BERICHT.
LANGS GLIBBERIGE WEGEN
69ste JAARGANG
MAANDAG 22 OCTOBER 1928
No. 21045
I.OFFICIEELE KENNISGEVING
STADSNIEUWS.
Het voornaamste nieuws
van heden.
FEUILLETON.
LEIDSCH
DAGBLAD
DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN.
PRIJS DER ADVERTENTIEN
30 Cts. per regel voor advertentiën uit Leiden en plaatsen waar
agentschappen van ons Blad gevestigd zijn Voor alle andere
advertentiën 35 Cts. per regel. Kleine Advertenfiën uitsluitend
bij vooruitbetaling Woensdags en Zaterdags 50 Ct3. bij een
maximum aantal woorden van 30.
Incasso volgens postrecht Voor eventueele opzending van brieven
10 Cts. porto te betalen. Bewijsnummer 5 Cts.
Bureau Noordeindsplein Telefoonnummers voor
Directie en Administratie 2500 Redactie 1507.
Postcheque- en Girodienst No. 57055 - Postbus No. 54
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Leiden ner 3 maanden f 2.35. per week ƒ0.18
Builen Leiden, waar agenten gevestigd zijn, per week „0.18
Franco per post 2.35 portokosten.
Dit nummer bestaat uit DRIE Bladen
EERSTE BLAD.
Bij de bezorging van het
„Leidsch Dagblad" wordt heden aan
onze abonné's in Leiden onze
|\Vinterdienstgids voor trein, tram,
autobus, enz. afgegeven. Men zie op
iie achterpagina van het omslag naar
de verzekeringsvoorwaarden
DE DIRECTIE.
Burgemeester en Wethouders van Leiden
brengen ter algemeene kennis, dat door hen
ontheffing is verleend van het sluitingsuur
voor winkels, uitsluitend ten aanzien van
den door den Dameskrans Clara Dozy" op
23 en 2F October a.s. in de Christelijke
Fröbelschool aan den Heerer,singel (e hou
den verkoop van verschillende artikelen,
en len aanzien van den door de Chr. Zang-
vereeniging L.E.D.A.G.O.H. op 5, 6 en 7
Novermber a.s. in de Graanbeurs te houden
bazaar.
A. VAN DE SANDE BAKHUUZEN,
Burgemeester.
VAN STR1JEN, Secretaris.
Leiden, 22 October 1928.
het 19de lustrum van „frisia".
Ter gelegenheid van het 95-jarig bestaan
van het Studentengezelschap „Frisia", heeft
I de clubvlag uitgehangen van Minerva. Een
I zevental reünisten kwamen bovendien ter
receptie, die een zeer geanimeerd verloop
had. Onder meer kwamen gelukwenschen
binnen van tal van Friesche gezelschap
pen buiten Leiden. Aanwezig waren verder
o. m. het collegium van het Leidsch Slu-
denten Corps, de commissie van orde en
vertegenwoordiging van de sociëteit Minerva
en een afgevaardigde van Frisia uit Delft.
Verder kwamen nog ter receptie de bestu
ren der overige provinciale en plaatselijke
gezelschappen in het Leidsch Studenten
Corps.
Na afloop werd een bezoek gebracht aan
Rika Nieuwenhuis, ..het koffievrouw tje",
waar men op de oude wijze werd ontvan
gen, terwij! tenslotte een feestdiner plaats
vond op Minerva, waarbij mede aanzaten
de praeses van de sociëteit en de assessor
primus collegii.
verkoop van brandstoffen
vanaf de schuit.
Door de Amsterdamsche Anthraciet-
Maatschappij te Amsterdam is een adres
aan den Gemeenteraad gericht, waarin zij
opmerkt, met groote teleurstelling kennis
te hebben genomen van een schrijven d.d.
4 October j.l. van B. en W. en daar zij de
billijkheid van het tegenover haar ingeno
men standpunt niet vermag in te zien, zijn
wij zoo vrij ons tot den Raad te wenden.
Het adres luidt verder aldus:
Eenige jaren achtereen heeft uw Gemeen
tebestuur tegen onzen verkoop van schuit
voor ons magazijn geen bezwaren gemaakt.
