in uw pup: v.ROSSEM's TROOST
HARTEVELT'S
JENEVER 1
Het 25-jarig bestaan der A.-R, Kiesvereeniging
„Nederland en Oranje" te Lisse.
DE GEZONKEN SCHAT.
72sle Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD, Vrijdag 27 Maart 1931
Vierde Blad
No. 21787
Een enthousiaste feestavond.
Een gouden Echtvereeniging te Katwijk aan Zee.
FEUILLETON.
LAND- EN TUINBOUW.
Rede van mr. J. A. de Wilde.
De A.-R. Kiesvereeniging „Nederlanden
Oranje" hield een enthousiast-gestemde
leestavond in gebouw „Rehoboth"' ter ge
legenheid van haar 25-jarig bestaan. De
zaal van „Rehoboth" was in een bloe
menhof herschapen terwijl het podium en
de wanden der feestzaal prachtig waren
behangen met een keurcollectie tapijten.
Te acht uur ving de feestavond aan. Na
opening werd gezongen Psalm 75 vrs. 1.
Ha voorlezing van een schriftgedeelte en
gebed sprak de Voorzitter Dl'. Th. Ruys
een hartelijk welkomstwoord tot de aan
wezigen. In 't bijzonder heette spr. wel
kom den Burgemeester Baron van Wijn
bergen, Wethouder Warmerdam en den
Gemeente-Secr., den heer J. C. de Haan.
Voorts werd den feestredenaar, Mr. J. A.
de Wilde, lid van Tweede Kamer der Sta
ten Generaal; den afgevaardigde van de
Prov. Staten, den heer W. Warnaar van
Sassenheim, de afgevaardigde der Sta-
tenkieskring mr. F. H. v. d. Tas; Ds. E. H.
Broekstra van Rijnsburg namens de Ka
merkieskring; Deputaties van de Zuster
verenigingen uit Noordwijkerhout. Hille-
gom, Abbenes en de Chr. Hist. Kiesvereen.
te Lisse. De afd. Lisse van de S. G. P. had
een schrijven ingezonden, terwijl de A.-R.
Kiesver. van Sassenheim een telegram
van gelukwensch had gezonden. Van den
heer C. H. Steenwinkel, een der oprich
ters en Oud-voorz. was bericht van ver
hindering ingekomen wegens sterfgeval in
de familie. Dr. Ruys bracht op zijn ver
zoek de gelukwenschen over.
Alvorens Dr. Ruys de herdenkingsrede
uitsprak, werden ter afwisseling, door de
soliste, mej. Liddy Huttig een tweetal lie
deren op verdienstelijke wijze gezongen.
Herdenkingsrede Dr. Th. Ruys Jr.
Dames en Heeren!
Wanneer ik thans op deze jubileum-
vergadering een kort historisch overzicht
ga geven, wil ik aanstonds waarschuwen
Uw verwachtingen niet te hoog te span
nen. De eerste 25 jaren vertoonen meer
het beeld van een effen watervlak dan
van een woelige zee. Af en toe vertoonden
zich wel rimpels, maar die hebben zich
nimmer verheven tot golven, die het be
staan der Vereeniging in gevaar hebben
gebracht.
Spr. gaf in een kort overzicht een beeld
van het ontstaan en bestaan der Kies-
vcieeniglD®
Inden Jare 1906 kwam een 70-tal man
nenbroeders, bijeengeroepen door de hee
ren C. H. Steenwinkel, J. C. Zaneveld en
W. Segers in de Chr. School bijeen om
te spreken over de oprichting eener eigen
A.-R Kiesvereeniging. Wel was er reeds
een Protestantsche Kiesver., doch deze
droeg een zoo weinig positief Chr. karak
ter dat velen zich er niet langer thuis ge
voelden. Het initiatief dezer heeren, wat
»D ook thans met waardeering gedenken,
werd aangenomen en staande ter verga
dering werd tot oprichting overgegaan en
traden van de 70 aanwezigen er onmid
dellijk 65 als lid toe. De genoemde heeren
die de stoot tot de oprichting gegeven
hadden werden tot Bestuursleden gekozen
waarnaast de heeren W. J. van Aalst, W.
