Wdemans rots
Ook ideaal
voor dames
II*
iic
Door zacht en toch fijn
aroma, elegant model en
keurige blikverpakking»
Mfc Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 1 Juni 1929
Derde Blad
No. 21229
Buitenl. Weekoverzicht.
II. Grond. Credietloten
BRIEVEN UIT BERLIJN.
FEUILLETON.
EGYPTIAN CIGARETTES
ARDATH
LONDON
DIVERSEN.
Verkiezingsbeteekenis.
I ftrkiezingen kunnen dikwijls een groo-
invloed oefenen op de algemeene poli
's sn dientengevolge wordt alle aandacht
schonken aan den verkiezingsuitslag in
r>;3 en Engeland. De stem der kiezers in
gjji was reeds voldoende te beluisteren
een oordeel over het resultaat te kunnen
^rtken, over den uitslag in Engeland is
i-entegen nog niet te oordeelen, daar de
Jcijfers nog onbekend zijn.
la België heeft de zittende regeering, een
jbinatie van rechts en liberalen, het ka-
«l Jaspar-Hymans, de verkiezingen ge
nten: De liberalen zijn met een winst
j 6 zetels uit de stembus gekomen, ler-
j de katholieken 2 zetels verloren; bij
r geleld echter een winst van 4 zetels,
brendien verloren de socialisten 8 zetelsl
pbet eerste gezicht lijkt dus alles voor de
jknde regeering in orde, maar bij nader
rolledig onder de oogen zien van den
jjag, blijkt er toch wat te hapereh: de
i iront-partij won 6 zetels en dit, al heeft
iR.-K geestelijkheid alles gedaan om de
liamsche katholieken terug te houden van
Hslemmen op de Vlaamsche extremisten,
il leit geeft voor de R.-K. partij bij onze
sierburen toch een bittere nasmaak aan
i verkiezingsuitslag En de les is goed
jrcpen ook. voor zoover daarvan sprake
mijn: de R.-K. bladen roepen thans vrij-
J om het hardst, dat de volledige gelijk-
rlliog van Vlaamsch en Fransch nu direct
niet langer beknabbeld aan alle kanten,
Kt worden doorgevoerd. Men begint nu
derdaad in te zien, dat de eischen der
jningen zijn een cri de coeur, dat het
t vervullen daarvan niet alleen de een-
1 der R -K. partij bedreigt, maar de ge
lde Belgische eenheid I
lot dusver zijn echter de Belgische libe-
;?a de meest felle tegenstanders geweest
jde volkomen gelijkstelling. In dit cardi-
ii punt botsen de belangen van beide
dijen hevig tegen elkaar, die samen de
(«ring vormen. Zoo men er in slagen in
tin tot een beiden bevredigende oplossing
itomen? Het lijkt ons zeer twijfelachliz,
het geringste gemarchandeer op het
kil der gelijkstelling den katholieken niel
i brengen, wat zij wenschen en wat de
aingen eischen met heel hun ziel.
til dit oogpunt is derhalve de uilslag geen
ferdeelde overwinning der regeering te
men!
t danken is de overwinning overigens
f de vrees van groote categorieën kiezers
reen prijsgeven van rechten bij de eco-
bische en politieke regelingen, nog met
p'bland te treffen; van de zijde der so-
L-'rn verwachtte men een mmder vast-
piend blijven slaan op hetgeen in de oor-
vredesverdragen aan beloften was
fcejen. Evenmin als in Frankrijk duril
J bij onze Zuiderburen reeds geheel onder
(oogen zien de volle werkelijkheid der
pn, ook al mag in de toekomst daarvan
rils schade worden verwacht.
