bevordert betere sabei»
GEZONKEN SCHAT.
LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 23 Mei 1931
Derde Blad
No. 21833
NIVA TANDPA5.TA
INGEZONDEN.
FEUILLETON.
Jaargang
Buiten!. Weekoverzicht.
Geneve en de eerste gevolgen.
neer overzicht onder de oogen
lezers komt, is het groote werk te
L t-eis weer afgedaan en rust de
fnModspoUtiek tot September a.s.
Hetgeen op het spel stond, be-
I men niet ontevreden te zijn; inte-
u is alle reden tot tevredenheid,
|i,tsonherstelbaars is niet voorgeval-
r dat wil ongetwijfeld heel wat zeg-
fjls oen
bedenkt, dat de Duitsch-
rjjtsche tol-unie hoofdinzet was
htt gebeuren in Volkenbondsraad en
-vescbe studie-commissieSteun heb-
PJrtius en Schober niet ontvangen
1 plannen, noch in het eene, noch
andere lichaam, waarbij men ech-
tj moet bedenken, dat de vertegen-
ïirs der landen in beide ongeveer
ha waren en kwamen met dezelfde
Ut Zij zijn geïsoleerd blijven staan,
h'i delegaties meer of minder scherp
,^en zulke onderlinge verdragen
j Dit heeft in Duitschland reeds
jiirg gegeven tot felle aanvallen op
jr Curtius, zelfs in diens eigen
gezien hoe de „D. Allg Ztg." zich
tegen den leider der Duitsche bui-
politiek, doch het wil ons
ien, dat de afkeuring in zoo'n
a vorm wat voorbarig is en andere
yen nastreeft! Is immers in wezen
verslagen? geenszins. Op voorstel
Engelshen minister Henderson is
loten de tol-unie te onderwerpen
oordeel van het Internationale
Justitie te Den Haag voor wat
etn juridische toetsing van het
het sluiten van het verdrag aan
ïesverdragen en het pact van Lo
in daarin schuilt absoluut geen
Iets anders zou het zijn, wanneer
daarna het recht van politiek of
sch verzet tegen het verdrag had
i, doch juist het omgekeerde is
1 Briand en anderen hebben zich
it wel willen voorbehouden, doch
rit Curtius nadrukkelijk afgewezen!
na eenige aarzeling door Curtius
als door Schober beloofd is om
verdere uitbreiding te geven aan de
jenlijking van de tolunie, zoolang
geen beslissing heeft genomen,
•it is geen directe nederlaag te noe-
Goed beschouwd, ligt het eenlgs-
a de lijn, beziet men de kwestie van
aal standpunt uit
navallen op den Duitschen minister
•n land en eigen boezem vinden o. i.
oorsprong in binnenlandsche politieke
snden! De oppositie van uiterst
keert zich natuurlijk tegen den
rail zaken, hoewel zij geen enkel op-
aid program kan stellen tegenover
slaakte beleid en deze oppositie, die
steeds aan de winnende hand is, gelet
tn uitslag der verkiezingen in Olden-
doet in de middenpartijen en met
de Duitsche Volkspartij, die steeds
lerrein verliest, groote onrust ont-
en het denkbeeld van een zich vol-
i afscheiden van de socialisten, spe-
!r. Pruisen, veld winnen. De positie
.et kabinet Briining wordt er beslist
verzwakt en dat is niet zonder be-
ig!
dezelfde mate als Curtius" positie in
land in dalende lijn gaat, in dezelf-
ate verkeert die van Briand in stij-
lijn Zoowel in Kamer als Senaat
Briand een overweldigende meerder-
verwerven voor zijn beleid in Geneve.
daarom aan zal blijven als minis-
Zijn vrienden achten het onwaar-
nlijk en verwachten, dat volgende
Briand inderdaad, demissionair zal
Ook gelet op de verkiezingen van het
aid jaar Briand's aftreden zal de
sche buitenl. politiek een kleine ruk
ationalistischen geest geven, daarvan
sn overtuigd en wanneer Briand dan
oppositie gaat, hoopt men op een
Edige linksche overwinning bij de ver-
van 1932, hetgeen Briand's
dek aldus mede ten goede zou komen!
idag zal over Briand's ministerieel
de beslissing vallen
rit Briand te Geneve het Duitsch-
lenrijksch verdrag voorloopig van de
geschoven, daartegenover staat, dat
met zijn eigen plannen tot verbetering
de Euicipeesche toestanden ook geen
heeft te boeken gehad; zelfs verre
ran.
