O, DIE KAST!
ANEKDOTES.
chl
zig
Zeg, Suus, nu moet vanmiddag eerst die
t van jou eens opgeruimd worden, 'tls
ir een bende in van belang!" zei Me-
iuw De Lange tot haar oudste dochtertje,
n deze aan het ontbijt verscheen.
In mijn kast?" vroeg Suus verwonderd.
al m'n boeken staan op z'n plaats."
Ja, kind, maar dat is ook het eenige. Je
et eens even naar de andere planken
ten." En mevrouw trok de muurkast
hts van de suite-deuren open om haar
hlertje te overtuigen,
iuus zuchtte eens; ja, 't leek wel een
ishouden van Jan Steen. Alles lag op
door elkaar: Schriften, kladblaadjes,
kinderkranten, verfpotjes, kleurkrijt,
paar winterhandschoenen, een uit
aar gevallen rol serpentine, leege doosjes,
figuurzaag en nog veel meer.
>uus zuchtte nog eens.
Ik begrijp het niet," vervolgde de Moe-
„bij Greet is altijd alles even netjes,
hoeft nooit haar kast op te ruimen,
maar!" En mevrouw trok de andere
urkast open, waarin het jongere zusje
baar schatten bewaarde. Ze bewoonden
heel ouderwetsch huis en het was
:rlijk, dat er zooveel kasten waren,
uom hadden de meisjes er elk een tot
r beschikking.
0, maar Greet is nu eenmaal netjes aan-
en ik heelemaal niet," verontschul-
de zich Suus.
Wat je niet kunt, dat kan je leeren,"
eerde Moeder, „en je zult vanmiddag
je kast opruimen, eerder zal er niets
eis gebeuren, 't Treft, dat heljuist
nsdag is."
tius vond 't wel baT vervelend en ze
reep, dat het een groot deel van haar
dag in beslag zou nemen, maar 'tzou
moeten.
Morgens onder het speelkwartier
rde Suus, dat het zwembad dien mid-
voor het eerst open zou zijn.
Ofijn," riep ze, „lis ook zulk heerlijk
T"
acfc ,r'"
Laten we vroeg gaan," stelde één van de
sjes voor, „dan is 't nog niet zoo druk."
r werd afgesproken om twee uur present
zijn. Juffrouw Drost, de gymnastiek
les, die er juist bij stond en die een
tstochtelijk zwemster was, zei dadelijk,
ze ook zou komen.
£n zeg, dan houden we een wedstrijd.
OrI fin jullie allemaal in 3.30?" vroeg ze.
Ja, ja," riepen ze van alle kanten.
Nu ik heb nog een groote doos Van
itens pastilles, die is dan voor de-geen,
die 'l eerst aan den overkant van 't bassin
is. langs den langsten kant natuurlijk."
Wat een gejuich ging er op. Maar de
pauze was om en de meisjes moesten naar
binnen.
Suus kon heel goed zwemmen. Verbeeld
je, dat ik 'm eens win. dacht ze. Wat heer
lijk toch, dat 't zwembad al open gaat en
met veel huiswerk, maar drie vakken. En
die nieuwe duikmuts op en 't nieuwste
zwempak aan, dat ik de vorige maand op
mijn verjaardag gekregen heb. Op eens
schrok ze, want ze dacht aan de kast. O,
ja, die kast! Waarom kwam die toch altijd
zoo rommelig? Neen, dan kwam er van
zwemmen n-iets. Want dan kon ze natuur
lijk pas laat gaan, als jufft-ouw Drost en
de meisjes al weg waren. Bn als zij dan
kwam, was de wedstrijd natuurlijk al af-
geloopen.
Zoo peinsde ze. En toen om half een de
school uitging, was ze niet half zoo opge
wekt als onder het speelkwartier. Die kast,
die vervelende kast ook! Maar diep in zich
zelf had ze de overtuiging, dat het haar
eigen schuld was: als ze alles maar op zijn
plaats legde, zou 't nooit zoo ver komen.
„Nu. om twee uur, hoor Suus!" zei haar
buurmeisje.
„Ik kom niet," zei Suus bedrukf ,,'k moet
m'n kast opruimen."
„Ben je mal. dat doe je dan morgen,"
raadde hc-t meisje haar aan
Maar Suus schudde het hoofd en liep in
een mopperstemming naar huis.
„Het zwembad is open!" juichte Greet,
toen ze Suus open deed
„Nou, wat heb ik daar &n?" bitste Suus.
„Je gaaf toch zeker ook graag zwem
men?"
