Vóór het inzeepen
PUROL
m Buitenl. Weekoverzicht.
BRIEVEN UIT BERLIJN.
llfw
LONDENSCHE BRIEVEN.
middag werd besteed met het nagaan vaa
het ontzaglijk aantal documenten, dat de
tafel van den President passeert. Eiken
da-g werden die alle afgedaan.
Voor het diner werd weer een wandeling
gemaakt, gevolgd door eenige gymnasti
sche oefeningen aan de werktuigen, welke
in mijn kamer warenopgesteld. Wij zet
ten ons tegen zeven uur aan tafel en na
drie kwartier werd het werk hervat met
mijn stenograaf, dat tot tien uur duurde.
Natuurlijk waren in deze dag-indeeling
vele variaties, maar dit was do gewone
regel.
De bureaux van het ilte Huis e4aan
onder de directie van den secretaris van
den President. Zij vormen het centrum van
een werkzaamheid, welke zich over do
gansche wereld uitstrekt. Eiken dag komen
er rapporten in van de hoofden der depar
tementen, uit verafgelegen bezittingen, en
van buiteclaiukche diplomaten en consu
laire agenten, over den ganschen aardbo
dem verspreid. Een ma^sa brieven, van
het Congres, de Staatsambtenaren en ook
uit de burgerij komt voortdurend binnen.
Dat cijfer bedraagt vaak twee duizend
stuks per dag. Veel daarvaa wordt dade
lijk doorgezonden naar het departement
waartoe het behoort, dat dan aan den
schrijver een antwoord toezendt. Andere
brieven worden gezonden naar verschillen
de leden van den staf der bureaux en en
kele worden den President voorgelegd. Al
{cekendr ik vele brieven, ik dicteerde er
niet veel. Wel gaf ik in korte woorden het
antwoord aan, maar ren van de secre
tarissen 6telde toch het antwoord samen.
Een gToot aantal foto's werd mij steeds
toegezonden om daar mijn handteekening
onder te plaatsen, en een voortdurende
stroom van autografen werd gezonden aan
allen, die er om vroegen.
Dinsdags en Vrijdags vergaderde het
Kabinet om half elf. Dat giDg altijd zeer
informeel toe. Aan elk lid van het Kabinet
werd dan de vraag gesteld of hij ook cenig
vraagstuk aan den President wilde voor
leggen. Toen ik yoor de eerste maal zoo'n
vergadering bijwoonde met President Har.
'ding, bij het begin van een nieuwe zit
tingsperiode, waren die vraagstukken vrij
talrijk. Later venminderden zij in aantal,
daar ieder lid van het Kabinet zich beter
in staat ging voelen om zijn eigen proble
men op te lossen. Na een volkomen vrije
discussie, maar altijd zonder dat er ge
stemd werd, was ik gewoon te zeggen,
welke beslissing er genomen moest worden.
Er behoefde nooit verschil van meening
te wezen in mijn Kabinet en dat was ook
nooit heb geval. Daar het niet de plicht
van d<o leden was elkaar advies te geven
maar om den President te raden, konden
zii onderling niet van gevoelen verschillen.
Maar zelden aanvaardde ik hun aanbeve
lingen niet. Somtijds verlangden zij be
schikkingen, welke verder gingen dan de
staat van de schatkist veroorloofde, maar
zij allen werkten op de meest hartelijke
wijze samen tot een economisch beheer en
zij waren tevreden met het bedrag dat ik
hun kon toestaan.
Mijn persoonlijke sociale plichten in het
"Witte Huis beperkten zich tot een ontbijt,
dat werd bijgewoond door vijftien of vijl
en twintig leden van bel Huis en den Se
naat en anderen, die zich om 8 uur 's mor
gens aan mijn tafel schaarden om deel te
nemen aan een maaltijd, welke eindigde
met tarwe-brood en ahornstroop. Geduren.
