DE ADELAAR OP WEG NAAR IND1Ë
HET GESTOLEN LUCHTBALLONNETJE of DE GESCHIEDENIS VAN TWEE DEUGNIETEN
De verloren Injectienaald.
71ste Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD, Dinsdag 18 November 1930
Derde Blad
No. 21679
KERK- EN SCHQOLNIEUWS,
KUNST EN LETTEREN.
FEUILLETON.
Ben merkwaardige ervaring is deze za
kenreis per vliegmachine naar Indië. Het is
of ik sinds 15 October een ander leven ben
ingetreden en de daarin voorkomende dingen
met andere oogen zie en met andere malen
meet. Het reizen op deze wijze gaat niet
langs de platgetreden paden van de reis-
bureaux en het geeft dan ook meer gelegen
heid tot het opdoen van zuivere indrukken
omtrent de landen, die men passeert. Voor
mij hield de Europeesche beschaving op in
Belgrado en vandaar af ging het steeds
bergaf en werd het beschavingsvernisje
steeds dunner en doorzichtiger. Het is soms
zielig om te zien, hoe men zich toch poogt
aan te passen aan den modernen tijd.
Het vliegveld hier in Conslantinopel i -
een hellende vlakte van kleverig leem met
vele oneffenheden; midden er door heen
loopt een diep karrespoor. Het wordt door
dertig soldaten bewaakt onder leiding van
twee kapiteins, van wie er een de comman
dant is Hoewel de soldaten den heelen dag
niet9 te doen hebben, denkt niemand er
over hen eens aan de verbetering van hel
veld te zetten.
Het vullen van benzine zou in een komi
sche revue geen slecht figuur maken. Doo-
den modder wordt na lang wachten en veel
praten een vat aangerold en op de plaats
van bestemming aangekomen, geopend. Dat
daarbij enkele kluiten leem in de benzine
vallen, baart niemand zorg. Vervolgens
wordt een pomp in het vat gestoken en
daaraan een modderige slang bevestigd, die
aan het andere einde voorzien wordt van
een zeemlederen lap, vastgewonden met een
uitgerafeld touwtje. De zeemlederen lap
moet als filter dienen en eventueel water en
vuil tegenhouden, maar er zitten enkele
flinke scheuren en gaten in, waarop even
wel niet wordt gelet. Dan komt de moeilijk
heid om vast te stellen hoeveel benzine er
in het vat gezeten heeft en hoeveel daarvan
is afgeleverd.
Met behulp van tabelletjes en van een
met modder besmeurde duimstok wordt de
berekening gemaakt, waarna men onder veel
betuigingen van dankbaarheid en tevreden
heid uiteen gaat. Letterlijk moet je alles zelf
doen en zeker moet je overal bij zijn, wan
neer je iets goeds gedaan wil hebben.
Toen ongeveer 10 soldaten de „Adelaar"
in de militaire hangar brachten, zou zeker
een van de vleugels tegen een wand verbrij
zeld zijn als de voonvaartsche beweging niet
juist bijtijds was gestuit door mijn woedend
angstgeschreeuw.
Van morgen ben ik op weg naar Kohia ge-
woest, want hierboven Constantinopel was
het weer opgeklaard (het heeft anders de
laatste dagen hier wat afgespookt) maar na
150 K.M., op de grens van de Syrische hoog
vlakte geraakte ik in zulken zwaren regen
en zoo laag in de bergen hangende wolken,
dat ik besloot terug te keeren, wat gelukkig
nog net zonder bezwaar mogelijk was.
Onmiddellijk na mijn landing sloeg het
weer om en momenteel stormt en regent het
zoo hard, dat ik maar blij ben weer hier in
mijn hotelletje te zitten. Het is ellendig pri
mitief. luguber en ongezellig, maar toch
geftft het mij meer voldoening en tevreden
heid dan de meesl luxueuse hotels mij ooit
hebben geschonken. Het is werkelijk waar.
mijn oogen zijn anders geworden en ik meet
dingen met andere maten. Zoo was het ook
zoo'n groote voldoening voor mij toen ik d»
zee van Marmora en de stad Constantinopel
onder mij zag verschijnen.
Al steekt mijn tocht misschien armzalig af
tegen de reizen van de K. L. M. toestellen en
die van de diverse Engelsche record-vliegers
en van particulieren als Amy Johnson. Hill
en andere moeten worden gewaardeerd. Ik
althans neem voor dat soort menschen mijn
hoed dieper af dan ooit.
