CITY-THE AT ÉW
Haarl.straat 33 - Telet. 2019
A\v\
N.V. DE LANDBOUWBANK TE UTRECHT
r
S
VOOR EENDENHOUOERS EXTRA KOT
n
*V
leiden
f rr\inr\t CTTT
F 2.- DUBBEL BE
Ityr.
EEN DIKKE MUIS
IN DEN OUDEN SCHOEN
G. VAN DONGEN
Leverworst20 ct.
Boterhamworst 25 ct.
Pekelvleesch 19
p. half pond
cent per ons
LOU BANDY
ZONG VOOR DE PARLOPHON O.A.:
Refrein
Kust de meisjes duizend malen
Drink op tijd je potje bier
Waarom zou je blijven d'"1
Neem toch hier maar je
Kust de meisjes duizend
Drink op tijd je potje b
Anders moet je voor je
En je valen^^Mja&',~,len
En een 3^4BHr .J%?l
HAARLEMMERSTRAAT 52
TELEFOON 1483
i/M\I TT ft Tr»TT
HEDEN DONDERDAG
o
■o
4.
-i. °s X
s- ■f
X O.
Refreut?
Marie-Marie, waarom heb je lange r
Marie-Maric. vroeger droeg je ze
Marie. Marie 'k vind zoo jammer
dat ik niets
T3k roept vol spijt:
O, Marie ons' mooie uitzicht zij'ri
Ideaal electrische opnan
Vraagt in eiken c
j^arfo)
Importeurs I. STAD Co.,
Eendenvoer per 50 K.G. f. 4.i
FRANCO THOIS
Bestaande uit schitterende producten voor eend
DOET Off VOORDEEL EN BESTEL NOG HEE-
Pluimveevoederfabr. J. DE LA BI IE. Leiden. Tel. 781
verleent CREDIET aan LANDBOUWERS en INDUSTRIEELEN
onder borgstelling en hypothecair verband.
AGENT VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN 3571
de Heer A. J. DEN HOLLANDER
Prinsessekade 3 (ingang Schapensteeg) - Leiden.
door
C. E. DE LILLE IIOGERWAARD.
In een klein holletje in een donkere kast
woonde Moeder Muis mei al haar kleintjes.
Ze deed daar eigenlijk heelemaal geen
kwaad, want liet was geen provisiekast,
waaruit zij of haar kindertjes konden
snoepenook stonden of lagen er geen boe
ken in de kast, waaraan zij konden knab
belen. 't Waren veldmuisjes, die in den
zomer lusschen het koren hadden gebuisd
en nu dit al eenigen lijd weggemaaid en het
kouder geworden was, een warmer plekje in
huis hadden uilgezoeht.
Nu zij n muizen natuurlijk wel eens las
tig of snoeplustig en dan kunnen de men
schen hen niet in hun omgeving dulden. Ze
worden dan in kleine vallen gevangen,
waarin ze onmiddellijk dood zijn. Natuurlijk
mogen ze nooit langzaam gedood of op
eenige andere wijze gekweld woiden. We
moeten de dieren zooveel mogelijk pijn be
sparen en niet hun kwellers, doch hun be
schermers zijn.
Moeder dacht er dan ook niet over. nu de
muizenfamilie niet lastig was, haar uit te
roeien en zij had Kees, haar jongen, streng
verboden de muizen te vangen of te mar
telen.
Maar op een dag, toen Moeder uit was en
Kees. die eigenlijk een nare, wreede jongen
was. dus de kans schoon zag, sloop hij zon
der dat één der andere huisgcnoolen het
hoorde, naar do kast, de „muizenkast" zoo
als hij haar in gedachten noemde, met het
plan een muisje te vangen.
Nu had Moeder Muis haar heelc leventje
builen gewoond en nog geen slechts van de
menschen ondervonden. Alleen hij liet na
deren der maaimachine had zij over haar
heele lijfje getrild en was zij niet haar kin
dertjes diep in haar holletje onder den grond
weggekropen Zij had echter heelemaal niet
geweten, dat liet menschen waren, die dit
angst-aanjagend lawaai veroorzaakten. Mis
schien had ze wel aan een lievig onweer of
een aardbeving gedacht. Wie zal 't zeggen?
