teÉdIJ 1 WMé MIJNHARDT'S Humor uit het Buitenland. jffft mazM) DE ELECTRICITEITS- VOORZEENING. VOETANGELS EN KLEMWEN OP BELAST1NGTERREIN. KUNST EN LETTEREN. Vrouw van den directeur „Misschien weet de secretaresse j van mijn man wel waar htf 1b heengegaan j Kantoorjong en JDat doet ze zeiter, mevrouw. Ze Is met £hem mee", (Everybody's Weekly.), f> i' Jongmensch „Weet U wel dat U een allerliefste glimlach •heeft, als een rimpeltje op het water waar een zonnestraal }lang6 strijkt Meisje „Dat klinkt veel te bestudeerd om spontaan te zUn. •Be geloof, dat U het tegen leder aardig meisje zegt. dat TJ i ontmoet". Jongmensch„Maar verdraaid nog toe, Ik méén het ook altijd".(Humorist)^ „En het ergste is dat als lk aan m'n vrienden vertel, dat Ik dat blauwe oog kreeg door tegen de deur op te bonzen, ze me niet zullen gelooven". George,jk vind dat je Je lippenstift te veel gebruik^ Mary' Mary „Vindt Je Dat is een Kwestie van smaak". George „Precies. En tegen de smaak heb lk oezw aar". 1 .(London Opinion^ 'ïèj- ij Bruins „Hemel, Jansen. *t Is toch niet waar, moet Je op die manier aan de kost komen I" Jansen ..Nou niet precies aan de kost komen. Maar raUn vrouw wil me niet in huis laten studeer en", (Humorist) r_x Vrouw (tot haar man die altijd beweert 's nachts geen oog te hebben dicht gedaan) „Heb Je dien regen vannacht ge* 'boord Man „Enof, wat een gietbuien, hè .Vrouw „Ei is geen drup gevallen", .(Life] nacht vaart men van Soerabaja op een der gerieflijke K.P.M.-booten naar dit schoooe eiland. Ook behoort op het program een uitstapje naar Zuid-Celebes. De hoofdstad Macassar ligt slechts 36 uur varenB van Soerabaja. Bij een bezoek aan Zuid-Cele bes krijgt men eenigszins een indruk van wat in dat land reeds is tot stand gebracht en van de mogelijkheden, die daar nog wachten. Er zijn in Zuid-Celebes reeds ruim 2000 kilometer uitstekende autowegen, die tot uitgebreide tochten lokken. Ik kom nu terug op het eigenlijke plan voor een zakenreis. Over de booten der Mij. „Nederland" en „Rotterdamsche Lloyd" behoeft hier, na wat ik in vorige Kronieken daarover schreef, geen verderen lof nog te worden geschreven. In de grootere plaatsen in Indië vindt men overal luchtige, practische en zinde lijke hoteU in modernen trant, wel te ver staan altijd Indischen trant, want zooals men weet, lijkt een Indisch hotel wat bouw en inrichting en verdeeling der localiteiten betreft, al heel weinig op een Europeesch. Electris'ihe waaiers helpen er tegen de hitte, moderne gemakken vindt de reiziger er ook in den vorm van keurige badka mers, douches etc. Op een welvoorziene tafel en op de terecht beroemde Indische rijsttafel kaD men er rekenen. Vele der zoogenaamde berghotels zijn meer dan schitterend gelegen en bieden gelegenheid om de groote warmte te ontvluchten in heerlijk klimaat. Op de kleinere plaatsen xijn de hotels uiteraard niet zoo up to date, doch de reiziger zal er zich ook thuis voelen en er tegelijk een stukje oud-In disch leven kunnen gadeslaan. In het bin nenland vindt men de passanggrahans, de regeering8logementen, waar de ambtenaren op tournée vertoeven, doch die ook aan meerdere reizigers onderdak kunnen ver schaffen. De spoorwegen en uitmuntende auto wegen, in alle plaatsen garages met voor treffelijke wagens, zorgen voor een goed vervoer te land en last not least is daar tegenwoordig nog bijgekomen de Nederl.- Ind. Luchtvaart Mij., die geregelde dien- 6ten onderhoudt tu6scben de hoofdplaat sen. Wie Java in al zijn schoonheid wil zien, een juist begrip van zijn formatie wil krijgen en van zijn bebouwing, van de grootsehe pracht zijner bergketens en fijner statig oprijzende vulkanen, die make een luchtreisje met een dier veilige en geriefliike nieuwe toestellen van het zusje onzer K. L. M. Ik laat hieronder nu volgen een globaal reisplan met de approximatieve kosten opgaven voor een zakenreis door Ned.- Indië. Overtocht 1ste klasse („Neder land" of Rott. Lloyd) enkele reis 1220. Ontschepen te Bolawan Deli (Me- dan) 1 week voor het cultuur gebied voor Sumatra's Oost kust, voot auto's te rekenen f. 40 per dag: 7 dagen 280. g.S. auto Medan-Padang, waar voor gebruik 14 dagen toege staan, route via Brastagi, Pra- pat, Fort de Koek, Soebang- pas i, 4r0.