LANGS GLIBBERIGE WEGEN
AGENDA.
FINANCIEN.
BUITENLAND.
TELEGRAMMEN.
FEUILLETON.
RECLAME.
Donderdag.
Academie (klein-audilorium): Wetensch.
voordracht over het Katholicisme van prof.
Verhaar. 8 uur nam
Nulszaal: Openbare voordracht „Orde
van de Ster". Spr. de heer Hoogewerff. 8
uur nam.
Sladszaal: Feestavond Vrouwenprop.-Cie.
S. D. A. P. Spr. mevr. Suze Groeneweg. 8
uur nam.
K a t w ij k-a an-d en-R ij n: (Ned.-Herv.
Kerk): Spr. ds. I, Voorsteegh, van Gouda.
7 uur nam.
Vrijdag.
Stadszaal (groote zaal)Mij. voor Toon
kunst „Utrechtsch Stedelijk Orkest". 8 uur
nam.
K a t w ij k-a a n-Z e e (Gemeentezaal)
Spr. ds. Zandt, van Drift. Nam. halfacht,
MUSEA.
Stedelijk Museum de Lakenhal, Lange:
Schei9traat 2. Geopend in November, De
cember, Januari en Februari van 103 uur.
Zondags vanaf halfeen. Entree f. 0.10.
Rijksmuseum van Oudheden, Rapenburg
28. Geopend van 104 uur; Zondag van
1i uur Entrée Maandags f. 0.25, andere
dagen f. 0.10.
Rondgang onder leiding: Zaterdag 3 Nov.
te 2 uur (Egyptische afdeeling).
Geologisch Mineralogisch Museum, Garen-
markt. Woensdags en Zaterdags 1i uur.
Kosteloos.
Elhnographisch Museum: Hoogewoerd 108
Rapenburg 6769 en Breestraat 18. Op
werkdagen van 10i uur. Entrée's Maan
dags f. 0.25; overige dagen f. 0.10.
Museum van Nat. Historie: v. d. Werff-
park. Werkdagen 8.3012; 1.305. Zater
dags 8.3012. Kosteloos.
Prentenkabinet, Rapenburg 71. Werk
dagen 1i uur. Kosteloos.
Herbarium, Nonnensteeg. Dagelijks van
912.30 en 26 uur. Kosteloos.
Hortus Botanicus, Rapenburg 73. Alle
werkdagen van 1 April—30 Sept. 96 uur;
1 October31 Maart 9i uur. Op Zon
dagen alleen van 1 April30 Sept. 10l
uur. Kosteloos.
De avond-, nacht- en Zondagdienst der
apotheken wordt van Maandag 29 Oct. tot
en met Zondag 4 November waargenomen
door de apotheek van den heer C. B. Duijster
Nieuwe Rijn 18, telefoon 523.
NOORD-HOLLANDSCH LANDBOUW.
CREDIET ALKMAAR.
In de gisteren gehouden vergadering van
commissarissen ie besloten op de 6 PCt.
cumulatief preferente aandeden een inte
rim-dividend ad 3 pCt. of f. 30 uit te keeren.
DE ALGEMEENE TOESTAND.
De schadevergoedingskwestie
Nadere verklaring van
Cnshendnn.
Volgens de „Times" geeft de Duitsche
regeermg in de mededeeling, welke aan
het Engelsche ministerie van buitenland-
sehe zaken en dat te Parijs, Brussel, Rome
en Tokio is overhandigd, den wensch
te kennen om in overeenstemming iriet de
andere regeeringen de te Genève in uit
zicht gestelde commissie van deskundigen
zoo spoedig mogelijk bijeen te zien komen.
Daarbij wordt opgemerkt, dat volgens de
opvatting der Duitsche regcering de leden
der comm. financieele deskundigen van
inte<rnationalen naam moeten zijn, die wel
is waar in staat zijn de belangen der ver
schillende door hen vertegenwoordigde
landen te behartigen, doch aan den ande
ren kant niet door officieele instructies
belemmerdl moeten zijn.
De deskundigen zouden gemachtigd wor
den om den toestand in zijn geheel te be-
studeeren en daarbij steeds het te Genève
overeengekomen doel in het oog te houden.
