SANATOGEH
DE KOUDEKERKSCHE BRUG
m
70ste Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD, Woensdag 21 Augustas 1929
Derde Blad
No. 21299
Nieuwe Kracht
FEUILLETON.
Martin's verjongingskuur.
Dr. Julius Neumann, privaat do
centvoor obstetrieen gynaecologie
a/d. Universiteit tè fVeenen,schreef:
'„Vrouwen nemen Sanatogen gaarne en
de tnededeelingen over spoedige ver
betering van den algemeenen toestand
en toename van eetlust waren tom
wijlen buitengewoon verrassend."
Wanneer gij U slap of lusteloos
gevoelt, volg dan den raad van
dezen bekenden vrouwenarts:
Sterk Uw lichaam met
Het Zenuwsterkend Voedsel
Vanaf f L* pet bus bij alle apoth, en drog.
Een gedenkwaardige dag. Feestelijke opening der prachtige brug.
Hooge autoriteiten omringd door een juichende schare.
Foto W. Bleuzé. Lelden.
Een plechtig moment: het doorknippen van het lint door jhr. mr. L. E. M. von Fisenne, waarnemend commissaris deT Koningin.
Hiermede werd aan de jarenlange verkeersbelemmering voor goed een einde gemaakt.
kan men naar een rurig begeerd©
uitzien en dan plotseling ia hij er
nog voor gij het eigenlijk goed be-
Zoo was het ook met den dag van
eren, waarop de feestelijke opening der
Koudekerksche brug plaats vond,
waarop vele Koudekerkers en Ha-
ouders zich een jaar lang verheugd
Zij zagen haar van dag tot dag
en nu was zij dan toch eindelijk
en klaar.
gemeentebesturen der beide dorpen,
nu, na eindelooze strubbelingen op zulk
schitterende wijze verbonden zijn, heb.
zich groote moeite getroost om het
der opening, op grandiose wijze te
slagen.
Een groote menigte trok uit om hiervan
u_ te zijn, en vele hooge autoriteiten,
rier namen wij gisteren reeds voor een
fel in ons blad konden vermelden, waren
at verscheidene landstreken mede opgo-
omen.
De nieuwe brug, een machtig werk, re-
ahaat van groot ingenieus en technisch
Ttonen, waarvoor den aannemers v. d.
elden en De Jong en de Naaml.
enn Ut-rechtsche Machinefabriek, direc-
wr Frans Smulders, alle eer toekomt,
RECLAME.
Sr vttAm
GnC Jij ffciU?. 'S "/flaitUUK.
j&t*. -fnct-< t$t%r4K^ot4.
praalde onder het zonnelicht: hoog opge
heven stond zij in de lucht, om eerst plech
tig en langzaam neergelaten te worden,
nadat burgemeester Quint en de waarne
mend commissaris der Koningin jhr. mr. L.
E. M. van Finesse ieder een rede hadden
uitgesproken en het oranjelint, dat van
zijde naar zijde strak-gespannen stond,
door den laatste met 'n zilveren schaar
was doorgeknipt.
Koudekerk pronkte in. vlaggentooivan
elk huis, groot en klein wapperde onze na
tionale driekleur en het anders stille dorpje 1
verwonderde zich over de kolossale drukte,
die tegen drie uur in de straten heersehte.
Voor het laatst trok het veerpontje, na een
lang en moeizaam jaar van hard op en neer
trekken men denke aan den strooien
winter, waarin brugwachter Harskstfip en
zijn assistent zonder onderbrekiCTg, zelfs
bij 30 gr. vorst dapper dienst blevfki doen 3
het water over.
Om drie uur verzamelden de autoriteiten
zich op de brug, omstuwd door taUooze be
langstellenden, terwijl het harmoniecorps
..Kunst na Arbeid" lustige tonen blies. Be
halve de reeds gisteren vermelde heeren,
merkten wij nog o.a. op den burgemeester
van Leiden, mr. v. d. Sande Bakhuyzen, den
eerstaanwezend ingenieur van den Prov.
Waterstaat, den heer Veth, den heer v. d.
Meulen, burgemeester van Hazerswoude,
den heer Petit, technisch ambtenaar bij den
Prov. Waterstaat, verschillende wethouders.
raadsleden en secretarissen van dorpen uit
de Rijnstreek, de N.V. Utrechtsche Machine-
i fabriek, vertegenwoordigd door Ir. Abel-
i mann, de heeren Veenenbos en Lebbing,
resp. opzichter van de Provincie en diens
LIÏ2
assistent tijdens den brugbouw, gemeente
opzichter Qualm en verder gemeente-per
soneel. Burgemeester Quint sprak de gisteren
geplaatste rede uit, waarna jhr. mr. Von
Fisenne naar voren trad om de brug offi
cieel te openen. Spr. wendde zich tot de
burgemeesters, wethouders en leden van de
Raden van Koudekerk en Hazerswoude.
