b&iAaaC\£am Cïac/iM
71ste Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD, Maandag 27 October 1930
Derde Blad
No. 21660
EEN 50-JARIG JUBILEUM TE BODEGRAVEN.
UIT DE OMSTREKEN.
HET HUWELIJK VAN KONING BORIS VAN BULGARIJE.
FEUILLETON.
De verloren Injectienaald.
oven een foto van de Ohr. Jongelings-Vereeniging „Trmoöhêus te Bodegraven, die,
zooais wij meldden op 31 Octdber /haar 50-jarig jubileum feestelijk "hoopt te herdenken.
Eerste rij (van links naar rechts) het bestuur, de heeren: C. Groenendijk, 1ste biblio
thecaris; M. Sc'hoo, penningmeester; F. Middelman, secretaris; J. J. Jongenecl, 2de
voorzitter; Bh. de iDruin, voorzitter; Tz. Hoogendoorn, eere-voorzittei; W. Lammers,
2de bibliothecaris; C. Boef, algemeen secundus.
NOORD WITK-BINNEN.
AFSCHEID VAN Ds. W. W. VAN HAATTEN
Groote belangstelling voor een "plechtig uur.
Ds. W. W. van Haatten.
Na ruim 13 jaren als predikant der Ned.
Herv. Gem. alhier te hebben gediend, nam
ds. W. W. van Haaften gistermiddag af
scheid van zrjn gemeente, wegens vertrek
naar de Ned. Herv. Gem. van Odrjk.
't Was duidelijk te merken, dat het hier
iets meer was dan een gewoon afscheid
nemen, daar er niet alleen van de gemeente
zelf maar ook van omliggende plaatsen zeer
velen waren gekomen, om den door allen
zoo beminden ds. v. Haaften nog éénmaal
'te hooren!
Onder het gemeenschappelijk zingen van
Psalm 43 vs. 3, 4 en 5 beklom ds. v.
Haaften den kansel en het was duidelijk te
merken dat dit voor den predikant een zeer
zwaren gang was.
Toen votum en zegen waren uitgesproken
werden de Art. des Geloofs gelezen en
1 Corinthe 2, waarna ds. v. Haaften voor
ging in gebed.
In een voorwoord wilde bjj laten uit
komen de ernst van een scheiding als deze.
Immers het beste deel, het middenstuk zijns
levens heeft spreker in deze gemeente mogen
arbeiden.
,t Is toch in dit uur aldus spr. als was
het een droom die voorbijging. En toch
is 't geen droom. Nadat men ruim dertien
jaren het Evangelie aan deze Gemeente heeft
gebracht, de zieken bezocht en heeft ver
troost, dat alles maakt een ure als deze
dan niet gemakkelijk. Wel is het eigen keus
geweest, toen de roeping werd aanvaard,
maar er op vertrouwend dat het 's Heeren
wil was, mocht spr. ook gaan.
Datzelfde Evangelie, Gods boodschap wil
ds. v. Haaften ook nu nog brengen in dit
afscheidsuur.
Als tekst koos 'spr. Mattheus 28 vs. 20.
„En ziét, ik ben met u lieden al de dagen,
tot de voleinding der wereld".
Nadat nog gezongen was Gezang 22 vs.
1, 2 en 3 besprak ds. v. Haaften naar aan
leiding van den tekst, de heerlijke weten
schap, dat bij alles dat wisselt of verandert,
de trouwe Gods in Christus dezelfde blijft
't WavS eenmaal een heerlijke troost voor
de jongeren des Heeren. deze belofte
te mogen hebben. Ook in hun smart, ook
in de vervolging, de Heere is met ons. Dit
moge de gemeente ook als troost weten.
Dezelfde Christus, welke nu ruim 13 jaar,
aldus spr., door mji aan u is verkondigd,
wil ook u nabij zijn biy 't vele dat verandert
Deze wetenschap is ook een troost, wan
neer de scheiding nadert, 't Was mij goed
in Uw midden. Ik heb het bij mijn intrede
gezegd, dat ik ook een gewoon mensch ben.
met bet voornemen niets te prediken dan
den Gekrnisten Heiland.
