wi ifp fo n g e: rs Humor uit het Buitenland. BRIEVEN uit deJIOOFDSTAD r Taxi-chauffeur (als gewoonlijk treuzelend met wlssel- geiuj.; ltJJi anXomine dat u uw trein mist. meneer.* (London upuuonj. „Goeie hemel, Hendrik ls overvallen door bandieten." „Wees niet zoo dwaas moeder. Ik ben bezig mijn ▼ischtulg voor van den zomer in orde te maken." (Judge)> Mevrouw (de dienstbode opzeggend): „£n ik hoor dat Je me In de keuken beschreven hebt als een duivel in menschen gedaante. Dienstbode „Toen was lk hier nog maar pas. me vrouw Latere waarnemingen hebben me dat over menschengedaante doen weglaten." (Humorist). Ouderwetsche bezoekster: „En verzorgt U die schattige baby nu nooit zelf, mevrouw Modeme moeder: „Nee, *t ls zoo lastig lk ben altijd bang dat m'n clgaretten-asch ln zijn oogen zal vallen." (Humorist). Vrouw: JS weet niet wat het ls, Hendrik, het x ln de lucht te zitten. Eerst ai dat gedoe In ze koning Ailons weg joegen, en nu die »ers< van Delvens met hun fcUefc. die probeeren om 1 het Bestuur van de ping-pang club ta «erken' - (Hui Zuid-Amerika etc. Het looiproces van huid tot leder zullen wij straks ln het kort weergeven: de lappen leer afkom stig van koelen, krokodillen, slangen etc. komen allereerst ln de handsnijderlj, waar volgens bepaalde modellen, die Iedere maand veranderen op het oogenblik van ons bezoek waren er dngeveer 500 om aan den hooggestelden smaak van het publiek en aan den elsch van variatie te voldoen. Men snijdt het leer ln stukken, terwijl het afval Iedere snijder mag slechts 15 tot 20°/o resten overlaten weer bestemd wordt voor achterstukken, etc., etc. Men moet de reusachtige zalen gezien en het oorverdoovend lawaai der talloozc machines in de diverse afdeellngen zelf gehoord hebben, om zich een juist oor deel te vormen van de Ingewikkelde en veelzijdige gang van zaken, die eindelijk uit dat stuk leer een fraaie schoen te voorschijn toovert. Een schoen kan in den tijd van 20 minuten geheel gereed zijn: men staai er dan ook versteld over hoe snel het leer van de eene machine naar de andere verhuist en met welk een ge concentreerde aandacht de eindelooze rijen arbeiders en arbeidsters, volgens het z.g. stukwerksysteem, dat zoo ver doorge voerd werd als slechts economisch en practisch mogelijk is, hun gespecialiseerde taak volbrengen. De algeheele indeeling en volgorde wordt zoo rationeel mogelijk gehouden terwijl de machines nog tel kens aan veranderingen onderhevig zijn, daar de nieuwe vindingen steeds moder nere outillage noodzakelijk maken. Wij kunnen wel zeggen, dat de Nederlandsche fabrieken volkomen met hun tijd mee gaan. dat de technische leiding voordu rend de nieuwste vindingen bestudeert en aan het bedrijf toetst en waar zulks van nut is de allerlaatste constructies toe past. Op een reclameplaat zagen wij er een, waar de koeien, paarden etc. naar binnen stormen en er aan den anderen kant als schoenen uitkomen; zóóver is men echter in de practijk nog niet gekomen 1 Het is interessant het groote personeel, in de fabriek die wij nu doorwandelen waren het er 600, in normale tijden plus minus 1000 ln hun uniforme kleeding aan het werk te zien. Zij produceeren per week 12.000 paar schoenen, zitten achter hun machines, waarvan wij o.a. willen noemen de stanz-, zwik-, overhaal- omboek-, afhaal-, aanklop-, doornaal- en stlk-machines. Men ziet hoe op machinale wijze het leer na zoover mogelijk ontspannen te zijp, om er de grootste voetenmaat uit te verkrijgen gelegd wordt rond de veelsoor tige houten leesten, die ook meer en meer naai de veelzijdige voetvormen gefabri ceerd zijn hoe men het leer rond deze leesten bevestigt (het z.g. omboeken en overhalen) hoe het bespijkeren (machi naal of met de hand), geschiedt, hoe de resten worden verwijderd (aflappen), hoe het stikken en naaien door één en dezelf de machine plaats vindt, dikwijls