Volgaarne hebben Ged. Staten de uitnoodi-
ging aangenomen om de opdracht tot ope
ning dezer brug te volvoeren. Voor de tot
stand-koming zijn vele vellen papier be
schreven en de noodige conferenties gingen
er aan vooraf. Maar zulks is niet voor niets
geweest, het tastbare resultaat kan men
heden aanschouwen. Men kon langen tijd
niet lot elkaar komen en dus toch een goed
resultaat verkrijgen Spr. bracht dank aan
al degenen, die tot de totstandkoming heb
ben medegewerkt, in het bijzonder noemde
hij de beide gemeentebesturen en hun advi
seurs. Vooral ook wees spr. op het steunend
werk in deze van het Statenlid v. Boeyen.
Spr. hoopte op een spoedige totstandko
ming ook van betere wegen in deze streek
en zegde ernstige bestudeering van het Pro
vinciaal Wegenplan door het Statencollege
toe. Ten slotte hoopte hij, dat ook de nog
hangende lolkwestie, eveneens door weder-
zijdsch overleg spoedig tot een oplossing ge
bracht zou worden en eindigde met den
wensch, dat de brug moge dienen tot meer
dere welvaart en grooten voorspoed van de
Rijnstreek!
Nadat het lint door den w.n. Commissa
ris was doorgeknipt, sprak Burgemeester
Quint de volgende rede uit-
Nu mijnheer de wnd. Commissaris de
nieuwe brug voor het verkeer is geopend en
de beide Rijnoevers weer verbonden zijn,
wil ik namens do gemeentebesturen van
Hazerswoude en Koudekerk gaarne verkla
ren. dat de brug, ons door u overgedragen,
in dank wordt aanvaard.
Allen die ook maar eenigermate belang
hebben bij een goed geregeld verkeerswe
zen, (en wie zijn dat niet in onzen in het
teeken van verkeer staanden tijd!) onder
steunen gaarne dien dank, hetzij zij vormen
het lokaal- dan wel het interlokaal verkeer.
Het Provinciaal Bestuur komt een woord
van lof toe voor de roijale wijze, waarop
het dit werk heeft doen uitvoeren.
De beide aanneemsters, de firma van der
Velden en de Jong en de firma Frans
Smulders hebben eer van hun werk.
Voorts past mij een woord van dank aan
de Kamer van Koophandel en Fabrieken
voor Rijnland te Leiden, welke de po
gingen van het gemeentebestuur, om de be
langstelling van het Provinciaal Bestuur te
verkrijgen, steunde.
Ook door de zorg van genoemde Kamer
van Koophandel verkreeg de gemeente van
de Stedelijke Lichtfabrieken te Leiden, van
de N.V. Scheepsbouw en Reparatiewerf „de
Hoop" v.h. Gebrs. Boot en van de N.V. Ko
ninklijke Nederl. Grofsmederij, een bijdrage.
Ook de gemeente Leiden en de directeuren
der genoemde Vennootschappen zij daar
voor een woord van dank gebracht.
Voort9 gedenk ik gaarne de aangename
samenwerking, welke dezerzijds werd on
dervonden met den heer eerstaanwezend
ingenieur Veth en den heer ingenieur Roos,
die aan het ontwerp veel zorg hebben be
steed .Zooals men weet, is de heer van der
Wal, hoofdingenieur, eerst later opgetreden.
Ook den heer Veenenbos mijn vriende
lijken dank voor den getoonden goeden wil
tot samenwerking, evenals den heer Leb
bing, diens assistent.
Hoewel de heer Manders geen recht
streeks toezicht op den brugbouw werd op
gedragen, ben ik dikwijls met hem in aan
raking geweest en het is mij een behoefte
ook hem dank te zeggen voor de zeeT vlotte
samenwerking.
En verder allen, die op eenigerlei wijze
hebben medegewerkt om dit werk tot stand
te brengen, onzen erkentelijken dank. Over
eenige oogenblikken zal u blijken hoe druk
reeds het lokaal verkeer gebruik maakt van
de brug; reeds wacht een lange file van rij
en voertuigen met ongeduld het einde dezer
officieele handeling afwacht.