In hel holletje in de kast was liet echter
zóó rustig, dat Moeder Muis er vrijmoedig
rondhuppelde en daarbij soms haar kinder
tjes meenam. Dit laatste gebeurde echter
alleen 's naclils; overdag moeien kleine
muisjes slapen.
Op dien dag trippelde zij dus alleen in
de kast, terwijl Piepsje, Vaaltje, Sprielsnor
en hoe haar kleuters verder mochten lieelen
in de dut waren.
Toen Kees behoedzaam de kastdeur open
maakten en niets zag, ging hij plat op den
grond liggen en bleef zoo wachten. Het
duurde niet' lang, of daar kwam Moeder
Muis al aangetrippeld. Kees hield zijn adem
in en verroerde zich niet.
Plotseling slak hij echter vlug zijn hand
uit en greep de arme muis hij den staart. Ze
spartelde natuurlijk hevig en vond die ken
nismaking met de menschen blijkbaar aller-
unpleziengst. Het trof dan ook al heel onge
lukkig, dat Kees haar juist in handen kreeg.
Van Kees viel nu eenmaal niet veel goeds
te verwachten. Natuurlijk wist Moeder
Muis dit niet, al zou zij het helaas spoedig
ondervinden.
Zoodra Kees do muis gevangen had,
slaakte hij een kreet van vreugde Hij bond
een touwtje, dat hij uit zijn broekzak
haalde, om liet staartje van zijn slachtoffer
en liet liet telkens een eindje loopen, om liet
dan weer terug te trekken. De onnadenkende
wreede jongen vond dit een aardig spelletje,
bekommerde zich niet om het angstig ge
piep der muis en ging voort met haar te
kwellen. Met arme dier was weldra zóó uit
geput, dat het heelemaal niet meer loopen
of springen kon en in een hoekje in elkaar
gedoken zat.
Op dit oogenhlik hoorde Kees iemand de
■trap op jongensachtige manier opstormen.
Dat moest Jaap, de nieuwe buurjongen
zijnl Maar die zou zeker niet aardig vin
den, wal hij deed. Vlug wilde Kees wegloo-
pen, doch liet was reeds te laatl Jaap stond
in de kamer en keek zijn buurman verbaasd
aan. Wat voerde hij eigenlijk uil?
Toen dit tot Jaap doordrong, was hij heel
verontwaardigd.
door
C. E. DE LILLE HOGERWAARD.
lat K
en.
Hu
Ieder slaapt in 't groole huis
Midden in den nacht.
Daar komt plots een muisje: Spits,
Uit zijn hol, heel zacht.
Piept: Och, ik verveel me zoo!
Had 'k maar wat te doenl
Wel, zegt Grijsje In de kast
Staal een oude schoen.
'k Weel een spel: verstoppertje,
Maar eerst maak ik licht.
Grijsje steekt een kaars vlug aan.
Vindt T een mooi gezicht.
Want bij 't kleine vlammetje
Ziet hij daad'lijk al,
Wat een pret die oude schoen
Hun vast geven zal!
Spitsje zet een ladder nu
Vlug er legen aan.
Denkt: 'k Zal in dat vreemde huis
Maar eens binnen gaan.
Stellig vindt me hier geen muis.
Langstaart in den hoek
Met zijn bol diep in een doos
Is heml Toe dan, zoek!
In de kast speelt 't muizenvolk
Wit leuk heel den nacht.
Muisjes tripp'len, hebben pret,
Maar doen alles zacht.
's Morgens zegt de vrouw verblM
Staande vóór de kast:
Wat een rommel I Foei, voorlig
Beier opgepasll
Vlug ruimt zij dan alles op
't Muizenvolkje lacht
En in 't donker holletje
Piept nu Grijsje zacht:
Ach, het helpt je toch geen ijt
Foei, wal ben je dom!
Als het heel'maal donker is,
Komen we weeroml
En we spelen samen weer
In den ouden schoen.
Zouden menschenkind'ren ooit
Zoo iets leuks wel doeD? -
nu,
Och, die slapen allen
Liggen zoet in bed,
Juist als 't kleine muizenvolk
Heeft de grootste pret!
