Zenuwstillend
MIJNHARDT'S
Zenuw tabletten
Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 7 September 1929
Derde Blad
No. 21314
AT HET BETEEKENT OM
PRESIDENT TE WEZEN
DE AVONTUREN VAN ADAMSON.
li Buitenl. Weekoverzicht.
VACANTIE-WANDELINGEN
HER EN DER.
NECDOTA LEIDENSIA.
door CALVIN COOLIDGE,
d-president van de Vereenigde Staten.
t bevoegdheden van een Amerikaansch
President
Wanneer ik mij de verschillende erva
ren te binnen breng uit de jaren, welke
in Washington doorbracht, dan eerst be-
rjjp ik hoe onmogelijk het is een voldoende
Bschrijving te geven van het ambt van
ident. Eenige korte paragrafen in de
?ndwet van de Vereenigde Staten om-
kijven al zijn wettelijke verplichtingen,
schillende wetten in een tijdperk van
jeveer anderhalve eeuw hebben zijn he
elheden aangevuld. Men kan al deze
Relingen analyseeren. Alles wat zijn ko-
»n en gaan betreft kan men vertellen. De
Uüs van zijn dagelijkseh leven kan men
en kennen. Men kan de uitwerking na
il van zijn bestuur over zijn eigen land
rer de verdere wereld. Zijn werk-
Ihode. zijn medewerkers, de plaat? waar
woont, dat alles kan men beschrijven,
ür het samenstel, dat geschapen wordt
t al deze dingen en nog vele andere,
de hoogheid van het ambt vormen,
pen zich niet tot een omschrijving. Even-
de heerlijkheid van den morgen bij net
aan van de zon, kan men dat alles alleen
lergaan maar het kan niet verte'd
rden.
lij de vervulling van de plichten aan dit
verbonden, is er één Tegel bij aPe
adelingen, welke van grooter gewicht is
alle andere. Dat beslaat hierin, dat
nooit iets moet doen. dat iemand
ders voor u doen kan. Gelijk alle andere
Is woTdt ook deze bewezen door zijn uit
keringen. Maar deze regel duidt een
Ming aan. welke men nauwkeurig moet
jen. om te voorkomen dat men geheel in
lag wordt genomen door allerlei details,
ardoor men maar weinig gelegenheid
ffhoudt om de noodige aandacht te wij-
aan belangrijke zaken van staats-
taur.
üvenals andere regels, moet men ook
bij een belangrijk voorbehoud zorgvul-
in acht nemen om van succes verzekerd
•ezen. Het is niet voldoende om details
«iemand anders over te laten. Zij moe-
worden overgelaten aan iemand die
loe bekwaam genoeg is. Het president-
ap is in de eerste plaats een uitvoerend
M. Het staat aan den top van ons regee-
■sstelsel. Het is een plaats waar in
ite ressort a-Me vraagstukken worden ge-
:ht, waarop alle anderen niet in staat
een antwoord te geven. De ideale
om het ambt goed te laten function-
en is om op de verschillende posten
nen te plaatsen van voldoende be-
mheid, zoodat zij zelfs alle vraagstuk-
kunnen oplossen, welke in hun rechls-
i rijzen. Indien er een moeilijke toe-
ontstaat in Nicaragua, dan kan een
als generaal Mc Coy dat wel in orde
:?n Wanneer wij geschillen hebben
Mexico, dan kan een man als Morraw
wel oplossen. Wanneer er onrust
cht op de Philippijnen .dan kan een
als Stimson dat wel weer doen beda-
En een dozijn bekwame, moedige, dege-
mannen van ervaring in het Huis en
den Senaat kan de vraagstukken van
tevenden aard best oplossen.
c
Iel is wijs gezien als een President ai-
mogeliiken raad van bevoegde per-
i inwint, maar tenslotte moet hij zelf
eind-beslissing nemen. Niemand kan
hem de verantwoordelijkheid deelen.
snand anders kan zijn beslissingen voor
nemen. Hij staat middenin de zaken
niemand anders kan staan. Indien
eren fouten maken, kunnen die wor-
verzacht, en vaak kan een middel tot
tfel dezer fouten worden bedacht. Maar
ticsluiten van den President zijn defini-
en gewoonlijk onherroepelijk. Dit nu
tnt den ontstellenden last van zijn
Niet alleen is de welvaart van
öOO.OOO van zijn landgenooten toever
trouwd aan zijn hand, maar vaak
de vriendschappelijke betrekkingen
de geheele wereld. Op zijn bevel zou
de kanonnen van een geweldige vloot
of daar in de wereld in actie kunnen
en door hun ijzeren macht dood
verderf teweeg brengen. Zijn beschik-
!*n geven de macht om de justitie uit
Kfenen, leggen boeten en straffen op.
