HEERENHUIS
Kinderen
PUROL
HET STRAFPROCES TEGEN
SALOMON LIEBERMANN
RECHTZAKEN.
VARIA.
WINKELJUFFROUW
Wegens overplaatsing Indië
DRIE55EN
I r-Tn
0
FIRMA J. P.
TROUW- en VERLOVINGSRINGEN
Makelaar Ph. v. d. DRIFT, Oude Vest 29
BORSTELWERK.
WEGENS VERTREK INDIE
gre en bet Fransche tooneel uitspreekt,(i),
begrijpt waar de kiem voor dit inzicht en
vereering moet worden gezocht.
Toch had burgemeester Textor niet
jðe's volle sympathie. De schuld is te
joelen bij de politiek. Twee meeningen
itonden tegenover elkaar in de gezinnen
jfstor en Goethe. De heeren kibbelden
^1. Grootvader Textor was Oostenrijkse h
gezind, de vader Pruisisch. De eerste was
4e hoogste ambtenaar der kroningssnad
frankfort, hoofdman over de veertien sche
penen, die zoowe»l de 6tad bestuurden al»
er het hoogste gerecht vormden. Hij was
voor zijn leven benoemd en genoot als
jdinmistratief en rechtsprekend opper-ma-
straat grootc achting. Bij de kroning van
fcrizer Frans I had hij den troonhemel mee
EOgen dragen. De keizerin van Oostenrijk
bid hem een gouden keten met haar beel-
tenis geschonken. Hij was met hart en
nel aan Oostenrijk verknocht, evenals eeni-
zijner dochters en haar mannen.
Maar schoonzoon Johann Caspar Goethe,
bcewel den keizerlijken titel dragend
beizer Karei VII had hem tot „keizerlijken
Raad" benoemd had een groote ver
eering voor den koning van Pruisen. Die
jas zijn held, zijn groote vereerde. Dit
ging over op zijn zoon. De jonge Goethe
tjueide van enthousiasme voor den grooten
frederik. Maar nu moest hij aanschouwen
hoe des Zondags aan tafel bij de weke-
ijksche familie-reünie oneenigheid <?nt-
rtond, moest hij harde woorden hooren,
gericht tegen zijn afgod. Geen van de
twee, grootvader noch vader, gaf kamp. Er
vielen heftige scènes voor. Enkele ooms
tokken partij voor den grootvader. Dat
krenkte den jongen in zijn teere gevoelens.
Hij hield het met zijn vader en bij het
booren van de scherpe kritiek op den
koning van Pruisen werd zijn tot dusver
geschokt vertrouwen in de rechtvaardig
heid van het oordeel van volwassen men
schen geschokt en hij begon dit laatste
fflinder hoog aan te slaan. Toen de Fran-
schen als bondgenoote van den keizer
Frankfort binnenrukten, kwam het tot een
heftige ruzie tusschen grootvader en vader.
De stad was door den eersten „verraden",
beweerde de laatste. Ze wilden elkaar to
lijf en het gevoel voor wat past en niet
past, voor uiterlijke deftigheid, voor deco
rum, dat siterk in don zoon ontwikkeld was,
kroeg een hevigen knauw bij deze oneenig
heid tusschen twee „deftige" menschen.
't .Was anders een man, die eerst zijn
vereering ten volle had gewekt, die groot
vader. Tusschen dezen en zijn vader was
een standsverschil, dat hem zeker niet ge
heel ontging. De Textors de Latijnsche
naam voor Weber waren een voorname
familie, patricische geleerden, juristen,
hooge ambtenaren. De Goethe's daaren-
egen waren nog nauw verbonden aan den
kleinen burgerstand. De overgrootvader
sas smid; de grootvader kwam als kleer-
nakersgezel te Frankfort, wist daar wat
feld te verdienen, trouwde in tweede hu-
welijk met een logementshoudster, die er
warmpjes inzat. Hij gaf zijn zoon Johann
Caspar een goede opvoeding, liet hem ra
rechten studeeren, oenige buiteiiland-
reizen, o.a. naar Italië maken, stelde
hem in staat een keizerlijken titel te ver
werven, die hem op gelijken voet plaatste
net den eersten magistraat der stad. Doch
achter deze officieele gelijkheid van positie
door titel bleef toch de ongelijkheid van
familietraditie en milieu bestaan.
