gemeentezaken. de vlucht uit de poppenkast van jan klaasen en trijntje. LEIDSCH DAGBLAD, Donderdag 21 November 1929 Derde Blad No. 21377 [geheimzinnige voetslappen fcie Jaargang LjjïLLEN van b. en w. inzake den stadhuisbouw. lebeer Dadok een opdracht krijgen? I en V7. zijn thans met een voorstel in- iden herbouw van het stadhuis tot den 1 gekomen. .adat a'^u9 B en W de eerste Cilijkheden na den noodlottigen bran<* Fhet Raadhuis waren overwonnen en de Lente-administratie weer eenigermate was gebracht, heeft hun College Jml reeds spoedig zich bezig gehouden i'de vraag, hoe te werk moest worden an teneinde de gemeente weder in het tvan een nieuw Stadhuis te stellen, tjerbij bleek al aanstonds, voor welk een Lüijk vraagstuk het gemeentebestuur geplaatst. Het oude Raadhuis was i alleen het centrale punt van de ge- nite-administratie. zijn wonderschoone Ehitectuur en zijn historische beteekenis jkten hel ook tot een cultureel bezit dor [[welhaast tot een nationaal monument, irnaar de bewondering en trots van ge- Nederland uitgingen Tallooze belui ben van deelneming en medeleven uit T oorden van de wereld mocht het ge- linlebesluur ontvangen. Dit alles legt aan verplichtingen op, aan welker na hing zij zich niet onttrekken mag, zonder [nochtans de eischen eener moderne ad- listratic uit het oog worden verloren |et behouden blijven van een aanzienlijk j van den ouden gevel deed in dg eerste lts de vraag ontstaan, in hoeverre deze Jewenscht definitief behouden zou kun- I blijven en mitsdien in een project voor [nieuw Raadhuis zou kunnen worden |nomen. Gelijk de Raad bekend is, i de Minister van Onderwijs. Kunsten Wetenschappen B en W. aan, door de Kommissie voor Monumentenzorg naar J vraag een onderzoek te doen instellen, [resultaat van dit onderzoek is den Raad rtijd medegedeeld, jet een en ander is uiteraard geruimen [gemoeid geweest. Doch B. en W ge- jen, dat daartegen geen bezwaar behoeft pestaan. Overal elders blijkt de bouw i nieuw Stadhuis een vraagstuk met 5 oplossing jaren gemoeid zijn. Inmid- hadden B en W. gelegenheid rustig te nemen van de adressen en ad- i, welke het gemeentebestuur be- zoo ook hetgeen in de dagbladen en |thriflen ter zake geschreven werd. en dachten in hen te laten rijpen, welke a juiste oplossing zouden kunnen lei- I Immers B en W konden zoo maar [op korten termijn met voorstellen ko- Idoch hadden zich in te leven in de fan gedachten, die noodig zijn. wan- vragen van bouwtechnische» en Ktonisch-aesthetischen aard moet gaan Onvoorbereid voor dergelijk wera. en W. waren, Ijadden zij moeilijk fc dadelijk op korten tijd na den brand leen oordeel kunnen komen, waarin zij Ivoldoende vertrouwen hadden. Een Luis is een gebouw, bestemd om lenlang een belangrijke rol in de sa- leving te spelen en daarbij is dus rustig lieg meer dan ergens anders van noode, [dat men een beslissing gaat nemen, i verkeerde dus nog e°rst in het sta ll var. voorbereiding en studie, teneind-» faad hij het et-men vm de leslis4?1; g, te ziiner tijd van ha i; zon word n jaagd, de vereischte voorlichting te pen geven. Mede tot dit doel verzochten b W aan den Bond van Nederlandsche Mee ten, hun een advies uit te brengen, prik zij ook ontvingen. Voorts mochten Vn gezamenlijke bespreking hebben met Tommissie van Fabricage, waarbij over [verschillende vraagpunten, die bij deze 7 aan de orde kwamen van gedachten p gewisseld. »ns achten B en W het oogenblik ®en, den Raad het resultaat van hunne begingen mede te deelen en van den I medewerking te vragen tot een eer- stap, welke, naar zij verwachten, lot de oplossing zal leiden. ['aanstonds de'elden zij de overtuiging, pan ook de Bond van Nederlandsche Architecten uitgaat, dat een open prijsvraag in geen geval aanbeveling verdient. Gelijk ook de Commissie van Fabricage terecht op merkt, krijgt men bii een open prijsvraag we'l een groot