DE OOLIJKE OESTERFAMILIE.
HET GEHEIMZINNIGE
GENOOTSCHAP.
70ste Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 6 Aprü 1929
Derde Blad
No. 21183
H Buitenl. Weekoverzicht.
BRIEVEN UIT BERLIJN.
FEUILLETON.
Regeeringscriaia in Oostenrijk Chamber
lain en Mnssolini Uit de landen der
burgeroorlogen.
Geheel onverwachts, vooral, omdat loo-
peoüe geruchten daaromtrent beslist waren
tegengesproken, kwam uit Weenen «ie
tijding, dat bondskanselier dr. Seipei en
met hem de heele regeering was aigelre-
den. AU reden wérd opgegeven, dat 6eip.il
een meer kalmere ontwikkeling der poli
tieke vraagstukken niet in den weg wilde
staan en dientengevolge plaats wilde ma
ken voor een minder o<u.3Lreden figuur dan
hij, tevens R.-K. geestelijke, was!
Inderdaad is de oppositie voor den heen-
geganen bondskanselier, wien men de eer
niet kan ontzeggen Oostenrijk grootendee's
te hebben opgericht uit het moeras, waarin
het na den vrede steeds meer dreigde te
verzinken, zeer onraeedoogeod geweest, spe
ciaal den laatsten tijd, toen hij als het ware
te vuur en te zwaard is aangevallen.
Maar zal zijü heengaan beteekenen een
nauwe band te leggen tusscheD de regee-
ringspartijen, te weten de christen-demo
craten en groot-Duitschers, en de soc.-de
mocraten 1 Dat staat nog zeer te bezien.
In ieder geval verplicht de gang van zaken
de socialisten om kleur te bekennen en
duidelijk uit te spieken, wat zij voortaan
als hun politiek zullen voorstaan, hetgeen
wellicht kan bevorderen, dat de beide re-
geeringspartijen, die bet ook niet zoo goed
met elkaar konden vinden als wel wensche-
lijk werd geoordeeld, wederom nader tot
elkaar worden gedreven!
Reeds verluidt, dat dit feitelijk de reden
▼an de geste van Seipei zou zijn, dat het
aftreden m.a.w. eeD sooTt manoeuvre zou
beteekeneD en niets meer, doch gelet op
diens besliste uitspraak lijkt dat toch on
waarschijnlijk; hoewel daartegenover ge-
ateld moet worden, dat Seipei geen figuur
is, die zijn tijd al voorbij acht en er dus
altijd kans blijft bestaan, dat men hera
tot Rndere gedachten zal weten te be
wegen.
Men zal als zoo dikwijls moeten afwach
ten, hoe het in Oostenrijk verder zal ver-
loopen 1
Alles wijst er echter op, dat de Oosten-
rijksche crisis eerder zal ziin opgelost dan
de sluimerende kabinetscrisis in Duitsch-
land, waar nog geregeld over de groote
coalitie wordt onderhandeld zonder veel
uitzicht op een spoedóge verwezenlijking
daarvan, dank zij de bestaande verschil
len der betrokken partijen die zich met
hand en tand vastklampen aan eigen be
langen met voorbij zien van het overheer-
schend landsbelang. Zelfs de nood van de
Bchatkist brengt geen verandering ten
goede tot dusver, hoezeer om een krachtig
bewind wordt geroepen...
Van een bezoek aan zijn dochter, die te
Florence verblijft, heeft de Engelsehe mi
nister van buitenl. zaken Chamberlain ge
bruik gemaakt om een intmoeting te ensce-
neeren met. Mussolini. Natuurlijk is na af
loop een communiqué verstrekt, dat wel
zeer in 't bijzonder de kenmerken van
nietszeggendheid droeg. De betrekkingen
zijn zeer vriendschappelijk en beide lan
den zon bet over de vraagstukken van het
oosenblik volkomen eens, ziedaar de ge
ijkte vorm voor zulke fraaie mededeelin-
gen. Eenige persorganen hebben nog moei
te gedaan om iets meer te vertellen, doch
veel om het lijf heeft dit pogen niet gehad!
De ontmoetine is in de sluiers der geheim
zinnigheid gebleven.