— 3 weken verblijf in Sumatra, gere kend op f. 14 per dag per per soon (inclusief alle maaltijden) 294.-- lste klasse K P. M. Padnng— Batavia (inbegrepen in den passagepriis betaald voor het traject Nederland—Batavia) nihil 6 weken verblijf op Java. 5-zits^ auto ter beB-hikking a f. 30 per dag (inclusief Ibenzinekosten, olie, enz. en voeding en logies ehauiieur) 1350.— Hotelkosten a f. 14 per persoon per dag E,xcursies( gidsen, paarden 1 week op Bali (inclusief hotels, auto's, maaltijden Excursies, gids 7 dagen, paar den, koelies, dansvoorstellingen te klas K. P. M. Soerabaja-Bali le klas Bali-Makassar 1 week in Zuid-Celebes, auto's a f. 40 per dag Hotel en pasangrahans 1 week a f. 12 per dag per persoon le klas Makassar Soerabaja Trein Soorabaja-Weltevreden Logies en verteringen onderweg lste klas passage terug naar Ne derland (Rott. LJoyd of „Neder land") met reductie v. 25 pCfc. Vliegtochten circa Fooien, koelicloonen, entrée's mu sea en tempels, kleine onkosten 300. 688.— 60.— 350.— 100.— 35.— 70.— 280 84.— 09.— 50.— 35.— 015.— 200.— Totaal 6750. Bij het bovenstaande moet men reke ning houden dat gedacht is aan een zeer ruim gebruik van auto's Men kan daarop natuurlijk belangrijk bezuinigen, doch ver- lieze dan niet uit het oog, dat men dan ook veel mist wat een bezoek aan Indië zoo aantrekkelijk mankt, het auto-toerisme door de prachtige natuur, wat vooral in Indië een enorm verschil maakt met wat men uit het treinraampje te zien krijgt. Bovendien is men met het oog op den korten ter beschikking Rtaanden tijd, waarin zooveel mogelijk moet bezien worden, wel op de auto aangewezen. RECLAME. werken zonder ft kramp^of pijn. 1116 De groote beleekenis van een ruime voor ziening van alle deelen van ons land met goedkoope eleclriciteil behoeft in onze da gen geen betoog meer. Op verblijdende wijze heeft gedurende de laatste halve eeuw alom de eleclricileilsvoorzicning zich ontwikkeld. Ook in ons land Het aantal plaatsen, waar geen eleclrische stroom voor verlichling en beweegkracht is le krijgen, slinkt met den dag. Aan den anderen kant echter worden ten onzent herhaaldelijk klachten verno men over Ie hooge tarieven en minder gun- slige leveringsvoorwaarden en bovendien wurdt maar al te veel de particuliere elec- tricilejlsvqnrziening legengpwcrkl of onmo gelijk gemaakt, terwijl ook in vele deelen des lands de gemeenten kingen. omdat zij len aanzien van de eleclricileilsvoorziening in een volkomen afhankelijke positie zijn geraakt van de provincie, die als groot-leve rancier van elektriciteit optreedt Wat toeft is he' geval? In den loop der jaren zijn. be halve in Zuid Holland, de provincies zelf de opwekking en de levering van electri- echen stroom ter hand gaan nen^-. provin- j ciale bedrijven hebben zich ontwikkeld, die meer en meor als monopolisten zijn gaan optreden er. de concurrenlie Af geheel heb- I ben uitgeschakeld, óf, waar deze nog be- staat, zooals b.v in Twente, de uitbreiding I van de olectririleitslevering door het concur red rend bedrijf beletten, ook waar die leve ring economischer kan geschieden dan door het provinciaal bedrijf Zoo wfrd verleden jaar de levering van elektriciteit aan de ge meente Ambt-Delden door het Twentsch Centraal Station voor E'ectrische Stroom- let'cring door Gedeputeerde Staten van Overijsel verhodert. en in beroep bij de Kroon werd de provincie in gelijk gesteld, ofschoon vaststond, dat de gemeente haar eleclriciteil goedkooper had kunnen krijgen van het particuliere electriciteitsbedrijf dan van de provinciale IJseleentralel Dergelijke misstanden doen zich in Zuid- Holland niet voor; daar zijn de gemeenten tevreden en kunnen de verbruikers goed kooper terecht dan in menige andere pro vincie, terwijl de o.nlwikkling van de elec- tricileitsvoorziening in Zuid-Holland zeer bevredigend is verloopen Hel blijkt du9 dui delijk, dat aan een provinciaal monopolie I groote bezwaren zijn verbonden en men mocht dus verwachten, dat een eventuee e Rijkswet tot algemeene regeling van de electriciteitsvoorziening die bezwaren zou wegnemen. Zulk een wet zou het provin ciaal monopolie moeten verzachten; zij zou een grooter°n invloed moeten geven