Van dat milieu weten we toevallig weer
ets meer, sedert eenige familieportretten
!er Textors, na vele omzwervingen te
frankfort teruggekeerd zijn. Ze hingen in
Goethe's jonge jeugd in het huis van bur
gemeester Textor. Was de ouderlijke wo
ning van Goethe vol kunstschatten en
kostbare wetenschappelijke verzamelingen,
ket grootvaderlijk huis was deftig, impo
neerend, als een huis van oude familiën.
alle familiefeesten in de burgemees-
(erlijke woning van de Friedbergen Gasse
zagen die portretten op den jongen Wolf
gang neer. Zij waren een soort van familie
bezit, dat niet vervreemd werd doch in
bet geslacht Textor 'bleef.
Toen de oude burgemeester, Goethe's
grootvader, gestorven was. kwamen zij in
t bezit van Johann Jost Textor, den broe-
RECLAME.
6700
vallen en bezeeren zich dikwijls, en het
wiegekind heeft vaak last van roode of ge
smette huid. Dit vëtzacht en geneest met
Doos 30, Tube 80 ct.
der van Goethe's moeder, schepen der stad;
daarna in dat van Wilhelm Friedrich Tex
tor, senator van Frankfort. Deze stierf in
1882. Zijn zoon vestigde zich twee jaar later
in Italië en betrok een landgoed te Palanza
aan het La go Maggiore. Hij was de laatste
drager van den oud-Frankfortschen naam,
Bij zijn dood woedde de wereldoorlog op
zijn hevigst, zoodat zijn overlijden eerst veel
later bekend werd. De Italiaansche regeering
legde beslag op den ganschen eigendom van
den overledene een Duitscherl als
zijnde vijandelijk bezit. Door de slad Palanza
werden villa en inboedel gekocht en aan
generaal Cadorna ten geschenke gegeven,
maar de familieportretten der Textors bleven
in handen der Italiaansche regeering, die zo
in het museum Verbano te Palanza liet be
waren. Na heel veel bemoeienis zijn ze
echter teruggeven en prijken nu in het
Goethe-musaum te FrankfoTt.
De vijf portretten, die nu weer in veilige
haven zijn aangeland, stellen voor de ouders
van „Frau Rat", haar broer Johann Josl, zijn
vrouw Maria Textor, geboren Muller, en de
vader van deze laatste. En dan was er nog
een klein op koper geschilderd portretje, dat
volgens de familie-overlevering van het
laatst der XIVc eeuw dateerde. Het gaf een
knaap to zien in Spaansche kleederdracht,
met geplooiden kraag en een paar bloemen
in de rechterhand een portretje, dat den
kleinen Wolfgang, wanneer hij met zijn
ouders de Textors bezocht, zeer aantrok en
zijn fantasie in werking bracht.
't Waren mooie portretten door bekende
schilders gemaakt. Eén stelde voor den bur
gemeester in al zjjn waardigheid, met ailonge-
pruik, in ambtsgewaad, met kanten man
chetten en jabot, lip giouden ambtsketen met
het beeld van Maria Theresia, waarover
Goethe in Dichtung und Wahrheit spreekt,
hangt over het sierlijke gewaad. De magis
traat zit voor zjjn boeken in imposante
houding.
Zjjne vrouw, „die Frau Stadtschultheiszen"
(3), dus mevrouw Textor, geboren Lindhei-
mer ,is even sober geschilderd als haar man
het niet is gedaan. Een mooi portret; tegen
een donkeren achtergrond komt het hoofd
der bejaarde vrouw met de witte haren mooi
uit .Van alle familieportretten geeft dit het
meest de gelijkenis met den dichter te zien.
