71*ïe Jaargang
ZATERDAG 11 OCTOBER 1930
No. 21647
Officieele Kennisgevingen.
TER OVERDENKING.
STADSNIEUWS.
Drie woorden slechts...
Het voornaamste nieuws
van heden.
LEIDSOH
DAGBLAD
DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN.
PRIJS DER ADVERTENTIEN:
30 Cis. per regel toot advertentiën uil Leiden en plaatsen waar
agentschappen van ons Blad gevestigd zijn. Voor alle andere
advertentiën 35 Cts. per regeL Kleine Advertentiën uitsluitend
bij vooruitbetaling Woensdags en Zaterdags 50 Cts. bij een
maximum aantal woorden van 80.
Incasso volgens postrecht Voor eventueele opzending van brieven
10 Cts. porto te betalen Bewijsnummer 5 Cts.
Bureau Noordeindspiein Telefoonnummers voor
Directie en Administratie 2500 Redactie 1507.
Postcheque- en Girodienst No. 57055 Postbus No. 54.
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Leiden per 3 maanden 2.35, per week
Buiten Leiden, waar agenten gevestigd zijn, per week
Franco per post f. 2.35 portokosten.
ƒ0.18
„0.18
Dit nummer bestaat uit ZES bladen
EERSTE BLAD.
CURSUS IN ESPERANTO VERBONDEN
AAN DE GEM. KWEEKSCHOOL
VOOR ONDERWIJZERS(ESSEN).
Burgemeester en Wethouders van Leiden
brengen ter algemeene kennis^ dat de cursus
in Esperanto begin November a.s. wordt ge
opend. De cursus is toegankelijk voor onder
wijzeressen), en met goedkeuring van hun
College, ook voor hen, die de akte als onder
wijzeres) niet bezitten.
Door de cursisten is alleen een geringe
bijdrage in de kosten van vuur en licht ver
schuldigd.
Schriftelijke of mondelinge aanmelding
Ibij den Directeur der Kweekschool vóór
21 October a.s.
A. VAN DE SANDE BAKHUYZEN,
Burgemeester.
VAN STRIJEN, Secretaris.
Leiden, 11 October 1930. 729
HINDERWET.
Burgemeester en Wethouders van Leiden;
Gezien het verzoek van J. Hanegraat om
.vergunning tot het oprichten van een model
makerij in het perceel Oranjegracht No. 6,
kadastraal bekend Gemeente Leiden, Sectie
C. No. 1909. J
Gelet op de artikelen 6 en 7 der Hin
derwet;
Geven kennis aan het publiek, dat ge
noemd verzoek met de bijlagen op de Secre
tarie dezer gemeente ter visie gelegd is;
alsmede dat op Zaterdag, den 25en Octo
ber e.k. des voormiddags te halfelf uren in
het perceel Breestraat 125 (Bureau van Ge
meentewerken) gelegenheid zal worden ge
geven om bezwaren tegen dit verzoek in te
brengen, terwijl zij er de aandacht op ves
tigen, dat niet tot beroep gerechtigd zijn zij,
die niet overeenkomstig art. 7 der Hinder
wet voor het gemeentebestuur of een zijner
leden zijn verschenen, ten einde hun be
zwaren mondeling toe te lichten.
A. VAN DE SANDE BAKHUYZEN,
Burgemeester.
VAN STRIJEN, Secretaris.
Leiden, 11 October 1930. 730
Zee-gezicht.
Holland is het land van de zee.
Zeker drie kwart van ons volk woont
op niet al te verren afstand van het groote
water. En die er wat te ver van af woont
om ten minste op vrije dagen eens een
uitstapje te kunnen maken naar een der
vele lokkende plekjes aan onze kusten, die
besteedt menigmaal zijn geheele vacantie
aan een wederzien van de verre geliefde.
Want de liefde voor de zee zit ons allen
in* het bloed.
Het is niet allemaal etherisch, hoogdra
vende liefde.
Vraag het aan uw kinderen, die zich een
goddelijke veertien dagen druk maken
aan het strand. Met wat? Met niets! Met
zand en water. MaaT ze hebben het druk.
En ze genieten. En het bleek wordt bruin.
Honger drijft naar den trog. Stralend wordt
het oog.