aan wetgevende maatregelen kracht
'.tie
i
van wet,-en beslissen verder over de le
vensbelangen van de natie, Practisch ver
vullen alle civiele en militaire autoriteiten
van hel gouvernement, behalve het Con
gres en de gerechtshoven, hun ambt krach
tens zijn believen. Hij benoemt en hij kan
ontslaan De billioenen dollars van de
rijksinkomsten worden ingezameld en uit
gegeven onder zijn leiding. Het Congres
maakt de wetten, maar het is de President
die beslist of ze zullen worden uitgevoerd.
Een macht, zoo groot in zijn uitwerking, is
nooit toevertrouwd geweest aan eenig re-
geerend souverein.
Toch oefent de President zijn bevoegd
heden uit in overeenstemming met de
Grondwet en de wet.
Hij is in waarheid de waarnemer
der belangen van het volk. daar hij de
bevoegdheden uitoefent, welke het volk
hem heeft toevertrouwd. Sommige Presi
denten hebben gemeend dat aldus te kun
nen uitleggen, dat zij een machtiging had
den verkregen om elke daad te verrichten,
welke de Grondwet, of misschien de wet,
niet in het bijzonder verbiedt. Anderen
hebben het zoo opgevat, dat hun bevoegd
heden zich alleen uitstrekken tot zulke
handelingen, waartoe zij speciaal waren
gemachtigd door de Grondwet en de wet
ten. Dit heeft mij altijd een hypothetisch
waagstuk toegeschenen, dat men moeilijk,
te voren kon oplossen. Het komt mij de
beste manier voor om elke voorkomende
quaeslie zelfstandig te beslissen naar haar
beleekenis. Van Jefferson wordt gezegd, dat
hij de stelling heeft verdedigd dat er geen
grondwettelijke volmacht bestond om het
grondgebied van de Vereenigde Staten te
vergroolen, maar wanneer hij voor het feit
stond, zou hij niet aarzelen den aankoop
van Louisiana te sluiten. In alle gewone
gevallen zullen de verschillende bevoegd
heden, welke den President zijn verleend,
wel voldoende blijken om voor het wel
varen van het land te zorgen. Dat is alles
wat hij noodig heeft.
Alle voorkomende gevallen kunnen wor
den vereenvoudigd en vele kunnen volledig
worden opgelost, door toepassing van de
Grondwet en de wet. Indien gedaan wordt
wat in zulke gevallen vereischt is, dan is
er geen gelegenheid meer voor critiek, en
zelden zou zoo iets beter kunnen worden
afgedaan. Eens kwam er een commissie bij
mij met een voorstel om maatregelen vast
te stellen tot regeling van de bevoegdheid
harer leden. Daar zij onderling verdeeld
waren, wilde elke partij van mij een beslis
sing hebben tegen de andere. Zij deden dit
omdat daaT het altijd in den aard ligt
van een commissielid om te beweren dat hij
volkomen onafhankelijk is van den Presi
dent zij meenden dat een presidentieele
tusschenkomst tot overeenstemming zou
kunnen leiden. In dit geval viel het mij in
dat het deuarlement van Justitie het
best zou kunnen uitmaken wat in de ge
geven omstandigheden voor deze commissie
noodig was. Een bepaling van de wet stelde
vast. dat het Congres de bevoegdheden van
de leden dezer 'commissie had omschreven,
en dat zij niet door bevelen van anderen de
macht van haar individueele leden kon ver-
grooten of verkleinen. Op die manier wr.s
hun probleem opgelost, gelijk zoo menig an
der eenvoudig door na te gaan wat de wet
vereischt.
Het Staatsministerie is het orgaan, waar
door de President zijn conslitutioneele be
voegdheden uitoefent bij onderhandelingen
met andere mogendheden Aangezien deze
aangelegenheden aan voortdurende afwis
selingen onderhevig zijn, geeft dit departe
ment geen jaarlijksch verslag daarvan aan
den president, die dan ook aan het Congres
alleen van den algemeenen gang van zaken
aan de departementen kennis geeft. Alle be
sprekingen met vreemde regeeringen worden
door het Slaalsdeparlement gevoerd, en de
vertegenwoordiger van een vreemde mo
gendheid zou dan ook niet door den Presi
dent ontvangen kunnen worden zonder een
beschikking van het Staatsministerie.
