DE OOLIJKE OESTERFAMILIE.
T GEHEIMZINNIGE
GENOOTSCHAP.
Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 23 Februari 1929
Derde Blad
No. 21149
Buitenl. Weekoverzicht.
LANGS DE KUST VAN
AZUUR
„ak ean mislukkingen met misschien
één uitzondering!
'inne« men de afgeloopen week zou
jeDeraliseeren, dan zou men o.i. het
iunnen spreken Tan een week ran
■lukkingen. Vrijwel alles, wat men tot
1teeft willen brengen, heeft schip-
geleden; hel was bijkans mie over de
he linie
j Ie beginnen schijnt de commissie
deskundigen, die te Parijs bijeen is om
luchten hel schadevergoedingsrraagstuk
een alle partijen bevredigende oplossing
brengen, nog geen stap verder gekomen,
rergadert in de grootste geheimiinnig-
ioo goed alt niets wordt er losgela-
Slechls nu en dan wordt een weinig-
,,end communiqué uitgegeven; er moet
iets worden wereldkundig gemaaktl
aen het groote belang der kwestie mocht
'Binst worden verwacht, dat het daar
Ville Lumière van een leien dakje zou
i edoch de geheele machinerie loopt wel
.jider stroel. Misschien is daarvan wel
directe oorzaak, dat Frankrijk zich ern-
bedreigd ziel, doordat de conferentie,
oden zin van Frankrijk in, begonnen is
het onder de oogen zien van de Duit-
betaalkracht. De Fransche economen
en steeds van opinie, dat deze vraag niet
r aan de orde behoefde te komen; deze
door de Dawes-regeling voor goed zijn
held, het ging er alleen nog maar om,
de vastgestelde bedragen safe te stellen
de betaling uiteindelijk le bepalen. Maar
regeling was toch wel wat te naicf
en. Het lag immers voor de hand, dat
Isehland, dat destijds in de Dawes-rege-
loestemde onder beding, dat bij de defi
ne regeling het geheele vraagstuk nog
s grondig onder de loup zou worden ge-
i, zich deze kans niet zou laten ont-
«n en de logica daarvan kan praclisch
tiet worden ontkend. Van de ontwikke-
van het economische leven in Duitsch-
zou het moeten afhangen, of de aange-
e verplichtingen op den langen duur
den kunnen worden nagekomen en deze
wikkeling moet nu scherp worden onder-
til!
'rankrijk mag dat niet aangenaam vin-
het was logisch gesproken niet te kee-
Een weliswaar niet onverwachte maar
groote tegenslag voor de Franschen is
rnevens, dat de kwestie moet worden op-
:l buiten het algemeene schuldenvraag-
om. Een en ander maakt echter de
nachen wat schuw en zoo kan het lang-
e Terloop eenigszins worden verklaard
begrepen.
aarbij komt nog, dat de Fransche regee-
weinig krachtig meer is, ook al be
ll nog niet dadelijk te worden gespro-
van een crisis, zooals sommige krin-
maar al te zeer geneigd waren te doen,
de regeering in de Kamer slechts een
rderheid van 6 stemmen verkreeg bij de
ing over de opheffing van diverse
tbanken, die de regeering maar voor
klein deel ongedaan wil maken terwijl
gkeer tot den ouden toestand wordt ver-
Men moet bij de beoordeeling van
materie echter niet uit het oog verlie-
dal hierbij we! bijzonder meespreekt
poote bezwaar der huidige politiek in
tlgemeen: het Kamerlidmaatschap is
merhand voor velen ook een beroep
'en en daarom kijken do politici met
ligen blik naar de wenschen en ver-
gens der kiezers, die hen afvaardigden;
r dan het algemeen belang soms ge-
Naluurlijk is de opheffing van een
htbank voor de betrokken plaats altijd
schadepost en een last en terwille van
kiezers, die. zij niet durfden te trotsee-
hebben vele leden, die anders met de
«ring meestemmen, nu tegen gestemd,
t toont evenwel aan, dat de meerderheid
regeering volstrekt niet zoo veilig is, al»
te zou wenschen en zij kan er zeker van
dal de oppositie niet zal nalaten pro-
1 ie trekken van de ervaring, bij dit geval
edaa n 1 Dat maakt de positie van het
'nel Poincaré onzeker en de terugslag
'rvan zal men ook op het terrein der al-
eene politiek ondervinden.