Krösschell. A. Moolenaar en G. Segers.
De heer Steenwinkel werd in den Voor-
zittersstoel geplaatst waarin hij 12 jaar
achtereen is blijven zitten. Daarna hebben
de heeren G. J. O. Vermeer, Ds. Hoogen-
doorh. E. Statema en Dr. Th. Ruys Jr. de
voorzittershamer gehanteerd. De nieuw
opgerichte vereeniging werd ingeschreven
onder den naam: „Vreest God, eert den
Koning", welke naam in 1920 werd ver
anderd in den huidigen naam: „Neder
land en Oranje."
Het ligt voor de hand dat de werkzaam
heden zich steeds geconcentreerd Rebben
op den stembusstrijd voor Kamer, St. Ge
neraal en Gemeenteraad. Samenwerking
met andere Chr. partijen, met name met
de Chr. Hist. Partij werd steeds gevonden.
Als een feit van bijzondere beteekenis mag
vermeld worden dat in 1923 de Tweede
zetel in de Gemeenteraad werd veroverd
met slechts een halve stem meerderheid.
Duidelijke illustratie van de groote waar
de van slechts één stem!
Ook in de rustige jaren bleef de Kies
vereen. niet stil zitten. Tal van malen
traden sprekers op als de H.H. Mr. de
Wilde, Warnaar, v. d. Heuvel en ds. Jansen
Een donkere schaduw werd over de
Kiesvereen. geworpen toen ongeveer 10
jaar geleden de afd. Lisse van de S. G. P.
werd opgericht. Een 20-tal broeders meen
de onze gelederen te moeten verlaten.
Vooral het feit dat de heer G. Tromp, die
sinds 1912 onze partij op loffelijke wijze
in den Raad vertegenwoordigde, in 1923 de
band met onze Kiesvereen. meende te
moeten doorsnijden, werd en wordt nog
steeds betreurd.
Het interkerkelijk karakter treedt vaak
in onze Kiesvereen. duidelijk aan het
licht, waar haar leden geteld worden on
der leden van de Geref. Kerk, Chr. Geref.
Kerk, Geref. Gem. en Herv. Kerk.
Gememoreerd werd de actie voor het
bekende millioenenplan, waarin de heer
J. P. Segers een leeuwenaandeel heeft ge
had met het succes dat de aanslag die
voor Lisse hoog was, nj. f. 1500.toch
nog met f. 300.werd overschreden.
Aan het einde van zijn overzicht ge
komen zegt spr. dat er wellicht zullen zijn
die zeggen: het is niet veel bijzonders ge
weest wat er in die 25 jaren is geschied.
Tot op zekere hoogte heeft men dan ge
lijk. Wij timmeren niet aan den weg.
maar werken intensief en rustig; zij het
met vele tekortkomingen waarvoor de
Heere verzoening moge doen. En nu gaan
wij, in vol vertrouwen op den Heere onzen
God voorwaarts in het spoor der Vaderen,
bezield door het exempel onzer voorman
nen en in gebondenheid aan Gods Woord,
met de bede in het hart en op de lip
pen, dat God de Heer ons werk, ook in
de toekomst, met zijn zegen moge kronen.
Na den rede werd spontaan gezongen
het strijdlied der A.-R. Partij Psalm 89
vrs 8.
Het woord was hierna aan den feest
redenaar Mr. J. A. de Wilde.
Feestrede Mr. J. A. de Wilde.
„Verleden Heden"
Mr. de Wilde begon met de jubileerende
vereeniging, die steeds zijn sympathie
heeft gehad, geluk te wenschen met dit
feit.
Een blik in het verleden werpende
denkt spr. aan de geboorte, aan de om
standigheden waaronder het jonge leven
zich ontwikkeld heeft; aan de kinder
ziekten. die doorgemaakt zijn; aan blijde
dagen die de Vereeniging beleefd heeft.