("levredenheid over de houding der re-
p: in de groote vraagstukken, die ons
Meel beroeren, is het, die in Engeland
laservatieve regeering Baldwin een
na nederlaag deed lijden hij de verkie-
voor het Lagerhuis. De volle omvang
nederlaag is nog moeiiijk te schatten,
van geweldige almetingen is deze :n
r geval. Een voldoende meerderheid
I'd voor de conservatieven reeds tot de
p gelijkheden te behooren. zij mogen ai
Min als Labour het alleen ook niet lot
i meerderheid brengt, zoodat een regee-
lüwmbinatie zal moeten worden gezocht,
wudoor in ieder geval de scherpste kantjes
1 de tegenpartij-politiek worden afgesle-
Labour heeft het bij den stormloop op
pjeeringsveste speciaal over den boeg
puiteulandsche politiek gegooid, op welk
T°n inderdaad heel wat aanmerkingen
RECLAME.
[todere tegen contant geld TE KOOP
'AGD. 5734
5NHUIS, Rokin 121, Amsterdam.
waren te maken. Dank zij Engeland's hou
ding heeft immers Frankrijk zijn standpunt
laten zegevieren over vrijwel de gansche
line, geen ontwapening te land. geen op
geven van onmogelijke schadevergoedings-
eischen.
Aan de overwinning der arbeiderspartij
ook al krijgt zij niet alleen de meerder
heid, toch mag gerust worden gesproken
van een overwinning hebben voor een
deel de liberalen schuld, die deze keer
bijna overal voor driehoeksverkiezingen
hadden gezorgd, waarbij volgens Engelsch
systeem gekozen is degeen, die de meeste
stemmen verwierf, afgezien van het be
reiken van een meerderheid. Tengevolge
daarvan hebben de Labourmannen nu in
vele districten overwonnen, waar zij an
ders waarschijnlijk zouden zijn geslagen.
Het stellen van zooveel candidaten door de
liberalen was evenwel gedaan in de ver
wachting, dat het nieuw ontworpen pro
gram, tot een herleven der oude beroemde
partij zou voeren, vooral door Lloyd George's
werkloosheidsbestrijdings-voorstellen, doch
deze hoop schijnt niet in vervulling te
gaan. gelet op hetgeen de eerste uitslagen
doen zien. Maar een eind-oordeel moeten
we vooralsnog voorbehouden.
Eén ding staat echter wel vast en dat
is, dat men in Frankrijk niet zonder vrees
de komende dingen zal tegemoet zien. Een
Labour-regeering of een regeering, waarop
Labour invloed kan oefenen, beteekent
immers voor Marianne een heel wat min
der tegemoetkomende houding van den
overbuur over het kanaal. En het laat zich
voorspellen, dat Frankrijk waarschijnlijk
zelf zich de laatste voordeelen, die nog
waren te behalen, zal laten bederven!
Vermoedelijk komt per slot van rekening
op de conferentie der deskundigen te Parijs
spoedig een vergelijk tot stand op de
basis van de voorstellen van Owen Young,
aangevuld door de Duitsehe reserves,
waarbij als politiek cadeautje aan de Duit-
schers ontruiming van het bezette gebied
zeker schijnt te zijn beloofd. Frankrijk heeft
daarnevens zijn schulden aan Amerika en
Engeland ook te voldoen, maar moet daarbij
een ernstig beroep doen op lankmoedig
heid. Daartoe is men wel bereid, mils
Frankrijk eindelijk besluit, de reeds vroeger
tusschen de regeeringen getroffen rege
lingen te ratificeeren. In beide aangelegen
heden durven uit partijbelang-oogpunt
enkele der regeering toegedane partijen
niet accoord te zeggen en zoodoende dreigt
er ernstig gevaar voor een nederlaag der
regeering Poincaréen voor het land!
(Van onzen correspondent).
..Season" hebben we hier. Dat is een
nieuwigheid voor Berlijn, dat gaarne, bij
alle neiging tot oorspronkelijkheid, ook van
anderen, in het bijzonder van het buiten
land, overneemt. Het woord „Season"
geeft al aan, dat men in dit *jeval van
Londen geleend heeft. De Londenscho
„season" is historisch, en het ontbreekt
dan ook niet aan waarschuwers, die meen
den te moeten opmerken, dat men zooiets
niet kan overplanten.
Och, waarom eigenlijk niet? vragen de
Berlijnsclie organisators. Onderzoekt allo
dingeD en behoudt het goede. En tot op
zekere hoogte moet men hun gelijk geven.