Zijn plannen tot saneering van ons
werelddeel zijn algemeen erkend als half-
werk, dat geen verbetering zou kunnen
brengen, al is dit natuurlijk veel beleefder
gezegd. Ronduit gesproken, Briand's voor
stellen, al gingen zij met alle andere naar
z g. studiecommissies uit de algemeene
I studiecommissie, hebben een eervolle be
grafenis genoten!
Hoezeer Oostenrijk overigens in de knel
zit, is wel gebleken uit de verklaringen van
Schober, die feitelijk alles wilde aanvaar
den, mits het maar directe baten zou af-
1 werpen. Dit land heeft oogenblikkelijken
steun hard noodig, doch hoe het dezen zal
kunnen vindenSchober is zelfs eerder
uit Genève vertrokken, omdat te Weenen
een crisis dreigt over de bezuinigingen, die
de regeering wilde invoeren, w.o. verlaging
der tractementen der staatsambtenaren,
waartegen de groot-Duitschers zich echter
verzetten, zelfs hun minister in het kabinet
i Ender terugnemend. Voor Oostenrijk bre
ken moeilijke uren aan
Evenals voor België, waar het kabinet-
Jaspar nog betrekkelijk onverwachts ten
val is gebracht, al stond het reeds langen
tijd wankel. Juist deze onvastheid was den
laatsten tijd evenwel zijn kracht, want
men durfde een omverwerpen niet goed
aan. Men begreep, dat het heel lastig zou
zijn om een nieuw ministerie te vormen,
dat een meerderheid in het parlement
achter zich zou hebben. En van nieuwe
verkiezingen moeten noch katholieken
noch liberalen veel hebben, daar zoo goed
als zeker winst mag worden verwacht voor
de socialisten en Vlaamsche fronters!
Langzaam maar zeker is het kabinet-
Jaspar door het niet tot een eind-oplos
sing brengen der taai-kwesties ondermijnd
en de onverwachte en onverantwoordelijke
omvorming van zijn ministerie op eigen
houtje, plus een minder gelukkig en op
overmoedigheid gebaseerd optreden bij de
defensie-voorstellen voltooiden het dood
vonnis. Jaspar schijnt vooreerst uit de
politieke arena bij onze Zuiderburen.
Doch keeren wij tot slot nog even terug
naar de Volkenbondsraad-zitting, omdat
daar nog een belangrijke beslissing is ge
vallen. De Engelsche minister Henderson
is toch benoemd tot voorzitter van de
komende ontwapeningsconferentie, die be
gin volgend jaar te Geneve zal worden ge
houden.
Henderson.
Wij meenen de wereld geluk te kunnen
wenschen met deze keuze, want Hender
son heeft zich reeds genoegzaam doen
kennen als een warm voorvechter voor een
daadwerkelijke ontwapening en een hard
nekkige tegenstander van ontwapening
met woorden, die totdusver is gehuldigd.
Hard zal er gevochten moeten worden
voor ieder stapje in de goede richting
RECLAME.
BIJ DARMTRAAGHEID, lever- en gal
ziekten, vetzucht en jicht, maag- en darm-
catarrh, gezwellen aan den dlkkedarm-
wand, ziekteverschijnselen aan den
endeldarm verwijdert het natuurlijke
„Franz-Josef"-bitterwater opstoppingen In
de organen van den onderbuik vlug en
pijnloos. Bij Apoth. en Drog. verkr. 6776
(Nadruk verboden).