Even een intermezzo om een beeld te
geven van het in dit hotel heerschende in
tellect. Als tegenwicht van de kletsnatte
Op 15 Octobei is, zooals bekend, de export
manager van de lirma J. C. van Honten ft
Zoon, te Weesp per Pandervliegmachine, de
„Adelaar" op Schiphol gestart voor Batavia.
Uit zijn rapport knnnen wij de volgende
bijzonderheden mededeelen.
SAN STEFANO, bij Conslantinopel.
voeten en dito kleeren wilde ik zoo juist
een hartversterking bestellen. Ik vroeg den
hotelier, die „FYansch" spreekt, of hjj ook
nog wat anders dan vermouth had (heime
lijk denkende aan Bols of iets dergelijks). Het
antwoord was echter: „Oui Monsieur, du
macaroni".
En toch dit eenigszins zonderlinge bestaan
bevalt mij wel, al gaf ik heel wat voor
een goede kameraad onderweg, om met hem
«avonds alle komende moeilijkheden te be
spreken.
Het vliegen van onafgebroken trajecten
eischt ook onafgebroken op'ettendbeid en is
dan ook zeer vermoeiend. Van Amsterdam
naar Berlijn ging het best. mooi helder
weer, en ik kon mg uitstekend oriënteeren.
Al die belangstelling op Schiphol, bij m'gn
vertrek, deed mij goed. Merkwaardig zoo-
velen te zien, die ik nooit verwacht had,
dat ze zouden komen. Ik moest in 3erljjn
zijn voor het Perzisch visum, dat ik er niet
kreeg, maar wel verzocht de Perzische
consul mij met tranen in de oogen. „de
groeten te doen aan zijn dierbaar land".
Dien zelfden middag kreeg ik mijn eerste
lesje in de lucht-. Ik wilde nog naar Praag
en vertrok in een jakkerige stemming met
het minder prettige bericht, dat de Zuid
zijde van het Ertsgebergte door een dichten
wolkenlaag die tot Weenen reikte was af
gesloten, dus begon ik maar met naar Dres
den to vliegen, maar wonderlijk genoeg
raakte ik de overigens vrg eenvondige route
vrijwel 'onmiddellijk kwijt en toen een half
uur naar mijn berekening een op de kaart
geteekend riviertjo nog niet verkend was en
allerlei mij onbegri relgke apoorliinen voor
m\j opdoken moest ik wel weer naar Berliin
terug keeren, wat ik gelukkig gemakkelijk
terug vond.
Den volgenden dag beb ik het opnieuw
geprobeerd en toen ging het gelukkig veel
beter. Het vliegveld van Dresden was feitelijk
gesloten, vanwege liet ongeluk met een
Messerschmied-Machine. De stad was over
dat sluiten niet best tevreden en er heerschte
op het vliegveld dan ook een zekere vol
doening toen „ein Hollander" landde. Ik
werd zeldzaam vriendelijk en hartelijk ont
vangen, terwijl de vreugde nog ten t,op
steeg, toen een uur later een drie-motorige
Ruhrbach op weg naar Weenen, wegens
motordefect moest landen. Ik moest in Dres
den blijven want in Weenen zat bet pot
dicht, volgens de, weerberichten. Wel kwam
om 3 uur bericht, dat Praag „wolkenlos"
geworden was. maar ik besloot toch maar
te wachten tot den volgenden dag, in plaats
van nn nog over het in de wolken zittende
Ertsgebergte heen te vliegen. Mijn geduld
werd beloond. Den volgenden dag maakte
ik een schitterende en interessante vlucht
naar Praag.
Ik steeg op mijn instrumenten door de
bewolking heen naar 2000 M. boven de
100 K.M, breede wolkenzee. die aan de Zuid
zijde van het Ertsgebergte aansloot Ik
vloog in een andere wereld met een heer
lijke zon boven mij en witte wolken als
ijsbprgen onder me, maar toen het tijd werd
om eens omlaag te gaan en ik na door een
gat naar beneden te zijn gedoken, Praag
in het nevelig verschiet ontdekte, was ik
tocli b!ü over dit obstacle heen te zijn.