Niettemin is door een en ander in Frank
rijk zekere onrust gewekt. Men weet. hoe
de Franscb—Ttaliaansche betrekkingen niet
uitblinken door groote hartelijkheid en
Frankrijk voelt, dat hetgeen de betrekkin
gen tusschen Rome en Londen aan vriend-
schappeliikheid winnen, voor een deel ten
koste gaat der FranschEngelsehe verhou
dingen, die te Pari;s op de conferentie der
financieele deskundigen, toch al niet meer
zoo hecht blijken als Parijs gaarne zou
zien. Naar buiten houdt la belle France
zich uitteraard goed en wordt het voorge
steld. alsof alles in orde ie tusschen beide
Kanaallanden. maar geheel de onrust on
derdrukken vermocht men metl
In geen der drie landen, waar de bur
geroorlog woedt, is de eindbeslissing nog
gevallen. In Afghanistan schijnt de strijd
momenteel te rusten, tenminste men hoort
zoo goed als niets meer van den opmarseh
van Aman Oellah naar Kaboel, zoodat het
daarmee niet zoo rooskleurig gaat, als wel
eerst heette.
In China lijkt het alsof de regeering van
Nanking spoedig de overwinning zal be
halen. Tsjang kai sjek heeft een succesvol
offensief ingezet tegen Hankau, dat door
het in China welbekende verraad het
overloopen der troepen reeds in zijn
handen is gevallen. Ter belooning zal men
dezen generaal den maarschalk-staf schen
ken I
Maarschalk Tsjang kai spek.
Voor een groot deel is dit succes te dan
ken aan het koopen van generaal l eng
die evenwel een onzeker element blijft,
zoodat de toestand in het Hemelsche rijk
nog verre vaD geconsolideerd is te noemen.
In Mexico loopt de opstand der gene
raals ten einde Calles heeft hen een ver
pletterende nederlaag toegebracht, zoodat
de greep naar de macht der opstandige
rebellenleiders mislukt is. Amerika heeft
tot het laatste zijn invloed ten gunste der
officieele regeering aangewend! Er blijfi
nu nog over om den opstand in het rui
den te bedwingen, die een ander karakter
moet dragen, n.l. die van een geestelijk
verzet tegen de godsdienst-wetten van het
Calles-bewind, doch men doet verstandig
om met zu'ke kwalificaties uit dat lana
voorzichtig te zijn!
RECLAME.
EEN NIEUW PAKJE VOOR PASCHEN.
Zooals reeds gemeld werd is van Vrijdag-
op Zaterdagnacht vóór Paschen ingebroken
in het kleedingmagazijn van Kreymborg
in de Bilderdijkstraat te Amsterdam.
Wij kunnen aan dit-bericht nog toevoegen,
dat het ingestelde onderzoek heeft uitge
wezen dat het blijkbaar alleen om een
mooi nieuw pak te doen was, want
le. werden brandkast en geldlade onaan
geroerd gelaten
2e. werden alleen maar meegenomen eeni
ge van de alom bekende costuums
model Lido, die zoo in den smaak van
het publiek valleD dit voorjaar.
Met Paschen wilden ze dus ook eens
piekfijn voor den dag komen en het pleit
voor hun bijzonder goeden smaak dat ze
daartoe juist Lido-eostuums van Kreym
borg met de opvallend mooie Krejmiborc-
coupe uitkozen. 1366
235 Hij speelt nu eerst nog een heel poosje met Theodoor,
die het wel jammer vindl dal hij zijn nieuw vriendje weer
zoo gauw gaal verliezen en dan sloomen ze de haven van
Portsmouth binnen. Niet heel lang daarna slaan ze aan den
wal en weer een klein poosje later wordt Oscar in een vlieg
machine geloodst die al juist klaar staat voor de afreis. Op
het vliegveld wuiven Theodoor en zijn vader hem net zoolang
na tot van den luchtvogel nog slechts een stipje te zien is.
236. En o, dan komt de groote vreugde van het weer thuis
te komenl Sierlijk daalt de machine op een landingsplaats
die niet zoover van het Oesterhuis gelegen is en Oelie, üesje
en Otto wachten hun broertje daar juichend op. Ook de ouders
zijn blij als ze den vluchteling weer zien. „Maar nu geen
ge-spijbel meer, hoor," zegt vader Oester.
(Van onzen Correspondent).
Berlijn, April.
We hebben aan den Potzdamer Platz, maar
vooral aan den Kuriürstendamm, in e.n koes-
terend voo. jnars.onnetje buiten ge.e.to. Met
hei weemoedig bewustzijn, dat bet waar-
schjjnlijk dit jaar voor bet laatst zal zijn.