'de de laatste zitting van het Congres noo-
digde ik alle leden van den Senaat, al dc
voorzitters en vooraanstaande democrati
sche leden der commissies van het Huis, en
ten slotte ontbeet ik met dc ambtenaren
van beide Huizen van 't Congres. Ofschoon
wij daarbij geen besprekingen voerden
'over zaken van openbaar belang, waren
deze ontbijten bevorderlijk aan een goede
kameraadschap, welke ongetwiifeld van
heilzamen invloed was op dc behandeling
van zaken van publiek belang.
RECLAME.
Als gij U moeilijk scheert omdat Uw huid
gauw stuk gaat en pijn doet, dan kunt
gij dit geheel voorkomen, indien gij vóór i
het inzeepen de huid even inwrijft met I
slechts een weinig 2168
Tredesklanken met uitsonderingen
De „groeten hebben Genève verlaten;
bijeen zijn thans de diverse commissies van
den Volkenbond, die naarstig haar best
doen verschillende aangelegenheden, die
reeds tang aanhangig zijn, naar behooren
tot een oplossing te brengen. En zulks, naar
het zich laat aanzien, niet zonder kans op
succesl Tot het laalsle toe toch is daar Ie
Genève de vredesidee gepropageerd en ge
steund op een wijze, die werkelijk hoop doet
koesteren voor de toekomst. Een pessimist
kan ons tegenwerpen, dat bepaalde grond
slagen nog niet werden gelegd en in zekeren
zin is dan het gelijk aan zijn zijde. Het is
gebleven bij verklaringen en toezeggingen,
maar niettemin stemmen deze in de gege-
\en omstandigheden hoopvol Meer was op
dit oogenblik niet te verwachtenl Briand's
Vercenigde Staten van Europa zijn ter tafel
gebracht en hebben platonische verzeke
ringen van toegenegenheid ontvangen; spe
ciaal van de zijde van Slresemann, hetgeen
hem van Fransehe zijde zeer hoog wordt
aangerekend!
Mc Donald heeft bovendien niets nage
lalen om de ongerustheid in Frankrijk over
liet optreden van Snowden in Den Haag weg j
te nemen. Hij verzekerde uit den Ireure, dat
Engeland's houding ten opzichte van den
vroegeren bondgenoot in wezen niet is ver- I
gnderd, dal te Den'llaag niets is gedaan
1
dn» een rechtvaardig opkomen voor rechten,
die niel konden worden aangetast gelaten
en dal thans, nu deze zijn verzekerd, nie
mendal de goede verstandhouding meer in
den weg slaat
Met een gerust geweien mag verklaard,
dal de algemeene loestand in ons werelddeel
zelden ot nooit zich zoo bij uitstek gun-
slig voordeed als momenteel het geval is.
In Zuid-Amerika begint zich ai een be
weging af ie teekenen om Briand's voor
beeld te volgen en te streven naar een
tereenigde Staten van Zuid-Ainerika! Toch
schuilt daarin één gevaar, n.)> als bedoeld
zou worden aldus Ie vormen groole staten
bonden met het doel om elkaar te bestrij
den, zij hel ook economisch. Gelukkig wor
den daaromtrent de meest geruststellende
verklaringen afgelegd, die ernstig gemeend
zijn!
Een idee opperen hetcelent uil den aard
der zaak nog niet de verwezenlijking en
daarom zal men geduld moeien oefenen!
Zooals men al zoo lang doet ten aanzien
van de ontwapening. De laatste bijeenkomst
in deze materie was zelfs weinig minder
dan een volslagen mislukking trots de po
gingen dit Ie maskeeren. Doch ook hier ver
schijnen aan don horizon der mogelijkhe
den nieuwe gezichtspunten Meer cn meer
dringt door de waarheid van als go den
vrede will, rust u dan ten vrede; in plaats
van liet oude si vis pacein. para helium!
in de allereerste plaats geldt voor de ont
wapening ter zee de kans op beterschap.
