DE OOLMKE OESTERFAMILIE.
n meuwe
mantel w
Doodemans rots
7flste Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD, Vrijdag 19 April 1929
Derde Blad
No. 21194
KUNST EN LETTEREN.
BINNENLAND.
YERHAGEN's MILKO en RUMCO
FEUILLETON.
UIT HET RIJK
DER WALS-KONINGEN.
De IVeeasche componisten-familie Strauss,
io de muziekwereld „Walsen-Dynastie
Strauss'' genaamd, telt vijf mannelijke
I leden, van welke drie den voornaam „Jo-
bann" dragen.
Joh. Strauss I 1S04—1849) was een tijd
genoot van Jos. Lanner (1801—1843) en
met deZen schepper van de Weensche wals.
1 In 1S25 werd hem door het Oosfcenrijkscne
Hof de muzikale leiding der Weensche
hoffeesten opgedragen en kreeg hij den
titel: K. K. Hofballmusikdirektor. Zijn po
pulairste werk is de „Radetzky-Marsoh".
Zijn drie zonen, Johann II (1825—1899),
Josef (1S27—1870) en Eduard (1835—1916)
j volgden hem op als componisten en kapel
meesters. Met buitengewoon succes bracht
Johann II de wals verder tot bloei. Den
Sösten October 1825 te Ween en geboren,
debuteerde hij reeds in 1844 met zijn or
kest. en wedijverde met zijn vader. Zijn
walsen, als ..Gesehichten aus dem Wiener
Wald". Wiener Blut", „An der schonen
biauen Donau" enz. werden het populairst.
Men noemde Johann II deswegen dan ook
algemeen, den Walskoning. Hij componeer
de een opera en veertien operettes, waar
onder „Die Fledermaus", „Der Zigeuner-
I baron" enz., en vormt met Suppé en Mil-
I locker het „Dreigestixn" der oude Ween-
ï-meester-operetten-componisten. Ook
Johann II. evenals zijn broeder Eduard
waren K.K. HofbalimusikdirektoTen. Met
reel succes als componist en kapelmeester
werkten later ook Josef en Eduard Strauss.
Laatstgenoemde maakte bijzonder veel
concertreizen met zijn kapel.
In de derde generatie is het muzikaal
érfdeel op Eduards zoon, Johann III (klein
zoon) overgegaan. Johanm III (geb. 1866)
jon oorspronkelijk de loopbaan van staats
beambte volgen. Hij doorliep het gymna
sium, studeerde in de rechten aan de
Weensche Universiteit en trad na het af
leggen van het Staatsexamen in dienst van
het Oostenrijksch Ministerie van Weteo-
ichappen en Onderwijs. Vanaf zijn zesde
jaar studeerde hij ook muziek, leerde viool
en piano spelen, later eveneens muziek- I
theorie. Toen zijn vader Eduard met zijn
orkest in 1899 een concerttournée door j
Amerika maakte, kreeg Johann III een
aanbod, met een nieuw op te richten or- J
leest een touraée door Oostenrijk en Duitsch i
land te maken. Hij volgde zijn roeping, ver
liet den Staatsdienst en werd na de suc-
eesvolle tournée als opvolger van zijn vader
tot Oostenrijksch K. u. K. Hofballmusik
direktor aangesteld, nadat deze tengevolge
ran een bij een spoorwegongeluk in Ame
rika opgeloopen armkwetsuur tot het privé-
ileven teruggekeerd was. Johann III onder-
Nam daarna ieder jaar met zijn orkest j
grortte concertreizen, die hem door bijna
alle landen van Europa voerden. Twee j
jaar na deD oorlog ontbond Johann Strauss i
zijn kapel en trad ©indsdien nog slechts als
Ij!astdirigent op. Hij heeft in Duitschland j
♦ot nu toe 205 orkesten, waarondeT alle
groote philharmonische, gedirigeerd. Ook j
in het buitenland is er onder de grootere j
RECLAME.
orkesten bijna geen, dat niet reed® onder
Johann Strauss' leiding gestaan heeft.
Johann Strauss heeft zich tot taak ge
steld de onvergankelijke werken van zijn
familie-voorgangers op de hun eigen origi-
neele wijze uit te voeren.
