LEGKAART.
AN SCHAAPHERDERS
EN GANZENHOEDERS
B
Ilic-r hebben- jullie weer een9 oen legkaart. Deze stelt voor: Negen apen in een boom. Kun je ze er alle negen in krijgen? De
achtergrond is voorde duidelijkheid gestreept, maar die gestreepte snikjes moet je natuur lijk wegknippen. Veel pleizer met de aapjesl
De meesten van jullie zullen als zij bui-
p wandelden, wel eens een header met
schaapjes en zijn hond zijn tegenge-
|men. De schapen de meeste zijn wit,
[mag er wel eens een enkel zwart onder
pr loopeD worden soms vergezeld van
jnmetjes. Steeds volgen zij het voorste
laap, den belhamelals hij den weg over-
lekt, doen zij dit allemaal.
Joo'n kudde schapen levert altijd een
rdig gezicht op. Geen nood, dat één der
irvoeters afdwaalt, want zoodra er wat
Verblijven, pikt de herder een kluitje
rde met het schopvormige uiteinde var.
p stok op en werpt dit in de richting van
achterblijvers. Onmiddellijk sluiten zij
[b dan bij de overigen aan.
de hond bewijst trouwe diensten ca
het den viervoeters wel aan hun
tapenverstand te brengen, dat zij met
ken achterblijven.
In Drente komt het nog voor, dat do
?der een lange kous breit. Dat is een
schilderachtig gezicht: zoo'n sen aap
in die mooie natuur, soms midden
de beide of bij een hunnebed, in gezet-
tap van zijn schapen en zijn hond-
pok in andere landen worden de schapen)
al is dit dan ook sora9 op andere
re dan bij ons
andaag wil ik jullie daar eens van ver-
len.
n het Zuiden van Frankrijk, tusschen de
ier de Garonne en het bergland der
reneeën, strekt zich een groote, dorre
kte uit, die de Landes heet. Ik geloof,
jullie er niet graag zouden willen
nen. Ik ook niet, hoorl Het is er erg
stonig en er groeit niet veel meer dan
grof soort gras, heide en hier en da-ar
e struiken en denneboomen. Alleen in
nabijheid der dorpen zijn eenigc be-
iwde velden.
laar wonen menschep en dus ook meis-
en jongens en ik denk, dat die het er
it kunnen uithouden en er ook wel pfe-
zullen hebben op hun tijd.
k weet niet, of het nu nog zoo is, want
ben zelf nooit in die streek geweest,
tór ik heb wel eens gelezen, dat een
jongen in de Landes een eigenaardig leven
leidt.
Eiken morgen, zoodra het licht wordt-,
klimt- hij op zijn hooge stelten, die hij aan
zijn beencn vastmaakt. In de rechterhand
neemt hij een nog langeren stok met een
knop cn in de linker houdt hij zijn hoorn.
.Waarom V' hoor ik jullie al vragen.
Wel, hij is schaapherder en trekt er met
zijn kudde op uit. Die stelten heeft hij
noodig, omdat de streek erg zandig en
weinig begaanbaar is. Bovendien kan hij
zijn kudde dan goed overzien.
Als de jeugdige schaapherder moe wordt,
steekt hij zijn langen stok in den grond,
steunt er op en rust zoodoende op een
«oort van driepoot uit Zoo kan hij kousen
breien of allerlei houtfiguren met zijn zak
mes snijden. Zoodra er esn schaapje mocht
afdwalen, blaast hij op zijn hoorn en de
viervoeter komt onmiddellijk op het sein
aanloopen.
Ik wil dit stukje niet besluiten, vótr er
nog iets aan toe te voegen over de Chi-
neezen en hun ganzen, maar eerst zullen
wc het even over ganzenhoeders in het
algemeen hebben.
Ik geloof niet, dat wij in ons land nog
ganzenhoedera of -hoedster* hebben en die
slechts uit de sprookjes kennen. Als ik
ganzen gezien hob, was dit altijd óf op eer
boerderij, 6f in een weiland, maar ik heb
e.T nooit een hoeder of hoedster bij aan
getroffen.
In China en wellicht ook in andere
landen bestaan ze echter nog wel.
Nu weten jullie allemaal, dat in China
niet alleen de menschen zelf, maar boven
dien veel dingen heel anders zijn dan bij
ons. Denk alleen maar een9 aan kleeder-
draeht en haargroei. Doch ook in hun zeden
en gewoonten zijn de menschen er ver
schillend van ons.
Wij zijn misschien spoedig geneigd, ze
,,gek" te vinden, maar dat is toch eigenlijk
dom, want die gewoonten en gebruiken,
welke ons zoo vreemd voorkomen, worden
door hen als heel gewoon beschouwd, ter
wijl zij waarschijnlijk wel eens zullen den
ken, dat wij, Europeanen, er al heel zonder
linge manieren ophouden, ,,'s Lands wijs,
'e lands eer 1" zegt het spreekwoord dan
ook en het is wel eens aardig van zoo'n
heel ander land en zijn gebruiken wat meer
te hooren.
Zoo hebben de Chineezen een manier van
ganzen hoeden, die onze bewondering op
wekt.
De ganzenhoeder drijft zijn ganzen in
een kudde vóór zich uit door de straten
en verkoopt ze op die «manier aan de lief
hebbers
WanneeT nu zoo'n gansje het in haar bol
haalt, op haar ééntje een eindje te gaan
wandelen, hoeft de ganzenhoeder maar zqn
stok met een haak uit te steken, den haak
ora den nek der gans te slaan en de
voortvluchtige veel sneller terug te halen
dan zij er van door is gegaan.
Dikwijls maakt de ganzenhoeder nog oen
ander gebruik van zijn stofc Het gebeurt
n.l. maar al te vaak, dat hij moe wordt en
een grooten, gemakkelijken steen zoekt om
uit te rusten en een dutje te doen.
Soms blijft hij geruimen tijd slapen. Dan
worden de gansjes ongedurig en gaan stil
letjes aan den wandel. Wanneer dit ge
beurt, houdt de Chineesche ganzenhoeder
er een bijzondere manier op na om zijn
gansjes te tellen.
Weet je, hoe hij dat doet
Eerst zoekt hij een muur in de buurt
en dan leidt hjj zjjn kudde daarheen. Nu
legt hij zijn stok langs den muur, echter
op zoo'n afstand daarvan, dat er juist een
gans tusschen den muur en den stok door
kan loopen. Hij drijft nu de kakelende
gansjes langs dit paadje. Eén voor één
loopen ze dus achter elkaar en dit is niet
moeilijk, want de ganzen volgen net als
de schapen steeds hun aanvoerder.
Zoo kan de Chinee>che ganzenhoeder dus
gemakkelijk tellen, of er geen van zijn
ganzen ontbreekt.
In sommige deelen van China leert de
ganzenhoedeer zijn kudde bjj hem te komen,
zoodra hij fluit. Nauwelijks hooren de gan
zen dit, of z\j komen er al kakelende aan
gewaggeld, som3 zelfs aangefladderd, en
verzamelen zich om hun hoeder, juist als
schapen om den herder doen.
ZoodTa zjj er allen zjjn, steekt de ganzen
hoeder zijn hand in een zakje of mandje
en strooit een handvol graankorrels in het
rond, die zij gretig oppikken.
Is het dus wonder, dat zij het fluitsein
gauw kennen? Wie komt er nu niet vlug
aangeloopen, als hij weet wat lekkers te
zullen krijgen?
Of zouden de kinderen dat misschien niet
doen? I