Wij verzekeren u gaarne dat we schen
kers en geschenk nimmerzullen vergeten
en de brug altijd zullen zien in het vrien
delijk aureool van dezen dag.
En daarna moge ik alle genoodigden en
de heeren van de pers, die ik ook gaarne
welkom heet, verzoeken ons te volgen naar
de bovenzaal van Hotel de Bruin.
En thans- de brug is open, weg met de
Pont!!!!
Plechtig klonk hierop het Wilhelmus!
Het eerst schreden Jhr. mr. von Fisenne en
Burgemeester Quint met ambtsketen om
hangen, de brug over. gevolgd door een
9chier onafzienbare schare. Voor het aller
laatst ankerde tezelfdertijd de pont: een
eierenboer met mand en fiets was de laat
ste. die aan wal stapte. De schipper had zijn
werk gedaan I
Een gansche stoet trok nu voorbij:
de vroolijke muziek van „Kunst na Arbeid"
schetterde wijd en zijd; hierop volgden een
9erie voertuigen, van ieder soort een exem
plaar. Zoo werd de stoet geopend door een
versierden sproeiwagen, daarna kwamen
een particuliere auto, vrachtauto's vooi
meel- en hooivervoer, een maaimachine,
melk- en broodkarren, terwijl de feestelijk
getooide kinderwagens en vliegende Hollan
ders vooral die met oranjestrikken, waar
op een 3-jarig meiske parmantig aan het
stuur zat! de optocht sloten. Zij verwek
ten groote hilariteit, en ontlokten een luid
applaus!
In de fraai ingerichte bovenzaal van het
bekende Koudekerksche „Hotel van Eg-
mond". verzamelden autoriteiten en gasten
zich na afloop der plechtigheid en diendo
men de fonkelende champagne rond Veel
vuldig werd hier nog het woord gevoerd.
Burgemeester Quint stelde een dronk in op
den waarnemend commissaris der Konin
gin, deze deed zulks op de gemeentebestu
ren van Koudekerk en Hazerswoude na
mens het Provinciaal Bestuur.
Burgemeester J. v. d. Meulen van Hazers
woude vervolgens het woord voerend, wees
op de beteekenis van dezen voor Hazers
woude en Koudekerk gewichtigen dag waar
naar jaren verlangd was.
Nadat zijn collega van Koudekerk, die d»
leiding in deze zaak had, de toedracht naar
voren had gebracht, waren er moeilijke
oogenblikken gekomen en was men de
opinie toegedaan, dat van de samenwerking
niets terecht zou komen. Dank zij echter
het ingrijpen van Gedeputeerde Stalen, in
het bijzonder van den heer Boeyen, werd
een basis gevonden, waarop voortgegaan
kon worden.
Spr. huldigde in kernachtige bewoordin
gen het werk van den heer Boeyen, die
zulk een prachtige oplossing gevonden had.
Er zijn nog meer punten, die op afwikke
ling wachten, maar hij twijfelde er niet
aan. dat ook deze kwesties in orde zullen
komen.
Hierop vertrokken eenige gasten, waarna
nog het woord gevoerd werd door den voor
zitter van de K. v. K. van Rijnland, den
heer ten Cate Brouwer. Deze wees er op,
dat de brug niet slechts een verbetering be-
teekent voor de beide aanliggende gemeen
ten, doch ook voor Leiden. De voor Rijn
land groote sta in den weg is nu verdwe
nen. De K. v. K. had reeds in 192-L ge
tracht verbetering in den toestand te bren
gen, de pogingen om een doorvaartwijdte
van 12 M. te verkrijgen, waTen echter niet
met succes bekroond. Men mag nu zeer
dankbaar zijn, dat er een brug van 10 M.
verrezen is.
Spr. eindigde zijn rede. met een dronk te
wijden op den groei en bloei der beide ge
meenten en Leiden.
Ten slotte sprak de heer Salverda na
mens den burgemeester van A'lphen.
De gemeente Alphen mag jaloersch zijn
op deze prachtige brug, maar dat verhindert
niet hier een hartelijk woord van geluk-
wensch uit te spreken. Spr. vreesde, dat de
brug eerder te smal dan te breed zou blij
ken en eindigde met te drinken op het wel
zijn der beide gemeenten.
Hiermede was de officieele loop der din
gen ten einde. Buiten speelde nog langen
tijd het muziekcorps „Kunst na Arbeid" en
heersehte «er groote drukte. De bewoners der
dorpen verheugden zich over de schitte
rende nieuwe verbinding, die hen allen op
eenigerlei wijze ten goede zal komen en
over het feit, dat van nu af aan geen brug
geld meer geheven zal worden.