Met Johann III, die in 1900 te Weenen
met zijn orkest debuteerde, bezit deze in
teressante Weensche toonkunstenaarsfami
lie gedurende drie generaties nu reeds meer
den 100 jaar de publieke belangstelling.
Johann Stranu.
Naar aanleiding van het Strauss-feest
jaar 1929 onderneemt de 64-jarige meester
een groote concertreis met zijn Weensch
orkest (40 Wee-nsohe toonkunstenaars) door
Oostenrijk. Dudtschland, Zwitserland,
Spanje, Holland en Scandinavië.
Zondag treedt het hier op.
POPULAIRE PIANO-AVOND
DIRK SCHaFER.
Op den populairen piano-avond van Dirk
Schafer Vrijdag a.9. zullen o.a. ten ge'hoore
worden gebracht: Laatste sonate van Schu
bert, sonate opus 57 (Appassionata) van
Beethoven, Nocturnes en Mazurka's van
ChopinAu bord d'une source, van Liszt, en
Wiener Blut, wals van J. Straus® in de be
werking van Dirk Schafer.
257. Wie zoekt om goede daden te kunnen doen, kan ze
gewoonlijk ook wel vinden! In de buurt van het Oesterhuis
staat een groote fabriek en het is voor alle omwonenden geen
geheim dat het vuile water, dat die fabriek afvoert, het water
van een stroom erg verontreinigt.
258. De visschen die in dien stroom meegevoerd worden,
worden er o zoo vaak het slachtoffer van, ja, ze sterven soms
bij dozijnen als gevolg van de vuile stoffen die zé naar binnen
krijgen. Vader Oester had er, als iedereen, wel eens over
hoeren praten maar er nooit veel aandacht aan'gewijd.
DEN HAAG, ROTTERDAM.
Alléén Hofweg 6. Hoogstr. hoek Spui
0609
Mij. TOT BEV. DER TOONKUNST
Afdeeling „Leiden."
De afdeeling „Leiden"' van de Mij. tot
Bev. der Toonkunst zal op 30 April een
uitvoering geven van de Matthaus Passion
van Bach, onder leiding ran Anton Tierle,
en met medewerking van het Residentie
orkest, bet koor der afdeeling, het jongens
koor, en van de solisten mevr. Noordewier-
Reddingius, mevr. Suze Luger, Louis van
Tulder, Max Kloos, en Willem Hercken-
ralh.
Deze uitvoering zal ditmaal niet plaats
hebben in de Stads-Gehoorzaal doch in de
Ilooglandsche Kerk.
Het was reeds eer de wensch van het
afdeelingsbe9luur de „Matthaus" eens in
de Ilooglandsche Kerk uit te voeren. Dit
toch had nooit plaats gehad.
Wel werden de Johannus Passion en ook
dc II. Moll Mis, in die kerk uitgevoerd,
laatstelijk in 1907.
Toen dan ook van zeer achtenswaardige
zijde het verzoek gedaan werd, dit maal,
zoo mogelijk de Matthiius in de kerk te
geven heeft het bestuur gemeend zich in
verbinding (e moeten stellen met de com
missie van de Ned.-Duit9ch Hervormde
Kerk, en is het er in geslaagd niettegen
staande de moeiten en kosten, dank zij de
welwillende medewerking van de commis
sie, de plannen tot verwezenlijking te
brengen. Zoo zal dus op 30 April a.s. in
Leiden, dank zij de afdeeling van de Mij.
tot Bev. der Toonkunst, aldaar.' dit be
langrijk muziekevenement plaats hebben,
waardoor de waarde van het bezit dier af
deeling voor onze stad een keer te meer
duidelijk naar voren komt.
Wij wenschen muzikaal Leiden en de
afdeeling geluk met deze gebeurtenis, en
twijfelen niet, of de belangstelling van de
zijde van het publiek zal algemeen zijn. te
meer, waar de toegangsprijzen zoodanig ge
steld worden dat een ieder in de mogelijk
heid zal'zijn de uitvoering bij te wonen.
DE VERDEELING
DER GOLFLENGTEN.
En de gevolgen voor onzen radio-omroep.
Door de radio-conferentie is, gelijk ge
meld aan Nederland één lange golf van
1875 M. en één korte golf van 29.8 M. toe
gewezen.