Over Johann Jost's portret is weinig te
zeggendes t e meer over dat van zijne vrouw,
Maria Margaretha Müller. Het is van artistie
ke waarde, óók voor kunstkoopers, behalve
dan door het penseel van den schilder, ook
tengevolge van de wijze, waarop de ge
schilderde persoon is voorgesteld, en van
de zeer kostbare omlijsting.
Die Maria Margaretha was de dochter van
een man van beteekenis in Frankfort, be
boerende tot de patricisohe familiën, kunst
kenner, uitg. en boekhandel. Uit het vergulde,
smaakvol versierde kader kjjkt een mooie,
imponeerende aristocrate in rococo, met rozen
in het hoog opgewerkte kapsel, met kostbare
jnweelen, en gekleed in' een glanzende zalm
kleurige japon.
In het Goethe-museum te Frankfort is een
manuscript te zien met de biographie van
haar vader. Die biographie is eene auto
biographic van dezen deftigen burger der
vermaarde stad. Sedert oenigei» tijd is er nu
cok zijn portret, dat aanvullen kan, wat het
manuscript niet geeft: het uiterlijke beeld
van den schrijver.
Ziedaar de omgeving van ..Goethe in het
huis van zijn grootvader. Heeft hij ach,
vrceg ontwikkeld en scherp ziend als hij
was, sterk de afstammeling gevoeld van
een regent? Kan uit dit bewustzijn zijn
voortgekomen zijn domineerende geest, of,
om nog bjj zjjn kinderjaren te blijven, zijn
rechte .gebiedende gang, waarop zijn moeder
hem wjjst om hem te zeggen, dat hji niet
als zijn vriendjes was en waardoor zij van
baar kind te booren krijgt: „Dat is pas het
begin, moeder. Later zal er nog wel meer
verschil zijn tusschen hen en mij: dat,waar
mede een ander zich tevreden stelt, is voor
mjj niet voldoende!"? Gevoegd bij „deern-
stige wjjze van leven" van rijn vader is
gTcotvaders voorname positie, grootvaders
voorname hnis, grootvaders voorname levens
wijze wellicht van stillen, ingrijpenden invloed
geweest op de vorming van het kind, oat
later een 'heerschar en beheerscher zal 'z\jn
op het gebied van den geest.
A. J. BOTHENIUS BROUWER.
(2j O.a. den 12en Mei 1825, den 29en
Januari 1826 en den 28en Maart 1827.
Goethe was toen resp. 75, 76 en 77 jaar.
Zijn oordeel mag men bezonken achten. Hij
zegt oja. dat hij elk jaar eenige stukken
van Molière leest, omdat aldus Goethe
„wij kleine menschen niet in staat zijn do
grootte van dergelijke dingen te bewaren".
„Molière is zoo groot, dat men telkens
opnieuw verbaaal staat wanneer men hem
wederom leest". En elders: „Ja, een eine
geest, dat is het eigenlijke woord, dat men
op hem moet toepassen. Aan hem is niets
verbogen of verhaspeld".
(3) De titel van haar man was „Stadt-
sehnltheisz".
VOOR DE AMSTERDAMSCHE RECHTBANK
(Vervolg van gisteren).
Na de pauze wordt gehoord de heer F. J.
F. Vismans, directeur van de Incassobank
te Rotterdam. Get. verklaart, dat in Juni
1927 mevrouw Liebormann bij de Bank is
geweest om effecten te verkoopen; later
kwam Liebermann zelf om een rekening te
openen. Eerigen tijd later verklaarde do
Bank zich bereid om een millioen to ver
schaffen op courante fondsen.
Zoo werden o.m. aan den boedel der
„Veendammer" onttrokken: omstreeks Juni
of Juli 1927 een aantal effecten, als obliga-
tiën 3 pCt. Gemeente Crediet, 3'/= pCt.