Een toevalligheid is. dat. zooals bekend,
ook in Duitsrhland een wankele regeering
aan het roer zit. zelfs nog wankeler dan in
Frankrijk het geval is, daar de Duitsche re-
georing heelemaa! niet op een meerderheid
steunt, integendeel is te beschouwen als een
minderheids-kabinet Hetgeen er deze week
niet beter op is geworden.
Opnieuw heeft men onder leiding van
den Pruisischen premier Braun geprobeerd,
om tot een vergelijk te komen inzake het
bereiken van de z.g. groote coalitie.
Braun.
De hernieuwde pogingen zijn evenwel
wederom dood geloopen op de vasthoudend
heid der partijen, die niet wilden afzien
van haar eischen betreffende aantal minis
terzetel etc. Men zit voor de zooveelste maai
dik in het moeras en het wordt er, dat
spreekt, niet makkelijker op, er weer uit te
geraken.
Trotzky heeft ook al weinig succes tot
dusver met zijn pogingen ergens onderdak
te verkrijgen. Zijn officieel verzoek lot de
Duitsche regeering is in zee, maar men
voelt er daar een bitter beetje voor. Eens
deels om redenen van binnenlandschen
aard, anderdeels om redenen van buiten-
landschen aard. Men vreest, dat de aanwe
zigheid van dezen opposant door dik en dun
men zou Trotzky kunnen noemer ..Der
Geist, der stets verneint" de actie der
communisten tot nieuw leven zou aanzet
ten, met alle gevolgen van dien voor den
inwendigen vrede, dde toch altijd bedreigd
mag heeten, gelet op de dikwijls moeilijke
omslandigheden, waarin werkgevers en
werknemers verkeeren. En daarnevens, dat
men moeilijkheden zou krijgen met de sov
jets, waarmede men op goeden voet ver
keert, al weet men, dat hiervoor geldt: ter-
wille van de smeer enz.; Zal Trotzky toch
zich kunnen beperken tol de rol van een
burger in ruste.Deze vraag stellen lijkt
haar antwoord in zich te dragen De beslis
sing der Duitsche regeering is dientenge
volge nog zeer twijfelachtig en de commu
nistische banneling schijnt daarvan ook
reeds overtuigd, zoodat hij zioh ook tot
Frankrijk wil wenden. Waar men al even
min op hem is gesteld! Waar hij tenslotte
nog zal belanden
In tegenstelling met al het bovenstaande
is het bericht uit Zuid-Amerika. dat een
meer dan 10 jaar oude kwestie tot een op
lossing is gebracht, n.l. het geschil lusschen
Peru en Chili over Tacna en Arica. Het zou
een lichtpunt zijn le midden van de mis
lukkingen der week edoch de officieele be
vestiging laat nog op zich wachten, zoodat
men voorzichtig zij en niet te vroeg juichel
RECLAME.
8227
167. Op het rumoer van het stroomend water, de verschrikte
kreten van de jongens, komt ijlings de suppoost, die in het aan
grenzende zaaltje was, toesnellen. Tante en de meisjes mei
Marinus volgen verschrikt. O, o, wat een bendel Wat een
waterplassen 1 Wat een spartelende visschen, die op den vloer
niets welen te beginnenI
168. En wal zijn de suppoosten, die van alle kanlen aan
komen, boos! Otlo en Oscar voelen zich ieder aan een oor ge
pakt en dan bekennen ze snikkend, dat ze niets anders wilden,
dan die visschen uit hun gevangenschap redden! „Nu, dat
grapje zal je vader duur te staan komen", zeggen de sup
poosten.
Door TOM SCHILPEROORT.
III.
TOCHTEN.
Als ik u vertel, dat we eigenlijk van
precies den eersten Januari at hier winter
hebben, zij het dan eene met heele mooie
zonnedagen, maar met vorst des nachts,
zoodat een van mijn eigen bengels.door
het ijs gezakt isldan lijlft het erop,
of al mijn voorspellingen in het eerste
artikel van deze reeks gedaan, eigenlijk
maar redenaties waren ins Blaue hinein.
