BIEBÏEZEaEa
BERICHT.
71ste Jaargang
Donderdag 4 December 1930
No. 49
Hoe 't kwam, dat St. Nicolaas
bijna te laat wegging.
In verband met Sint-Nicclaas wordt het
vervolgverhaal ffEen Hooge Losprijs" één
week onderbroken. De volgende week dus
weer voortzetting.
DE DIRECTIE.
door
I C. E. DE LILLE HOGEIiWAARD.
Dit jaar was Sint Nicolaas maar kort
vóór den 5den December gekomen, om na
eenige drukke dagen en nachten, waarin
de goede, grijze Bisschop en zijn trouwe,
zwarte knecht slechts enkele uurtjes naar
bed hadden kunnen gaan, weer verder te
trekken.
Andere jaren gebeurde het wel eens, dat
Sint en Piet reeds lang vooruit een kijkje
kwamen nemen, om er zich van op de
hoogte te stellen, waar lieve kinderen woon
den en waar stoute! Maar dit jaar had
een hevige verkoudheid den Heilige uit
Spanje zoo lang mogelijk in zijn veel war
mer geboorteland doen blijven. Sint Nico
laas is al oud en moet dos goed op zjjn
gezondheid passen!
Reeds bad menigeen gefluisterd: „Als de
Sint maar komt!" Gelukkig echter had de
grijze Bisschop de reis al was het dan
ook wat later dan gewoonlijk kunnen
aanvaarden.
Wel nieste en proestte hij erg en had
Piet een extra zak met groote zakdoeken
moeten meenemen, maar de reis
had Sint Nicolaas werkelijk opgeknapt. De
verandering van lucht deed hem veel goed.
Opgewekt stapte hij dan ook met zrjh zwar
ten knecht aan wal, vriendelijk wuivend
tegen, allen, die hem begroetten.
Sint begaf zich al spoedig naar zijn hotel
om wat uit -te rusten en Piet begon zgn
tocht over de daken om te luisteren, waar
zoete en waar stoute kinderen woonden.
.Tuist stond kg op een hellend dak, toen
hij van schrik bijna naar beneden tuimel
de. "Wat kg daar hoorde, was dan ook zóó
vreeseïijk, dat hij zich werkelijk wel stevig
met zgn beide handen moest vasthouden
om geen buiteling te maken. Hoor! daar
sprak de jongen weer! Duidelijk verstond
Piet:
„En als we 't lekkers en speelgoed een
maal hebben, hoeven we niet langer ons
best te doen. Dan gaan Sint Nicolaas en
Piet weer verder en kunnen ze 't ons niet
weer afnemen".
„Maar als ze nu eens bleven en hoor
den, dat we ondeugend waren", klonk een.
Weifelend meisjes-stemmetje.
„Asch is verbrande turf en nou hou je je
mond maar!" zei de jongen ruw.
Piet schudde zijn zwarten bol en zoo
vriendelijk als hg gewoonlijk keek, zoo boos
was de uitdrukking op zijn gezicht nu. Hij
besloot het onmiddellijk na zijn thuiskomst
aan zijn meester te vertellen. Hij1 hoefde het
niet eens op te schrijven; neen, zóó iets
vreeselgks onthield hg best, ook zonder
dat zijn potlood en opschrijfboekje hem
daarbij hielpen.
Piet was echt verontwaardigd. Hij had
het er warm van, zelfs nog toen hij na
ook heel veel goede en lieve dingen in ver
schillende huizen te hebban gehoord ein
de-I iik bij Sint Nicolaas terugkwam. De
griize Bisschop voelde zich door zijn dutje
geheel verkwikt en zij:
„Wel Piet. vertel eons! Wat heb je op je
hart? Tk zie duidelijk aan je, dat je iets
niet alledaaersch hebt meegemaakt. Was
het dan zoo erg, jongen?"
Piet vertelde nu zïïn meester, wat wgl
repds weten en toen Sint Nicolaas hem aan
geboord had. schudde ook de Heilige uit
Spanje zijn hoofd.
..Zoo'n bengel!" zei hij. „Maar we zul
len dat manneke zijn brutale praatjes wel,
eens afleeren! Heb je misschien ook ver
nomen. wat er boven aan het verlanglijstje
van dien rakker staat?"
..Eon vliegmachine!" luidde Piet's ant
woord.
„Prachtig! prachtig!" riep Sint' Nicolaas
verheugd uit en znn oogjes stonden zoo
jolig, dat Piet onmiddellp'k begreep, dat z^n
heer en meester een mooie straf bedacht
had.
