Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD, Dinsdag 19 November 1929
Derde Blad
No. 21375
INGEZONDEN.
DE VLUCHT UIT DE POPPENKAST VAN JAN KLAASEN EN TRIJNTJE.
Neusverkoudheid
RADIO-PROGRAMMA.
FEUILLETON.
jeheimzïnnige voetstappen
t yeranlwoordelijkheid der Redactie},
i riS a| of niet geplaatste stukken
ffordt niet teruggegeven.
werktijdenbesluit
VOOR WINKELS.
0 Redactie.
Jiouwingen van Uw bijzondoren
Lier over het Werktijdenbesluit voor
kt 1 Januari a.s. in werking
K-nen wel zeer duidelijk aan dat de
hg van deze regeling in de practijk
t zoo'n eenvoudige zaak is.
A wanneer de schrijver aan het slot
l artikel nu eens een voorbeeld van
rktijdregeling voor het personeel gaat
■uikelt hij zelf reeds direct door
aas in de week een arbeidstijd aan
1 van 12 uur. Ik zou niet gaarne
^jenen staan van den winkelier die
Kt opvolgt, want zooals Uw mede-
|in zijn uitvoerig overzicht terecht
jnjft, mag per dag slechts hoogstens
t: worden gewerkt, met uitzondering
i Zaterdag of een daarmede gelijk
waarop een werktijd van
[geoorloofd is. Derhalve 12 uur mag
te nimmer, daar het maximum 11
JDoch bovendien men is maar niet
■hel kiezen van een dag, zooals het
i ten onrechte doet veronderstellen,
s Zaterdag mag daartoe benut wor-
Jer voor Leiden zou dit nu wel niet
[kunnen, omdat alleen op dien dag
Ire sluitingsuur krachtens de ge
lverordening zulks mogelijk maakt,
lde omliggende gemeenten, waar een
verordening niet bestaat, is het
i belang daar de aandacht op te
re du9 zie'n dat Uw medewerker zelf,
it mag worden toch wel van de
op de hoogte te zijn, tegen de bepa-
n het Werktijdenbesluit reeds zon-
spreekt het wel van zelf, dat er
winkeliers heel wat gevonden
;orden, die niet in staat zullen zijn
t een volkomen in orde zijnde
jgeling voor hun personeel in
zetten. Het is dan ook te hopen dai
*dsinspectie den eersten tijd zich tot
van waarschuwingen zal beper-
lede zij intusschen de handen al
genoeg zal hebben,
irder het voorbeeld van Uw mede
lij het dan ook met de bovenge-
i rectificatie, slaafs gevolgd zal wor-
dus aan de e'ischen van de praktijk
meen ik ernstig te mogen be-
Naar het schijnt is er bij die
algegaan van een avondsluiting op
ijl te dezer stede de verordening
lelsluiting daarvoor 8 uur aangeeft
one werkdagen. In de praktijk
i zich in den regel ook daaraan,
winkelier en een enkele branche
een vroeger sluitingsuur, doch dit
inderingen. Uit wat ik vendor zo°
:n tijd uit middenstandskringen
ïomen, gevoelen er inderdaad wel
winkelie'rs voor een 7 uur-
doeh, voor zoover ik het kan beoor-
:ht verreweg de meerderheid aan
van den bestaanden toestand en
•n dus bij het geven van een voor
in de praktijk zou kunnen worden
zich ook te baseeren op de
iting van 8 uur. Tengevolge hiervan
slaatje van Uw medewerker ingrij-
:n te worden gewijzigd. Iminers
niet volstaan met er eenvoudig een
lie plakken, omdat dan de 9 1/2-urige
RECLAME.
werkdag weer wordt overschreden, doch
bovendien komt men dan weer voor het ge
val dat langer dan 5 1/2 uur achtereen ge
werkte?) wordt en dus een half uur rusttijd
moet worden gegeven. Dit zal dus noodzake
lijkerwijs het invoeren van een 2de rust
pauze met zich medebrengen en zoodoende
de in Uw blad gegeven regeling onherken
baar veranderen.
