72sïè Jaargang VRIJDAG 10 APRIL 1931 No. 21797 72ste Jaargang Donderdag 9 April 1931 No. 14 DE WOELIGE STAL Het voornaamste Nieuws van heden, LEIDSCH DAGBLAD DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN. DDJio nrn l TM JDn-rnnwm». door C. E. DE LILLE HOGERWAARD. 4) HOOFDSTUK IV De Aankomst. Om van het station De Woelige Stal te bereiken, kon men het dorp links laten liggen. Een landweg met hier en daar een aardig boerenhuisje voerde naar het villa gedeelte, waar de woning, welke door de familie van der Lith betrokken zou wor den. midden tusschen de dennen lag. „Wat loopt het hier veel prettiger dan in de stad!" merkte Tiny op. „Ik krijg al honger van de buitenlucht!" beweerde Dolf, die in de stad al zoo'n goede eter was. Hoe zou het buiten dus worden? Na ruim tien minuten geloopen te heb ben riep Vader op eens uit F „Nu zijn we er dadelijk!" E De weg maakte een bocht en toen die genomen was, zag het gezelschap een alleraardigst huisje te midden van de dennen liggen. Met groote letters stond op den gevel- De Woelige Stal. „Ik zte ons huis!" ,,Ik zie het al!" klonk het uit verschel den monden. De jeugd holde er heen om er vooral toch maar zoo spoedig mogelijk te zijn. De deur zit dicht!" kwam Ans ever. later hijgende en met een ontsteld ge zichtje aankondigen. .Natuurlijk, domme meid1" zei Moeder lachend. ..Dacht je soms. dat die wijd open stond?" ..We kunnen den sleutel bij de buren halen. Dat heb ik met meneer Heuvel man afgesproken," lichtte Vader nader toe „Ga maar eens mee, Dolf." Dolf was natuurlijk gaarne bereid en de vijf overige van dor Lithjes stonden van ongeduld te trappelen tot Vader en hij er met den sleutel den tooverstaf. die hun zomerverblijf zou ontsluiten, aankwamen. ,5„'t Lijkt heelemaal niet op een stal" had Bert onder het wachten opgemerkt er. de anderen meenden teleurstelling in zijn stem te hooren ..Natuurlijk niet, domme jongen!" riep Ans uit. ,,'t Is immers geen echte stal!" „O oh!" liet Bert op lang-gerekten toon hooren. terwijl hij Beer even brom men liet om ook zijn meening te ver nemen. Het huisje werd nu aandachtig beke ken. Moeder was tevreden over de ruimto en de jeugd opgetogen over de aardige kamers met de frissche, rood-met-wit- geruite gordijnen en de groote veranda, die aan twee kanten langs het huis liep en waar een gezellig zitje hen al tot plaatsnemen scheen uit te noodlgen. ..Bij warm weer zouden we hier best de maaltijden kunnen gebruiken", vond Moeder en de jeugd gaf luid te kennen, dat zij het hiermede geheel eens was. In een hoekje der veranda zat Zwart- jas haar toilet te maken. Zij likte zich keurig schoon en gebruikte voor die ge- deelten, waar ze niet bij kon komen, b.v. achter haar oortjes, haar pootje, dat ze eerst met haar tongetje nat maakte. „Wat 'n schatje! Wat 'n dotje! 