71ste Jaargang LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 20 December 1930 Derde Blad No. 21707 OU Buitenl. Weekoverzicht. T" LEEUWARDEN- 'J BRIEVEN UIT BERLIJN. LONDENSCHE BRIEVEN. Een nederlaag-overwinning. Spaansche verdeeldheid. In Engeland de alternatieve stem. In Frankrijk is senator Steeg er werkelijk in geslaagd om een kabinet te vormen, zij het ook, dat dit niet de concentratie bracht, die hij zich zelf wel had voorgesteld te be reiken, doordat de meer naar rechts staande groepen medewerking weigerden. De groe pen, doch een paar volgelingen van Tardieu lieten zich toch overhalen om een porte feuille te aanvaarden. En zoo kwam er toch een ministerie tot stand Nauwelijks ge reed, liepen een paar onderministers weer heen, doch Steeg zette door; zelfs toen op den dag, dat het nieuwe kabinet voor de Kamer zou treden, een minister en nog twee onderministers hem een dolkstoot in den rug toedienden en eveneens eclipseerden. Een voorname houding kan dit zich terugtrekken op 't laatste nippertje niet worden genoemd en het is niet onmogelijk, dat Ilerriot, de radicaal-socialistische leider in de Kamer, bij zijn verdediging van het kabinet juist het meeste effect verkreeg door zijn geeselen van de politieke immoraliteit van een der gelijk optreden Hoe het echter zij, na een zeer verzoeningsgezinde politiek te hebben ontvouwd, wist Steeg met een meerderheid van 7 stemmen in de Kamer te overwinnen, in deze overwinning tevens, hoe vreemd het misschien mag klinken, verkrijgend de on misbare aankondiging van zijn spoedig komenden va! 1 Het kabinet is immers gered door de stemmen van de socialisten, die het, afgezien van de buitenl. politiek, direct zal verliezen bij bijkans iedere andere kwestie, die zich zal voordoen of anders wel zal worden „gemaakt", want scherpe oppositie is Steeg aangezegd! Loopt alles gunsti*g, m. a. w. kan Steeg het parlement voor het tot beslissingen komt naar huis .sturen op reces, dan beleeft Frankrijk in den aan vang van het komend jaar direct wederom een regeeringscrisis Een crisis heeft ook Spanje doorstaan. Of moeten wij zeggen: tot-dus ver doorstaan? Dit zal spoedig blijken. In ieder geval is de regeering-Berenguer vooreerst baas ge- bl even Toen Primo de Rivera gedwongen was heen te gaan en werd opgevolgd door Be- renguer, was het blijkbaar de eerlijke be doeling de dictatuur zoo vlug mogelijk te begraven en te vervangen door een consti tutioneel e regeering. Dit was echter mak kelijker op papier dan in de werkelijkheid, daar inlusschen in diverse partijen, die van origine monarchistisch getint mochten hee- tcn. tegen koning Alfonso een bepaalde vijandschap was ontstaan; men vereenzel vigde daar den koning met de diclatuur- Berengner. Als gevolg van een en ander mocht het Borenguer niet gelukken, om Spanje terug te voeren naar normale toestanden. Ette lijke malen reeds werd een datum genoemd voor parlementsverkiezingen, doch even zoovele malen werd deze wederom uitge steld, daar- telkens de tijden nog niet rijp bleken voor iets dergelijks. Gematigd op treden van het nieuwe bewind leidde tot geregeld in scherpte toenemende agitatie tegen den koning en dientengevolge tot een opnieuw langzaam maar zeker afglijden der regeering naar de dictatuur, die men wenschte af te schaffen. Arrestaties hadden plaats en daaronder ook van den bekenden vlieger-officier majoor Franco, die zich een overtuigd voorstander toonde van de repu bliek Het lukte echter dezen, ongetwijfeld met behulp van buitenaf, te ontvluchten en het was majoor Franco, die zich aan het hoofd heeft gesteld van de beweging, waar