In verband daarmede heeft het ..Il.bld."
den heer Dubois, directeur der N.S.F. te
Hilversum, gevraagd wat volgens hem de
beste technische oplossing zou zijn voor
ons land. Deze verklaarde dat het het
meest logisch zou zijn om een zend-cen
trale te bouwen in Huizen, dit was econo
mischer dan een gescheiden exploitatie. Een
economische opzet van het bedrijf zal te
meer noodig zijn, omdat de nieuwe golf
lengte-verdeeling ons land op zware finan-
cieele lasten zal zetten.
Het zal zaak zijn den 1875 VI. zender
zoo snel mogelijk le versterken (de capaci
teit gaat tot 15 K.W.) door verbouwing en
vergrooting der installatie
De korte golf dient noodzakelijk te wor
den opgevoerd tot het toelaatbare maximum
van 60 K.W. (Sterkere zenders worden vol
gens besluit van Traag niet toegelaten).
Maar ook dan nog, zal het volgens het oor
deel van den heer Dubois nauwelijks mo
gelijk zijn een góed functieneerende dienst
op de 295 M. golf te verzekeren en een
werkelijk storingvrije ontvangst te garan
deeren, vooral in verband met fading. Daar
om zal het noodig blijken te zijn, dat ge
bruik wordt gemaakt van hulpstations b.v.
één in het Noorden en één in het Zuiden
van on9 land. Deze moeten per lijn ver
bonden worden aan het hoofdstation en
zelfstandig uitzenden met hoogstens Va KW.
energie. Voor deze hulpstations zijn beschik
baar gesteld de z.g. ondes communes op
246, 218, 217, 216, 207, 206, 204. 203 en
201 M.
Het systeem is zeer. duur, vooral in ver
gelijking met de tegenwoordige kosten van
bediening. Om dit laatste te illu9treeren,
zei de heer Dubois, dat de technische om-;
roepknsten in Nederland slechts 15 pCt.
bedragen van het geschat jaarlijksch bud
get der omroepvereenigingen van 1 millioen.
De technische kosten van de goed functio-
neerende omroepen in Duitschland, Dene
marken. Engeland en Oostenrijk bedragen
daarentegen 3550 pCt.! Tn deze landen
wordt per hoofd der bevolking 2530 et.
opgebracht voor den radio-omroep, zoodat
ook naar verhouding de inkomsten der om-
rcep-organisaties hier belangrijk lager zijn.
De lange golf was in elk geval, ook na
versterking, belangrijk goedkooper te exploi-
teeren dan de 295 M. golf. Versterking
noemde de heer Dubois echter vooral
noodig. omdat de ontvangst in het Noor
den en vooral in het Zuiden dikwijls heel
wat te wenschen laat. De terreingesteld-
heid van de Vcluwe schijnt een ongunstige
invloed uit te oefenen. Alle9 wat over de Ve-
luwe heen gaat wordt moeilijk ontvangen.
Of het dan niet wenschelijk zou zijn de
gecombineerde zenders eventueel op de Ve-
iuwe te bouwen, vroegen wc, aldus het blad.
Dat was in verband met de groote afstand
van de dichte bevolkingscentra ongewenscht
merkte de heer Dubois op. Daar wordt de
meeste storing ondervonden van trams enz.
zoodat de ontvangst er zoo slerk mogelijk
moet zijn.
Zal de kortegolf-uilzènding geen storing
ondervinden van scheepszenders, vroegen
wij verder.
Ongetwijfeld, antwoordde de heer Dubois.
Daarom zal van regeeringswege medewer
king dienen te worden verleend door pres
sie op de reeders te oefenen tot verbete
ring der radio-installaties. Onder het motto
„veiligheid ter zee" doet men wat men wil.
De roeder?, uitgenomen die der vaste lijnen,
hebben over het-algemeen weinig geld over
voor radio-installaties Men zit dikwijls
buiten de 600 M. golf, de harmonisc.be wer
ken stellig storend, terwijl do weinig selec
tieve ontvangers aan boord aanleiding ge
ven tot klachten over storing door omroep-
stations. Aan de veiligheid op zee mag
niet getornd worden, maar de reeders dienen
zelf ook mee te werken daartoe.
Ten slotte Rebben wij nog gevraagd hoe
hel zou gaan mot den zender te Sc bele
ningen.