Thans, op instigatie van H H. Brandstof
fen-detaillisten, blijken B. en W. onzen
zoodanigen verkoop onvereenigbaar met
het Gemeentebelang te achten, niettegen
staande toch de ingezetenen van uw Ge
meente in belangrijke mate profiteeren van
ons concurreerend optreden. In deze be
lemmering, die thans aan ons bedrijf in
den weg gelegd wordt, vermogen wij met
den besten wil geen verdediging van Ge
meentebelang, doch wel een tegenwerking
of, zachtst gezegd, gemis aan medewerking
I te zien. Immers, het eenige wat op deze
wijze practisch beïnvloed wordt, is onze
interne kostenrekening. De feitelijke situa
tie ter plaatse verandert toch eigenlijk
niet. Nu mogen wij een zak kolen niet van
de schuit op den wagen van een cliënt af
leveren, maar natuurlijk wel ze zetten on
een wagen die ze eenige schreden verder
in ons pakhuis brengt, om ze daar over
te £reven aan den cliënt
Wij vragen in gemoede, of het nu wer
kelijk als gestie in grooten stijl beschouwd
kan worden wanneer men een zaak, die aan
een vaarwater gelegen is waar, zonder be
lemmering aan het verkeer of aan sehoon-
heidsoverwegingen, rustig direct van schuit
kan worden afgeleverd, dat belet zonder
dat er eenig practisch doel mede gediend
wordt. Dat do scheepvaart ter plaatse niet
belemmerd wordt, behoeft geen verder be
toog. Dat schoouheidsoverwegiogen een be
zwaar zouden kunnen vormen vermogen
wij niet in te zi,en. want het kan toch niet
aesthetischer ziin om onverschillig van
welke losplaats groote hoeveelheden in en
weder uit ons magazijn te zien rijden, dan
ze direct van de schuit te zien wegrijden.
Integendeel, de eerste wevkwijze toch ver
oorzaakt op den Heerensingel meer kolen-
vervoer dan de tweede. Want uw Gemeen
tebestuur zal in de Schoonheidsfactor toch
niet betrekken het feit dat wij door con
curreerend optreden, afnemers in grooten
getale naar onze zaak trekken. Het recht
op toeloop van cliënteele, een der eerste
vereischten voor een zaak, zal men natuur
lijk aan een handelsonderneming nimmer
willen beletten. En wanneer van eenige
plaats lossingswerkzaamheden niet op
aesthetische overwegingen mogen afstui
ten. dan geldt dat toch in de eerste plaats
voor een plaats die door haar bestemming
o.a. ook voor spoorweglossingsplaats, toch
reeds meer als handels- en transportplaata
dan als* schoonheidskwartier mag worden
aangemerkt.
Dat de overweging als zou wanneer ons
vergunning ter plaatse werd verleend, tal
van anderen daar ter plaatse ook vergun
ning moeten worden verleend (waardoor
men het zou doen voorkomen alsof plotse
ling of geleidelijk de geheele Heerensingel
daardoor marktterrein zou worden) een rol
zou spelen, kunnen wij niet aannemen. Dat
van bepaalde wateren slechts gedeelten,
soms slechts een gedeelte voor een bepaald
perceel, en dan ook dikwijls alleen met bet
oog op een bepaalde daar gevestigde on
derneming als marktterrein wordt aange
wezen en beperkt, is toch iets dat men 'n
andere steden en o.a ook in Amsterdam,
dagelijks beleeft.
Bij ons uitvoerig pleidooi willen wij de
omstandigheid dat zoo gezegd B. en W. ons
eenige jaren achtereen onzen gang hebben
laten gaan, memoreeren, echter niet anders
dan als een bewijs dat uw Gemeentebe
stuur, aan wier aandacht ons optreden
toch geenszins kan zijn ontgaan, tot aan
het moment der actie van H.H. plaatselijke
brandstoffenhandelaren ook zelf de situatie
blijkbaar meer heeft beschouwd zooals wij
nog steeds doen, en althans geheel anders
dan ze nu plotseling doet.