van men het mislukken juist heeft kunnen waarnemen. Deze werd ingezet in het grensplaatsje Jaca, in de Pyrrheneeën, doch vond te weinig navolging om voor hel be wind gevaarlijk te worden, dat bovendien al eenigen lijd op zijn hoede was voor derge lijke gebeurlijkheden. Berenguer voelde zich zelfs sterk, naar men mag aannemen, want anders zou hij het voorbeeld van zijn voor ganger wel hebben gevolgd en geen dood vonnissen hebben doen voltrekken! Hij deed dit pc'hter wel, hoezeer in regeerrngskringen ze;' daarferen werd gewaarschuwd! Franco opende persoonlijk op het Madri- lecnsche vliegveld den aanval, maar zag zich genoodzaakt per vliegmachine de wijk te nemen naar Portugal, waar men hem zaï interneeren. fn enkele plaatsen hadden kleine scher mutselingen, eenige wanorde tengevolge, terwijl in eenige arbeidscentra de algemeene staking werd afgekondigd, doch zonder al te vee! inspanning bleef de regeering mees ter van den toestand en momenteel is de rust vrijwel overal teruggekeerd. De tegen standers van het huidige bevind zjjn ook nog te veel onderling verdeeld om ge vaarlijk te kunnen worden! Verdeeldheid allerwege, dat is het beeld van het Spaansche koninkrijk en daarom zijn voorspellingen over den verderen gang van zaken al bijzonder riskant. Wee echter de regeering, die alleen daarop is gebouwd! Majoor Franco. Moeilijke tijden heeft ook de Engelsche regeering Mc Donald weer achter den rug en haar leven moet telkens bij aanvallen der conservatieven door de liberalen worden gered, op wier steun niet altijd even vast is te rekenen. Mogelijk, dat daarin eenige verbetering zal intreden, nu Labour een wetsvoorstel zal indienen inzake wijziging van het kiesrecht in dier voege, dat naast de directe stem komt' te staan de alter natieve stem, hetgeen den liberalen in dit opzicht grootendeels tegemoet komt. Deze alternatieve stem wil zeggen, dat men aan geven kan op welke partij de stem overgaat, zoo geen meerderheid wordt behaald. B. v. men stemt liberaal met labour als tweede partij of de conservatieven Verplicht is deze alternatieve stem echter niet Wie aldus do meeste stemmen verwerft is gekozen! RECLAME. lDRAI$fflA-YAN-VMK£nBURG'S-- Ie 1 •iLEVERTRAMI - 7701 (Van onzen correspondent.) „IM WESTEN NICHTS NEUES". Berlijn, December. Wil ik eerlijk-actiieel% blijven, dan moet ik ditmaal toch iets oVer de oorlogsfilm van Eric'h Maria Remarque schrijven, die de gemoederen in Duitsehland en in het bijzonder in Berlijn zoozeer in beweging gebracht heeft. De film u weet hei is inlusschen door de hoogste censuur-instantie voor ge heel Duitsehland verboden. Het is niet waar schijnlijk. dat men dit Amerikaansche film product binnen de Duitsche grenzen nog te zien zal krijgen. Vergis ik mij niet, dan is de film „lm Westen nichts Neues" hier slechts in Berlijn gedraaid In andere Duit sche steden was zij wel reeds aangekon digd, maar vermoedelijk nog niet ongevoerd.' Het is in dit geval van be teekenis, zulks vast te stellen. In Berlijn namelijk is in Slechts één bioscoop de film gedraaid gedu- rende zes dagen, en wel driemaal per dag. Daarbij is tengevolge van demonstraties een voorstelling reeds bij het begin onder broken en de daarop volgende uitgevallen. We komen dus tot zestien voorstellingen, waarbij ongeveer 1000 personen per voor stel! ;ng aanwezig geweest zijn. Nemen we in het gunstigste geval aan. dat in elke voorstelling 50 pCt. verwoede tegenstanders van Remarque aanwezig waren (25 pCt. zou nóg veel te hoog berekend zijn), dan zouden we een eindcijfer van S000 Du it sellers be reiken, die op grond van eigen waarneming een