Yoorloopig, zei de heer Dubois zal deze
gaan werken op 1072 M.. de aan Noorwe
gen toegewezen golflengte voor het nieuw
te bouwen station. Wat Scheveningen in
d<» toekomst moet doen, als Noorwegen de
1072 M. golf heeft in gebruik genomen, is
nog een open vraag.
twee programma's van Ncderlandsche om-
roG'pstations gelijktijdig door te geven naar
alle aangesloten perceelen, zoodat de aan
geslotenen uit die programma's een keuze
kunnen doen. De machtigmghouder moet
met deze verplichting bij don aanleg van de
inrichtingen, geleidingen, lijnen en aanslui
tingen rekening houden".
De gemeentelijke vergunning werd op 6
Maart 1928 tot wederopzegging verleend,
zonder dat daaraan een voorwaarde ten aan
zien van de V.A.R.A. was verbonden. Nadat
van 15 October af d.a.v. van de machtiging
eenigen tijd op de juiste wijze was gebruik
gemaakt, werd echter door burgemeester en
weihouders, naar 't college in den aanvang
van dit jaar berichtte, den exploitant ver
boden de redevoeringen, voordrachten enz.
der V.A.R.A.-programma's door le geven.
Daar er geen besluit van het gemeente
bestuur is. kan de minister ook niet bevorde
ren, dat het worde vernietigd. Intusschen is
de minister in overeenstemming met zijn in
zijn rede van 6 Maart j.l. in de Tweede
Kamer kenbaar gemaakt standpunt doende,
om te verzekeren. dat de distributie te Venfo
plaals heeft, zooals door de machtiging
wordt voorgeschreven.
DE RADIO-KWESTIE
TE VENLO.
Het antwoord van den minister.
Op de vragen van den heer Kleerekoper
betreffende de aan het verleenen van een
doorzendvergunning aan een radio-distribu
teur te Venlo verbonden voorwaarden dat.
voor zoover mogelijk, steeds onverkort twee
I Nederlandsche programma's moeten worden
doorgezonden en dat de vergunninghouder
i het gesproken woord van de V.A.R.A. niet
I mag doorgeven, antwoordde de Minister van
Waterstaat o.m., dat in de voorloopige, in
afwachting van n definitieve regeling,ver
leende machtiging voor een radio-distributie-
inrichting te Venlo de volgende bepaling op-
genomen is: „De machtiginghouder is ver-
I plicht, indien de uitzendingen der omroep-
stations zulks mogelijk maken, ten minste
ONVOLWAARDIGE
ARBEIDSKRACHTEN.
Ben Staatscommissie ingesteld.
Ingesteld is een Staatscommissie inzake
volwaardige arbeidskrachten. Benoemd zijn
als Iid-voorzilter dier commissie dr. N. M.
Josephus Jitta, voorzitter van den Centra
le n Gezondheidsraad; als leden en onder
voorzitters: R. N M, Eykel. arts, hoofd
inspecteur van de Volksgezondheid; L.
Heyermans, arts. directeur van den Ge
meentelijken Geneesk. en Gezondheidsdienst
ts Amsterdam en Ant. Folmer, directeur
van den Rijksdienst der werloosheidsver-
zekering en arbeidsbemiddeling, als lid en
secretaris: ir. R. A. Verwey, administrateur
bij den Rijksdienst der werkloosheidsver
zekering en arbeidsbemiddeling, als leden:
dr. A. H. J. Belzer. directeur van het in
stituut lot onderwijs van blinden te Am
sterdam; mr P. W. J. II, Cort van der Lin
den, algemeen secretaris van het Verbond
van Ned. Werkgevers. W. F. Deliger, secre
taris-penningmeester der Ned. Vereeniging
lot Bevordering van den arbeid voor On-
RECLAME.
DE Al. I IJO GEWIEDE KONBOftS
1610
Naar het Engelsch van
A T. QUILLER—COUCH.
EERSTE DEEL
Hei zceken naar den giooten Robijn.
HOOFDSTUK 1.
Het zonderlinge testament van mijn
nrcotvadei Amos Trenoweth.