In het Kremlin.
Het Kremlin is het oudste gedeelte van
Moskou, de sterkste vesting van de oude
hoofdstad. Daar, achter de hooge muren,
die in de XVé eeuw door Italiaansche
architecten waren opgericht en die ge
durende een paar eeuwen weerstand kon
den bieden aan de aanvallen van Tartaren
en andere vijanden van Rusland, bevinden
zich paleizen en kerken, waarvan de oud
ste eveneens door Italianen gebouwd zijn.
Het oudste gedeelte van Moskou en de
muren om het Kremlin dragen dan ook
een uitgesproken Renaissance-karakter. In
latere eeuwen werden bij die Renaissance-
gebouwen andere gevoegd en nu hebben
de bolsjewiki er het hunne bijgevoegd,
zoodat op dat betrekkelijk zeer kleine ge
bied van het Kremlin, binnen de oude
muren van de veste, voorbeelden te vin
den zijn van architectuur van alle tijden
en stijlen.
Vóór Peter den Groote was het Kremlin
de zetel van de regeering en de residentie
der Russische tsaren. De tsaar leefde in
het oude Italiaansche paleis. In de andere
paleizen woonden zijn familieleden, gun
stelingen enz., in het Kremlin bevonden
zich het arsenaal van het Russische
tsarendom. de regeeringsgebouwen, de
kazernes van de bewakingstroepen. In ge
val van opstand werden de poorten afge
sloten en dan was het Kremlin een on
neembare veste. Ten minste zoolang de
bewakers zelf niet aan het muiten sloegen,
hetgeen in de Russlsche-geschiedenis maar
al te vaak geschiedde. In zijn kinderjaren
zag Peter de Groote zulk een soldaten-
opstand. toen het Kremlin gedurende
drie dagen het tooneel was van vreeselijke
moorden; voor de oogen van den kleinen
tsaar verscheurde de soldaten zijn ooms
en de raadgevers van zijn moeder. Maar
zoolang de soldaten betrouwbaar waren,
vormde het Kremlin een veilige verblijf
plaats. waar de tsaren hun tijd door
brachten en alleen nu en dan, omringd
door hun bojaren en hovelingen, voor het
volk in eigenlijk Moskou verschenen.
De bolsjewiki, die in veel opzichten het
voorbeeld van de oude Russische despoten
navolgen, hebben eveneens het Kremlin
betrokken. Maar evenals in alle andere
gevallen hebben zij de bewaking van het
Kremlin gemoderniseerd en tot een vol
maaktheid gebracht, die zelfs bij hun
ergste vijanden bewondering wekt en
waarvan de l3tere dictators hun even-
tueele opvolgers waarschijnlijk zullen pro-
fiteeren. Wij willen nu den lezer eenige
voorstelling geven van de wijze waarop
de bolsjewiki hun verblijf in het Kremlin
hebben ingericht. Daarbij maken wij ge
bruik van de mededeelingen van de ge
wezen sovjet-staatslieden, die de toestan
den in het Kremlin door en door kennen,
o.a. van den gewezen sovjet-diplomaat S.
Dmitriejewski, en van andere Russen, die
in de gelegenheid zijn geweest in het hei
ligdom van de bolsjewiki door te dringen.
Het Kremlin is nu een geduchte vesting
geworden; ze zou natuurlijk geen weer
stand kunnen bieden aan de moderne
artillerie, maar voor een opstandige
menigte is de veste onneembaar. Op de
muren en in de torens zijn machine
geweren opgesteld, hier en daar staan ook
kanonnen. Dag en nacht loopen op de
tinnen schildwachten rond. De bewaking
van het Kremlin en de verdediging van
de sovjet-regeering is toevertrouwd aan
de betrouwbaarste G.P.Oe-troepen die in
een kazerne binnen het Kremlin onderge
bracht zijn. In het Kremlin bevindt zich
ook een speciale school voor soldaten, die
de machinegeweren bedienen: om tot deze
sahool, en dus tot de verdediging van het
Kremlin, toegelaten te worden (de bewa
kingstroepen worden uitstekend gevoed,
goed betaald en nemen in het algemeen
een bevoorrechte positie in) moet men be
kend staan als een overtuigd communist
en een trouw aanhanger van het tegen
woordige regime. Bovendien worden deze
uitgelezen en betrouwbare manschappen
voortdurend door de G.P.Oe. bespied en
bij de minste verdenking wordt met den
man korte metten gemaakt.