Zona Is men weel, heeft Mo Donald vanaf
hel eerste moment, dat hij opnieuw aan
het roer kwam. zich gespannen voor den
vredeswagen en terstond met Amerika be-
sprekingen ingeluid over verdere beperking
van bewapening ter zee; hij vond aan de
overzijde van den haringvijver een gewillig
gehoor en het laat zich aanzien, dal wel
dra mededeeling zal kunnen worden ge
daan van volledige overeenstemming tus-
schen heide groote Angel-Saksische zee
mogendheden. Vermoedelijk zal het nu te
gen hel einde van deze maand bepaalde
bezoek van den Engelschen premier aan
Washington voeren tot het nagestreefde
doel en zal dan binnen afzienbaren lijd een
conferentie mot de overige betrokkenen
mogelijk zijn. Men spreekt al van December!
In Engeland heelt Labour nog nimmer
zoo sterk gestaan, zoodat bij een nieuwe
verkiezing de kans op een volstrekte meer
derheid voor Labour heusch niet gering zou
zijn te achten! Ot dit misschien een der
redenen is, dal in de partij der conserva
tieven de tegenzin tegen de leiding van
Baldwin groeiende is en eenige leidende
kopstukken vooraanstaande plaatsen in de
industrie hebben aanvaard?
Wel toevallig is, dat juist op dit belangrij
ke moment in Amerika e?n ernstig onderzoek
is geopend naar het drijven van een „oor-
iogspropagandist". Een der officieele ver
tegenwoordigers van Amerika op de bij
eenkomst te Genève van twee jaar geleden,
William Shearer, zou daar in opdracht van
inrianghebbende sche TS'oïwmaatschappvjen
hebben geijverd voor e>n mislukking van de
ontwapeningsplannen en met succes! Deze
zeer onverkwikkelijke zaak, die zeker ren
grondig onderzoek wettigt, i* pan het rollen
gekomen door een eisch van genoemden
.Shearer tegen drie maatschappijen om ver
goeding voor bewezen diensten, Welke sou
den hebben bestaan uit het tegenwerken
der vredesgedacliten en liet bevorderen van
een ongebreideiden vlootbouw. Het is wel
een vreemd, maar daarom nog niet onge
rijmd iets, geldt op de belangen, die op het
f[«l staan! Het dwingt de volkeren meer
dan ooit op hun hoede te zjjn!
In tegenstelling tot al deze den vrede gun
stig gestemde berichten, blijkt in liet Verre
Oosten de situatie minder rooskleurig dan
aanvankelijk mocht worden aangenomen. De
Chineesche toezegging van terugkeer op den
Oosterspoorweg tot de vroegere toestanden, is
weer eens echt Chineeseh geweest, m.a.w.
een leeg gebaar dat niet ernstig gemeend
was Tengevolge daarvan dure.n de grens-
incidenten met onverminderde heftigheid
voorl en aldus de kansen op ren oorlog,
hoe gering overigens nok. En eveneens in
tegenstelling met vredesgeruchten aton-en
de bomaanslagen, den laatsten tijd in Duitsch-
land t«nen regeeringsgebouwen gericht, al
waren "dit ook slechts vijandige daden van
aiieen b'nnm'a ds-he het ekeiis He's 'ij t
dat de politie er thans in geslaagd ie, de
daders te ontdekken in uiterst rechtsehe
kringen, die ook verantwoorde'iik waren voor
den moord op Ralhrpau: zij ziin wel zeer
nil hel evenwicht -pMngC"Zij vergoten,
dat met geweid 7e'fs een rechtvaardige raak
niet is te redden.
(Van onzen correspondent).
Berti.in. 7 September.
Eigenlijk had ik u van de hitte in Duitsch
land willen' vertellen, een hitte-periode
van... zeven weken (u weet wel, ook bij u
was het warm), die ons temperaturen van
ten slotte ."«2 gr. Celsius in de schaduw ge-
bracht heeft, zonder een aasje wind. Zoo
dat wc als menschen zonder energie door.
de dagen heen suften. Ik had u willen ver
tellen, wat dat voor een leven is, in zulk
een tropenhitte midden in de huizen&cf j
van een millioencnstad, waar dc warmte,
.als er geen wind is, niet uit wil wegtrek
ken; ook 's nachts niet. Een reeks voor
beelden had ik klaar liggen, om u van
onze wanhoop een denkbeeld te geven. Een
statistiek van ongelukken, die uitsluitend
aan deze waanzinnige temperaturen te
danken waren. Een overzicht van het ver
voer van rampzalig geworden stedelingen
naar de bos&chen cn meren in den omtrek.