Tn de dagen, die nu volgden, hadden Sint
en Piet het verbazend druk. Wat viel er
veel te koopen en te bestellenWant even
als elk jaar fiad de Bisschop heel wat
geschonken en versnaperingen uit Spanje
meegebracht, maar.was hij toch ook
weer veel te kort gekomen.
De groote vliegmachine voor Jan Klots
7.00 heette de brutale jongen werd
natuurlek niet vergeten. Sint Nicolaas
kocht een pracht-exemplaar. dat onmoge
lijk door den schoorsteen kon maar dat
was minder. Daar wist hij wel raad op!
En toen de avond van den 5den Decem
ber aanbrak, hoorde de heele familie Klots
plotseling 7,66*n luid gebel, dat ze allemaal
tegelijk opsprongen ennaar de voor
deur liepen
,/f Is stellig Sinterklaas!" riep Vader uit
en Moeder streek haastig haar haar netjes
glad.
Mies. het kleine zusje van Jan, durfde
niet verder dan de kamerdeur komen,
maar Jan waagde zich tot de glazen tocht
deur. Hii zag nog juist een stukje, van
Zwarte Piet. toen Vader de deur had open
gedaan en.hoog uitstekend boven
allerlei andere geschenken voor de familie,
een prachtige vliegmachine!
Jan trok de glazen tochtdeur open, holde
naar de voordeur en haalde met Vader zijn
vliegmachine binnen want er stond met
groote letters voor Jan op!
„Nee maar, wat 'n prachtstuk!" riep Va
der uit. „Kijk eens! 't Is de DO X! Een
vliegboot dus! Twaalf motoren staan er
boven op! Jongen jongen wat heeft die
Sint jou verwend! Dat zul je toch wel niet
verdiend hebben!"
Jan kreeg een kleur tot achter zjjn ooren
van plezier, maar eigenlgk nog meer van
schaamte over zjjn onaardig gezegde van
eenige avonden geleden, dat hem op dit
oogeoblik juist te binnen schoot.
Vader, Moeder en kleine Miesje waren
eveneens in de wolken over hun geschen
ken, maar de DO X was en bleef het mid
delpunt van den avond.
Moeder liet het bad volloopen, Vader
pjaatste de vliegboot er in, zette den mo
tor aan enweldra snorde de DO X
do badkamer rond boven de hoofden van
Vader en Moeder, Jan en Miesje.
„Achter in den tuin bij 'het kleine vijver*
tje zal 't nog mooier gaanzei Vader en
Jan verlangde er al naar. dat het morgen
zou zijn en hij zijn vliegboot in den tuin
zou kunnen probeeren. Hg dacht zelfs:
„Laat het nu vooreerst maar niet gaan
vriezen!" Wel was onze Jan altijd een lief
hebber van sneeuw en ijs geweest, maar
nu hjj zjjn vliegboot had
Toen de kinderen eindelijk heel laat gin
gen slapen, stond voor JaiTs bed de DO X
in al haar glorie.
Jan begon langzamerhand slaperig te
werden, maar nog steeds was zijn oog op
de vliegboot gericht. Opdat Jan haar beter
zou kunnen zien. had Moeder de gordijnen
maar open gelaten, 't Was juist volle
maan en de vlieqdvoot werd door haar zil
veren stralen belicht.
Eerst zag Jan haar heel duidelijk, doch
langzamerhand al flauwer en flauwer, tot
hir eindelijk insliep en zijn kostbaar bezit
alleen nog maar in zijn droom vóór zich
Plotseling schrikte hij echter hevig in zhn
slaap. Hoorde hrj goed? Klonk daar do
stem van Zwarten Piet? Wat zou die nu
nog te vertellen hebben? Ja, 't was Zwar
te Piet! Duideliik verstond Jan. dat hn zei:
„Hadt je gedacht, dat je de vliegboot hou
den mocht, als je ondeugend was? Mis
hoor, mannetje, want.als je ongehoor
zaam, lui of brutaal bent, Iaat Moeder het
bat! vol loopen, plaatst de vliegboot er in,
zet een raam open en.je kunt je DO
X nakb'ken. baasie! Ze vliegt regelrecht
naar Sint Nicolaas in Spanje, als je haar
niet meer waard bent!"
Jan werd plotseling met een gil van
schrik wakker. Stond zijn vliegboot nog
vóór zijn bed of was zri reeds wegge
vlogen? Hij wreef zich goed de oogen uit
engelukkig! Daar was zij nog in al
haar pracht!
Intusschen was Moeder op Jan's gegil bo
ven gekomen. Zij liet hem eens drinken in
de meening, dat hg na alle opwinding van
het .Sint Nicolaas feest angstig gedroomd
had.
Jan vertelde haar toen met horten en
stooten de oorzaak van zijn schrik en hij
schaamde zich nu erg over zijn gezegde
van dien avond.