Verder zou te overwegen zijn om ook
andere mogendheden (de Ver. Staten) tot
de besprekingen uit te noodigen. Ieder land
zou door ten hoogste 3 leden vertegen
woordigd moeten zijn. De commissie van
herstel zal eventueel uitgenoodigd worden,
haar ervaringen ter beschikking van de
commissie te stellen.
Het antwoord der mogendheden op de
Duitsche diplomatieke demarche zal, vol
gens het „Berl. Tagebl.' 'Vrijdag of Zater
dag verwacht kunnen worden. Na onfr
vangst dier antwoorden zal het rijkskabi
net zich opnieuw met de kwestie der sa
menstelling eener deskundigen-commissie
bezig houden.
Deze kabinetszitting verwacht het blad
reeds in het begin dor volgende week.
Aan die zitting zal ook de minister van
buitenlandsche zaken dr. Stresemann, die
Wiesbaden verliet en Maandag zijn ambts
bezigheden hervat, deelnemen.
Ook secretaris von Schubert, zal Din-sdag
of Woensdag naar Berlijn terugkeeren.
Het woord voerend in een buitenwijk
van Londen, zeide Cushendiui, de plaats
vervangende minister van buitenlandsche
zaken te LondenMen heeft eenige ver
wondering te kennen gegeven over de ver
klaring, die ik voor eenige dagen in Lan
cashire heb afgelegd: „Inderdaad is er
geen nieuwe entente met Frankrijk ge
sloten, om de eenvoudige reden, dat de
oude Entente niet ontbonden werd." De
oorzaak dier kritiek op mijn verklaring is
een misverstand omtrent de beteekenis van
„Entente met Frankrijk." Vóór den oorlog
sloten het Britsche en het Fransche volk
een entente, die geen militair verbond was.
In 1914 kwam er een militair verbond bij
de bestaande entente.
Toen de oorlog afgeloopen was, had het
militair verbond zijn taak verricht en werd
het beëindigd. Wij hebben thans geen en
kel militair verbond met Frankrijk en heb
ben geen nieuwe verplichtingen jegens
Frankriik aangegaan, maar de oude vriend
schap blijft. Hetgeen sedert den oorlog
gebeurde, is, dat door het pact van Lo-
oarno de entente uitgebreid werd, zoodat
zij ook Duitschland insluit. Wij willen
vriendschappelijke betrekkingen onderhou
den met Frankriik en Duitschland evenwel
als Italië. Vooral, wenschcn wi.i en zijn wij
besloten de goede verstandhouding en
vriendschappelijke relaties te onderhouden
met do Ver. Staten. Indien wij slagen, en
wij zullen slagen, om dat doel te bereiken,
dan is de vrede van de wereld, die het
hoogste goed der menschheid is, verzekerd.
BELGIE.
De militaire wetsvoorstellen
in den Senaat.
De Senaat heeft Woensdag de discussie
over do militaire wetsvoorstellen, welke reeds
eerder door de Kamer aangenomen waren,
geëindigd.
De wet op de militie werd aangenomen
met 88 tegen 48 stemmen en 1 onthouding,
de laatste van den Waalschen liberaal, Pier
lot, die van geen gewestelijke recruteering
wii weten. De nieuwe militaire taalwet
werd daarna goedgekeurd met 84 tegen 45
steramen en 1 onthouding, van denzelfden
senator.
DUITSCHLAND.
De groote strijd in de metaal
nijverheid begonnen Tegen
den pantserkrniser.
De werkgeversbond der N.W.-groep der
metaal-industrie deelt mede, dat hij de bin
dend verklaarde arbitrale uitspraak om
formeele en materieele redenen nietig acht.
Zij is in strijd met de bepalingen der des
betreffende verordening door den arbiter
alleen en niet met meerderheid van stem
men, door de commissie geveld; zij schendt
voorl9 de bepalingen van het afloopende
contract. Bindendverklaring wa§ derhalve
volkomen onmogelijk.
De werkgevers zijn' van oordeel, dat de
uitspraak een verhooging der kosten met 4
5 pCt. beteekent, welke bij handhaving
der bestaande prijzen niet mogelijk is.