De Kiesver. van Lisse is in den lande ze
ker een van de jongste. Zij is opgericht
in een tijd, toen de allerzwaarste strijd
der Anti-Rev. Partij reeds achter den rug
was. kort na de onvergetelijke periode
19011905. het Ministerie-Kuyper. Spr.
weet niet hoe het komt dat er niet eer
der in Lisse een Anti-Rev. Kiesver. is op
gericht, doch gaarne breng ik een eere-
saluut aan degenen, die toen hebben ge-
l zegd: Lisse mag niet langer een Anti-
Rev. Kiesver. ontbeeren. Want wat is een
RECLAME.
9320
Foto VOOIJS.
JAN AANDEWIEL EN GEERTJE DE MOL 50 JAAR GETROUWD.
Zondag, den 29sten Maart, hoopt het echtpaar Jan Aandewiel en Geertje de Mol,
wonende Jan Tooropstraat 98 te Katwijk Zee. zijn 50-jarige echtvereeniging te
herdenken. Allerlei beroepen heeft de 72-jarige bruidegom uitgeoefend: hij was
grondwerker, meestal baggerman voor diepwerk en achttien jaar heeft hij op
bommen en loggers gevaren. Als het 's winters gesloten water is, oefent hij op de
ijsbanen het beroep van baanveger uit. daarbij rijdt de man nog steeds een goede
schaats, zooals nog in den strengen winter van 1929. Tijden van goeden welstand
mochten zij beleven, daartegenover ook perioden van werkloosheid, zooals
nu Hoewel zij in het harde leven veel tegenspoed ondervonden hebben, blijven
Jan en Geertje gelukkig opgewekt van gemoed en hopen de volgende week veel
belangstelling op hun gouden feest te mogen ondervinden!
Kaar het Engelsch van LEO WALMSLEY.
21)
't Duurde dan ook niet lang. of de golven
begonnen er overheen te slaan. Ik hield op
met pagaaien, greep mijn helmhoed en be
ton te hoozen. Het gaf niet veel. de regen
'ulde aan wat ik er uit haalde. En tot
overmaat van ramp werd het al donkerder
En donkerder. De bui had de korte tro-
Penschemering in nacht omgezet. Na een
minuut of vijf kon ik geen hand voor
oogen meer zien; de bliksemschichten, die
telkens boot en schuimende, woelige zee in
oen ontstellend hel blauw-wit schijnsel
letten, waren het eenige licht, waarbij ik
eontroleeren kon wat ik deed
Ten slotte was een plotselinge windstoot,
[jat de kano betrof, de druppel, die den
oeker deed overloopen. De boot begon te
schommelen, een golf, iets hooger dan haar
voorgangers, sloeg over het dolboord en
®Un vondeling zonk als een kei
t Was een geluk, dat het op datzelfde
Ogenblik ophield met regenen, anders
•as ik stellig mee naar de diepte gegaan,
f" begon ik bedaard aan om mijn krach-
en te sparen, water te trappen en tel-
om de twintig keer hief ik mijn
ooofd door een paar energieke bewegin-
Fn hoog uit het water om mijn omgeving
verkennen. Na een minuut of vijf begon
km -v 'e blaren, maar door den mist
vni n'e's zien' geen strand, geen rot-
Ik begon moe te worden Maar
aar opeens, recht voor me uit, wazig door
Jmst, zag ik een licht. Een licht van
"kamp! Ik sloeg uitvijftig meter...
en daar voelde ik den rotsachtigen
lagune-bodem onder mijn voeten
Boven aan het pad werd ik opgewacht
door Timms. Hij zag er uit als een school
jongen, die bang is voor den meester.
„Deksels, meneer", begroette hij me
schor-fluisterend. „Waar ben je geweest?
Waar ben je. in godsnaam, al dien tijd ge
weest?"
Ik legde hem uit, dat ik mijn theorie
over de beste manier van de warmste
uren van den dag doorbrengen in de prac-
tijk had willen brengen, maar dat ik door
de ondervinding van dien middag er min
der zeker van was dat ik het aan het juiste
eind had.