Het was voor de dorpen Koudekerk en
Hazerswoude een historische dag, die in elk
opzicht prachtig verloopen is!
RECLAME-
Door RAFAëL SABATINL
Uit het Engelsch door C. M. G. d. W.
|fi
Galérie was niet gewoon te blijven stil
aan, wanneer Marius aankwam. Daar zij
:€jn niet verhinderen kon te loopen waar
!1) lust in had, had zij het a! lang op gegt:-
hem te verzoeken heen te gaan wan-
teer hij in haar nabijheid kwam. Maar zij
ten minste nooit blijven stilstaan en
*aa ook niet langzamer gaan loopen. Dezen
Cor?en echter week zij af van haar ge
woonte, Niet alleen stond zij stil toen zij
,era zag aankomen, maar zij riep hem alsof
J'l nader moest komen. En of hij zich
haastte! Zijn oogen schitterden voornamelijk
Jaa verwondering, maar ook een beetje
hoop.
Zij was dezen keer beleefd tegen hem, zei
111 goeden dag op een wijze die aan het
"endelijke grensde. Verbaasd ging hij
haar loopen en zij wandelden samen
terras met taxis omzoomd langs, dc
waakzame maar bescheiden Bat-
a volgde hen maar nu een paar'pas ver
achter hen.
eUf eerste oogenblikken schenen zij zich
^eerd te gevoelen en spraken over de
'ehde bladeren en de gunstige verande-
Ta& het weer. Plotseling stond zij stil
"J hem aan.
je mij een pleizier doen, Marius?"
vroeg zij. Hij bleef ook staan keerde zich
tot haar. zag haar in haar lieve gezicht en
trachtte te lezen in de heldere bruine oog°n
die tot hem werden opgeslagen. Hij trok de
wenkbrauwen even verwonderd op. En
toch
„Er is niets ter wereld dat je mij zou
kunnen vragen Valérie. dat ik niet voor je
zou willen doen," betuigde hij.
Zij glimlachte peinzend
„Hoe gemakkelijk is het om maar wat te
zeggen!" zei ze zuchtend.
„Trouw met mij" antwoordde hij en hij
boog zich tot haar over en het was of zijn
oogen haar wilden verslinden, „dan zal je
zien hoe spoedig mijn woorden in daden
veranderen.'"
„Ach" zei ze en haar glimlach verander
de in een toornige uitdrukking, „je maakt
voorwaarden. Als ik met je trouwen wil,
dan is er niets dat je niet voor mij zou
willen doen. zoodat ik het omkeer en ik
niet met je trouw als je niets voor mij wilt
doen. Maar Marius, in dezen tusschentijd.
totdat ik een besluit heb genompn of ik wel
met je trouwen wil ja of neen, zou je dan
niet een kleinigheid voor mij willen doen?"
„Toldat je een besluit neemt?" riep hij
en hij kreeg een kleur van hoop bij die
woorden Tot nu toe was er geen sprake ge
weest van een mogelijke verandering van
houding tegenover zijn huwelijksaanzoek.
Het was afkeer geweest, een weigering De
slist en zonder eenige hoop. Weder zag hij
haar onderzoekend aan Hield zij hem voor
den gek dat meisje met den onschuldigen
engelenblik? De gedachte aan zulk een mo
gelijkheid bekoelde hem oogenblikkelijk.
„Wat ver'ang je van mij?" vroeg hij met
weinig vriendelijke stem.
„Slechts één ding, Marius." Zij keek over
haar schouder naar den lenigen langen
man met zijn leeren buis en beenen met
kruisbanden die een pas of twaalf achter
hen liep.
„Ontsla mij van het gezelschap van dien
kerel", zei ze
Marius keek naar Battista en daarna
naar Valérie Toen glimlachte hij en haalde
even de schouders op.
„Maar waarom?" vroeg hij alsof hij een
onredelijke vraag beantwoordde. „Hij zon
door een ander vervangen worden, en er is
niet veel keus onder de manschappen op
Ccndillac"
„Niet veel misschien; maar toch wel
eenige. Zij was zeker van haar zaak en
maakte op uit zijn toon en zijn manier van
doen dat hoe meer zij er op aandrong, hoe
minder kans zij had te slagen, en daarom
zette zij haar verzoek met des te meer aan
drang door.
„0. riep zij uit met voorgewende woe
dende stem, „het is een beleediging voor
mij dien onzindelijken vent tot voortdurend
gezelschap te geven. Ik verfoei en veracht
hem. Hem te zien alleen is niet uit te
staan".
