Jfawi gen UIT RUSLAND. VOOR ONZE POSTZEGEL VERZAMELAARS. RADIO-PROGRAMMA. gen, die den ingewijden enorm inleressee- ren, en die de ni et-ingewijd en met verwon derd-nieuwsgien ge blikken gadeelaan. Dit deel, dat hel meest achteraan staat op de tentoonstelling, trekt dan ook het grootste aantal bezoekers, en daar ziet en hoort men de grootste enthousiaste bewon deringen uiten. Wat de voorste gedeelten van de tentoon stelling betreft waarlijk, daar hebben we niet veel nieuws kunnen ontdekken. Weer als vroegere jaTen, massa's wasch- kelels, een heele menigte snelkokende pan nen, c*n aandoenlijk-onpraktische, ..kleine uitvindingen" zonder tal. Heel veel eleclri- sche apparaatjes ten dienste van de gezond heid ziet men er dit jaar ook apparaatjes ter genezing van rheumatisehe aandoenin gen. huidziekten, en nog tal van andere alles behalve vroojijk stemmende kwalen, ziekten en gebreken. Toch, onder het groote aantal exposanten moeten er ook wel zijn, die curieuse en 7elf6 praktische dingen te zien geven, maar die gaan helaas verloren in de massa van onbeteekenende rommel, tusschen al de kooplui in parfums en likeuren, fabrikan ten in absoluut middelmatige of banale sigaren-aanstekers, die heele stands in be slag nemen en veel meer lawaai maken dan de uitvinder van een inderdaad nuttig voorwerp Werkelijk, het schijnt ons toe, dat wan neer de organisatoren van hel Concours Lépine in hun wensch om zooveel mogelijk exposanten te (rekken, de kwaliteit aan de kwantiteit blijven opofferen, ze daarmee ten slotte het eigenlijke Concours Lépine, die sympathieke instelling, ten doode zullen doemen, om in de,plaats daarvan een dood gewone winkeliers-tentoonstelling over te houden Tegelijkertijd wordt er nu in het paleis van Versailles liet paleis der Koningen een tentoonstelling gehouden, die gewijd is aan de geschiedenis der Fransche Repu bliek, waar talrijke documenten, bibelots, souvenirs en voorwerpen tesamen gebracht zijn, die met het paleis zelf bijna een com plete geschiedenis te zien geven van heel Frankrijk door beeld, kunstwerk, bibe lots en meubelen. En in Sèvres is 6inds eenigen tijd een wereld-tentoonstelling georganiseerd van de porcelein-kunsl vanaf zijn eersten oorsprong tot op onze dagen, waar de prachtigste en vaak meest onverwachte dingen bij elkaar zijn gebracht, die over de heele wereld door de porcelein-fabricatie vervaardigd zijn De belangstelling van alle kenners wordt vooral gelrokken door de Russische ceramiek, die belrekelijk nog jong is, maar die van het begin af reeds dadelijk sterk crigineele en levende, zoo ook niet altijd zeer gracieuse kunst te zien geeft. Daar de „marchés aux croütes". de schil derijen-markten jn.#de open lucht, de laatste jaren; op yoorbeeld van Montmartre in zoo wat alle wijken van Parijs georganiseerd worden, hebben een tiental schilders een apart groepje-gevormd, teneinde zich te on derscheiden van alle duizenden andere openlucht-exposanlen overal in Parijs, van Monlparnasse lot Montmartre. En die tien hebben nu voor zich beslag gelegd op de place Pigajle. Ze hebben zich daar ruim geïnstalleerd en stellen er hun werken ten toon aan de talrijke toeristen, die dit deel van Montmartre sleods bezoeken. Maar veel succes hebben ze tot nog toe niet De loe risten loopen met een niet-begrijpenden, verbaasden blik langs hen heen, blijven soms even stilstaan, kijken even met afwe zige oogen, doodvermoeid door- al de aan dacht die van hen gevergd wordt in hun zichzelf opgelegd martelaarschap; maar zelden, heel zelden gebeurt het. dat