De inwoners van het Kremlin komen
weinig in aanraking met de bevolking
I van eigenlijk Moskou. Het Kremlin heeft
RECLAME.
6786
eigen bakkerijen, eigen werkplaatsen, eigen j
artsen, een eigen ziekenhuis eigen kap
pers, kleermakers enz. In de magazijnen
zijn groote voorraden levensmiddelen op
gestapeld, zoodat in geval van een opstand
te Moskou en een beleg van het Kremlin I
de regeering van alles voorzien is. Een
draadloos station stelt de regeering in
staat contact met de plaatselijke overheid
te onderhouden; zij zou dus, zelfs inge
sloten in het Kremlin, de beweging der
troepen, die den opstand zullen moeten
onderdrukken, kunnen leiden en de over
heid bevelen kunnen geven. Een herhaling
van het geval van de regeering van Ke-
rensky, die na de bezetting van het tele
graafkantoor door de bolsjewiki van de
buitenwereld afgesneden was en op deze
wijze makkelijk ten val kon gebracht wor
den, is dus nu buitengesloten.
Om de bewaking effectlever te maken
hebben de bolsjewiki slechts vier poorten
opengelaten: twee voor voetgangers, twee
voor auto's, 's Nachts zijn slechts twee
poorten open. Bij elke poor staan twee
rijen schildwachten; een aan den binnen
kant, de andere aan den buitenkant.
Niemand mag het Kremlin betreden of
verlaten, indien hij geen sauf-conduit
bezit. De menschen, die in het Kremlin
wonen, hebben een dergelijk bewijs, geldig
voor een onbepaalden tijd (het is dus vol
doende iemand zijn sauf-conduit af te
nemen en hij wordt een gevangene, zonder
dat hij gearresteerd wordt); een sauf-
conduit met onbepaalden duur hebben
bovendien alle volkscommissarissen e.d. De
overige stervelingen moeten telkens wan
neer zij het Kremlin willen betreden een
speciaal toegangsbewijs aanvragen. Zulke
bewijzen worden niet gaarne verstrekt,
omdat de regeering bevreesd is voor
samenzweringen, moordaanslagen e.d. Bij
zonder groot is de angst van de regeering,
en dus de moeilijkheid om een toelatings
bewijs te krijgen, geworden na de gebeur
tenissen van November 1930. toen een
staatsgreep voorbereid werd en Stalin
alleen door een snel ingrijpen (en het
verraad van een der samenzweerders) den
toestand wist te redden en zijn macht
behouden.
Wanneer ge het Kremlin voor een of
andere zakelijke gelegenheid wilt bezoe
ken, dan wordt dit bij het verleenen van
een toelatingsbewijs onderzocht, er wordt
met de betrokken overheid geconfereerd
en alleen na haar toestemming wordt het
papiertje uitgereikt. Wilt u eenvoudig
iemand bezoeken, die in 't Kremlin woont,
dan wordt ge bij de poort aangehouden
en de wacht vraagt den betrokken persoon
per telefoon of hij thuis is en u ontvangen
wil. Luidt het antwoord gunstig, dan moet
u uw documenten toonen om zich te kun
nen legitimeeren en alleen wanneer de
wacht de zekerheid heeft, dat u de persoon
bent. die verwacht wordt, krijgt u verlof
het Kremlin te betreden.
Wie zijn de inwoners van het Kremlin?