Traditioneele zakeD zijn ook eens nieuwig
heden geweest, en over een jaar of tien zal
de Berlijnsche „season" misschien even po
pulair zijn als de Londensche en zullen do
menschen zich nauwelijks meer herinneven,
welke van de twee het oudst-geboor ter echt
heeft.
Dus de „season". Nu, als de Berlijners
zooiets aanpakken, dan doen ze het goed.
En ik geloof, dat ik vol vertrouwen mijn
lezers den raad kaD geven, als ze plannen
hebben om Berlijn te bezoeken, dat in deze
dagen te doen Er is thans (tusschen haak
jes) zoo'n prachtige reisgelegenheid. Ik heb
er zelf al tweemaal, en met stiigende geest
drift. gebruik van gemaakt. MeD kan n.l.
's ochtends na acht uur van Amsterdam
naar Rotterdam vliegen of van andere
plaatsen een trein nemen en van Waal
haven, het mooie Rotterdamsche vliegveld,
om halftien de lucht ingaan, en is 's mid
dags om één uur al in het hartje van
Berlijn
Wie nog een beetje angstig mocht ziju
voor vliegreizen, kan ik de verzekering
geven, dat deze reis eenvoudig heerlijk en
het toppunt van veiligheid is. De driemoto
ren-Fokker is zeer snel en zeer stabiel, en
onze beste vliegers, die al de noodige ma
chines naar Indië gebracht hebben en voor
wie de reis naar Berlijn op één dag heen-
en-teTug dus een peulschilletje beteekent,
zitten aan het stuur. Het wordt tijd, dat
we als moderne menschen steeds meer van
dit heerlijke vervoenmidder, dat vooral in
de zomermaanden ideaal is, gebruik lee-
ren maken. Onze dappere ,.K. L. M." ver
dient het vertrouwen der reizigers. En wie
eenmaal over zulk een langen afstand ge
vlogen is en meer dan de helft aan reistijd
heeft leeTen sparen, zal in de toekomst een
geestdriftig luchtpassagier worden. U*
Berlijnsche briefschrijver heeft tenminste
het vaste plan, geen trein meer te nemen
waar een goede luchtverbinding tot zijn
beschikking staat!
Ja, komt u in deze weken gerust naar
Berlijn. Ik wil niet overdrijven. Zoo gewel
dig als men ons beloofd had, is het pro
gramma van de feestweken niet geworden.
Bruno Walter, de groote operadirigent,
waarschijnlijk de grootste na Toscanini,
die ons juist in deze dagen met een reeks
gastvoorstellingen van zijn onovertroffen
„Scala"-ensemble uit Milaan in verrukking
brengt, heeft zich tengevolge van oneenig-
heid met de stedelijke opera vrijwel geheel
teruggetrokken en leidt nog slechts een
opvoering van het „Lied von der Erde"
van Gustav Mahler, waarbij onze beroem
de landgenoot Urlus de tenorpartij zal zin
gen. En Mas Rein hardt zal helaas geen
tooneelstukken oovoeren. Ook hij is aan
het mokken, de hemel weet waarom
en nu hij niet meedoet, zullen we ook niet
de Shakespeare-opvoering met Elisabeth
Bergner te genieten krijgen. Dat zijn leem
ten in het programma, die nauwelijks goed
gemaakt kunnen worden.
Maar anders!
Is het voor den liefhebber der opera
onder onze landgenooten niet de moeite
waard, de Richard-Straussweek te komen
meemaken Strauss dirigeert vrijwel al z\jlï
opera's! Dat is een kans, die niet elk jaar
terugkeert En bovendien treedt hij op als
begeleider van een aantal nieuwe eigen
liederen, en wel in zeer bijzondere omge
ving. Men heeft namelijk gemeend, dat het
wel aardig zou zijn, oude en moderne kunst
eens te geven in een milieu, dat daartoe
bij uitstek de noodige stemming verzekert.