een schilderij bun genoeg interesseert om naar den prijs ervan te vragen. Dat alles accepteeren de naast hun werk wachtende kunstenaars met een nobele en onverschillige houding, of soms ook met een intens-ironisch gezicht. En men moet toe geven, dat die ironie eenigszins gerecht vaardigd is, want diezelfde toeristen zullen straks zeker naar de place du Terlrc gaan, daar vlak bij, en daar zullen ze in de win kels, die daar enkel en alleen oplienspecu- leeren, veel grooler sommen uit geven voor veel minderwaardige dingen, voor prent briefkaarten, slechte gravures, enz. Nu de Parijzenaars de stad uit zijn, wor den al de vele etablissementen op de place du Tertre bijna uitsluitend bezocht door toe risten, die er zich heen hebben laten lokken door de oude reputatie van die etabÜsemen- tep, die echter voor het meerendce! reeds lang van eigenaars veranderd zijn. en wier nieuwe eigenaars voortleven op dien goeden audep naam. zonder zich de moeiten en de zorg ie willen getroosten, waarmee de vori ge eigenaars jui9t dien goeden naam ver worven hebben, en zonder er iets nieuws aan te brengen dan misschien in de prij zen. die maar zonder ophouden steeds moer de hoogte in gaan. En dan, wat een massa bedelaars nemen in dezen tijd de place du Tertre in beslag, waar de meeste gasten nu vóór de restau ranis, op het plein zelf zitten te dineeren. bedelaars, die onder het ipom van „artiest" te zjjn met hun gezang, hun muziek of het aanbieden van hun bibelots, in staat zijn om de beste eetlust in het beste restaurant van de place te bederven. Gelukkig dat vlak bij de Saeré-Coeur staal, en daar op de terrassen ontdekt men eep vergezicht over deze onmetelijke en on- vergelijkelijk-mooie stad, die weldra aiie kleine onaangenaamheden vergeten doet, en u aangrijpt en vasthoudt in een blij-ver- bazende bedwelmende bewondering. M. DE ROVANNO. RECLAME. 1939 DE NIEUWE INTELLECTUEELEN IN RUSLAND. (Nadruk verboden). Elke revolutie is voor alles een gewel dige verschuiving op sociaal en cultureel gebied. Sociale groepen, die vóór de revo lutie de leiding van het maatschappelijk© leven in handen hadden, worden verplet terd, terwijl de resten er van, voor zoover zij zich niet bij de overwinnaars hebben aangepast (hetgeen in den regel slechts in zeer geringe afmetingen plaats vindt), lot den laagsten trap van de maatschappij worden teruggedrongen. De bovenste treden van de maatschappelijke ladder nemen groepen in, die uit de heffe des volks zijn voortgekomen. Zoo is het ook nu in Rusland gebeurd. In economisch opzicht zijn de vroegere bo venste lagen van de Russische maat schappij (de adel en de bourgeoisie) vol komen geruïneerd door de nationalisatie van alle bezittingen en de agrarische revo lutie. de kern en hoofoorzaak der groote Russische revolutie. In cultureel opzicht be hoorde jn hef Rusland van vóór de revolu tie de leiding niet aan deze twee groepen, maar aan de intelleclueelen, de intelligent- sieia". zooals deze eigenaardige groep in Rusland werd genoemd. Typisch is de vol gende bijzonderheid, waarop, voorzoover mij hekend, in Nederland nog door niemand werd gewezen: in Amerika, dat nu een pro ces doormaakt, dat in vele opzichten merk waardige overeenkomsten vertoont met het geen in Rusland vóór den cprlog waar te nemen was. is ontstaan een maatschappe lijke groep, die bijna als eer. tweelingbroe der van de Russische „intelligentsieja" be schouwd kan worden en die door de Ameri kanen met hel Russische woord zij schrij ven het „intelligentsia" aangeduid wordt. De Russische „inlelljgenlsieja". over het wezen waarvan in hel Westen, voorzoover I men het beslaap er van kent. verkeerde voorstellingen heerschen, was in de volle beleckenis oen maatschappelijke klasse op zich zelf, een eigenaardige sociale groep, die bij geen der toen bestaande sociale groe pen in te deelen was. Het wa9 deze „intel ligentsieja", die de Russische beschaving geschapen heeft, die in Rusland den strijd voor politieke vrijheid, voor een parlement voerde. Deze groep leverde ook de meest verbitterde tegenstanders der bolsjewjki cp en de nieuwe heerschere haten de „intelli- gentsieja" feller dan de bourgeoisie, feller dan de ergste reaetionnairen. Duizenden en duizenden leden dezer intelligenlsieja mon den den dood in de slachlkelders van de Tsje-Ka. Nu is die maatschappelijke groep vrijwel geheel vernietigd, van den aard bodem verdwenen. De intolligentflieja was do zeer dunne beschaafd© laag van Rusland. Met haar verdwijning kreeg de onwetende, ruwe, uiterst primitieve massa de overhand. Rus land verviel jn den loop van eenige jaren in cultureel opzicht in een focstand, die ovcr- eenkoml met een paar eeuwen terug. Dit wekte hij zeer vplen in Rusland angst voor de toekomst van de Russische beschaving Sommigen dachten, dat Rusland dezen slag nooit Ie boven zou komen. De pessimistische voorspellingen bloken ongegrond te zijn. Het is waar, het cultureele .ei vai) de Russische maatschappij is slerk gedaald en het zal nog lang duren (een paar gene raties zeker) voordat het land het vooroor- logsche peil (dat ook niet bijzonder hoog was) zal hebben bereikt, maar er zijn geen redenen om wanhopig io worden. De de pressie is reeds voorhij. de opbouw js be gonnen, en dat niet alleen op economisch, maar ook op cultureel gebied. Nog nooit was in Rusland de drang naar beschaving (hoofdzakelijk: naar mopr we ten) zoo groot al? nuverheugend is daar bij het feit. dat deze drang nu niet alleen Mj de beschaafde kringen (die nu ook vrij- wpI niet'meer bestaan) te constateeren valt, maar jn alle kringen en vooral onder de boeren en arbeiders, bij de laagste maat schappelijke groepen. De universiteiten wor den beslormd en er spelen zich daarbij ont roerende tafereelen af. De jongelui zijn be reid honger te lijden, en leven vol ontbe ringen te leiden om maar in slaat te zijn wat te loeren En deze studenten uil de la gere klassen hebben hel veel moeilijker dan de vroemre studenten, die hoofdzakelijk door de bevoorrechte groepen worden gele verd. De moeilijkheden zijn niet alleen van eeonomischen aard (de Russische studenten waren steeds arm. hadden het steeds zwaar te verantwoorden), maar in nog sterkere ipale van cultureelen aard: zij missen elke beschaving, zij welen de eenvoudigste din gen niet. die de zoon? en dochters van de oude inlelljgenlsieja thuis leerden. En on danks al deze groote moeilijkheden bjijft de tegenwoordige jeugd volharden en slaat zich op bewonderenswaardige wijze door het 1e- vpn heen. geeft haar studie piel op. Deze jongelui jpjllen de nieuwe intelleclueelen vormen ^de oude ..intellieentsieja" als so ciaal verschijnsel zal nooit meer terug- keeren). De typische eigenschappen van de nieuwe in'cllerlueeler) zijn oen soor! .Ame rikanisme". practische geest, vrijwel volko men afwezighe van de idealistische dweepzucht, die de oude inlelligenlsieia eigen was. Hel „weten" is nu grootendeels slechts een middel om verder te komen, om meer te zijn, meer te kunnen, een hoogere positie in het leven in te nemen; het stu- deeren om de welenwhap zelf is verdwe nen, Een