Altijd mocht ik u wüzen on H*m, onzen
Verlosser, hier in de kerk. bij de zieken,
en op het kerkhof. Spr beeft wel eens ge
dacht en gehoopt, hier te bliiven in de
gemeente, om hier te sterven en begraven
te worden op het kerkhof waarheen wij
zoo menigeen hebben gebracht, 't Mocht
zoo niet zijn
En nu bij al de verandering wil de
scheidende leeraar de gemeente wijzen op
het ééne vaste, op den Eenige die blijft
tot de voleinding der wereld.
Na de predikatie werd nog gezongen
Gezang 2 vs. 3, waarna spr. zich richtte lot
Graaf van Limburg Stiruïn, vervolgens tot
den Kerkeraad, Kerkvoogden, Notabelen en
het Kiescollege, tot den consulent ds. N.
J. Cupédo van Noordwrjk aan Zee, de Ring
collega's van welke aanwezig waren, ds.
Klomp van Voorhout, ds. Rutgers, ds. Kalk
man en ds. Pras van Katwijk aan Zee,
dss. Hermanides van Valkenburg, ds Jansen
Schoonhoven van Oegstgeest, ds. de Bel uit
Warmond en ds. Bollee, Elm. Pred. uit Kat
wijk a. d. Rijn. Vervolgens bracht ds. v.
Haaften in hartelijke bewoordingen dank aan
den koster, organist en voorlezer en ten
slotte klonk het woord tot catechisanten
en de gemeente. Nadat spr. in dankgebed
was voorgegaan, werd gezongen Psalm 72,
vs. 11, waarna ds. Klomp van Voorhout,
dankwoorden sprak en een groet overbracht,
namens het Classicaal Bestuur van Leiden
Ds Hermanides deed zulks namens den Ring
Noordwijk, van welke ds. v. Haaften praese3
was. Vervolgens sprak de consulent ds.
Cupédo, namens de gemeente van Noordwgk
aan Zee in welke gemeente ds. v. Haaften
driemaal als consulent optrad.
Namens de gemeente zelf sprak ouderling
Sleeboom waaruit wel de groote liefde bleek
die er in de gemeente voor den schei
denden predikant heerscht Na deze toe
spraak zong de gemeente ds. v. Hkiaften
staande toe Gezang 96 (gew.). Ook de Ein.
Pred. van Katwijk a. d. Rijn, ds. Bollee
sprak nog als vriend enkele hartelijke woor
den, er tevens op wijzend hoe ds. v. Haaften
nog in deze omgeving in betrekking blijft,
door het regentschap van het Koningshof
te Katwijk.
Met een enkel woord dankte de schei
dende leeraar alle sprekers, en legt voor
de laatste maal de zegen op de gemeente,
waarna tenslotte de Chr. Zangvereeniging
..Advendo" nog zong het „Beveel gerust
Uw wegen".
Diep onder den indruk verlieten de kerk
gangers daarna het kerkgebouw. Van de
gelegenheid om persoonlijk afscheid te ne
men van ds. en mevr. v. Haaften- werd ten
slotte door bjjna alle aanwezigen gebruik
gemaakt.
VALKENBURG.
Bazar ten bate der N. H. Kerk.
De Christelijke Meisjesver. al'hier heeft
besloten om op 11, 12 en 13 November een
1 bazar te houden ten bate van de Ned. Herv.
i Kerk. Voor dit sympathieke doel hebben de
leden dezer vereeniging reeds een paar
jaren hard gewerkt ep veel lot stand ge-
j bracht. Het belooft een -schitterend geheel
te worden. Natuurlijk zijn giften en bijdra
gen hartelijk welkom.
VOORHOUT.
GEMEENTERAAD.
Begroeting Gemeente-Opzichter
Nienwe auto Werkloozen.