„Er is toch zeker nog wel wat te eten",
voegde ik er ongerust aan toe.
„Sssstt!" fluisterde hij. ,,'n Beetje zach
ter. asjeblieft. De ouwe is net in slaap. Ik
zou et niet graag willen dattie weer wak
ker werd. Potverblomme.een humeur
dattie heb. gewoonweg erger dan een
kat met een half dozijn jongen.... en
vloekenvloekenZoo ken ik het
niet! Weet-u wattie zei toen ik 'em om
wat te drinken vroegZoo gauw je die
verdhoofden vind", zei-ieEn
toen ik hem zei, dat ik zoo beroerd in me
maag was door den wonderolie", zei ie
„jou stomme ezelskop", zei-ie."
Ik troostte hem met het vooruitzicht op
een spoedigen terugkeer naar de vleesch-
potten van Zanzibar en van daaruit, met
een gratis eerste klas passage naar Austra
lië of naar Engeland en zijn wettige echt-
genoote. Of dit vooruitzicht dorstlesschend
werkte weet ik niet, maar in elk geval
stemde het hem tot nadenken, want hij
keerde zich zonder verder een woord om
en ging voor mijn eten zorgen.
Op mijn teenen sloop ik de tent van den
dokter binnen.
De oude man sliep, maar hij lag onrus
tig te woelen. Naast hem, op een klein ta
feltje stond een fleschje met broom. Blijk
A.-R. richting, een Anti Rev. volk zonder
organisatie? Dan zijn de ievenspotenzen
wel aanwezig, maar het leven zelf komt
niet tot uiting. De A.-R. richting heeft
behoefte aan organisatie, aan partij-vor
ming.
Misschien heeft hier in Lisse nog lang
nagewerkt de geest dergenen, die juist
van partijvorming niets willen weten.
Verschillende redenen worden door spr
naar voren gebracht en weerlegd. Groen
v. Prinsterer en Kuyper hebben tegen de
opvattingen van die menschen een har
den strijd moeten voeren. Het zou mij
dan ook inderdaad niet verwonderen dat
men er in Lisse eerst in 1906 in geslaagd
is dergelijke overwegingen zoodanig te
overwinnen dat het tot de stichting eener
A.-R. Kiesvereen. kon komen. Hoe het zij,
de Kiesver. is er gekomen en daarmede
heeft men openlijk getoond gemeenschap
pelijk georganiseerd te willen strijden
voor de doorwerking der A.-R. beginselen
en tegen het veldwinnen der onge-
loofstheoriën.
Spr. wijst er op wat verder de groote
partijen doet samenstrijden. Men gevoelt
de gevaren die het volksleven bedreigen.
Zij zien de afval van God en Zijn Woord.
Het is niet gemakkelijk een partij bij
elkaar te houden, wel gemakkelijk om ze
te verdeelen en te verzwakken. Zoolang
men in de druk leeft gaat het, maar als
de druk verlicht wordt en de gevaren
kleiner schijnen te worden, dan komen
de moeilijkheden. Dan komen er tegen
stellingen die tot wrijving aanleiding ge
ven. Tegenstellingen op alle terrein. Het
ware reine struisvogelpolitiek dit te ont
kennen. Ik erken ze doch ga er niet voor
uit den weg.
Zien wij nu verder de zaken in het
raam der groote tegenstellingen, dan kun
nen wij God niet dankbaar genoeg zijn
dat wij in ons land nog Anti-Rev. Kies-
vereenigingen hebben om de verkiezingen
te leiden; om dwaalbegrippen te bestrij
den en om aan de revolutionaire mach
ten het hoofd te bieden.
Spr. gaat de verhoudingen na in onze
volksvertegenwoordiging. Nederland staat
in onderscheiding met andere landen nog
altijd aan de goede zijde. Gode zij dank.
Het scheelt wel niet zoo veel of de weeg
schaal slaat naar links door. doch de
rechterzijde heeft nog de meerderheid.