Rn is men eenmaal met het veranderen
bezig, dan zal de winkelier aan dio middag
pauze van 11/2 uur wel gaan tornen. Uw
medewerker geeft wel te verstaan, dat zoo'n
middagsluiting ook voor den patroon zoo
goed is, doch ik geloof niet dat er één win
kelier iets voor zou voelen dien raad op te
volgen. Misschien dat met veel moeite, pro
paganda en overleg een meerderheid te vin
den zou zijn voor een verplichte sluiting
gedurende een half of een heel uur wel
licht, doch voor langer in geèn geval, het
geen wel zeer begrijpelijk is, wanneer men
bedenkt dat over het algemeen tusschen
12 en 2 uur de kantoren en scholen gesloten
zijn en de daaraan gebonden personen bij
hun van en naar huis gaan in die middag
uren tevens de gelegenheid benutten om hun
inkoopen te doen.
Een aigemeene sluitingsperiode van 1 1/2
uur omstreeks dien tijd is dus niet door te
voeren. De patroon zal derhalve het ver
plichte 1 1/2 uur rust voor zijn personeel bij
voorkeur zoo. regelen dat slechts een klein,
gedeelte daarvan tusschen 12 1/2 en 2 uur
valt, waarbij hij dan rekening heeft te' hou
den met het voorschrift dat het niet mag
beginnen voor 111/2 en niet mag eindigen
na 3 1/2 uur. Waar te voorzien valt, dat in
vele zaken de patroon met het oog op de
speciale gesteldheid van zijn bedrijf dit he"el
verschillend zal vaststellen, is een uniforme
sluitingstijd niet te verwachten.
Als een geschikte ochtend voor aigemeene
sluiting geeft Uw medewerker voort9 aan
den MaandagochtendI Ongetwijfeld zullen
er verschillende zaken zijn waar dit valt toe
te passen zonder veel bezwaar, doch aan den
anderen kant is er een zeer groote categorie,
waarbij dit integendeel juist volmaakt on
mogelijk is.
Met name doel ik hier op de consumplie-
zaken. Dei hier ter stede wel zoo ongeveer
algc-tmeen toegepaste Zondagsluiting, met
uitzondering van de banketbakkerswinkels
en dergelijke bedrijven, heeft tengevolge dat
de gewoonlijk aan spoedig bederf onder
hevige verbruiksartikelen reeds des Zater
dags worden ingeslagen. Hoe veel hiervan er
uit zal zien, waneeer het in een hittegolf-
periode des Maandags tusschen 12 en 2 uur
moet worden geconsumeerd, is zonder na
dere toelichting wel te begrijpen. En andere
gevallen en omstandigheden laat ik nu nog
maar buiten beschouwing. Een uniforme
sluiting op Maandagochtend is om al deze
redenen dus wel totaal uitgesloten. Bepaalde
voorkeur voor een anderen ochtend of mid
dag bestaat er bij mijn welen niet Sommi
gen daarentegen hebben hevige bezwaren
tegen een ochtendsluiting, anderen achten
de middagsluiting funest voor hun bedrijf.
Ook wat dit punt betre'ft lijkt mij du9 het
verkrijgen van een eenvormige regeling on
mogelijk.
En tenslotte dient men bij dit alles nog te
bedenken, dat een zeer groote categorie van
winkeliers met dit heele besluit niet te
make-p heeft, door dat men zonder winkel
personeel werkt of uitsluitend met behulp
van familieleden. Jloe groot die groep ie,
weet geloof ik niemand, ipaar ieder die zich
den werkelijken toestand voor oogen stelt zal
moeten beamen, dat deze zooal niet de
meerderheid, dan toch een zeer groote min
derheid vormt. En om nu deze in verband
met de inhering van een besluit dat op hen
in het geneel geen betrekking heeft, de
overlast van bovendien zeer ingrijpende
arbeidsbeperking aan te doen, lijkt niet ver
antwoord. temeer niet nu er vooruitzicht be
staat op een winkelsluitingswet, waardoor
velen van hen misschien toch al erg zullen
worden gedupeerd. De noodzakelijkheid van
eenigerlei regeling van gemeentewege in
verband met'dit Werktijdenbesluit acht ik
dan ook nog niet aanwezig. Een uitzonde
ring hierop ware wellicht te maken voor de
sluiting op Zaterdagavond. Inderdaad gaan
er veel stemmen op om de 11 uur sluiting te
vervangen door een op 10 uur. Ook nu, ge
83. Uit het struikgewas te springen, was H werk van
oen oogenblik, de wilden schreeuwden wanhopig, stonden
als verlamd van schrik. „De groote geest moest het wel
wezen, die zoo plots voor hen verscheen. En de andere was
wis zijn dienaar, ringen dtoeg hij aan zijn been."