Vóór alles natuurlijk de leden van de
regeering, daarna de leiding der commu-
nstische partij, de bewakingstroepen en
de menschen, die deze uitverkorenen be
dienen (de artsen, verpleegsters, bakkers,
koks, kappers enz.) Bovendien wonen in
het Kremlin familieleden van de regeer
ders, hun liefjes, vriendjes e. d. In Sovjet-
Rusland beteekent In het Kremlin wonen
hetzelfde als. deel uit te maken van de
allerhoogste maatschappelijke kringen.
Het is een eer, die door iederen bolsjewiek
nagestreefd wordt. Daarbij komt, dat het
Kremlin de eenige plaats in Rusland is,
waar nooit gebrek aan iets bestaat, waar
distributie-moeilijkheden onbekend zijn,
waar alles in overvloed te vinden is. Er
worden daarom veel intriges gevoerd om
een woning in het Kremlin te bemachti
gen. Komt na den dood van een bewoner
of zijn ongenade zulk een woning vrij. dan
ontbrandt er een felle strijd om die woning
en vaak moet de dictator zelf (Stalin)
beslissen, aan wie de woning toegekend
zal worden. Alle gebouwen, die be
woonbaar gemaakt konden worden zijn
tot woningen ingericht; nog nooit
heeft het Kremlin zulk een groote bevol
king gehad als nu, onder de heerschappij
van de communisten.
Afgescheiden van de buitenwereld leidt
het Kremlin een eigenaardig leven. Nie
mand buiten het Kremlin weet wat er
eigenlijk achter die hooge muren gaande
is. Maar aangezien de inwoners van het
Kremlin vele familieleden en vrienden
hebben, die niet tot de uitverkorenen be-
hooren en te Moskou moeten wonen, zoo
bereiken de talrijke geruchten, die in het
Kremlin loopen, weliswaar in verwrongen
vorm, die familieleden en vrienden. Van hen
gaan die geruchten verder, steeds phan-
tastischer wordend, daar iedereen iets bij
voegt tot hetgeen hij van een ander ge
hoord heeft. Zoo ontstaan de talrijke ge
ruchten, die over het onmetelijke land
verspreid worden. Er is steeds een zekere
kern van waarheid in die geruchten aan
wezig, maar die kern te vinden is niet
altijd even gemakkelijk.
Behalve de gebouwen, die als woningen
voor de talrijke bewoners ingericht zijn,
bevinden zich in het Kremlin ook de hoog
ste rijksinstellingen, o.a. de regeerings
gebouwen. Voor die gebouwen staan altijd
lange rijen van auto's van de duurste mer
ken; de communistische heerschers van
Ifcusland houden er niet van in gewone
auto's te rijden. Bijzonder veel dure auto's
ziet ge natuurlijk in de buurt van het be
langrijkste regeeringsgebouw. Het is een
groot wit gebouw met een koepel. Daar
boven waait dag en nacht een roode vlag,
hetgeen beteekent dat de regeering van de
sovjet-republiek permanent in het Krem
lin zetelt. Daar het gebouw veel hooger is
dan de Kremlinmuur, zoo is de vlag duide
lijk voor iedereen buiten de muren te zien.
's Nachts wordt de vlag door schijnwerpers
verlicht. Dat gebouw binnenkomen is
natuurlijk nog moeilijker dan het Krem
lin. Opnieuw wordt ge telkens door schild
wachten aangehouden en naar uw toela
tingsbewijs gevraagd. Ten slotte zijn er
heiligdommen, waarheen alleen de hoogst-
geplaatste sovjet-ambtenaren toegelaten
worden; de volkscommissarissen en hun
plaatsvervangers. Daar, achter die dikke
muren, bewaakt door talrijke schildwach
ten, vergadert de sovjet-regeering en
neemt haar besluiten, daar worden de
plannen uitgebroed, die later de geheele
wereld in spanning brengen.
Dr. BORIS RAPTSCHINSKY.
RECLAME.