aantal inzpndingen, doch sterke, persoonlijke ontwerpen schijnen daarbij niet te mogen worden verwacht en de beste architecten zouden zich waarschijn lijk van mededinging onthouden. Ervarin gen, in den laatstee tijd in binnen- en bui tenland met dit stelsel opgedaan, lokken dan ook niet tot navolging uit. Langer hebben B. en W. stil geslaan bij het systeem van de besloten prijsvraag of meervoudige opdracht. Hierover kan ver schillend worden gedacht. De Bond van Nederlandsche Architecten verklaart zich voorstander van dit stelsel Toch schijnt hij daaraan in het geval van 't Leidsche Raad huis een beperkte toepassing te willen gevtn in zooverre als de Bond zich voorstelt, dat van het in zijn advies genoemde zes-tal architecten slechts enkelen tot het maken van plannen zullen worden uitgenoodigd, in verband waarmee de namen der architecten dan ook vermeld zijn in volgorde van voor keur Tegen dit stelsel bestaan dan ook, naar de meerderheid van de Commissie van Fabri cage in haar advies uiteenzet, gegronde be denkingen. Een meervoudige opdracht toch zal gebaseerd moeten zijn op een vrij uit voerig en voor alle mededingende architec ten gelijkelijk geldend program van eischen, hetwelk ter wille van de gelijkheid der kan sen, nadat het eenmaal is vastgesteld niet meer veranderd kan worden totdat de plan nen zijn ingediend, en waarover de uitge- noodigde architecten, wannter zij eenmaal aan het werk zijn gegaan, niet meer mei het gemeentebestuur van gedachten kunnen wisselen. Hiertegen mogen nu in andere gevallen wellicht geen bezwaren hebben beslaan, in het geval van het Leidsche Raadhuis be slaan die naar hun meen ine wel. De opstelling van een gedetailleerd program van eischen zou een beslissing noodig maken in lal van vragen, welke juist open behooren te' blijven, en waarover men juist het advies zal verlangen van den uit te' r.oodigen architect. Ook in geval van enkel voudige opdracht zal de architect natuurlijk van bepaalde gegevens omtrent hetgeen ge vraagd wordt moeten uitgaan Deze gege vens zijn dan echter tijdens de uilwerking van het plan voortdurend voor wijziging vatbaar. En hoezeer zal hieraan niet be hoefte bestaan, waar vraagstukken als de juiste omgrenzing van het bouwterrein, de bouwsom, welke beschikbaar kan worden gesteld, en dergelijke eerst tijdens de uitwer king van de plannen een bepaalde gestalte aannemen en daaromtrent eerst dan de juiste beslissingen kunnen worden getrof fen. Hoezeer kan bovendien over het pro gram van eischen bij de uit te noodigen architecten verschil van opvatting ontslaan en misverstand, dat dan in geval van meer voudige opdracht door het ontbreken van contact met het gemeentebestuur niet uit den weg kan worden geruimd. Door dit alles worden de kansen op het beste project naar het oordeel van B. en W. aanmerkelijk ver kleind, waarbij de Raad moge bedenken, dat B. en W doordat het geen contact heeft met de uit te noodigen architecten, ook van de» mogelijkheid, voeling te houden met den Raad en met de Commissie van Fabricage over de wijze waarop de plannen door de architecten worden uitgewerkt, verstoken zal zijn. B. en W hadden gelegenheid deze opvat tingen te toetsen aan het oordeel van ver schillende andere personen, zoowel op drachtgevers, als architecten. Tot deze laat ste behoorde o.m. een der eerste bouwmees ters van Nederland, op wiens werk reeds eerder de aandacht was gevallen en die- ook door den Bond van Nederlandsche Archi tecten op de eerste plaats tot het ontvangen van een opdracht voor hel maken van een plan wordt aanbevolen, n.l. de heer W. M. Dudok, architect te Hilversum Door het geen B. en VV. van deze' verschillende zijden vernamen, zagen zij hun aanvankelijke mee ning geheel bevestigd De heer Dudok in het bijzonder meent, dat, wil een bouwopdracht als die voor het Leidsche Stadhuis tot een goed e'inde