aan de gemeenten op de geslie van het provinciaal bedrijf en aan particuliere bedrijven de ge legenheid moeien openen stroom te leveren wanneer zulks voor de omgeving van be lang was Menige onderneming toch. die stroom opwekt ten behoeve van licht en kracht voor eigen gebruik, zou voordeelig den stroom, dien zij zelf niet noodig heeft aan derden kunnen leveren, doch ziet zich door de provinciale monopolisten die gele genheid benomen. Nu is er al jarenlang ge delibereerd over een Rijksregeling, maar die beraadslagingen spanden het paard achter den wagen. Dit was het gevolg van het feit. dat men aanvankelijk de richting uit wilde gaan van steeds verdere concentratie der elec- triciteitslevering in handen van de Over heid om tenslotte tot Staats-exploitatie te komen, tegen welk streven echer steeds meer oppositie kwam. naar mate de nadee- len van het provinciaal monopolie duide lijk aan den dag traden. Tenslotte, nadat do Kamer zich in 1921 tegen Staats exploitatie had uitgesproken, is een nieuwe Staatscommissie aan het doktoren gegaan over de electriciteitsvoorziening en haar conclusie luidde, dat de wel zoo min moge lijk algemeen bindende regelen behoort te geven voor de elcclriciteitsbedrijven en niet in elk bijzonder geval het inwerkingstellen van de bedrijven behoort afhankelijk te stellen van een Rijks-concessie, gelijk thans aan de bedoelde provinciale bedrijven is verleend en waardoor hun monopolistische positie is versterkt. Nu is ten vorigen jare een ontwerp- electriciteit9wel ingediend, waarin echter tol groote teleurstelling van allen, die be lang hebben bij goedkoope stroomlevering de gemeenten, de groote en kleine ver bruikers van licht en stroom, de particu liere en ondernemingen, die in slaat en bereid zijn stroom le leveren dit Riiks- roncossiesfelsel is gehandhaafd Daardoor wordt he| zeer Iwiifelnchlig. of nog nieuwe gemeenleliike of particuliere centrales in werking zullen kunnen komen. We| geelt dit ontwerp den Minister van Waterstaat de bevoegdheid ontheffing te verleenen van de verplichting om Rijksconcessie te ver krijgen en kan ook concessie worden ver leend aan de fabrieken met electrici leils- opwekking als nevenbedxijf; maar uit den tekst van het ontwerp en de toelichting valt af le leiden, vooreerst, dat een parti culiere onderneming als regel wel geen vergunning zal krijgen tot electrici lei ts- levering binnen het gebied van een gecon- cossioneerd bedrijf (dat wil dus zeggen in alle provincies, behalve in Zuid-Holland), ten tweede, dat daarbij geen gewicht in dp schaal legt dat zulk een onderneming bereid is den stroom goedkooper te leveren dan het provinciaal bedrijf, doch dal aan getoond moet worden, dat zij den stroom goedkooper kan opwekken en in de derdo plaats, dat zij zelfs din in den regel niet hpt recht zal krijgen de verbruikers recht srtreeks te bedienen, maar verplicht zat kunnen worden haar stroom aan het ge- concessioneerde provinciale bedrijf af to staan! Dat het ontwerp ook voorriet in de in stelling van een Eleclricileitsraad. die door den Minister moet worden gehoord, voordat hij een beslissing neemt, geeft geen bant; die Eleclricileitsraad is slechts eun advi- seerend college en de Minister behoeft zich aan de adviezen, die het geeft, niet to houden. m Het komt ons dua voor, dat dit ontwerp in den bestaanden toestand niet die ver betering brengt, waarnaar steden en dor pen. landbouw en industrie buiten Zuid- Holland reeds zoolang reikhalzend uitzien. „MET REDENEN OMKLEED". Een vorige maal deelden wij iets mede betreffende het arrest van den H. R., waarin vastgesteld werd, *dat het niet voldoen aan de oproeping tot persoonlijke verschijning ter Inspectie, voor den reclamant in honger beroep niet de omkeering van den bewijs last medebrengt. Daar inderdaad het recht van reclameeren een der voornaamst® rechten vormt, welke den belastingschuldige bij de wet wordt toegekend, zullen wij ook deze week een woordje aan deze materie wijden, le meer waar ook hier de voetangels en klem men legio zijn. We stellen dus het geval, dat een belas tingbetaler. onlevreden zijnde over den ont vangen aanslag in een dier belastingen, welke ons onder de schoonklinkende bena ming