ook daarbij hei maken der oogen en 't beves tigen der ringen, hoe het overleer en het zoolleer (verschillende lagen door middel van solution aan elkaar gehecht) tot één geheel wordt tesaamgebracht en hoe uit al deze vele eenheden een geheel te voor schijn komt: een mooie schoen, duurzaam van kwaliteit, solide van structuur, met artistieke steeds wisselende versieringen (de speciale modelleur reist vele landen af. om zich aan de nieuwste snufjes te !n- snireeren) een schoen, die al naar de prijs, die men er voor besteden wil, een ieder bevredigen zal. Het valt aanvankelijk moeilijk te be seffen dat uit de op lange tafels uitge spreide en geverfde lappen leer in ver schillende kleuren, na korten tijd de veel- verscheidene schoensoorten ontstaan, die in de vitrines zijn opgesteld: stevige wan dellaarzen. sierlijke zwarte, bruine of lak- molières, prachtig geglansd, damesavond- schoenen of pantoffels, waaraan natuur lijk meer handwerk dient besteed, naar mate het leer van betere kwaliteit en de uitvoering luxueuser is. Het zou ons te ver voeren, woorden te wijden aan de verpakking in de doozen die mede in de fabriek vervaardigd wor den aan de verzending, distributie, verkooporganisatie enz.: het spreekt van zelf, dat ook hieraan een groote voorbe reiding ten grondslag ligt. Ook al deze af deellngen bleken tot in de perfectie ver zorgd, ook hieruit verkregen wij de over tuiging, dat hier te lande met de moderne eischen terdege rekening gehouden wordt. Hetzegel C. W. S. (Commissie Werkverrui ming Schoenindustrie), dat aan de ln ons land gefabriceerde schoenen tegenwoordig meer en meer te zien valt, staat er o. L wel borg voor, dat hier van een alleszins voortreffelijk fabrikaat sprake is. Op den prachtig georganiseerden auto- mobieltocht, die ons door de Commissie werd aangeboden, viel het ons op, hoe veel schoenenfabrieken er toch ln Noord- Brabant zijn. Daarnaast veel leerlooie rijen, die hun voornaamste zetel in Rijen en Oisterwljk hebben. Wij stelden de vraag, wat toch de oorzaak zou kunnen zijn, dat looierijen juist in deze streek ontstonden Een definitief antwoord wist men ons daarop niet te geven, doch het ls een feit, dat het water daar zich bij uit stek voor het looien leent. Het water toch, vormt een belangrijke factor in het looiproces: de huiden, die droog, in ongezouten of gezouten, goed geconserveerden toestand uit het buiten land worden aangevoerd, komen aller eerst in de waterputten, het z.g. „nat- huis", waar zij 3 a 4 dagen weeken. Reeds dadelijk treft de onaangename huid- en looilucht waaraan men echter spoedig went en die gezond schijnt te zijn. Vervolgens verhulzen zij naar de kalk- baden, waarna de handvleezers en dank zij het „ontkalkingssysteem" kan de z.g. neutrale huid, van haren en vleesch vol komen ontdaan, ln de plantaardige looierij gebracht worden. Niet zeer sma kelijk is het beeld van de werklieden in deze omgeving: met zware voorschoten staan zij daar en halen met lange haken de glibberige huiden uit de putten, ver volgens zien wij een groep z.g. „hand vleezers" met hun vervaarlijke strijk- of vleeschmessen gebogen over den z.g. „boom", waarmee zij de nog overgebleven haarbestanddeelen van de huiden af schrapen Men heeft ook hier getracht het ont haren op machinale wijze te doen ge schieden. doch staakte dit, daaï de resul taten niet bevredigden, er werd dikwijls van de buik te veel. van de rug te weinig afgestreken, waardoor de huid niet ge lijkmatig bleef. Het looiproces zelve vindt plaats in de looivaten of -kuipen (50 huiden ln ieder vat) die in constante draaiende beweging zijn. Op chemische wijze met behulo van extracten van plant aardige stoffen, als kastanje, eikel, mimosa hazelnoot. Quebracho er zijn wel 60 verschillende looistoffen en iedere looierij zweert bij haar eigen systeem onder gaan de huiden diverse