Mjjn lezers in Nederland, die Berlijn ken
nen, zuilen aan den Kurfurstendamm stellig
de aangenaamste herinneringen he.ben. De
ze boulevard is nu eenmaal een Berlijnsche
beroemdheid. Zij heeft reeds haar eigen ge
schiedenis. En dat zij ie.s persoonlijks is,
bljjkt dunki me uit de omstandigheid, dat ze
ic tzeer uiteer,.ouptmd beoordee.d wordt. Ik
ken eigenlijk geen straat in eenige stad tet
wereld, waaro.er nu al jironiang zooveel ie
doen is. Ste.lig zijn er meer beroemde stra
ten. In Berlijn al dadelijk de Wilbelmstrasse,
die een soortgelijke hoog-ofcicieele le. eek en is
heeft als Downings.reet in Londen en Quai
cl'Orsay in Parijs; de Leipziger- en de Frio-
dricb-.irasse, we.ke met de Rue de la l'aix en
Piccadilly Circus om het bij Europa te
lnten vergeleken kunnen worden. Maar de
lllurfiirstendamm is toch weer heel iets an
ders. Omdat deze straat zichzelf niet gelijk
gebleven is, dpch de- verwording der mon
daine en kapilaalkrachlige kringen ook uiter
lijk meegemaakt heeft.
De Kurfürstendam is sinds 1900 een be-
grip geworden.
Oorspronkelijk gebouwd a's „prachtstraat",
hebbeL we er de incarnatie van Duitschlands
rijkdom en pronkzucht in den bloeitijd van
de regeering van Wilhelm den Tweeden in te
zien. In die periode werd overal in de „duur
dere wijken van Berlijn gebouwd volgens een
methode, die allesbehalve de bewondering van
den werkelijken kunstkenner verdiende. De
huisblokken koDden niet massief, niet pronk-
lievend, met kostbaar, niet overladen genoeg
zijn. Maar do Kurfiirstendamm van 1900 over
trof toch alias ,wat op dit gebied Berlijner
en VTeemde.in'; te „genieten" gekregen had
den. Nog heden z\jn tientallen van die pa
leiswoningen uit deze periode te zien. Maar
volkomen intact zijn toch nog slechts weini
gen. Wie in zulke dingen belang stelt, zal
zich moeien haasten. De kllerrijkst-versierde,
die het oog door overdadig lofwerk bijna
piin deden, zijn juist verleden jaar het slacht
offer der „nieuwe zakelijkheid" geworden,
gladgekrabt en voor den wandelaar eenvoudig
onherkenbaar gemaakt. Tientallen andere ver-
toonen uit den „goeden ouden tijd" nog
slechts de bovenverdiepingen. Gelijkvloers en
eeTste étage zijn reeds lang tot luxe winkels
omgebouwd. En, ondanks het schreeuwend-
leelijke vaD de twee stijlen aan één gevel, toch
eeu bezienswaardigheid geworden.
De eerste bewoners dezer paleis-huizen
waren iijke Bcr.ijners, Bankoirec-euren, la-
briekseigenaars, L..roein..e ar sea en ad.o-
caten, landadel, die de win.ermaand.n in da
hoofdstao piacht door te brengenkortom,
wia over veel geld beschikte, rekende het zich
tot plicht, iD deze straat een „flat", een eta
gewoning met tien ot twintig kamers lm wer.
keiijkbeia „zalen") zijn eigendom te mogen
I noemen en ar zijn vri.ndan op waar.ijk-tor-
j stel(jne wijze als gast te ontvangen.
De Kuriilrslenuamm was de straat dar rij
ken. Zij het dan ook niet die der a.lerrijksten,
die cr de voorkeur aan gaven langs den
Tiergarlen en aangrenzende straten in hun
pumueuse villa's te wooeD.
Reeds eenige jaren voor den oorlog kwa
men op den overigens zoo deitigen Kurfur-
steudamm de e.rste wioke.s en restaurants,
die een taaien strijd voerden om tot aan de
kruising met de Uhlandstrasse door te drm-
geu. Dat was op zichze.f al een halve revoiu-
tie. De deftige bewoner van deze straat zag
het mei een traan in bet oog. Maar hij
troostte zich met de omstandigheid, dat het
traject Uh.ai dst a se— l\i mer do f er tra se
een soort Berlijnscbo „Laan vaD Meerder-
vooit" zijn voornaam cachet b.jjkbaar be
hield.
Toen kwam de oorlog, bracht ellende en
armoede ook onder hen, die vroeger in weelde
haodeu kunnen baden. Maar bracht ook een
ongekende vooruitgang op bet gebied der
techniek, den zegetocht van de explo ie-raotor,
de steeds groeiende popu.ariteit van deaulo
en de geweldige toename van het verkeer.
