OPRUIMING A. N. TURKSMA ALLEEN HAARL. STRAAT 171 BON rERtl NOORDWITK AAN ZEE. LISSE. WASSENAAR. katwitk aan zee. IVAN BEELEN I KATWIJK a. ZEE - TEL. 122 OE OMSTREKEN. vanillenootjes een ons vanillenootjes CADEAU. li H. M, BIESIOT aan aan "akTe!^ef18CMe verandennBJei()tne I ?Ml'| 1 Kunstzijden kleedjes voor een kwart van den prijs 8 - 19 - 22 - 27 - 30 - 31 en 40 ct. PETTEN - prachtkwaliteit, vanaf 69 cent HAAST CADEAU Onze bekende dubbele knotten ongebleekt BREIKATOEN tijdens de opruiming 18 ct- per vol ons. SOKKENHOUDERS 12 - 19 en 28 ct. Een reuze-sorteering Zelfbinders, v.af 19 ct. Groote blauwe HANDDOEKEN 24 ct. TRICOT-ONDERGOEDEREN, FLANEL, KOUSEN EN SOKKEN, alles tegen ongelooflijk lage prijzen. ZIET DE ETALAGES. LET OP HET JUISTE HUISNUMMER: 171 Samenkomst „Patrimonium". Tn het vereenigmgsgebouw kwam de afd. Patrimonium in openbare vergadering hij- een. De voorzitter de heer C v. d. Wiel opende na gemeenschappelijk zingen van Psalm 119 vs. 17 met gebed en voorlezing van Psalm 1. De voorz heette hierna alle aanwezigen welkom, inzonderheid prof van Vollenho ven uit Amsterdam, die zich bereid ver klaard had het onderwerp te behandelen: „Religieus Socialisme". Allereerst wilde prof. Vodlenhoven zijn blijdschap uitspreken over het feit. dal hij ook in Noordwijk mag optreden in den kring van Patrimonium. Het onderwerp, aldus spr.. staat in nauw verband met de taak van Patrimonium. Er zijn echter ook anderen, die strijden cp sociaal terrein. Wij denken in dc eerste plaats aan het socialisme. Niet aan het socialisme in het algemeen, maar speciaal aan het Religieus Socialisme. Eerst werd gesproken over hel. niet-reli- •gieus socialisme, daarna vestigde spr. spe ciaal de aandacht op het religieus socialisme. Breedvoerig zei te spr de verschillende ge dachten uiteen. Aan het einde wekte spr. op, om a'ls Patrimoniummannen, ook volop Calvinist ie zijn. De voorzitter sloot na gedachten wisseling de vergadering, waarna prof. v. VoIIenhovcn eindigde met gebed. o Jaarvergadering „Spaarkas afdeeling Brandstoffen". De vereeniging Spaarkas, afd. Brandstof fen hield haar jaarvergadering in het ge bouw ..de Vereeniging." Door den Voorzitter Joh. Turrennout werd deze vergadering geopend. Hierna kregen Secretaris en Penning meester liet woord ter voorlezing der Notu len en Jaarverslagen, die na eenige vragen ter opheldering werden goedgekeurd. Totaal omzet aan de leden was geweest in l jaar 1930. 197S H L. Anlh. en Eier kolen en Cokes Aan geld was de omzet totaal f. 3909 by. Saldo in kas de somma van f 54.71. Verschillende besprekingen vonden plaats wat te doen met het saldo Beslo ten werd om dat aan de kas te laten voor verschillende doeleinden. Verslag Controle Commissie, die .alles in orde hadden bevonden. Allen werd voor hun werk een woord van dank toe gebracht. Hierna volgde bestuursverkiezing aan de beurt van aftreding waren J. Kuipers Secr. en G van Hoen. Penningmeester en L Wevers wegens bedanken. Dc aflrcdenden werden weder met alg si herkozen en voor L. Meyers werd J. Vlcdder gekozen. Deze namen hun benoe ming aari Na mededeel in ge van" d6n Voorzit Ier volgden sluiting der vergadering PAARD OP HOL GESLAGEN. Treurige afloop. Hedenochtend legen 11 uur is een paard van B. door het schrikken van een auto op hol geslagen Het dier vloog tegen een win kelruit van de wijnhandelaar v d. V. in de Berkheistraat. waardoor de etalage geheel vernield werd. Het paard liep zware ver wondingen op en moest afgemaakt worden Het voorval trok groote belangstelling Steunt, bij gelijken prijs en kwaliteit, De Nederlandsche Industrie. Hiermede dient gij