72sïè Jaargang
VRIJDAG 10 APRIL 1931
No. 21797
72ste Jaargang
Donderdag 9 April 1931
No. 14
DE WOELIGE STAL
Het voornaamste Nieuws
van heden,
LEIDSCH
DAGBLAD
DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN.
DDJio nrn
l TM JDn-rnnwm».
door
C. E. DE LILLE HOGERWAARD.
4)
HOOFDSTUK IV
De Aankomst.
Om van het station De Woelige Stal
te bereiken, kon men het dorp links laten
liggen. Een landweg met hier en daar een
aardig boerenhuisje voerde naar het villa
gedeelte, waar de woning, welke door de
familie van der Lith betrokken zou wor
den. midden tusschen de dennen lag.
„Wat loopt het hier veel prettiger dan
in de stad!" merkte Tiny op.
„Ik krijg al honger van de buitenlucht!"
beweerde Dolf, die in de stad al zoo'n
goede eter was. Hoe zou het buiten dus
worden?
Na ruim tien minuten geloopen te heb
ben riep Vader op eens uit
F „Nu zijn we er dadelijk!"
E De weg maakte een bocht en toen die
genomen was, zag het gezelschap een
alleraardigst huisje te midden van de
dennen liggen. Met groote letters stond
op den gevel-
De Woelige Stal.
„Ik zte ons huis!"
,,Ik zie het al!" klonk het uit verschel
den monden.
De jeugd holde er heen om er vooral
toch maar zoo spoedig mogelijk te zijn.
De deur zit dicht!" kwam Ans ever.
later hijgende en met een ontsteld ge
zichtje aankondigen.
.Natuurlijk, domme meid1" zei Moeder
lachend. ..Dacht je soms. dat die wijd
open stond?"
..We kunnen den sleutel bij de buren
halen. Dat heb ik met meneer Heuvel
man afgesproken," lichtte Vader nader
toe „Ga maar eens mee, Dolf."
Dolf was natuurlijk gaarne bereid en de
vijf overige van dor Lithjes stonden van
ongeduld te trappelen tot Vader en hij
er met den sleutel den tooverstaf. die hun
zomerverblijf zou ontsluiten, aankwamen.
,5„'t Lijkt heelemaal niet op een stal"
had Bert onder het wachten opgemerkt
er. de anderen meenden teleurstelling in
zijn stem te hooren
..Natuurlijk niet, domme jongen!" riep
Ans uit. ,,'t Is immers geen echte stal!"
„O oh!" liet Bert op lang-gerekten
toon hooren. terwijl hij Beer even brom
men liet om ook zijn meening te ver
nemen.
Het huisje werd nu aandachtig beke
ken. Moeder was tevreden over de ruimto
en de jeugd opgetogen over de aardige
kamers met de frissche, rood-met-wit-
geruite gordijnen en de groote veranda,
die aan twee kanten langs het huis liep
en waar een gezellig zitje hen al tot
plaatsnemen scheen uit te noodlgen.
..Bij warm weer zouden we hier best
de maaltijden kunnen gebruiken", vond
Moeder en de jeugd gaf luid te kennen,
dat zij het hiermede geheel eens was.
In een hoekje der veranda zat Zwart-
jas haar toilet te maken. Zij likte zich
keurig schoon en gebruikte voor die ge-
deelten, waar ze niet bij kon komen,
b.v. achter haar oortjes, haar pootje, dat
ze eerst met haar tongetje nat maakte.
„Wat 'n schatje! Wat 'n dotje! 'n
beldam en Holswilder, Scheveningen
f. 136.860; J.N. Kranenburg, Delft f. 157.000
P. Brijer. den Haag f. 146.600; L. Raay-
makers. Wouw f. 143.200; v. d. Lelie en
Kantebeen, Leiden f. 148.000: v. d. Vliet
's Gravenhage f. 143.460; Volkers, Hilver
sum f. 158.300; Oudshoorn en Zn., Leiden
f. 152.800; Engelvaart Pusters, den Haag
f.144.300; L. de Jong en Zn., Oudekerk a.
d. IJsel f. 158.745; Warnaar en Hoogstra
ten, Leiden f. 153.909: Ger. v. Nes, Amers
foort f. 148.300; Gelens, den Haag
f. 142.700.