Maar in waarheid beleven we hier een
extra strengen, zij het mooien en drogen
winter.Lag de sneeuw eergisteren bij
hel ontwaken hier niet een paar centi
meter dik op de bladeren der citroenen en
moeten we niet vreczen, dat de sinaasap
pelen en de mandarijnen wederom, gelijk
nu drie weken geleden bij den eersten den
besten harden wind sh dorre bladeren van
de boomen worden geschud?.... Ook de
bloemen hebben veel geleden, en wederom
waren de waterreservoirs in den wijngaard
waar ik woon, met een dikke ijskorst be
dekt. Overdag en in de zon, is het dan
echter 'n ideaal temperatuur.
Maar ik heb me thans eigenlijk niet bezig
te houden met deze weerkundige verschi)..-
'selen en door te gaan,, op mijn onderwerp
van huren en verburen, waarbij ik alleen
nog een enkel ding wenschte aan te stip
pen. namelijk dat men nauwkeurig zelf de
inventarisatie, waarvoor een vasT recht in
verhouding tot de te betalen huur wordt
gevraagd, dient bij te wonen en te con
troleeren. Men zij er ook op bedacht op
sleenen vloeren, welke natuurlijk voor ge
voelige menschen hinderlijk kunnen wor
den, kleeden le vragen, en de stookgelegen-
heid te controleeren, Van de inventaris
krijgen de eigenaar en de huurder ieder
een in duplo gemaakt gelijkluidend pxem-
plaar, zoodat het doorhalen of bijschrijven
zonder kennis van beide partijen uitge
sloten is.
Indien men zijn eigen huishouding
wenscht te voeren, kan men zich in de
winkels, maar ook aan de hallen voorzien
van het noodige. Er zijn in het seizoen
vete winkels, die thuis bezorgen, maar
dat kost altijd op alle artikelen wat meer,
en zelfs valt dan wel eens in die prijzen
een verhooging in den loop der tijden te
constateeren Dan eens een poosje van
leverancier te veranderen is vaak zeer af
doende tegen dergelijke praktijken. Aan o»
hallen is alles geprijsd, en als klant, die
wat van zich afspreekt, kan men er zeer be
hoorlijk koopen. tewijl men niet. zooals bi)
ons, beveesd behoeft te zijn, erop aangekeken
te worden, als men met zijn eigen karabiesje
van de markt thuis komt. Dat doet ieder- j
een, en men kan gezeten Engclschen met i
de pijp in den mond, hier voor het huis
houden hunne mkoopon zien doen.
Is men dus eenmaal geïnstalleerd, dan
komt natuurlijk de lust eens wat van den
omtrek te gaan zien. Het dagelijksche con
cert in de Jardin Public, waar men te
Menton, evenals in de Jardin Albert I te
Nico gratis van genieten kan en dat de pan-
tofferparade der gasten als sluitring heeft,
is goed voor de honkvasten. Hetzelfde geldt
voor Cannes, of St. Raphael. Hyères of el
ders
Als middelpunt van wandelingen ligt
Menton het best. In de eerste plaats ligt
het 't beschut9t, verder bezit het langs de
kust een breede strook, waar vrij, vlak langs
de zee, kan worden gewandeld en zijn de
stijgingen er geleidelijk en betrekkelijk ge
ring, zoo lang men in de buurt blijft Op
Kaap Martin, dat ook met de tram te be
reiken is, en langs den boulevard de Grave-
van. bij de Italiaanscheg rens zijn ideale
wandelwegen. Wil men wat meer klimmen
dan komen de tochtjes naar Castillar, Gorbio
o[ Roquebrune aan de beurt Van deze drie
dorpen is de wandeling naar Castellar wel
licht de mooiste, langs wijngaarden en olijf-
bosschen. Het dorp zelf is wel oud, maar
betrekkelijk weinig belangrijk mooier ook
om van de Annunciade (waarheen men per
tandradbaan stijgen kan) te zien liggen, dan
om erin rond le dolen. Daarentegen is Gor
bio als dorp veel interessanter, oud en
beter bewaard: ook is de ligging ervan op
den top van een rots in het midden van den
iinmensen rotswand van den Mont Agel
veel piltoresker bij de nadering. Ook de weg
erheen is charmant, maar voert beneden
door het dal, terwijl de route naar Castel
lar over een bergrug voert, en daarom
cshooner panorama's biedt. Roquebrune
heeft de charme van z'n oud gerestaureerd
kasteel, en ook de oude straatjes zijn beter
onderhouden dan die van Gorbio Het
biedt, eenmaal boven, schitterend uitzicht
op de kust zoowel in de richting Menton,
als in die van Monle Carlo. Men kan tot
aan den voet van het dorp aan de Corniche
met de tram komen. Naar Castillar en naar
Gorbio voert een auto-omnibus van lande-
lijken eenvoud.