Dat is een zegen voor het land. Daardoor
is positief Chr. onderwijs mogelijk. Juist
in de laatste 25 jaren is er op wetgevend
terrein zoo veel geschied- Wat een voor
recht dat de wetgeving die tot stand
kwam niet het stempel heeft gekregen
van Troelstra en Marchant, maar van
Kuyper, Savornin Lohman en Schaep-
man, Talma en Aalberse.
Ook de A.R. Kiesver. van Lisse heeft in
den politieken strijd haar aandeel gehad.
Ook haar werk heeft meegeholpen. Er is
dan ook aanleiding om het 25-jarig be
staan feestelijk te herdenken. Maar wij
bedenken ook dat de strijd steeds zwaar
der wordt. Spr. eindigde met een bezie
lend opwekkend slotwoord.
Dr. Ruys dankte mr. de Wilde voor
zijn principieele met gloed voorgedragen
rede (applaus). Gezongen werd da Costa's
lied „Zij zullen het niet hebben". Hierna
werd gepauzeerd, waarin ververschingen
werden aangeboden
Na de pauze was er voor de afgevaar
digden gelegenheid het woord tot de ju
bileerende vereeniging te richten.
Vele sprekers.
Als eerste spreker trad vervolgens naar
voren burgemeester baron van Wijnber
gen, die, na met een lang applaus te zijn
begroet, in hartelijke bewoordingen zijn
gelukwenschen overbracht en wees op de
band die er bestaat tusschen allen die
op dezelfde belijdenis staan.
Daarna hebben het woord gevoerd de
heer W. Warnaar namens de Prov. Sta
ten; namens de Kamerkieskring ds. E. H.
Broekstra van Rijnsburg; door ds. G. van
Dijk als Ned. Herv. Pred. en lid der Chr.
Hist. Unie; namens de Chr. Hist. Unie
afd. Lisse de heer K. Tanis; namens de
Zustervereenigingen van Noordwijker-
hout. Hillegom en Lisserbroek voerden
resp. het woord de heeren Padding, Ver
meer en Tensen.
Al deze sprekers hebben vele goede
baar was die eerste dag op Thunder Island
voor zijn prikkelbaar gestel te opwindend
geweest en had hij wat van dit kalmee
rend middel genomen om zijn overspan
nen zenuwen rust te geven. Ik boog me
over hem heen. Wat zag hij er verhit uit!
Voorzichtig keerde ik zijn kussen om. zette
een kan met betrekkelijk frisch water op
het tafeltje naast zijn bed en ging me
daarna verkleeden.
Vijf minuten later kwam ik. nu weer als
een geciviliseerd mensch, het plateau op
wandelen. Timms had juist een paar vis-
schen van het „zoodje" door de Swahili's
in de Westelijke Lagune gevangen, gebak
ken en die schaal met visch rook.wel
lekkerder dan gebakken visch gewoonlijk
riekt.
Potverdikkie, zei Timms, ik zou me ziel
en zaligheid voor een pot bier over heb
ben Heeft de ouwe nog iets gezeid
of we er nog een mochten hebben,
meen ik?"
„Nee", gaf ik ten antwoord. „Dr. Flint
sliep. Hij is. geloof ik, niet in orde. Hij ziet
er koortsig uit."
„Afijn, misschien is het beter zoo.Of
schoon. hij zal het wel goed vinden, denkt
u niet, als we d'er ieder eentje nemen? U
heb in elk geval wat noodig na dat natte
pak. 't Is hier een beroerd klimaat, geloof
dat maar van mij. Je moet zóó voorzich
tig zijn
Ik volgde zijn raad van het eerste tot
het laatste woord op. Ik was namelijk zoo
voorzichtig om hem niet meer dan twee
whisky soda's te geven.
„Wat heeft onze lieve schipper vandaag
uitgevoerd?" informeerde ik. toen de derde
en laatste visch verdwenen was.
„Zal ik u vertellen", begon Timms. ter
wijl hij er op zijn gemak bij ging zitten.