Met het oog op den toestand in de ijzer-
verwerkende en de ijzerproduceerende in
dustrie kunnen de werkgevers om juridische
en economische redenen de uitsluiting niet
ongedaan maken. Een spoedige beëindiging
van den strijd is slechts dan mogelijk, wan
neer men door een vrijwillige overeenkomst
de uitspraak kan doen intrekken.
De werkgeversbond der N.W.-groep is
voornemens binnenkort de zaak bij het rijks-
gerechtshof aanhangig te maken.
Voeren de werkgevers de uitspraak niet
uit, dan kunnen de vakvereenigingen een
vervolging tegen hen instellen en betaling
van het vastgestelde loon eischen.
Zou de werkgeversbond tot stopzetting
der bedrijven besluiten, dan zouden de be
palingen der verordening op de stopzetting
moeten worden nagekomen, o.a. de opzeg
gingstermijn van 6 weken.
Voorzoover bekend is, hebben de firma's
Krupp in Rheinhausen, Thyssen in Ham-
born en Rheinstahl in Duisburg de nacht
ploeg de papieren reeds overhandigd, waar
mede de uitsluiting begonnen is, die dus
wel algemeen zal worden.
Door deze beslissing komen 225.000 ar
beiders zonder werk, waarvan 125.000 in de
ijzer-industrie.
De getroffen steden zijn Hamm, Dort
mund, Essen, Hamburg, Duisburg, Ruhxort,
Gelsenkirchen en Dusseldorf en spoedig ook
Hagen en Crefeld.
Daar alle mijnen hierdoor getroffen wor
den. omdat de cokes-bedrijven hun afnemers
verliezen, heeft het besluit ernstige ge
volgen.
liet bestuur der soc.-dem. Rijksdagfractie
heeft bij den Rijksdag thans de motie in
gediend, luidende: De bouw van den pant
serkruiser wordt gestaakt
Do factie wees afg. Weis aan om de mo
tie in te dienen en over het voorstel te
rapporteeren.
FRANKRIJK.
Ministerraad Veroordceling
der Combes-aanranders.
In den kabinetsraad hebben Briand en
Poincaré verslag uitgebracht over hun on
derhoud met den Duitschen gezant von
Hoesch met betrekking tot de schadevergoe
ding.
Voorts werd beraadslaagd over de nieu
we redactie der artikelen betreffende de re
ligieuze congregaties, waarbij met name de
congregaties worden genoemd, welke buiten
het moederland arbeiden en het verzoek heb
ber. ingediend om onder de nieuwe bepalingen
van art. 71 te mogen vallen. De wet zal
verder over rik nieuw verzoek beslissen.
De prinoipieele overeenstemming van het
kabinet over den nieuwen tekst der art. 70
en 71 der inkomstenbegrooüng zal tot ge
volg hebben dat de oorspronkelijke tekst uit
de begrooting zal worden gelicht.
Het wederbjjeenkomen der Kamer is op
6 November gesteld.
Havas voegt er aan toe, dat de ministers
Earthou en Leygues na alloop der kabinets
zitting verklaarden, dat „alles goed verloo-
pen was".
I'oincaré heeft dus concessies gedaan!
Te Saintes zijn de zes betoogers, die wa
gens geweldpleging en beschadiging van het
standbeeld van Combes terecht stonden, tot
gevangenisstraffen van 3 dagen en 1 maand
veroordeeld en boeten van 50 tot 100 frs.
In 2 gevallen is de veroordeeling voor
waardelijk.
HONGARITE.
Journalist uitgezet.
De correspondent van de Voss Ztg. Bruno
Heilig wordt uitgezet, omdat hij by zyn
berichtgeving, niet name nopens de betoo
gingen der studenten, mededeeling en heeft
gepubliceerd, die met de feiten niet over
eenstemden.
ITALIË.
Deportatie van een aeestelijke.
De bladen melden dat de provinciale com
missie van Potenza den kanunnik Caputi
van Saponara tot deportatie heeft veroor-
deelo wegens beleediging van den secreta
ris der fascistische federatie en omdat rijn
onverzoenlijke vijandschap tegenover het re
gime hem tot een gevaarlek element maak
te voor de nationale orde.