De zee is onze voedingsbron. Van over
zee komen onze schepen, die handel bren
gen en vertier. Naar overzee gaat het over
tollige deel van ons volk, dikwijls de on-
dernemendsten, de krachtigsten, om daar
ginds in het vreemde land, of vooral in
ons Insulinde, de levensenergie uit te vie
ren, die hier in het kleine moederland wel
wat te veel soms wordt geknot. En op de
zee zelf dobberen onze jongens, visschers-
maat en varensgast, machinist en stuurman
kapitein en matroos. Uit de zee puren
wij voeding en levenskracht, gage en winst
en levensverrijking. En zelfs de badgasten
voor een dagje zij kunnen niet. den hee-
len dag met den rug naar de zee toe
zitten...
En dus kijken we uit over dat wijde wa
tervlak.
En dan zien ze een Gezicht.
En dan spreekt de Zee.
Holland is een land van de zee.
Woont dicht bij, wordt getrokken naar
dat groote water.
Is daarin Holland niet het type van
den mensch in het algemeen 7
Woont niet gansch de mensebheid aao
den oever van de Wijde, üneincige zee?
Elk mensch, klein en nietig op zijn hooge
duin, verloren figuurtje aan het wijde, een
zame strand. Een zwarte stip, een kleu
rig vlekje, een rose poppetje als hij zee-in
gaat maar daarvóór de groen-'en-blauw-
en-witte oneindigheid, waarin de mensch
als een stip vergaat.
Gansch de mensebheid, en elk men-
schenkind, aan den oever, en daarvóór de
lokkende wijdheid van het Leven. Het
leven ligt voor hem, als een naar hij
meent oneindig verschiet, en een onaf
wijsbare drang bevangt hem om het leven
in te gaan. Hij, het kleine wezen, in dab
groote, wijde leven dat roept...
En dan vaart de mensch uit over dat
wijde water. Elk mensch vaart uit over
het wijde water van de levenszee. En hij
vaart uit, uit de veilige haven van het
bekende. Hij vaart uit, naar ongeweten
doel.
Elk menscb is kind van de zee. En zijn
levenshuikje wordt door de golven va-n die
zee gedragen. En het wordt voortgedragen
naar het kompas van één dien hijzelf niet
kent.
Zeker, hij stelt zich een taak. Hij dicht
zich toe een bestemming. Hij voelt zich
geroepen tot iets, voor zich alleen weg
gelegd, dat hij alleen kan doen, en kan
bereiken.jEn hij vaart uit, op goed ver-
tröuwen, met zijn levensscheepje, en hij
houdt koers, en stuurt...
Maar de mensch houdt altijd vóór zich
hot Wijde Water van de Oneindigheid!
Wie kan zeggen dat hij de haven be
reikt, de veilige haven, uit eigen kracht?
Wie kan zeggen, dat hij wéét waarheen
hij gaat
Wie kan zeggen wat hem wachten zal,
aan dien verren einder, waarheen zijn blik
ken nimmer reiken 1
Niet hij zal het weten.
Nooit zal hij het weten, zoolang hij
mensch is.
Maair in een stil verloren oogenblik
spreekt tot hem de Zee, en doet hem zien
een Gezicht...
En in hem stort zij uit een vertrouwen,
niet op eigen kracht en stuurmanskunst,
maar een vertrouwen op Eén die stuurt
en sturen zal. Die den weg weet over heel
die Wijde Oneindigheid. En die het levens
bootje van Zijn kinderen sturen zal naar
Veilige Haven.
Kinderen van de Zee. Maar niet ver
loren. En getroost vertrouwen wij ons toe
aan de golven van dien Levens-Oceaan.
ERNST.
MAATSCHAPPIJ
DER NEDERL. LETTERKUNDE
De wonderbaarlijke reizen van
Tyssot de Patot.
In de gisteravond gehouden eerste maan-
delijksche vergadering in dit vereenigings-
jaar van de Maatschappij der Nederland,
scbe Letterkunde heeft de waarnemend
voorzitter, prof. <Tt. N. J. Krom, eenige
woorden gewijd aan de nagedachtenis van
den oud-voorzitter, dr. G. J. Boekenoogen.
Vervolgens is tot voorzitter -gekozen
prof. dr. N. J. Krom.