En wat in de geschiedenis van de wereld-
stad Berljjn reeds tweemaal waar te nemen
geweest was, herhaalde zich; de kern van
bet stadsleven verhuisde. Ditmaal van de
City (het stratencomp.ex ron lom den Potz-
dnmerpiatz) naar bet Westen, de wijken rond
om de Kamer Wilhelm Gedachtniskirche.
Het werd een stormaanval van den han-
deldrijvenden middenstand op het Westen,
in de eerste plaats op het bolwerk der def
tigheid, den Kuriürstendamm van Uh.and- tot
Wilmer.-dorferstrasse.
En de deftige straat moest het onderspit
delven.
Het lofwerk verdween van de gevels, die
door hypermoderne architecten glad gewre
ven werden. De benedenverdie; in -en kregen
luxe-winkel3, de gezellige voortuin jes ver
dwenen steeds meer om den voorbijganger
tot vlak voor de étalage te voeren. De rijke
bewoners vluchtten naar het Grünewald cn
naar do villawijken van Zehlendorf, Nen-
Westend en de voorsteden. Wie rijk geweest
was en van zijn heerlijke étage geen afstand
wiide doen, werd gedwongen kamers te ver
buren. Het karakter van den Kurfursterdamm
was in weinige jaren tjjds radicaal veranderd.
Maar het werd loen eerst waarlijk typisch!
En beroemd.
De leeg-geworden peperdure verdiepingen
werden door de parvenui's der na oor.ogs. o-
riodegehuurdeime rdm weed rig ingvri hl
De inflatie-rgken met de wonder,jjke man.e-
ren, de richards uit Lodz en Lemberg, Kussen
en Galicilrs bevo kien de ex-praohlstraal van
het keizerrijk. Nog heden is het Joodsche ele-
meni bij de dagel(jksche pantoffelparade meer
dan overheerschend.
Luxe-lunchrooms kwamen en gingen weer
failliet.
Weeldeschouwburgjes en cabarets verdron
gen elkaar.
Het verkeer werd bjjna Londerseh. De luxe
auto's brachten gasten uit het nieuwe Westen
en bankdirecteuren uit de City naar de dura
restaurants, de theaters en de a.lermoderusie
bioscopen.
De Kurfürstendamm werd de straat van den
blul, van bet crediet, van de werkelijke- en da
schijnweelde, de zelfmoorden en de bedriege-
lijke speculaties.
Intusschen: ook de eenige Ber'ijnscha
straat, die ons de illusie vau een l'argscbeu
boulevard wisl te geven.
We kregen zitjes voor de koffiehuizen en
de lunchrooms, op prachtige terrassen, waar
hel sieeds drukker verkeer langs je heen
stormde. De ruiters en de amazones draalden
er voorbij, dandies en filmsterren gaven er
elkander rendez-vous.
Hel leven scheen er vrooljjker, onbezwacr-
óer dan anders.
Tot de nieuwste lijd kwam. Die stelde
vast. dat de prachtige vierdubbele rij booincn
verdwijnen moet. dal de voortuintjes en de
terrassen een verkeersbelemmering vormen;
dal de tramrails gelegd moeten worden, waar
nu hel ruiterpad is.
Ko.'tom. dal de KuriOratendamm een
schaduwlooze ..verkeersstraat der eerste
orde" moet worden
Ik stel vast. dat de lente komt.'
Straks zullen de bonmen van de pracht-
slraat. wellicht voor de laatste maal
dat heerlijke jonge groen loonen dat ons
vreugde in hel harl brengt Maar ditmaal zal
het een weemoedige vreugde zijn
Hel groen, het onbezorgde van mcnschen
in vrije uren, zou in 1930 hier tot hel ver
leden behooren. De mooiste straal van. Ber
lijn zal een nieuwe periode legemnet gaan.
En loch wil men vreemdelingen (rekken.
Ik weel niet.... deze Noord Dnilschers
zijn me altijd zoo vreemd geweest Op m'n
Kuifürslendamni-lerras begrijp ik ze minder
dan ooit tevoren 1
ROLAND.
Naar he! EngJsch van J S FLETCHER
door Mej. A. T.