Dezer dagen vergaderde de Raad dezer
gemeente onder voorzitterschap van deu
burgemeester. Secretaris W. van Elk. Aan
wezig alle leden
De notulen der vorige vergadering werden
onveranderd goedgekeurd en de ingekomen
stukken en mededeelihgen gingen bijna
alle onder de hamer door.
Een verzoek van den toeristenbond' A. N
RECLAME.
8153
HET HUWELIJK van koning Boris en prinses Giovanna van Italië,
Assisië in Italië plaats gehad.
heeft in
W. B,, om lid te worden van dien bond te
gen een minimum van f. 25 per jaar werd,
na een kleine toelichting van den burge
meester met algemeene stemmen aangeno
men. Het derde punt van de agenda n.l. een
wijziging in de aflossing der geld'leenin-gen
groot f. 60 900 en f. 150.000 ten behoeve van
het waterleidingbedrijf was noodzakelijk ge
worden, omdat volgens de leenings-overeen-
komsten met de aflossing van de leening
van f. 60.900 in 1930 reeds een aanvang
moest worden gemaakt en met die van
f. 150.000 in 1931. De middelen voor die af
lossingen moet het waterleidingbedrijf aan
de gemeente verstrekken uit de gelden,
welke dat bedrijf krijgt door het doen van
afschrijvingen op zijn bezittingen, terwijl
volgens de verordening ex art. 114 bis, geen
afschrijving mag plaats hebben voor 1932,
I zoodat er in 1930 en in 1931 nog geen gei-
I den beschikbaar zijn voor de aflossing. Deze
wijziging is door de bank voor Ned Ge
meenten reeds goedgekeurd en werd thans
door den Raad met algemeene stemmen
aangenomen.
Nu werd overgegaan tot de behandeling
van de begrooting 1931 en het Rapport van
de Commissie van Onderzoek. Bij de alge
meene beschouwingen spreekt de Commissie
hare waardeering uit voor de duidelijke en
keurige wijze, waarop de ontwerp-begroo-
en toelichting zijn bewerkt.
De heer Witteman biengt eveneens dank
aan B. en W. voor de schitterende afwerking
der ontwerp-begrooting en de Commissie
voor hun mooi samengesteld rapport. Verder
geeft hij zijn teleurstelling te kennen, we
gens het met aanwezig zijn van een post
voor de ophaling van vecaliën, daar de
thans geldende bepalingen daaromtrent alles
behalve schitterend zijn. Hij wijst er op,
dat de gemeente zelf het materiaal daartoe
bezit en dat er heel goed een man te vinden
is die deze werkzaamheden wil verrichten.
Waardeerende woorden doet hij hooren we
gens een uitgetrokken post groot f. 2000
voor werkverschaffing, doch spreekt er de
wensch bij uit, dat dit geld niet noodig zal
blijken te zijn. Hij geeft nog in overweging,
om zoo de gemeente geen werk heeft voor
den werklooze. particulier werk te sub
sidieeren, om het uitgevoerd te krijgen en
wijst in dit verband op het werk. door den
heer van der Laan niet uitgevoerd. In den
Boekhorstpolder, dat met subsidie wel uit
gevoerd had kunnen worden.
De voorzitter antwoordt den heer Wille-
man dat het college van B. en W. zoo noo-
dig met voorstellen in zaken de veoalien-
ophaling, zullen komen en wat de werk
verschaffing betreft, zegt hij nog geen
werk in uitzicht te hebben, doch dat een en
ander nog kan komen en dat eventueel par
ticulier werk gesubsidieerd zal worden om
het uitgevoerd te krijgen.
Bij post 90 een uitgaaf van f. 800 voor
het benoemen van een ambtenaar ter secre
tarie acht de beerReisen de tijd daarvoor
nog niet gekomen en stelt voor deze post
niet toe le staan. Dat voorstel vond geen
steun, zoodat de bijpost werd aangenomen
Dan hoofdstuk III (Politie); de Commissie
vestigt de aandacht op de baldadigheid der
jeugd langs den weg en verzoekt het hoofi
der politie om maatregelen te nemen ter
verbetering.