„Ik heb 'm den ganschen dag in de gaten
gehouden. Een rare snijboom is-ie. dat
moet ik zeggen. Dadelijk na de bui kwam
hij hier naar toe, hij en een van de andere
woorden gesproken Dr. Ruys dankte hen
voor de gelukwenschen.
Aan het einde der feestvergadering,
werd bij monde van dr. Ruys namens de
kiesvereeniging aan allen dank gebracht
die tot het welslagen van dezen avond
hebben medegewerkt. Bovenal bracht
spr. dank aan God voor de vele zegenin
gen die Hij ons geschonken heeft.
Geëindigd werd met het zingen van den
Avondzang, waarna de heer W. Warnaar
voorging in dankgebed.
De A R Kiesvereeniging mag op een
alleszins geslaagden avond terugzien!
ZAAIZADENKEURINGEN DER
HOLLANDSCHE MAATSCHAPPIJ
VAN LANDBOUW.
Op de vergadering van de Centrale
Commissie voor de Zaaizadenkeuringen der
H. M. v. L is besproken de wenschelijkheid
den uitvoer van pootgoed onder de land-
bouwuitvoerwet te brengen.
De bijeenkomst bleek overtuigd van de
groote wenschelijkheid dat zulks zoo spoe
dig mogelijk zal geschieden en wel in dien
vorm, dat alleen pootgoed mag worden
uitgevoerd dat is voorzien van een certifi
caat van een door de Regeering aan te wij
zen instelling.
Een zoodanige regeling zal aan eenige
principieele eischen moeten voldoen. Zoo
zal het voor iederen teler mogelijk moeten
zijn aan de keuring te velde, welke recht
geeft op bedoeld certificaat, deel te ne
men. Ook zal het mogelijk moeten zijn dat
iedere handelaar die wenscht te exportee
ren in de gelegenheid wordt gesteld goed
gekeurd pootgoed te betrekken.
De keuring te velde behoort naar het
oordeei der Centrale Commissie te worden
beschouwd als een onderdeel der werk
zaamheden der provinciale landbouw
organisaties tot verhooging van het peil
der cultuur.
Deze keuiingen welke door de Regeering
erkend zullen moeten worden d:enen dus
te geschieden door de landbouw-organisa-
ties. Ten einde uniformiteit in deze keu
nikkers, met een groot vat, dat ze zooge
naamd met regenwater wilden vullen.
Ik liet ze maar anknoeien, maar ik gaf me
oogen de kost. Eerst gingen ze naar die
poel, beneden bij de rots toe daar werd
dat vat volgeschept. Toen begonnen ze om
de plek van het roer heen te di aaien. Ik
denk: erop af! „Wat motten jullie hiér,
leelijke zwartkoppen?" vraag ik. De schip
per stoot een vloed van woorden en speek
sel over me uit en ondertusschen zwaait-ie
met zijn arreme. dat je er akelig van
wordt. „Vooruit, opgemarcheerd, geboefte",
zeg ik. Ik was al nat genog van de regen,
in een tweede bad had ik niets geen zin
En meteen duw ik ze voor me uit-naar de
boot, roei ze naar de dhow en kom alleen
terug. Daarna pak ik het roer en neem het
mee naar boven. Maar wat voeren die
verdnikkers nou in hun schild, zeg ik
maar. s' Avonds op het eiland rondkarren,
als je zegt, dat je bang voor spoken bent.
Dat is niet pluis. Als u het mijn vraagt,
geloof ik, dat er meer achter zit dan een
man als ik zou denken."
Met die opinie was ik het gloeiend eens,
maar voorzichtigheidshalve ging ik maar
niet verder op dat onderwerp door. We ble
ven nog een uurtje zitten praten. Timms
was een gezellige baas, die heel wat in de
wereld rondgezworven had en zijn ervarin
gen op origineele manier wist te vertellen.
Daarna trokken we onze bedden onder de
zeiltent en nadat ik vriend Timms overge
haald had om met dichten mond slapen te
gaan oefenen, legden we ons te ruste.
