AGENDA. MUZIEK. DE BRAND VAN HET LEIDSCHE STADHUIS. STAATSLOTERIJ. LAND- EN TUINBOUW. SPORT. Woensdag. Prediker: Geref. Zendingsbond. Spr. dr. de Lind van Wijngaarden; 8 uur nam. Oegsfgeesl: Jeruë! (DorDsslr.): Kfn- darbijetnkomsl, 6 1/2 uur. Bijeenkomst 8 u. Donderdag. Rijksmuseum van Oudheden: Voordracht van prof. dr. E Krflger over: Rómische Leben im Moselland nach den Reliefs der GrabdenkmSler, besónders derer von Neuma- gen und der IgeltT Shuie. 8 uur nam. Vrije Evang. Gemeenschap (Middelste- gracht 3)' J. Mulder 8 uur. Oegstgeest: Jeruêl (Dorpsstr.) Vrou- •wenkrans. 3 uur. De avond- nacht- en Zondagsdienst der apotheken wordt van Maandag 18 tot en met Zondag 24 Ijfaart waargenomen door de apotheken van de heeren G H Blanken, Hoogewoerd 171 Telel 502 en D. J. van Driesum, Mare 76, Telel. 406. DE STEM DES VOLKS. Met hel koor van deze socialistische zang vereniging valt iels te bereiken. Onder de sopranen tal van jonge frissche stemmen, die in de hooge tonen schoonen glans geven aan de partij; alten van zeer goede kwali teit; tenoren, die elke zangvereeniging de Slem zal benijden; bassen voldoende, maar die versterking eisqhen met een paar wat men noemt diepe. De ambitie der leden laat blijkbaar niets te wensrhen: het meerendeel zingt zijn partij uit het hoofd, zooals het ook behoort en zooals het ook kan bij trouw repetitiebezoek Het koor dankt daar beweeg lijkheid aan. De keuze der koornummers vóór de pauze viel te loven. De beide strijd liederen (het slotnummer) konden ons maar matig bekoren Moei daar nu werfkracht van uitgaan? De „Werkers der wereld" lijkt wel slappe thee en „de Rooden roepen" van dc Nobel mist ook pit (geen gelukkig gevonden thema met dien herhaalden kwarlenval). Merkwaardig is het,- hoe het koor zelf in- tuitief voelt of het met echte muziek of met namaak heeft te doen Zoo gedistingeerd als de koorklank was vóór de pauze, zoo ruw klonk alles in de strijdliederen Remedie; strijdliederen van beter gehalte. In de muzi kale werkjes heeft het koor blijken gegeven var eigen muzikaliteit, ook van nauwgezette voorbereiding Daar werd beschaafd ge zongen; daar kwam inderdaad muziek over het podium. Nog een paar'korte notities; de tenoren moeten zich over 't algemeen wat beperken (het roerende „Ecce quomodo moritur" van Handl, overigens goed uitge voerd, leed er onder), het fraaie Jiedje „Trauergesang" van Blumner in uitstekende uitspraak en zeer mooi van klank gezongen; ook de Nobels „Nieuw lied van een meisje en een schipper" deed hel best en vooral ook het oud-Hollandsch „de Winter is ver- verganghen", door Jan Nielant met fijnen klankzin gecomponeerd; op het programma niet meer laten afdrukken „uitvoering van muziek en zang". Is zang allernet geen mu ziek? Summa summarum; de „Stem" heeft haar jubileumsjaar (zij zal dit jaar 25 jaar hebhen beslaan) goed ingezet.. Het Hollandsch Sextet, dat zijn Poolman (fluit), Slotijn (hobo), Witte (klarinet), Veen- stra (hoorn), Poons (fagot) en F ren kei (piano) heeft aan den avond ongemeenen luister bijgezet en deed de bctcekenis er van verre uitgaan boven den eigen kring van de ver- eenigingsleden. Het verwonderde ons ten minste dat muzikaal Leiden niet meer be langstelling toonde voor de uitvoering van een viertal kamermuzlekwerken waarvan er drie noviteiten waren. Behalve van de fris- sche