zeer interessante groep onder de studenten van onzen tijd vormen de „tyslatsjniki" (de mannen van de dui zend"), zooals zjj genoemd worden. Hel zijn communisten, die op bevel van het Centrale Comité der Communistische Partij hun betrekkingen opgeven en student wor den Voor deze groep worden eik jaar dui zend pl na (sen aan de universiteiten andere boogescholen opengehouden (daar vandaan de naam) Eigenaardig is de wijze, waarop deze vreemdsoortige studenten ge- worven worden. Zjj vormen geen eenheid, RECLAME. maar bestaan uit eenige groepen, die onder ling sterk verschillen. De meest interes sante groep vormen zij, die zelf verzocht hebben naar de universiteit te mogen gaan. Het zijn in den regel mannen, die zeer liooge betrekkingen bekleedden (zooiels als commissaris der Koningin in een provincie hier te lande; sommigen zijn zelfs met den gouverneur van West-Indië te vergelijken). Zij stammen uit de laagste kringen van de maatschappij, hebben deel genomen aan den burgeroorlog, velen hunner zijn ridder van de bolsjewistische orde van „het Roodo Vaandel". Zij voelen hun gebrek aan be schaving en verzoeken zelf de parlij-over- heid (de feitelijke leiding berust in Rus land niet bij de officieele regeering maar bij de leiding der communistische partij) om plaatsing op een hoogeschool. Zij geven dus hun hooge salarissen en maat schappelijke positie op en leiden het leven van arme studenten, die een kleine toelage van den staat ontvangen. Dit bewijst, dat het oude Russische idea lisme niet geheel verdwenen is. De volgende groep bestaat uil commu nisten, die door de partij-overheid er van verdacht worden met de oppositie (de re.cht- sche of de linksche) te sympathiseeren. maar die zich zoo handig wisten te gedra- 1 gen, dat er geen bewijzen van hun schuld bestaan. Zij kunnen dus niet vervolgd wor den en de agenten van Stalin maken hen onschadelijk door hen le dwingen student te worden. Deze minder aantrekkelijke groep vormt, helaas de meerderheid onder de tysiatsjniki. Er zijn nog bovendien andere, min of meer toevallige, elementen onder de tysiatsjniki, maar zij zijn van minder be lang. De mannen van de eerste groep werken j hard en worden door alle professoren zeer op prijs gesteld. Onder de tweede groep zijn er veel, dip zich niet met hun ..achteruil- stelling" kunnen verzoenen en die dus voor de universiteiten slechts een onverteerha- ren last opleveren: er zijn echter ook onder hen menschen, die weten van aanpakken en zeer bruikbare studenten opleveren. De gewone studenten stonden in hel be gin min of meer vijandig tegenover de tysiatsjniki, voor hel grootste gedeelte man nen op leeftijd. Spoedig hebben zij ben ech ter leeren kennen en de goeden onder hen waardeeren. De mannen van de eerste groep, dus zij die uil eigen beweging hun goede betrekkingen hebben opgegeven om sludont te worden, om meer beschaving op ■te doen, zjjn spoedig zeer populair gewor den. Zij zijn slechts in naam communisten. In werkelijkheid Jfjjn het mannen van- de daad, die een hekel hebben nan elk gclheo- relisser. Zij kciwitfa^le praclijk van het le ven. zijn geen dwepers, slaan erilisch tegen over elke verklaring en nemen niets op ge loof aan. Dc professoren hebben het dus met deze studenten niel zoo gemakkelijk, maar zij sfellen hén, juist om die voor een student zeer te waardeeren eigenschappen, zeer op prijs, hoepel de critisehe geest van die studenten nu en dan de eigenliefde der professoren kwetst Hel gezag van deze studenten stelt hen in slaat de at te heet gebakerde jonge