Uw land En bestrijdt gij de werkloosheid. Bnrgeilijke Stand. ,ii Aart, z. van M. A. Bakker en H. Arie, z. van C. Joren en ïv. van Iv?Maaike, d. van B. Visser en G. C. r rTnnekreek Wilhelmus Joseph, lij van der Meldt en -V M. Bon An- T,j <j van F. Groenevvoud en J. Cle- r! qeunis, z. van G. Uilervvaal en A. Poëeke Jan. z van K. Zoeteman en f "joi)j Pieler Pielers, z. van J. 3. ,,dra en F' Dijksman. /„J.Hrouwd: E. K. Nederveld 18 en C rnen« 19 i- P- J' Rol,ema 23 J en feij-F Schalk 29 j .en G. A. Ljn" 23 j- ,bjvvd' G Tecuw 23 j. en A. Blokker 22 r'p 'van Kuik 28 j. en G. Knol 22 j f Spamer 23 j. en T. Bezemer 19 j „trilden Matje Burger 31 j., gel), met [fl, Pelsma. ZANGVEREEN. „EXCELSIOR" Uitvoering van de „Bias". f.Onde Kerk op den Boulevard was gis- Irond geheel vol, wegens de buitenge- L uitvoering, die Excelsior gaf. Over het jrtll wordt verschillend geoordeeld, V dit is zeker, dat een zangvereenigi/ig j joede krachten en goede leiding moet £:iken otn een zoodanig werk te zingen, f har do groote belangstelling om te zien, V, zimgvereeniging liet eraf zou bren- r1 Het is een schitterende avond geweest. dat ds. lngwersen had laten zingen 1, sprak hij het gebed uit en hield korte openingsrede. Jh n directeur, de heer Jan Couvëe. komt etn woord van lof toe voor de wijze 1 hij het koor tot groote hoogle heeft fcroerd de solisten vermelden we mevr. -Haas. sopraan; Jo Imniink, alt; Theo :s, tenor en Adriaan Rijbroek, bas zij hebben naar hunne krachten tneoge- rit om dezen avond te doen slagen, (uit onvermeld kan blijven het goed sa- 1 van een orkest, bestaande uit leden r Hiarlemsche O. V. Ook hun koml do t toe. u heer H. Hermans uit Leiden begeleidde rtmslelijk op den vleugel Je pauze gaf de heer Nic. van Beelen improvisatie over Ps. 113: 3. Kalkman sprak een slotwoord. Ilij akte alle medewerkers en in het bijzonder directeur Jan Couvëe, die zich geheel pen heelt. het zingen van Ps 87: 7, werd het k'bed uitgesproken en ging ieder zeer i over het gehoorde huiswaarts, t vleugel was uit het magazijn van der. l\ic. van Beelen. PIANO- ORGELHANDEL Directen import van le klasse Instrumenten uit de beste Buitenlandsche fabrieken. I SIMMEN - INRUILEN - VERHUREN INRICHTING VOOR REPARATIES. asrsarv'. HAARLEMMERMEER. Aanbesteding. „ehouden aanbesteding van den -een landhuisje voor den heer II Czn ie Aalsmeer. werd het laagst door J Kinkel aan den Lei- alhier. voor de som van f. 6959 Op zekeren dag, in het laatst van Novem ber. op de straat zijnde, werd ik door eer.er. edelman aangesproken, die mij op eene minzame wjjze, in de Fransche taal. aansprak en mij vroeg of ik ook tot de krijgsgevangenen behoorde en wat ik was. Ik beantwoordde deze vraag met ja, er 1.GKAK en BANKET ZON NWAPE- delicatesse |.l' tN NIET DUUR.r ml? kennismaking met BIESIOT'S fijn smakende -kmgt U HEDEN en 'HERDAG, wanneer U l.;j^.a^erlentie in een der II i OT* winkels inlevert, ■-! besteden voor één ^i^n, huilen suiker, geheel kunnen tot eendhworden, toon®ngericM's6" deelte van de.3 wpQSlTIt -tl- Tnlichtingenjeg^^^^^^^ bene"e,'j.u,n Uw 1 Gedurende mjjn verblijf te Minselinski zag ik op de wekeliijk,che markt (of bazar) het volgende voorval. Een koopman, welke ge malen koren verkocht, hetwelk in eenen uitgeholde boomstam was, had ook een zak, waarin hij zijn ontvangen gelden borg. Onder de menigte van menschen. was er ook een die dezen zak met geld voornemens was te onteigenen, en het werkelijk ook onder nam. Hij stak denzelve onder zijne pels, doch het toeval wilde, dat mijn landsman, de luite nant B„ dit zag, en hem oogenbhkkelrjk bij de kraag pakte, de dief verschrikt, liet