worden gevoerd, tusschen den ontwerper en de op drachtgeefster een zoo nauw en veelvuldig 87. Ut- kamerheer trad toen naar voren, want zijn angst was minder groot, terwijl hij buigend a s een knip mes, onzen Jan geschenken bood. „Wilt aanvaarden üe geschenken, van den koning, onzen heer, wilt U zijn paleis bezoeken, dat zij voor hem 'n groote eer. 88. „Dat kan gebeuren", zei Jan Klaasen, jouw Koning :s gewis royaal, doch ik zou zeker buikpijn krijgen, al ik d;e vruchten ailemaal Zeker zal ik en Duim genieten, vau dit vorstelijk fruit, doch eerst zou :k wel willen weten, waar hangt toch de koning uit?" coqtact moet worden onderhouden, dat het uitgesloten moet worden geacht, dat zulks op gelijken voel tezelfder lijd met drie' vier architecten zou kunnen geschieden. De ont werper zal zich naap de opvatting van den heer Dudok geheel moeten inleven in de vereischte sfeer Hiertoe zal een voort durend overleg met het gemeentebestuur noodig zijn. terwijl het anderzijds ten zeerste gewenscht is, dat het gemeente bestuur de onlwikeling van de plannen van nabij gadeslaat, opdat aldus in wtderzijdsch vertrouwen die nauwe samenwerking ont slaat, welke alleen de beste kansen biedt lot de goede oplossing, waarbij moge worden bedacht, dat de bouw van een nieuw Raad huis te Leiden meer dan elders uithoofde van de geschiedenis der stad, de oude omge ving. den aard der bevolking en het karakter van de administratie, een nauw contact tus schen het gemeentebestuur en den architect vereischt. Het spreekt vanzelf, dat een der gelijke intieme samenwerking niet tezelfder tijd kan plaats vinden met meerdere archi tecten. Het gemeentebestuur zou hierdoor m een moeilijken en dubbelzinnigen toestand worden geplaatst en de c-isch der vrijheid van mededinging en gelijkheid van kansen, ■noodzakelijk bij een meervoudige opdracht, zou aldus in hel gedrang worden gebracht. Desgevraagd verklaarde de heer Dudok B en W. dan ook. geen vrijheid le kunnen vinden een eventueele meervoudige opdracht te aanvaarden. De Raad zal na het voren staande met B. en W. overtuigd zijn, dat dit standpunt den heer Dudok. wien het waar lijk aan belangrijke opdrachten niet ont breekt, niet wordt ingegeven door vrees voor concurrentie of welke andere overwe ging van dien aard ook. doch door een hoog heid van opvatting omtrent het belang van zijn taak en een diep besef van de verant woordelijkheid, welke hij door het aanvaar den van een opdracht op zich gelegd zou zien: die door het gemeentebestuur slechts geapprecieerd kunnen worden. Waar nu blijkt, dat in geval van een meervoudige opdracht de gemeente geen plan van den heer Dudok zal kunnen ont vangen meenen B en W. met de meerder heid der Commissie van Fabricage, dat de school ten gunste van een enkelvoudigen opdracht aan den heer Dudok behoort door te slaan De heer Dudok is, zooals B. en W. met tal van groote werken door hem gemaakt aantoonen een architect met een wereld reputatie De minderheid van de Commissie is van oordeel dat. teneinde vergelijkbare plannen te krijgen een meervoudige opdracht niet kan worden gemist. Dezp opvatting wordt door B. en W. niet gedeeld. Op verschillende punten zal de architect zich natuurlijk richten naar het geen feitelijk mogelijk is. Dit betreft uiter aard ook de bouwsom, waaromtrent B. en W een bedrag van circa 1 1/2 millioen voor oogen slaat. Dit alles kan echter, en juist de enkelvoudige opdracht geeft hier volle ge legenheid toe. nader in nauwe samenwer king van den architect met het gemeente bestuur bij de uitwerking van de plannen worden bezien, in welke samenwerking B. en W. uiteraard ook de Commissie van Fabricage zullen betrekken, terwijl het voorts gewenscht kan zijn ook met den Raad voeling te houden. Slechts op twee punten zouden B. en W. de opdracht nader willen omlijnen en wel in de eerste plaats door te bepalen dat het