Wij trachten de aangelegenheid zoo ob
jectief mogelijk te bezien en zouden er ons
dan ook misschien wel in kunnen verplaac-
sen, indien het thans ingenomen standpunt
van uw Gemeentebestuur gedragen werd
dooi de gedachte dat het slechts gaat om
een tegenstelling tusschen ons belang en
dat der overige plaatselijke'detaillisten en
dat indien deze gedachte juist ware en in
dien deze tegenstelling dus het eenige cri
terium vormen zou, ze het belang van een
kleine groep misschien wilde stellen boven
het belang van den eenling.
Zoo eenvoudig is de zaak echter niet.
Van ons concurreerend optreden profiteert
een zeer groot deel der Leidsche ingeze-
nen. Dat tot- dat doel van uw Gemeentebe
stuur geen buitennissige faciliteiten ge
vraagd zouden mogen worden, begrijpen
wij natuurlijk volkomen, doch omgekeerd
meencn wij ook dat redelijke tegemoetko- j
mingen ons ook in het belang dier ingeze-
tenen, die dan toch nog weer een zooveel
grootere groep dan het groepje detaillis
ten vormen, ook niet mogen worden gewei
gerd. Althans dat ons ook in het belang
van velen uwer ingezetenen die van onze
concurrentie profiteeren, geen noodelooze
belemmering in den weg gelegd kan wor
den. En als een noodelooze belemmering
gevoelen wij, zooals wij getracht hebben
met bovenstaande en bijlagen uiteen te
zetten, de thans ingenomen frontverande
ring van uw Gemeentebestuur tegen
over ons.
Volledigheidshalve merken wij hierbij nog
beleefd op. dat wij vertrouwen, dat geen
rol bij uw Gemeentebestuur zullen spelen
eventueele argumentaties van andere zijde,
waarbij misschien gewerkt mocht kunnen
worden met locaal patriottische opmerkin
gen als zou de Amsterdamsche Anthraciefc
Mij. in tegenstelling met andere detailza
ken als niet-Leidsche en minder na aan
het hart liggende onderneming mogen wor
den beschouwd Ons depot en haar perso
neel betalen belasting etc,, naar dezelfde
maatstaf als ieder ander uwer inzetenen.
Het heeft dezelfde verplichtingen en mag
dan ook hopen en vertrouwen aan den an
deren kant ook op dezelfde tegemoetkomin
gen waaj mogelijk te kunnen rekenen.
Daar de wintercampagne weder voor de
deur staat, zouden wij bet bijzonder op
prijs stellen indien wij uw besluit teT zake
eenigszins spoedig zouden mogen vernemen
(hadden wij het antwoord van B. en W. op
|Ons schrijven van 27 Maart iets vroeger
dan 4 October ontvangen, dan hadden wij
natuurlijk u met een beleefde vraag om
deze aangelegenheid zoo mogelijk voor
spoedbehandeling thans in aanmerking te
willen doen komen, niet behoeven lastig te
vallen).
autobusdienst
rotterdam—den haag—leiden.
Naar wij vernemen, is er een Maatschappij
opgericht te Rotterdam voor de expioiialie
van een autobusdienst van Rotterdam, Over-
schie, Delft, Den Haag, Wassenaar, Leiden,
met een maatschappelijk kapitaal van één mil-
h'oen, waarvan gestort f. 250.000.
Tot directeur dezer onderneming zal op
treden de heer Sleebos, oud-ambtenaar bjj do
Necierlandsche Spoorwegen te Rotterdam.
Het voornemen is den dienst te openen
1 Januari 1929 voorloopig met zes ritten
v.v. per dag.
een bijzonder jubileum.
E6n bijzonder jubileum werd Zaterdag ge
vierd cSoor mej. de wei BrugmanMarco,
Waardgracht 11, die 't feit herdacht, dat ze
60 jaar geleden, aan genoemd adres woonach
tig werd.
Docr buren en familie is de dag voor de
jubilaresse tot een onvergetelijke gemaakt.
's Avonds werd mej. B. per rijtuig naar
haar versierde woning gebracht-, waar ze
door familie en buren werd opgewacht eu
gecompiimen teerd
De geheele Waardgracht was in feesttooi
en van verschillende huizen wapperde de
vlag. Bij aankomst werd van de naastgele
gen huizen bengaaisch vuur afgestoken.
Door een deputatie van buren werd de ju
bilaresse een couvert met inhoud aangebo
den, welke door mej. B. vol erkentelijk beid
werd aanvaard.