VOORKOMT TANDBEDERF
en poetst 's morgens en 's-avonds met
75 ets.per '/i tube. 25ds.p. 'A tube.
6769
(Buiten verantwoordelijkheid der Red.)
Copie van al óf niet geplaatste stukken
wordt niet teruggegeven.
DE ROMMEL IN DE STADSGRACHTEN.
Wanneer men leest, hoeveel moeite en
kosten de Gemeentereiniging zich getroost
om de rommel uit de stadsgrachten op te
ruimen, vraagt men zich onwillekeurig af,
waarom de rommel niet opgeruimd wordt
voordat zij in de grachten terecht kan
komen. Dit zou toch veel eenvoudiger zijn.
Waarom wordt zij in de gracht geworpen?
Uit puur vermaak of pure baldadigheid?
Stellig niet, maar stellig wèl omdat men
er geen raad mede weet. Hier schuilt de
oorzaak van het kwaad.
De ophaaldienst der Gemeentereiniging
zal uitgebreid moeten worden, want de
gewone vuilniskar kan natuurlijk geen
matrassen, kinderwagens, rijwielen en
dergelijke medenemen. Er zal niet anders
opzitten dan dat deze voorwerpen een
maal per week, afzonderlijk opgehaald
worden. Of het afdoende zal helpen, moet
men afwachten, maar de proef ware te
nemen, de kosten zullen allicht niet hooger
zijn dan die van het uitdreggen der
grachten en men zou stellig een groote
winst boeken aan bespaarde ergenis.
Blijft nog het euvel van het werpen van
emmer- en blikken-vuil in de grachten.
Ja, in deze zal alleen een streng toezicht
van de politie, in de morgenuren, kun
nen baten, liefst door agenten in burger-
kleeding. En dan een beboeting op groote
schaal, dat zou er den schrik wel in
brengen! v. d. V.
RECLAME.
H, P. H. KEEREWEE
BEGRAFENISSEN Tel. sei
|É|V AUTO-TRANSPORT
Aalmarkt 16. CREMATIE
4762
het Engelsch van LEO WALMSLEY.
Als ik het niet gedacht heb!" zei hij.
rwijl ik net uit de klauwen des doods
■sd ben wil u alweer dat ik naar dooie
(chenbeenen ga duiken. En u vergeet
effetjes, dat me vrind Pharao daar
k ergens rondzwemt, 't Is gewoonweg
®enschelijk, waarachtig as het niet
;&r is. Ik most in een ziekenhuis liggen,
:®er warm onder de dekes in plaas van
Óen bodem van den oceaan naar dooie
(fflen te visschen. Maar plicht is plicht
'asu zeit; „Timms ga", dan kan ik niet
anders doen als gaan, vin ik."
■Schitterend", viel de oude man hem in
trede .Waar is de sloepDan gaan
nu' meteen!"
u maakte van de gelegenheid gebruik
- Mm te vertellen, dat Patricia de M. L.
®rer beschikking gesteld had.
- herinnert u misschien wel, dokter",
na mijn mededeeling, „dat zij denkt.
Is- het ons om iets heel anders te
«ta is
,Jj beste kerel. Natuurlijk herinner ik
tjat. Jammer genoeg voor haar. Want
'«»Pt het op een teleurstelling uit.
«tos heel sportief om ons haar motor-
te laten gebruiken, heel sportief, dat
ik zeggenMaar, nu moesten we
;llr gaan. Hoe ver is het naar de plaats
"«tiet wrak?"
keerde me om naar Hamzar, die op
^-hurken tegen het kaartenhuis zat er.
hem of de motor in orde was. Hij
°P in zijn onderdanigheid leek hij
in niets op den oorlogzuchtigen Arabier,
die een nacht geleden zijn revolver op me
afgeschoten had en vertelde me, dat
naar zijn beste weten alles in orde was,
maar dat de machinist, de man, die ge
woonlijk den motor bediende, een van de
drie Swahili's was, die op het oogenblil:
op Thunder Island waren.