Mist hield mg een dag in Praag en in
Weenen vast. Alle verkeersmachines bleven
thuis Maar eindelijk kon ik dan toch weer
verder: Woensdagmorgen was het nog wel
nevelig en regende het. maar op den grond
van het weerbericht en van met een ver-
keerspiioot gepleegd overleg, startte ik naar
Eoedapc-st. Eerst was het zicht ongeveer
2 K.M. maar bfi Boedapest was het heter,
ai dwongen de laag hangende wolken mij tus-
schen do borgen door en wr de rivier
te vliegen. Na benzine te h<' ingenomen
ging ik meteen door naar "Igrado. de
53. De koopman had weer verkeerd geslagen
En Wim was er weer van door.
Hij moest weer tot zijn verdriet ontwaren.
Hij had weer den verkeerde voor.
Was hij eerst met een parapluie geslagen.
De slagen waren lang niet zacht.
Die nu door den Heer met zijn vuisten,
Op 's mans hoofd werden toegebracht.
bi. Goa eens noar boven, zei de dikke,
Die niet erg goed klimmen kon,
Ie mun hum zien te pakken, Krelis,
Misschien is ie wel 'n spion.
Dat kan gebeuren, zei de dunne,
Terwijl hij tegen de ladder klom,
De dikke keek met welbehagen.
Zijn roode neus gevaarlijk glom.
weersvoorspelling kwam uit. Onderweg kreeg
ik zware regen met tegenwind. Gevaar was
er evenwel niet, want ik had op 50 M.
voldoende zicht van den grond en de rivier
om m\j den weg te wijzen.
Onaangenaam en vermoeiend was het
echter wel. Van Belgrado naar Sofia ging
het beter, maar ik moest in de dalen blijven,
want de toppen van de bergen bleven ver
scholen in de wolken en daarom ging het
niet recht toe recht aan. Evenzoo van Sofia
naar hier. waar het inmiddels beestenweer
geworden is; ik hoop maar dat het gauw ver
anderd, dat wachten is ondragelijk; het
Taurus gebergte staat nu voor de boeg.
Als ik Aleppo veilig mag bereiken zal ik
met do eene hand de andere drukken en
mezelf wat vriendelijks influisteren.
(w.g.) VAN TIJEN.
PREDIKBEURTEN.
VOOR WOENSDAG 19 NOVEMBER.
ALPHTN AAN DEN RIJN.
Ned. Hen*. Kerk (Julianaslraat) nam. 7
uur, ds. Stehouwer.
BODEGRAVEN.
Gerei. Gem.: Voorm. 10 en nam. 7 uur
(Dankdag gewas) ds. Heikoop v. Utrecht.
BOSKOOP.
Chr. Gerei. Kerk: Voorm. halftien en nam.
7 uur. fDankdag gewas), ds. Bijdemast.
KATWIJK AAN ZEE.
Nieuwe Kerk; nam. 7 uur. ds. Rutgers.
KATW'IK SAN DEN BIJN.
Ned. Herv. Kerk: Nam. 7 uur (Bijbel
lezing), ds. Bruyn.
LISSE.
Chr. Gerei. Kerk: Nam. hall achf, ds. L.
H. van der Mcijden van Den Haag.
OEGSTGEEST.
Ned. Herv. Gem. (Irene en H. Morechweg)
nam. half acht. Bijbellezing.
WADDINXVEEN.
Chr. Afg. Gem.: Nam. 7 uur, ds. Grisnigt
NED. HERV. KERK.
Drietal: Te Beetgum, J. K. v d. Horst, te
Deersum D. K. Klumper, te Weslerbroek:
en A. J. Schop, te Garnwerd.
Beroepen: te Terwolde, ds. P. v. d. Wal,
Ie Neede; Ie Genemuiden, C. J. v. d. Graaf,
te Nijkerk.
Aangenomen- Naar Eemnes-Builen. A. G.
Ooslerhuis, te Ernst.
Bedankt- Voor Doesburg. Joh. A. Raams,
to Kloetinge. Voor Noordwolde, S P.
Borgman, te Franeker Voor Daarle (O.)
ds E. van Asch te Arnemuiden.
GEREF KERK.
Beroepen: Te Smilde (Dr.), S. Wosbonk,
te Hoorn.
Aangenomen: Naar Kollum, A. Mout, te
Gorredljk.
CHR. GEREF. KERK.
Tweetal: Te Aalten, .1. B. G. Croes, la
Gouda: en J. L. de Vries, te Bussum.