Alleen door tusschenkomst van dit mi
nisterie kunnen buitenlandsche diplomaten
toegang krijgen tot den President. Wanneer
een ambassadeur of gezant zijn geloofsbrie
ven moet aanbieden, brengt de onder-secre
taris van Staat hem naar hef Witte Huis en
begeleidt hem naar de „Groene Kamer".
Eerst nadat de President plaats heeft ge
nomen in de Blauwe Kamer, met zijn adju
danten, wordt de diplomaat bij den Presi
dent gebracht. De gezant biedt dan zijn ge
loofsbrieven aan met een korte, formcele
toespraak, waarop de President op dezelfde
manier antwoordt. Wanneer de wederzijd-
sche betuigingen van vriendschappelijke
belangen en goede gezindheid zijn uitgewis
seld. wordt de begeleidende staf van den
diplomaat in de kamer geleid om ook te
worden voorgesteld, waarna de President
zich terugtrekt. Uitgezonderd in de gevallen
waarin buitenlandsche officieele personen
voor een audiëntie op deze wijze worden
voorgesteld, eischt de etiquette van het Witte
Huis dat zij, die tegenwoordig zijn, moeten
blijven totdat de President en de Meesteres
van het Witte Huis zich uit de kamer terug
trekken.
RECLAME.
an zenuwsterkend is de werking van
Glazen Buisje 75 et- Bij Apoth. en Drogisten
1993
Vredeski ank en klinken lnid - In Palestina
blijft het rommelen.
De conferentie van Den Haag 1929 is
ietwat stroef geëindigd, doordat geen open
bare slotzitting een waardig slot bracht in
overeenstemming met het groote feit van
het bereiken van een vergelijk over de
gansche linie. Niettemin blijft de betecke-
nis van deze gelukkige oplossing natuurlijk
onverminderd! En bovendien hebben do
kopstukken der conferentie zich meer dan
voldoende geuit in interviews etc., over
de waarde der verkregen resultaten, zoo
dat deze moeilijk zijn mis te verstaan. Den
Haag leverde den grondslag voor een ver
dere vreedzame ontwikkeling in ons we
relddeel
Wie daaraan nog mocht twijfelen, wende
den blik naar Genève, waar de Volkenbond
in vergadering bijeen is gekomen. Daar
ziet men het succes van Den Haag zich
weerspiegelen in de besprekingen, die m
hoofdzaak zijn gewijd aan den vrede in den
meest algemeenen zin. Ware Den Haag
geëindigd zonder overeenstemming, Genève
zou een mislukking zijn gewordengeen
enkel punt zou daar naar voren kunnen
zijn gebracht dat than6 is aangeroerd!
Groote beslissingen stonden niet op hei.
program vaa de vergadering van den Vol
kenbond, die juiöt haar beteekenis erlangt
door de algemeene vredesactie, die daar na
Den Haag mogelijk is gebleken. Vrede en
ontwapening, dat zijn toch de twee onder
werpen, die te Genève zich nieuw bloed
van onschatbare waarde zagen toegevoerd.
Om te beginnen heeft de nieuwe Engel-
sche premier McDonald in zijn aangekon
digde groote rede een paar aankondigingen
gedaan van onschatbare waarde, terwijl
voorts Briand voor den dag is gekomen met.
ziin „Vereenigde Staten van Europa"!