Ik had een beschrijving gereed van de
volksbadcn. waar op sommige uren van
den dag, als in Wannsee... 80.000 men
schen, mannetjes en vrouwtjes, grijzen ei.
kleuters, door eenplaat en om dan onder het
lommer" der denneboomen dc afkoeling
zoo lang mogelijk vast te houden. U kunt
me op mijn woord gelooven, dat ik ook
een reeks van schetsjes voor u gereed had,
die me het tentleventje der jonge sport-
geestdriftigen in de pen gegeven had. Een
reeks pikante gevalletjes, die ik u naar
beste krachten zoo kiesch voorgezet zou
hebben, dat u wellicht om „meer'* ge
vraagd zou hebben.
Maar nu is met de temperatuur opeens
mijn plan veranderd.
Het is niet warm meer. Het is heerlijk
koel. We kunnen 's avonds al 'n ,,over-
gangsjas" verdragen. Onze energie is te
ruggekeerd. De tenten in het boech zijn
dichtgevouwen, de baders komen met blau
we neuzen en handen uit het water terug
en de kellners der buitentuinen kunnen bij
gebrek aan klanten elkaar bedienen.
Ik schrijf niet meer over de hitte. Bea
veel te blij, dat ik aan andere dingen
denken kan.
Bijvoorbeeld aan het nieuwe theatersei
zoen.
U weet. toch immers, dat. nergens ter
wereld beter eomedie gespeeld wordt dan
in Berlijn 1 Vraagt, u dat maar aan onze
vaderlandsche acteurs, die om den haver
klap hierheen komen om nieuws te zien
en het voor Nederland aan te koopen.
Louis dc Vries is nog hier. cn Ohri&piin,
de jongere, was hier kort geleden. En Cor
van der Lngt pleegt, ook den weg naar de
Duitsehe hoofdstad te vinden.
Dat brengt me op een ander denkbeeld.
Het is al zoo lang geleden, dat ik u ietc
van de Nederlandsche kunstenaars verteld
heb. die in Berlijn wonen en werken. Dat
is iels, waar u toch stellig felang in zult
stellen
Onze altisten hebben hier steeds een uit
nemende reputatie gehad. Dat hebben we
aan twee hóél-grooten te danken. Aan
wijlen Johannes Mcssohaert, aan wier/ de
Duitschers nog altijd met eerbied en be
wondering terugdenken, en aan Julia Culp.
die echte/ niet meer zingt, cu ook al lang
niet meer in Berlijn woont. Tilly Coenen
heeft liier, niet lang geleden nog eens ge
zongen. Maar zc mag niet als Berlijnsohe
beschouwd worden, tui liaar stem heeft he
laas ook niet meer dc. charme van haar
grooten tijd. Ofsdhoon de Berlijners haar
nog gaarne trouw blijven.
Ee.. de-r oudsto Nederlandsche kunst c-
narcftsen, drie inwoners dezer wereldstad
zijn, is CornaHe van Oosterzee, de compo
niste. Componeeren doet ze, geloof
ik, al jare*n niet meer. Wel heeft
ze, al lang vóór den oorlog, compo
sitieles gegeven. Maar met de jaren werd
de gezondheid minder, en zelden ziet men
haar nog in gezelschap of in-haar geliefde
operagebouwen.
De zangeres Jeanne KoeteierMuller
heeft jaren noodig gehad, alvorens ze zich
in Berlijn eeu eigen publiek voor haar zeer
stijlvolle, liederen avonden veroverd had.