Hierna heeft prof. dr. P, Valkhoff te Hil
versum een voordracht gehouden over: De
wonderbaarlijke reizen van Simon Tyssot
de Patot.
Aan den merkwaardig en Tyssot de Patot,
die van 1680 tot 1727 in Deventer woonde,
waar hij gedurende vele jaren de wiskunde
doceerde aan de IMustre School, i9, aldus
spreker, door Hollanders minder aandacht
geschonken dan hij verdient. Br. van Slee
heeft over hem geschreven in het „Nieuw
Theologisch Tijdschrift", over zijn leven
verteld en over zijn ontslag in 1727, wegens
„vrijgeesterij" en „spinozisterij". op insti
gatie van den Kerkeraad en de predikanten,
doch Tyssot's ideeën verdienen een uitvoe
riger beschouwing, die spreker tracht te
geven, ook met gebruikmaking van ge
schriften en andere gegevens, die Van Slee
niet gekend heeft.
Leven en werken van Tyssot leeren we
uitstekend kennen o.a. uit zijn bundels
Lettres choisies, een keus ui't de vele brie
ven, die hij aan vrienden en bloedverwan
ten geschreven heeft, en waarin hij allerlei
theologische en philosophische onderwerpen
behandelt. Uit die correspondentie komt hij
tot ons als een krachtige, opgewekte man,
die van scherts houdt, een scherts, die dik
wijls vrij gewaagd is. Zijn talrijke vrienden
en vriendinnen. Koppel van den Dingshof,
de douairière van Ittersum. mevrouw Boek
horst van Schonairwen, baron Wijnbergen
van de Pol e. a. schijnen zich daaraan
evenwel niet gestooten te hebben.
Wat zijn ideeën betreft, blijkt het, dat
Descartes een grooten indruk gemaakt
heeft op dezen mathematicus, die de wis
kunde boven alles stelde. We moeten even
min vergeten den invloed van Bayle en
Spinoza en dien van de talrijke reisver
halen van de zeventiende eeuw, die andere
en dikwijls oude en eerwaarde godsdien
sten leerden kennen. In zijn naar sensua
lisme neigend deïsme, zijn kritiek op de
'bijbelverhalen, toont Tyssot zich een voor-
looper van de eeuw der encyclopedisten.
Vooral blijkt dat uit zijn imaginaire fan
tastische reizen, de Voyages et avontures
de Jacques Ghas9é (1710) en de Voyage
de Groenland du reverend Per.e Gordelier
Pierre de Chésange (1720), opgedragen
aan zijn vriend Wol-ter Joseph van Wijn
bergen.
Het zijn utopieën in den geest van Uto
pia van More en de Civitas soils van
Campanella, doch vermoedelijk heeft de
Histoire des Sevarambes van Vairasse
hem tot het schrijven ervan geinspireerd.
We vinden in beide reisverhalen de ideeën
van de Lettres choisies, doch veel vermete
ler uitgedrukt, en gemengd met velerlei
dikwijls aardig vertelde avonturen. Zoo
komt in de Voyage de Groenland een be
schrijving van een hiernamaals voor, waar
uit een zekere Raoul is teruggekeerd.
In de gesprekken van Pierre de Mésan-
ge met koning Bustrol over dit „paradis
de Raoul" kan Tyssot naar hartelust bot
vieren aan zijn „vrijgeesterij". Met veel an
dere libertijnen had hij een groote huma
niteit gemeen. In de imaginaire rijken, die
hij schiep, heerschten gelijkheid en vrede
lievendheid. De koningen zijn er de wijze
broeders van hun onderdanen.
Van Slee is na 1727 het spoor van Tys
sot bijster geraakt. De heer G. H. van Fe-
nema, directeur van het „Fondg voor bio-
graphische documentatie" te Oosterbeek,
heeft gevonden, dat hij in 1738 met groote
statie begraven is te IJssel9tein. Daar had
hij zich' met zijn familie teruggetrokken;
daar zijn ook later zijn zoons Simon Ber
nard, die generaal-majoor was, en Jean
die kolonel was, ter aarde besteld.
In Frankrijk hebben Lanson, Le Breton
Chinard, over Tyssot, seigneur de Patot,
geschreven. In Amerika heeft Atkinson
zijn beide laatstgenoemde boeken, in ver
band met den invloed van authentieke
reisverhalen besproken. En Tyssot ver
dient die belangstelling, al ware het 9lechts
omdat Voltaire veel aan hem te danken
heeft. De wonderlijke avonturen, die hij de
personen van zijn Candide laat óndergaan,
herinneren telkens aan die van Jacques
Massé.