De begrooling bedroeg f. 142.300.
De gunning is aangehouden.
Snoesje!" klonk het en 't was maar heel
goed, dat het voorwerp der algemeene
bewondering deze woorden niet verstono.
Anders was Zwartjas er stellig Ijdel door
geworden!
Na een tijdje begon zij zacht te miau
wen en daar zij naast een leeg bakje zat,
waarop met groote' letters Poes stond,
was het heelemaal niet moeilijk te be
grijpen, dat ze om melk vroeg.
Gelukkig had Moeder een fleschje melk
in haar tasch deze bleek werkelijk van
alles te bevatten, wat zij maar bedenken
konden! Zwartjas zag het blanke vocht,
dat zij zoo zeer beminde, al in haar bakje
loopen, kwam heel dicht bij Moeder en
gaf een kopje tegen haar been.
.Wij hebben al vriendschap gesloten,"
zei Moeder en heimelijk hoopte ieder van
der Llthje weldra hetzelfde, te kunnen
zeggen.
't Leek wel, of Zwartjas denzelfrien
wensch koesterde, want toen de kinderen
haar om beurten aanhaalden, liet zij een
behaaglijk gespin hooren ten teeken van
groote tevredenheid.
De Woelige Stal had heneden één groote
zitkamer en een keuken Boven waren er
-• behalve een klein badkamertje drie
slaapkamers: een voor Vader. Moeder en
Liesje. een voor Tiny en Ans en een voor
dendrie jongens, terwijl op den zolder nog
een aardig hokje voor Betje was.
Overal hing een lekkere dennelucht.
..Net als met Kerstmis", zei Tlhy.
„Maar nu hebben we zooveel denne-
boomen, als we maar hebben willen." vond
Ans.
Nauwelijks waren zij een half uurtje in
huis en den tuin, of daar kwamen de
koffers.
„Ziezoo!" riep Moeder uit.. „Nu gaan
we allemaal aan het werk behalve Liesje,
die het eerst van iedereen een dutje In
De Woelige Stal mag doen."
Veel voelde Liesje daar niet voor, maar
Moeder zei het op zoo'n leuke manier, dat
ze" het toch eigenlijk niet naar kon vin
den en zich gewillig door Betje in haar
nieuwe mandje leggen liet.
Vader en de anderen, gaan nu in-
i-.oopen in het dorp doen, terwijl Betje en
ik «ie koffers uitpakken," ging Moeder
voort. „Kijk, hier is een heele lijst met
inkoopen."
.Waar toovert u die vandaan?" vroeg
Tiry verwonderd.
„We 1, die heb ik al een paar dagen ge
leden gemaakt." antwoordde Moeder. ,.lk
begreep natuurlijk, dat er van alles noo-
dig zou zijn In één van de koffers heb ik
twee boodsc happentasschen bovenop ge
legd. Kijk, hier zijn ze! Eén voor Tiny en
één voor Ans. Als die vol zijn, mogen de
jongens de rest in de handen dragen."
Weldra liep het troepje nu met Vader
naar het dorp, dat niet ver weg was.
,,'t Is eigenlijk een soort verkenningstocht
hè Vader?" vroeg Hans.
„Nou en of!" antwoordde Vader, terwijl
hij de boodschappenlijst bestudeerde.
Er stond van alles op, wat zij bij den
bakker, den slager, den kruidenier en
den melkboer moesten halen.
Gelukkig was het dorp niet groot:
eigenlijk niet veel meer dan een aan
weerskanten met hoornen beplante straat.
En de nieuwe bewoners waren zoo geluk
kig. alles in die ééne straat te ontdekken.
„Wat 'n leuk. klein winkeltje!" zei Bert,
toen een nieuwsgierig-uitziende juffrouw
suiker voor hen afwoog.
Deze opmerking bezorgde hem een por
in den rug van Dolf. terwijl hij zei:
„Hou je toch stil! Ze zijn hier niet
doof!"