bewerkingen, er is een voor-, een tweede- en een nalooilng, terwijl het eigenaardig is te zien, welke verschillende kleuren de huid aanneemt, alvorens zij die van het ons bekende leder heeft verkregen. Het afval komt weer de filt- en lijmfabricatie ten goede. De voor- looling ln de putten, de bewerking in de continueerend draaiende vaten en de na- looiing vorderen tezamen ongeveer 6 we ken. slechts de opdrachten voor de regee ring worden nog in den ouden tijd van anderhalf Jaar uitgevoerd, daar bij de be trekkelijk snel verloopende chemische Inwerking der extracten, de mogelijkheid van een minder gunstig resultaat, niet geheel uitgesloten is. 't Spreekt vanzelf, dat de technische leiders voortdurend actief zijn. waar het betreft het chemi sche proces zoo voortreffelijk mogelijk te laten verloopen, opdat het beste leer ver kregen wordt. De z.g. „croupons" stuk ken leder uit Noord Brabant bezitten echter sinds lang een groote vermaard heid. hetgeen wel te danken is aan de voortreffelijke systemen. Nog verschil lende bewerkingen moet het leer onder gaan, alvorens het voor de diverse doel einden zoolleer, overleer, reparatieleer, enz. geschikt is. In de laboratoria wor den de extracten de houtsoorten, de lool- vochten de kalk en het vetgehalte onder zocht, voorts komen de huiden in de z.g. uitzetkamers, waar met behulp der uitzet- machines de plooien, rimpels, oneffen heden en bobbels verwijderd worden onder hydraulische persen, na vooral te zijn gedroogd, eveneens door middel van persen (druk 250 atm.. 1.000.000 K.G.) Met buitengewone handigheid weten de uiterst geroutineerde werklieden de huid hierop ln de vereischte „croupons" te snijden, liezen kop en buik worden op snelle wijze afgesneden, het middenstuk of croupons (het beste leer) blijft over en wordt voor zool- en reparatieleer gebezigd. Het over schot is bestemd voor contreforts en bin- nenzoolen. Nog zijn wij niet aan het einde, o.a. zien wij het uitzetten met de hand. daar weer nieuwe oneffenheden zijn op gekomen, weer wordt het leer met het extract bespoten, totdat eindelijk de Juiste huidkleur is verkregen, daarop volgt de fijne nawerking, tenslotte het drogen op de zolders. Dit is slechts ln korte trekken een schema van de zeer verscheidene behan delingen, die de huid moet ondergaan, al vorens zij als „volwaardig" leder aan de fabrieken knn worden afgeleverd. Het pro ces in iedere looierij is niet gelijk: hier geschiedt de bewerking modenier, groot- scher, sneller, daar op meer ouderwetsche wijze Doch de systemen berusten toch wel in hoofdzaak op dezelfde principes, die sinds lang proefondervindelijk bewe zen hebben, uiterst deugdelijk en betrouw baar te zijn, zoodat ook van de Nederland sche leerlooierijen verklaard kan worden, dat zij in de eerste gelederen staan Met groot genoegen hebben wij van de ons geboden gelegenheid gebruik gemaakt, om een indruk te verkrijgen van het rus- telooze werken in de leer- en schoen fabrieken ln Tilburg, Bongen, Waalwijk, Oisterwljk etc. Natuurlijk: de indruk kon niet anders dan oppervlakkig zijn: men wordt na eenige vluchtige rondgangen niet plotseling een schoen- of looi-expert. Doch dit bezoek was wel voldoende, om ons wat betreft bovengenoemde in dustrieën met nationale trots te ver vullen. Moge de toestand weer spoedig zoodanig worden, dat iedere fabriek in N.