Daarom heeft men muziekzalen in vroegere
koninklijke paleizen ingericht om aan een
betrekkelijk klein aantal uitverkorenen
comcdiestukken, kameropéra's en kamer
muziek voor te zetten. In de zoogenaam
de „Gouden Galerij" van het slot te Char-
lottenburg dirigeert Klciber een roccocc-
concert, wordt het concert voor fluit van
Frederik den Grooten ten gehoore gebrac.it
en speelt Strauss zijn nieuwe liederen. Ea
in het coquette hofschouwburgzaaltje,
waarin de groote koning te Potzdam inder
tijd zijn eigen troep liet optreden, zal men
„Amphitryon" van Kleisfc en Donizetti'*
„Don Pasquale" kunnen genieten Vooral
deze laatste opvoering onder Kleiber's lei
ding is een juweeltje. Maar men moet een
goed gevulde portemonnaie meebrengen,
want er zijn in dit schouwburgje nauwelijks
tweehonderd plaatsen en ik geloof, dat alle
plaatsen 100 Mark zullen kosten.
Dat is dus alleen een lekkernij voor hen,
die niet op een paar honderd gulden be
hoeven te kijken.
Hel oplreden van de Italianen beteekent
dezer dagen voor de Berlijners een feit van
zeer bijzondere beteekeni9. Trouwens, ook
het bezoek van ons Concertgebouw-orkest
onder Willem Mengelberg is voor de Duit-
schers een le9je in bescheidenheid geweest.
En ik moet er dadelijk aan toevoegen, dat
men hier eerlijk genoeg geweest is om dat
onmiddellijk toe te toeven. Mengelberg en
Toscanini met hun ensembles he'bber. den
RECLAME.
5665
Naar het Engelsch van
A T. QUILLER—COUCH.
haar oogen zich op ons vestigden
berden zij toch niet van uitdrukking
i'.,u'aren ofschoon ik haast niet ver-
L| en kan dat deze beschrijving begrepen
*wden opeens volmaakt oplettend
tevens zonder uitdrukking. Maar nog
verbazingwekkend was de slem die in
C;, Was met beide indrukken, een aller-
Tv-. aangename stem met een muzikalen
£7"' die het oor aangenaam aandeed a's
van een lieve zangstem. Toen de
hoorden dat wij werden toegespro-
*lerpen zij een oogenblik een nieuws-
5n blik op ons en vestigden daarna op-
hun aandacht op de tafel.
^welkom geheeten kwamen wij naar
.iien van kamer en begonnen het
3'e Saan. Ik heb nooit ergens roulette
Wen en weet dus niet of het altijd
ft fafli maar *s wa* za?:
Vv we'ke ik genoemd heb. was
ft rpl& en met een groen laken rand en
La rnan<^ waren stapeltjes goud en zit-
L "roote en kleine stapeltjes. Midden
Wj'een uitholling zal ik maar noemen,
b-eeD lange naald draaide op een spil
t;e®n hand die in beweging bracht.
I^een compas van een schip, maar
I van Noord, West, Zuid en Oost,
was de tafel rondom de holte en op de
hoogte van het compas verdeeld in vakken
van rood en zwart met de cijfers van 1 tot
36 en eindigend in een nul. zoodat er in het
geheel 37 vakken waren, die met het cijfer
tegenover de vrouw die presideerde begon
nen. Al9 het spel begon legden de spelers
hun geld op het een of ander vak. Ik zag
dat ze zoowel op zwart als op rood konden
zetten of weer op een van de drie dozijn
112. 1324, 2536. Toen het geld was
opgezet, boog de vrouw zich voorover en
bracht met een zwaai van haar arm de
naald in beweging
Dit deed zij drie maal, drie maal bogen
zich de begecrige gezichten over tot de
draaiende naald en telkens maakte ik op uit
het gemompel om mij heen. dat de bank
enorm vee gewonnen had. Na de derde
ronde keek de vrouw op en zei tot Loveday
,,U is hier meer geweest en ik herinner
mij. dat u onge.ukkig was. Kom naast mij
zitten als u kans wilt hebben te winnen en
misschien maakt u een eind aan het succes
van de bank. Het begint mij zelf te vervelen.
Of liever nog. laat dien donkeren knappen
vriend voor u opzetten. Heeft u wel eens
meer gespeeld?" vroeg zij mij.