communisten onder rle studenten onder den duim te houden. En het is aan deze gewezen gouverneurs en kolonels ie danken, dal dc pogingen van de communistische „theoretici", de profes soren aan de faculteiten voor natuur- en wiskupde en voor natuurlijke historie le dwingen alles aan de leerstellingen van Lenin aan te passen, mislukt waren. De tysiatsjniki kennen de waarde van al hei getheoretiseer van zulke geleerden" ais Deborin en Pokrowsky (de twee steun pilaren van de „zuivere, leninistische we tenschap") en verzetten zich tegen het op dringen van hun opvattingen aan de exacte wetenschappen. Deze tysiatsjniki zullen later. wanne°r de ontwikkeling van Rusland niet meer in zulke mate belemmerd za! worden als op het ©ogenblik het geval is. een zeer groote rol snelen in het maatschappelijke 'even van het land. Reels nu zijn zij de leiders van de realjsten oneer de communislen. die den s!rijd tegen net demagogische stalinisme hebben aangebonden en die met even groole felheid ook de trotskisten bestrijden Zij doen het echter zonder hysterische redevoerin gen le houden, zonder eigen theorieën (e verkondigen, maar uitsluitend dcor hard Ie werken, door aan anderen een voorbeeld le geven, waardoor kaders geschapen worden voor den opbouw van bet tand Dat a IPs wijst er op dat do toekom?! van Rusland, ook op cultureel gebied lang nief zoo hope- loo? ip nis sommige liefhebbers van klaag liederen beweren. Dr. BORIS RAPTSCHINSKY. T. L. te L. In verband met het ver huren van de twee slaapkamertjes is de huurwaarde van het overige deel van uwe woning geschat en bepaald op f. 300,— per jaar. Acht u dit te hoog, dan kunt u refla- meeren. De Pers.-bel. is niet afhankelijk van uw inkomen. D. B., te L. Bij ziekte gaat loonbeta- ling slechts gedurende betrekkelijk korten tijd door. In uw geval had men hoogstens een week loon te betalen. B. O., te S. Ais hij voogd is over den jongen, moet hij het geld van den minderjarige heheeren. ITij mag bef. echte niet. ten eigen bate aanwenden Hot beste is. dat de jongen voorloopig bij u blijft en afwacht, wat er gebeurt. De voogd zal hem wel niet terug laten komen. Correspondentie betreffende deze rubriek, gelieve nien te adresseeren aan de redactie onder motto ..Postzegelrubriek". Een woord ter inleiding. Om, geachte It'zeKes) een rubriek als deze goed en begrijpelijk in elkaar te zetten, moet men met verschillende omstandig heden rekening houden. Geheel anders is dat. als men over hetzelfde onderwerp een brochure schrijft Immers dan kan men do verschillende onderwerpen, vejdeelen in hoofdstukken, welke ieder aJzonderlijk een geheel vormen. Nu moeten wij, m elke ru briek datgene heha-ndelen, wal zoowel voor beginnelingen als voor meer gevorderden geschikt is. Wij krijgen dan op de eerste plaats een vervolgartikel: in dit aptikel zullen wij aanloonon, het nutjge, aangename en leer zame vap het postzegel verzamelen, in ver houding tot andere verzamelingen. Voorts zal hierin wordrn uitgewerkt, het ontstaan van het postzegel, het aanleggen van een verzameling, het gebruik der diverse benoo- digdheden, enz. 