H. Y. S. M„ 4 pCt. en 3'h pCt. gem. Am
sterdam 1895 en 1874, 31/» pCt. gem. Den
Haag, 3 pCt en 3pCt. gem. Rotterdam,
3'/= pCt, gem. Utrecht, 6 pCt. Jurgens Ver-
eenigde Fabrieken, 5 pCt. Centrale Bank.
pandbrieven 4'li pCt., 5 pCt., 6 pCt. en 7
pCt. Ned. Middenstandshypothoekbank, 5
pCt. Int. Hypotheekbank, 3 pCt. Rotterdam-
Canada Hypotheekbank en 6 pCt. Wester
Hypotheekbank, certificaten van aandeelen
Twentsche Bank en certificaten van aan
deelen Nederlandsche Handelmaatschappij.
Get. heeft van de „Veendammer" per
brief vernomen, dat do stukken van haar
afkomstig waren.
Volgende getuige is mr. L. P. Denekamp,
advocaat en procureur te Den Haag.
Mr. Veth (de verdediger): ..Iloe was Van
den Toorn's gegoedheid in 1927?"
Get.: „Destijds heb ik van iemand, dien
ik goed ken, do opmerking gehoord: Van
den Toorn is goéd-voor elk bedrag."
Mr. Veth- „Weet'set. iels mee Ie deelen
omtrent het eerste contract Stegemann, dat
get. heeft meegeteekend? Heeft get. toen
niet vernomen, dat de Pruisische Staat een
garantie zou geven voor do pandbrieven?"
Get.: „Daar weet ik niets van."
Vervolgens zet get. op verzoek van mr.
Veth uiteen, op welke wijze men de „Veen
dammer" dacht zaken te laten doen. Dat
kon o.a. gebeuren in verband met de om
standigheid. dat men in Duit9chland
f. 250.00 uitleent op vaste goederen en voor
f. 300.000 laat teekenen; dat was ten minste
zoo in den inflatietijd 1
Voorls zegl get., dat hij er van overtuigd
was dat, als Kloppenburg niet zijn particu
liere belangen had laten gelden, Paarde-
knoper in staat geweest zou zijn de „Veen
dammer" to saneeren. Alles hing echter a!
van den beschikbaren tijd; in zes maanden
zou natuurlijk geen saneering verwezen
lijkt kunnen worden!
Wanneer dan het getuigenverhoor zal
worden vervolgd blijkt, dat de heer L. W. S.
Paardekooper, die voor heden was gedag
vaard, niet is verschenen. Do Rechtbank
schorst in verband hiermede de zitting tot
half vier.
Te half vier wordt als getuige-deskundigo
gehoord dr. H. J. Overbeek, die Lieber
mann psychiatrisch heeft onderzocht. Op
vragen van mr. Giltay Veth, den verdediger,
deelt get. mede, dat hij den indruk heeft
gekregen, dat Liebermann, behalve dat hij
anderen spoedig beïnvloed ook zelf gauw
beïnvloed wordt
Mr. Veth:. „En is hij niet zeer gevoelig
voor uiterlijk vertoon als titels, relaties
enz
Desk.: ..Dat heb ik niet kunnen merken
Verdediger: „Heeft hij niet een verhoogd
zelfgevoel?"
Desk.: „Ja, dien indruk heb ik wel ge
kregen."
Verdediger: „En heeft hij niet een gemis
aan gevoel voor proporties?"
Desk.: „Neen, dat heb ik niet bemerkt."
Verdediger: „Meent dr. Overboek niet,
dat LiebeTmann een mensch is, die men
hier te lando feitelijk niet kent, een typi
sche Oost-Europeaan, dien men bij beoor-
decling met andere maatstaven moet
meten?"
Desk.: „Ik heb geen specialo studio ge
maakt van Oost-Joden: voor zoover mijn
conclusie betreft, is hij een man met Tuimo
fantasie, waarvan hij geen geoorloofd ge
bruik maakt."
Pres.: ,,fs voor een man van do geeste
gesteldheid van Liebermann gevangenisstraf
bijzonder zwaar?"