Boerenliedjes van Röntgen gezonde folkloristische muziek met minder pretentie dan het andere stukje folklore, de suite „Aus Litauen" van Max Laufischkus, maar met meer karakter dan dit laatste hebben we bijzonder genoten van een naar klassiek model bewerkten Variationensalz van Theo- dor Blumer Uit de mooie gedegen thema tische slof zijn een zevental „veranderingen" ontstaan, die evenzooveel klankbeeldjes zijn, elk met eigen puütischen inhoud, belangwek kend en boeiend door karakteristiek melos en tintelende rhylhmiek. Blumer, die te Dresden woont, heeft bij Beethoven en Brahms ter schole gegaan, maar hij is ook zelf iemand. Van geheel andere makelij is het alleraardigste trio voor hobo, fagot en piano van Poulene, die tot de avant-garde der jongere Fransche sc hool behoort. Of mis schien ook al weer niet meer. De geschiede nis der laatste jaren wijzigt zich zoo aan houdend en zoo snel, dat men op een goed moment niet meer weet of deze of gene van de jongeren nog of niet meer tot de baanbre kers moet worden gerekend (Strawinsky bijv. door zijn Bach-bevlieging). Zoo is het ook met Poulence. Hij zoekt en vindt the ma tjes, die in Mozarts of Haydns dagboek konden hebben gestaan, verwerkt die in overwegend ouden trans maar met toepas sing van enkele nieuwe procédés o.a. Jat der accoordverlenging, die bijv. den drie klank c-e-g opwaarts met a of naar beneden met b vergroot. En.dat geschiedt zoo wille keurig dat het den schijn wekt of de pianist den drieklank speelt met te dikken duim en onwillens de b mee aanslaat. Toch klinkt alles even fijn en elegant naar Franschen snit Is dat nu geantiquiseerd nieuw of ge moderniseerd oud? N'uupurte, maar het is een geestig werkje De heeren van hel sextet hebben prachtig gemusiceerd in onovertref baar meesterschap van instrumentbehande ling en met vreugde in 't hart óm het werk en om het genot der uilvoering Is het won der dal dit gevoel zich meedeelt aan dé toehoorders en dezen eveneens enthou siasmeert? De heeren hebben een uiterst dankbaar gehoor gevonden. Als extra heeft het binnsk wintel eer. andante'van den direc teur der „Stem" voorgedragen, welluidend in goed klinkende zelling. NOG EENIGE MEENINGEN. „Bouwtechniek" (onder redactie, van architect L. Zwicrs) opeDt met een beschou wing over het vraagstuk van het Stadhuis te Leiden. Behoort het oude stadhuis Weer té wor den opgebouwd Behoort een geheel nieuw stadhuis te worden gebouwd 1 „Het oude stadhuis werd als bouwwerk vrij algemeen als een kunstwerk van deu eersten'rang beschouwd. Het bevatte bo vendien groote schatten aan interieur- kunstwerken, welke mede onherroepelijk ■verloren zijn', maar ongetwijfeld een zeer iiitegreerend deel uitmaakten van zijn in wendige schoonheid. Na den brand ia reeds nu gebleken, da; cr zoo goed als niets meer over is noch van het kunstwerk, noch vaD zijn interne kunst schatten. Er staat nog slechts een poover gevelfragment, dat echter door het vuur ernstig heer geleden en dus bij wederop bouw grondig gerestaureerd zal dieneD te worden zóó grondig dat men het origineel#? kunstwerk er üiet meer uit zal kunnen herkennen. Het wederopbouwen van het stadhuis complex zal, indien het met eenige mate van volkomendheid al mogelijk mocht zijn, enorm veel tijd en geld eischen. Be staan er inderdaad voldoende gegevens om het stadhuis te kunnen