Neen, de winkels waren niet groot en
zoo heel anders dan in de stad! Vader
ontdekte spoedig een winkeltje voor ta
bak, wat niet op de lijst stond, maar door
Vader zelf er aan toegevoegd werd. Dat
winkeltje was zóó klein, dat ze er niet
eens allemaal in konden en de meisjes
buiten moesten blijven, tot groote ver
ontwaardiging van Ans, die vond, dat
Bert Tiny best in haar plaats gezelschap
had kunnen houden.
Zij en haar oudste zus drukten de neu
zen plat tegen de ruit om naar binnen te
gluren, v;at er nog meer te krijgen was
dan tabak, 't Waren werkelijk de meest
uitéénioopende zaken als: kaas en klom
pen, ansichten en petroleum, thee en
schoenveters.
Ans nam zich voor, den volgenden mor
gen haar molière-veters eens heel hard
aan te trekken Dat zouden ze misschien
niet uithouden, ze zouden door nieuwe
vervangen moeten worden endan
wist zij wel een winkel, waar ze veters
kon krijgen en ging ze er lekker op haar
eentje naar toe om er meteen alles eens
af neuzen. Misschien nam ze Liesje dan
wel mee
In den melkhandel, waar ze eieren,
kaas en een flesch melk insloegen, vroeg
de dikke winkelierster:
„Zeker uut De Woelige Stal?! 'k 'ad er
al van 'eheurd. Mien man zal mergenvrog
wel ankommen! Dat deed-ie bie mevrouw
Heuvelman ook altied."
„Wat grappig praten de menschen hier
toch" zei Tiny, toen ze weer buiten waren.
„In Gelderland spreekt de bevolking
king Geldersch. 't Dialect klinkt niet on
aardig!" vond Vader. „Als kleine kinderen
hebben Tante Trudi en lk veel op de
Veluwe gelogeerd en namen wij het ge
makkelijk over. Maar Oma vond natuur
lijk niet goed, dat wij zoo spraken en had -
het ons verboden. Op zekeren dag had
Tante Trudi in een winkel een popje ge
zien in Geldersch costuum; ze wilde het
dolgraag hebben, maar Oma zei:
„Nee Trudi. zoolang jij altijd probeert
Geldersch te praten, krijg je geen Gel
dersch boerinnetje. Dat zou het je maar
leeren."
Even keek Tante Trudi teleurgesteld.
Plotseling verhelderde haar gezichtje
echter en zei ze vroolijk:
„Moeder, moet u nog elastijk koopen?"
„O, Oh!" lachte Oma; „dacht je zóó het
popje te verdienen?"
Tante Trudi knikte slechts, sprak geen
woord Geldersch meer en.... het aardige
boerinnetje vergezelde haar, toen we op
het eind der vacantie huiswaarts keer
den."
„Wat een leuk verhaal. Vader," zei Tiav.
Toen ze voorbij een groente- en fruit
winkeltje kwamen, riep Vader eensklaps
uit:
„Ik trakteer op kersen om onze aan
komst in De Woelige Stal te vieren."
Hoera!" juichte Hans en hij bood on
middellijk aan ze heel voorzichtig te
dragen.
Toen Vader en de jeugd eindelijk al
len zwaar beladen! hun schreden weer
naar de Woelige Stal richtten, had Moeder
de thee reeds gezet en zat zij met Liesje
onder de veranda „alsof zij er altijd ge-
PRIJS DEZER COURANT;]
m per 3 maanden f.2.35, per week1.9.19
iden, waar agenten gevestigd zijn, per week „0.18
post f.2.35 -j- portokosten.
Ie met het
acht, mede
bouw daar
lid In de
aden gevel,
en bouw-
n den heer
een enkel-
ïnnen, een
evel op de
romen) en
der aan te
ook geen
et gepubli-
het tweede
g zuiver te
December
Zoo niet,
dit besluit
sal de soc.-
tand zich
t gepubli-
en W. dit
een meer-
ist, dat het
wil blazen,
commissie
oemen tot
■erde plan,
och daar-
getrokken.
dat B. en
van voor-
t stond het
van is men
W. In de
zoo'n des-
1 Raad te
an het ge-
et voorstel
direct af
leer Dudok
1 had over
'iet tegen-
eelde voor
hteraf zoo
,ijn beden-
erzekerend,
had, doch
heeft de
den heer
irdde geen
plan ls z.i.
en platte-
s van een
zoodanig
tzelfde ge-
leer Dudok
mden ach-
heeft hij
tsjes doen
ige andere
;den vorm
,r van zijn
ereenstem-
g, opgevat
lijk slechte
iving, dan
akt, waar-
ruimtelijke
t zich z.i.
n bij den
ypische en
p B. en W.
in de C. v.