Desk.: „Absoluut, hij is een man, die
eventueel in aanmerking komt voor do bij
zondere strafgevangenis"
Als dan het verhoor van dr. Overboek is
geëindigd, morkt do verdediger op, dat hij
van dr. Friedmann in Finland een telegram
heeft ontvangen, waarin deze hem mede
deelt. dat hij bereid is, alsnog als getuige te
worden gehoord (Dr. Friedmann is naar
men weet in Finland als raadsman van
Liebermann opgetreden).
De president zegt dan, dat de beste gang
van zaken zou zijn, indien dr. Friedmann
Maandagmorgen a.s. met behulp van een
tolk wordt gehooid. In elk geval zal dien
dag het 0. M, requisitoir nemen.
Te vier uur schorst president mr. Huy-
singa do verdero behandeling der zaak tot
Maandagmorgen a.s., to tien uur.
HAAGSCHE POLITIERECHTER.
HET WEEUWTJE UIT TER AAR
AI vroeg was zo ui.t Ter Aar naar hot
groote Den Haag vertrokken», om er aan
medo te helpen, d'at d<e gereohfcighead vol
trokken werd aan den man, die (haar op
zoo slinksche wijze ee«n paar dure guldens
onitfutseld had.
Stil, de handen, die een net citybag
achtig taschje vastklemden, in haar schoot
gevouwen, zat ze m een dier getuigenban
ken op haar beurt te wachten. Een druk,
zwart hoedje dekte horizontaal haar klein
hoofd. Het witte, gerimpelde gezichtje,
waarin de sterk gebogen neua, den weg
gevallen halfcirkelvormigen mond over
schaduwde, keek met gnoote oogen van
oud menschje, verwonderd starend de
zaal in.
Haar naam werd afgeroepen en wat be
duusd stapte z-e in haar groote, glimmen do
laaggehakte rijgschoenen naar de groene
tafel
Ze heette Martje K., was drie en zestig
jaar,benevens weduwe, en moest den eed
afleggen.
„Moet ik dat nu heusoh doen vroeg
zo met een bang fragiel stemmetje.
„Ja zeker", zei de politierechter mr.
Klomp, „steekt u maar twee vingers van
uw re oh teahand naar boven"...
„Zoo, meneer 1" piepte ze.
„...En zegt u mij maar na: Zoo waar
lijk helpe mij God almachtig."
Beverig, plechtig, terwijl haar gelaats
kleur nog bleeker werd, kwamen dc woor
den, met een pauze tusschen elk, er uit.
Er was op een dag, bijna een jaar nadat
haar man gestorven was, een arbeider bij
haar aan de deur gekomen en die had ge
zegd dat hij Van Rijn heette, een vTiend
van haar man was geweest en nog altijd
f 1.50 van hem hebben moest.
,,'t Kan wel zijn, dacht ik, dat-ie dat
nog van m'n man moet hebben en ik gaf
hem maar die één vijftig."
„Natuurlijk" meende roiT. Klomp. ,,0
vond het natuurlijk niet prettig, dat uw
man sohuld aohter gelaten zou hebben."
Een half uur later was Van Rijn weer
bij haar terug.
„Ik kan toevallig een groote kaas koo>
yen op een boerderij ^ier" vertelde hij,
„maar nou kom ik f. 5 tekort, geef me die
©ven. je krijg ze Zaterdag terug."
Zij dacht weer: 't Is een vriemd van n\'n
man geweest .Dus vooruit maar.
Doch Zaterdag kwam Van Rgn niet en
nu is l.jij nog niet gekomen.
Ze vertelde het eindelijk aan dan veld
wachter, het werd onderzocht en toen bleek
do man niet Van R\jn te heeten, geen vriend
van haar man te zjjn geweest, hem nooit
geld te hebben geleend en ook geen. kaas
voor de f. 5 te hebben gekocht.
Hy bekende bjj de politics dat hij het ouds
weeuwtje had opgelioht. Het ging zóó ge
in akkelijk.
Hij was nu niet verschenen om zich to
verdedigen.
Met twee maanden gevangenisstraf werd
het vrouwtje uit Ter Aar gewroken.
Maar haar oentjes, de f. 6,50, heeft ze
niet terug..,.