TSJECHO-SLOWAKIJE.
Minister van financiën treedt af.
De minister van financiën, dr. English,
heeft ten tweede male zyn ontslagaanvrage
by den waarnememden minister-president, dr.
Shramek, ingediend. De eerste maal diende
hij zijn verzoek in in verband met het vraag
stuk der landbouw tarieven. Men vermoedt,
dal de president van de republiek ditmaal het
verzoek zal aanvaarden.
DE ZEPPELIN THUIS.
FRIEDH1CHSHAFEN, 1 Nov. CV.D.)
Boven het vliegveld le Friedrichshafen
heerschle bij de landing van de ..Graf Zep
pelin" volkomen windstilte, hetgeen voor
het landen en het trekken van het lucht
schip in de hal zeer gunslig was. Nadat het
luchtschip aan de glijiTirichting was be
vestigd, gleed het langzaam in de mei boog
lampen hel verlichte hal.
Toen het luchtschip in de hal was onder
gebracht. steeg een luid gejubel od en weer
klonk het Deutschland-hed.
Als eersten begaven zich twee douane
beambten in den pa9agiersgondel, hetgeen
een luid gelach van de menigte ontlokte.
Twee minuten later verlieten de eerste pas
sagiers met handkoffertjes den gondel, luide
begroet dour familieleden en de menigte.
Aan de vensters der gondels vertoonden zich
de leden van de bemanning, die in hun
bruinlederen jassen en blauwe marinepetten
een zeer frissche en sympathieke indruk
maakten.
Na mevr. dr. Eckener betrad de Ameri-
kaansche consul-generaal het luchtschip. Hij
overhandigde den blinden pasagier. die1 zich
tol nu toe in do keuken had ongehouden,
een groot wit papier, dat hii met belang
stelling doorlas. Het zijn de papieren, die hij
noodig heelt om in Duitschland te worden
toegelaten.
fnlusschen had ook de Würtembergsche
staatspresident zich in den gondel begeven.
In de groote creatie-zaal van het luchtschip
had een hartelijke begroeting plaats.
De groote luchtschiphal kreeg het karak
ter van een station. Kruiers sjouwden met
bagage, die zij uit het luchtschip haalden.
De douanebeambten hadden slechts tien
minuten werk en toen zij achter den minis-
trial direktor Brandenburg den gondel weer
verlieten, werden ook zij door de menigte
toegejuicht.
De Directeur-generaal van den Luchl-
schepenbouw Zeppelin, die zich ook aan
boord begeven had, deelde mede, dat de
gasten van den langen tocht vermoeid
waren en hij noodigde de passagiers en eere-
gasten uit zich hedenavond te zes uur aan
een begroetingsfeest te vereenigen. De radio-
telegrafist aan boord deelde mede, dat de
tocht vrij stormachtig was geweest, doch dat
hij thans te moe was om verdere mede-
deelingen te1 doen.
fntusschen hadden alle passagiers het
luchtschip verlaten. Om aan de belangstel
ling van de menigte te ontkomen werd de
blinde passagier onbemerkt uit het lucht
schip en uit de hal weggeleid. Als laatste
verliet dr. Eckener den commandantsgondel.
Een uitbundig gejuich barstte los toen hij
verscheen, Een driewerf ..hoch" werd op
den commandant uitgebracht.
STUTTGART. 1 Npv. (V.D.) In verband
met den terugkeer van de „Graf Zeppelin"
SSB
199
wordt van alle openbare gebouwen en
rrie particuliere huizen gevlagd. Om rif uur
zullen de klokken van alle kerken luiden,
FRIEDRICHSHAFEN, 1 Nov. (V.-D.)
Nadat mevr. dr. Eckener en haar dochtertje
het luchtschip bestegen hadden en dr. Ecke
ner hadden verwelkomd, volgde de Rijks,
verkeersminister von Guerard, die dr. Ecke
ner namens de Duitsche Rijksregeering wel-
kom heette.
Dr. Eckener zeide in zijn antwoord, dal
zoowel de heen- als terugreis vele malen
niet gemakkelijk waren geweest en dat bet
er dikwijls ernstig heeft uitgezien.