ïekf
sijn
te zi
Ei
Eft
Ne
pp
En''
uit
öm
i
Uk
bf
IWI
1
„Wat ben jij 'n geniepig jong!" riep hij
uit, en Kees, die een kleur lot achter zijn
ooren kreeg, begreep maar al te goed, dat
Jaap de waarheid sprak.
Het eerste wat Jaap deed, was het arme,
half versufte muisje in zijn hand nemen.
Ilij bekeek het eens goc-d en peuterde voor
zichtig het touwtje los, dat nog altijd om
zijn staartje zat. Na eenige inspanning
slaagde hij hierin. Behoedzaam zette hij het
muisje nu weer in de kast, sloot de deur,
keerde zich naar Kees om, keek dezen,
woedend aan, voegde hem een verontwaar
digd: „Lafaardl" toe en liep haastig de
kamer uit.
O, wat had Kees nu toch het land! Jaap,
die een vol jaar ouder was dan hij. leek
hem zoo'n aardige baas en Kees wilde eigen
lijk niels liever dan zijn vriend zijn. En nu
had Jaap hem een „lafaard" genoemd!
Diep in zichzelf proest Kees erkennen, dal
Jaap gelijk had en dat maakte de zaak nog
ellendiger.
„Dat Jaap nu ook nel moest binnen-
komenl" prevelde hij.
„Dat jij nu ook net zoo wreed was!"
klonk het binnen-in hem.
Landerig ging Kees aan zijn huiswerk,
maar zijn gedachten waren nog steeds ver
vuld van het gebeurde. Hij zou er een lief
ding voor gegeven hebben, als hij het onge
daan had kunnen maken. Maar, helaasl dal
behoorde nu eenmaal tot de onmogelijk
heden.
ree!
uo
3e
hee!
i
n;
voei
keu
i'
Hit.
Moe
1
Op den Woensdag daarna was 'lts
gewoon mooi, zacht herstweer en
die veel van lezen hield, bovendie:
niet onder de oogen durfde komen,
zich aan den rand van een stuk li
grond in zijn boek te verdiepen.
Jaap, die hem had zien uitgaan,
hem op eenigen afstand achterna. Ito
lijke zag hij, dat Kees op den grond
lezen, ofhij keerde haastij
huis terug. Onderweg zag hij een pa-ar
gens uit zijn klas, sprak geheimü
fluisterend met hen en holde weer we?-
jongens bleven op hem wachten en w
kwam Jaap bij hen terug, gewapend
een lang, dik touw, waarvan hij een'
had gemaakt.
Op zijn teenen naderde hij nu de
waar Kees lag te lezen; de andere j«
kwamen op eenigen afstand achter
aan. HE
Kees was zóó verdiept in zijn boet.| hij
hij niets van de naderende jongens bi
te. Plotseling schrikte hij echter
't Was net, alsof ex iets op zijn scl
viel. Vóór hij begreep, wat het was,
hij dat het „iets" zich strakker
schouders sloot. Hij worstelde om tf
te komen, want dat hij gevangea
•drong spoedig genoeg tot hem door-
kracht duwde hij het touw omlaag, hopö
er uit te kunnen stappen. Reeds wares
beide armen vrij, zat de lasso om wjoj
del en werd deze zóó stijf
M
ver!
Zl ALS
iedere VOETSTAP eene
MARTELING is
DIRECT baat!
Pédicure specialist
Breestraat 173 Tel. 1320
LEIDEN. 9938
Inrichting dag. geopend v.
10 uur v.m. tot 7 uur n.m.
8347
de nieuwste, nimmer smeltende lekke'
met verrassend aangenamen smaak
pakjes van 5 tabletten a 5
in
o.a. verkrijgbaar bij G. .T. BIK, Doezastraat 4:
BLEYS, Noordeinde 24F. W. DONKERS. Haarlemmers*!
J. ELSINGA, Hoogstraat 5; E. DE JONGH, Nieun"e IJ
J. VRIJENHOEK. Haarl.straat 117J.MEÏJERS,Jatfjl
Wed. SEPERS, Lage Rijndijk 46; JOH. DE TOM''1- .J
singel 52; H. VAN VLIET, Heerenstraat 10.