De reeds genoemde Annunciade is een
vriendelijk gelegen heuvelrug, tusschen de
valleien van de Carei en de Borrigo in.
De wandeling over den smallen rug met
mooi uitzicht naar beide zijden is niet te
hoog (220 M.) en de top is geleidelijk en
stijgend te bereiken Het hotel bovenop ligt
in een bloemenparadijs. dat bekend is in
Menton. Op den hoogsten top want er
zijn er vier in miniatuur ligt een ka
pellctje met een uitgebouwd plat, natuur
lijk terras, dat voor ieder open staat en van
waar men over Menton en de valleien een
kostelijk uitzicht geniet. De tandradbaan is
voor ieder open. behoort echter eigenlijk
aan het hotel en is daarom r.ogal duur
voor niel-casten (10 frs.)
Natuurlijk zjjn er, voor wie van klimmen
houdt ,nog reeksen wandelingen, groote en
kleine: naar het plateau St. Michel, naar St.
Agnes, naar de Berceau, naar de Russische
thteschenkerjj in de Borrigo, en verder kan
men er bergtoeren maken van allerlei afme
ting en hoogte, tot 1500 M. toe, waar o ij
we. geen bepaalde Alpenroutine noodig is,
maar toch wel een degelijk stel onderdanen,
goede longen enbergschoenenWant
talloos zjjn de paren damesschoentjes, die
het op dergelijke tochten, onvoorbereid onder-
numen, hebben afgelegd. Ook dient men als
de tocht lang duurt, wollen goed mee te
nemen, voor den zonsondergang.
Dit wat, in het algemeen genomen, de
kleinere tochten, met als uitgangspunt Ifen-
ton, betreft. Geen plaats aan de Riviera
evenaart Menton in dit opzicht. Alle andere
steden liggen of veel verder verwijderd van
excursie-punten óf bieden ook niet die keu
ze, omdat nergens ook do bergen zoo dicht
bij de stad komen. Ja, zelfs tot in de stad,
zouden we kunnen zeggen, wat de uitloopers
er van betreft.
De auto-excursies, in geriefelijke autocars,
welker comfort, als ik de verhalen gelooveo
mag, bij u in Holland onbekend is, kunnen
van Nice als van Menton uit worden onder
nomen. Van Menton uit bezoekt men heit
beste: Tenda, met het schitterend mooie
dal van de Roya, en terug over de bloemen
markt van Vintimille, wat een dagtocht is.
Verder. Sospel, op 'n middag te doen; een
oud stadje 1) met een mooie route er heen,
welke men échter ook neemt, als men naai
Tenda gaat. En ten slotte la Mortola, de be
roemde tuinen van Sir Thomas Hanbury,
even over de Italiaansche grens gelegen, en
die eveneens op vaste dagen in de week
(Vrijdags en Maandags) te bezoeken zijn
en dat bezoek volop waard zijn! Verder
het gebied tusschen Menton, Monte-Carlo en
Nice.
Daarnevens zijn er tochten naar Peira-Ca
va, Nice, Grasse, Kaap Antibes, maar deze
kunnen allen ook goed uit Nice uit worden
ondernomen, al zou ik wat natuurschoon be
treft, naar Peira-Cava liever van Menton
uitgaan, over den Col de Braus. De overi
gen kunnen beter van Nice uit gereden
worden; maar zijn evengoed van Menton
uit mogelijk, duren dan alleen wat langer
en zjjn wat duurder. Men ziet onderweg het
zelfde.
Een heef nieuw gebied bestrijkt Cannes.
Ook dit gebied is van Nice uit te doen, ech
ter met dezelfde restricties als het andera
1) Ik wil niet verzuimen menschen, dia
van een mooien bergtocht per wagen houden
(of auto) te raden Moutmet achter Sospel,
met het daarachter gelegene boscb van Tu
rin; te bezoeken. Deze weg is pas geopend
en ongetwijfeld een der mooisten van het
achterland!
Star het Engetseb van J. S FLETCHER
door Mej. A. T.