'oordeeling
zullen B.
itel in den
het Stad-
r Schüller.
d, hoe hij
an Dudok,
liten, doch
daartegen
t een ver-
iverdeeling
■i, doch de
door dem-
jn zou b.v.
f over het
„U. V. K."
opstanen aaar ter piaatse: „aiigs
fraaien Singelkant kan een klein, laag
plantsoentje worden aangelegd. Terloops
zij er even op gewezen, dat aan Amicitia
die op het terrein van het „zomerver
blijf" een nieuwe sociëteit wil bouwen
wegens verkoop van het gebouw aan de
Breestraat, geen bouwvergunning zal
worden gegeven, zoolang in de Stadhuis
materie en dan speciaal wat het plan-
Schüller c.s. betreft, geen beslissing is
gevallen.
Dat aan „Amicitia" bij amoveering
schadeloosstelling zal moeten worden uit
gekeerd, oordeelt de heer Schüller van bij-
vanzen spreKena, aat wij ook eens mior-
meerden naar den stand van zaken, zooals
hij die zag. Erg optimistisch klonk ons
zijn geluid niet in de ooren. Er zijn zoovele
stroomingen, zooveel verschillen, dat men
als in een doolhof rondtast, waarbij z.i.
ook de politiek helaas een woordje mee
spreekt..
Speciaal bij de R.-K. Raadsfractie zou dat
volgens hem het geval zijn. In de C. v. F.
heeft de heer Schüller geen steun voor zijn
plan kunnen vinden, mehalve van één lid,
dat echter de Rijnsburgersingelgracht zou
willen dempen, waardoor het Stadhuis ook
meer naar 'voren zou kunnen komen, het-
■en goeden
n de leden
door hen
in daartoe
ieren. Niet
i, vlot en
er nog te
staan en
-en nog in
latle. Hoe
oopt, hoe
t dit in te
t vroegere
■keiijk.
ite uitvoe-
heeft het
gemaakt,
van Felix
pvoedende
>e!ers niet
ollen van
ster mevr.
jonanna Weaexind zijn uiterst zwaar. Met
voldoening hebben wij geconstateerd, dat
de heer I. Zitman en mej. C. E. Zitman-
v. d. Linden hierin uitstekend spel gaven:
men kan wel zeggen, dat het drama door
hen gedragen werd. Onmiddellijk daarop
volgt de heer G. Zitman als de beschul
digde boekhouder Bulau, die ook een voor
treffelijke créatie te zien gaf, altijd dan
bezien volgens de eischen, die men aan
dilettanten kan stellen.
Hoewel het stuk hier en daar door te
lange dialogen, die daarenboven soms te
langzaam werden opgezegd, wat gerekt
aandeed, kan het een zekere spanning en
BINNENLAND.
De voortgezette buitengewone deputa-
tenvergadering der Anti-Revolutionaire
Partij. (Binnenland, 3e Blad).
De nationale schippersvereen. „Schut-
tevaer" in algemeene vergadering bijeen.
(Binnenland, 3e Blad).
Zondag, 19 April, wordt vermoedelijk de
„bollendag". (Gemengd, le Blad).
Vergadering van de groep veilingveree-
nigingen in den Nederlandschen Tuin-
bouwraad. (Land- en Tuinbouw, 4e Blad).
Er zijn meer dan honderdduizend aan
vragen om plaatskaarten binnengekomen
voor den voetbalwedstrijd Nederland
Duitschland. (Sport, 2e Blad).
BUITENLAND.
De Fransche president Doumergue
spreekt te Nice. (Buitenl., le Blad.)
Ook onrust in Portugal zelf (Buitenl. en
Tel., le Blad).