'n beldam en Holswilder, Scheveningen f. 136.860; J.N. Kranenburg, Delft f. 157.000 P. Brijer. den Haag f. 146.600; L. Raay- makers. Wouw f. 143.200; v. d. Lelie en Kantebeen, Leiden f. 148.000: v. d. Vliet 's Gravenhage f. 143.460; Volkers, Hilver sum f. 158.300; Oudshoorn en Zn., Leiden f. 152.800; Engelvaart Pusters, den Haag f.144.300; L. de Jong en Zn., Oudekerk a. d. IJsel f. 158.745; Warnaar en Hoogstra ten, Leiden f. 153.909: Ger. v. Nes, Amers foort f. 148.300; Gelens, den Haag f. 142.700. De begrooling bedroeg f. 142.300. De gunning is aangehouden. Snoesje!" klonk het en 't was maar heel goed, dat het voorwerp der algemeene bewondering deze woorden niet verstono. Anders was Zwartjas er stellig Ijdel door geworden! Na een tijdje begon zij zacht te miau wen en daar zij naast een leeg bakje zat, waarop met groote' letters Poes stond, was het heelemaal niet moeilijk te be grijpen, dat ze om melk vroeg. Gelukkig had Moeder een fleschje melk in haar tasch deze bleek werkelijk van alles te bevatten, wat zij maar bedenken konden! Zwartjas zag het blanke vocht, dat zij zoo zeer beminde, al in haar bakje loopen, kwam heel dicht bij Moeder en gaf een kopje tegen haar been. .Wij hebben al vriendschap gesloten," zei Moeder en heimelijk hoopte ieder van der Llthje weldra hetzelfde, te kunnen zeggen. 't Leek wel, of Zwartjas denzelfrien wensch koesterde, want toen de kinderen haar om beurten aanhaalden, liet zij een behaaglijk gespin hooren ten teeken van groote tevredenheid. De Woelige Stal had heneden één groote zitkamer en een keuken Boven waren er -• behalve een klein badkamertje drie slaapkamers: een voor Vader. Moeder en Liesje. een voor Tiny en Ans en een voor dendrie jongens, terwijl op den zolder nog een aardig hokje voor Betje was. Overal hing een lekkere dennelucht. ..Net als met Kerstmis", zei Tlhy. „Maar nu hebben we zooveel denne- boomen, als we maar hebben willen." vond Ans. Nauwelijks waren zij een half uurtje in huis en den tuin, of daar kwamen de koffers. „Ziezoo!" riep Moeder uit.. „Nu gaan we allemaal aan het werk behalve Liesje, die het eerst van iedereen een dutje In De Woelige Stal mag doen." Veel voelde Liesje daar niet voor, maar Moeder zei het op zoo'n leuke manier, dat ze" het toch eigenlijk niet naar kon vin den en zich gewillig door Betje in haar nieuwe mandje leggen liet. Vader en de anderen, gaan nu in- i-.oopen in het dorp doen, terwijl Betje en ik «ie koffers uitpakken," ging Moeder voort. „Kijk, hier is een heele lijst met inkoopen." .Waar toovert u die vandaan?" vroeg Tiry verwonderd. „We 1, die heb ik al een paar dagen ge leden gemaakt." antwoordde Moeder. ,.lk begreep natuurlijk, dat er van alles noo- dig zou zijn In één van de koffers heb ik twee boodsc happentasschen bovenop ge legd. Kijk, hier zijn ze! Eén voor Tiny en één voor Ans. Als die vol zijn, mogen de jongens de rest in de handen dragen." Weldra liep het troepje nu met Vader naar het dorp, dat niet ver weg was. ,,'t Is eigenlijk een soort verkenningstocht hè Vader?" vroeg Hans. „Nou en of!" antwoordde Vader, terwijl hij de boodschappenlijst bestudeerde. Er stond van alles op, wat zij bij den bakker, den slager, den kruidenier en den melkboer moesten halen. Gelukkig was het dorp niet groot: eigenlijk niet veel meer dan een aan weerskanten met hoornen beplante straat. En de nieuwe bewoners waren zoo geluk kig. alles in die ééne straat te ontdekken. „Wat 'n leuk. klein winkeltje!" zei Bert, toen een nieuwsgierig-uitziende juffrouw suiker voor hen afwoog. Deze opmerking bezorgde hem een por in den rug van Dolf. terwijl hij zei: „Hou je toch stil! Ze zijn hier niet doof!" Neen, de winkels waren niet groot en zoo heel anders dan in de stad! Vader ontdekte spoedig een winkeltje voor ta bak, wat niet op de