.^P zijn zakelijkste manier vertelde
"nuiie hera de geheele geschiedenis,
:a's hij die kende, van de verdwij-
?an het kruis van den Tsaar op
■rave tot zijn ontdekking ervan in de rie-
Pjiand. De hooge persoonlijkheid, die
geheimhouding beloofd had. hoorde
verwonderlijke verhaal aan met diepe
angstelling en vreugde, die hij geen po-
inrt om *e ver^>er8en- Hij wreef zich
r banden en voorzag allerlei dingen.
uEn
du, mijnheer?" vroeg hij, toen Jim-
geëindigd had. ,,En nu?"
k'''U' mijnheer, volkomen geheimhouding
belt u van bonden gehoord
b» - Waarheen ik morgenochtend terug-
antwoordde Jimmie. „Maar vanavond
ïöepjk
•.Van
uw hulp in."
kelken aard moet die hulp zijn?"
ambtena
N de
"niuiriiacli
hft,'k *il hebben, dat een van uw al
to bannen de beste, betrouwbaar-
li®. ^ndigste man. die tot uw beschik-
a'QDit me^ voeling houdt van heden-
60 den nacht door, totdat ik morgen
ochtend de Gare du Nord verlaat. Ik zal nu
dadelijk ruimschoots zijn diensten betalen
Er behoeft geen bezwaar omtrent onkosten
gemaakt te worden ik ben rijk. Mischien
heb ik geen bijzondere diensten noodig -
misschien wel. Maar ik wensch, dat hij bij
de hand is. ais ik hem noodig heb. Heeft
u zulk een man?"
De hooge persoonlijkheid glimlachte en
een spreekbuis opnemend, sprak hij er en
kele woorden in. Bijna onmiddellijk daarop
ging de deur open en 'n net gekleed heer met
een bril en baard, die voor een hoogst def
tig koopman of advokaat of dokter zou kun
nen doorgaan, trad de kamer binnen.
„Mijnheer Schmidt." zei de hooge ambte
naar met een blik op Jimmie, „staat onmid
dellijk tot uw beschikking, mijnheer".
Jimmie groette den heer Schmidt en
wendde zich tot den chef,
„U wilt misschien wel kort uitleggen aan
mijnheer Schmidt hoe de zaken staan, als
ik weg ben?" zei hij. „Ik ben wat beperkt in
mijn tijd. Maar ik kan nu mijnheer Schmidt
vertellen precies wat ik vanavond wil. Het
is dit," ging hij voort, zich tot den detective
wendend. „Vanavond, mijnheer, om haif
zeven, dineer ik met een dame in het café
aan het einde van de Rue Royale kent u
bet? Ja? Ik wensch. dat u daar ook zult
zijn. ons daar volgt, of er zijt. als wij ko
men dat zal misschien beter zijn daar
zelf dineert, om mij le volgen, als wij heen
gaan. Wij zullen naar den een of anderen
schouwburg gaan daar zult u ons ook
volgen Als wij heengaan zal ik de dame
brengen naar een adres in de Rue de la
Paix den hoedenwinkel van Valerie eD
Co U zult zien. dat ik haar daar verlaat.
Daarna wensrh ik dat a d^n nacht in mijn
hotel, hel Grand Hotel, doorbrengt, fk zal
nu naar het hotel telefoneeren, om een ka
mer te bestellen voor u een vriend van
mij. begrijpt u? dicht bij de mijne Wij
zullen elkander dan om middernacht in uw
kamer daar ontmoeten. U heeft niets anders
te doen dan te vragen naar de kamer, dio
mijnheer Trickett voor u besteld heeft. Is
het a-lies duidelijk?"
„Volkomen, mijnheer," zei de detective.
„Ik begrijp de zaken uitstekend. Ik zal mijn
valies in den loop van den avond naar het
hotel sturen, om klaar te zijn bij mijn
komst"
„Dat is goed," zei Jimmie. Hij haalde zijn
portefeuille voor den dag. overhandigde
eentge banknoten aan de hooge persoonlijk
heid. wisselde nog een paar woorden met
hem omtrent geheimhouding en verdere af
wikkeling. en ging heen Bij het dichtst *bij
zijnde telefoonstation belde hij het hotel op
en bestelde een kamer voor zijn vriend
de kamer naa9t de zijne. Toen dit gedaan
was ging hij naar de Rue Royale om de
komst van Eva Walsden af te wachten.
