LANGS GLIBBERIGE WEGEN AGENDA. FINANCIEN. BUITENLAND. TELEGRAMMEN. FEUILLETON. RECLAME. Donderdag. Academie (klein-audilorium): Wetensch. voordracht over het Katholicisme van prof. Verhaar. 8 uur nam Nulszaal: Openbare voordracht „Orde van de Ster". Spr. de heer Hoogewerff. 8 uur nam. Sladszaal: Feestavond Vrouwenprop.-Cie. S. D. A. P. Spr. mevr. Suze Groeneweg. 8 uur nam. K a t w ij k-a an-d en-R ij n: (Ned.-Herv. Kerk): Spr. ds. I, Voorsteegh, van Gouda. 7 uur nam. Vrijdag. Stadszaal (groote zaal)Mij. voor Toon kunst „Utrechtsch Stedelijk Orkest". 8 uur nam. K a t w ij k-a a n-Z e e (Gemeentezaal) Spr. ds. Zandt, van Drift. Nam. halfacht, MUSEA. Stedelijk Museum de Lakenhal, Lange: Schei9traat 2. Geopend in November, De cember, Januari en Februari van 103 uur. Zondags vanaf halfeen. Entree f. 0.10. Rijksmuseum van Oudheden, Rapenburg 28. Geopend van 104 uur; Zondag van 1i uur Entrée Maandags f. 0.25, andere dagen f. 0.10. Rondgang onder leiding: Zaterdag 3 Nov. te 2 uur (Egyptische afdeeling). Geologisch Mineralogisch Museum, Garen- markt. Woensdags en Zaterdags 1i uur. Kosteloos. Elhnographisch Museum: Hoogewoerd 108 Rapenburg 6769 en Breestraat 18. Op werkdagen van 10i uur. Entrée's Maan dags f. 0.25; overige dagen f. 0.10. Museum van Nat. Historie: v. d. Werff- park. Werkdagen 8.3012; 1.305. Zater dags 8.3012. Kosteloos. Prentenkabinet, Rapenburg 71. Werk dagen 1i uur. Kosteloos. Herbarium, Nonnensteeg. Dagelijks van 912.30 en 26 uur. Kosteloos. Hortus Botanicus, Rapenburg 73. Alle werkdagen van 1 April—30 Sept. 96 uur; 1 October31 Maart 9i uur. Op Zon dagen alleen van 1 April30 Sept. 10l uur. Kosteloos. De avond-, nacht- en Zondagdienst der apotheken wordt van Maandag 29 Oct. tot en met Zondag 4 November waargenomen door de apotheek van den heer C. B. Duijster Nieuwe Rijn 18, telefoon 523. NOORD-HOLLANDSCH LANDBOUW. CREDIET ALKMAAR. In de gisteren gehouden vergadering van commissarissen ie besloten op de 6 PCt. cumulatief preferente aandeden een inte rim-dividend ad 3 pCt. of f. 30 uit te keeren. DE ALGEMEENE TOESTAND. De schadevergoedingskwestie Nadere verklaring van Cnshendnn. Volgens de „Times" geeft de Duitsche regeermg in de mededeeling, welke aan het Engelsche ministerie van buitenland- sehe zaken en dat te Parijs, Brussel, Rome en Tokio is overhandigd, den wensch te kennen om in overeenstemming iriet de andere regeeringen de te Genève in uit zicht gestelde commissie van deskundigen zoo spoedig mogelijk bijeen te zien komen. Daarbij wordt opgemerkt, dat volgens de opvatting der Duitsche regcering de leden der comm. financieele deskundigen van inte<rnationalen naam moeten zijn, die wel is waar in staat zijn de belangen der ver schillende door hen vertegenwoordigde landen te behartigen, doch aan den ande ren kant niet door officieele instructies belemmerdl moeten zijn. De deskundigen zouden gemachtigd wor den om den toestand in zijn geheel te be- studeeren en daarbij steeds het te Genève overeengekomen doel in het oog te houden. Verder zou te overwegen zijn om ook andere mogendheden (de Ver. Staten) tot de besprekingen uit te noodigen. Ieder land zou door ten hoogste 3 leden vertegen woordigd moeten zijn. De commissie van herstel zal eventueel uitgenoodigd worden, haar ervaringen ter beschikking van de commissie te stellen. Het antwoord der mogendheden op de Duitsche diplomatieke demarche zal, vol gens het „Berl. Tagebl.' 