doen herrijzen? üezo vraag moet o.i. ontkennend worden beantwoord. De gegevens op prenten en foto's voorko mende en die meesta» voldoende zijn (naa* men beweert) om restauraties van histori sche gebouwen tot stand te brengen, zullen blijken ten eenenmale onvoldoende te zijn om een geheel gebouwen-complex, als hier het geval is, te reconstrucerep. Maar ge steld al, dat men voldoendp gegevens be zat, waar is dan do bouwmeester te vin den, die dit werk onzer voorvaderen zoo danig kaD aanvoelen, dat hij het ontbre kende deel dat, wat noodzakelijk zon der rechtstrceksche gegevens er bij „gefan taseerd" moet worden om 'n behoorlyk ge heel te krijgen met eenige kans óp his torische juistheid (althans wat de vorm geving betreft) zal kunnen ontwerpen? Een dergelijk bouwmeester kan in onzen tijd niet beslaan. l>e leerschool der .mo derne architectuur-idee, der nieuwe mate rialen en werkmethoden, der moderne ge- bruikseischen aan een stadhuis te stellen, enz. enz., beletten dit. De knapste bouw kunsthistoricus zal hier ongetwijfeld falen en de stad Leiden zou eOD stadhuis krngen, dat zeker niet aan de eischen van dezen tijd zou voldoen, ware het alleen maar uit gcbmikscogpunt. Bovenden, al mocht zoo'n wondermensch zoo'n oer-kunstenaar, zich aanmelden en zou men hem aan 't werk zetten, het- resuL taat zou zijn 'n slechte imitatie van een fraai kunstwerk. En hiermede heeft men het oude stadhuis niet terug I Het imitatie-werk zal er slechts zeer op pervlakkig op lijken, doch het zal 6poedig duidelijk worden, dat het geen visob en geen vleesch is. 'd Waardeloos gebouw, waarschijnlijk met grnolo pretentie, doch in de verste verte geen kunstwerk. Kunstwerken zijn nooit te vervangen dool imitaties, hoewel het aan pogingen, om de goé-gemcente dat wijs te maken, niet ont breekt. In de gegeven omstandigheden snoet men komen tot de conclusie, dat het weder opbouwen van het oude stadhuis in elk opzicht een mislukking zal worden; Het is ongetwijfeld een reddeloos'gevat. Indien dit door de overheden, die hWr de lakens-heb ben uit te deelen, ten volle kan worden beseft, zai men besluiten moeten tot dea bouw van een geheel nieuw stadhuis. Dit zal uiteraard een modern gebouw wordon, zoowei wat de uil als de inwen dige architectuur betreft. Het zal aan de meest moderne eisehen van outillage kun nen voldoen Het zal het combineeren fii distribucerpn. het coneentreeren en vereen voudigen van het uitgebreid en ingewik keld gemeentelijk bestuursapparaat Daar den tegenwoordigen eiseb (en de te ver wachten eischen in de naaste toekomst) volkomen mogelijk makpn. Hoogstwaar schijnlijk zal op den dienst flink bezuinigd kunnen worden. Bovendien bestaat de gelegenheid om, ia dien dit na rijpe 6tudie doeltreffender wordt bevonden, het nieuwe stadhuis op een ander terrein in hot centrum der stad te plaatsen, want ongetwijfeld zaJ de vraag rijzen, of het oude stadhuis op het meest; gunstige punt der stad was gelegen. Men zal in ieder geval volkoraeD vrijheid heb ben om te doen wat nood'g, nuttig en goed is en ten slotte: men zal verkrijgen een nieuw bouwwerk, gebouwd in den glorie rijken tijd van den opbloei der bouwkunst, een bouwwerk, dat eveneens een triumf voor Leiden zal zijn, ja, eeD bouwwerk dat eveneens een kunstwerk van den eersten rang zal kunnen zijn, volkomen passend in het kader van