53)
Jimmie heeft nooit precies geweien, wat
er hel volgende oogenblik gebeurde. De man,
die voor hem zal, bewoog zich niet van zijn
plants; zijn hoofd schudde nog. zijn lange,
dunne vingers waren nog tegen elkander
gekiemd. Misschien, dacht Jimmie later, a.s
hij een verk'aring trachtte te vinden, drukte
hij met zijn voet op een veer. die onder het
tapijt verborgen was. Er klonk plotseling
een scherpe klank van staal, een plotselinge,
snelle beweging van een machinerie en Jim
mie bevond zich vastgenageld op zijn ge-
makkelijken stoel door metalen armen, die,
de hemel weet vanwaar te voorschijn ge
sprongen waren' en hem stevig om zijn
borst en om zijn knieën vasthielden.
..Het is verstandig fouten te vermijden
door voorzorgsmaatregelen te nemen."
merkte dokter Frobenius op „Ik zou niet
graag hebben, dal u de fout beging, van mij
aan te vallen mijnheer Tnckelt. want 'k
heb u veel tp zeggen daarom zal ik de voor
zorg nemen van u te beschermen tegen
ons heiden Dal klinkt paradoxaal, maar
het is toch zeer waar U kunt nu vrij uit
spreken, het kan mij niet m het minst sche
len. wal u zegt."
Jimmie die inzag, dat hij nu machteloos
was, beheerschte zich met groote inspan
ning.
„Wat ik te zeggen heb i9 dit." antwoordde
hij. „Gaat ge die twee vrouwen vermoor
den?"
„Dat hangt er van af," antwoordde dok
ter Frobenius. kalm ..Dat hangt er van af,
ik overweeg het nog. Het hangt van u af.
Misschien kan ik een middel bedenken, om
u alle drie vrij te laten. Want", u moet be
grijpen. mijn beste jonge mijnheer Trickett.
dat als een leven opgeofferd moet worden,
het uwe hel eerst gaat."
„Ga je gang!" antwoordde Jimm;e grim
mig. „Ik ben er nu aan gewend Ge wilt
ons allen vermoorden. Hoe staat het met
Scraye? Waarom vermoordt ge hem net?
Of hebt ge het misschien al gedaan? Ik
weet, dat hii hi^r in huis is gekomen."
Dokier Frobenius stond langzaam op en
ging naar een deur.
„Ah!" zei hij „Dat is een goed idee. Mis
schien is het beter, dat ik met u bpiden
tegelijk spreek. Ja! Hij opende de deur. die
hij genaderd was en hielden hand op. „Kom
hier heen," zei hij.
Jimmie draaide zijn hoofd om bij den
klank van voetstappen En daar zag hij
Scraye Scraye. wiens oogen staarden,
wiens gelaat grauw zag van groote angst.
"OOFDSTUK XXXIII.
Plotselinge schrik.
Dokter Frobenius wenkte lord Scraye
naar een stoel, mompelde iets van dadelijk
terugkomen en ging de kamer uit de dpur
achter zich sluitend En de binnenkomend0, i
half vaag om zich starend, ging naar een
stoel en zonk er steunend op neer Hij hief
het hoofd op k-pok .Timmie aan en steunde
weer, nog ellendiger dan te voren.
„In Gods naam. Scraye!" riep Jimmie
uit, zijn eigen toestand vergetend bij het
zien van de blijkbare ellende van den ander.
„Wat is er gebeurd? Spreek, man is je
iels overkomen?"
Scraye keek weer op en schudde het
hoofd. Hel bleek Jimnre duidelijk, dat iets
hem totaal van streek gebracht had. hij
trilde aan handen, voeten en oogen. keek
naar de deur. waardoor dokter Frobenius
verdwenen was. met den blik van een kind.
dat bang is geslagen te worden. Met zicht
bare moeite bevochtigde hij zijn lippen en
sprak.
„Oh. Trickett." zei hij met bevende stem.
„Waarom ben je hier gekomen? Wij wij
komen hier nooit meer levend vandaan
nooit!"
„Onzin!" riep Jimmie uit. „Er valt nog
heel wat te zeggen en le doen. voor het
zoover komt Wal scheelt je. Scraye?" ging
hij met nadruk voort. ..Wat is het? Kun je
het met zpggen? Zeg het mij maar, voor
dal die duivel terugkomt."
Scraye wenkte even met zijn hand het
gebaar geleek op dat van een ziek man.
wien het moeite kost handen en voeten te
bewegen.
„Ik-weet-het-niet," antwoordde hij. bijna
huilend. „Ik ik ben bang. Verschrikt!
Ik oh. mijn God, ik weet niet wat mij
schoeit!"