nieuwe Raadhuis op dezelfde plaats als het oude zal moeien worden gebouwd, ten tweede door een tweeledig ontwerp te vragen, het eene met. het andere zonder be houd van den ouden gevel. De heer Dudok heeff zich bereid verklaard in dezen zin de opdracht tot het maken van plannen tegen het gebruikelijke honorarium, hetwelk af hankelijk is van de bouwsom te aanvaarden en stelt zich voor zijn plannen binnen zes maanden te kunnen indienen. B. en W. geven alsnu den Raad in over weging in dien geest een besluit (e nemen. De Raad behoudt zich voor de vrije beoor deling le zijner tijd en keuze, of en zoo ja, welke der ingezonden plannen tot uitvoe ring zal worden gebracht. De heer Dudok bouwde hier ter stede de H. B. S. aan den Hooge Rijndijk en het kantoorgebouw van ons Blad. BENOEMINGEN EN ONTSLAG. Tengevolge van het aan mej. J. M. Bosch verleend eervol ontslag, moet worden voor zien in de betrekking van onderwijzeres in het teckenen aan de openbare Meisjes school voor U. L. O. B. en \V bieden volgende voordracht aan: lo. A. B. N. Jonquière te 's-Gravenhage; •2o. C. König te 's-Gravenhage en 3o. E. A. M M. van de Stadt te Rotterdam. Het komt B. en W. gewenscht voor in de aan een tweetal scholen bestaande va catures te voorzien door overplaatsing van leerkrachten. Zij stellen voor, met ingang van een na der door hun College te bepalen datum, over te plaatsen a. Mej. S. C. W. Bader, onderwijzeres aan de o.l.school aan het Schuttersveld B, naar de o.l.school aan de Vrouwenkerk steeg B; b. Mej. E. J. van Griethuysen, onderwij zeres aan de o.l.school aan de Vrouwen- kerksteeg A, naar de opleidingsschool voor u.l.o. aan den Maresingel B. Verder bieden B. en W. nog d« navol gende voordrachten aan voor de benoeming van een dertiental onde-rwijzers(essen) aan verschillende openbare lagere scholen al hier O. 1. school aan de Vrouwenkerksteeg A: lo. P. M. Aleman, onderwijzeres te Krim pen a. d. IJsel, 2o. A. C. van Houwelin- gen, onderwijzeres te De Rijp, 3o. J. B. PuissantBot, onderwijzeres te Dordrecht. Meisjesopl. school voor u.l.o. aan de Boommarktlo. A. C. v. Houwelingen, on derwijzeres te De Rijp, 2o J. B. Puissant— Bot, onderwijzeres te Dordrecht, 3o. B. de Ruiter, onderwijzeres te Brakel. Opl school voor u.l o. aan den Mare singel A: lo. J. B. Puissant—Bot, onder wijzeres te Dordrecht, 2o. B. de Ruite»\ onderwijzeres te Bfakel, 3o. J. M. Hilarius, tijdelijk onderwijzeres te Leiden. o. 1. school aan de Vrouwenkerksteeg A: lo. B. de Ruiter, onderwijzeres te Brakel; 2o. J. M Hilarius, tijdelijk onderwijzeres te Leiden. 3o. M. A. C. Dingjan, tijdelijk on derwijzeres te Leiden o. I. school aan den Zuidsingel B lo. J M. Hilarius. tijdelijk onderwijzeres te Lei den, 2o. M. A. C. Dingjan, tijdelijk onder wijzeres te Leiden, 3o. J C. Korswagen, tij delijk onderwijzeres te Leiden; o 1. school aan de Haverslraat A: lo. M. A C. Dingjan, tijdelijk onderwijzeres te Lei den, 2o. J. C. Korswagen, tijdelijk onder wijzeres te Leiden. 3o G. K. Thorbecke, onderwijzeres te Hagestein; o. 1 school aan het Schuttersveld B: lo. J C. Korswagen, lijdelijk onderwijzeres te I.eiden, 2o. G K. Thorbecke, onderwijzeres te Hagestein, 3o. J. de Zwart, onderwijzeres te Meerkerk; o. 1. school aan de Paul Krugerstraat B: lo. G. K. Thorbecke, onderwijzeres te Hage stein, 2o. J. de Zwart, onderwijzeres le Meerkerk; 3o. S M. Korswagen, onderwij zeres te Noordwijk; o. 1. school aan de Vrouvvenkerksteeg A: lo. J. de Zwart, onderwijzeres te Meerkerk; 2o S. M Korswagen. onderwijzeres te Noordwijk, 3o. E. Meeuwis, tijdelijk onder wijzeres te Leiden; o. I. school aan de Duivenbodestraat B: lo. S. M Korswagen, onderwijzeres te Noordwijk, 2o E. Meewis, tijdelijk onder wijzeres te Leiden, 3o J. Hendriks, lijdelijk onderwijzeres te Leiden; o. 1. school aan de Medusastraat B lo. E Meewis, tijdelijk onderwijzeres te Leiden, 2o. J. Hendriks, tijdelijk onderwijzeres te Leiden, 3o. E. E. K. Scholz, tijdelijk onder wijzeres te Leiden; o. 1. school voor u. 1. o aan de Driftstraat lo. J. Hendriks, tijdelijk onderwijzeres te Leiden. 