'Vrijdag of Zater dag verwacht kunnen worden. Na onfr vangst dier antwoorden zal het rijkskabi net zich opnieuw met de kwestie der sa menstelling eener deskundigen-commissie bezig houden. Deze kabinetszitting verwacht het blad reeds in het begin dor volgende week. Aan die zitting zal ook de minister van buitenlandsche zaken dr. Stresemann, die Wiesbaden verliet en Maandag zijn ambts bezigheden hervat, deelnemen. Ook secretaris von Schubert, zal Din-sdag of Woensdag naar Berlijn terugkeeren. Het woord voerend in een buitenwijk van Londen, zeide Cushendiui, de plaats vervangende minister van buitenlandsche zaken te LondenMen heeft eenige ver wondering te kennen gegeven over de ver klaring, die ik voor eenige dagen in Lan cashire heb afgelegd: „Inderdaad is er geen nieuwe entente met Frankrijk ge sloten, om de eenvoudige reden, dat de oude Entente niet ontbonden werd." De oorzaak dier kritiek op mijn verklaring is een misverstand omtrent de beteekenis van „Entente met Frankrijk." Vóór den oorlog sloten het Britsche en het Fransche volk een entente, die geen militair verbond was. In 1914 kwam er een militair verbond bij de bestaande entente. Toen de oorlog afgeloopen was, had het militair verbond zijn taak verricht en werd het beëindigd. Wij hebben thans geen en kel militair verbond met Frankrijk en heb ben geen nieuwe verplichtingen jegens Frankriik aangegaan, maar de oude vriend schap blijft. Hetgeen sedert den oorlog gebeurde, is, dat door het pact van Lo- oarno de entente uitgebreid werd, zoodat zij ook Duitschland insluit. Wij willen vriendschappelijke betrekkingen onderhou den met Frankriik en Duitschland evenwel als Italië. Vooral, wenschcn wi.i en zijn wij besloten de goede verstandhouding en vriendschappelijke relaties te onderhouden met do Ver. Staten. Indien wij slagen, en wij zullen slagen, om dat doel te bereiken, dan is de vrede van de wereld, die het hoogste goed der menschheid is, verzekerd. BELGIE. De militaire wetsvoorstellen in den Senaat. De Senaat heeft Woensdag de discussie over do militaire wetsvoorstellen, welke reeds eerder door de Kamer aangenomen waren, geëindigd. De wet op de militie werd aangenomen met 88 tegen 48 stemmen en 1 onthouding, de laatste van den Waalschen liberaal, Pier lot, die van geen gewestelijke recruteering wii weten. De nieuwe militaire taalwet werd daarna goedgekeurd met 84 tegen 45 steramen en 1 onthouding, van denzelfden senator. DUITSCHLAND. De groote strijd in de metaal nijverheid begonnen Tegen den pantserkrniser. De werkgeversbond der N.W.-groep der metaal-industrie deelt mede, dat hij de bin dend verklaarde arbitrale uitspraak om formeele en materieele redenen nietig acht. Zij is in strijd met de bepalingen der des betreffende verordening door den arbiter alleen en niet met meerderheid van stem men, door de commissie geveld; zij schendt voorl9 de bepalingen van het afloopende contract. Bindendverklaring wa§ derhalve volkomen onmogelijk. De werkgevers zijn' van oordeel, dat de uitspraak een verhooging der kosten met 4 5 pCt. beteekent, welke bij handhaving der bestaande prijzen niet mogelijk is. Met het oog op den toestand in de ijzer- verwerkende en de ijzerproduceerende in dustrie kunnen de werkgevers om juridische en economische redenen de uitsluiting niet ongedaan maken. Een spoedige beëindiging van den strijd is slechts dan mogelijk, wan neer men door een vrijwillige overeenkomst de uitspraak kan doen intrekken. De werkgeversbond der N.W.