Welke aanspraak dit verhaal ook moge
j maken op de aandacht des lezers, aan
schoonheid van,stijl of beschrijving kan die
met worden toegeschreven. Hel is een een-
jvoudig verhaal, eenvoudig meegedeeld; mij j
d'Jnkl dat het verschrikkelijke der feiten
?ecn opsiering noodig had. Ik. Jasper Treno- j
jweth kan geen aanspraak maken als een
Weldoener der lezers beschouwd te worden,
^joals zoo menig schrijver. Maar ik, Jasper
lrenoweth, ben zoo vrij te veronderstellen
at mijn geschiedenis niet zonder belang-
eiling gelezen zal worden en dat wel
vm Jwee redenen. Het behelst het laatste
taa» hemel geve dat het het laatste
p3~ w®zen) van de lotgevallen van een
TnïÜamer£ waardig^n edelsteen, niet meer of
en £r» i1? Droote Robijn van Ceylon
sluipt minste gedeeltelijk den i
26ve- op; waarachter eenige jaren een zeker j
S der zee verborgen is geweest. Wat I
de moraal betreft, die moet de lezer zelf zoe
ken in hetgeen volgt.
Om u alles duidelijk te maken moet ;k
meer dan een halve eeuw teruggaan en be
ginnen met het zonderlinge en onverklaar
bare testament, gemaakt in het jaar 1837
door mijn grootvader Amos Trenoweth. uit
Lantrig in het graafschap Corn wallis. De
oude hofstede, dp bezitting der Trenoweth'?,
zoo lang men zich heugt het erfdeel der
familie en misschien nog wel langer, bevindt
zich op eenige mijlen ten N.W. van Kaap
Lizard, onvoldoende beschut voor de wind
vlagen van den Atlantischen Oceaan dojr
een haag van tamarisken, op de noordelijke
punt van een kleinen, znndigen inham, vroe
ger door smokkelaars onveilig gemaakt,
maar nu bezocht door de vreedzame vis-
schers van Polkimbra. In mijn grootvader?
tijd echter, indien de verhalen ten minste
waarheid bevatten, werd er 's nachts een
groote hoeveelheid cognac en kostbare kant
aangevoerd, die in de kelders en magazij
nen van Lantrig verdwenen Er loopt zelf?
een verhaal (voor de waarheid kan ik niet
instaan) van een strijd tusschen mijn groot
vaders logger en een zeker schip tegen den
smokkelhandel en van een schot van een
onbekende, dat den ambtenaar in het hart
trof. Maar dit geheele verhaal is in een ge
heimzinnig waas gehuld; ik zou er dan ook
geen melding van maken wanneer het ni°t
eenig licht wierp op het plotseling verdwij'
nen van mijn grootvader niet lang daarna
Waar hij naar toe is gegaan, weet nie
mand met zekerheid le zeggen Sommigen
zeggen dat hij deel nam aan den strijd teger
de Franschen; maar toeD hij twintig jaar
later plotseling terugkwam sprak hij weinig
van gevechten op zee. of eigenlijk hij sprak
nergens van en niemand durfde 'hem veel
vragen te doen, want toen hij terugkwam
was hij een ernstig en stilzwijgend man ge
worden, men zou zeggen niet rijk, maar ook
zonder behoefte of verlangen naar rijkdom,
en in ieder geval niet geneigd om zijn ver
trouwen aan de menschen te geven. Zijn
vader was in dien lusschentijd overleden,
daardoor kwam hij rustig in het bezit van
de hoeve, zorgde voor zijn zwakke moeder
met de grootste optettendheid en trouwde na
haar dood met een dochter der Triggs, uit
Mullyon. Uit dat huwelijk werd mijn vader
geboren Ezechie! 'Trenoweth.
Ik heb reeds te- kennen gegeven en ik
vrees dat het de waarheid was. dat mijn
grootvader een onstuimige, veel bewogen
jeugd heeft gehad en voor niemand vervaard
was. Voor zijn terugkomst schijnt hij ech
ter door den een of ander le zijn bekeerd en
in dip overtuiging te zijn bevestigd door de
prediking van een zekere Jonathan Wilkins,
een methodistisch rondreizende prediker.
Na deze bekeering legde hij zich zelf een
zeer strenge levenswijze op en vertoonde
zich zelden onder de menschen. In deze
somhere ze'fkasl ij-ding stierf hij den 27sten
October 1837 en lief slechts één persoon na
die hem betreurde, zijn zoon Ezechie!, een
sterke en flinke jongeling van twee ?n twin
tig jaar.