2o. EEK. Scholz, tijdelijk onder wijzeres te Leiden, 3o J C. Aalbersberg, onderwijzeres te Benthuizen o. 1 school aan den Zuidsingel B- lo. H. P. Postma, onderwijzer te Noord-Schar- woude, 2o. I. van Weerlee, tijdelijk onder- itoriseerde vertaling uit het Engelsch van Mevrouw Belloc Lowndes, door Oswaldi zij op deze hartelooze vraag niet Pooidde, vervolgde hij: „Maar ik denk, [u het wel met mij eens zult zijn, dat, eerder Eva de leiding zelf in handen des le beter dat voor haar zal zijn. 13 zeker wel het beste, dat zij de nieuwe nmeid het eerst onder handen Bit r wi^e hem de voldoening niet geven. 7 e£n instemming van haar kant op die Jj®jOgen zijn houding te wettigen In %Sarvan ze' ze kalm: -Het ""ft. dat ik The Mill House zoo gauw aten. Maar ik ga een poosje bij een ^ynendin van me logeeren ik bedoel. 1)1 ik naar iets anders uitkijk en ik nu'-Zu We' °P een gunstig getuigschrift £.u 'wenen?" Ett Ze met een geheimzinnig lachje, k -*JJaar hen te kijken, doch met den L na.1r Ha Aiidün e naar de rivier, over den ouden Èd/^'^rvan zij was gaan houden ■oorJn zii haar zorg en toewijding, het daarvan zij was gaan houden toten 1ha< iï« Veel gewonnen had aan voor- ify schoonheid. v Prelti8 vinden," zij aar- ia vlj i maar keek hem daarna Ê^aat „ik zou het prettig vinden, mijnheer Raydon, als u nog maar niet over mijn heengaan wilde spreken, ik bedoel het dienstpersoneel of iemand anders, in de eerstvolgende dagen Want de nieuwe keukenmeid zou ons wel eens in den steek kunnen laten u weet. aat doen ze tegen woordig! En in dat geval. denk ik. dat u mij wel hier wil houden tot u een behoor lijke meid gevonden heeft?" „Ja, natuurlijk reken ik er op. dat u niet weggaat als de keukeumeid, die wij ver wachten. ons laat zitten! Wij moeten niets meer van noodhulpen hebben. Dat oneerlijke schepsel van verleden jaar noemde zichzelf een „noodhulp-keukenmeid" Dat was de reden, dat ik toen zoo weinig notitie nam van haar getuigschrift." „Dat wist ik met", merkte zij onverschil- li« op j Birtley Raydon ging opgewekter dan ooit van Adelaide Strain weg. en nadat hij naar de stad vertrokken was. ging zij naar de tuinkamer terug, waar zij in den Londen- schen telefoongids de nummers van twee degelijke plaatsingbureaux opsloeg Na veel ergernis en strubbeling kreeg zij aanfluiting met pen bureau dat zij als het beste beschouwde. De juffrouw, met wie zij sprak, luisterde niet bijzonder geduldig naar Adelaide's za kelijke. korte mededeel ing over den aard van de betrekking, waarnaar de dame huis houdster der Ravdon's zocht het salaris dat zij verlangde en tenslotte haar kundig heden Vlug. beslist klonk het antwoord: „Ik wil uw naam en adres heel graag in onze boeken zetten, mevrouw Strain maar ik moet u eerlijk zeggen, dal ik het de flauw ste hoop heb te zullen vinden wat u ver langt. Als u alle persoonlijke trots op zij wilt zetten en er drie maanden aan wilt beste den om een inderdaad eerste-klas keuken meid te worden, konden wij u onmiddellijk een goede betrekking bezorgen, mogelijk van tachtig tot honderd pond per jaar, hoe wel, zoo u zeker weet. de salarissen langza merhand naar beneden gaan." De chef van het tweede plaatsingbureau dat zij opbelde was nog minder voorkomend. „Beschaafd** dames, met de allerbeste re laties. nemen graag een betrekking aan als u bedoelt, mevrouw Strain, voor vijftig pond 'sjaars met kost en inwoning. De getuig schriften. die zooals u zegt. uw tegenwoor dige patroon bereid is u te geven, zouden werkelijk van héél weinig, zooal van eenige waarde zijn. Wat u zoekt vindt men uit sluitend door particuliere aanbeveling en dan nog komt zoo'n vacature hoogst zelden voor. Dat