„Je overdrijft" zei hij op koelen toon.
„Neen, dat doe ik niet; dat doe ik he-
paald niet", antwoordde zij hem vrijmoe
dig en smeekend aanziende.
„Je kunt je niet voorstellen wat het is de
brutale waakzaamheid van zulk een vent te
moeten verdragen. te voelen dat iedere
voetstap wordt nagegaan, zijn oogen steeds
op je gevestigd te voelen, wanneer hij in je
nabijheid is. 0, het is niet uit te houden."
Plotseling greep hij haar arm, zijn gezicht
was geen handbreed van het hare verwij
derd, met gloeiende woorden sprak hij:
„Je hebt het in jé macht daar zoodra je
maar wilt een einde aan te maken, Valérie."
sprak hij hartstochtelijk. Stel je onder mijn
hoede. Laat mij voortaan over je waken.
Laat mij
Plotseling zweeg hij. Zij had haar hoofd
teruggetrokken haar gezicht was bleek tot
de lippen toe en in haar oogen, die zoo nabij
de zijne waren, vertoonde zich een uitdruk
king van schrik, van onuitsprekelijke wal
ging. Hij zag het, liet haar arm los en deins
de terug alsof zij hem geslagen had. Ook hij
werd doodsbleek.
„Of inspireer ik je hetzelfde gevoel als
hij?" mompelde hij met doffe 9tem.
Zij stond voor hem met neergeslagen
oogen, haar boezem hijgde nog van de vrees
die zijn nabijheid haar had ingeboezemd.
Hij zag haar een oogenblik zwijgend aan.
met half dichtgeknepen oogen en opeenge
klemde lippen. Toen ontwaakte zijn toorn
en verdreef het veidriet, waarmee hij aan
vankelijk de bewijzen van haar afkeer had
opgemerkt. Maar toorn was voor Mariu9 de
Condillac een koude doodelijke ontroering,
die zich niet uitte in hoogdravende woor
den, in luide bedreigingen of aanklachten,
in zwaaiende armen of het uithalen van
wapenen.
Hij boog zich weder tot haar neder van
uit zijn deftige, genadige hoogte. De wreed
heid welke verborgen lag in de schoone
lijnen van zijn mond vertoonde zich on
middellijk in zijn glimlach.
„Ik geloof dat Battista een uitstekende
waakhond is" zei hij en 't was of hij zich
amuseerde alsof hij met een klein kind te
doen had „Het is geen wondeT dat je niet
van hem houdt Hij kent geen Fransch jt>
kunt hem dus niet bepraten en omkoopen
eu paaien met beloften, wat je doen zuil
als hij je helpt ontvluchten; maar je zult
inzien dat die eigenschap die hem hatelijk
maakt in jouw oogen hem juist voor ons
van onschatbare waarde doet zijn".
Hij lachte zachtjes, alsof hij heel tevre
den was over zijn eigen slimheid, floot om
zijn hond en ging plotseling weg.
Zoo werden Marius en zijn moeder
aan wie hij het verhaal van Valerie's vraag
overbracht opnieuw misleid in zooverre
zij hun volle vertrouwen schonken aan den
waakzamen, onomkoopbaren „Battista". En
dit begreep Garnache; daardoor kon hij zien
ongestoord wijden aan de plannen, die hij
beraamd had. En hij legde er zich op toe
met een ongeëvenaard welgevallen. Niet
dat het iets ongewoons was voor Garnache
zich van ganscher harte te wijden aan de
onderneming die hij op zich genomen had;
maar dit zaakje t© Condillac was hem tegen
zijn wil opgedragen; door den clrang der
omstandigheden was hij langzamerhand
genoodzaakt de bevrijding van Valérie per
soonlijk ter hand te nemen. Het wa9 uit
ijdelheid en trots dat hij was teruggekeerd
toen hij reeds op weg was naar Parijs; hij
zou zich niet gaarne opnieuw de nederlaag
laten lijden. Daardoor had hij zich voor het
eerst van zijn leven laten verleiden tot het
onwaardige van een vermomming; en hij
die altijd recht door zee was gegaan, was
genoodzaakt geworden zijn toevlucht te ne
men tot de gemeenste bedriegerijen Met
wrok in het hart was hij er toe overgegaan,
de rol te 9pelen. die hij op zich had geno
men Hij begreep dat het iet9 was beneden
zijn waardigheid, iets dat hem verminderde
in do achting die hij zich zelf toedroeg.
(JVordt vervolgd).