„Maar wat is er met je gebeurd?"
vroeg Jimmie ..Wat is je aangedaan, be
grijp je. aangedaan' Je was toch in orde,
toen je hier kwam. nietwaar? Wat is er
daarna gebeurd? Heeft hij of een ander
hocus-pocus met je uitgehaald? Heeft hij
je iels gedaan?"
Scrave schudde twijfelend het hoofd.
„Ik-weet-het-mell" herhaalde hij. „Ik-
weet-hel-niet! Ik kwam hier onder val-
sche voorwendsels ik bedoel ik
ik werd hierheen gebracht, in de veronder
stelling dat hij Frobenius lady Scraye
uit deze moerijkheid kan redden. Oh!"
„Nu zei Jimmie. „En toen? Zeg wat
er gebeurd is
„Ik weet niet dat er iets gebeurd is." ant
woordde Scraye. ..behalve dal ik een glas
wijn met hem dronk; hij scheen vriend
schappelijk en zoo. Ik weet het niet."
„Je bent vergiftigd." zei Jimmie. „Je
bent vergiftigd. Houd je taai 9pan je wil
in. kerel!"
Maar Scraye gaf teekenen van huilen °n
zijn oogen zochten de deur met onmisken
bare lepkenen van vrees.
„Ik hen bang!" zei hij „Ik weet niet
wat mij overkomen is Ik heb mijze.f
verloren! Mijn God! Ik ben nooitt in mijn
leven zoo bang geweest. Hij zal ons doodeu
ons allenl"
„Wie allen? vroeg Jimmie. ..Praat niet
zulke nonsens! Waar is lady Scraye?"
„Zij is ergens antwoordde Scraye.
„Ergpns En mevrouw Wytkenshawe is ook
ergens Maar
Hij hield op eens op. begon zijn handen
fe wringen en trok aan ieder lid van zijn
vingers in zijn zenuwachlige angst Ten
slotte staarde hij Jimmie aan. zouals een
angstig kind staart naar iemand, bij wien
het beseherm-ng zoekt.
„Ik geloof, dat zij met ho verhonden
zijn." fluisterde hij naar de richting van
de deur knikkende. Dat geloof ik."
„NatuurlijkI" zei Jimmie. „Ik geloof I
dat je het nu bij hel rechte eind hebt. Wij
zijn nu in 't hol van den duivel, zooals wij
nooit te voren geweest zijn Hier sta op!"
Scraye kroop in zijn 9toel terug. Hij hief
zijn handen bijna smeekend op; zijn slem
werd gedempt tot een angstig fluisteren.
„Neen," zei hij. .Neen. Trickett! Hij
hij heeft me gezegd hier le blijven zitten.
Neen. zeg ik!"
Jimmie boog zich voorover in zijn stoel
voor zoover ziin banden h-t hem toe! den
en gebruikte al zijn zedelijke kracht om
zijn oogen op Scraye le fichttn. die begon t«*
kreunen en voor hem wegweek Hij be
greep, dat. ah hij Scraye op de been zou
krijgen, het alleen was door een uiterste
poging om hem zijn wil op te leggen.
„Vervloekt!" zei hij op za- hten. toomigen
fluistertoon Wil je opstaanI Sta op. zeg
ik! Sta op je heenen!"
Nog kreunend, sieeds zijn oogen Q.nrus-
tig op de deur gericht richlle Scraye zich op
en h'eef bevpnd staan
„Kom hier heen!" beval Jimmie. ..Loop,
vervloekt, loop dan' Kom hier tusschen
dien lessenaar en d en leunstoel Nu. stamp
daar op dal stuk tapijt ga ergeheel
overheenI Gauw! Ah! Juist wat ik dacht"
De veeren. die Jimmie zoo stevig vast
gehouden hadden, lieten plotseling los,
toen Scraye trad op de plek in den vloer,
die Jimmie aangewezen had- de druk van
Scravp's voet had ze losgemaakt En Jim
mie sprong uit den gemakk^ijken stoel oo,
liep naar dep haard en greep een zw.ar?
pook. die daar stond Hij had deze jui<t
achter zijn rug verborgen toen dp deur
open ging en dokter Frobenius wppt ver-
schpen Hij keek naar Srra\e. die dadelijk
we°r trillend en zuchtend naar zijn sto-l
terugging, en toen naar timmie. die hem
toornig aanke°k Hij boog voor Jimmies uit
dagende houding.
(Wordt vervolgd).