is, om zoo le zeggen, een uitzon deringsgeval, een ware „bof". Zeer ontwik kelde aantrekkelijke meisjes hebben nu zelfs moeite een vaste betrekking te vinden als typiste of secretaresse voor drie pond per week. zonder dat er sprake van kost en inwoning is. De markt is overvoerd van vrouwen van eiken leeftijd, stand en be kwaamheden. die betrekkingen zoeken. De eenige soort vrouwen, waarnaar groote vraag is zijn alle mogelijke dienstboden. Toen zij van de telefoon kwam, vervulde een smartelijke wanhoop elk hoekje van Adelaide Strain's gepijnigd hart De gedach ten aan haar kind. aan Gilly's bestaan thans en in de toekomst folterden haar möt een hevigen angst \fintlaw die naain flitste door haar brein, o zeker zij zou zich, als het noodig was tot hem kunnen wenden, dat zou haar éénige uitweg zijn. Maar het denkbeeld stuitte haar toch ook weer tegen de borst. Immers, hij was altijd Eva's vriend geweest, hij was dat ook nu; niet de hare. Zij had geen enkele aanspraak op hem. 't Eenige wat zij kon doen was zijn hulp in te roepen voor een tijd van voorbijgaande moeilijkheden, indien die tijd mocht komen HOOFDSTUK XIII „Zooals mevrouw Raydon zelf heeft verklaard, ontmoette zij Toen Eva dien morgen Waterloo Station uitwandelde, bleven meer dan één paar mannenoogen met welgevallen op haar mooi, jong figuurtje rusten. Ja, zij zag er echt als een jong meisje uit, in haar nieuw beige japonnetje en haar eenvoudig zwart klokvcrmig stroohoedje. Daar kwam nog iets bij. dat zelfs een gewoon vrouwen gezicht mooi kan inaken: zij zag er zoo stralend, zoo gelukkig uit Geen wonder, dat zij haar jeugd zoo sterk veelde en dat ook toonde, en dat zij licht- hartiger voortstapte dan sinds jaren, met die heerlijke chèque van drie duizend pond, keurig dichtgevouwen in het binnenzakje van haar vrij grooten. maar toch fijnen handtasch. die zij als huwelijksgeschenk had gekregen en waarin zij nu óók haar lijvigen bundel onbetaalde rekeningen had gebor gen. Eva Raydon hield heusch veel van haar man, en zij schrok allijd bij de gedachte, hoe kwaad hij zou zijn. zoo hij ma3r haif. ja zelfs voor een kwart ot de ontdekking kwam hoeveel schud zij had! Nu verkneukelde zij zich in het bewust zijn, dat hij er nooit iets van zou weten en zij bedacht hoe lief het toch was van Jack Mintlaw, dien goeden, gullen vriend, om haar zoo uit de nood te helpen, zonder iets in ruil te vragen. De lieve, beste Jack! Nooit zou zij zijn hartelijkheid vergelen, de fijngevoelde ma nier. waarop hij haar zijn gulle gave had aangeboden. Wat heerlijk en sprookjesach tig was het toch millionair te zijn! Haar stralend gezichtje werd wat bewolkt bij de herinnering dal Birtley een paar maal zoo vervelend had gedaan, tegenover menschen die haar sympathiek waren en die haar graag mochten Ditmaal moest zij heel voorzichtig te werk gaan; zij moest hem echt in den waan brengen, dat Jack Mintlaw meer zijn vriendschap zocht, dan de hare Eva holde bijna het groote station uit; vroolijk wipte zij in een taxi. Toen het por tier terdege was gesloten door een dienst man met een vriendelijk gezicht, maakte zij haar tasch open en zag op de chèque van Mintlaw, dat zijn bank was in Old Broad Street, Haar kopje uit het raampje stekend, riep zij den chauffeur het adres zóó opgewekt toe, dat de man zich omdraaide en haar met een begrijpend lachje aankeek Hij had niet dikwijls zoo'n fijn vrachtje als dit beeldje van een dametje! Terwijl de taxi voortzoemde. begon Eva eens na te gaan brrl wat een vervelend werkje welke bedragen zij alzoo schuldig was. bedragen waarvan haar man volstrekt niets wist. en eindelijk nam zij den bundel rekeningen en e<*n potlood uit haar tasch -»• begon zij de cijfers op de laatste bladzijde van haar elegant kalendertje op te schrijven (Wordt vervolgd)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1929 | | pagina 9