EVANG. LUTH. GEM.
Drietal: Te Nijmegen, G. J. Duyvendak,
te Bussum; W. J. Manger, te Tiel; en W.
Spliethoff, te Gorinchem.
GEREF. GEMEENTEN.
Bedankt: voor Gouda, ds. M. Hofman to
Krabbendijke.
DE ZENDING.
Het Zendingsburcau te Oegslgeest heeft
in de Nederlandsche Zendingswees
f. 50,292,34 ontvangen.
DE DIRECTIE VAN „BUMA."
Naar wij uit goede bron vernemen zal
de heer A. D. Loman Jr. zijn taak als di
recteur van het „Bureau voor Muziek-
Auteursrecht" (Buma) neerleggen, zoodra
het wetsontwerp tot wijziging en aanvul
ling der Auteurswet 1912 zal zijn aangeno
men. Naar men weet zal hoogstwaarschijn
lijk deze wet tot gevolg hebben, dat het
Nederlandse he Muziek-auteursrechtenbur.
belangrijk grootere bevoegdheid en daar
door uitbreiding van werkzaamheden zal
verkrijgen. Onder die omstandigheden
meent de tegenwoordige directeur in verband
met zijn leeftijd aan een jongere kracht zijn
taak Ie moeten overdragen, ten einde over
vele jaren, continuiteit in de leiding van het
bedrijf te verzekeren.
Naar wij verder vernemen zal de beer
Loman aan de instelling als technisch ad
viseur verbonden blijven.
ERYTHMIE IN LEIDEN.
Men schrijft ons:
Morgenavond zal in de Stadsgehoorzaal
een belangrijke uitvoering worden gegeven
Belangrijk, niet alleen, omdat dan voor 't
eerst hier ter stede een geheel nieuwe kunst
zal worden ten uitvoer gebracht, owangrljk
vooral, omdat deze uitvoering zal worden
gegeven door artisten, die behooren tot de
besto krachten van de „Eurythmiegroep
aan het Goetheanum" te Dornach. en van
de „Hollandsche Groep voor Eurythmie pn
Spraakvorming" te den Haag. Men mag dan
ook van dezen avond in de Stadsgehoorzaal
de beste verwachtingen koesteren.
Als kunstuiting is de Eurythmie hier Ie
lande nog zoo goed als onbekend, en het
behoeft dan ook geen betoog, dat zij op den
toeschouwer, die voor het eerst met haar in
aanraking komt, slechts dan als kunst In
druk kan maken, indien zij door bekwame
en begaafde kunstenaars wordt gegeven.
Aan deze voorwaarde zal de aanstaande
uitnoodiging zeer zeker voldoen.
Ten uitvoer zullen worden gebracht ge
dichten van Steiner, Steffern Morgenstern,
René de Clercq, e.a. alsmede muziek o.a.
van H&ndel, Brahms, Vivaldi. Tartini, Si-
beluns, voor piano, viool en hobo.
DE LEIDSCHE KUNSTKRING
„VOOR ALLEN."
Bovengenoemde Vereeniging heeft, om
aan het dringend verzoek van haar leden
gevolg te geven, voor dit seizoen den be
kenden Violoncellist GeraTd Hekking geën
gageerd.
Aangezien do inteekening op de Paeda-
gogischc Ooncerten voldoende is, zullen
deze concerten dit jaar doorgaan. Het
eerste zal gegeven worden op Donderdag
27 dezer.
Deze concerten onder leiding van Willem
Andriessen zijn niet slechts voor muziekstu-
deerenden, maar ook voor volwassenen die
hun muzikaal begrijpen en gevoelen willen
vergrooten, zeer aanbevelenswaardig.
Voor nadere bijzonderheden verwijzen wij
naar de annonce in dit blad.
RECLAME.
H. P. H. KEEREWEE^
BEGRAFENISSEN Til. eei
AUTO-TRANSPORT
Aalmarkt 16 CREMATIE
4762
Vail ALICE CAMPBELL.
Geautoriseerde vertalm; uit het Engelsch
door J. E. DE B K.
36)
Waarom nam hij die wantrouwende houding
aan? Ze had de laatste paar dagen al meer
gevonden dat hij te critisch was en alles wat
ze deed afkeurde. En toch wist ze. dat sir
Charles van haar hield en dat ze nooit haar
plicht verzuimd had. Zo was blij toen de
dokter wegging en ze weer vrij kon adem
halen.