protestbeweging begonnen zijn en die er zich thans op beroepen, dat zij het verbod van een groote propaganda voor den wereldvrede hebben uitgelokt' Achtduizend mc-nschen op een bevolking van vijfenzestig millioen. Men moet echter nog even verder gaan. Het staat namelijk vast. dat de meeste pro- testeerenden behoorden tot de zoogenaamde „Stormafdeelingen" van de rechts-radicale zoogenaamde Hitler-pnrtij. welke bij dit alles de leiding gehad heeft en ,dat deze stormafdeelingen in hoofdzaak bestaan uit nog zeer jonge menschen tusschen zes tien en dertig jaar die dus op enkelen na nimmer den wereldoorlog meegemaakt hebben, evenmin als hun aanvoerder bti de groote straatschandalen, die de laatste week plaats gehad hebben, de bekende dr. Goeb- bels, die een zoogenaamden horrelvoet heeft en dus voor militairen dienst afgekeurd werd. Van de 50 pCt protesteerenden moet men dus negen-zestiende afnemen, die niet tot objectief oordcelen bevoegd waren, omdat zij niets van den oorlog te zien gekregen hadden, dus ook niet vast konden s'clton of Remarque en de filmregie een juist be?ld van de verschrikkingen aan de fronten ge geven hebben. Dit teekent voldoende het oneerlijke van deze opgeblazen protestbeweging, die leidde tot een verbod, dat in het buitenland "ig overal met veihijster 'ig zal zijn opgenomen. Deze Beriijnsche correspondenties hebben nimmer een politiek karakter gehad. Ik wil o' de7** goede gewoonte ook ditmaal geen inbreuk maken. Maar het ware aan den anderen kant een onverantwoordelijkheid van den chroniqueur, indien hij de jongste gebeurtenissen in Berlijn negeeren -wilde, omdat ze ook een sterk politiek karakter hebben. De politiek heeft zich, als altijd in het hedendaagsche Duitsehland, van deze filmgeschiedenis onmiddellijk meester ge maakt. Maar men mag niet vergeten, dat de kern der dingen dieper ligt en dat de zaak ten slotte een hoogmerv^chelijke, een ethi sche beteekenis heeft, die het geval van wereldbeteekenis maakt. Vooral oök, waar deze film over heel de wereld vertoond wordt en stellig ook spoedig naar Neder land en Nederlandsch-Indië zal komen. En nu dringt zich bij den lezer van de tallooze berichten over „lm Westen nichts Neues" natuurlijk de vraag op. of het verloop van het film-incident in Duitseh land het vermoeden wettigt, dat het Diritsohe volk langzaam maar zeker terug keert naar de mentaliteit van vóór den grooten oorlog. Ik geloof, dat deze vraag niet zonder meer bevestigend beantwoord mag worden. AJllereerst een woord over de fülm zelf, die ik nog juist gezien heb voordat het verbod werd uitgevaardigd. Het is een prachtig-geslaagde film, goed gefotografeerd, uitnemend van toon. zeer natuurlijk voor zoover dat mogelijk is in de weergave van de geluiden, en zeer eerlijk wat de regie betreft. Stellig een der beste oorlogsfilms, die de Amerikaansche kunstenaars en de Amerikaansdhe regisseurs ons hebben voorgezet. Het is ook geen anti- Duil-sdhe film. Integendeel. De inhoud, welke in Duitsehland vertoond is en die eenigs- zins van de Amerikaansche lezing schijnt af te wijken (welke echter volgens betrouwbare critieken evenmin ophitsend tegen Duitseh land schijnt te zijn) toont den Duitschen frontsoldaat als ten slotte dapper en vol hardend, van eerlijke kameraadschappeli jk- heid en van ongebroken energie, die des te meer indruk maakt, waar de toeschouwer tevens vaststelt, dat de fronttroepen reeds onder slecht en weinig voeding en groote lichamelijke uitputting gebukt gaan. Maar het is nu eenmaal een oorlogifilm, die aan het boek van Remarque ontleend is. Dat boek is ook in Nederland in breeden