den zak met geld vallen. Na het aan den eigenaar weder gegeven te hebben, hragt hij den dief naar de wagt. en gaf hiervan aan den stadhouder kennis, die denzelve dadelijk op eene bank deed leggen, en eenige doziinen stokslagen toedienen, er werd hier dus een parate executie gehouden. Daar er van tijd tot tijd transporten van krijgsgevangenen hier door kwamen, zoo misten wij nooit dezelve bij het binnenkomen te gaan zien, om te vernemen of zij ook iets nieuws wisten, hun te vragen wie zij waren, van wat corps en honderd andere dingen, die wij hun met eene meer dan vrouwelijke nieuwsgierigheid (de dames ge lieven deze onvoorzigtige uitdrukking te verschonen) aan hun deden. Kennissen trof fen wij onder hen niet aan. Het waren alle Polen, die naar Tiiolks, de hoofdstad van Siberië, gevoerd werden. Eens. toen een zodanig transport in de stad kwam. hetwelk aldaar nachtkwartier zoude houden, begaf ik mij dadelijk naar do plaats, alwaar ik een getal van ruim 20 aantrof. Drie van hun aangesprekende werd mij in het hoogduitsch geantwoord. Ik vernam dat zij officieren en bij Dantzig krijgsgevangenen gemaakt waren. Daar zij van de reis komende, koud en hongerig waren (hetwelk ik zelf zoo menig maal ondervonden hadl vroeg ik deze drie krijgsmakkers, of zij met mij naar mijne hut wilden gaan, waar ik hen bij mijn kame raden zonden brengen, en waar zij vleesch. brood en brandewijn zouden vinden. Zij na men dit aanbod met blijdschap aan en we keerden dus, met mijne gasten naar de woning terug. Zij werden door allen hartelijk verwelkomd en alles wat onze keuken en kelder opleverden dadelijk te voorschijn ge- bragt. Hoe streelde het niet ons hart. dat wij in ons ongeluk nog andere ongelukkigen verkwikken konden. Ook versmaden zij het geringe niet, ën ik zag met genoegen, dat zij gretig toetasten. Deze sobere maaltijd wierd gekruid door gulle vriendschappelijke gesprekken, waarin wij elkander over en weder onze lotgevallen en ontmoetingen ver haalden. en over ons toekomend lot onze. gedachten mede deelden. Onder het gesprek bemerkte ik aan zekere beweging, dat een der drie officieren (Sehulz genaamd, en luitenant der artillerie) tot de broederschap der vrijmetselaren behoorde en liet vermeer- dprde niet weinig de hartelijkheid van onzen omgang. Daar ik hem. gedurende ods ge- sorek onzen benarden toestand (want wij hadden toen nog geen geld ontvangen) had afgeschetst, was dit zijne opmerkzaamheid geenszins ontglipt, ofschoon ik 'daarmede ceene de minste bedoelingen had gehad. Nadat zij dus den avond bij ons genoegelijk hadden doorgehragt eu wederzijds onzen trcurigen en eentoonigen leeftrant niet wei nig hadden veraangenaamd, bracht ik hun naar de hut, waar zij zouden overnachten. Hier verzocht gemelde Sehulz mij hem het genoegen te doen nm hem 's anderen daags voor zijne afreizen nog eens te komen zien het wolk ik beloofde J npn ik des morgens bij hem kwam, om afscheid van hem te nemen, vond ik Terwijl ik hier met mijnen ledigen tijd geen raad wist, was ik er altijd op uit, als er iets bijzonders te zien was. Onder anderen woonde ik meermalen een trouw plechtigheid bij, volgens de gebruiken der Russische kerk. waarvan ik hier een be schrijving zal geven. Dc vaders en moeders van beide zijden, zoo die nog in 't leven zijn, of de naaste bloedverwanten, geleiden den bruidegom en de bruid naar de kerk, alwaar de trouwplechtigheid zal verrigt worden. Deze is, schoon op den helderen dag, door 'n menigte waschkaarsen verlicht. De priester leest de mis, terwrjl de bruidegom en bruid voor een al taar geplaatst zijn en bidden. Nadat de mis geëindigd