Den volgenden morgen, bij het krieken
van den dag, werden we door den dokter
gewekt. De „baas" zag er heel wat beter
uit dan den vorigen avond, en na het ont
bijt was hij dan ook weer geheel in orde,
hetgeen hij demonstreerde door dadelijk,
toen Timms zijn laatsten hap in zijn mond
had, over aan den slag gaan te beginnen.
Timms bleef echter bij zijn opinie, dat
duiken vóór 's middags drie uur „niets ge
ringen te waarborgen is het wenschelijk
dat deze keuringsdiensten zich vereenigen
in een centraal lichaam en dit centraal
lichaam een controle uitoefent op de keu
ringsdiensten. Indien meer keuringsdien
sten in één gebied werken, zal federatieve
samenwerking in dezelfde richting kunnen
werken, terwijl de wenschelijkheid wordt
bepleit, dat alle keuringsdiensten verplicht
zullen worden proefvelden aan te leggen
waarop van iedere goedgekeurde partij
aardappelen een monster wordt uitgepoot.
De controle op de hoedanigheid van de
nateelt dient de grondslag te zijn van de
eischen welke in ieder gebied aan de keu
ring te velde dienen te worden gesteld-
Waar de bestaande keuringsdiensten der
landbouw-organisaties zich reeds aaneen
gesloten hebben in het Centraal Comité
voor keuring van gewassen is dit laatste
lichaam het meest aangewezen dit punt
nader uit te werken.
Besloten werd het Centraal Comité met
de hier weergegeven gedachtengang op de
hoogte te stellen.
Door de hoofdcontroleurs der zaaizaden-
keuringen in N. en Z.H. werd verslag uit
gebracht over het afgeloopen seizoen.
Hieruit bleek, dat de afzet van pootgoed
onder certificaat en plombe der Mij. toe
nemende is. Als afgevaardigden naar de
a s. vergadering van het Centraal Comité
voor keuring van gewassen werden be
noemd de heeren P. J. Waiboer, Anna
Paulowna, G. A. v. d. Waal, Klaaswaal en
ir. T. P. Huisman.
RECLAME.
In Literflesschen f. 3.40
In Va Literflesschen f. 1.75
Exclusief glas.
ALOM VERKRIJGBAAR!
daan" was. En dus klommen we even voor
drieën in onze boot Timms, dr. Flmt en
ik de dokter had in geen geval willen
achterblijven en roeiden naar de dhow.
Daar lieten we de bemanning aantreden,
zochten twee van de sterksten uit en roei
den naar de vaargeul, die de lagune met
de zee ten Westen van Long Reef verbindt.
Dadelijk toen we in open zee waren lie
ten we het anker vallen en maakte Timms
zich klaar om „zijn lichaam aan het kille
nat toe te vertrouwen". Maar als we het
wrak wilden vinden was het een eerste
vereischte om systematisch te werk te
gaan. Volgens de kaart was de eb-stroo-
ming krachtiger dan die van den vloed.
Het getij verliep Noord-Zuid.
Als het wrak na het zinken dus nog van
plaats veranderd was, moest het naar het
Noorden afgedreven zijn. En de dokter was
er absoluut zeker van, dat de catastrophe
het op de riffen loopen en zinken van
de dhow ten Noorden van de vaargeul
plaats gehad had.
Ons plan. op voorstel van Timms. was,
om met de roeiboot uit te gaan. op een
punt tien meter ten Noorden en honderd
meter ten Westen van de vaargeul een
anker te laten vallen, terug te roeien en
zoodra de kabel strak gespannen stond,
een tweede anker te laten vallen. Door
den kabel van het eerste aan te halen en
tegelijkertijd dien van het tweede te vie
ren, kon onze duiker dan een flink stuk
van den bodem afzoeken. En als we dan
van tijd tot tijd de ankers verlegden en
zorg droegen, dat we door merkteekens op
het rif aanteekening hielden van het ge-
deelt, dat afgewerkt was, konden we zeker
zijn, dat we geen enkele plek, dus ook
die, waar het wrak lag. overgeslagen had
den.
(Wordt vervolgd).