-groep is voornemens binnenkort de zaak bij het rijks- gerechtshof aanhangig te maken. Voeren de werkgevers de uitspraak niet uit, dan kunnen de vakvereenigingen een vervolging tegen hen instellen en betaling van het vastgestelde loon eischen. Zou de werkgeversbond tot stopzetting der bedrijven besluiten, dan zouden de be palingen der verordening op de stopzetting moeten worden nagekomen, o.a. de opzeg gingstermijn van 6 weken. Voorzoover bekend is, hebben de firma's Krupp in Rheinhausen, Thyssen in Ham- born en Rheinstahl in Duisburg de nacht ploeg de papieren reeds overhandigd, waar mede de uitsluiting begonnen is, die dus wel algemeen zal worden. Door deze beslissing komen 225.000 ar beiders zonder werk, waarvan 125.000 in de ijzer-industrie. De getroffen steden zijn Hamm, Dort mund, Essen, Hamburg, Duisburg, Ruhxort, Gelsenkirchen en Dusseldorf en spoedig ook Hagen en Crefeld. Daar alle mijnen hierdoor getroffen wor den. omdat de cokes-bedrijven hun afnemers verliezen, heeft het besluit ernstige ge volgen. liet bestuur der soc.-dem. Rijksdagfractie heeft bij den Rijksdag thans de motie in gediend, luidende: De bouw van den pant serkruiser wordt gestaakt Do factie wees afg. Weis aan om de mo tie in te dienen en over het voorstel te rapporteeren. FRANKRIJK. Ministerraad Veroordceling der Combes-aanranders. In den kabinetsraad hebben Briand en Poincaré verslag uitgebracht over hun on derhoud met den Duitschen gezant von Hoesch met betrekking tot de schadevergoe ding. Voorts werd beraadslaagd over de nieu we redactie der artikelen betreffende de re ligieuze congregaties, waarbij met name de congregaties worden genoemd, welke buiten het moederland arbeiden en het verzoek heb ber. ingediend om onder de nieuwe bepalingen van art. 71 te mogen vallen. De wet zal verder over rik nieuw verzoek beslissen. De prinoipieele overeenstemming van het kabinet over den nieuwen tekst der art. 70 en 71 der inkomstenbegrooüng zal tot ge volg hebben dat de oorspronkelijke tekst uit de begrooting zal worden gelicht. Het wederbjjeenkomen der Kamer is op 6 November gesteld. Havas voegt er aan toe, dat de ministers Earthou en Leygues na alloop der kabinets zitting verklaarden, dat „alles goed verloo- pen was". I'oincaré heeft dus concessies gedaan! Te Saintes zijn de zes betoogers, die wa gens geweldpleging en beschadiging van het standbeeld van Combes terecht stonden, tot gevangenisstraffen van 3 dagen en 1 maand veroordeeld en boeten van 50 tot 100 frs. In 2 gevallen is de veroordeeling voor waardelijk. HONGARITE. Journalist uitgezet. De correspondent van de Voss Ztg. Bruno Heilig wordt uitgezet, omdat hij by zyn berichtgeving, niet name nopens de betoo gingen der studenten, mededeeling en heeft gepubliceerd, die met de feiten niet over eenstemden. ITALIË. Deportatie van een aeestelijke. De bladen melden dat de provinciale com missie van Potenza den kanunnik Caputi van Saponara tot deportatie heeft veroor- deelo wegens beleediging van den secreta ris der fascistische federatie en omdat rijn onverzoenlijke vijandschap tegenover het re gime hem tot een gevaarlek element maak te voor de nationale orde. TSJECHO-SLOWAKIJE. Minister van financiën treedt af. De minister van