is, nadert de priester het jonge «iar, en zet hun ieder eene kroon van koper of blik op het hoofd. Het haar der bruid hangt haar in lange vlechten los op den rug. Vervolgens neemt hjj haar beiden de ringen van tie vingers en verwisseld de zelve. Daarna gaan allen driemaal al bid dende om het altaar. Eindelijk geeft de priester hun de zegening en het huwelijk is voltrokken. Ogenblikkelijk verschijnt nu de moeder (of naaste vrouwelijke bloed verwante). vlecht liet haar der jonggetrouwde hij elkander en windt er eenen fraaien zijden doek om. zoodat het zelve geheel bedekt is, want eene Russische vrouw mag haar haar niet bloot dragen. daar er een petit beure bij gepresenteerd werd, welke in Rusland de gewoonte is, en daar ik in langen tijd geen rum gedron ken had, smaakte mjj het heerlijk. Onder- tusschen werden mij allerlei vragen gedaan, welke ik alle naar waarheid beantwoordde. Ons gesprek werd vervolgens In de hoog- duitscho taal gehouden, welke in Rusland onder beschaafde standen vrjj algemeen is. en wier kennis aldaar als een gedeelte van eene goede opvoeding wordt gehouden. Dit heeft zekerljjk zijnen oorsprong de bijzon dere voorliefde welke Czaar Peter de derde voor deze taal had, en die hij wilde, dat aan zijn hof zoude gesproken worden. Mijn edelman, zoo het scheen, meer en meer met mij ingenomen, zeide mij eindelijk dat zijn dorp en woning aan de andere zijde van het bosch lag. IS wersten van hier, en vroeg mij of ik w el lust had. om bij hem te komen wonen, zoo ja. dat hij dan dadelijk naar den stadhouder zoude gaan om daartoe verlof te verzoeken. Zonder mij lang te bedenken nam ik dit vriendelijk aanbod aam want ik kon wet "flenken. dat ik het er juist niet slimmer zoude hebben, dan in mijne hut. (Wordt vervolgd). hem reeds van zijn strooleger opgestaan en hij bood mij een glas brandewijn aan. Ik sloeg het morgenslokje niet af, intusschen zag ik. dat hij epn klein kistje of doosje open maakte, waarin een klein boekje of almanac lag. Hieruit nam hjj, zonder dat ik dit bemerkte, een papier van vijf roebels. Ik had volstrekt geen gedachten dat het voor mij bestemd was, maar hoe was ik aangedaan, toen hij bij mij kwam, en mij met hartelijkheid de hand drukkende, zeide, mijn waarde lotgenoot en broeder, gisteren heb ik uit uw verhaal vernomen, dat gij gebrek ljjdt. en niet regelmatig betaald wordt. Wij ontvangen ons geld om den dag. Morgen is het weer betaaltijd. Deze 5 roebels heb ik niet noodig, neem die van mjj aan. Bij dit zeggen was hij zeer 'aangedaan en ook mijne oogen waren vochtig. Echter bedankte ik hem voor dit vriendschappelijk en broe derlijk aanbod, hem te kenne gevende, dat ik door den bjjstand, van eenigen mijner lotgenoot-en. die nog iets hadden, niet geheel hulpeloos was, en hem dus niet van zijn laatste eigendonf wilde berooven, Tiet welk hem mogelijk naderhand nog wel te pas zoude komen. Met een geroerd harte zeide ik dezen edelen vreemdeling vaarwel, die zjjne reis naar Tobollcs voort zette. Man daar heb ik nog eens eenen brief van hem gehad, dien ik ook beantwoord heb. doch sedert heb ik niets meer van hem vernomen. bijvoegende dat ik officier was. Daar hij1 nu behagen in mij scheen te vinden, en de plaatst niet geschikt was om ons gesprek voort te zetten (want er lag veel sneeuw en het was zeer koud) verzocht hjj om mede te gaan naar het huis van een zijner vrienden. Ik nam het aan. en werd aldaar zeer vriendelijk ontvangen. Daar men juist aan het theedrinken was, bood men mij ook een kopje aan. Ik weigerde het niet, te meer

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1931 | | pagina 7