ONDER FAMILIE.
M. v. d. V. was de verdachte, zijn broeder
de eene en zijn zuster de tweede getuige,
die verschenen waren. Een zuster van het
drietal was verloofd geweest met iemand,
op wien do gansche familie en bloo niet
gesteld was. Hij was een dronkenlap enz.
En zij allen waren van een echte, stevige,
eerlijke, goede Hollandsohe boerenfamilie,
wie de eer van de familie hoog ligt.
Op een dag had M. zijn aanstaanden zwa
ger gezegd, wat hij van hem dacht. En dat
had hjj op den openbaren weg gedaan, wat
ten gevolge had, dat de beleedigde een
klacht wegens eenvoudige beleediging bij
den burgemeester van de plaats hunner in
woning Alphen a. d. Rijn, indiende.
M, v. d. V., eenf groote, sympathieke Hol
lander met eerlijke oogen bekende. En zijn
broer en zuster getuigden, dat ze het inder
daad gehoord hadden.
„Ik hoop maar", zei M., „dat u wel in
aanmerking neemt het verdriet, dat we over
die zaak gehad hebben. Onze ouders waren
er ook zoo tegen en dat zjjn oude men
schen, en zoo moesten wjj dus voor de eer
van de familie opkomen".
„En hoe is het nu?" vroeg mr. Klomp
een der getuigen.
,,'t Is uit, Edelachtbare; hij is, geloof ik,
al weer getrouwd met een ander".
„En de familie komt niet meer bij elkaar?"
„Nee Edelachtbare. Zooals ik gezegd heb.
Ik heb te veel gezegd, dat spüt me".
„Ja, U had het thuis moeten doen!" raadde
mr. Klomp aan.
f. 10,boete kreeg de zusterbeschermer,
die hij dadelijk betaalde.
(Vad.).
UIT EEN OUD RECEPTENBOEK
„Om een kostelijk water te maecken, dat
do aensicht maakt alsof men maer 25 jaer
oudt en waer: Neemt twee kalfsvoeten en
de laet se sieden en achttien ponden rivier
water tot dattet half versoden sal wezen.
Daerna doet er bij een pond rijs(t) ende 'ai
tet opsieden met de kruijmen van witte
brood en melk geweekt, twee ponden ver-
sche boter ends wit van hen-eijeren met
do stukg'estooten schellen. Daerna doet
alle deso dingen te distilleeren, ende in
het water datter a£ distilleeren zal, suit gij
in een meynigte aluyne doen (zooveel
aluin als opgelost wordt) ende het aen
sicht sal seer schoon zijn".
Om roodo wangen te maken werd het
volgende middel aanbevolen:
„Neemt een schenkel van een koe of een
os, dat is onder de knye, doet daer het vel
af met do tengels, breeckt dan do knye in
stukken, te weten het been, zenuwen en
merg, distilleert daer een water af en
wast daar 's ogtens mede."
Om het aangezicht blank te maken:
„Neemt ezelinnenmelk en schalen van
eijeren, laat daer een water van distilleeren,
wast daer nu aangesigt mede, zoo zult gij
blank, schoon en wit wezen".
Om sproeten weg te nemen: „Neemt roze-
water, drie oneen, doet daerin een grein
sublimaat en wast u daer dagelijks mede".
Gemand, liefst per 1 Juli, een 4828a
Zij, die met onze branche bekend zijn, genieten de voorkeur.
A. N. TURK SM A, Haarlemmerstraat No. 171.
van familie ter overname pracht moderne Meubelen, slechts
5 maanden gebruikt, waarbij keurig Salon-ameublement, bestaande
uit 2 veerende Clubfauteuils en 4 eiken Stoelen, daarbij eiken
pressoir, zware Tafel, Tbeevitrine, Theeservies en zijden Salon-
hanglamp, alles te zamen f. 155.gekost f. 450.Tevens
zeer fijn Chesterfield-Ameublement, bestaande uit een Bergère en
een CKesterfield-fauteuil, 4 Q.-A. Stoelen, daarbij eiken Dressoir,
Salontafeltje en zijdon Salonhanglamp, alios te zamen f. 195.—,
gekost f. 475.pracht Schemerlamp f. 27.50, Theevitrine met
!3d servies f. 22.50, 2 groote Schilderstukken f. 35.—, Salon-
harpet f. 45.—, 8-deelig bronzen Pendulestel f. 40.—, zwaar
Salon-ameublement best. uit Canapé. 2 waaiers, 4 zware eiken
Stoelen f.275.gekost f.680.zijden Salonhanglamp f. 12.50.