kring bekend. Het is door toevallige omstan digheden het meest gelezen boek van deze eeuw geworden. Tot groote verwondering in de eerste plaats van Remarque zelf, die het in eenige weken tijds neerschreef, eigen lijk meer om zichzelf te ontlasten van een geweldigen druk der herinneringen. De roman kwam op het juiste oogenblik, toen de menschheid niet meeT onder den onmid- dellijken druk van de oorlogsellende stond, die van 1918 ttot 1928 elke neergeschreven herinnering ondraaglijk maakte. De roman werkte overtuigend-pacifistisch. Dus maak ten alle kringen in en buiten Duitsehland, die oorlogen in de toekomst tot el'ken prijs verhanderen willen (al verschillen zij in de beoordeel ing der geoorloofde middelen om dit doel te bereiken),,zich van deze propa- gandakans meesier en zorgden voor een populariteit van hqfc weliswaar knap ge schreven, doch m.i. volstrekt niet overwel digend literair-hoogstaande boek. met het bekende resultaat, dat het in tienfallen ver talingen verscheen en den \onibemi-ddelden schrijver plotseling een millioen Duitsche marken in het huis bracht. De Amerikanen, die van dit boek een film gemaakt hebben, deden dat stellig niet uit nobele, altruïstische, wereldvredelievende motieven. Maar alleen om veel geld te ver dienen. Ze zouden zich met evenveel liefde aan de zaak gewijd hebben als het pm een evengeweldig gelezen boek tot verheerlij- ljjking van den wereldoorlog gegaan was. Hoeveel Remarque aan het filmrecht ver diend heeft, is mij niet bekend. Men spreekt van een millioen dollars. Een bedrag, dat mij hoogelijk overdreven voorkomt. Maar windeieren zal hem dit zaakje ook wel niet gelegd hebben. Hij is stellig voor z'$n verder leven een rijk man geworden. En waar hij zijn hoek zeker met nobele bedoelingen geschreven heeft en de werking op ndlli" oen-m menschen even nobel geweest is, zij hem dit lot uit de lotertf van harte gegund. Maar één verwijt moet men hem maken: hij teekende niet den grooten oorlog, zelfs niet de werking van dezen titanenstrijd op zijn omgeving, maar zeer subjectief zijn eigen pessimistischen kjjk op de dingen en de uitwerking op enkele kameraden. Hjj was en is een zwartkijker in optima-forma, een type, die men hier „Grübler" noemt, een „piekeraar" over het leven, een hypo chonder. Komen zulke menschen in een oor log aan het front, dan verliezen ze den blik voor de oneindige hoeveelheid der karakters en der verschijnselen. Zeker zijii er Duit sche, Engelsche, Fransche, Belgische, Ita- liaansche frontsoldaten geweest, die zoo voelden en handelden als Remarque be schreef. Maar er waren er ook, en wie zal zeggen of ze niet een meerderheid vormden, die heel anders voelden en dachten. Sterkere karakter, werkelijke stille helden, menschen, die zich door de verschrikkelijkste beproe vingen niet lieten afschrikken van wat ze als plicht tegenover volk en vaderland voelden. Het gaat hier niet om de vraag, of ze daar goed aan deden, maar om de vraag, of Remarque objectief teekende vooral, waar de film veel grover is, nog veel minder concessies doet dan het veel fijnere boek. En nu moet men in deze dingen het Duitsche volk, dat in zijn meerderheid (en hier bedoel ik niet de onsympathieke straat- betoogers van dr. Goebbels, die alleen maar aan de politiek en hun partij dachten) de film, die het niet kent, afkeurt om het boek, dat er den inhoud aan gaf, toch trachten te begrijpen. Dat Duitsche volk, voor zoo ver het niet principieel-pacifistisch is en een oorlog in eiken vorm afkeurt, dus ook als die tot verdediging van het vaderland wordt opgedrongen, voelt zich om zqn ge sneuvelde of invaliede