-B. op volle capaciteit kan werken. Een woord van oprechten dank aan de „Commissie voor Werkverruiming in de Schoenindus trie" voor het gastvrij onthaal, dat ons op de excursie werd aangeboden, ls hier zeker op zijn plaats. Moge de gonzende bedrij vigheid, die wij gelukkig nog zij 't dan ook niet zooals zij er anders schijnt te heerschen, nog konden opmer ken en die getuigt van durf en onderne mingsgeest gehandhaafd blijven: de Ne derlandsche industrie verdient zulks we gens haar kunde! Tevens kan dan de werkloosheid, die helaas ook in deze branche begint op te vallen, weer gaan afnemen. En dat is voor ons land in deze moeilijke periode wel een buitengewoon belangrijke factor! Steunt, bij gelijken prijs en kwaliteit, De Nederlandsche Industrie. Hiermede dient gij Uw land En bestrijdt gij de werkloosheid. RECLAME. in verenroomae uitvoering Het mooiste en beste 5835 De A.T.O. in de hoofdstad. Autobus of Tram? De wijze, waarom Amsterdam, ter gele genheid van den Holland-Duitschland wed strijd duizenden Duitsche gasten ontvangen heeft, was van dien aard, dat, ook al ligt deze dag al weer wat verder in ons ge heugen, het nog alleszins de moeite waard is, even daarop terug te komen. Temeer ook, waar er op dien voetbaldag een nieuwe verschijning in de hoofdstad haar Intrede deed, aan welker optreden de goede indruk, dien onze buitenlandsche een-dags-gasten ongetwijfeld hebben meegenomen, zeker niet in de laatste plaats te danken in ge weest. De Algemeene Transport Onderne ming, de dochtermaatschappij van de Neder landsche Spoorwegen, in het land meer bekend onder den naam A.T.O., verzorgde in samenwerking met een der groote Duitsche reisbureau* het vervoer in de stad van duizenden reizigers, die de treinen in dien morgen in groote getale aanvoerden. Een gedeelte hunner was voor den voét- balstrijd gekomen, een ander deel voor "de bollenvelden, terwijl weer anderen uitslui tend meer van de goedkoope reisgelegen heid hadden willen profiteeren, om een kort bezoek aan de hoofdstad af te leggen. En over al deze menschen heeft de A.T.O.- organisatie zich op voorbeeldige wijze ont fermd en zelfs was het mogelijk, om in den namiddag nog speciale tochten naar Volendam b.v. te organiseeren. En er was dien dag niet alleen van een Duitsche invasie sprake, zooals de dagbladen hebben vermeld, maar eveneens leek Amsterdam overstroomd door een groote vloot van grijzen autobussen, die 's morgens tijdens de rondritten met de vreemdelingen abso luut bezit van de stad hadden genomen. Overal zag men de groote reiswagens, voor deze gelegenheid nog met een spccialen gids voorzien, met reikhalzende Duitschers óp hun tocht door de stad. Op den Dam en bij het Rijksmuseum, op Koningspjein en Munt en op de mooie plekjes, waar de Amsterdamsche grachten samenkomen en voor hen, die eenige uren treinreis er op hebben zitten, een tooverachtigen indruk moeten maken. Toch waren het maar een vijftiental bussen, waarmede de A.T.O. dezen dienst had georganiseerd en juist daarom viel dit werk in de hoofdstad, waar ook passagierstransport van tijd tot tijd een punt van problematische besprekingen uit maakt, juist zoo te bewonderen. Het liep alles keurig. Langs een specialen uitgang van het Centraalstation uitgeleide gedaan, vonden de buitenlandsche gasten daar de bussen klaar staan en van oponthoud was geen sprake. Zelfs niet bij het Instappen in de practische char-a-bancs, die van een deur voor elk compartiment voor vier reizi gers voorzien ziin. Het is een vreemde gewaarwording om, als ras-Amsterdammer, met zoo'n ploeg je vreemdelingen je eigen stad te bekijken. Weggedoken in een der makkelijke fautuils, te midden van al die buitenlanders, ga je onwillekeurig de stad uit een anderen ge zichtshoek bezien en je luistert aandachtig naar den mijnheer voorop, die zijn uiterste best doet, om den geheelen wagen te be schreeuwen en te doen genieten van zijn uitleggingen over Koopmansbeurs en Dam rak. Met een bewonderenswaardige accu ratesse weet hij van het juiste aantal heipalen onder het beroemde Paleis-Raad huis te verhalen en alsof het er bij hoort in dezen tijd van beraadslagingen over ons Dampaleis voegt hij eraan toe, dat rilt Koninklijke Paleis slechts gedurende negen dagen van het jaar bewoond is, hetgeen uit roepen van verbazing der vreemdelingen verwekt. En verder rijdend geneer je je