De drie Amerikaansche officieren verlie
ten in uniform het luchtschip.
De sensatie van de aankomst, de blinde
passagier Clarence Terhune, die, zonder door
iemand te zijn opgemerkt, door den Ameri-
kaan9chen consul aan een achterdeur in
ontvangst werd genomen en in een kamer
van het kantoorgebouw werd gebracht,
heelt de voor hem gereed gemaakte pas voor
een verblijf van eenige weken in Duilsch-
land gekregen.
Toen hij daarna het gebouw verliet, ver-
gezeld door eenige Amerikanen, werd bij
door de buiten wachtende menigte met ge
juich begroet, op de schouders gedragen en
feestelijk weggevoerd. Op de vraag, wat hij
zou doen, antwoordde hij, dat hij allereerst
de voor hem bestemde post zou gaan door.
iezen. Reeds aan boord heeft hij verscheide
ne betrekkingen aangeboden gekregen. Hij
zelf koestert niet de minste zorg voor zijn
toekomst. Op de vraag hoe hij aan boord
van het luchtschip wa9 gekomen, antwoord
de hij, dat hij slechts enkele uren voor het
vertrek van het luchtschip, toen alles zeer
druk heen en weer liep, onopgemerkt in het
luchtschip is geklommen, waar hij zich
achter bagage had verscholen.
Dr. Eckener kon zich, toen hij het lucht
schip verlaten had, slechts met moeite een
weg door de menigte banen om zich naar
zijn kantoor te begeven. De politie was
niet in staat de groote menigte in bedwang
te houden. Voor het kantoorgebouw stonden
tienduizenden menschen geschaard om den
auto, waarmede dr. Eckener moest vertrek
ken. Zijn kantoor was in een bloementuin
herschapen.
Dr. Eckener verklaarde aan de journa,
listen, dat men heden zou afzien van een
officieele ontvangst en feestelijkheden, daar
alle passagiers en ook hij rust noodig had
den. Allen hebben slechts één wensch: een
keer goed uitslapen.
Te 8.40 uur verliet dr. Eckener per auto
het gebouw van de werf om zich naar huis
te begeven. Langs den geheelen weg werd
hij door het publiek toegejuicht. Zijn auto
kon slechts langzaam vooruitkomen.
STUTTGART, 1 Nov. (V.-D.) De Ober
burgemeester zond dr. Eckener namens de
stad Stuttgart een telegram, waarin hij hem
gelukwenschte met den terugkeer te
Friedrichshafen.
HAMBURG, 1 Nov. V.-D.) De Ham
burger Senaat zond dr. Eckener het volgende
telegram:
„Den commandant van de „Graf Zeppe
lin". zijn medewerkers en de bemanning
zendt de Senaat van de vrije en Hanzestad
Hamburg ter gelegenheid van den gelukki
gen afloop van de vlucht naar Amerika in
oprechte bewondering voor hun prestaties
hartelijke groeten en gelukwenschen. De
dag, waarop voor de eerste maal de door.
kruising van de luchtzee tusschen de con
tinenten heen en terug gelukt is, zal in ds
geschiedenis der menschheid onvergetelijk
blijven. Hamburg, sinds eeuwen bemidde
laar tusschen de continenten, weet innig
Door R. L. de W.
231
„Waarom hebt u uw zwerftocht opgege
ven?" vroeg ze van onderwerp veranderend.
„Waarom hebt u de uwe opgegeven?"
kaatste hij terug.
„Ik moest naar Londen terug."
„Ik ook."
„Maar ik dacht, dat u Londen voor goed
had verlaten," hield zij aan.
„Dat had ik ook."
„En nu zij hield op.
„Mijn zwerftocht duurde precies één
dag." zei hij, aanvullend.
Zij knikte; maar intusschen keek zij hem
vragend aan.
„Daarna moest ik terug naar Londen,"
herhaalde hij.
„Ik had afgesproken den vijfden Mei weer
in Londen lo zijn," vertelde zij vrijwillig.
„En ik had afgesproken nooit meer in
Londen te komen." Hij glimlachte om haar
verbazing.
