hij net zoolang tegen
den onderkant van het bovenbed, totdat
hij in slaap viel.
„Hallo Ben, slaap je al?"
Even later kwam Benny's blonde krulle-
bol te voorschijn, hij gaf geen antwoord,
maar legde zijn vinger tegen zijn lippen,
keek naar boven en van daar naar de
deur. „St, daar komt vader."
Tim trok zich haastig terug en ging
plat op zijn rug liggen, terwijl Benny het
laken over zich heen trok en z'n oogen
sloot. De deur ging open en hun vader
kwam binnen. Hij keek even naar de
kwasi-slapende jongens en zei tegen een
heer, die in de gang was blijven staan
„Ze slapen al: ik zal vragen of de linnen
juffrouw een oogje ln 't zeil wil houden,
dan kunnen wij vanavond gerust aan wal
gaan. De jongens zijn moe, ze hebben
vanmiddag veel geloopen."
De deur was nauwelijks dicht, of bijna
gelijktijdig staken twee jongenshoofden
buiten bed. Tim kon een luid „hoera" niet
weerhouden, zette zijn voet op het lad
dertje en klauterde naar beneden. Hij
sprong bij Benny in bed en ging aan zijn
voeteneinde zitten.
Het gebeurde niet dikwijls, dat zij zoo'n
heerlijke gelegenheid kregen, om 's avonds
samen te praten of te spelen. Alleen
wanneer de boot een haven was binnen-
geloopen en 's avonds kolen moest inne
men, zoodat de passagiers aan wal gingen
om het zwarte gruis te ontloopen, waren
eij vrij en konden doen en laten wat zij
wilden. Vader en moeder waren er niet
om naar hen te kijken en de linnen
juffrouw luisterde alleen maar af en toe
even aan de deur, of ze iets hoorde. Als
te zachtjes deden, zou ze denken, dat zij
sliepen.
Ze hadden dien middag zooveel nieuws
gezien, dat er over heel wat te praten viel.
Het allerbelangwekkendste was de reuzen
schildpad', zoo Iets hadden ze nog nooit
gezien. Vader had er hun wel eens van
verteld, maar in hun hartje hadden ze er
niets van geloofd. En nu bleek zijn verhaal
toch waar te zijn. Ze hadden een schild
pad gezien van bijna twee meter lengte,
een groot sterk dier, dat wel in staat was
een wagentje voort te trekken.
„Tim, zou je op zijn rug kunnen zitten?"
„Natuurlijk, je zou alleen een kussentje
mee moeten nemen, het is geen zacht
plaatsje, hoor!"
Benny lachte, hij zag in zijn verbeel
ding de groote schildpad al met Tim op
zijn rug. Dat zou nog eens een mop zijn!
En Tim zou best durven hoor, die was
Do dapper! Hij zelf zou het niet graag
jagen, stel je voor, dat de schildpad op
lol ging!
Benny vond die gedachte zóó eenig, dat
hij kopje duikelde in zijn bed en zich zóó
opwond, dat Tim het zijn plicht achtte,
hem te kalmeeren.
„Schei uit, Ben, je bederft zoo alles,
straks komt de juffrouw binnen en dan
is de pret afgeloopen."
Maar Benny was niet zoo gauw tot be
daren te brengen. Hij lachte zóó, dat de
tranen over zijn wangen rolden. „Oh, oh
Tim, stel je voor, dat de schildpad op hol
ging en jU op zijn rug zat. Wat zou je
dan doen, zeg?"
Nu moest Tim toch óók lachen. „Nou,
ik zou stil blijven zitten als je dat op
hol gaan noemt! De schildpad kan wel
vlug loopen, maar toch niet harder dan
vader, als hij flink doorstapt. Heb je ge
zien, wat een dikke pooten hij heeft?"
Tim praatte nog een heelen tijd door,
Benny zat nu stil te luisteren, hij was
erg moe, al wilde hij het niet weten.