dezen tijd." De bouwkundige medewevker der ,,N. lt. Ct." schrijft: Er is éen 'tijd geweest, het einde der vorige eeuw toen de architecten de grootste moeite hadden om het publiek te doen be grijpen, dat het een dwaasheid is, gebou wen te verlangen, die wat vormgeving De- treft, geïnspireerd zijn op vroegere stijlpe rioden. De architect, die weigerde in ouden stijl te bouwen, werd in vele gevallen ge passeerd. Er zijn nog menschen, die zoo weinig gelooveo in de wetten van het zich eeuwig vernieuwende, dat ze hun weLen sleehia veilig achten in handen vaD die bouwers, die de verlangde bouwwerken of interie->..o leveren in alle genres en stijlen. Gelukkig wordt het aantal dezer medeburgers steeds geringer. Ze mummificeeren langzamer hand. Het publiek is gaan begrijpen, das een bouwwerk vóór alles karakter moet be zitten, d.i. dus echtheid en geen namaak van wat ecnmaaJ echt waa We weten nu, dat schoonheid niet primair is, maar dat echtheid en karakter van zelf tot schoon heid voeren. Dc komende tijd zal steeds duidelijker echtheid, zuiverheid en zakelijkheid vaa den architect vragen. Het wezen van de nieuwe bouwwerken moet functioneel zijn, d.i. op de strengste wjze beantwoordend aan de zakelijke en ideëele eischen, die aan elk nieuw gebouw gestald wofden. De eischen van dezen tijd en die van een paar honderd jaar geledeD zijn zoo bui tengewoon -verschillend, dat de bouwwer ken van nu niet meer kunnen gelijken op die uit de 17de of 18de eeuw. - Zooals er thans klaarheid bestaat over nieuwe bouwwerken, zoo heeft deze eeuw ook klaarheid gebracht omtrent het restau- reeren van oude bouwwerken. Dit vraag stuk is weliswaar veel ingewikkelder, om dat veel oude bouwtechnieken nog heden op bijna gelijke wijze tot uiting bomen. Zoodoende is het restaureeren m den geest der oude technieken thans dikwijls nog mogelijk. In het bijzonder geldt dit voo*1 onzen baksteenbouw. Duidelijker tooneu zich de restauratiemoeilijkheden, wanneer sculpturale onderdeelen zijn. verloren ge gaan. De moderne restaurateur probeert niet meer te herstellen in den geest der oude vormen. Hij zal nu eens uitsluitend bewaren tegen algeheelen onoergang zon der iets toe te voegen, dan weer, met in achtneming van schaal en rythme der ouue vormen, het verlorene vervangen-door uitin gen van dezen tijd. Werkelijke kunst van alle tijden verdraagt zich naast -euraar. Aldus ontstaan, in plaats van opgelapte doode monumenten,' levende geüouweu, Waaraan c'c tijd*niet alleen sloopena, maar in nog sterker mate opbouwend hcett ge werkt. Bovenstaande gedachten over nieuwen bouw en herstel van oude bouwwerfeen moe ten beschouwd worden als een inleiding in verband met het vraagstuk van net ver brande Leidsehe stadnuis. Het is begrijpelijk, dat van ulle zijdeii in ons land steramen zijn opgegaan, om dit prachtige monument weer door herbouw in zijn oude glorie le herstellen. Maar deze spontaniteit heeft bij alle warmte, ene er tut straalt, zeer zeker het acceDt der. on doordachtheid. Het Leidsehe stadhuis feau nooit weer in zijü oude glorie- nerrtjzen. Lang nog zal er gestreden worden tusscnen voor- en «tegenstanders van het hernouwen van dit monument, maar het eind vaa dezen strijd is nu reeds te voorzien. De rede zal het onmogelijke van CLit vraagstuk eerder inzien dan het gevoe«, maar ten slotte zal ook het