„Maar als u nu plan had nooit meer in
Londen terug te komen, waarom
„Of ik dan toch terug ging?" voltooide hij
voor haar een zin.
Weer knikte ze.
„Hebt u nooit iets gedaan, waarvan u de
reden niet aan u zelf kunt verklaren?"
vroeg hij
„Ik geloof dat ik heel dikwijls zulke din
gen doe." gaf ze lachend ten antwoord.
„Nu, daarom ging ik terug naar Londen,
er was iets wat mij terugdreef."
„Gek," zeide ze ernstig.
„Volstrekt niet. Misschien vertel ik u nog
wel eens wat het was."
Hij had lust te vragen waarom zij alleen
in Folkestone wa9, maar inplaals infor
meerde hij
„Hoe beviel u het Ritz Carlton hotel?"
„Op het laatste oogenblik besloot tante,
dat zij toch liever in Bellevue was, dus zijn
we daar gegaan
Beresford voelde lust om te lachen. Hij
werd getroffen door de wreede ironie der
omstandigheden. Daar had hij nu een duur
leven geleid in het Ritz Carlton enkel en
alleen met het doel het meisje te ontmoeten
en intusschen was zij naar een ander hotel
gegaan op geen honderd yards afstand. Den
duur van zijn avontuur had hij aanmer
kelijk bekort door de roekelooze wijze, waar
op hij met zijn beperkte middelen was om
gesprongen en het was alles voor niets ge
weest Het noodlot hield wel van ironie.
„Het het was gisteravond een beetje
benauwend." zeide zij aarzelend
„Ik was nog nooit flauwgevallen," zeide
hij een beetje schuldbewust.,, Ik vond het
allervevelendst en u was zoo buitengewoon
vriendelijk."
„Gedurende den oorlog ben ik verpleeg
ster geweest."
„Als u er niet geweest was, hadden ze
vermoedelijk de soepterrine over me heen
gestort of mijn pantalon bij de knie afge
knipt of iets van dien aard. Menschen voe-
lens 9oms roeping bij dergelijke gelegen
heden de dwaaste dingen te doen."
„Ik had niets gemerkt," zeide zij. „totdat
ik voelde, dat mijn 9tori onder me uit werd
getrokken."
„Onder u uit gelrokken?"'
„Ja, u had een poot van mijn stoel le
pakken gekregen en scheen vast besloten
me boven op u te trekken." Opeens begon ze
te lachen, ,,'t Was verschrikkelijk dwaas.
Iemand bracht een flesch met spuitwater,
een ander stelde voor. u een brandende veer
onder uw neus le houden, alsof ieder altijd
een bos veeren bij zich heeft om 'om,"
weer begon ze te lachen.
„Zouden we niet een eindje gaan wande
len," stelde hij voor. „Lichte beweging is
goed voor een herstellende. Ik beloof niet
flauw le zullen vallen
Zij keerde zich om en keek hem onder
zoekend aan
„En," ging hij door, „als ik het deed, zou
ik u niet mee op den grond trekken."
„Goed," zeide ze. opslaande; „op die con
ditie stem ik toe."
Ze gingen den tuin door naar de „Leas"
en wandelden langzaam in de richting van
Sandgate Beresford haalde diep adem, de
warme fris9che zeelucht deed hem goed.
Nog nooit in zijn leven was hij zoo ingeno
men geweest met de wereld als op dezen
droommorgen; want. natuurlijk, het was
een droom. Liep het meisje nu heusch naast
hem, of was het een droom. Hij keerde zich
om met het doel zich van het feit te over
tuigen en merkte dat zij naar hem keek.
Onwillekeurig glimlachte hij en ontmoette
een lach in haar oogen.
„Ik dacht," zeide ze.
„Ik ook
„Ik dacht," ging ze door, „dat u of de on
verschilligste of de minsl nieuwsgierige man
is. dien ik ooit ontmoet heb."
„Ben ik dat? Misschien wel," ging hij
door, „onverschillig voor alles, behalve
voor het tegenwoordige, niet nieuwsgierig
naar iets wat buiten het terrein van mijn
visioen ligt."