De Engelsche vlieger Scott verbetert het
record van Kingsford Smith voor een
vlucht EngelandAustralië. (Tel. le Blad)
een goed opgevoerde climax niet ontzegd
worden. De moeilijke strijd, die mevrouw
Wedekind terwille van een op den ver
keerden weg geraakten zoon heeft te voe
ren, de ellende, die de onschuldig veroor
deelde boekhouder moet doormaken, zijn
goed geteekend en men leeft mee met de
tallooze opofferingen, die de eerste zich
terwille' van haar groote moederliefde
dient te getroosten. Gelukkig is „het eind
goed, al goed" en er gaat een zucht van
verlichting op uit het publiek, wanneer het
tenslotte ziet, dat het recht zijn loop
vindt, terwijl de in moeilijke uren afge
smeekte gebeden, uiteindelijk verhoord
worden.
Een worsteling speelt zich af in de aan
zienlijke reedersfamilie, een worsteling ook
in de ziel van den armen ondergeschikte,
maar de lijdenswegen van velen worden
tenslotte opgelost en met dankbaarheid
ziet men, dat allen een hooger licht en het
geluk, gelouterd door veel leed, tegemoet
gaan.
Ook de andere acteurs gaven veel goeds
te zien: de heer Gijsman was rustig en
overtuigend ln zijn rol van advocaat en
mag zich gelukkig prijzen een vrouw als
Dorothea (mej. Stafleu-Lut) in zijn armen
te kunnen sluiten. Deze laatste moet ech
ter vrijer spelen, zij staat er dikwijls te
bewegingloos en te afwezig bij. De heer
Kramers en mej. Flippo zorgden voor de
komische noot in dit dramatische levens-
gebeuren en deden dit aardig en niet over
dreven. De heer J. J. Zitman was minder
gelukkig als de ontrouwe zoon Egon: wij
geven toe zijn rol was. hoewel klein, bij
zonder moeilijk en het effect kan gauw
bedorven zijn Zijn grime verwekte daarbij
al vanzelf eenige hilariteit, een factor die
ook al minder gunstig was. Tenslotte gaf
de heer Blok een bevredigende créatie van
den ouden huisknecht Frans.
Algemeene indruk: meer tempo en meer
natuurlijk spel, maar daarnaast als goede
factoren: groote rollenvastlieid en blijken
van nauwgezette studie.
,.U. V. K." tracht steeds het beste te
geven en slaagt daarin reeds op een wijze,
die groote waardeering afdwingt.
Na de pauze volgde nog een komische
één-acter „De macht der vrouw", die de
toeschouwers prachtig uit hun ernstige
stemming haalden. Medewerking verleende
een trio, dat voor bijzonder goede popu
lair muzikale afwisseling zorgde. Voorzitter
Zitman opende en sloot den avond met
gebed; de damesspeelsters werden met een
cadeau verrast.
Het succes en het applaus is ook dezen
avond bijzonder groot geweest!
HANDELSREGISTER
KAMER VAN KOOPHANDEL.
Wijzigingen: N.V. Stoomfabriek van
Verduurzaamde Levensmiddelen „De Ster"
voorh. N. Wouterlood P.Jz., Hoogewoerd
183. Leiden. Overleden directeur: W. A.
Wouterlood, Leiden, dd 31 Maart 1931.
Coöp. Groenten-, Fruit- en Bloemenvei-
lingsvereeniging „Leiden en Omstreken"
G. A„ Zoeterwoudscheweg 2, Leiden. Uit
tredend bestuurslid: P. J. Kolderman, Lei
den. Nieuwe bestuursleden: L. Snoeker,
Leiden: J. Berk Gzn„ Zoeterwoude en L.
Verhaar Jr., Voorschoten.
Hotel-Restaurant „De Kaag", Warmond.
Uittredende commissarissen: L. A Roo-
zen, Den Haag en J. Bots, Leiden. De sta
tuten zijn gewijzigd. Wijziging handels
naam thans: N.V. Hotel-Restaurant De
Kaag".
Tuindersbond „De Hoop Geleid Ons",
D. 30 Ter Aar. Bovengenoemde vereeni-
gmg is met ingang van 1 Maart 1931 in
liquidatie getreden. Liquidateurs: J. Kroon
Ter Aar en A. Kammeraet, Ter Aar.