84. De wilden door schrik bevangen, wierpen zich smee-
kend op den grond, de kamerheer met de geschenken,
bevend voor Jan en Duimpje stond. Jan had zijn zwaard
geheven, de zwarten dreigend met den dood, hoog uitge
rekt was de Lange, leek de zwarten vrees'lijk groot.
heel onverplicht wordt dit door velen reed9
gedaan. En indien werkelijk mocht blijken
dat in de betrokken organisaties en daar
buiten de wenschelijkheid hiervan over het
algemeen wordt gevoeld, dan ware de gele
genheid gunstig nu. zij het dan ook slechts
m zijdelingsch verband met het werktijden
besluit, tegelijk met de invoering daarvan
bij gemeentelijke verordening de winkel
sluiting op Zaterdagavond 10 uur te bepalen.
Hoogachtend.
Mr. A. J. ROMIJN.
Onze bijzondere medewerker schrijft:
Inderdaad is de berekening der uren in
het voorbeeld onjuist ten aanzien van den
Zaterdag; een juiste regeling zou zijn: vier
dagen van 8 1/212 1/2 en van 27 1/4 en
1 dag van 27 en den Zaterdag van 8 1/2
12 1/2 en van 29 1/2 (onder aftrek van
een half uur rust). Overigens is het voor
beeld m het artikel geenszins genomen om
zonder meer gevolgd te worden, doch is het
geheele slot van het artikel bedoeld als aan
sporing voor de winkeliers om èn ten gerieve
van het publiek èn in het belang van hen
zelf te komen tot eene urtiforme regeling.
Een zoodanige regeling brengt vele moeilijk
heden met zich mee, hetgeen ook reeds uit
de beschouwingen van den inzender volgt
en daarom is het zeker gewenscht. dat óf
organisatorisch óf van gemeentewege naar
een oplossing wordt gezocht.
RECLAME.
HET O. M. EN DE
ONBEWAAKTE OVERWEGEN.
M. de Redacteur
In Uw blad d.d. 16 dezer, volgde ik
met belangstelling het verslag van de zit
ting der Rechtbank te Assen, betreffende
hot spoorwegongeluk onder de Gemeente
Havel-te, d.d. 5 September 1.1.
Tot 'mijn groote verwondering las itó.
dat. de eisch van het O. M. gegrond was op
„het doen ontstaan van gevaar door me
chanische kracht".
Naar aanleiding hiervan vraag ik mij
zelf af, in hoeverre zijn de personen, welke
over het al of niet bewaken der spoorweg
overwegen te beslissen hebben, op denzelf
den grond strafbaar, daar zij toch ook,
door het beslui-t, de overwegen niet te doen
bewaken, .gevaar doen ontstaan door me
chanise he kracht".
Buitendien, waar blijft de locpassing der
veiligheidswet, welke somwijlen zoo streng
wordt doorgevoerd, dat het bijna ondoenlijk
is. met werkbanken c.d., naar behooren
te kunnen werken.
U. M. de R. dankend voor de verleen
de plaatsruimte.
Abonne
heeft, wanneer men ze verwaarloost,
dikwijls bronchites of keelontsteking
ten gevolge. Doodt den kiem on
middellijk door F o r m a n. De
neus krijgt direct lucht; opzetten en
gloeien van het gelaat, hoofdpijn en
de' lastige slijmafscheidingen hou
den op. Forman is in alle Apo
theken en Drogisterijen verkrijgbaar.
Vraagt niet naar „een middel tegen
verkoudheid", doch eischt „Forman"
voor den prijs van 45 ets. per doos.
7373
VCOR WOENSDAG 20 NOVEMBER.
Hilversum, 1071 M. (Van 12.00—6.00 n.m.
298 M.) 10.0010.15: Morgenwijding
12 152.00: Concert door hol AVRO.-K
tet 2.003.00: Radio-Kinderkoorzang
3.00-1.00: Naaicursus 4.004.30: De
voornaamste studic-muziek voor piano. Een
cyclus in stijgende lijn uitgevoerd door
Egbert Veen. Toelichting door Louis Schmidt
5.006.00: Dinermuziek uit het Café
„Moderne" te Amsterdam 6 30 Koersen
Vaz Dias 6.457.15: Cursus Ilaliaansch:
Beginners 7.157.45: Cursus ltaliaan9ch
Gevorderden 8.01AVRO.-Radio Tooneel.
Opvoering uit de' studio van „Lady Winder
mere's Waaier". Spel in vier bedrijven van
Oscar Wilde. De Haarlemsche Tooneelclub
0.1 v. Kommer Kleijn Na ol'oop: Persber.