„Laat hij u nu niet van streek brengen."
zeide ze tegen lady Clifford. ,.Ifc geloof zeker
dat hij te nauwgezet is. Sir Charles schijnt
mij toe nog zooveel weerstandsvermogen te
hebben. Kort geleden heeft hij niets geen
kwaad ondervonden
De woorden waren er uit voor zij hel wist
en voor geen geld van de wereld zou ze op
die gebeurtenis willen doelen en in het aller- i
minst in tegenwoordigheid van lady Clifford.
„Wat gebeurde er toen?" vroeg kalm miss
Clifford, de kaarten gevende.
„Heb ik dat niet verteld? Ik gooide een
kom water om. bijna over hem heen. Dom.
vindt u niet?"
't Was het eerste wat haar .te binnen
schoot. Ze zag dat de Frangaise haar aanzag
met oogen vol begrijpen.
Js dat alles, dat is toch niet zoo ernstig?"
„Ik verzeker u toch dat de dokter het wel
vond."
Lady Cbfford stak een nieuwe sigaretle
aan en paste haar in de lange houder.
„Ik geloof Dido, dat Charles niel zoo
zwak is als wij denken. De laatste dagen
vind ik hem bepaald vooruilgegaan en dat
vindt Roger ook."
De laatste zin ontging Esther niel en
maakte haar boos. Vrede in huis was toch
beter ais die gewapende neutraliteit.
Even daarna liet lady Clifford haar siga-
retlenkoker vallen. Esther raapte haar op
en gaf haar terug
..Dank u wel." zeide Thérêse. werktuige
lijk haar hand uitstekend Had ze Esther
aangezien dan zou ze haar groote verbazing
hebben opgemerkt toen (tere de openliggende
modeplaat za-g.
Het waren gedetailleerde afbeeldingen,
mei zeer veel chie en coquetterie geteekend,
van de laatste mode voor weduwenrouw.
Wat een paradox, lady Clifford, die al pra
tende over de genezing van haar rr.sn de
laatste weduwentoile'.ten bestudeert
„Je moet spelen zuster: wat scheelt er
aan? Is er iels dat je hindert?"
„Neen. heelemaal niet. miss Clifford. ik
hen een beetje moe, zeker door het weer
Ze was blij dat ze kort daarop naar bed
kon gaan. Het vage gevoel van onraad, dat
ze dikwijls had sinds ze in dit huis was.
had haar weer overvallen Het was een nare
avond geweest Roger's raadselachtig ge
drag had haar zielsrust verstoord en ze was
ongerust over haar patiënt. Ze kon niel naar
bed gaan zonder hem nog eens gezien te
hebben. De nachtzuster za( achter 't scherm
in een gemakkelijke sioel een roman van
Florence Barclay ie lezen. Met haar voor-
zichtigen Ired ging ze naar Esther toe.
„Hoe is hij vannacht? Zooals gewoon
lijk?" fluisterde Father.
„Zoo rustig als een baby. arme oude baas.
We hoeven ons niet ongerust te maken. Ik
heb gehoord dat zij weer op is. Hoe is zij?"
„Weer geheel de oude. Die ongesteldheid
had niet veel te beteekenen."
„Ze zijn er bijtijds bij geweest. Wat is
zij toch een lief schepseltje. Aline liet me
een van haar japonnen zien. sprookjesachtig
mooi."
Geruslgesteld kwam Esther weer op haar
kamer. Ze kon Roger en lady Clifford maar
niet uit haar gedachten zetter. Ze zag
altijd weer die twee. elkaar teeder omhel
zend naar hel scheen Ze realiseerde nu
dal zc verkeerd had gedaan met zoo weg
te hollen Ze had binnen moeten gaan alsof
er iets heel gewoons gebeurde. Maar door
haar 9Chrik had ze niet na kunnen denken.
Wat beduidde die plotselinge verzoening?
Op eens kwam de gedachte bij haar op dat
Roger misschien al dien lijd zijn stiefmoe
der in Stilte had liefgehad Haat was zoo
d.kwijis omgezette liefde Kon het niel zijn,
dat hij haar onbewust had liefgehad en zich
om die lierde verachtte
Een akelige gedachle. Er was zoo iels ver
nederends in, maar nu ze die gedachle een-
maai had kon ze haar niel van zich afzet
ten. Ze nam een borstel en begon hard haar
haren (e schuieren om alh haar boosheid
lucht le geven.