Maar toen ze eenmaal zoover was, had ze
vaste klanten, die steeds grootcr zalen vul
den en haar een hartelijke genegenheid
toonden. In den laatsten tijd bleven die
concerten uit, cn nvn vermoedde dat een
langdurige ziekte de oorzaak was. In de
Duitsdhe opera were W heeft Jeanne Koet
sier, ondanks herbaalde pogingen, geen
wet kunnen vatten. Des te grooter was
haar succes op het concertpodium. En we
hopen maar, dat ze ons niet voorgoed in
den steek gelaten heeft.
Lia Fuldauer. Meta Condoo Kerdiik,
Nora Pifling—Boas zijn ook zangeressen
van talent, die hior vaak optreden en
steeds van auece6 verzekerd zijn. Nora Pis-
ling'e echtgenoot was indertijd een Van
de. bekendste muziekcritici der Duit-sdhe
hoofdstad. Na zijn dood heeft zij dit werk
van hem overgenomen en haar uitnemen
de besprekingen worden door het Ber-
lijnsch publiek met groot-? waardeering ge
lezen. Nog onlangs beeft zii zich. door een
warme aanbeveling voor Mengelberg cn
het Concertgebouw-orkest, voor onze na
t'ionale zaak bijzonder verdienstelijk ge
maakt. Schrijven en zelf zingen schijnt
echter moeilijk te zijn. Zoodat we oais zoo
nu en dan met eenige door haar voor de
radio gezongen liederen tevreden moeten
stellen.
Meta Kerdijk is de jongste, maar daar
om niet de minste dezer zangeressen. Zn
treedt hier in het winterseizoen regelmatig
niet eigen lied era vond en op en heeft de
algemeene sympalhie. vooral ook, omda*
ze haar glasheldere sopraan in dienst stelt
van hoogst belangwekkende programma's
en aan ionee. moderne componisten graag
gelegenheid geeft, hun talent naar voren te
brengen.
Maar ook pianisten van beteekenis heb
ben we hier.
Ik noem Bernard Tabbernal, den bege
leider o.a. van Henri Mart eau, en zijn be
roemden collega Coenraad Bos. Van Tab
bernal hoort men de laatste jaren helaas
niets meer .Bos echter staat in 't zenith
van zijn prachtige kunst der begeleiding.
Ja, men mag hem internationaal wel den
besten levenden begeleider noemen. Maar
ook hem zien cn hooreu we betrekkelijk
zelden, ofschoon hij al sedert een kwart
eeuw Berlijn als vaste woonplaats behou
den heeft Het dollarland betaalt hem
beter dan de Duitsdhe republiek. In dat
opzicht heeft hij het voorbeeld van Men
gelberg gevolgd. Een groot deel van het
jaar betokkelt hij den vleugel in verre ge
westen en moeten we het hier doen met
begeleiders. di*J niet aan hem tippen
kunnen.
Zijn bekoorlijke dochtertje Ery, het ele
gante danseresje, was een tüdlanv aan de
opera in Dortmund verbonden en schijnt
thans in Graz en andere steden buiten
Duitschlanc.1 haar dierlijk beweeg op de
planken productief te maken.
Muisici van beteekenis zijn voorts Man-
rits van den Berg de prachtige violist, die
tegenwoordig sinds hij niet meer aan de
Berlijnsche Phüharmonie als orkestmeester
verbonden is. zijn cieen kwartet leidt en
ook in de radio noc vaak te genieten is
In het PbilharmorU.-h orkert zit intusschen
toch nog een Neder'aiuler, een bescheiden
kunstenaar, op leeftijd al, maar een kun
stenaar van formaat. Zijn naam is F. Trijs
ten a ar en men doet nimmer vergeefs een.
beroep op hem, als men op Nederlandsche
feestdagen zijn welluidende viool eens
mocht noodig hebben.
Maar ik mag onze Berlijnsoh-Hollandsche
tooneclspelers niet vergeten. Al kan ik
niet fcelooven, dat ik geen namen zal over
slaan
Zelfs de meeste Berlijnsche t-ooneelrot-
ten weten niet, dat de beroemde actrice
Adè-le Sandroek volbloed HoTlandsohe is.