zonen door boek en film heleedigd. Het voelt als een bewuste of onbewuste smaad, dat de wereld even tueel zou kunnen vaststellen: Duitsehland gaf zijn soldaten in de latere oorlogsjaren nauwelijks te eten, de Duitsche soldaat werd door den oorlog tot een half beest, en vroeg alleen nog maar naar niet levensgevaarlijke verwondingen, die vacantie bezorgden, of naar de veldkeuken en erotische afwisseling: de Duitsche onderofficier was een karakter- looze sadistische schurk; de officier achter het front kende geen grooter genoegen dan den duizendmaal met den dood bedreigden frontsoldaat te sarren en wegens niet-model- salueeren straf te bezorgen. Men ontkent hier niet, dat zulke dingen zjjn voorgekomen, protesteert er echter te gen, dat ze als lypisch zijn weergegeven en daardoor boek en film alleen maar specu- leeren op de zeer talrijke elementen in en buiten Duitsehland, die met het ongezonde militarisme van een volksvreemde kaste ook het opvoedende zelfs onder bepaalde om standigheden verhevene, het allerhoogste in den mensch opeischende: de persoonlijke zelfverloochening van de landsverdediging, verdoemen willen. Hier wordt geen oordeel uitgesproken, maar slechts vastgesteld. Een zeer actieve, jonge partij heeft deze film als dankbare aanleiding voor straat- demonstraties misbruikt. De leiders van een meerderheid van het Duitsche volk stonden voor de moeilijkheid: willen wjj1 deze film verder toelaten en daardoor het buitenland den indruk geven, dat wij voor een radicale agitatie gecapituleerd hebben en dat wij een propaganda voor het pacifisme in de eigen volksrüen verhinderen willen; of zul len wij tegen onze overtuiging in een film vertoonen, die nog oneindig veel meer dan de roman door millioenen Duitschers ge voeld wordt als een eenzijdigen smet op den heldenmoed van vele, vele Duitsche (en niet-Duitsche) strijders, die anders voelden en dachten dan het kringetje frontsoldaten, dat door Remarque geteekend is. Begrijpt men, in welk een dilemma iu het bijzonder de Duitsche regeering ver keerde? Voelt men, hoe moeilijk een beslissing moest zijn vooral voor mannen als de rijks kanselier en de rijksminister van buitenland- sche zaken, die zelf frontofficieren geweest zijn? Zij hebben ten slotte geadviseerd, der filmcensuur op het hart te drukken, dat hier verboden moest worden, ofschoon zjj bij voorbaat moesten weten, dat de indruk van dit verbod op het buitenland Duitsehland groote schade moest berok kenen. Ik kan het niet helpen: ik vind dit een moedig besluit. Geheel afgezien van de politieke zijde, van de kunstwaarde en de nobele strek king van boek en fjlm; alles beschouwd van het standpunt van hoogere eer en werkelijke vaderlandsliefde. ROLAND. (Van onzen Londenschen Correspondent.) ZWENDELENDE MAATSCHAPPIJEN EN GELDRUIMTE. De heer Lorang is tot zeven jaar gevan genisstraf veroordeeld. Hij had het publiek opgelicht, op groote schaal, wel niet op zulk een groote schaal als Clarence HatTy had gedaan, maar toch tot een bedrag van vele honderdduizenden ponden sterling. Ia dit het einde nu van de financieele schan dalen, die de City van Londen dit jaar heeft gehad, een jaar dat altijd zal moeten blij ven opgeteekend als een van de zwartste jaren van het Londensche financieele be drijf? Zijn de menschen nu wijzer geworden en zullen zij zich nooit meer laten bedot ten, laten leegschudden, laten villen door deze nieuwerwetsche highway men" met hun keurige broeken, hun prachtige dassen, hun fluweelen tongen en hun inpalmende manieren Nooit meer Wie zal durven antwoordenNeen, nooit meer 1 Men moet beseffen dat de