Een klop cp de deur en een mannenstem
vroeg zacht- „Ben je al naar bed gegaan?"
Het haar krullend naar alle kanten legde
zi> den borstel neer en opende de deur.
Daar stond Roger in zijn oude regenjas, die
naf was van den regen.
„ik moei je spreken", zeide hij eenvoudig
HOOFDSTUK 22.
„Scheelt er wat aan?" Ze vond dat hij
er verlegen uitzag.
„Neen, maar kom even buiten de kamer.
Laten we naar beneden gaan, dan sloren
we niemand. Alles is in diepe rust en het
is nog maar half elf."
Ze gingen een verdieping lager en zaten in
het halfduister op de breede trap. Esther
wachtte in spanning wat hij zeggen zou. Hij
slak een sigaret op en 9cheen er tegen op
te zien om te beginnen.
„Ik heb een paar uur in den regen on,ge
reden. Ik heb zoo'n hoofdpijn door de een
of andere oorzaak. Ik dacht dat frissche
lucht me goed zou doen
Een lange pijnlijke stilte volgde- toen
zag hij haar weer aan mei diezelfde ver
legen uitdrukking van 's middags En toen
zeide hij op eens: „En wat denk je we! van
mij?"
Onschuldig keek ze hem aan „Niels.
Waarom?"
Hij haalde diep adem. „Kom Esther je
weet heel goed hoe verwonderd je waart
over wat je vanmiddag gezien hebt. Dat is
gewoon menschenlijk. Wat voor gevolgtrek
king heb je gemaakt betreffende mijn stief
moeder en mij?"
„O", zeide zij onverschillig „dat weet
ik niel. Wal zou ik moetendenken?"
„Wat doe je stijf en er is nieis uit je te
halen", zeide hij glimlachend. „Ik zie wel,
dat ik het je vertellen moet. en daar heb ik
beestachtig het land aan. En er is iets wat
ik je niet vertellen kan. dat zou niet netjes
zijn."
Haastig viel Esther in met: „Er i9 geen
reden om iets te zeggen. Ai9 je 't liever niet
doet. laat het dan."
„Ik doe 't wel. Ik wil riet dat jc ver
keerde idee's over me hebt." Hij hield even
cp. „Kijk, de zaak is zoo. Een weekje ge
leden heb ik een soort twist met Thérèse
gehad. Zij was boos en ik wa9 boos en ik
zeide haar waar het op stond. Daarna heb
ben we geen woord meer gewisseld geloof
ik totdat ik haar dezen middag in mijn
kamer trof. Toen ik me vanavond ging vcr-
kleeden en voorbij de zitkamer kwum.
stond ze in de open deur. Ze vroeg me bin
nen te komen, ze had me iet9 te zeggen."
„Dus dat was het."
„Ze was allemachtig lief en vriendelijk
en innemend en zoo meer. Ze bekende, dat
ze had gelogen over dat boek. Ze had op do
deur gekloot en zc dachl dat ze me binnen
hoorde roepen Toen ze binnen was merkte
2e haar vergissing en wilde weggaan, toen ik
binnen kwam en haar een doodschrik aan
joeg door mijn achterdochtigen blik en toen
zeide ze maar wat haar voor den mond
kwam. Ze gaf me het gevoel dat ik heel
lomp was geweest. Ze zeide. Roger, ie weet
wel dat je me altijd zoo bang maakt, je ben!
zoo hard, zoo onverdraagzaam Je denkt
van mij altijd het ergste En dat is ook zoo.
ik heb haar nooit een kans gegeven."
Esther wachtte op wat hij verder zeggen
zou, hij keek haar niet aan, het was duide
lijk te zien dat er iels was dal hem hinderde.
„Alles wat ze zeide kan ik je niet vertel
len. maar ze sprak over de scène, die we ge
had hadden wat de zaak in een ander licht
stelt. Ze zeide me hoeveel berouw ze er over
had en ik geloot dat ze het meende Ze was
hevig gesehokl Zie je Esther, ik schaamde
me er over dat ik nooit getracht had goede
vrienden met haar te zijn. tk ben een ver
waande gek geweest Als ik de dingen van
uit haar gezichtspunt beschouw dan is hel
haar niet meegeloopon."
(Wordt vervolgd).