Ik schudde het hoofd.
,.Des te beter. De Fortuin begunstigt altijd
de beginnelingen en als dat gebeurt, dan zal
mijn belooning wezen zulk een knappen
jongen naast mij te hebben."
Dit zeggende gaf zij haar aandacht weer
aan de bank.
Aan haar rechterhand zat een grijze heer
met een oud gezicht en wreede oogen. die
dit als een waarschuwing had moeten be
schouwen om heen te gaan Maar hij ver
stond er geen woord van. AI zijn aandacht
was gevestigd op de tafel voor hem en de
eenige beweging die hij maakte was zich
nog dichter over het spel heen te buigen.
Tom fluisterde mij in het oor:
,,Jij hebt het geld. Jasper; volg haar raad
op als je werkelijk dit spel wilt uitspelen.
Ga zitten als je er kans toe ziet en speel zoo
als je zelf wilt."
„Jij bent hier meer geweest." antwoordde
ik, „en weet meer. van het spel af."
„Ja. ik ben hier meer geweest, maar dal
heeft mij duur genoeg gekost! Neen. neen,
jij bent zelf op het idee gekomen om te spe
len, je moet het plan nu zelf ten uitvoer
brengen. Ik ben altijd ongelukkig en wat zou
ik er meer van weten dan jij, er is niets aan
en je kijkt eerst maar een paar maal toe,
het is doodeenvoudig."
Weer had de bank gewonnen. Aan de iin-
kerhand van onze gastvrouw 9tond een suf
ferige man met een schopje in zijn hand.
waarmee hij al de winst naar zich toehaal
de Al de menschpn die er omheen 9tonden
hadden doodsangstige gezichten; zelfs op de
gezichten van de winners, en dat waren er
werkelijk niet veel. was geen spoor van
satisfactie te lezen, hel was of ze in vreese-
lijke overspanning verkeerden, waarin ze
niets anders zagen dan de stapeltjes geld. de
gonzende naald en de schitterende handen
van de vrouw die de naald liet draaien.
Zij zat daar steeds doodkalm en koud. de
oogen gericht op het schouwspel als een
sphinx schitterend van edelgesteenten.
Toen ik mijn oogen gevestigd hield op de
naald, ronddraaiend en stilstaand, werd ook
ik langzamerhand bevangen door de krank
zinnige opwinding die iedereen vervulde. De
glinsterende vingers van de gastvrouw hiel
den mij vast als een slang, die zich om haar
slachtoffer kronkelt. De verstikkende hitte,
de gloed van hel licht, de verwarde geluiden
Splendo
Duitscher geleerd, dat er in Europa nog
beter gemusiceerd wordt dan in het zooge
naamde klassieke land der opera's en oym-
phonieën. .De schuld daaraan draagt niet de
Duitsehe kunstenaar. Men heeft hier praeh- j
tige dirigenten en uitnemende orkesten.
Muck, Walter, Schillings, Klemperer, Kleiner
en anderen mogen er wezen. De orkesten
der Berlijnsche Philharmonie, die van de
Beïlijnsche staatsopera en van de groote
opera in Dresden onder Fritz Busch en
ten slotte het Gewandthausorkest onder
Furlwangler, wellicht de beste combinatie
in geheel Duitschland, kunnen nauwelijks
overtroffen worden. Nauwelijks. Maar over
troffen worden ze toch! En wel door de
Scala onder Toscanini, de Weeners met hun.
opera en hun philharmonie en ten slotte
last not least het Amsterdamsche Orkest
gebouw!
De deskundigen zijn het er ook over eens,
waar dat aan te wijten is. Slechts daar
waar een dirigent jaren lang een ensembio
leiden kan. waar voldoende gelden zijn om
de orkestleden voldoende te betalen en rus
tig werk te gunnen, en vooral waar een on
beperkt aantal repetities mogelijk zijn, kon
groote kunst tot stand komen.