financiën, dr. English, heeft ten tweede male zyn ontslagaanvrage by den waarnememden minister-president, dr. Shramek, ingediend. De eerste maal diende hij zijn verzoek in in verband met het vraag stuk der landbouw tarieven. Men vermoedt, dal de president van de republiek ditmaal het verzoek zal aanvaarden. DE ZEPPELIN THUIS. FRIEDH1CHSHAFEN, 1 Nov. CV.D.) Boven het vliegveld le Friedrichshafen heerschle bij de landing van de ..Graf Zep pelin" volkomen windstilte, hetgeen voor het landen en het trekken van het lucht schip in de hal zeer gunslig was. Nadat het luchtschip aan de glijiTirichting was be vestigd, gleed het langzaam in de mei boog lampen hel verlichte hal. Toen het luchtschip in de hal was onder gebracht. steeg een luid gejubel od en weer klonk het Deutschland-hed. Als eersten begaven zich twee douane beambten in den pa9agiersgondel, hetgeen een luid gelach van de menigte ontlokte. Twee minuten later verlieten de eerste pas sagiers met handkoffertjes den gondel, luide begroet dour familieleden en de menigte. Aan de vensters der gondels vertoonden zich de leden van de bemanning, die in hun bruinlederen jassen en blauwe marinepetten een zeer frissche en sympathieke indruk maakten. Na mevr. dr. Eckener betrad de Ameri- kaansche consul-generaal het luchtschip. Hij overhandigde den blinden pasagier. die1 zich tol nu toe in do keuken had ongehouden, een groot wit papier, dat hii met belang stelling doorlas. Het zijn de papieren, die hij noodig heelt om in Duitschland te worden toegelaten. fnlusschen had ook de Würtembergsche staatspresident zich in den gondel begeven. In de groote creatie-zaal van het luchtschip had een hartelijke begroeting plaats. De groote luchtschiphal kreeg het karak ter van een station. Kruiers sjouwden met bagage, die zij uit het luchtschip haalden. De douanebeambten hadden slechts tien minuten werk en toen zij achter den minis- trial direktor Brandenburg den gondel weer verlieten, werden ook zij door de menigte toegejuicht. De Directeur-generaal van den Luchl- schepenbouw Zeppelin, die zich ook aan boord begeven had, deelde mede, dat de gasten van den langen tocht vermoeid waren en hij noodigde de passagiers en eere- gasten uit zich hedenavond te zes uur aan een begroetingsfeest te vereenigen. De radio- telegrafist aan boord deelde mede, dat de tocht vrij stormachtig was geweest, doch dat hij thans te moe was om verdere mede- deelingen te1 doen. fntusschen hadden alle passagiers het luchtschip verlaten. Om aan de belangstel ling van de menigte te ontkomen werd de blinde passagier onbemerkt uit het lucht schip en uit de hal weggeleid. Als laatste verliet dr. Eckener den commandantsgondel. Een uitbundig gejuich barstte los toen hij verscheen, Een driewerf ..hoch" werd op den commandant uitgebracht. STUTTGART. 1 Npv. (V.D.) In verband met den terugkeer van de „Graf Zeppelin" SSB 199 wordt van alle openbare gebouwen en rrie particuliere huizen gevlagd. Om rif uur zullen de klokken van alle kerken luiden, FRIEDRICHSHAFEN, 1 Nov. (V.