gevoei ovéi- winneD en het idee van eeD nieuw raaanuis op een andere plaats zal zegevieren. Ik wil hiermee niet zeggen; dat daarom alle glo rie van het oude monument moet verloren gaan. Als het blijkt, dat van den.geve) en deD toren genoeg is overgebleven om tiet herstellen van beiden te wettigen, Qan eischt de traditie, d.i. in deze het levend gevoel van groote massa's in ons land, dat de Breestraat in het bezit bhjve van de herinnering aan dit historisch monument. Men moet echter niet meer wenschen dan een herinnering. Alleen het uiterlijk zal mogen blijven bestaan. Het innerlijk her stellen zou niet alleen uit technisch aesthe- tisch oogpunt onmogelijk zijn, maar het zou onverdedigbaar zijn een ruimte-indee ling te oreceren, die voor onzen tijd en voor een gebouw van zoo sterk represeu- tatièf en administratief karakter als 'ceh raadhuis, even onpraktisch zou "wezen als de oude ruimte-indccling was. Het maken van een oud gebouw, zoo dit- mogelijk ware, achter den ouden gevel, zou bovendien van een 'sentimentaliteit getui gen, svaartoe zich geen enkel stadsbestuur zou leenen. Zoo zou het ook, waTe het mogelijk, ach ter den ouden gevel een praktisch modern gebouw te stichten, van een ongeloofelijke grofheid getuigen, als tot zoo /ets besloten zou worden. De eenige wijze, waarop het verleden eerlijk bewaard kan worden, is door het herstellen v&n gevel en toren, indien dit tnogelijk is. Sculpturale onderdeelen zul len dan van zelf door moderne kunstenaars moeten worden ontworpen in den geest var dezen tijd. Men make achter den gevel een neutrale ruimte of ruimten, zonder ar chitectonisch decoratieve waarde dus zui ver structuraal in zeer neutrale kleur, zoo dat een rustige achtergrond ontstaat ven ten toon te stellen voorwerpen of men make deze ruimten geschikt voor bijeenkomsten of feesten, waarbij tijdelijke versieringen in dén geest van het te houden feest aan het gebouw een steeds wisselend en dus steeds jong blijvend karakter kunnen ver- leenen Op óeze wijze kan de herinnering aan het schoon e Leidsehe monument blij ven teven-. Hoe men ook zou pogen, toch weer een raadhuis achter deu gevel weg té stóppen, het zou niet baten een oplossing te vinden, die de ingewikkelde stedelijk administra tieve organisatie mogelijk maakt op écóno mische wijze en zoodanig, dat ook in d© toekomst dooT verdere uitbreiding daataaö voldaan zou kunnen worden. Volledig Yestaureeren kan men alleen met- goed gevolg die bouwwerken, die een zeer weinig gecompliceerd organisme bezitten. Het gaat er mee als met de lagere orga nismen in de natuur. De laagste vormen leven zelfs verder bij moedwillige verscheu ring. Hoe hooger het organisme, hoe moei lijker het herstel na beschadiging, terwij] de hóógste organismen geen sterk letsel' meer kunneD vërc'ragen zonder blijvende verminking of zelfs vernietiging. Het herstellen vaD de hallen van Ypo ren v\as mogelijk, niet door den onverzet- telijken wil der bevolking, maar dóór den eenvoud Van het organisme,"d.i. in deze de ongëcörnplioeerdheid der ruimten'. Herstel VaD de ingestorte Camvatfile :n Venetië was eveneens mogelyk, ook niet <Nlet - Officieel) <50ste STAATSLOTERIJ. Trekking van Woensdae 20 Maart 1929. Ie Klasse 3c Lijst, tlooge prijzen: IJ 143 5000.—. 20655 J 2000 1413! 1500.—» 12303 1000.—. 2294 15813 400.— 793 6867 10096 200.