'enz. Iedere veertien dagen zullen voorts in deze rubriek worden opgenomen, beschrij vingen van NederlapCsche zegels, terwijl over eenigen tijd, hier ook aan toegevoegd wordt. Buitenlandsche uitgaven. Tevens geven wij in elke rubriek 5 practische en nuttige wenken. Speeiaje aandacht vragen wij voor de vragen bus, die voor ieder kosteloos open slaat. Zoo zal dan deze rubriek „voor elck wat wils" bevatten, wij verzoeken tjans eiken verzamelaar zoo veel in zijn vermogen is, mede te werken aan de samenstelling van deze rubriek, door evenlueele nieuwe vond sten, fouten of tandingen aan ons te' melden, zoo mogelijk met opzending van bewijs stukken. welke franco worden geretourneerd. Hel nut van postzegelsyersamelec. Onder de diverse verzamelingen, waarin ieder volk en elk land zijn liefhebbers heeft, is er geen verzameling die meer onze aan dacht verdjent, dan de nuttige, aangename en daarbij tevens leerzame p.ostzpgelverza- meling. Laten wij, alvorens over liet verzamelen van postzegels te beginnen, eens even kijken wat er alzoo voor diverse verzamelingen zijn, en wat daarvan het nuttige, aange name en leerzame is. Even echter een opmerking. Er zullen onder de lczers(essen) van dit artikel, wel menschen zijn. die het een of ander ver zamelen en die onder het lezen denken: „die weet ook niet wat nuttig, aangenaam of leerzaam is". Ja, kijkt U eens. een ieder denkt en weet voor zich zelf het beste en als U. lezeres, die snoezige caclusjes zoo lief vindt en U bezit daar een verzameling van. die eenig is in haar soort, welnu, ik zal de laatste zijn die het tegendeel beweert. Gij lezer, die in Uw kamer een schitterende verzameling van dat prachtige Delftsche porselein hebt staan, gij vindt dat mooi en toont het een ieder vol trots, niets gaat er boven, tenminste volgens Uw eigen mee ning. maar nu moet gij lezeres met Uw cactusverzameling en lezer met Uw porse- lejnverzameling mij eens volgen in deze reeks artikelen en dan moet mij daarna eens eerlijk Uw meening zeggen of er wel een aangenamer, nuttiger en leerzamer tijd verdrijf Is, dan het verzamelen van post zegels. Laten wij dan allereerst beginnen met de diverse plaatjesverzamelingen. Nummer één mag dan zeker wel genoemd de albums en plaatjes van Yerkade. voorts die van Tiele- man en Dros, Verkouw en Stokhuizen en anderen Wie kent ze niet de mooie plaatjes voor de Verkade's albums, zooals „Mijn aquarium", Do bloemen in onzen tuin", of „Texel", wie kent ze niet, de „Hollandsche molens", waarvan er vele al gedoemd zijn te verdwijnen, ten gerieve van het modern verkeer, of wie zou ze niet kennen die mooie plaatjes van „Historische figuren", beljoorende bij het album van V. en S De plaatjes zijn zeer mooi, en verdienen, netjes in de fraaie uitgevoerde albums geplakt, een plaats in onze boekenkast. Maar nu, ze staan daar. Leerzaam zijn ze voor jong en oud: maar wanneer men ze eens of zelfs meer malen gelezen heeft, wat blijft er dan ver der nog van over dan ze te laten prijken in de boekenkast, ze vandaag of morgen eens uit te leenen en, ze terug te krijgen, smerig en vol hoeken of en met hoeveel uitge leende boeken is dat het geval? men krijgt ze zelfs in het geheel niet meer terug. Weg is ons aangenaam tijdverdrijf, weg onze verzameling Nederlandsche zegels. Twaalf jaar na hef verschijnen van het eerste postzegel .werd ook in ons land ecu begin gemaakt niet de uitgave van post zegels. Het eer9le Nederlandsche zege) werd uil- gegeven in 1852. Het verscheen in drie waarden, was ongetand en had al? water merk een posthoorn. Er beslaat een proef vap dit zegel in het zwart, 1852. 5 Cent Blauw. 10 Cent Rose. 16 Cent Oranje. Als beeltenis dioeg het zegel de kop can Koning Willem III naar rechts. Van dit zegel bestaan enkele kleuf schillen en wel de 5 Cent dot of bleekblauw melkblauw staalblauw donker blauw. 