En toch is dat de volle waarheid. Zij is
reeds een oude dame. maar speelt en
filmt er nog lustig op los en kan heel wal
jongeren tot voorbeeld strekken.
Adolphe Engers, die in Nederiand nooit
naar waarde geschat is, wist zich in Ber
lijn een artistieke positie te verschaffen.
Men kan hem op het oogen'bük weer tfls
komische figuur in een aardig blijspel
..Grand Hotel" getiteld, bewonderen. Er.
ook in de filmwereld, zijn eigenlijke spe
cialiteit, heeft hij einds jaren vasten voet
gevat.
Zijn jongere collega Van Hulzen is even
eens in Duifeche films te rien. maar heeft
ook. en zelfs onder Max Keinhardt, eome
die gespeeld. He-laas zonder noemenswaar
dig succes. Ofschoon hij een aantrekke
lijke verschijning op de planken is.
En de allerjongsten?
'Twee allerliefste figurenLien Deyers
en Truus van Aalten voor den Nederland-
schen lezer waarschijnlijk ook geen onbe
kenden meer.
Ik houd er riet van, aan de tegenwoor
dige mode mee te doen en kinderen, die
een paar maal gefilmd hebben, nu maar
pardoes tot wereldberoemdheden tc pro
clameer,en Helaas wordt deze filmkunst
over bet algemeen hevig overschat on
worden filmartieten gefêteerd op een wijze,
die veel grooter kunstenaars op andeT ge
bied fprecht jaloersth zon kunnen maken
Lien Deyers en Truus van Aalten zijn be
ginnelingen, en hebben nog zoo goed als
niets gepresteerd, zeker niets, dat haar
het recht geeft, zich, als ze zoo nu on dan
eens naai het vaderland terugkeeren, door
feestcommissies van den trein te laten af
halen
Maar ze hebben frish talent, allebei. En
als ze heel hard werken, kunnen ze nog
eens pronkstukken van onze kleine Ncdcr-
landsch-Berlijnsdhe kc/lonie worden (waar
van ze zich tot- heden intusschen geen sik
kepit hebben aangetrokken). Gaat het
haar later werkelijk zoo goed, dan zullen
zc. naar ik van harte hoop; ook nimmer
(als sommige andere collega's der kunst)
den weg naar de Nederlamterhe verec-T-
gingen weten te vinden, als dc liefdadig-
heidskassen moeten inspringen om onze ar-
fisten aan hun Nederlanderschap te her
inneren.
Intusschen dat is een ander hoofd
stuk. Waar 'k het eigenlijk niet over heb
ben wilde
POLAND.
RECLAME.
Worth a crown
Dc orlflineele pepermttnt
Van onzen Londensohen Correspondent.
Londen, 31 Augustus 1929.
Zonnebaden in Hyde Park. En andere
wenschen van Mr. Lansbnry.
„Mannen en vrouwen moesten even vrij
kunnen baden in de Serpentine aia zij het
ahn de-Lido doen". Dit is een uitspraak
van den zachlmoedigen héér Lansbury. de
zelfde La-nsburv die eenige jaren geleden
van zich deeid spreken omdat hp als socia
listisch burgemeester van Poptar wat te
zachtmoedig was voor de werkloozen van
zijn gemeente, die niet zelden werkschuw
waren. Die zachtmoedigheid uitle zich
natuurlijk in le groote vrijgevigheid op het
gebied van weTkloosheids-uitkeeri'ngen, het
geen zeer slecht was vor den financieelen
toestand .van de gemeente Poplar.
Maar dit is nu allemaal vergeven en
vergeten En Mr. Lansbury is nu een mi
nister van de Kroon onder de Labourregée'-
nng Hij is hoofd van het departement voor
Openbare Werken, in het Engeisch gezegd;
„The Office of Works een departement dat
o.a. tot taak heeft Rotten Row. dat is hel
bekende ruiterpad in Hyde Park, vrij te'
houden van steenen en dat allerlei andere
kleine en groole zaken moet opknappen,
maken en onderhouden. Het is verantwoor
delijk voor l>et onderhoud van alle openbare
gebouwen, parken, monumenten'die staats
eigendom zijn. Tot nu toe heett dit departe
ment altijd in stilte gewerkt Hel verheugde
zich niet in (of leed niet onder) wat men
hier noemt „publicity". Het ooe van het
openbaar (hoe zeer de werken ook openhaar
zijn was nimmer op dit Otfice gericht.