uitdrukking, ,,de wereld wil bedrogen zijn' tot ons is gekomen uit het verste verleden der menschelijke geschie denis. Ze ie door de eeuwen heen door alle geslachten eiken dag herhaald. En het waarschuwend effect is miniem geweest. Men moet vreezen, dat tegen den tijd dat Hatry en Lorang en dezulken uit de ge vangenis terugkeeren het publiek weer ge reed zal staan, om zich te laten uitschud den. Het zai misschien wat minder gemak kelijk gaan, dank zij de nieuwe wetsbepa lingen op maatschappijvorming, op boek houding door maatschappijen, op den aard der prospectussen en andere literatuur en publicaties, die zij kunnen uitgeven. De be palingen hiervoor zijn veel strenger gewor- dben en aldus is althans één middel om do menschen om den tuin to leiden niet meer beschikbaar. Ook heeft het bestuur van de Londensche Effectenbeurs, bijna in paniek, stemming geraakt door de frequentie der grootscheepsche oplichterij, eischen gesteld voor de gelegenheid tot verhandeling van waarden op de Londensche beurs, die tot öp zekere hoogte een bescherming vormen voor het publiek. Niets is den financieelen op lichters zoo welkom als de gelegenheid hun „aandeelen" genoteerd te krijgen in de beurslijsten. Dat verleent er voot de onin- gewijden een soort waarmerk der echtheid aan. Maar die gelegenheid is nu niet meet zoo gemakkelijk. Promotors zullen de beurs commissie moeten overtuigen, dat hun on derneming bona fide is en op degelijke grondvesten steunt. Maar zelfs met deze nieuwe bepalingen, die het argelooze publiek tegen zichzelf in bescherming nemen, zal nog niet veel zijn gewonnen, indien dat publiek zelf geen betere hersenen krijgt en, met hoop op even fantastisch als voor verwezenlijking onvatbaar gewin, voortgaat zijn goud in handen te geven van allerlei maatschap pijen, die niets of zoo goed als niets achter zich hebben. Want j^et alleen Hatry en Lo rang en hun mede-sonurken hebben de scha pen geschoren. De laatste twee jaar zijn er een zestigtal maatschappijen opgericht, waarvan de pprichters niet onmiddellijk als oplichters konden worden gekenschetst, die met ge'ên kwade bedoelingen, maar alleen RECLAME. met een optimisme, dat bijna misdadig moest worden genoemd, nieuwe zaken gin gen exploiteeren, bijna zonder uitzondering uitvindingen op het gebied van filmtech niek, de gramofoon, radio enz., die óf geen praktische waarde hadden óf nog zoo onrijp waren in haar ontwikkeling, dat zij nog lang niet voor exploitatie in aanmerking konden komen. Met opgeschroefde prospec tussen werd het publiek aangespoord zulke maatschappijtjes te steunen. En dat publiek verleid door de beloften van hooge winst, was alweer onmiddellijk klaar, zijn ponden sterling af te staan. Ik herinner mij, dat een paar Londensche dagbladen zoowat twee jaar geleden een waarschuwend woord hebben laten hooren tegen deze onderne mingen. Met kunst en vliegwerk werden de aandeelen opgeblazen. Het zoet gefluit der prospectussen, -de voorspiegelingen over den enormen omzet van een gramofoon- naald of een bordpapieren grammofoonplaat of een nieuwe automaat voor photogra phic... dat alles werd gretig geloofd èn de waarde der aandeelen werd buiten alle ver houding opgeblazen. Toen waarschuwden de kranten, dat deze zeepbellen spoedig zouden barsten. En zij zijn grootendeels gebarsten en het publiek, dat zoo bij elkaar een 15.000.000 pond ster ling had belegd, heeft er zoo goed als niets van teruggekregen en kan er zoo goed als niets van terugkrijgen. Een kenschetsend geval, dat trouwens later op de grofste fraude uitliep, wat dat van de Ner-Sag maatschappij. Ner-Sag is handelsratjetoe