10 Cent Karmijn Rose. 15 Cent. .donker oranje. Van deze zegels zijn eenige herdrul verschenen, die gedrukt zijn op papier] der watermerk, terwijl op de rugzijde i komt het woord nadruk, dat als gij postzegels gaat verzamelei uitsluitend moet koopen bij 1ste klas de laars? dat als gij postzegels gaal verzamelei moet gaan beginnen met 100500—-] zegels, of. meer, naar gelang van uw cieele draagkracht? dat gij dan moet koopen een map i dende „verschillende" zegels' dat indien gij mappen koopt, gij mappen moet koopen waarop staal, mengde" of „goed" gemengde zegels? dat deze mappen bijna altijd be; zegels van een of twee Janden? (Wordt vervolgt FH1LATELIS Nogmaals wij'zen wij de^ lezers erop de uitzendingen door de A.V.R.O.; V.A, en Y.P.R.O. (Zondags), over den zender Huizen (golflengte 1875 Meter) oeschi en die der N.C.R.V.: K.R.O, en V.P. (Vrijdags) over den zender van Hilvei (Golflengte 298 M. Na 6 uur: 1071 M.), EEN NIEUW STATION IN ONS RAD PROGRAMMA. Nu de jongste golflenglewijziging Hilversum het mogelijk gemaakt heelt het station Kalundborg goed en storin te ontvangen, zullen wij dit programmi regeld in onze opgave opnemen. Rl VOOR ZONDAG 8 SEPTEMBER] Huizen (1875 M.) 9.00: VARA. Pel venberichten. 9.02: VARA. Gra niuziek:. 9.10: VARA. Esperanto!*! ten. 9.25: VARA. Orgelconcert f VARA. Lezing over A. Dvörak. 19 Dvorak-concert. VAR A-orkest en soliJ 12.0012.30: Lezing over de wel tentoonstelling te Barcelona door R f raerds. 12.302.00: Concert doorl AVRO-Octel. Boris Lensky, viool. 1 2.15: Lezing door Is Querido: SimsoJ 2 465.00; Concert door hetAVRO-kw| Santpoort's dubb gemengd kwartet 3.454.15: Pianoconcert door E. num. 4.155 00: Vervolg concertl 5.00: VARA. Kleuteruurtjc. 5.40: VI Bij de pomp. Wekelijk nieuws. f VARA. Concert door het VARA-orkestl 7.30: VPRO: Wijdingsuur. Spr. Prol J Eerdmans: Sabbathsviering. 8.00: ber. en sportuitslagen. 8.1510.30 eert door het versterkte omroep-orkel I. v. Nico Treep. Rosa Spier, harp. Da] gramofoonmuziek. Hilversnm (298 Meter. Na 6 uur 10"1] 8.259.20 NCRV. Morgenwijding o. f ds. ihr. J. L. A Martens van Sevenhl 10.15—12 00 KRO Uitzending val Hoogmis uit de Kerk van St. Willebroj binnen de Veste (Duifje). Amsterdam lengte 1071 M.). 12.30—1 30: KRO eert door het KRO-Trio. 1.30—2 301 2 304.30: Kamermuziek, Kwintet enf riton. KRO. 4 30—5 00 KRO lA halfuurtje. 5.46 NCRV: Golfl. 10711 Kerkdienst vanuit de Geref (Noorder) te Dokkum. Voorganger: ds. J P K'aJ mer. 7.308 00: KRO Lezing „Maarschalk Foch .de geschiedenis I een karakter". 8.018.10: Praatje] den KRO Voorzitter. 8.1010.46: Concert. Orkest en vocale soliste. II.00 KRO. Epiloog door het Klein Kl Daventry J 55-44 M.) 3-50ConceriJ litair Orkest, R. Goodacre, alt, 0. S1* bariton. 5 20. Pianorecital door Petri. 5.50: Bijbellezing. 6.05- Bach's Kerk-cantate No. 100 Kerkdienst. Liefdadigheidsoproep] 9.10: Nieuwsber. 9.25: Kamermuzij P. Jones, tenor. The London Wind tet, R. Paul. piano. 10.50 Epiloog] Parijs „Radio Paris" (1725 M) 'J Gram-muz - 4 50: Gram.-muz - 6.50: mofoonmuz - 8.35: Ork -concert m.m listen. 10-35: Dansmuziek. Langenberg (473 M.) 8 20—9.20- OrU poneert. 9 2510.20: Katholieke genwiiding. 12 501.20. Openlucht^ 1.202 50' Orkestconcert. 450- Orkestconcert m m. v. mannenkw*rM Zessen (1636 M.) 6 50-8 20: Orkesij oerl 8.20—9.15 Lezingen. j Klokkenspel en morgenwijding 11.50: Lezingen. 11.50: Orkestconcei 1 35: Vroolijk programma 2 05' Orkl concert. 3.50- Piano-recital "*1 Hoorspel „Der Tierzirkus". 5 20 0rJ concert 7.50- Lezing. 835: concert. 9 20 Orkestroncerl. Dn^f tot 12 50 Dansmuziek EalnndW* (1159 M) 3.50- -5^' eert door het Omroep-orkesl.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1929 | | pagina 10