Drie woorden had hij leêr gesproken,
Tol 't kleine meisje: „Wordt mijn vrouw".
Blond-kopje met de kinderoogen,
Zei, dat ze nooit een ander woul
Blond-kopje was meer mooi dan eerlijk,
Haar hart sprak niet, wel haar verstand,
Want schitterend was zijn betrekking,
Niet hij, maar „weelde" kreeg haar hand.
Drie woorden had zijn chef gesproken,
Drie woorden slechts: „U heeft ontslag".
Nog zag hij zijn ge me ene oogen,
En om den mond z'n valschen lach.
Met kracht wist hij zich te beheerschen,
Zich niet te werpen op den fielt:
Hij wist het, dat zijn chef jaloersch was,
Dat die ook van Blond-kopje hield 1
Drie woorden, harteloos gesproken,
Drie woorden slechts: „Ziehier je ring",
Maar toch voldoende om te toonen,
't Karakter van zijn „lieveling".
Toen hij z'n ziekbed had verlaten,
Hersteld was, dank zijn sterk gestel,
Zei hij, een ondervinding rijker,
Voorgoed zijn vaderland vaarwel.
En na een zeker aantal jaren,
Zag hij opeens Blond-kopje weer,
Hij zag haar nu met klare oogen,
En vond haar niets begeerlijk meer.
Ze was al jarenlang gescheiden,
Sprak van den chef als van een schoft.
Drie woorden zei hij tot zich zeiven,
Drie woerden slechts: „Ik heb geboft".
HULDIGING VAN DEN HEER
T. W. P. LICHT.
Bij zijn gouden jubileum als afslager.
ZcoaLs wel eenigszins "te verwachten was,
is de dag van het gouden jubileum van den
heer Licht als afslager in dienst van de
Vereeniging van Leidsche Notarissen niet
zónder meer voorbijgegaan. Het was gister
avond stampvol in de kwistig met groen en
bloemen versierde veilingszaal van het
Notarishuis aan de Hoogewoerd en voor
een groot deel gold die belangstelling niet
in de eerste plaats de wekelijksche ver-
kooping, doch den 81-jarigen jubilaris. En
niet alleen de bezoekers, doch ook de Leid
sche notarissen waren in grooten getale op
gekomen om den krassen grijsaard mede te
bejubelen.
Er zat al direct „stemming" in- een luid
applaus barstte los. toen de trouwe func
tionaris te midden der notarissen in de zaal
verscheen; een pianist zette het „Lang zal
hij leven" in en onmiddellijk stemden allen
daarmede in. En de jubilaris, beduusd on
der dit huldebetoon, wist niet beter te doen
dan uit volle borst mee te zingenl
De nestor der Leidsche notarissen, de
heer J A. van Hamel sprak daarop den
populairen jubilaris toe en wees erop, hoe
deze door zijn trouwe plichtsvervulling van
een schijnbaar eenvoudige functie gemaakt
heeft, wat er van te maken viel. Ge hebt,
aldus spr. uw functie met eere vervuld en
in het belang van het notariaat en de
clientèle alles gedaanT wat van u verlangd
kon worden en u daardoor een bekendheid
verworven, welke tot ver buiten Leiden
strekt. Deze populariteit dankt ge aan uw
groote mate van eerlijkheid en slagvaar
digheid. Deze laatste eigenschap nadert
weliswaar af en toe de grens van het bru
tale. maar toch mag iedereen u graag lijden
(luide bijvalsbetuigingen.)
De heer van Hamel eindigde met den
wensch, dat het hem gegeven moge zijn nog
tal van jaren in het belang van notariaat,
clientèle en hemzelf werkzaam te blijven
en bood daarop namens de vereeniging een
enveloppe met inhoud aan.
De volgende spreker was de heer J. de
Cl er, die namens de koopers van vaste goe
deren den jubilaris huldigde als een man
van de daad met een helderen geest Hij
wenschte hem nog vele jaren van goede ge
zondheid toe en offreerde hem eveneens een
geldsbedrag onder couvert.
