C. J. I. KOELMAN, Mare 116, Leiden, Tel. 1715 TELEFUNKEN SERVICE - LEIDEN I M. E. ZITMAN, Bree IbO ZUIVER Nederlandicli Hypothecair Bedrijf HIERNAAST AFGEBEELDE RADIO-TOESTELLEN LEVERT EN LEGKAART. AFTER NOON-TEA van GOLDEN CUP-TEA van MERK PANTER VAN MERK BLOKJES MERK GIRAFFE van MERK PRISMA van MERK KUBUS MERK DISCUS GOEDE EN GOED- KOOPESOORTEN DE ERVEN DE WED. DAT WAS HET JUIST! VRIJZINNIG DEMOCRATISCHE BOND. Openbare Vergadering Noordwijk 2464 6o.bro<zc/<zrs, Deze legkaart stelt het volgende voor: Een vos geelt een ezel een som op, terwijl een ekster in een boom toekijkt en misschien wel probeert de som eveneens op te lossen. jjf VAN VAN VAN VAN VAN AANGEZIEN HET EENIG ALVORENS ONZE THEESOOR1 PRIJZEN OP DE PAKJES ZULLEN ZIJN, TROFFEN WIJ LIER EEN REGELING, WAARC BIJ HEM IN VOORRAAD ZIJN! BOVENSTAANDE PRIJZEN door C. E. DE LILLE HOGERWAARD. De kinderen zaten in het gezellige koe peltje in den tuin en Jaap las voor: „Het was een verwoed gevecht en hij hield zijn vijanden zoo lang mogelijk op een afstand. Van alle kanten kwamen zij echter opdagen en het kon niet anders, of de ongelijke strijd was spoedig beslist. Ciprio, de held, was verslagen!" Het verhaal was hiermede uit en de kinderen bleven eenige oogenblikken zwij gen. Ze waren dol op verhalen en Jaap verstond meesterlijk de kunst van voor lezen. Anneke en Pim waren er dan ook heelemaal „in" en leefden met de per sonen uit het boek mee. „Ciprio was een echte held!" riep Anneke uit en er klonk bewondering in haar stem. „Ik geloof", zei Pim nadenkend, „dat ik weggeloopen zou zijn!" „Dat zou laf zijn en jij zou dus geen held zijn!" merkte Anneke met beslist heid op. „Nee Pim, je zou geen held zijn!" viel Jaap zijn zusje bij. „Dat kan me niet schelen!" zei Pim. „Ik wil geen held zijn, als ze je dood maken. En ik denk, dat Ciprio's moeder veel blijer geweest zou zijn, als hij weer bij haar thuisgekomen was". „Dat geloof ik niet!" meende Jaap. „Ze zou bet vreeselijk gevonden hebben, als ze wist, dat haar zoon een lafaard was". „Natuurlijk 1" stemde Anneke in en ver goelijkend ging zij voort: „Pim begrijpt het niet: hij is er nog te klein voor!" „Maai ik vind het toch dom", hield Pim vol „om je voor niets dood te laten ma ken en ik weet zeker, dat Moeder liever een levenden jongen zou hebben dan een held, die dood was". Met de handen in de zakken liep Pim weg. Hij was er aan gewend, dat de beide oudsten hem niet voor „vol" aanzagen, maar hij stoorde zich er niet aan en liet zich met tot andere gedachten brengen. „En ik vind het toch dom!" zei hij nog eens in zichzelf. Hij liep den tuin door en kwam door een klein hekje in het bosch, \tfaar een beek kabbelde en een vijver met eerfilen en zwanen er In was. Daar kwam Tip, zijn hondje aan, Tip was als alle fox terriers fel op eenden en zwanen en mocht dan ook nooit alleen het bosch in. Dikwijls werd hij aan een lang touw in den tuin vastgelegd. Maar ditmaal scheen hij toch ontsnapt te zijn, want hij wandelde fier door het bosch en een touw, dat aan zijn halsband beves tigd was, sleepte achter hem aan. De rak ker was dus losgebroken. 