lijst stond, maar door Vader zelf er aan toegevoegd werd. Dat winkeltje was zóó klein, dat ze er niet eens allemaal in konden en de meisjes buiten moesten blijven, tot groote ver ontwaardiging van Ans, die vond, dat Bert Tiny best in haar plaats gezelschap had kunnen houden. Zij en haar oudste zus drukten de neu zen plat tegen de ruit om naar binnen te gluren, v;at er nog meer te krijgen was dan tabak, 't Waren werkelijk de meest uitéénioopende zaken als: kaas en klom pen, ansichten en petroleum, thee en schoenveters. Ans nam zich voor, den volgenden mor gen haar molière-veters eens heel hard aan te trekken Dat zouden ze misschien niet uithouden, ze zouden door nieuwe vervangen moeten worden endan wist zij wel een winkel, waar ze veters kon krijgen en ging ze er lekker op haar eentje naar toe om er meteen alles eens af neuzen. Misschien nam ze Liesje dan wel mee In den melkhandel, waar ze eieren, kaas en een flesch melk insloegen, vroeg de dikke winkelierster: „Zeker uut De Woelige Stal?! 'k 'ad er al van 'eheurd. Mien man zal mergenvrog wel ankommen! Dat deed-ie bie mevrouw Heuvelman ook altied." „Wat grappig praten de menschen hier toch" zei Tiny, toen ze weer buiten waren. „In Gelderland spreekt de bevolking king Geldersch. 't Dialect klinkt niet on aardig!" vond Vader. „Als kleine kinderen hebben Tante Trudi en lk veel op de Veluwe gelogeerd en namen wij het ge makkelijk over. Maar Oma vond natuur lijk niet goed, dat wij zoo spraken en had - het ons verboden. Op zekeren dag had Tante Trudi in een winkel een popje ge zien in Geldersch costuum; ze wilde het dolgraag hebben, maar Oma zei: „Nee Trudi. zoolang jij altijd probeert Geldersch te praten, krijg je geen Gel dersch boerinnetje. Dat zou het je maar leeren." Even keek Tante Trudi teleurgesteld. Plotseling verhelderde haar gezichtje echter en zei ze vroolijk: „Moeder, moet u nog elastijk koopen?" „O, Oh!" lachte Oma; „dacht je zóó het popje te verdienen?" Tante Trudi knikte slechts, sprak geen woord Geldersch meer en.... het aardige boerinnetje vergezelde haar, toen we op het eind der vacantie huiswaarts keer den." „Wat een leuk verhaal. Vader," zei Tiav. Toen ze voorbij een groente- en fruit winkeltje kwamen, riep Vader eensklaps uit: „Ik trakteer op kersen om onze aan komst in De Woelige Stal te vieren." Hoera!" juichte Hans en hij bood on middellijk aan ze heel voorzichtig te dragen. Toen Vader en de jeugd eindelijk al len zwaar beladen! hun schreden weer naar de Woelige Stal richtten, had Moeder de thee reeds gezet en zat zij met Liesje onder de veranda „alsof zij er altijd ge- PRIJS DEZER COURANT;] m per 3 maanden f.2.35, per week1.9.19 iden, waar agenten gevestigd zijn, per week „0.18 post f.2.35 -j- portokosten. Ie met het acht, mede bouw daar lid In de aden gevel, en bouw- n den heer een enkel- ïnnen, een evel op de romen) en der aan te ook geen et gepubli- het tweede g zuiver te December Zoo niet, dit besluit sal de soc.- tand zich t gepubli- en W. dit een meer- ist, dat het wil blazen, commissie oemen tot ■erde plan, och daar- getrokken. dat B. en van voor- t stond het van is men W. In de zoo'n des- 1 Raad te an het ge- et voorstel direct af leer Dudok 1 had over 'iet tegen- eelde voor hteraf zoo ,ijn beden- erzekerend, had, doch heeft de den heer irdde geen plan ls z.i. en platte- s van een zoodanig tzelfde ge- leer Dudok mden ach- heeft hij tsjes doen ige andere ;den vorm ,r van zijn ereenstem- g, opgevat lijk slechte iving, dan akt, waar- ruimtelijke t zich z.i. n bij den ypische en p B. en W. in de C. v. 