Eigenlijk was hij liever dadelijk gaan
slapen, maar hij had het zonde gevonden
dezen laatsten avond, dien ze alleen wa
ren, voorbij te laten gaan zonder pret te
hebben gemaakt. Maar hij kon den slaap
toch niet tegenhouden en Tim hield zijn
mond, toen hij ontdekte, dat zijn broertje
niet meer luisterde en in slaap gevallen
was. Hij voelde er niet veel voor, in zijn
eigen bed terug te gaan, want straks, als
Benny wakker werd, konden zij weer ver
der praten.
Tim ging voorzichtig naast hem liggen
en trok het laken over hen beiden heen.
Benny scheen erg prettig te droomen,
want er lag een blijde glimlach over zijn
gezichtje. Tim wenschte bijna, in zijn
plaats te zijn, hij verveelde zich alleen en
sloot zijn oogen. En toen, zonder dat hij
het eigenlijk wilde, kwam de slaap ook bij
hem en nam hem mee naar het land der
droomen.
Dat was een merkwaardig land! Als je
dacht, dat schildpadden alleen maar op de
aarde bestonden, dan had je het mis. En
het allermerkwaardigste was wei, dat de-
zeitde groote schildpad, die ze vanmiddag
gezien hadden, er óok was. Tim en Benny
hadden alle gelegenheid om hem goed te
bewonderen. Wat glansde 't schild prach
tig! Daar gleed hij op eens in het water.
Neen maar, zoo iets hadden ze z^h niet in
kunnen denken! De schildpad „wom nog
harder dan hij liepTim kreeg een
reuzen denkbeeld. Hij wist een zeilbootje
te liggen en trok Benny er mee naar toe.
Het was een heerlijk land als ze iets
noodig hadden, was het er ook. Je hoefde
er heelemaal geen moeite voor te doen. Bij
den oever van het meertje, waar ze zich
bevonden, lag een tuig, prachtig geschikt
om de schildpad aan te doen en hem voor
de boot te spannen. Tim liep ermee naar
het dier toe, dat weer naar den kant was
gezwommen, en deed hem het tuig aan.
Daarna bevestigde hij het aan de boot en
sprong er in, Benny toeroepende, hem te
volgen.
Er was veel wind en het bootje scheen
als vanzelf te gaan. De schildpad zwom
gestadig door en de oevers van het meer
gleden langzaam voorbij. Zoo kwamen ze
bij een rivier en het viel Tim op, dat de
golfslag hoe langer hoe grooter werd. Hij
riep de schildpad toe, stil te houden of
naar den kant te zwemmen, maar hij
wilde niet luisteren of hoorde hem niet.
Een jongen stond aan den oever en
schreeuwde hen toe: „Heila, waar gaan
jullie heen? Moet je soms op de visch-
vangst? Dan kun je beter terug gaan naar
het meer, het is op zee veel te gevaarlijk
voor zoo'n kleine zeilboot."
Benny schrok„Tim, hoor je dat?
Hij zegt de zeedaar durf ik niet naar
toe en jU?"
Tim hield zich goed, hij was de out
dus hij moest flink blijven. Hij nam
stok, die op den bodem van het sche,
lag en tikte daarmee de schildpad op
kop. „Stop of ga terug", commandi
hij, „we mogen niet zoo ver weg g:
Maar, wat hij ook deed, de schildp'
hoorde niets. En tot overmaat van ra:
begon de avond te dalen. De oevers wei
hoe langer hoe verder achteruit en
jongens begonnen zich steeds verlatene:
voelen. Benny had dorst en schepte tl
zijn handje wat water uit de rivier. Ms
toen hij ervan wilde drinken, gaf hij
schreeuw en spuwde het uit zijn monó
„Bah Tim, wat is dat? Het is zout!
had je maar nooit dit akelige plan
dacht", klaagde hij.
„Zeg eens Tim, waarom is het wal
zoo zout?"
Tim begreep het dadelijk en dacht
de woorden van den jongen zooeven
is de zee. Ben; wij zijn er vlak bij."