voor „never-sag" hetgeen beteek ent „nooit zakkend." Dit sloeg niet op de aandeelen van de maatschappij, die op een oogenblik waren opgeblazen tot acht maal de nomi nale waarde en daarop berstten in plaats van zakten. Neen, dit 9loeg op het artikel dat de maatschappij exploiteerde, een spi- raalveer om onder stalen bedmatrassen, die haar besten tijd hadden gehad, te plaatsen. De hoofdman van deze samenzwering tegen de beurzen der massa, wiens onderneming op een oogenblik zulk een roep van fabel achtige® voorspoed genoot, dat de aandee len van 1 pd. st. voor 8 pd. st. konden wor-i 'den verkocht, zit nu ook in de gevangenis Het fijne van de Hatry-affaire heeft niemand ooit leeren kennen. Maar zeker is, dat de twaalf millioen pond of zoo. die in het rechtsgeding over deze zaak als verloren werden genoemd, nauwelijks een tiende deel vormden van hetgeen er werkelijk verloren is. Het spreekt vanzelf, dat bij zulke harde ervaringen het beleggend publiek tenminste gedurende eenigen tijd voorzichtig wordt en achterdocht voelt opkomen wanneer een nieuwe maatschappij, een nieuw prospectus alle telephoon-abonné's krijgen dat scheurpapier in hun brievenbussen weer eens dubbele of drievoudige „returns" be looft voor het bedrag, dat ge verzocht wordt te beleggen. Op het oogenblik is de tijd voor de financieele avonturiers slecht. Maar meen niet, dat de beursverliezen van het publiek in de afgeloopen twee jaar zijn beleggingskracht heeft uitgeput. Verre van dat. Het mag wat raadselachtig zijn in dezen tijd van luid uitgeschreeuwde ma laise, maar het is niettemin een feit. dat de City, als financieel zwaartepunt van het land een overvloed van kapitaal kan krij gen voor die ondernemingen, die gezond kunnen worden beschouwd. Nog slechts kort geleden werd een inschrijving geopend voor een leening van 12.000.000 pond ster ling voor de regeering van Britsch-Indië. In een minimum van tijd was de leening maar liefst acht maal overteekend. Aanbiedingen tot een gezamenlijk bedrag van meer dan 100.000.000 pd. st. waren ingekomen. De Londensche Ondergrondsche Spoorwegen hadden wat later geld noodig voor uitbrei ding. De directies vroegen een leening van 3.500.000 pd. st. en binnen een paar mi nuten na de opening der inschrijving had den zich zooveel liefhebbers voor aandeelen er in aangemeld, dat het totaal bedrag 110.000.000 pd st. te boven ging. En deze week kreeg de Centrale Electriciteitsraad, de groote onderneming, die is gesticht om de electriciteitsvoorziening in Engeland te rationaliseeren. de productiekosten en dus in laatste instantie den stroomprijs te ver lagen. aanvragen tot een bedrag van 85.000.000 voor een uitgifte van 6.000.000 pd st. De inschrijving moest vijftien minu ten na het begin worden gesloten. Het merkwaardige is. dat geen dezer be leggingen belangrijke winst beloven, niét meer dan van 4 tot 41/2 procent. Hoe groot het bedrag aan gereed geld voor belegging onder het publiek is. kan bliiken uit het feit, dat acht belangrijke uitgiften in deze maand, te samen tot een bedrag van 23.500.000 pd. st. werden overteekend tot een totaal van 378.000.000 pd. st. Het spreekt van zelf. dat dit een opwek- kenden invloed moet hebben in dezen tijd van malaise, een malaise die beperkt schijnt te zijn tot de werkloozen. Een andere op wekkende factor is geweest een opmerking van Snowden (die de laatste man is dien men een optimist zou noemen.) Hii heeft verklaard, dat het einde der ellende voorbij is en dat 1931 een terugkeer van voorspoed zal brengen. Gelukkig!

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1930 | | pagina 9