„Je schijnt het erop aan te leggen, om
aan de hoogste galg in Zanzibar opgehan
gen te worden", zei ik, om hem uit te lok
ken. „Voel Je daar zooveel voor?"
Neen, daar voelde hij niet bepaald veel
voor.
„Je bent een leugenaar, een intrigant
en een moordenaar", ging ik in alle kalmte
voort „Wat zeg je nu van je meester,
Dusi Khan? Waar was zijn macht toen hij
in het water viel? Nergens! Hij is verdron
ken als een gewoon mensch."
„Allah heeft het gewild", was het wijs-
geerige antwoord. „Hij was een man van
beteekenis en hij wilde, dat wij hem die
nen zouden. We hadden geen keuze. Maar
nu hij dood is, wenschen mijn broeders
vergeven te worden. Laat ons naar de
dhow teruggaan."
„Je bent op het oogenblik noodig", zei
ik, „Later, als we je hulp niet meer noo
dig hebben, zal ik zien of ik het de moeite
waard vind je armzalig leven te red
den.
Hij boog zoo diep dat z'n neus bijna den
grond raakte.
„Wij zijn uw dienaren, groote heer!"
Juist toen het gesprek tusschen Hamzar
en mij dit lraaie hoogtepunt bereikt had.
kwam Patricia aan dek. Ze had zich be
neden vlug verkleed, maar ze zag er heel
moe en nerveus uit.
„Kapitein Timms wil nu dadelijk gaan".
i kondigde ik aan. „Vindt u goed, dat we de
motorboot versieepen?"
„Dat moet u mij niet vragen.Doet u
maar precies, wat u noodig vindt", gaf ze
me ten antwoord. „Maar ik zie den ma-
I chlniit niet.... Heeft u verstand van den
motor? Ik weet er, eerlijk gezegd, niets
van."
Ik ging naar beneden, naar de minia
tuur machinekamer. Om zuinigheidrede
nen was de dubbele schroef veranderd in
een enkele, maar de motor was van het
gewone marine type. Ik inspecteerde de
machine, alles was in orde. Daarna flot-
terde ik den carburator en draaide het
vliegwiel met een ruk een slag om. De
motor startte gemakkelijk. Ik zette hem
uit de versnelling en ging weer terug
naar dek.
„In orde, kapitein", meldde ik, dan
weer gewoonWat denk je_, Timms.
zouden we haar naar die sloep daar kun
nen brengen?"
„Ik zou zeggen van wel. Meer dan drie
voet water haalt ze niet. Vooruit maar.
ik neem het stuur wel."
We haalden het anker op en tjukten
heel langzaam, want ze had het Portu-
geesche vliegtuig ook op sleeptouw, naar
het rif. Daar gingen we opnieuw voor an
ker en lieten den kabel vieren tot we het
touw, waarmee de omgeslagen sloep vast-
gemeerd was, raakten De lijn, waaraan de
twee negers hadden, staan trekken was
natuurlijk gezonken, maar dat kwam er
niet zoo veel op aan. Volgens mij lagen
we hoogstens op een Daar meter afstand
van de plek, waar het wrak lag.
Timms had heel toevallig zijn eigen dui
kerpak teruggevonden. Dank zij de goede
zorgen van nu wijlen onzen derden
concurrent lag het in een hoek bij het
kaartenhuis. Hij maakte zich nu klaar om
naar beneden te gaan. De pomp was bijna
een duolicaat van die wij gebruikt had
den: daardoor hadden we geen moeilijk
heden met de verschillende buis-verbin
dingen. Zijn plan was om aan bakboord
zijde van het achterdek In het water te
dalen en dan. dadelijk als hij het wrak
gevonden had, het „terrein" ten zuiden
ervan af te zoeken. We wisten Immers
niet op welk oogenblik ze het aan boord
halen van de kist hadden onderbroken.