Sedert echter de heer Lansbury er het
politieke hoofd van is geworden, is dit alles
veranderd Mr. Lansbury cn zijn ambte
naren hebben de laatste maanden in het
brandpunt van een fel openbaar dispuut
gestaan, het dispuut over het onlwcrp-
gedenkleeken voor wijlen veldmaarschalk
Earl Haig. Dé vorige maand héb ik U daar
van een en ander verteld. De naam Mr.
Lansbury werd er nog al eens in genoemd
omdat de zaak van dit monument was ge
regeld door zijn departement en omdat ook
de regeling van de uilvoering en oprichting
van dit stuk tenslotte een zaak is van. 8
Office of Works. De tegenstanders van dit
moderne beeldhouwwerk hebben in hun
nood beproefd rar. Lansbury voor zich ftt' j
winnen. Maar deze vredelievende man dacht j
er niet over zich in don twist te mengeKf
en was klaarblijkelijk verheugd dat hij.daH
zij zijn positie a'ls hoofd van een uilvoere™
lichaam, niet als kunetdisputant behoef<T
op te treden.
Dat was dan de eerste publiciteit, die dal
steeds zoo rustig en onopgemerkt werkeafc]
departement kreeg. En daarop is al gau|
de kwestie van de gemengde baden
Hyde Park gevolgd, een kwestie waarvan l.
oerstc cn aangehaalde zin van dezen brij
innig deel uitmaakt. De lieer Lansbury i
een van die brave menschen, die het iedei
een naar den zin wil maken, die met iedei
een goede vrienden wit zijn en die het j
lukkigst Is wanneer andere menschen
ook zijn. En omdat hij weet dat zoovd
menschen in Londen smachten naar frissciJ
lucht, naar luchtigheid en 2on, naar wall
om in te plassen en naar vrijheid op hl
gras en onder de boomen, heeft hij de eers|
gelegenheid, die zich na zijn ambtsaanvaai
ding voordeed, aangegrepen om te vertellej
dat hij niets liever zou zien dan dat
menschen gemengd zouden baden, niet a
leen in de Serpentine van Hyde Park, ma
in alle beschikbare meren en plassen
vijvers van Londen, en op alle uren v;
den dag. Dit is slechts een van zijn wed
schen Hij wil ook veel meer banken peg
plaatst zien in de parken, en veel mej
bloemen. Alle onnoodige hekken en afrastj
ringen die hinderlijke symptomen
wantrouwen in de inherente behoorlijkhej
van het menschdom wenscht hij uit
parken eft plantsoenen te verwijderen,
hij vindt ook dat de jonge jeugd veel me<
plezier van de parken zou hebben indien
meer speelgelegenheid was, meer zandpiit]
ten b.v.
Het spreekt vanzelf dat zulk een man
vertegenwoordigers van den Britschen Zon]
licht-Bond praktisch gesproken met opej
armen ontving. Die Zonlicht-Bond kwal
pleiten voor zonnebaden in de parken,
lieeren behoefden niet te pleiten. Mr. Land
bury was er terstond voor, en de Zonlicht!
bonders hadden nauwelijks de voeten
licht of Mr. Lansbury was reeds in verbid
ding me1 zijn collega, den minister voor Ga
zondheid. En aJs de minister, na ruggespraal
met zijn geleerde raadslieden, he<eft uitga
maakt dat zonnebaden zeer gezond zijn vooj
liet volk van Londen, dan zal Mr. Lansl
bury zeker hemel en aaide bewegen om dl
middelen te vinden, die van zonnebaden iif
de parken een feit zullen maken. „Over
kwestie hoeveel kleeren de menschen aal
moeten hebben, zullen wij kunnen praten'l
verklaarde hij. Dat parken 's nachts of reedj
bij het invallen der duisternis worden gej
sloten is het hoofd van „The Office
Works" ook een gruwel. Daar moet, zijni
inziens, ook een eind aan komen. „Dij
dwaze beperkingen moeten worden
heven."