Dressoir f. 40.2 Clubfauteuils, 4 Stoelen, Tafel en Theekast
f. 95.—, chique Salon-Ameublement bestaande uit 1 Bergère,
1 Chesterfield, 4 Q. A. Stoelen, 1 tafeltje, groot Theemeubel,
Q-A. Dressoir met loovenkast en pracht schemerlamp f. 250.
i^bost f. 525.Dressoir met onder- en bovenkasten f. 65.—,
pluche Tafelkleed f. 9.50, eiken Spiegel f. 20.—. Verder Glos
gordijnen, Loópers en Keu ken artikel en. Te zien Zaterdagavond
van 4—10 uur. Zondag van elf tot 7 uur, Maandag en Dinsdag
den geheelen dag, ook 's avonds. 6663
Laan van Meerdervcort 245, Heerenhuis, Den Haag.
BOTERMARKT 7
KOOPNBRUGST. 5
1
Wij mtken U beleefd opmerkzaam, dat onze 6655
het mooist ven kleur, afwerking en het billijkst ln prijs zijn. (Voor graveeren der ringen
wordt niets berekend)
lste klas reparatie- en graveerinvichting. Inkoop oud goud en juweelen op zuivere, waarde
Te Koop: Een zeer goed onderhouden
staande Hooge Rijndijk, eindpunt tram, bevattende zes kamers,
zolder, keukon, serre, voor- en achtertuin met schuur enz.
Hypotheek beschikbaar. Inlichtingen bjj:
TELEFOON 513.
5032a
Vetkcopers gezocht voor
verschillende soorten borstel
werk, gemaakt door de Patiën
ten van Endegeest. Zeer gun
stige condities. Monster te
zien bij de Administratie op
Endegeest. Dagelijks van 9-12
en van 2-5 uur, behalve Za
terdags. 6656
STEEDS UITGEZOCHTE SOORTEN
LUXE POSTPAPIER.
6643 GRATIS MET NAAM BEDRUKT
L. DEMNIENIE, Haarlemmerstr. 169.
ter overname le klas Inboedel, 9 mnd. gebruikt, waarbij: Salon
ameublement, best, 2 clubfauteuils, 4 massief eiken stoelen,
veerend, bekl, franco velour9, eiken salontafel, massief eiken
dTessoir, velvet tafelkleed, prachtige salonhanglamp en eiken
spiegel, alles f. 150.gekost f. 425. Zeer mooi Axminster
salonkarpet f. 45; 2 pracht schilderstukken, gouden lijst, f, 25
en f.35; chique Chesterfield Q. Anne salon, best. eiken dressoir
1 bergère, 1 chesterfield fauteuil, 4 Q. Anne zware eiken stoe
len, geheel veerend, bekl. velours d'Utrecht, salontafeltje, chique
salonhanglamp en eiken theemeubel, alles f. 195.gekost
f. 525. Ameublement apart f. 135, 2 clubfauteuils, 4 massief
eiken stoelen f. 75,chique staande schemerlamp compl. f. 25,
Q. Anne dressoir met ka9ten f. 65.groot eiken theemeubel
met Engelsch servies f. 30, prachtig brons pendule-stel f. 40.
rond eiken tafeltje f. 9.-. Verder kleine artikelen. Te bezich
tigen Zaterdag 7—10, Zondag 18, Maandag en Dinsdag den
geheelcn dag. 37 Ieplaan 37, Den Haag (Heeienbnis). 6704
3—3