Daarna Dansmuziek uit Cabar.-t „La Gaite"
te Amsterdam 12.00: Sluiting.
Huizen, 1875 M Uitstl. NCHV.-Uilz.
81.5—9.30: Concert 10.30—11.00: Zie-
kendienst 11.0011.30: Gramofoonmu-
ziek 12.302.00: Concert. Viool, fluit,
piano en orgel 2.002.45: Concert. Zang,
viool en piano 2.453.15 Lezen van
Christ. Lectuur 3.154.15: Voortzetting
concert 4.155.00: Gramofoonmuzitk
5.006.00: Kinderuurtje 6.006.30: Gra-
mofoonmuziek 6 307.30: Cursussen
Ncd. Technicum - 7.308.00: Causerie
over: Vitaminen in pluimveevoeders en
hunno grondstoffen 8.008 30: Be-
stuursmededeelingen door den NCRV.-Voor
zitter 8.30: Uilzendavond uit den Haag.
Sprekers zangvereen. en orkesten. Na af
loop: Persberichten.
Daventry, 1554.4 M. 10.35: Morgen
wijding 11.05: Lezing 11.20—12.20:
Gramofoonmuziek 12.20: Concert. M.
Michell (alt). A. üuxbnry (tenor) 12.50:
Gramofoonmuziek 1.202.20: Orkest
concert 2.45: Berichten 2.50: Uitzen
ding voor scholen 3.20: Lozing 3.50:
Lezing 4.05: Concert. V. McLean, (piano)
Strijkkwartet 5.05 Concert op cinema-
orgel 5.35: Kinderuurtje 6.35: Nieuws
berichten 7.05: Piano-recital 7.20:
Lezing 7.45: Lezing 8.05: Pianoreci
tal door E. Bartleft en R. Robertson 8.35:
„Typhoon" van Joseph Conrad 9.20:
Nieuwsber. 9.35: Lezing 9.55: Nieuws
berichten 10.00: Concert. E. Burfond (so
praan), orkest 11.00: Lezing 11.20
12.20: Dansmuziek.
Parijs „Radio Paris", 1725 M. 12.50
2.20: Gramofoonmuziek 4.05: Concert.
Orkest en soli 6.55: Gramofoonmuziek
7.25: Gramofoonmuziek 7.20: „De Bar
bier van Seville" van Rossini.
Lanoeiiberg, 473 M. 6.207.20: Gra
mofoonmuziek 8.259.20: Evangelische
morgenwijding 12.201.50Concert.
Orkest, sopraan en cello 3.505.20: Con
cert. Strijkkwartet, sopraan en piano
6.35: „Der Ackermann aus Böhmep" van
Joh. v. Saaz 7.509.10: Uit Berlijn:
„Vom Leben". Op. 57., J09. Matthias Hauer.
Koor, orkest en soliste
Kalnndborg, 1153 M. 2,504.50: Or-
keslconcert 7.358 35: Orkestconcert
9 3510 00: Concert. Zangeres en pianq
10.0010.25: Cello-recital.
Brussel, 508.5 M. 5.20: Trioeoncert
0.50: Gramofoonmuziek 8.35; Copcert
Orkest en zang.
Zeesan (1635 M.) 6.20: Lezing 8.15:
Klokkenspel en morgenwijding 11.20:
Orkestconcert 1.20: Concert. Vocale- en
instrumentaio solisten 2.20: Orkestcon
cert en toespraken. Daarna: Concert door
lustrum. Kwintet 5.207.20: Lezingen
7.50: „Vom Leben". Op. 57. Poëtischs
lezing met muziek. Orkest, koor en spreek
ster.
RECLAME.
H. P. H. KEEREW££f4
BEGRAFENISSEN Tal s4l
AUTO-TRANSPORT
Aalmarkt'16. CREMATIE
4762
faseerde verlating uit het Engelsch
|Tan Mevrouw Belloc Lownde9,
door Oswaldi.
[p'Otsoling geeft het zien van haar
Gilly, die zoo blij rondkijkt, onbe-
ran het schromelijk onrecht, dat hem
'•Jlcn staat, de ongelukkige vrouw
[al zonderlinge, lichamelijke gevoel.
p5 het misschien zwakte? evenals
onderhoud met Eva, toen die haar
pjezejd, dat gevoel alsof haar beenen
fcrk! ze ^aar zuMen begeven,
f 5'p8t van haar leven brengt het
I n Gll'y Adelaide een zekere benau-
1jrgug^p; en haar brpin begint
toste k'n' *e v*u*' wan* ^aar
j hrandl een hevig, ondragelijk
onrechtvaardigheid.