Mengelberg en Toscanini brengen onder
zulke omstandigheden het hoogste. Dat heeft
men in Berlijn, in h e t muziekcentrum der
wereld. dozeT dagen- in alle bladen toege
geven. Wij Nederlanders welen du9, dat we
over een der beste orkesten, ja waarschijn
lijk over h e t beste orkest ter wereld be
schikken, en we moeten er ook eens over
nadenken, wat dit geheel voor onze repu
tatie in den vreemde beteekent. en of we er
nog niet nieuwe offers voor over moeten
hebben om te verhinderen, dat dit geweldig
ensemble voor ons verloren gaat.
Het prachtigei lenteweer belooft ook het
noodige voor andere plannen, die de Ber
lijners met de bezoekers uit den vreemde
hebben. Ik ken geen stad op aarde met
prachtiger omstreken dan Berlijn. Wie1 nu
naar hier komt. zal kunnen genieten van
park en bosch. van meren zonder tal
waarop geroeid en gezeild wordt, dat het
een lieve lust is. De „season" heelt gezorgd,
dat men in keurige stoomschepen dit alles
bezoeken en bewonderen kan. Het groen is
nu overal uitgebot, de dikke bloesembouquet-
ten onderbreken nog eenige weken lans het
volle groen van bosschen en weiden. Vlieg
tuigen gonzen hoven onze hoofden. Men kan
een wereldstad van uit de wolken zien en
vaststellen, dat Berlijn niet een nuchtere
steenklomp is. maar dal nauwelijks een
straat zonder boomen prijkt en plantsoenen
met kwistige hand rond gestrooid zijn. Ook
voor onze schilders en architecten is hier
heel wat te zien. Men bouwt sinds eenige
jaren kostelijke dingen in de Duitsehe hoofd
stad. Veel van dit nieuwe is gereed, zoowel
in de winkelwijken, waar men merkwaardige
architectonische dingen in de allernieuwste
restaurants en „Konditoreien" bezichtigen
kan, als in de buitenwijken, waar volgens
de nieuwste hygiënische beginselen gebouwd
wordt.
Do „season"-leidin« heeft aan dit alles
gedacht. Wie in hoofdzaak voor de avond
voorstellingen gekomen is. zit met zijn dag-
uren. Geen nood. Men kan onder deskundige
leiding musea en schilderijententoonstellin
gen fabrieken en gemeentelijke instellingen
bezichtigen. De grooto dagblad-concerns
hebben hun prachtige krantenpaleizen open
gesteld. Gemeentelijke specialisten kunnen
hier thans hun kennis onder de gunstigste
omstandigheden verrijken. De geweldige
gas- en waterleiding-expositie is alleen al
een reden om even over te wippen.
Meu zal mij dankbaar zijn. dat ik u dit
maal den raad gegeven heb naar Berlijn te
komen.
En probeert het nu eens per vlieg
tuig.
ROLAND.
Het is een curieus verschijnsel, dat al
naarmate de Parijsche Jaarbeurs van het
eene jaar tot het andere zich uitbreidt en
ontwikkelt, steeds een grooler aantal expo
santen gaat tellen, en waarschijnlijk ook
een grooter aantal koopers, de gemiddelde
Franschman van een beetje racer bescha
ving dan de domme menigten, die zonder
eenige kritiek of onderscheiding overal
maar heen rennen, waar wat nieuws tc
zien valt dat die over do Parijsche Jaar
markt een beetje ironisch, zoo niet min
achtend gaat spreken.
Buiten de gewone reclames, de artikelen
op bestelling en de betaalde foto's, wijden
de Parijsche kranten maar heel weinig
ruimte aan die Jaarbeurs, die toch zonder
eenige twijfel hun belangstelling waard
is, als een van de grootste manifestaties
der Fransche industrie. Maar neen.
nauwelijks een berichtje hier en daar, of
oen klein artikeltje kan er op overschieten,
en zóó geschreven, alsof dat zelfs nog te
veel was.
De gemiddelde Parijzenaar heeft blijkbaar
genoeg gekregen van die manifestaties, en
laat ze aan het volk, de provincialen en de
op r alle Parijsche evenementen beluste
vreemdelingen over.