van ..belasting naar het inkomen en vermogen" wordt, opgelegd, een reclame in dient. Tusschen twee haakjes zij opgemerkt dat in deze reclame steeds tot uiting moet komen of onze bezwaren betrekking hebben op den aanslag, in de Inkomsten-, dan wel Vermogensbelasting. Reclameert men tegen beide aanslagen, dan doet men zulks in twee afzonderlijke bezwaarschriften; dit is tevens het geval bij reclame tegen de aan slagen van Iwee opvolgende jaren. Onze reclamant heeft in zijn reclame vermeld, dat hij gaarne zal gehoord wor den ten einde in de gelegenheid te worden gesteld zijn bezwaren nader toe te lichlen. Nemen we verder aan dal zulks heeft plaats gehad, waarbij we even aanstippen, dat de reclamant gehoord moet worden door hem die de uitspraak op de ingedien de reclame heeft te doen. op straffe van nietigheid der gegeven beslissing indien zulks niet gebeurde. Na verloop van eenigen tijd krijgt de reclamant dan een met redenen om- kleede beschikking aangetcekend thuis In dezen laatsten regel schuilt een voetangel, „met redenen omkleed", Wat houdt dit in, wat wordt er precies mede bedoeld? Kan de Inspecteur bijv. volstaan met de zin snede, ,,dal na accountant9-onderzoek en mondelinge toelichting aannemelijk is ge maakt, dat de aanslag over 't jaar '26 moei worden bepaald op X gulden? Inderdaad wordt deze grondvorm voor het geven var een uitspraak, zij het dan ook dat er na tuurlijk vele variaties op hetzelfde thema mogelijk zijn, dikwijls gebruikt. Een goed opmerker zal echter direct constateeren, dal een dergelijke uitspraak geheel in hel duister laat op welke wijze de berekening van het inkomen van de diverse bestaans- bronnen heeft plaats gehad, terwijl tevens niets blijkt van den inhoud en het karakter van de mondelinge toelichtingen. De pien tere reclamant, die met een dergelijkewijze van beschikking nemen, geen genoegen nam. zag zijn zienswijze bevestigd door den H. R., die in zijn uitspraak ad Juni 1920 vastlegde, dat een dergelijke beschik king niet met redenen omkleed is. dus niet aan de'wet voldoet en alzoo nietig js. In hel algemeen met de beschikking van den Inspecteur zoodanige vermelding van zijn motieven bevallen, dal de reclamant in slaat is deze te bestrijden. Dat een zoo danige-1 indeeling van de beschikking des In specteurs inderdaad van belang is voor ee: juiste rechtsbcdeeling. springt in het oog wanneer we kennis nemen van de artikelen der wet. die inhouden, dat reclamanten die niet tevreden zijn met het resultaat hunner reclame, binnen een maand na ontvangst der beschikking in hooger beroep kunnen gaan bij den Raad van Beroep door het indienen van een met „redenen omkleed" beroepschrift. Hoe zullen we nu de motie ven van den Inspecteur bestrijden, indien we deze feitelijk niel kennen? Overigens is het toch ook van zelf sprekend, dat de kan sen tot bereiking van het gewenschte resul taat, aanzienlijk stijgen indien alle punten, die in dit proces van belang rijn, scherp omschreven voor ons liggen. Dit klemt [e meer, indien men weet, dat de Raad in zijn uitspraak geen rekening kan houden met feilen, welke bij de mondelinge behandeling van het beroep naar voren ko men. doch we'lke niet in het beroepschrift wairen opgenomen. Zoo zijn we bij de bespreking van den procesgang genaderd tot dat andere instituut van zoo groot belang voor den belasting plichtige. t.w. de regeling van het hooger beroep in helasting quaesties. Gezien de omvangrijkheid dezer malerie zullen we daar echter een extra artikel aan wijden. DE HOLLANDSCHE AUTEURSBOND DEFINITIEF GESTICHT. In een goed bezochte en geanimeerde open bare vergadering in een der bovenzalen van „De Kroon" te Amsterdam, is overgegaan tot de definitieve stichting van de Hollandscbfl Auteursbond, die zich ten doel stelt de be langen van de Hollandsche Auteurs, werkzaam in het Amusementsbedrijf, te behartigen eD 16 steunen, zoowel in matprieelen als in ideëelen zin .(Art. 2 der statuten). Tol bestuurders werden gekozen de hes- ren: Martin Beversluis, Louis Davids, Ferry, Henri Orvan, Kees Pruis, Herre de Vos en ülto Zeeger- (secrelarL). Administratie Hee rengracht 520, Amsterdam.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1929 | | pagina 14