1 eenden sloel in de kamer zinkt
IC on °Pnieuw wordt het haar duide-
I ji, p;^"UWe''jk het toch is, dat een
u y Raydon de macht bezit om
^oen stiekem, stom,
J Lwaad in zijn bekrompen-
bilo? ^air lachte over naar Eva
fca isV\^en^e, vertroetelde vrouw,
r* ff A rzien'oheid zoo goed, zoo
It*/? gewee9* voor Eva, en zoo
^Va al'C9' wat 0011
t n verlangen, óók de gevaar-
wS? onschatbare gave om de
x n2 9P te wekken van elk
L'v? Van den goedhartigen Jack
bekrompen, zelfgenoegza-
Birtley Raydon.
Jack Mintlaw? Wat zou een huwelijk
van Eva met Jack Mintlaw een verschil
hebben uitgemaakt in het leven van haar en
haar kind! Als Eva maar tevreden was ge
weest met het prettige, zorgelooze leven in
Londen, dat zij 9amcn met haar leidde, in
plaats verliefd te worden on een zorgeloozen
egoïst, die het een ieder in zijn omgeving
lastig maakt.
Wat is dat ineens? Nu sluipt een zonder
linge gedachte in het koortsachtige brein
van de vrouw, die daar in de verlaten apo
theek zit het is alsof iels. buiten haar om,
die gedachte aan haar opdringt. Als Birtley
Raydon eens niet langer de wereld kon pla
gen. als hij eens verongelukte, bij voorbeeld,
als hij dezer dagen den dood had gevonden,
teen hij op den ochtend naar het slation
reed in zijn auto, dan. o. zeker, zou Eva
met Jack Mintlaw trouwen....
Ja. dat is wel een zonderling denkbeeld,
dat haar bezig houdt, haar niet meer los
laat. en, nog vreemder, haar. opzweept.
Als een automaat bijna, staat Gilly's
moeder van den harden stoel op, waarop
zij al dien tijd heeft gezelcn en loopt naar
den anderen kant van het vertrek, waar de
medicijnkast staat, met de deuren wijd open.
Vroeger heeft zij die kast al pens# open ge
zien. en met groote belangstelling dc Tij
stopflesschen bekeken. En toen had zij met
de geleerde juffrouw Jameson een heel inte
ressant gesprek gehad, over de werking op
het menschelijk lichaam, langzaam en snel,
van sommige gevaarlijke geneesmiddelen en
vergiften.
Nu herinnert zij zich ineens, dat juffrpuw
Jameson enkele toelichtingen gaf, en terwijf
zij thans opnieuw de strekking er van val,
blijven haar oogen hangen aan een donker
blauwe flesch. Op die blauwe flesch is een
wit etiket geplakt, met in gitzwarte, gedrukte
letters het simpele woord: Arsenicum,
Waarom kijkt, mevrouw Strain nu plotse
ling naar links, naar de deur?
De deur slaat open en de gang is verla
ten, doodstil. Alice, de meid, is ongetwijfeld
heel aan hel andere einde van het lange,
lage gebouw.
Nu slaat zij een blik naar rechts, door het
raam zonder gordijnen en ziet naar de twee
figuren, van haar vriendin, juflrouw Jame
son, en van haar kleinen jongen, Gilly in
den moestluin staan, in do verte, aan het
andere einde van het grasveld.
Om do beide menschen heen is het Pe-
kingeesje, het kleine hondje van de apothe
keres. Toe-Toe aan het ravotten.
Met ingehouden adem luistert zij. Maar er
doet zich niet het minste geluid hooren in
de stille atmosfeer. De jonge dienstbode en
zij. Adelaide, zijn ongetwijfeld de eenige le
vende wezens in het ziekenhuis.
Eindelijk, alsof een onbedwingbare macht
van buitenaf er haar toe drijft, strekt zij de
hand uit en neemt zij de blauwe 9top-
flesch van de kastplank. Zij zet do flesch
neer op de tafel, draait den stop er af en
grijpt dan een leege enveloppe, die daar'
ligt
Adelaide Strain zou niet hebben kunnen
zeggen, of zij vijf minuten, dan wel een
kwartier in de apotheek was geweest. Maar
van zelf sprekend, werd haar die vraag nim
mer gedaan, want niemand, behalve de
dienstbode, die het al heel gauw vergeten
was, wist. dat zij in het gebouw wa9 ge
weest. dien morgen van den vierden Sep-,
lember.