— 3271 8366 8448 100.— Prllzeo van f 20. 20 28 75 113 203 267 328 372 423 439 440 463 501 585 595 640 657 674 716 729 750 785 797 836 899 1003 1191 1344 1363 1364 1427 1431 1472 1497 1542 1603 1621 1779 1826 1896 J923 1939 1961 1981 1985 1996 2116 2156 2201 2281 2287 2303 2313 2322 2369 2413 2423 2449 2481 2543 2554 2573 2630 2688 2706 2722 2734 2810 2813 2S29 2837 2S41 2899 2918 2938 3009 3062 3073 3136 3189 3309 3315 3349 3472 3500 3562 35S3 3591 3599 3665 3690 3698 3829 3854 3979 4070 4080 4082 4088 4108 4118 4143 4145 4201 4270 4291 4380 4406 4417 4429 4535 4556 4576 4625 4640 4713 4918 4966 4968 4971 4995 5101 5125 5252 5366 5402 5466 5502 5531 5542 5598 5715 5750 5783 5798 5801 5825 5973 6006 6095 6119 6157 6178 6199 6376 6410 6430 8435 6.492 6551 6560 656? 6582 6583 6596 661! 6632 6650 6676 66S6 6687 6727 673f 6749 6771 6795 6839 6963 6995 70.33 7112 7115 712! 7173 7220 7243 7260 7297 7309 7440 7457 7487 7488 7516 7573 7596 7627 763! 76S3 7791 7919 8007 8008 - S0S7 S100 $169 8208 82 47 8289 8306 8430 8435 8147 8615 8629 8662 86 82 8703 S71S 8734 8785 8817 S9I6 8931 ,8945 8950 9043 9Ö57 906S 9118 0152 9157 9221 9244 9264 9278 9334 9354 9355 9376 9414 9432 9462 9632 9764 9177 9798 9830 9SS2 9931 9953 5965 9983 1QC04 10015 1C047 10055 10150 10192 10289 10-171 10497 1Ó548 10583 10590 1 0603 10613 10649 10663 10721 10730 10735 10SW 10943 1095? 11062 11073 11079 111 12 11113 11183 11244 11247 Ü309 11421 11477 U5I9 175JS 11548 115S5 11607 11613 11678 117# 11730 11864 11872 11923 11936 .12018 \i07\ 121H5 2114 12242 12267 12279 12367 2370 12408 J2l7! 12543 12569 12581 12614 12628 12633 12717 *2,366' 12S8S 12943- 129(57 13003 13088 1310.5 !3M2 13247 13248 1.3J25 13350 13357 13419 13545 j'3561 13560 13574 13625 13638 1 3742 1 3774 I3S51 JS m 14122 14149 14167 14266 14311 14357 11409 144 M 14453 14466 14472 14479 14531 14567 M646 14702 14S13 14973 14989 15067 15086 15095 15126 I5J78 15166 15226 15255 15300 15311 15366 15388 15^89 15390' I54I5 15431 15567 15643 15661 I5CS5 l.>SJv9 1 5693 15740. 15860 15S74 15918 15961» 16963 15971 139S9 I5I9Z 16056 16076 16096 16247 15308 163S4 16467 I647S 16482 16533 16545 16550 16575 l»gT I 585 16588 16595 16597 16621 16650 15650 16677 «6759 167S4 16824 16903 16912 17020 17027 17131 17137 17162 17224 «4231 17258 17297 17299 «7413 175001 17521 175SO 17723 17766 17857 1S792 17514 1793" 18037 18038 «8071 18083 18159 18282 -'$.'8.5 18302 I84ZS. 18462 .18486 18523 18535 18544 18578 !Sf03 1/613 18663 18718 IS764 18788 18792 19019 19093 19121 19190- 19201 19249 19269 19286 19303 19317 19455 19458 19976 19700 19714 19727 19743 19863. 19882 19S88 19972 20015 2C023 20062 20110 20173 20249 20393 2Ó146 20544 20547 20610 20631 20653 20677 20932 20941 ALGEMEENE VEREENIGING v. BLOEMBOLLENCULTUUR. Het jaarverslag. Blijkens het jaarverslag^der Algem. Ver- eeniging voor Bloembollencultuur telde de vereeniging op 31 December j.l. 15 dona teurs 4282 leden en 99 lid-lêerlingen, tegen 15 donateurs, 3992 ieden en 102 lid-leerlin- geq op 31 Dec. 1927. Wegens weigering tot betaling van de gewone contributie werden 6G léden geroyeerd en 14 leden' werden ge schrapt omdat zij weigerden hun bijdrage aan het t"wee-cents-per-róe-fon<jls'te voldoen Twee leden wérden geroyeerd, ómdat zij weigerden hun vennootschap onder firma te laten inschrijven in hel