In dankbare stemming werd de avond ver
der in eigen kring gevierd.
liefdadigheidscoiAert.
Aan den vooravond van het liefdadigheids-
concert, dat morgenavond door mevr. Maartje
Offers, de bekende opera-zangeres en door
de heeren Tabbernal en Waisvisz (piano en
violoncel) gegeven zal worden ten bate van
een Toevlucht der Vereeniging Christelijke
Jeugdhuip, Utr. Jaagpad 20, willen wjj nog
even de aandacht daarop vestigen. Het be
looft een mooie avond te worden, terwijl
men tevens een goed doel dient
avond van vroolijke kunst.
Als slot van den eersten dag van de R.K.
Sportweek, werd in de Stadsgehoorzaal een
avond van vrolijken kunst gehouden, waarbij
Rodi Roeters als conférencier optrad. Er
waren circa duizend belangstellenden, zoo
dat de Stadsgehoorzaal aardig gevuld was.
De vele aanwezigen hebben van iiet ge-
bodene genoten, hetgeen het telkens herhaald
applaus en de gulle lach die den geheelen
avond door de zaal klonk, duidelijk bewees.
Nadat het R.K. Strijkorkest „Confuoco"'
den avond had geopend met een muzieknum
mer, hield Rodi Roeters een mtrod ïctie,
waarbij hij zichzelf en zjjn gezelschap bij
zijn gehoor inleidde.
Daarna kwamen achtereenvolgens voor het
voetlicht Pierre Leenhouts en Stella Fon
taine.
BINNENLAND.
De Nederlandsch-Belgische besprekingen
tusschen deskundigen zijn geëindigd. (Bin
nenland, 1ste Blad).
De postvluchten naar Indië; het vijldt
vliegtuig weer op weg. (Binnenland, 1ste
Blad).
Doodelijk ongeval te Scheveningen. (Ge
mengd, 2de Blad).
BUITENLAND.
De oud-rijkskanselier dr. Marx treedt af
als leider van de Dnitsche centrumpartij,
(Buitenland, 1ste Blad).
Hugenberg gekozen tot voorzitter der
Dnitsch-nationalen. (Buitenland, 1ste Blad).
Verkiezingsuitslag in Frankrijk. (Tel., Isle
Blad).
Eerstgenoemde verraste de aanwezigen
door zijn humoristische voordrachten, ter
wijl Stella Fontaine haar naam ais voor
drachtkunstenares alle eer aandeed. Zij wercï
aan den vleugel begeleid door Wally Matbies.
Daarna kwram de conferencier Rodi Roe
ters zelf weer voor het voetlicht om zjju
tooverkunst, gedachtenlezen en telepathie, ta
toonen. Een en ander viel zeer in den. smaak
bjj den aanwezigen.
Na de pauze traden allen opnieuw weer
op, om hun talenten nogmaals te toonen.
Het was een zeer goed geslaagden avond.
„jozini segers" in „punion".
Tweehonderdvijftig bezoekers van heft
Concertgebouw L' Union, wellicht waren het
eer wat meer, misschien ook minder, hebben
gisteravond genoten van het programma dat
het Ned. Operette- en Revue-Gezelschap „Jo-
zini Segers" voor het voetlicht heeft ge
bracht.
liet gezelschap was hier ter stede niet
geheel onbekend. Eenige jaren geleden trad
bet verschillende malen eveneens met
succes in de groote Gehoorzaal op. En
gisteren hebben de aanwezigen in L' Union
weer een genotvollen avond gehad. De mu
ziek van de heeren Zorg en Fresco respectie
velijk als pianist en violist was uitstekend,
zouwel bij do begeleiding van den zang ais bij
de muzieknummers die tusschen het optre
den van de leden van het Opereltegezei-
schap waren ingelascht. De zang van Annie
Segers ,de levensliederen van Harry Ilass,
do duetten en het optreden van den helden
tenor Alb. Jo2ini ontlokten telkens een
krachtig applaus bij de hoorders die men met
zeer tevreden gezichten in de pauze zag wan
delen .Zij waren voldaan over het programma
dat huh geboden was. En vooral ook de
revueschets ,,Tooneel op Tooneel" was in
geslagen. Het grootste succes kwam even
wel eerst na de pauze in den vorm van de
operette in 1 acte „Bob, wat heb je met Jet
gedaan?" Het publiek heeft gebruld van den
Door R. L. de W.