In ieder geval had zij zich er niet lang
opgehouden, want toen zij door het raam
zag, dat juffrouw Jameson en Gilly waren
begonnen langzaam over het grasperk naar
het huis terug te wandelen, haastte zij zich
de leege gang in en liep de buitendeur uit,
die zij zachtjes achter zich dichttrok.
Een oogenblik stond zij doodstil op liet
klinkerpad. Haar hart bonsde hevig. Was
zij het wel, Adelaide Strain, die daar even
zoo iets krapkzinnigs gevaarlijks had ge
daan? Zij voelde grooten lust, om de kleine
enveloppe, waarop zij haastig, met potlood,
haar eigen naam had geschreven, uit haar
versleten handtasch te nemen, en den in
houd naar alle windrichtingen te ver
strooien. Ma^r tegelijk bedacht zij, dat juf
frouw Jameson's hondje. Toe-Toe. een bijna
menschelijk belang stelde in alles wat hij
op den grond tegenkwam.
Neen, zij moest het noodlottige goedje
wegdoen op een plek, waar het mensch
noch dier kwaad kon doen. En toch, het be
zit er van gaf haar een zeldzaam bewustzijn
van stille kracht. Zij gevoelde zich al veel
beter, nu zij, zooals men zegt, er in geslaagd
was, ..tot zich zelf" to komen. Zelfs was in
haar bezwaard hart eenigermate de moed
teruggekeerd. Maar zij was op een belang
rijk punt van plan veranderd.
Zij was dien morgen hier, naar het pa
viljoen ziekenhuis gekomen, om haar goodo
vriendin, juffrouw Jameson te vertellen, dat
de Raydons haar de betrekking hadden op
gezegd. Maar nu besloot zij, nog een poosje
te zwijgen. Zij had nog een week. vóór zij
Mill House zou verlaten, en in een week
kon nog heel wat gebeuren. Zelfs zoo'n
nietig voorval als dat met de nieuwe keu
kenmeid, waarvan alles op The Mill House
scheen af te hangen, onze moderne dienst
bode is er toe in staat kon maken, dat
zij, Adelaide Strain nog moest blijven, tot
dat er een andere keukenmpid was gevon
den door haar was gevonden.
Eva was als een kind, wat betreft de lei
ding en den gang van het huishouden. Ray
don zelf had indertijd de vrouw laten komen
en aangenomen, wier oneerlijkheid tenslotte
had geleid tot de aanstelling van Eva's oude
vriendin als huishoudster op The Mill
House.
Nadat zij vlug het smalle pad langs den
mpur van het buitenhospitaal had afgeloo-
pen, ontmoette zij het tweetal, vóór zij den
hoek van het gebouw omsloegen. Toen 4de-
laide vlak voor de Tijzige, grijze dame en
haar kleinen metgezel, Gilly, stond, stak
deze zijn smoezelige hand in zijn zak en
haalde er iets uit, dat hij met een vroolijken
kreet omhoog hield.
„Mammie? Kijk een9! Een tien shilling
biUet, en dat mag ik uitgeven, zooala ik
zelf wil
„Ja" stemde juffrouw Jameson vrien
delijk glimlachend, zacht toe „dat is een
geschenk van mevrouw Birtley Raydon! Ze
was met de auto daarstraks op weg naar
hel station en omdat ze een paar minuten
tijd had, kwam ze even aan, om Gilly te
zien en gaf hem dat tien shilling biljet,
voor de aardigheid. Lief van haar, vindt u
niet?"
„Ja zrker." zei Gilly's moeder zacht,
„Eva is altijd vriendelijk en gul geweest,
ook toen we vroeger samen in Londen
woonden ik bedoel, vóór dat ze her
trouwd was. Ik denk, dat zij nu de kans
waarneemt om vriendelijk te zijn als
haar man er niet bij is."
Het was meer alsof zij tol zich zolf, dan
tot haar vriendin sprak. Juffrouw Jameson
vond het wel niet prettig. Adelaide zoo iets
te hooren zeggen, al was het dan nok waar,
nu het kind er hij was. maar, Birtley Pay-
don kennende, hield zij zich in.
De eigenaar van The Mill House gaf na
melijk jaarlijks een bijdrage aan het buiten-
hosni(aal van één guinje, of een en twintig
shilling.
(Wordt vervolgd).