'oordeeling zullen B. itel in den het Stad- r Schüller. d, hoe hij an Dudok, liten, doch daartegen t een ver- iverdeeling ■i, doch de door dem- jn zou b.v. f over het „U. V. K." opstanen aaar ter piaatse: „aiigs fraaien Singelkant kan een klein, laag plantsoentje worden aangelegd. Terloops zij er even op gewezen, dat aan Amicitia die op het terrein van het „zomerver blijf" een nieuwe sociëteit wil bouwen wegens verkoop van het gebouw aan de Breestraat, geen bouwvergunning zal worden gegeven, zoolang in de Stadhuis materie en dan speciaal wat het plan- Schüller c.s. betreft, geen beslissing is gevallen. Dat aan „Amicitia" bij amoveering schadeloosstelling zal moeten worden uit gekeerd, oordeelt de heer Schüller van bij- vanzen spreKena, aat wij ook eens mior- meerden naar den stand van zaken, zooals hij die zag. Erg optimistisch klonk ons zijn geluid niet in de ooren. Er zijn zoovele stroomingen, zooveel verschillen, dat men als in een doolhof rondtast, waarbij z.i. ook de politiek helaas een woordje mee spreekt.. Speciaal bij de R.-K. Raadsfractie zou dat volgens hem het geval zijn. In de C. v. F. heeft de heer Schüller geen steun voor zijn plan kunnen vinden, mehalve van één lid, dat echter de Rijnsburgersingelgracht zou willen dempen, waardoor het Stadhuis ook meer naar 'voren zou kunnen komen, het- ■en goeden n de leden door hen in daartoe ieren. Niet i, vlot en er nog te staan en -en nog in latle. Hoe oopt, hoe t dit in te t vroegere ■keiijk. ite uitvoe- heeft het gemaakt, van Felix pvoedende >e!ers niet ollen van ster mevr. jonanna Weaexind zijn uiterst zwaar. Met voldoening hebben wij geconstateerd, dat de heer I. Zitman en mej. C. E. Zitman- v. d. Linden hierin uitstekend spel gaven: men kan wel zeggen, dat het drama door hen gedragen werd. Onmiddellijk daarop volgt de heer G. Zitman als de beschul digde boekhouder Bulau, die ook een voor treffelijke créatie te zien gaf, altijd dan bezien volgens de eischen, die men aan dilettanten kan stellen. Hoewel het stuk hier en daar door te lange dialogen, die daarenboven soms te langzaam werden opgezegd, wat gerekt aandeed, kan het een zekere spanning en BINNENLAND. De voortgezette buitengewone deputa- tenvergadering der Anti-Revolutionaire Partij. (Binnenland, 3e Blad). De nationale schippersvereen. „Schut- tevaer" in algemeene vergadering bijeen. (Binnenland, 3e Blad). Zondag, 19 April, wordt vermoedelijk de „bollendag". (Gemengd, le Blad). Vergadering van de groep veilingveree- nigingen in den Nederlandschen Tuin- bouwraad. (Land- en Tuinbouw, 4e Blad). Er zijn meer dan honderdduizend aan vragen om plaatskaarten binnengekomen voor den voetbalwedstrijd Nederland Duitschland. (Sport, 2e Blad). BUITENLAND. De Fransche president Doumergue spreekt te Nice. (Buitenl., le Blad.) Ook onrust in Portugal zelf (Buitenl. en Tel., le Blad). De Engelsche vlieger Scott verbetert het record van Kingsford Smith voor een vlucht EngelandAustralië. (Tel. le Blad) een goed opgevoerde climax niet ontzegd worden. De moeilijke