Benny begon te huilen en dat was
wat Tim niet verdragen kon; zoolang^
broertje vroolijk bleef, was 't nog niet:
erg. maar nu moest er iets gedaan word:
anders zou het heelemaal mis loop»
Maar wat? Hij keek rond in de boot, ot:
iets kon vinden, wat hem op een dei
beeld kon brengen. Toen viel zijn au
dacht op eens op een groote schaar,
onder een bankje verscholen lag. En t
wist hij het!
Het was al donker geworden, de sten
flonkerden aan den hemel en het boo'
zwaaide zóó door den grooten golfslag, t
de jongens er zeeziek van werden. Tim li
voorzichtig naar den voorsteven, boog zi
een weinig voorover enknipte de tc
wen door van het tuig. Op hetzeli
oogenblik zwenkte het bootje naar links
werd als door een onzichtbare hand ns,
den kant gedreven. Met leedwezen zag
de jongens hun vriend, de schildpad, zi
hoe langer hoe verder van hen verwijc
ren. Hij scheen niet eens gemerkt te ht
ben, wat er gebeurd was want hij vermL
derde geenszins zijn vaart en zwom eu
zaam verder, de zee tegemoet.
Het bootje dreef gelukkig zonder verdt
gevaren naar den oever-en, daar aanget
men, spoedden de jongens zich langs t
water terug naar de plaats, waar zij k
wal waren gestoken.
Het was nu heel donker geworden, a
donker, dat zij niet meer konden zie
waar ze liepen Toen besloten ze maarD
het gras te gaan liggen tot het oehzi
werd en ze den tocht konden voortzete
Benny vleide zich tegen Tim aan
weldra vielen ze in slaap.
Toen Tim wakker werd, dacht hij
een nachtfee hem gewekt had, want
zag een lief gezicht over hem heengeb
gen. Maar toen hij goed keek, zag hij,
het zijn moeder was. En, hij was werkeli
heel blij, dat alles zoo goed was afgelo
pen, zich afvragend hoe Benny het z«
maken, wanneer hij wakker werd. Ma:
Benny lag heerlijk tegen hem aan. te
wijl op zijn gezichtje nog dezelfde blpi
glimlach te bespeuren was, zoodat Til
daaruit opmaakte, dat zijn broertje ni
zoo in angst had gezeten als hij
(Nadruk verboden).
- Moeder, zou het mooi genoeg zijn?
Toe, zegt u eens, wat u vindt!
- Ja, zei Moeder, jouw klein stekj
Heusch dat groeit heel aardig, kim
- Als de oproep in de krant staat,
Brengen wij het naar „Ons Huis"
- En als dan de jury rondgaat,
Krijg je wel een prijsje thuis.
- Maar al is dat prijsje aardig,
Als je 't wint; versta je goed?
- Dan is 't niet het echte kweeken,
Als je 't om zoo'n reden doet.
-Bloemen, kindje, zijn zoo'n wonder,
Zijn de vreugd van groot en klelij
- Zij vermoolen ons het leven,
Brengen er den zonneschijn.
- Goed te zorgen voor die schoonheid, f
Dat is, wat „Ons Huis" beoogt
- En het is iets extra's, weet je,
Als Je 't prijsje winnen moogt!
- Moeder, als mijn plantje 't mooist is,
Mag jij 't hebben! Is dat goed?
- Want dan weet je van je kindje,
Dat hij 't niet om 't prijsje doet.
TR. VERDONER SALOMONS.
(Nadruk verboden).
I l mill
rzzz
WAALS
HAARLEMMERSTRAAT 130 -132 -134 - 136
Steeds is het een trots voor iedere hulsvrouw, als zij een flink gevulde linnenkast ter beschikking heeft. - Het is
bovendien een groot gemak en vooral een bijzonder groot voordeel, omdat er steeds frisch goed in omloop kan zijn, en
het waschgoed veel minder lijdt. - Laat alle huisvrouwen goed weten, dat üw trots bevredigd, het gemak genoten en
het voordeel dubbel groot zal zijn, als U WAALS de verzorging van Uw linnenkast toevertrouwt. U gaat de waarheid van
het spreekwoord ondervinden. 9835
Wat U ook zoekt gaat naar WAALS - U vindt er meer, beter en voordeeliger
2-3