Namens de kooplieden bood de heer
Nieuwenhuis met eenige hartelijke woorden
een bloemenmand aan.
De heer de Jong, sprekende namens
eenige medewerkers aan de Vendu's, dankte
Licht voor de ondervonden langdurige pret
tige samenwerking en wenschte hem toe,
dat hij nog vele jaren in het belang van het
Notarishuis zijn moeilijke taak van afslager
zou mogen vervullen. Deze spreker liet zijn
wenschen vergezeld gaan van een stoffelijk
blijk van waardeering, welk voorbeeld werd
gevolgd door den vendumeester, den heer
Beeuwkes en nog eenige anderen.
Nadat de heer Licht kortelijks had be
dankt voor de hartelijke huldiging 'en de
fraaie geschenken, nam de veiling een aan
vang en verrichtte de jubilaris met de hem
eigen opgewektheid weer zijn werk, alsof
er niets gebeurd was.
WONINGBOUW-VEREENIGING
„DE TUINSTADWITK".
WONINGBOUWVEREENIGING
„ONS BELANG".
Bovengenoemde vereeniging hield gister
avond in „Prediker" een' goed bezochte
'ledenvergadering.
Als bij-zondere punten van behandeling
kwamen op de agenda voor o.a. het goed
keuren van het 5de bouwplan der vereeni
ging aan het verlengde van de Mamixstraat.
Door den airohitct der Vereeniging, den
heer Ponsen,.werd een uiteenzetting gegeven
van de indeeling en ligging der huizen,
waardoor de vergadering een goed inzicht
kreeg hoe de toestand daar zal worden. Er
werd nogal bezwaar gemaakt tegen de hooge
huurprijzen, doch ten slotte werd het bouw
plan door de vergadering aangenomen.
Van den penningmeester, den heer G. F.
'Hemerik, was ingekomen een verzoek om
ontslag als zoodanig, met het oog op de vele
werkzaamheden aan deze functie verbon
den. Deze ontslagaanvrage werd door de ver
gadering algemeen betreurd, daar de heer
Hemerik steeds zijn plicht met groote accu
ratesse vervulde. Hem werd dan ook, zoowel
van bestuurszijde als uit de ledenvergade
ring dank gebracht voor zijn werkzaam
heden. Tot penningmeester werd daarna ge
kozen de heer H, 0ud9hoorn, die zich deze
bepr---'"- ij,et welgevallen en r1nnkle voor
het in hem gestelde verhouwen. Daar de
heer Oudshoom reeds als commissaris zit
ting had in het bestuur moest in zijn plaats
een nieuw bestuurslid worden gekozen.
Als zoodanig werd 'benoemd de heer P.
Winterkamp.
Na behandeling van enkele punten van
ondergeschikt belang, sloot de voorzitter, de
heer J. Gerritsen, de vergadering.
Het a.s. 15-jarig bestaan.
De tijd, dat slechts zilveren, gouden en
diamanten bruiloften werden gevierd en
wat het vereenigingsleven aangaat, slechts
het 25- en 50-jarig bestaan, is lang voorbij.
Men leeit sneller en kan niet meer 25 jaar
op een feestviering wachten. Zooals de stu
denten doen, om de 5 jaar, past beter bij
onzen tijd.
En zoo staat het bestuur van de woning-
bouw-vereeniging „De Tuinstadwijk" voor
de vraag of en zoo ja hoe, het 15-jarig be
staan der vereeniging moet worden gevierd.
Dat op een werkzame periode kan worden
teruggezien kan niet ontkend worden.
Op 30 October 1915 werd de vereeniging
opgericht. Tengevolge van den oorlogstoe
stand kwam er de eerste jaren niets van
bouwen
Toen de vrede geleekend was, begon Tuin
stadwijk eigenlijk te leven. De plannen orn
te bouwen aan de Heerenstraat en niet
zooals aanvankelijk in het voornemen lag
aan de Haarlemmervaart kregen vasten
vorm en bij raadsbesluit van 2 Augustus
BINNENLAND.
De postvluchten naar Indië gaan voor-
loopig over Griekenland en Egypte. (Binn
nenland, 2e Blad).
De invoering van een maalgebod is
spoedig te wachten. (Land- en Tuinbouw,
5e Blad).
Algemeene vergadering van het Kon. Ned.