McDonald heeft in de eerste plaats aan
gekondigd het onderteekenen door Eng--
lard van de z.g. facultatieve clausule, het
geen in volslagen overeenstemming is met
zijn uiting, dat de Volkenbond zich moeu
aanpassen aan het Kellogg-pact m.a.w. ge
heel en al moet afzien van den oorlog als
instrument om gelijk te krijgen in een of
ander geding. Dat is een groote vooruit
gang, temeer, waar ook Canada en Austra
lië zich daarbij aansluiten. Dat Zuid-Afrika
nog bezwaar maakt, behoeft niet al te tra
gisch te worden opgenomen
Verder deed de Engelsche premier de
voorspelling, dat tusschen Engeland en
Amerika zeer spoedig volledige overeen
stemming is te verwachten inzake de ont
wapening ter zee, zoodat de zeemogend
heden binnen afzienbaren tijd zullen wor
den opgeroepen om te confereeren over
een beslissend resultaat in deze materie
en hoewel uit Amerika niet zulke optimis
tische klanken komen, mag men toch ver
trouwen, dat McDonald niet zonder reden
zich uitte als hij deed
Ook Briand roerde het zoo belangrijke
pimt der ontwapening aan. maar hield zich
meer aan de oppervlakte. Voor de zooveel-
ste maal schoof hij de idee der veiligheid
naar voren en een te groot vertrouwen
kunnen wij daarin nog altijd niet stellen,'
waar immers over de veiligheid zoo hemels
breed van opinie is te verschillen! Godijk
opgemerkt kwam hij tevens op de proppen
met zijn plan van de Vereenigde Staten
van Europa, doch evenzeer aarzelend en
ADAMSON VINDT EEN NIEUWE METHODE UIT OM EEN DRAAD DOOR EEN NAALD
TE STEKEN....!
oppervlakkig. Dit laatste behoeft echter
minder te verontrusten, daar op dit ter
rein, bestrijkend het uitgebreide gebied
der tarieven enz., de eerste sta-ppen nog
gezet moeten worden, zoodat een te hard
van stapel loopen eerder fnuikend dan op
bouwend zou werken De idee is geplant
Alles bij elkaar genomen, geeft Genève
een beeld van vooruitgang te aanschouwen,
dat zich schitterend aansluit bij het fraaie
a-ccoord van Den Haag, dat den naam vaD
onze residentie wel zal blijven dragen,!
De vredesgedachte heeft afgeloopen week
wel hoogtij gevierd, waar immers ook het
in het Verre Oosten dreigend conflict tus
schen China en de sovjets tot een bevre
digende oplossing is gekomen. Het Hemed-
sche Rijk heeft na lang aarzelen ingezien,
dat het moest inbinden, waar het geen
sympathie kon vinden voor zijn streven om
zich zoo eenvoudig los te maken van oude
banden. Zoowel Engeland als Amerika
gaven duidelijk te kennen, dat aan een
opheffen der z.g. exterritoriale rechten
zonder meer niet te denken viel en in over
eenstemming daaimee heeft China daa».«p
besloten op den Oosterspoorweg de oude
toestanden eerst te herstellen, om dan
straks te onderhandelen over wijzigingen
in het beheer daarvan. Voor dé sovjets
dat een politieke overwinning, waarmede
zij zeer blij zullen zijn. Voldoende was ge
bleken, dat een oorlog toch niet- werd aan
gedurfd. Als nu maar geen nieuwe moei
lijkheden zich voordoen en daarmede
moet in het Verre Oosten altijd worden
gerekend dan lijkt op den duur een op
lossing niet tot de onmogelijkheden te be-
hooren
In Palestina laat een de beide partijen
bevredigende oplossing echter nog op zich
wachten. Dank zij de in allerijl aangevoer
de Engelsche versterkingen is momenteel
de rust nagenoeg hersteld, doch een ver
zoening is nog verre. En gemakkelijk zal
het ook niet gaan deze te bewerkstelligen.
Het Zionisme heeft zich als het ware mees
ter gemaakt van Palestina om daar te ves
tigen een nieuw rijk der Joden. Wat moet-
er evenwei dan gebeuren met de Arabie
ren. die er nu nog errootendeels heer en
meester zijn 1 Zij hebben niet het plan om
plaats te maken! Het is voor Engeland als
mandataris van den Volkenbond over dif
gebied een netelige kwestie, die door de
leidende figuren daar o.i. wel iets tc ge
ringschattend wordt opgenomen. Herstel
der rust met de wapenen geeft nog geen
oplossing van het waagstuk zelf! Gezien
deD steun uit de Mobammedaanschp we
reld voor de Arabieren zal Engeland zich
ook nog wel tweemaal bedenken om zonder
meer partij te trekken voor de Zionisten
Parijs, 25 Aug. '29.
Parijs leeft nu in een ernstige stemming,
in een stemming van afwachting. De kran
ten nemen maar nauwelijks eenige notitie
van de verschillende kleine dagelijksche ge
beurtenissen ,die in andere omstandigheden
tot lange artikelen aanleiding zouden heb
ben gegeven. Alle blikken, alle gedachten
zijn nu gericht op een bepaalde, u welbe
kende, stad in het buitenland, waar beslist
wordt over de economische en politieke
situatie van Frankrijk voor een groot aan
tal jaren weer.