leden-register, om zich op die Wijze aan de rechtspraak van hef scheidsgerecht te onttrekken. Het aantal afdeélingen is thans 41; het nam toe ipol 2. nl. de afdeelingen Hem- en Venhuizen en Lisserbfoek. Het aantal beurs bezoekers, dat zich van ééndaags'che bcu'rs- entreekaarten voorzag, was-in 1928 30 352. Voorts werden er 24-6 doorloopende kaarten, het geheele jaar géhlig, afgegeven. Gemid deld is de -.beurs (er waren 53 beursdagen) bezócht doör' 616 personen (579 in 1927). - Oi— PAASCHVEE- TENTOONSTELLING ROTTERDAM; Bekroningen voor inzenders uit onze dorpen Op de-Paaschveetentoonstelling te Rotter dam, gehouden door de Hollandsche Mij van Landbouw vielen de volgende bekroningen ten deel in de afdeeling fijnste en zwaarste koe, uitsluitend met hard voeder gemest A. Rijnsburger, Leiderdorp 3de prijs; H. Rotte veel, Hazerswoude 4d© prijs; Afdeeling fijnste en zwaarste vaars, uilsluitend met hard voeder gemest, met niet meer dan twee breode tanden: le prijs: A. Rijnsburger, Leiderdorp. Fijnste en zwaarste Schot, uit sluitend met hard votder gemest, met niet meer dan vier breede tanden dikhellen, le prijs: Erven W. J Zwetsloot, Leiden. Voor de 'zes fijnste en zwaarste een-jarige weideschapen, geen rammen of zichtbaar drachtige, onyerschillig van welk ras; le prijs G. J. van der Stoel te Wassenaar. Voor den besten Ram (geb. in 1928) on verschillig van welk ander type, 3de prijs Wed. W. Oudijk, Waddinxveen. door het innige verlangen der Venetianen, maar" door de weinige gecompliceerdheid der gebruikseisrhen van het bouwwerk. Een raadhuis is een zeer gecompliceerd or ganisme. Als gebouw leeft het slechts, als duidelijk tot'uiting komt, dat aaD die ge compliceerde eischen, zocwel van represen tatie als'van'administratie, architectonisch is voldaan. Voor Leiden zal dit alleen mogelijk zijn door het oudé stadhuis in gewijzigden staat als herinnering te bewaren en op een an dóre ruimere plaats id volkomen nieuwen geest een representatief en administratief bouwwerk te stichten, zoodanig, dat weder om het mageslaoht er door geboeid zal wor den, zooals het thans verbrande gebouw ons 20ste eeuwers boeide. VOETBAL. NA DE WEDSTRIJD NEDERLAND—ZWITSERLAND Een Zwitserech oordeel. De Zwitsersche bladen hebben over het algemeen betrekkelijk weinig aandacht be steed aan den wedstrijd Nederland—Zwitser land en zich beperkt tot een cliché-verslag door één persbureau verstrekt. Thans komt echter de speciale correspon dent vaii „Sport" (Zwit.), het bekende sport blad met een uitvoerige technische beschou wing'waaraan het volgende is ontleend: Het was over' het algemeen een matigs wedstrijd. Bövenal verraste het dat beide elftallen op het prachtig gelijke veld veel te hoog spel lielen zien, in de plaats van hooge ballen te stoppen en dan langs dea grond te spelen. Hoewel het resultaat op, zich zelf niet ongunstig voot Zwitserland is, mogen wij ons daardoor niet van de wijs lalen brengen en begrijpen dat het Zwitsersche spel op nieuw tveer opgebouwd moet worden. Voora! als men bedenkt dat de Hollanders rujrn twee maanden niet gespeeld hebben, dan doet het voor ons pijnlijk aan, dat de Hol landers phvsiek heler in conditie en iets sneller waren. Wij hadden 42 voorspeld en het is 3—2 geworden en een mee; homogene Zwitsersche ploeg had ditmaal zoowaar kunnen winnen. Den uitslag