Als ze al een poosje bezig geweest waren,
moest de kist in die richting getrokken
zijn
„Een allerberoerdst karweitje", beklaag
de Timms zich, „duiken op een plek waar
geen half uur geleden een man verdron
ken is. Ik zou het voor niemand anders
doen. 't Is de verzienigheid verzoeken, ge
woonweg Ik zal nog maar een reserve
lijn meenemen. Je ken nooit weten, watter
gebeurt en dan hoef ik tenminste niet nog
is naar beneje. Vooruit jongmensch. Help
me derin. Hoe gauwer het achter den rug
is, hoe beter voor mijn zieleheil
Hij bukte zich naar z'n duikerpak. En
meteen, zonder één beweging, die ons
verraden zou hebben wat er bij hem
broeide, trok de Arabische schipper zijn
dolkmes, sprong den kapitein op den rug
en stootte toe. Geen seconde later was hij
weer van zijn slachtoffer afgesprongen en
was langs Patricia heengerend om over
boord te springen Maar nu was ik hem te
vlug af. Voordat hij de verschansing be
reikt had schoot ik Hij wankelde en
viel dood neer.
HOOFDSTUK XIX.
De kist met dc veertig schedels.
In de algemeene verwarring, die op die
onverwachte daad volgde, was Patricia de
eenige van ons allemaal,, die haar hoofd
er bijhield. Terwijl de kapitein vloekte,
raasde en tierde, terwijl de dokter
smeekte, dat hem verteld zou worden wat
er gebeurd was, terwijl ik den kapitein tot
bedaren trachtte te brengen en den dok
ter te gelijker tijd op zijn dringend vra
gen probeerde antwoord te geven ging zij
naar beneden en haalde de verbandkist
„Die smerige, vuile nikker!. God zal
me kraken!La-me losik zal 'em
leeren1"
„Is hij geraakt. Cleveland? Toe, vertel
me dan toch wat!" 1
„Beweeg je asjeblieft niet, ezel die je
bentjaIkde schipper van de
dhow heeft Timms gestoken.en toen.
schoot ik!
„Daar is-ie! De lammelingde ge-
meene falsaris La-me
„En is onze kapitein gewond, Cleve
land? ernstig gewond
Goddank, daar hadden we Patricia, be
laden met ontsmettingsmiddelen en ver-
bandtrommel terug.
Na wat zoete broodjes-bakken lukte het
ons kapitein Timms zoo ver te krijgen, dat
hij languit op dek ging liggen, met zijn
gezicht naar beneden. Ik knielde naast
hem neer en sneed zijn hemd, dat door
weekt van bloed was, los. Het mes zat nog
in de wond. Dr. Flint bukte zich over hem
heen en betastte vlug zijn schouder en net
handvat van het mes. 't Was merkwaardig
zoo volkomen als hij nu weer de dokter
was. Van den zenuwachtigen ouden man
was niets meer te zien.
„Buitengewoon gelukkig afgeloopen!
Buitengewoon!" sprak de dokter. „Een
centimeter verder en Je eene long was er
aan gegaan. Je schouderblad heeft als
schild dienst gedaan. Lig even stil
Een ruk. vlug. handig, en het mes was
eruit. „Wat heeft u daar?" vroeg hij daar
na aan Patricia.
„Peroxyde", was het antwoord. „Zal ik
de wond even uitspuiten."
„Ja goed.... Maak 'm goed schoon
en verbind dan den heelen schouder
O, Cleveland zijn houding, zijn ma
nier van spreken, alles veranderde, nij
werd opeens weer gewoon, even nerveus
als altijd, „wat is dat jammer! Juist op het
oogenblik dat ons succes verzekerd leek...
't Is een bittere teleurstelling voor me. Nu
moeten we wachten."
„Waarachtig niet" viel de kapitein hem
moedig in de rede, „Ik ben zoo lekker als
kip. Hé, juffiemaak die schouder van
me in orde, dan kan ik doorgaan.
(Word! vervolgd.)