Maar dat wil toch niet zeggen, dat hot
Parijsche leven nu niet zijn gewone verloop
zou hebben van alle andere jaren in dezan
tijd; dat er niet zooals altijd voorstellingen
gegeven zouden worden in die schouwbur
gen, die nu vooral door buitenlandsche toe-
risten bezocht worden; dat er in de humo
ristische revue9 slechis grappen zouden ver
kocht worden over een zekere hooge per
soonlijkheid uit een groot land, en er niet
ook een massa grappen en anecdotes gewijd
zouden zijn aan feiten van den dag, dio
van veel minder belang zijn
Zoo is dan nu. zooals ieder jaar om dezen
tijd het Concours Lépine weer geopend
dat oorspronkelijk bedoeld is als een gele
genheid voor „de kleine uitvinders" om hun
vondsten aan het publiek te toonen, maar
dat ieder jaar meer plaats inruimt aan al
lerlei produkten van handel en nijver
heid ook.
De organisaloren van het ConcouTS schij
nen te vreezen, dat de tentoonstelling van
verleden jaar geen al te triomfantelijken in
druk in de herinnering der bezoekers heeft
achtergelaten, want ze hebben het noodig
geacht in hun reclames bekend te maken,
dat men zich dit jaar zeer bizondere moei
ten gegeven heeft, om het Concours nog
meer uit te breiden, het nog schitterender,
nog interessanter te maken. Het Lucht-
ministerie zelfs heeft er zich mee bemoeid
en heeft een heel deel van het Concours
voor zijn rekening genomen en dat gewijd
aan de industrieele activiteit, die op het
oogenblik misschien meer dan eenig andere
de publieke belangstelling heeft die der
aviatiek.
Verscheiden geheel monteerde vliegtui
gen staan er tentoon gesteld, die het pu
bliek in al hun bizonderheden en van
dichtbij, bekijken, betasten en bewonderen
kan wat het dan ook niet nalaat te doen.
Eenige heel kleine vliegtuigjes staan er ook,
die waarschijnlijk in de toekomst voor der^
gewonen sterveling een even bereikbaar
vervoermiddel zullen worden als nu de
auto-taxi's zijn. Verder talrijke motoren en
allerlei andere onderdeelen van vliegtui-
Een eigenaardige oratio pro domo.
de Leidsche Courant van Woensdag
7en Februari 1782 komt een eigenaar-
declaratie" voor van Zijne Doorluch-
Hoogheid den Heere Prins-Stadhouder
geleverd overgelegd) aan de Ver
eng Hunner Ed. Gr. Mog. de Heeren
van Holland en West-Friesland den
February door de Ridderschap der
^cie inzake van den Veld-Maarschalk
van Brunswijk en Wolffenbuttel^'.
"'verklaring (uit een door de redactie
"fe Leidsche Courant bijgevoegde aan
log blijkt, dat deze declaratie bij ge-
van den ongineelen tekst naar een
vertaling samengesteld is) luidt
foe Hoogheid de Heer Prins van
oordeelde zig verpligt Zyne Hoog-
kn Heer Veld-Maarschalk. Hertog van
i)k te moeten regtvaerdigen van
kaam, met welke men Hem bezwaard
van door Zijnen invloed een middel
te zijn oorzaak van den gebrekki-
Hroevigen Sta£t, waarin het Vader-
kii het begin van dezen Oorlog zig
bevond; van alle pretense zorgeloosheid,
welke te dien opzigte zoude plaats gehad
hebben; van alle zogenoemde valsche
i maatregelen, die men sedert langen tijd
zoude genomen hebben, mitsgaders van de
noodlottige gevolgen, welke daaruit zouden
zijn voortgevloeit, en maakt Zijne Hoogheid
derhalven geene zwaarigheid te verklaaren,
verzekerd te zijn, dat nimmer met hoogst-
deszclfs willen of weeten door den voor
noemden Heere Hertog aan Zijne Hoogheid
eenigen raad of advys, met de ware belan
gen des Vaderlands strydende, gegeeven is;
zynde bovenal zeer ten onrechte aan den
invloed der raadgevingen van voorn. Heer
Hertog op den geest van Zyne Hoogheid
toegeschrèven, dat de Zeemagt der Repu
bliek in geenen beteren staat zij, of dat er
gedurende het voorleden Jaar werkeloos
heid ten aanzien der Oorlogs-Operatiën ter
zee plaats gehad hebbe, hebbende Zyne
Hoogheid den voorm. Heer Hertog nimmer
over dit laatste point geraadpleegd.