strijd, die mevrouw Wedekind terwille van een op den ver keerden weg geraakten zoon heeft te voe ren, de ellende, die de onschuldig veroor deelde boekhouder moet doormaken, zijn goed geteekend en men leeft mee met de tallooze opofferingen, die de eerste zich terwille' van haar groote moederliefde dient te getroosten. Gelukkig is „het eind goed, al goed" en er gaat een zucht van verlichting op uit het publiek, wanneer het tenslotte ziet, dat het recht zijn loop vindt, terwijl de in moeilijke uren afge smeekte gebeden, uiteindelijk verhoord worden. Een worsteling speelt zich af in de aan zienlijke reedersfamilie, een worsteling ook in de ziel van den armen ondergeschikte, maar de lijdenswegen van velen worden tenslotte opgelost en met dankbaarheid ziet men, dat allen een hooger licht en het geluk, gelouterd door veel leed, tegemoet gaan. Ook de andere acteurs gaven veel goeds te zien: de heer Gijsman was rustig en overtuigend ln zijn rol van advocaat en mag zich gelukkig prijzen een vrouw als Dorothea (mej. Stafleu-Lut) in zijn armen te kunnen sluiten. Deze laatste moet ech ter vrijer spelen, zij staat er dikwijls te bewegingloos en te afwezig bij. De heer Kramers en mej. Flippo zorgden voor de komische noot in dit dramatische levens- gebeuren en deden dit aardig en niet over dreven. De heer J. J. Zitman was minder gelukkig als de ontrouwe zoon Egon: wij geven toe zijn rol was. hoewel klein, bij zonder moeilijk en het effect kan gauw bedorven zijn Zijn grime verwekte daarbij al vanzelf eenige hilariteit, een factor die ook al minder gunstig was. Tenslotte gaf de heer Blok een bevredigende créatie van den ouden huisknecht Frans. Algemeene indruk: meer tempo en meer natuurlijk spel, maar daarnaast als goede factoren: groote rollenvastlieid en blijken van nauwgezette studie. ,.U. V. K." tracht steeds het beste te geven en slaagt daarin reeds op een wijze, die groote waardeering afdwingt. Na de pauze volgde nog een komische één-acter „De macht der vrouw", die de toeschouwers prachtig uit hun ernstige stemming haalden. Medewerking verleende een trio, dat voor bijzonder goede popu lair muzikale afwisseling zorgde. Voorzitter Zitman opende en sloot den avond met gebed; de damesspeelsters werden met een cadeau verrast. Het succes en het applaus is ook dezen avond bijzonder groot geweest! HANDELSREGISTER KAMER VAN KOOPHANDEL. Wijzigingen: N.V. Stoomfabriek van Verduurzaamde Levensmiddelen „De Ster" voorh. N. Wouterlood P.Jz., Hoogewoerd 183. Leiden. Overleden directeur: W. A. Wouterlood, Leiden, dd 31 Maart 1931. Coöp. Groenten-, Fruit- en Bloemenvei- lingsvereeniging „Leiden en Omstreken" G. A„ Zoeterwoudscheweg 2, Leiden. Uit tredend bestuurslid: P. J. Kolderman, Lei den. Nieuwe bestuursleden: L. Snoeker, Leiden: J. Berk Gzn„ Zoeterwoude en L. Verhaar Jr., Voorschoten. Hotel-Restaurant „De Kaag", Warmond. Uittredende commissarissen: L. A Roo- zen, Den Haag en J. Bots, Leiden. De sta tuten zijn gewijzigd. Wijziging handels naam thans: N.V. Hotel-Restaurant De Kaag". Tuindersbond „De Hoop Geleid Ons", D. 30 Ter Aar. Bovengenoemde vereeni- gmg is met ingang van 1 Maart 1931 in liquidatie getreden. Liquidateurs: J. Kroon Ter Aar en A. Kammeraet, Ter Aar.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1931 | | pagina 1