Hierbij brengt de heer Nijssen den toe
stand langs den weg voor sommige bouw
werken ter sprake, waar grind en zand soms
de helft der weg bedekken.
Wethouder van Reisen noemt het erger
lijk en bij avond hoogst gevaarlijk, als men
alles zoo maar op den openbaren weg neer
werpt. De heer van der Voet spreekt zich in
den zelfden geest uit
Wethouder van der Laan zegt dat deze
klachten niet in den Raad thuis behooren,
maar bij het hoofd van de politie. De heer
van der Vnefc vindt een en ander thans wel
ter plaatse en wenscht ook deze eenige
„kans" te benutten om zich in den Raad
uil le spreken over deze ongehoorde toestan
den. Hij wgnseht niet de handelingen der
politie af te keuren, in tegendeel, doch hij
wenscht, dat vooraanstaande personen hoo
ren: „Helpt mee, opdat dergelijke ongehoor
de toestanden voortaan achterwege blijven
De voorzitter zegt, als hoofd der politie te
weten, dat juist de laatste dagen bekeurin
gen zijn gemaakt tegen dergelijke wetsover
treders.
Bij post 164 (wedde personeel openbare
werken) komt het der Commissie voor, dat
een salaris van f. 750 per jaar voor een ge
meente-opzichter niet die werkzaamheid en
arbeidsprestatie kan worden verlangd, als
voor deze gemeente noodig is. Zij is van
meening, dat in deze gemeente een op
zichter noodig is, die zijn volle arbeidstijd
ter beschikking stelt van de gemeente. Hier
bij wordt door het commissie-lid van der
Voet een pleidooi gehouden voor de instel
ling van een instituut, dat voor onze ge
meente nieuw is, n.l. een opzichter geheel
in dienst der gemeente, los van een andere
zaak.
De Commissie van Onderzoek stelt voor
het salaris te bepalen op f.2000 en dat van
technisch ambtenaar van het waterleiding
bedrijf, dat die functionaris tevens zal moe
ten waarnemen, op f. 500. Voorts is de Com
missie van meening dat de tegenwoordige
opzichter de aangewezen persoon is voor
boven gemelde functies, onder voorwaarde
dat hij zich voldoende los maakt van zijn te
genwoordige, particuliere werkzaamheden.
De heer van der Laan verklaart zich tegen
die ingrijpende verandering en zegt. dat de
Commissie niet de noodzakelijkheid heeft
aangetoond en dat enkele door de Commis
sie genoemde voorbeelden niet opgaan, zoo
als contróle over particulieren bouw. De heer
van Reisen is het geheel met van der Laan
eens, dus ook tegen het voorstel.
De voorzitter juicht het voorstel van hartè
toe en zegt dat het tegenwoordige sala
ris van den opzichter, in aanmerking ne
mend, le aarzelen hem veel werk op te
dra gen.
Op een vraag van wethouder van der
Laan beweert de burgemeester wel een volle
dagtaak te hebben voot den gemeente-
Van ALICE CAMPBELL.
Geautoriseerde vertaling uit het Engelsch
door J E. DE B. K.
17)
Roger, achterover in zijn stoel geleund, was
blijde over de wijze waarop zijn vader zijn
rapport ontvangen had en begreep nu pas
goed wat het slagen voor den ouden man
beteokende. Tot nu toe was hij zich alleen
maar bewust geweest van eigen voldoening
over een groote persoonlijke triomf. Hst
grootste wat hij nog ooit volbracht had.
Van den aanvang af was hij altijd gehin
derd door die twee conservatieve, stijve oude
men9chen, die boven hem stonden. Henri
Seabrook en zijn vader, nu was het de
eenige maal geweest, dat hij eens zijn eigen
weg had kunnen gaan. De firma was niet
met haar tijd meegegaan, zooals mededin
gers van minder gehalte wel hadden gedaan.