Verklarende wijders Zijne Hoogheid daar
en boven, dat Hoogst dezelve nooit de ge
woonte heeft om iemands raadgevingen,
wie hij ook ware, te volgen in zaaken van
gewigt, inzonderheid in zulke, die de waare
belangens der Republiek raaken, zonder te
onderzoeken of deselve, daarmede overeen
komen, en dat in dusdaanige zaaken,
hoogstdeselve vermeend verpligt te zyn, om
het licht op te volgen, hetwelk door het
Opperwezen aan hoogstdezelve is verleend,
in plaats van met een blind vertrouwen
door een anders oogen te zien, ofschoon
Zijne Hoogheid altoos zeer geneigd is na
goede raadgevingen te hooren".
Dichtung und Wahrheit.
Van Vondel gaat het volgende verhaal,
voor de „Wahrheit" waarvan niet wordt
ingestaan, maar waarvan het genot der
„Dichtung" onvermengd kan worden ge
smaakt.
Vondel wandelde eens van Haarlem naar
Leiden en werd ingehaald door een karos,
waarin twee heeren zaten, hem bekend tn
van welke hij wist dat de ééne niet altijd
en in alles den eigendom des anderen eer
biedigde. Ook zij kenden Vondel en stelden
voor, den ouden dichter in hun rijtuig op te
nemen, om, zooals zij het noemden, wellicht
iets geestigs of aardigs van hem te hooren,
wat bij de verveling eener dergelijken tocht
den tijd kortte. Hiertoe werd besloten en
Vondel werd uitgenoodigd mede le rijden,
aan welke vriendelijke invitatie de dichter
gaarne gevolg gaf. Men vroeg hem nu een
zijner laatste werken voor te dragen, maar
Vondel verontschuldigde zich, daar hij in
den laatsten tijd weinig productief was ge
weest. Toch wilde hij wel declameeren, wat
hem bij het instappen in het rijtuig voor den
geest was gekomen. Natuurlijk wenschte
men dit te hooren en toen reciteerde Vondel
voor den vui^ weg:
„Ik zal mij in deez wagen wagen
En laten mij naar Leiden leiden.
De Heer zal hen met plagen plagen
Die in eens anders weide weiden."
Si non vero bene trovato!
Faculteitskleuren.
In de Studenten Almanak voor het jaar
1850 vinden wij omtrent den oorsprong der
faculteitskleuren aangeteekend, dat deze
kleuren-keuze niet het gevolg was van
louter toeval maar dat deze onderscheiding
haren oorsprong te danken had aan de be-
moeingen der Staten. In de statuten der
Academie van 2 Juny 1575 stond bij Art.
XXI in margine aangeteekend, dal de Pro
fessoren in tabberden zouden gekleed gaan
van de volgende kleur: „voor de Theologan
ten, orange; voor de Juristen, rood, Medicij
nen, groen; Artiisten (Artium liberalium
Proff), wit."
Echter lezen wij verder hebben
Professoren deze bonte kleeding nooit ge
dragen, gelijk zulks dan ook bepaaldelijk bij
resolutie van 20 July 1576 is ingetrokken.
Hierdoor echter was den leden van de ver
schillende faculteiten een distinctief teeken
aan de hand gegeven, dat tot op onzen tijd,
behalve bij de theologanten, onveranderd m
zwang is gebleven. Wanneer de theologisch*
faculteit hare kleuren veranderd heeft, heb
ben wij nergens gevonden en kunnen wij
dus niet met genoegzame zekerheid bepalen.
Een schrijver uit hetzelfde jaar 1850, die
op dat uittreksel uit de Studenten Almanak
de aandacht zijner tijdgenooten vestigde,
roept in vervoering uit: „Kon er gepaster
zinnebeeld voor de geneeskunde worden uit
gekozen dan het groen, de kleur des voor-
jaars van betere dingen of der hope? Zoo
gaf de Rechtsgeleerdheid, wier gestrenge
blik, is het noodig, voor geen bloed schrik
ken mag. door het rood van hare toekom
stige verplichtingen het sprekendste blijk".
Voor het „orange" der Theologen vond deze
enthousiasteling blijkbaar geen vergelijkens-
objectl