-D.) Nadat mevr. dr. Eckener en haar dochtertje het luchtschip bestegen hadden en dr. Ecke ner hadden verwelkomd, volgde de Rijks, verkeersminister von Guerard, die dr. Ecke ner namens de Duitsche Rijksregeering wel- kom heette. Dr. Eckener zeide in zijn antwoord, dal zoowel de heen- als terugreis vele malen niet gemakkelijk waren geweest en dat bet er dikwijls ernstig heeft uitgezien. De drie Amerikaansche officieren verlie ten in uniform het luchtschip. De sensatie van de aankomst, de blinde passagier Clarence Terhune, die, zonder door iemand te zijn opgemerkt, door den Ameri- kaan9chen consul aan een achterdeur in ontvangst werd genomen en in een kamer van het kantoorgebouw werd gebracht, heelt de voor hem gereed gemaakte pas voor een verblijf van eenige weken in Duilsch- land gekregen. Toen hij daarna het gebouw verliet, ver- gezeld door eenige Amerikanen, werd bij door de buiten wachtende menigte met ge juich begroet, op de schouders gedragen en feestelijk weggevoerd. Op de vraag, wat hij zou doen, antwoordde hij, dat hij allereerst de voor hem bestemde post zou gaan door. iezen. Reeds aan boord heeft hij verscheide ne betrekkingen aangeboden gekregen. Hij zelf koestert niet de minste zorg voor zijn toekomst. Op de vraag hoe hij aan boord van het luchtschip wa9 gekomen, antwoord de hij, dat hij slechts enkele uren voor het vertrek van het luchtschip, toen alles zeer druk heen en weer liep, onopgemerkt in het luchtschip is geklommen, waar hij zich achter bagage had verscholen. Dr. Eckener kon zich, toen hij het lucht schip verlaten had, slechts met moeite een weg door de menigte banen om zich naar zijn kantoor te begeven. De politie was niet in staat de groote menigte in bedwang te houden. Voor het kantoorgebouw stonden tienduizenden menschen geschaard om den auto, waarmede dr. Eckener moest vertrek ken. Zijn kantoor was in een bloementuin herschapen. Dr. Eckener verklaarde aan de journa, listen, dat men heden zou afzien van een officieele ontvangst en feestelijkheden, daar alle passagiers en ook hij rust noodig had den. Allen hebben slechts één wensch: een keer goed uitslapen. Te 8.40 uur verliet dr. Eckener per auto het gebouw van de werf om zich naar huis te begeven. Langs den geheelen weg werd hij door het publiek toegejuicht. Zijn auto kon slechts langzaam vooruitkomen. STUTTGART, 1 Nov. (V.-D.) De Ober burgemeester zond dr. Eckener namens de stad Stuttgart een telegram, waarin hij hem gelukwenschte met den terugkeer te Friedrichshafen. HAMBURG, 1 Nov. V.-D.) De Ham burger Senaat zond dr. Eckener het volgende telegram: „Den commandant van de „Graf Zeppe lin". zijn medewerkers en de bemanning zendt de Senaat van de vrije en Hanzestad Hamburg ter gelegenheid van den gelukki gen afloop van de vlucht naar Amerika in oprechte bewondering voor hun prestaties hartelijke groeten en gelukwenschen. De dag, waarop voor de eerste maal de door. kruising van de luchtzee tusschen de con tinenten heen en terug gelukt is, zal in ds geschiedenis der menschheid onvergetelijk blijven. Hamburg, sinds eeuwen bemidde laar tusschen de continenten, weet innig Door R. L. de W. 231 „Waarom hebt u uw zwerftocht opgege ven?" vroeg ze van onderwerp veranderend. „Waarom hebt u de uwe opgegeven?" kaatste hij terug. „Ik moest naar Londen terug." „Ik ook." „Maar ik dacht, dat u Londen voor goed had verlaten," hield zij aan. „Dat had ik ook." „En nu zij hield op. „Mijn zwerftocht duurde precies één dag." zei hij, aanvullend. Zij knikte; maar intusschen keek zij hem vragend aan. „Daarna moest ik terug naar Londen," herhaalde hij. „Ik had afgesproken den vijfden Mei weer in Londen lo zijn," vertelde zij vrijwillig. „En ik had afgesproken nooit meer in Londen te