„Behoorlijk." zeide ze na een volgende
zwijgperiode. „zou het geweest zijn te infor-
meerer waarom Als een vrouw een man
beschuldigt van niet nieuwsgierig le zijn, be
teekent hel natuurlijk dat zij hem iets wil
vertellen."
..O, beteekent het dat?"
Zij knikte. Haar knikje scheen een zekere
intimiteit tusschen hen te brengen.
„Vertel me dan alstublieft wal?"
„U maakt het iemand niet gemakkelijk,"
zeide ze, haar wenkbrauwen optrekkend en
recht voor zich uit kijkend. „U houdt niet
van een inleiding." Zij keerde zich om. en
glimlachte tegen hem.
„Vertel me, alstublieft, waarom ik de
meest alledaagsche en de meest gewone
man ben?" informeerde hij.
„Dat heb ik niet gezegd," lachte zij. „Ik
zeide dat u of de meest onverschillige, of
de minst nieuwsgierige man was die er be
stond?"
„Waarom?"
„Nu." antwoordde zij. „u hebt nooit de
geringste nieuwsgierigheid geloond naar
mijn naam."
„Maar, u is het meisje." Hij hield zijn
adem in en vroeg zich af hoe zij het op zou
nemen.
Haar zilveren lachje stemde hem gerust.
„Maar mijn peetouders kennen me niet
als even aarzelde ze, „als het meisje."
„Dank zij het goedertierende besluit der
Voorzienigheid kennen onze peetouders ons
nooit, zooals we werkelijk zijn."
Zij knikte toestemmend,
„Als u goed vindt dat ik zal weten wie u
is. verte] het me dan 9.v.p."
„Dus u weet mijn naam niet?" Zij keek
hem recht in zijn oogen.
„Niet der peetouders naam."
Weer lachte ze, klaarblijkelijk geamu
seerd.
„Nu ik heet begon ze en aarzelde.
„Nu," vroeg Beresford.
„Lola Craven."
„Lola Craven I" Hij bleef plotseling slaan
en keek naar haar, met de grootste verba
zing. „Lieve hemel!" riep hij uit
„Wat is er?" vroeg zij op haar beurt
hem met groote oogen aankijkend.
Toen iachle hij, nu wist hij zonder twijfel
dat het een droom was,
„Zullen we even gaan zitten?" vroeg hij
ten laatste.
Ze gingen een paar passen naar een bant
toe, die uitzicht had op zee en namen plaats,
Dit was wel de geksle van alle gekke werel
den, besloot hij. Daar veranderde nu het
meisje in Lola Craven. Een rijke erfgename
op een hek. Wat zou Drewith daar wel van
zeggen ?Van al dat bovennatuurlijke, fan
tastisch onbegrijpelijke.
„Pardon Opeens merkte hij, dat zij naar
hem keek alsof zij eenigen uitleg ver
wachtte.
„Ik heb een heeleboel over u gehoord."
„Over mij?"
„Ja, lady Drewith is mijn tante, en Dreu,
dat is lord Drewilh, is mijn neef."
„Oooool'-' zeide ze langzaam, verbaasd op
haar beurt
„Nu begrijp ik, waarom de directeur boven
kwam naar mij te vragen?" zeide hij half
in zich zelf.
„Wat begrijpt u nu?" vroeg zij nog steeds
vol verbazing.
„Och, hij zou zeer zeker ter wille van
mijzelf niet zoo belangstellend geweest zijn,
maar als een vr.... een kennis", ver
beterde hij zich zelf „van 'miss Craven,
voelde hij Hij hield op want hij merkle
een verandering in het meisje. Een scha
duw vloog over haar gezicht
„Ik wilde
„Ik hoop, dat u het meisje blijft, ja?"
vroeg hij eenvoudig.
Zij keek op, glimlachte een beetje droevig
en knikte (oen.
„Ik geloof, dat we nu terug moeten gaan,"
zeide zij en er lag iels in den toon van haar
stem, dat maakte dat Beresford alle weelde,
rijke erfgenamen, vormen en al dat wat
noodig was om beschaving en vooruitgang
op (e bouwen, verwenschte.
(Wordt vervolgd).
2-1