Na zijn dood werd onder zijn papieren
inijn grootvaders testament gevonden; men
kan zich moeilijk een zonderlinger en ver
bazingwekkender documpnf voorstellen, te
meer daar in dit geval een testament abso
luuf niet noodzakelijk was. daar er slechte
één zoon op de erfpnis aanspraak kon ma
ken. De m-narh'eü vermoedden dat hij ;n
die sombere jaren van afzondering en zelf
kastijding vervolgd werd door herinnering
aan een zondig en misschien misdadig ver
leden en zij voorspelden dat Amos Treno
weth niet kon sterven zonder bekentenis to
hebben afgelegd van zijn misdaden. Ja, aan
den eenen kant hadden zij gelijk, den aard
van den mensch in aanmerking genomen,
maar ongelijk daar zij het karakter var mijn
grootvader absoluut niet kenden.
Het testament was gedateerd „15 Juni
1837" en luidde als volgt:
,.Ik Arno? Trenoweth uit Lantrig, kerspel
Polkimbra en graafschap Corn wallis vóel,
dat in dit jaar 1837 mijn krachten vermin
deren en dat het uur nadert waarop ik zal
worden opgeroepen om rekenschap te geven
van mijn vele en groote zonden, neem hier
bij maatregelen voor mijn dood en ook voor
mijn zoon Ezechiel, en de nakomelingen die
misschien uit zijn huwelijk geboren worder.
Aan dezen mijn zoon Ezechiel geef en ver
maak ik de hoeve en het huis te Lantrig
met al mijn aardsche bezittingen en voeg
daarbij mijn prnstige verwachting dat deze
nalatenschap voldoende zal wezen om hem
en zijn nakomelingen in Godvréezendheid
en tevredenheid te doen 'even wetend*^
hoeverre dezp boven rijkdom eDbegeerlijk
heid des vleesche? te verkiezen is Maar
evenzoo de 'wisselvalligheid der aardsrlro
goederen kennende, beveel en verzoek ik
hierbij tevens dat indien hij of zijn nakome
lingen tot armoede komen te vervallen, hij
het hoofd der familie Trenoweth oprecht en
strikt mijn laatste wilsbeschikkingen zal ge
hoorzamen Hi| moef een schip nemen en
naar Bombay in Indié gaan, naar hef hu<-
van Elihu Sanderson Esquire of zijn erfgc
uamen. daar persoonlijk mijn laatste wils
beschikking en testament overhandigen b
nevens dpn Bijhei die ligt in de derde lade
van mijn lessenaar en stipt gehoorzamen
en de opdracht ten uitvoer brengen die ge-
noemde Elihu Sanderson of zijn erfgenamen
hem zullen geven.
Ook beveel ik en verzoek met bedreiging
van den vloek van een stervende, ciat de
ijzeren sleutel die hangt aan den middelstem
balk in de voorkamer, niet zal worden aan
geraakt of bewogen voordat hij die deze taak
onderneemt zal, zijn teruggekeerd en den
drempel van Lantrig zal zijn overgestapt,
i nadat hij de gegeven voorschriften en beve-
j len zal hebben ten uitvoer gebracht. En
verder dat de voornoemde taak niet licht-
vaardig maar slechts bij dringende noodza
kelijkheid zal worden ondernomen. Dit zeg
ik, daar ik alte gevaren ken. zoowel geeste
lijke als wereldschc. die iemand kunnen be
dreigen: ik ben zelf immers op hel punt ge-
I wee9t naar lichaam en ziel ten onder le
gaan, hetgeen Christus in Zijn Genade moge
verhinderen
Aldus mijn ziel ontheven hebbende van
een groote en drukkende zorg, beveel ik mijn
ziel aan God. voor Wiens rechterstoel ;k
weldra geroepen zal worden ik de grootste
zondaar en toch niet zonder hoop op vergif
fenis om Christus wil.
AMOS TRENOWETH".
Dit was het testament op dik perkam^nt-
papier geschreven met wonderlijke letters,
zonder getuigen of eenige formaliteiten En
ik geloof dat miin vader zoo verstandig was
het aan niemand te laten zien. maar katen
zijn gewone leventje voortzette en op zijn
hoeve werkte zooals hij het jaren gedaan
had zoo!am? de oude man nog teofdo Lang
zamerhand echter i pfde mijn vader niet
langer zoo eenzaam en afgezonderd als hij
gedaan had tijdens hel leven van den ouden
man.
(Wordt vervolgd).