komen." Hij glimlachte om haar verbazing. „Maar als u nu plan had nooit meer in Londen terug te komen, waarom „Of ik dan toch terug ging?" voltooide hij voor haar een zin. Weer knikte ze. „Hebt u nooit iets gedaan, waarvan u de reden niet aan u zelf kunt verklaren?" vroeg hij „Ik geloof dat ik heel dikwijls zulke din gen doe." gaf ze lachend ten antwoord. „Nu, daarom ging ik terug naar Londen, er was iets wat mij terugdreef." „Gek," zeide ze ernstig. „Volstrekt niet. Misschien vertel ik u nog wel eens wat het was." Hij had lust te vragen waarom zij alleen in Folkestone wa9, maar inplaals infor meerde hij „Hoe beviel u het Ritz Carlton hotel?" „Op het laatste oogenblik besloot tante, dat zij toch liever in Bellevue was, dus zijn we daar gegaan Beresford voelde lust om te lachen. Hij werd getroffen door de wreede ironie der omstandigheden. Daar had hij nu een duur leven geleid in het Ritz Carlton enkel en alleen met het doel het meisje te ontmoeten en intusschen was zij naar een ander hotel gegaan op geen honderd yards afstand. Den duur van zijn avontuur had hij aanmer kelijk bekort door de roekelooze wijze, waar op hij met zijn beperkte middelen was om gesprongen en het was alles voor niets ge weest Het noodlot hield wel van ironie. „Het het was gisteravond een beetje benauwend." zeide zij aarzelend „Ik was nog nooit flauwgevallen," zeide hij een beetje schuldbewust.,, Ik vond het allervevelendst en u was zoo buitengewoon vriendelijk." „Gedurende den oorlog ben ik verpleeg ster geweest." „Als u er niet geweest was, hadden ze vermoedelijk de soepterrine over me heen gestort of mijn pantalon bij de knie afge knipt of iets van dien aard. Menschen voe- lens 9oms roeping bij dergelijke gelegen heden de dwaaste dingen te doen." „Ik had niets gemerkt," zeide zij. „totdat ik voelde, dat mijn 9tori onder me uit werd getrokken." „Onder u uit gelrokken?"' „Ja, u had een poot van mijn stoel le pakken gekregen en scheen vast besloten me boven op u te trekken." Opeens begon ze te lachen, ,,'t Was verschrikkelijk dwaas. Iemand bracht een flesch met spuitwater, een ander stelde voor. u een brandende veer onder uw neus le houden, alsof ieder altijd een bos veeren bij zich heeft om 'om," weer begon ze te lachen. „Zouden we niet een eindje gaan wande len," stelde hij voor. „Lichte beweging is goed voor een herstellende. Ik beloof niet flauw le zullen vallen Zij keerde zich om en keek hem onder zoekend aan „En," ging hij door, „als ik het deed, zou ik u niet mee op den grond trekken." „Goed," zeide ze. opslaande; „op die con ditie stem ik toe." Ze gingen den tuin door naar de „Leas" en wandelden langzaam in de richting van Sandgate Beresford haalde diep adem, de warme fris9che zeelucht deed hem goed. Nog nooit in zijn leven was hij zoo ingeno men geweest met de wereld als op dezen droommorgen; want. natuurlijk, het was een droom. Liep het meisje nu heusch naast hem, of was het een droom. Hij keerde zich om met het doel zich van het feit te over tuigen en merkte dat zij naar hem keek. Onwillekeurig glimlachte hij en ontmoette een lach in haar oogen. „Ik dacht," zeide ze. „Ik ook „Ik dacht," ging ze door, „dat u of de on verschilligste of de minsl nieuwsgierige man is. dien ik ooit ontmoet heb." „Ben ik dat? Misschien wel," ging hij door, „onverschillig voor alles, behalve voor het tegenwoordige, niet nieuwsgierig