Volgens Roger wa9 dit te bespeuren in
hun niet slagen om de Amerikaansche markt
te veroveren. Hij had getracht de oude dee'-
genooten hiervan te overtuigen, maar gedu
rende vele jaren waren zijn pogingen vruch
teloos gebleven. Eindelijk had hij op eigen
initiatief jonge artisten van kunstnijver
heidsscholen in Londen en Parijs verzocht,
om nieuwe teekeningen voor het drukken
van katoen te maken en zoo kreeg hij een
heele collectie. Toen, na harden strijd, had
hij eindelijk en met weerzin toestemming
verkregen om zijn plannen eens te beproe
ven en gewapend met een groote keuze van
modern Seacliff fabrikaat was hij vier
maanden geleden naar Amerika vertrokken,
met het bekende gevolg.
En nu zouden ze toch in hem moeten ge
looven, die twee koppige oude heeren: ze
konden hem nu niet meer beschouwen als
een onbeduidend kereltje vol malle theorieën.
Plotseling kwam de wensch bij hem op, dat
ook zijn moeder zijn welslagen had mogen
weten Zij. dat wist hij zeker, zou van den
beginne af vertrouwen in hem gehad heb
ben. Hij sloeg zijn oogen op naar den schoor
steenmantel, naar haar portret in de klee
ding van achttien jaar geleden- Zonder mooi
te zijn had zij een prettig gezicht, de oogen
keken hem aan met een uitdrukking van
humoristisch begrijpen, zooals zij in haar
leven zoo dikwijls hem had aangezien. Op
het andere eind van den schoorsteenmantel
stond een groot schaduwachtig Dortret van
de tegenwoordige vrouw van zijn vader, een
van de soort die men camerastudie noemt;
de houding prachtig, haar en kleeding ver
schemerend tegen den donkeren achter
grond, de oogen peinzend en droomerig.
Zender zich te bewegen bezag hij het nauw
lettend. 't Viel niet te ontkennen, dat Thé-
rése een zeer bekoorlijke vrouw was. Er
kwam een harde trek op zijn gezicht en hij
voelde het b'oed langzaam naar zijn wan
gen stijgen tot zij gloeiden als vuur. Hij her
innerde zich een gebeurtenis, alleen aan
hem bekend, maar die altijd een gevoel van
schaamte en afkeer bij hem wakker riep. j
Het dateerde uit de -erste dagen van zijn
vaders tweede huwelijk en alvorens het te j
vertellen is het beter eerst uit te leggen hoe
de ontmoeting van den katoen fabrikant met
de tegenwoordige lady Clifford tot stand
kwam. Eenige jaren geleden had de oude I
man kennis gemaakt met een baron en ba
ronesse de Rummel bij het organiseeren van
een muziekfeest in Manchester. De Rum-
mels ontvingen in hun woning in Londen
zeer vele begaafde, min of meer artistieke
menschen. Sir Charles, die op en top een
man van zaken was, vond de uitstapjes in
die geheel andere wereld wel aardig en had
het gevoel daar wat meer van het leven te
zien. De mannen en vrouwen, die hij daar
ontmoette, waren décoratief en amusant,
spraken luchtig over duizenden en vertelden
je in vertrouwen dat ze geen cent bezaten.
Van velen waren de antecedenten wat
nevelachtig, maar allen hadden veel per
soonlijke charme als aardig bedrijfskapitaal.
Daar waren jonge mannen die muziek com
poneerden anderen maakten ontwerpen
voor lampekappen en balletdécors, jonge
vrouwen die zongen of dansten, actrices die
niet vooruit kwamen. Allerlei typen en stan
den waren vertegenwoordigd, maar eenzelfde
doel bracht hen allen tezamen in de salon
van de Rummeis en dat was de hoop er een
helper te vinden, iemand die genoeg ver
trouwen in hen had om geld in hun onder
nemingen te steken.
In den winter van 1919 was Thérèse Re
main. voornamelijk door haar opvallende
etherische schoonheid, de schitterende ster
in deze artistieke zodiac. Haar stem betee-
kende niet veel en ze had geacteerd voor de
film, doch zonder bepaald succes. In den
oorlog had zij jaren gearbeid en er kwa
men tranen in haar mooie oogen, wan-
neer zij sprak over haar man, die gesneu-
veld was. Zij vertelde evenwel niet, dat j
toen -hij sneuvelde zij bezig was zich te
amuseeren. ook vertelde zij nooit wat dat
voor arbeid geweest was en er waren lieden,
waaronder ook Roger, die dachten dat het
wel heel goed betaald moest zijn geweest.