16)
„Wat moet je er betalen?"
„Ik heb me heusch nog niet met het
financiëele gedeelte bemoeid," zeide Beres-
ford. „Ongeveer, ruw geschat, denk ik een
vijf-en-lwintig k dertig pond per week. En
dat zou heel schappelijk zijn."
Een oogenblik zat Lady Drewith sprake
loos van verbazing, maar ze wist zich te be-
heerschen.
„En je hebt nog zoowat tweehonderd pond
over," zeide ze, het vlug uit haar hoofd uit
rekenend.
„Honderd-vijf-en-twinlig pond drie-en-
een-halve shilling en een halve penny, pre
cies uitgerekend," legde Beresford verant
woording af. lederen morgen maak ik mijn
boek op. En om me^|lf recht te doen, moet
er gog bijvoegen, dat ik niemand een
penny schuldig ben."
„Dus na verloop van vier weken
ben je
».0p, maar waar de Season dan voor
bij is
„Wat heb je plan te doen?" vroeg Lady
Ure with.
••Feitelijk." zeide hij openhartig, „heb ik
geen plan Ik laat me leven."
„Hoe denk je te leven?" Lady Drewith
het zich niet van haar stuk brengen.
„Daar heb ik niet over gedacht."
klaarblijkelijk raakte Lady Drewith
*t«eput,
„Zonder geld kun je niet leven," begon ze
op eens weer.
„Laten we ons nu maar geen zorgen voor
den tijd maken?" stelde hij glimlachend
voor. Ik zou met een draaiorgel kunnen
gaan loopen. waarop een bordje met de
mededeeling, dat ik een neef van Lord en
Lady Drewith was."
„Richard, je bent gek," luidde het woe
dende antwoord. „Verwacht je so/ns, dat
ik zij hield op.
„Integendeel," zeide hij rustig. „Ik heb
nooit iets van u verwacht, tante Caroline!
Daarom hebben we het altijd zoo uitstekend
kunnen vinden."
Een oogenblik keek Lady Drewith Beres
ford ernstig a3n.
„Ik zal er eens met Drewith en je neef
Edward Seymour over moeten spreken,"
verklaarde zij.
„Ik verzoek u dal niet te doen," zeide hij.
Die arme Drewith heeft al werk genoeg,
om alle rijke meisjes, die u op hem afstuurt,
van zich af te houden en wat Edward be
treft, ik zou nooit waarde kunnen hechten
aan de opinie van iemand met zulke bui
tensporige liefhebberijen en bovendien zon
der zin Verdpr is hij de echo 'van zijn
vrouw die de weerkaatsing van u is."
„Wat bedoel je?"
„Dat geen van beiden er een eigen wil op
na houden zeide Bere9ford. maar steeds
uw meening weerkaatsen."
„Ik zal met Drewith spreken," verklaarde
Ladv Drpwith
„Ik ben bang dat het niet veel zal
geven Ik heb gistermiddag zelf al met hem
gesproken."
„En wat zeide hij?"
„Hij stelde voor. dat ik nu op mijn beurt
eens belang zou gaan stellen in de rijfce erf
genamen, die ten zijnen bate te voorschijn
j worden gehaald. Hij dacht, dat ik misschien
zou kunnen beginnen met Miss Ida Hop
kins, maar heel optimistisch was hij niet.
Hij vreesde, dat ik niet zou kunnen laten
haar sproeten te gaan tellen.
„Praat niet zoo lichtzinnig, Richard!"
Lady Drewith was boos. „Je moet over je
carrière denken. Je bent nog jong."
„Maar in Whitehall ben ik vrijwel mis
lukt," zeide hij.
„Als je dan beslist tegen Buitenlandsche
Zaken bent, waarom doe je dan niet iets
anders?"
„Er is niet veel keus voor iemand, die
gestudeerd heeft."
„Ik geloof, dat je lui bent." Lady Dre-
with's stem liet niet den minsten twijfel
over.
„Neen," antwoordde Beresford bedaard.
„Ik geloof niet. dat iemand mij van luiheid
kan beschuldigen; het is meef, dat ik geen
lust heb iels uit te voeren. Ik heb genoeg
van den lof. die aan de industrie wordt toe
gezwaaid.