„Natuurlijk, maar diat geeft me nu niets:
ik., moet., m'n.. kast., opruimen," rekte
Suus met een lijzige stem.
Suus gooide haar tasch in de gang, hing
haar hoed op en ging naar binnen.
..Eerst je boeken in de kast bergen," zei
Moeder met een effen gezicht.
Suus slenterde naar de gang terug en
haalde haar tasch. Ze deed de kastdeur
open en.ze wist niet, wat ze zag. 'tLeek
de kast van Greet wel!"
In een oogwenk zag ze, hoe keurig alles
daar lag. de schriften opgestapeld, alle
Jonge Volkje's op elkaar, daarnaast alle af
leveringen van Zonneschijn, dan al de verf-
boel, o, 't was meer dan netjes. En alle
rommel, die er niet in hoorde, was ver
dwenen.
„Hebt U dat gedaan?" vroeg Suus met
een verlegen gezicht aan 'Moeder."
Moeder wees op Greet
„Dank je wel, hoor lieverd," zei Suus en
ze pakte haar zusje eens flink. „Hoeral nu
kan 'k gaan zwemmen! Er is wedstrijd!"
„Daarom heb ik het juist gedaan," zei
Greet. „Net, toen je weg was, las Vader in
't ochtendblad, dat 't zwembad open ging
En toen zei Vader: dat treft Suus. Maar
Moeder verleide toen, dat je eerst je kast
op moest ruimen. Ik was toch vroeg thuis
en toen heb ik het maar voor je gedaan.
Ben je blij?"
„Nou, óf ik!" zei Suus. Maar niettemin
was er in haar blijdschap toch een lichte
wanklank, n.l. dat een kleiner zusje haar
rommel op moest ruimen. Neen, dat mocht
toch niet weer gebeuren.
Toen tegen twee uur een paar meisjes
Suus kwamen afhalen, stond ze al kant
en klaar. Groet ging ook mee; al mocht ze
nog niet in 3.30, ze vond 't toch aardig om
naar den wedstrijd te kijken.
Suus deed erg haar best. maar 't lukte
haar niet den prijs te winnen. Dat hinder
de niet, ze hadden met zijn allen loch een
echl gezelligen middag en dat beloofde
veer voor 't komend zwemseizoen.
Ingezonden door Corrie Griffioen.
Maandagmorgen.
Op een Maandagmorgen was meester op
school aan het vertellen over de Hoeksche
en Kabeljauwsche twisten.
Vertel me eens Piet, vroeg meester, „hoe
eindigde die strijd?"
En Piet nog met zijn gedachten bij de
voetbalmatch, die 's Zondags gehouden was,
zei: „Met twee nul voor Be Quick meester."
Ingezonden door Jo Dec.
De juffrouw uit de eerste klasse had op
bord geschreven: Waar gaat gij heen?
Ze vroeg aan de kleintjes wie dat lezen
kon, maar niemand antwoordde, totdat een
klein meisje haar vinger opstak. Ze mocht
voor de klas komen en las hardop:
Waar gaat gij heen klein knoopen.
haakje
Ingezonden door Piet Kettenïs.
Meester: „Jan, geef jij eens een voor
beeld van iets dat bij warmte uitzet, en
inkrimpt bij kou."
Jan: „De vacantie, meester. In den zomer
is ze lang, maar in den winter kort."
Ingezonden door Neeltje van Breda.
Uit de «cbool.
„En nu kinderen, zei de onderwijzeres,
wat zou dat voor een beest zijn? Ze laat een
plaat zien, waarop een zebra slaat.
Jantje: „Een paard in een trui, juffrouw".
Ingezonden door Dora la Lau.
O, die Noordenwind.
Truus: „Juf, wat is het koud geworden!''
Juf: „Dat komt omdat het een Noorden
wind is, kind".
Truus: „Is 't dan altijd zoo koud?"
Juf (onderwijzend): ,,De Noordenwind is
altijd koud, onverschillig waar hij vandaan
komt."
Ingezonden door Cefia Muijzert.
Een heer, die van een zakenreis terug
kwam gal aan zijn vriend als een geschenk
een kistje sigaren.
„O, maar dat kan ik loch niet aannemen",
zei de vriend, ..'t is ol ik ze zelf niet kan
koopen."
„Nou, weel je wat," antwoordde de za
kenman, geef me dan voor dat kistje maat
een dubbeltje dan heb je ze betaald",
„Dat is goed", zei de vriend, „maar
weet je wat, hier heb je een gulden, geel
me dan maar tien kistjes.