onwille keurig een beetje voor de nog niet neer gehaalde reclameborden van den Stnten- candidaat, die zich zelf een dwarskijker noemt, en die nu, dagen na de verkiezingen, nog aan de officicete gemeentegebouwtjes, daartoe verhuurd, schreeuwend prijken. Meer dan ooit voelt men de waarheid der alles ontsierende reclame-teksten van het Statenlid, dat nu toch „binnen1 gevoegelijk zijn reclameborden, al m maar met het oog op den Zondag komende gasten, had kunnen lata breken. Gelukkig gaan wij ook door fc straten dan de Kaiverstraat, die na! op het programma stond en mijn Duitschen buurman het vernietigende* van: „Doch ziemlich eng sind Straszen" ontlokt. En óf zij kwam breede straten in de nieuwe 1 avenues gelijk, nj^t den modernen bouw, die aller bewondering schijnt! overen. En langs den wolkenkrabber wij en langs de filialen van Km; Kempinsky, die met blijdschap wont groet. Nog maar een paar uren z Duitschers in den vreemde en nu al nen die namen, en vooral die va beroemde eethuis, hun harten goed te De ware vaderlandsliefde! Zoo kom aan het Stadion, waar een voortre regeling het mogelijk heeft gemaal duizenden en duizenden auto's hier1 een klein uur aan- en afrijden, de minste stagnatie te veroorzaken knap stuk werk en als ik nu mijn bur oordeel vraag over de prestaties keerspolitie, zijn het slechts twee w die hij uitspreekt. Maar rond os kijkend herhaalt hij ze steeds weö twee eenige woordenfabelhaft siertfabelhaft organisiert.Md weinig trots en ijdelheid incasseer aan de Amsterdamsche verkeerspoli richte complimentje, dat ik toch niet li onrechtmatig onder mij mag houdea. voiló: Ongetwijfeld, alles bij elkaar, dea vangst aan de Duitsche gasten berell een waardige en de directie der A.T.O met voldoening terugzien op haar verschijning in de Amstelstad. Een aantal, natuurlijk ongeduldige, reizip zoo n kort tijdsbestek te vervoeren rad betrekkeli jk klein aantal autobussen is gemakkelijke opgave, doch deze A dienst heeft weer eens bewezen, 4 concurrentie van het moderne vervoer! autobus, die onze tram onherroepelij dreigt, op den duur toch niet te s zal zijn. Zooals ook in andere gr0°te komt op gezette tijden steeds wee autobus- of tramvraagstuk ook in As dam naar voren en vele stemmen w: invoering ^an autobussen in de k stad laten zich dan hooren. Het is, fl waar er groote financieele belangen! gemoeid zijn, een uiterst moeilijke fl om partii te kiezen -voor autobus of maar zeker is het, dat het vervoer® tram in een enge binnenstad met eenj spoor bij de tegenwoordige verkeers'u teit een onding is geworden. Een 01 niet alleen in verband met verkieselijke verkeerssituaties, maar eens voor de passagiers, die feitelijk iel" goedkooper en sneller kunnen In Amsterdam reeds heeft de tram, w overigens niets te zeggen valt langs kregen de conducteurs weer n* petten zich de preferentie zien onta op verschillende plaatsen in het «j en dat is wel het beste bewijs, voertuig met klingelbel, dat zich wf ijzeren staven voortbeweegt, in het ntë verkeev een tikje uit den tijd ls gW Ook in andere wereldsteden en a rekenen wij tegenwoordig zonder arrfl te zijn daarbij heeft in de bini* de tram voor autobussen plaats fej maken. De verbinding tusschen de W wijken onderling onderhoudt zij daar trouw en voortreffelijk als voorheen.* als een sta-in-den-weg met scheeve te worden aangekeken. In AmsteroJ de situatie juist omgekeerd en ten*7 trams de binnenstad in grooten P berijden, heeft men bussen aan den kant. Het resultaat van dat alles blij» ook niet uit. Wie 's middags tus*? cn 6 uur de Leidschestraat, het Re* de Munt, of wel het Damrak in de tiw van het station bekijkt, wordt aK| een warm voorstander van autobu% is altijd zielig om te zien hoe forensen, gehaast als zij zijn om t komen, een groot deel van den

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1931 | | pagina 14