„Je praat nonsens."
„Dat geloof ik niel," luidde glimlachend
het antwoord
„Je bent begonnen met een prachtige
positie op te offeren voor niets."
„Ik offerde ze op om een heel geldige
reden. Het was ter wille van mijn ziel."
„Hersenschimmen
Beresford trok zijn schouders op.
„Ik moet bekennen, dat ik niet op long
ontsteking had gerekend," zeide hij nog.
„Ik heb je voorspeld, dat je kou zoudt vat
ten of iets van dien aard," zeide Lady
Drewith zalvend.
„Dat hebt u, tante Caroline; uw voor-
spellenden geest laat ik alle recht weder-
\£fen."
„Nu kom je naar Londen terug, besteed
je geld aan het koopen van nieuwe klee-
ren en aan een duur leven en na verloop
van een maand ben je een bedelaar."
„Arm, is het woord, tante. Iemand kan
arm zijn, zonder te bedelen."
„Maar hoe wil je leven?"
„Ik heb niet beweerd, dat ik leven wilde.
Mogelijk sterf ik artistiek van honger."
„Waarom ga je niet naar de koloniën?"
vroeg Lady Drewith.
„Ik heb nooit veel voor de koloniën ge
voeld," antwoordde hij. „Ik houd niet van
Australische wijnen of van Canadeesche
kaas of van schapenv.leesch uit Nieuw-
Zeeland en in Frankrijk redde een Zuid-
Afrikaan mij hel leven. Om beleediging op
beleediging Ie laden, gaven de autoriteiten
hom een orde.
„Wat wil je dan?" hield Lady Dre
with aan.
„Eerlijk gezegd heb ik er geen flauw be
grip van." gaf hij tóe; juist kwam Payne
binnen, gpvolgd door Rogers met het thee
blad. dat hij naasl Ladv Drewith pianiste.
Even heerschte stilte, in welken tijd Payne
en Rogers verdienen. „Geen suiker,
alstublieft." zeide Beresford, die zag. dat
lady Drewith een klontje boven zijn kopje
hield.
„Indien je naar de koloniën zoudt willen
gaan. Richard, zou ik misschien
„Me uw zegen geven, juist, tante Caro
line," viel Richard zachtzinnig in de rede.
Ik heb evenwel zoolang, al? ik u ken. het
me zelf als regel voorgehouden om uw
goede meening hooger te schatten dan uw
royaliteit."
„Wat bedoel je?"
„U is veel le verstandig, om niet te weten,
dal geld een vreemde en buitengewone
macht bezit. Het doet de vriendelijkheid der
menschen overvloeien van melk en honig,
het is oorzaak van groote toegevendheid der
tijdgenooten, het staat den eigenaar toe din
gen te zeggen, die anders niet geduld zou
den worden Kortom het doet een heeleboel.
Neen ik heb pooit geld van u verwacht,
evenmin begeer ik het. Ik geef er de voor
keur aan u op voet van gelijkheid te ont
moeten."
Lady Drewith bleef aandachtig naar haar
neef staren en er lag een vreemde uitdruk
king in haar oogen.
„Je bent gek, Richard," zeide ze heel po
sitief. Je bent altijd gek geweest; maar
„Ik ben tenminste een eerlijke gek. Ik
moet nog één van die roomkoekjes hebben
liet hij voLgen. „Ziet u, iemand, die nog
maar vier weken in de wereld zal leven,
mag alles eten. Hij behoeft geen acht te
slaan op den omvang van zijn middel."
Lady Drewith keek met verbaasden blik
naar hem. „Ik moet met Drewith over je
spreken," verkondigde zij.
„Hij is veel te vol van zijn eigen belan
gen. Toen wij mijn belangstelling in zijn
rijke erfgenamen bespraken, vroeg hij mij,
wat ik er tegenover kon stellen en ik moest
bekennen dat het eenige. wat ik bezat een
temperament was. Geen enkele vrouw be
geert een man met een temperament, al
thans ze heeft geen lust er voor te betalen."
„Ik zal met je neef Edward Seymour spre
ken," verklaarde Lady Drewith heel positief.
(Wordt vervolgd).