acht het Zwitsersche blad on danks de tegenspoed juist en over het Ne deriandsche elftal wordt als volgt ge schreven: Dc Hollanders zullen zeker over hun clflal niet geheel tevreden zijn. Het was ten deele een proef-combinatie, die een volko men fair en ridderlijk spel speelde, doch r.itltemin mei alle energie streed. Zeventig minuten vergat men dat de ploeg onvol doende getraind was in verband met den wintertijd. Als ploeg waren de Hollanders wel een doelpunt beter dan Zwilsers. maar liet verschil was toch gering. Het samen spel was echter toch zeer primitief. Hei lorupo was goed behalve in de laatste 20 minuten toen een verslapping intrad. Van de spelers dient speciaal de linker verdediging geroemd, met Yan Heel ais ver reweg de besle speler van het geheele elftal en Van Kof als een zeer goede achlerspeler Van Zwieteren was niet slecht maar ook niet bijzonder. In de tweede helft speelde hij evenals aanvankelijk onze nieuweling op dezelfde plaats iets le hard Hall als spil was veel beter dan onze mid-half en soms was zijn spel zeer goed. Van Dolder viel echter tegen. In den aanval kunnen slechts twee spelers als internationals beschouwd worden. Dat wareD Bakhuvs en Tap. Ger- ritse is hoogstens een tweede klasse speler. Barendregt is le langzaam en Smeets vie' ook niet op. a LAWNTENNIS. DE NED. PLOEG NAAR BARCELONA. De wedstrijd uitgesteld tot April. Van de tennisclub te Barcelona is bericht ingekomen dat de wedstrijd, welke een sterke Nederlandsche ploeg daar tijdens de Paaschdagen zou komen spelen, „wegen? onlusten" uitgesteld is moeten worden tot midden April, vermoedelijk 12. 13 en 14. De uitnoodiging om mee naar Spanje te gaan. was reeds aangenomen door de dames üouman, Rollin Couquerque en Canters en de heeren Timmer en Koopman, terwijl nog een plaats open is voor een derden speler. o SCHERMEN. LEIDSCHE SCHERMCLUB „A. E. W." Naar wij vernemen zullen alle thuiswed strijden van „A. E. W." voor de 1ste klasse competitie van den K.N.A.SB, plaats vin den in de schermzaal .„Nutsgebouw" tob oec heer D. Gijsberti Hodenpijl. De Leidsehe Schermvereeniging is niet toegetreden tot „A E. W.". Zij blijtt beslaan en oefent in de Zaal van den heer Gijsberti doch zal niet aan de competilie-1929 deel nemen. o INTERACADEMIALE WEDSTRIJDEN. De inleracadetniale wedstrijden zijn gis teren te Amsterdam aangevangen met de afdeeling schermen. fn de schermzaal van Prof Cly L. Aerts, het oefenlokaal der Amslerdamsche Sluden- tenvereeniging THOR. verschenen des morgens de Horellisten op de loopers De schêrmers uit Delft en Leiden waren niet verschenen, nu ging het tusschen de Am- sterdamsche en Utrechtsche Studenten, nl van THOR. en van „Olympia". De uilslag op floret werd: 1 W. v d. Molen (Olympia); 2. A Stöpler (OlVmpia); 3. R Schollens (T.H.O.R.); L Sttnns (Olympia.) Des middags om 2 uur werd met de degenpartijen begonnen. Hiervan waren de resultaten- 1. Labouchëre (Olympia): Winter (Olympia); 3. W. v. d. Molen (Olympia); 4. Lcvie (T.H.O.R.) ROEIEN. DE MATCH OXFORD—CAMBRIDGE. Aanstaanden Zaterdag wordt op de Theems de Siste boatrace geboudeo tusschen de paro gen van Oxford en Cambridge. Men ver wacht zeker hond -rdduizend be'3agste.l.adcu lang? de oevers. De eerste wedstrijd vond 100 jaar geleden plaats.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1929 | | pagina 2