En dit moet men wel toegeven dat er
op heel die kolossale tentoonstelling van
7.000 exposanten maar heel weinig te zien
is, dat een mensch met wat veeleischen-
den blik weet te boeien als iets nieuws of
origineels.
Al die tentoongestelde dingen maken den
indruk van oude bekenden, die al heel wei
nig veranderd zijn sinds men ze den laat-
stegen mij naar hel hoofd zooals de wijn de
hersens verhit. Het rinkelen van het geld,
de harde stem van den man met de spade,
die met bepaalde tusschenpoozen riep: „Op
zetten. heeren!'" hel werktuigelijke spel, dat
alles verwarde mijn zinnen. Ik vergat Tom,
ik vergat de reden van onze komst, ik ver
gat zelfs waar ik was en ik boog mij voor
over naar het snel voortdraaiende wiel, ra t
evenveel spanning als de meest verwoede
speler.
Ik werd uit mijn gepeins gewekt door een
gemompelden vloek, toen de man met het
grijze haar voor mij van zijn stoel opstond
en heenging van de tafel met wanhopige
oogen en sleependen gang. Toen hij opstond
maakten de mei juweelen beladen vingers
een kleine beweging en ik viel neder op den
ledigen stoel.
De bank won nog steeds. Aan de linker
hand van de gastvrouw lag een 9teeds hoo-
ger wordende stapel goud en zilver, dat dan
in de roode en zwarte vakjes verdeeld werd.
En al dien tijd had de vrouw nauwelijks een
woord gezegd, maar toen de naald weer be
gon te draaien, al langzamer en eindelijk
stilstond ditmaal te midden van wan
hopige vervloekingen wendde zij zich tot
mij en zeide:
„Nu kunt ge de bank laten springen als
ge wilt Speel zoo brutaal als ge kunt; ik
zou graag willen verliezen aan zulk een
knappen jongen man."
Ik keek om naar Tom, die knikte en zette
mijn eerste halve kroon op het roode vakje,
gemerkt 19 Mijn buurman scheen niet te
letten op de onbeduidende som die ik' op
zette; hij boog over de tafel heen en bracht
het wiel in beweging. Ik boog mij ook voor
over om te kijken en toen het wiel stilstond,
zag ik het geldsluk wegvegen en met een
massa geldstukken van meer waarde bij den
groolen hoop voegen.
„Een slecht begin," zei de zachte stern
naast mij. „Nog eens probeeren."
Ik zette nog eens op, en een derden keer,
en mijn twee halve kroonstukken volgden
het eerste.
Ik had maar één kans. Bleek van wan
hoop. haalde ik mijn laatste halve kroon uil
mijn zak en legde haar op zwart. Oogen-
blikkelijk liet mijn buurman het wiel
draaien. Het draaide maar rond of het nooit
zou ophouden, al maar rond, toen langza
mer. langzamer, aarzelde, stond eindelijk
stil en waar?
Op het roode vakje vlak tegenover mij.
Een oogenblik scheen alles .te draaien en
te dansen voor mijn oogen. De kaarsen
schitterden in millioenen stralen, de tafel
draaide, de ringen om de vingers van de
vrouw schitterden en blonken en schoten
vuur, terwijl daar tegenover mij de duivel-
sche vinger der Fortuin wees óp de vernieti
ging van mijn hoop en naar mij en noemde
mij een dwaas.
Ik greep mij vast aan den rand van de
tafel en zonk achterover in mijn stoel. Toeo
hoorde ik achter mij een vloek uit den mond
van Tom. De overstelpende waarheid brak
eindelijk dour tot mijn verstand en verdre-'-f
het bloed uit mijn gelaat en de hoop uit mijn
hart. Geruïneerd; geruïneerd! De gezichten
om mij heen werden beneveld voor mijn
oog, de kamer en alles wat mij omringde be
gon te benevelen en dreef al verder en ver
der weg. ik zag niets meer dan de gevolgen
van mijn dwaasheid Nauwelijks welende
wat ik deed. draaide ik mij om en zag Tom
nanzijn geheel was doodsbleek en ver
trokken.
(Wordt vervolgd).