De politie vindt „die dwaze beperking
noodzakelijk. Maar Lansbury vindt die bot
ding ongerijmd en redeneert dat mensoioi
die slecht willen zijn, daartoe altijd de il
legenlieid kunnen vinden. En hij kan rl
niet voorstellen dat het openstellen der paf
ken bij dag en nacht die gebeurlijkheden e
gedragingen, die in de maatschappij uk
kunnen worden goedgekeurd, zou doen M
nemen. t I
Zoo denkt dus Mr. Lansbury er over. Val
alle bezems, die de Labour-regeering in hl
bestuur van het land heeft gebracht, is did
van Lansbury zeker het ijverigst in dil
functie, die van nieuwe bezems wordt vel
wacht, n.ï. schoonvegen. Een ander(
vraag is of hij zijn individueel program
kunheft doorzetten. Op de logika van njl
redenceringen valt niet veel af te dingerj
Aan de lachende stranden van Good 0!|
England, verklaart hij ongeveer, heers:h
sedert jaar en dag, die vrijheid van bewl
ging voor het publiek, die men in Londel
om oudbakken denkbeelden, niet deelachtif
kan worden. Er zijn geen poorten in Margatl
of Brighton, die hel strand bij het invallei
van den nacht ontoegankelijk maken. Nil
mand heefl bezwaar tegen zonnebaden cij
tegen gemengde baden in het zilte nat. dj
die badplaatsen bespoelt. En onder de be;
families, getuige de Lido, komt het zonnal
had en komt het gemengde bad voor. L
Men zal moeten afwachten of hel hooii
van Openbare Werken in staat zal blijkef
het Verzet dat zeker machtig zal oprijzei
in dit land en in deze stad, waar in ruimt
kringen benepen fatsoensbegrippen blijvel
heerschen. opzij te zetten. De Serpentinf
is een natuurlijk water, dat om zijn frisco]
heid ongemeen geschikt is voor baden tj
zwemmen .waartoe de gelegenheid in Lonj
den loch zoo schaar9ch is. Een van d
moeilijkheden is ook het publiek zoodanig
faciliteiten voor aan- en uitkleeden te vejj
schaffen dat de lieflijkheden van Hyde Pal
er niet door worden geschaad. En de
dachle dat men onooglijke kleedkamei
langs de oevers van de Serpentine zof
plaatsen, heeft reeds bij voorbaat eenige i
langrijke nersonnages naar de pen doen gnil
pen om te protesteeTen. Dat is dus
vroeg. Lansbury's idee is, het landelijk en
parkachtig aspect te handhaven door de oml
geving van den vijver met vroolijk getint
tenten den aanblik te geven van eej
zomersch tuinfeest. De ervaring heeft zeq
zeker geleerd dat de schoonheid van par-1]
euliere parken en tuinen van aanzienlij!
Britten, die in den zomer op hun gronden
tuinfeesten geven en daartoe vele ten tea
laten opslaan, aldus niet wordt aangerand^
Met dat al zal men van een sterk
toom van maatschappelijke veranderinl
kunnen spreken wanneer eens de Serpentine
een openbare zwemgelegenheid voor bfi fl
geslachten zal zijn geworden. De vjT
wordt reed? sedert jaren- als zwemp'j1^
voot mannen gebruikt, maar de geleg^nneij
is alleen open in het vroeger ochtenduur
En iedereen zal wel eens hebben genoc
van die kleine geharde schare L°ndenaa
die ct een eer in stellen in alle jaarge'iJd^
hun ..morning dip" in de Serpentine J
nemen, al moeten zij er soms ijs roor ?u J
slaan.