„Ik verwed vijftig pond tegen vijftig cent
dat ik gevolgd word," peinsde Jimmie. ter
wijl hij onverschillig onder de lantaarns
door liep. „Ik hoop alleen maar dat de chef
daar gelijk had. toen hij zei, dat Schmidt
totaal onbekend was bij de crimineele aris
tocratie van Parijs. Als dat zoo i9, helpt
het mij
Terwijl Jimmie op zijn damesgast aan de
deur van het restaurant wachtte, kwam
Schmidt nog steeds de zeer deftige burger
met hoogen hopd. handschoenen en para-
pluie, in de straal aan. alleen bedacht op
zijn middagmaal en de verpoozing van den
avond. Hij keek naar Jimmie. hield zich
alsof hij hem niet beter kende dan den
eersten den besten lantaarnpaal en ging het
schitterend verlichte gebouw binnen.
Toen Jimmy vijf minuten later met Eva
binnen kwam, zag hij hem een likeurtje
drinken. En om een reden, waarvan hij zich
geen rekenschap kon geven, voelde hij zich
verlicht te weten dat hij en zijn gezellin
onder deskundig toezicht stonden.
Toen Jimmie op weg was naar de plek
van de afspraak, had hij de vraag overwo
gen, of hij Eva Walsden de gebeurtenissen
van den dag zou vertellen. Hij had een on
rustig gevoel, dat zij in gevaar kon ver
keeren. waarvan hij den juisten aard niet
kon voorspellen. En toch, als hij haar alles
zei. kon zij zich een geheel verkeerden in
druk van hem vormen. Zij kon bijvoorbeeld
zoo weinig van hem wetend als zij inder
daad deed, de gedachte krijgen, dat hij haar
in zijn eigen belang gebruikt had in het op
sporen van Charles en do bende, die achter
dezen stond In ieder geval zou zij ernstig
verontrust worden. Hij besloot, dat het beste
was. wat hij kon doen, was. zijn gewone
politiek te volgen, met de zaken haar gang
te laten gaan-, hij zou in ieder geval zor
gen dat zij veilig naar Londen terugkeer
de. Daarna
„Heeft u monsieur Charles niet meer ge
zien?" vroeg hij. toen zij zich voor het diner
neerzetten „Is hij er niet weer geweest?"
„Ik heb monsieur Charles niet meer ge
zien," antwoordde zij. .„Maar ik heb van
Madame in Londen gehoord."
Zij maakte een lichte grimas van grap
pige boosheid, toen Jimmie zich omkeerde
en haar aankeek.
„Van madame Charles!" riep hij uit.
Wal sedert ik u zag? Hoe?"
„Per telefoon dezen middag. Ik ver
moed. dal monsieur Charles haar gotelefo»
neerd heeft Zij is woedend."
„Woedend? Waar over over da
mand?"
„Over de mand. Zij schold me als krank
zinnig uit. Zij gaf mij geheel en al de schuld.
En zij zei, dat ik onmiddellijk alles moest
doen wat ik kon om de mand te vinden
alle zaken laten staan en dadelijk aan het
werk gaan."
„Hoe laat was het?" vroeg Jimmie, na
een oogenblik stil nagedacht le hebben.
„Hoe laat? Ongeveer half twee. Ik kan
natuurlijk niets doen. Ik begrijp niet waar
om er zoo'n drukte over die dwaze gans is.
Maar ik zal toch een heel onaangenaam
kwartiertje met mevrouw hebben, als ik
terugkom."
„I-Iet is beter, dat u mij met haar laat
9preken," zei Jimmie. „Ik zal alle schuld
op mij nemen. En misschien kan ik haar tot
rede brengen."
Terwijl hij sprak, voelde hij dat hij dit
goed zeggen kon, maar dat het toch maar
praatjes waren. Hij wist nu, dat monsieur
Charles naar Londen getelefoneerd moest
hebben zoodra hij, Jimmie. hem verlaten
had, daaruit bleek de onrust die hij voelde
over de verdwenen kostbaarheden Nu. Jim
mie wist nog van later dingen Onbewust
keek hij naar monsieur Schmidt Blijkbaar
zeer op zijn gemak genoot die van zijn
diner al9 een echt Parijzenaar en scheen het
wel alsof er geen misdaad ter wereld be
stond. Zijn kalm gezicht gal Jimmie moed.
„Nu." zei hij plotseling „Laat madame en
monsieur en hun nude gans loopen. Laten
wij genieten van het oog«nblik."
nVordt vervolgd).