Landbonw-Comité. (Land- en Tuinbouw,
5e Blad).
De Rijkswaterstaat sticht zelf een kwee-
kerij voor beplanting van rijkswegen. (Land
en Tuinbouw, 5e Blad).
BUITENLAND.
De Oceaanvlncht is geslaagd. (RuitenL
Gem., 2e Blad).
De congressen van Labonr en Fransche
radicalen. (Buitenl., le Blad).
1920 werd toestemming gegeven en mede
werking toegezegd voor den bouw van 209
woningen en een badhuis. In den loop van
1923 kwamen deze huizen klaar. Naar het
badhuis wordt nog steeds verlangend uit
gezien.
In hetzelfde jaar 1923 werd besloten lot
den bouw van 71 beneden- en bovenhuizen.
De eerste idee om enkel ééngezinswoningen
te bouwen werd hiermee losgelaten; moest
wel losgelaten worden daar anders op mede
werking van rijk en gemeente niet gerekeud
behoefde te worden.
En nu, enkele maanden geleden, hechtte
de Raad goedkeuring aan het 3de bouw
plan, dat 10 boven- en benedenhuizen en
27 ééngezinswoningen omvat. Doordat Ge
deputeerde Staten van Zuid-Holland d<J
plannen nog niet goedkeurden, heeft de aan
besteding nog niet plaats gehad.
De huizen waren goed onderhouden en
over het algemeen woont men graag in
„Tuinstadwijk", alleen de huren van de
woningen van het lsten bouwplan zijn veel
te hoog. Dit veroorzaakt een groote mutatie
en vaak maandenlang leeg-staan van
woningen.
Meerdere malen heeft het bestuur B. en
W. hierop gewezen en op huurverlaging
aangedrongen.
Bij schrijven van 5 December 1929 heb
ben B. en W. deze toegezegd zelfs met te
rugwerkende kracht. Verwonderlijk mag het
daarom heeten dat nu, bijna een jaar later,
de bewoners nog steeds de hooge huren be
talen. Het bestuur hoopt van harte, dat het
op de eventueelen feestviering met positieve
mededelingen betreffende deze belangrijke
zaak tot de leden kan komen.
RIJKSPOSTSPAARBANK.
Aan het postkantoor Leiden en zijne bij
kantoren werd in den loop der maand Sep
tember op spaarbankboekjes ingelegd
f 1II.325.75 en terugbetaald f. 88849.22
Derhalve meer ingelegd dan terugbetaald
f 25476.53. Het aantal nieuw uitgegeven
spaarbankhoekjes bedroeg 112. Door tus-
schenkomst dezer kantoren werd ter Directie
op staatsschuldboekjes ingeschreven nomi
naal f. 7950 en afgeschreven f. 5000. Der
halve meer in- dan afgeschreven f. 2950.
Het aantal nieuw uitgegeven staatsschuld
boekjes bedroeg 2.
DE BIOSCOPEN
Trianon-theater biedt deze week wel een
heel bijzonder programma! Eenerzijds de
zeer bijzondere film-operette „Love Parade"
(Liefdes Parade) van Maurice Chevalier en
Jeannette Macdonald en anderzijds door de
vertooning der „3 October"-iiLm en het
afscheid van H.K.H. Prinses Juliana van
Katwijk, in tegenwoordigheid van H. M. de
Koningin en Z. K. H. Prins Hendrik 1 Boven
dien kunnen wij het feit, dat behalve de
reeds genoemde „Love Parade" geen andere
hoofdfilm draait, niet anders dan toejuichen;
hierdoor toch wordt vermeden, dat de be
langstelling verflauwt en een bioscoop
bezoek niet langer als ont-, maar als inspan
ning moet worden beschouwd.
Mochten wij eenige weken geleden in
Trianon reeds de eerste film van Maurice
Chevalier, „Innocents of Paris" bewonde
ren; thans heeft de directie van dit theater
beslag gelegd op hel tweede filmwerk van
dezen zeer bijzonderen. Franschen filmster.
Bepaalde Chevalier zich in zijn eerste film
als hoofdfiguur van de revue en in het
begin als amateur-cabarettier zich meer tot
zijn gewone sfeer, thans als militaire
attaché van Sylvanië en later als militaire
Gemaal van dit land was hiervan geer'