naar iets wat buiten het terrein van mijn visioen ligt." „Behoorlijk." zeide ze na een volgende zwijgperiode. „zou het geweest zijn te infor- meerer waarom Als een vrouw een man beschuldigt van niet nieuwsgierig le zijn, be teekent hel natuurlijk dat zij hem iets wil vertellen." ..O, beteekent het dat?" Zij knikte. Haar knikje scheen een zekere intimiteit tusschen hen te brengen. „Vertel me dan alstublieft wal?" „U maakt het iemand niet gemakkelijk," zeide ze, haar wenkbrauwen optrekkend en recht voor zich uit kijkend. „U houdt niet van een inleiding." Zij keerde zich om. en glimlachte tegen hem. „Vertel me, alstublieft, waarom ik de meest alledaagsche en de meest gewone man ben?" informeerde hij. „Dat heb ik niet gezegd," lachte zij. „Ik zeide dat u of de meest onverschillige, of de minst nieuwsgierige man was die er be stond?" „Waarom?" „Nu." antwoordde zij. „u hebt nooit de geringste nieuwsgierigheid geloond naar mijn naam." „Maar, u is het meisje." Hij hield zijn adem in en vroeg zich af hoe zij het op zou nemen. Haar zilveren lachje stemde hem gerust. „Maar mijn peetouders kennen me niet als even aarzelde ze, „als het meisje." „Dank zij het goedertierende besluit der Voorzienigheid kennen onze peetouders ons nooit, zooals we werkelijk zijn." Zij knikte toestemmend, „Als u goed vindt dat ik zal weten wie u is. verte] het me dan 9.v.p." „Dus u weet mijn naam niet?" Zij keek hem recht in zijn oogen. „Niet der peetouders naam." Weer lachte ze, klaarblijkelijk geamu seerd. „Nu ik heet begon ze en aarzelde. „Nu," vroeg Beresford. „Lola Craven." „Lola Craven I" Hij bleef plotseling slaan en keek naar haar, met de grootste verba zing. „Lieve hemel!" riep hij uit „Wat is er?" vroeg zij op haar beurt hem met groote oogen aankijkend. Toen iachle hij, nu wist hij zonder twijfel dat het een droom was, „Zullen we even gaan zitten?" vroeg hij ten laatste. Ze gingen een paar passen naar een bant toe, die uitzicht had op zee en namen plaats, Dit was wel de geksle van alle gekke werel den, besloot hij. Daar veranderde nu het meisje in Lola Craven. Een rijke erfgename op een hek. Wat zou Drewith daar wel van zeggen ?Van al dat bovennatuurlijke, fan tastisch onbegrijpelijke. „Pardon Opeens merkte hij, dat zij naar hem keek alsof zij eenigen uitleg ver wachtte. „Ik heb een heeleboel over u gehoord." „Over mij?" „Ja, lady Drewith is mijn tante, en Dreu, dat is lord Drewilh, is mijn neef." „Oooool'-' zeide ze langzaam, verbaasd op haar beurt „Nu begrijp ik, waarom de directeur boven kwam naar mij te vragen?" zeide hij half in zich zelf. „Wat begrijpt u nu?" vroeg zij nog steeds vol verbazing. „Och, hij zou zeer zeker ter wille van mijzelf niet zoo belangstellend geweest zijn, maar als een vr.... een kennis", ver beterde hij zich zelf „van 'miss Craven, voelde hij Hij hield op want hij merkle een verandering in het meisje. Een scha duw vloog over haar gezicht „Ik wilde „Ik hoop, dat u het meisje blijft, ja?" vroeg hij eenvoudig. Zij keek op, glimlachte een beetje droevig en knikte (oen. „Ik geloof, dat we nu terug moeten gaan," zeide zij en er lag iels in den toon van haar stem, dat maakte dat Beresford alle weelde, rijke erfgenamen, vormen en al dat wat noodig was om beschaving en vooruitgang op (e bouwen, verwenschte. (Wordt vervolgd). 2-1

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1928 | | pagina 2