Hoe het ook zij, de baron begon heel vee;
belang in haar te stellen en noemde haar
zijn pupill een nog al rekbare benaming.
Toen hij bemerkte, dat sir Charles interesse
in haar toonde, vroeg hij hem ondér vier
oogen wat voor Thérèse te doen. Wat de ba
ron daarmede bedoelde was vaag, maar wat
sir Charles deed was zeer afdoende, hij
trouwde haar.
Deze handeling had de uitwerking van een
ontploffende ballon, zoowel op den baron als
op de omwonende families in Cheshide en
misschien meer dan Thérèse lief was. Het
was een geweldige buitenkans, maar het
bracht beperkingen mede, die spoedig ver
velend werden. Het buitenleven in Nord-
Midlands wa9 buitengewoon saai. Om tennis
gaf zij niets en na driemaal op jacht te zijn
geweest gaf zij het op omdat zij zoo gevallen
was en daarna weken had moeten liggen.
Alles bij elkaar genomen vond zij Engeland
en de Engelschen bij den dag afschuwe
lijker. In Londen had zij het wel kunnen
uithouden, maar het leven buiten beduidde
uitdooving. Zelfs de sensatie die zij maakte
kon haar niet amuseeren en zoekende naar
iets om de verveling te verdrijven, liet ze
het oog vallen op Roger als mogelijke af
leiding.
Wat Roger aangaat, hij had onraad ver
moed, maar was er niet op voorbereid dat
de dingen zoo zouden loopen. Hij had geen
antipathie tegen de jonge vrouw, half
Fransch. half Belgisch, met de hoedanig
heden van beide volken, maar in zijn hart
vond hij het dwaas van zijn vader dat hij
haar getrouwd had Maar niettegenstaande
zijn persoonlijke overtuiging behandelde hij
zijn stiefmoeder uiterst beleefd vast beslo
ten zich te schikken in de omstandigheden.
Toen ThérèsQ herstellende was van haar
ongeval, kwam Roger eiken avond wat bij
haar zitten. Zijn vader ging om tien uur
naar bed en dan had Thérèse nog een paar
uren voor zich. Toen begon Roger te be
merken dat zijn stiefmoeder alles deed wat
ze maar kon om hem verliefd op haar to
maken Hij deed zijn best te doen alsof hij
het niet merkte, zocht uitvluchten om weg
te gaan, maar dit gaf aanleiding tot verwij
ten, waardoor hij zich nog onbehagelijker
begon le voelen.
Onder het voorwendsel dichter bij de fa
briek te moeten zijn, was hij naar Manches
ter verhuisd en zij ging hoe langer hoe meer
naar het buitenland. Drie jaar geleden was
zijn vader overgehaald om zijn werk op te
geven en voor zijn gezondheid naar het
Zuiden van Frankrijk te gaan. Dat had alles
gemakkelijker gemaakt.
„Ik geloof, dat ik u nu weg moet zenden.
We moeten ons houden aan het voorschrift
Snel keek hij op en sprong uit zijn stoel.
Door het scherm voor de deur had hij niet
opgelet, dat de verpleegster stil binnen was
gekomen
„Ben ik te lang gebleven?"
„O neen en ik ben zoo blij dat hij rustig
ligt. U moogt vanmiddag nog wel wat terug
komen. als hij goed blijft."
Roger nam afscheid van den zieke, die
even de oogen opende, doch ze dadelijk weer
sloot.
„Komt u even buiten de kamer" zeide hij
tegen de zuster, toen hij bij de deur stond.
Ze volgde hem op de gang en zag hem
vra.gend aan.
„Gelooft u dat hij heel ziek is?"
(Wordt vervolgd).