'In het volgend oogenblik sprong hij tegen Pim op. „Kom maar mee, Tippie!" zei de kleine jongen, terwijl hij het touw opraapte. „We gaan samen wandelen Het hondje wilde niets liever dat dit en kwispelde hevig met zijn staartstompje om zijn vreugde te kennen te geven. H?t duurde echter niet lang, of Tip vond het pad, dat zijn baasje volgde, erg een tonig. Wat zou er aan den anderen kant van de heg zijn? Kom, dat moest hij eens onderzoeken Vlug stak hij vlak vóór zijn baasje hel smalle pad over, zoodat Pim bijna over het touw struikelde. Lachend zei hij: Ik zal je maar loslaten, Tippie!" Nu, daar had het hondje natuurlijk niets oo tegen. Zij liepen nu door het bosch, tot Pim, die heelemaal niet aan den vijver gedacht had, met schrik bemerkte, dat Tip er regelrecht op afstormde! En er waren juist zooveel eenden en zwanen in!. Wat zou dat geven?! Pim floot en riep uit alle macht, maar het mocht niet baten. Tip scheen het niet te hooren. Of hield hij zich maar zoo? Pim was ten einde raad. Daar was Tip al bij de steenen aan den kant van den vijver! Hij kon zwemmen als de beste en 't was dus maar een klein kunstje voor hem bij de eenden en de zwanen te komen Maar wat was dat? Ging hij plotseling niet verder? Pim zag den hond rukken en Hekken en... begreep op eens, dat het touw tusschen de steenen verward zat Daar kwam één der zwanen al met uit gespreide vleugels woedend op hem af! Stellig zou die hem kwaad doen! Zonder zich ook maar eén oogenblik te bedenken, holde Pim nu naar den vijver, nam zijn mooi nieuw mes uit zijn broek zak en.sneed het touw vlak bij Tip's halsband door, er niet oplettend, dat de woedende zwaan vlak bij hem kwam. Tip jankte van opwinding en zenuw achtigheid, maar scheen voorloopig genoeg te hebben van den vijver en zijn bewoners. Hij maakte ten minste onmiddellijk rechtsomkeer en Pim wilde hem juist volgen, toen hij Vaders stem hoorde, die riep: „Bravo, Pim! Dat was een flinke daad!" Vader, die van den anderen kant aan kwam, had het heele tooneeltje gadege slagen en hoewel hij zijn schreden zoo haastig mogelijk gericht had naar de plek, waar Tip door het touw vastgehouden werd, was Pim hem toch vóór geweest. Met vader kwam de kleine jongen thuis, terwijl Tip vroolijk vóór hen uit sprong. Pim zelf vond zijn daad heel gewoon en het zelfs dom Van zichzelf, dat hij ver geten had, dat Tip niet los mocht loopen in de huurt van den vijver. Vader vertelde alles haarfijn aan Moe der en de grooten. Glimlachend zijn Moeder, dat ze trotsch op Kaar jongen was. „En ik dacht, dat je geen held wou zijn", zei Jaap na de thee tegen zijn broertje „Ik was ook geen held", antwoordde Pim, „maar ik kon Tip toch niet alleen laten, toen die woedende zwaan op hem afkwam!" „Ja, dat was het juist!" zei Jaap lachend en Anneke voegde en nog aan toe: f „Ik zal je nooit meer laf noemen, hoor! Dat vond Pim toch wel prettig. (Nadruk verboden). Kantoor Leiden, Stationsweg 21a - Telef. 2297 Verstrekt Ie en 2de Hypotheken en Bouwcredieten op gebouwen, boerderijen en tuinderijen tegen zeer aanneme lijke voorwaarden. - Kantooruren van 10 n. v.m. tot 4 u. n.m. S9SQ 2457 Bij J. J. v. d. BLIJ Haarl^traat 11 vindt U altijd iets wat 'n ander niet heeft. 816S op Maandag 30 Maart in het „Hof van Holland" des avonds 8 uur. Spreekster: Mevr. H. W. B. v. Itallievan Embden 2461 Lid der Tweede Kamer. Onderwerp: WAAROM WIJ 22 APRIL OP DEN VRIJZINNIG DEMOCRAAT MOETEN STEMMEN. Vrije Toegang. LIJST 11. Debat vrij. ook geheel elasLek zijn als de allerbeste hekend De beste Warmwaterzakben. Prima Brenkbanden Men vrage onze geïll Prijs-Conran! in onze Elite Maga zijnen o'atis of tegeo 15 ets in gesloten couvert zonder naam van afzender - Ons hoek „De Man- of „De Vroew 25 cfs Bij ons is voor iederéén die ionfl. knap en nazond wi! hlijven één Snccesmiddef fe verkriioen LET OP ONZE JUISTE ADRESSEN -wi Hornes en Heeren! Kawakawan Steinbachias Rongaar^che pillen 0°'* etting?i alinea Dr Selage Druppel?, Pr Tailleur Capsule? Dr Lebong'? Great Remedy Anmbeienzalf Heaa' Toilet- -ream Pncfa te Beauté Haar- Huid- en VoetveTZorflinfl- 2-*

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1931 | | pagina 24