De Opening der Olympische Spelen
Een grootsche plechtigheid
69**® Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 28 Juli 1928
Vierde Blad
No. 20973
Hedenmiddag heeft fn hef nieuwe Olym
pische Stadion te Amsterdam de plechtige
opening plaats gevonden van de Spelen
der IXe Olympiade. Het is een gebeurtenis
zonder weerga op sportgebied geworden,
die de plechtigheid te Parijs, in 1924, ver
in de schaduw stelde.
Amsterdam was in feeststemming. De
vlaggen wapperden; onze driekleur het
Oranje-blanje-blen, de Olympische banier
en tallooze vreemde vlaggen sierden de
hoofdstad, hier en daar was de stad ver
sierd o.a. waren de bruggen in de Leidsche-
straat op kleurige wijze getooid met oranje
en groen en overal in het centrum heerschte
een cosmopolitisch gedoe als Amsterdam
maar zelden kenmerkt: tallooze zwaar-
bebrilde Amerikanen, korenblonde Finnen,
donkergetinte Mexicanen, Spanjaarden en
andere Latynen, kittige Japannertjes en
majestueuse Indiërs
Van twaalf uur af begon de uittocht
naar het Olympische Stadion; alle taxi's
die Amsterdam rijk is, waren te voorschijn
gehaald en nog kwamen de chauffeurs
wagens te kort om de duizenden naar de
arena aan den Amstelveenschen weg te
vervoeren. Trams waren bepakt en beladen
tot er niemand meer bij kon maar het
goede humeur van allen, die een kaart
hadden weten te veroveren voor het Sta
dion, deed alles gelaten en blijmoedig
dragen.
Voor de Olympische arena.
Op het groote Van Tuyllplein was de
drukte imponeerender dan ooit. De dappere
helpers van hoofdinspecteur Bakkeris ver
keerspolitie hebben enkele benauwde uren
gehad maar ze hebben hun reputatie,
de beste verkeersregel aars van Europa te
Zijn, glansrijk gehandhaafd.
Te twaalf uur openden zich de poorten
van het Stadion: geleidelijk vulden zich
de trotsche tribunes de officieele het
laatst. Een geanimeerde stemming heerscht
dan in het Stadion; allen wachten met
intense spanning op de dingen, die komen:
de opening der Spelen van de IXe Olym
piade, een plechtigheid, die Nederland in
de eerete honderd jaar wel niet meer bin
nen zijn grenzen zal mogen aanschouwen!
Om half twee worden de Stadiondeuren
gesloten om buiten de arena vrije gelegen
heid te geven voor het opstellen der deel
nemers die straks zullen defileeren.
Het geroezemoes in het eivolle Stadion
wordt sterker. Dan gaat een gemompel
over de tribunes: de Prins is in aantocht.
Z. K. H. Prins Hendrik der Nederlanden.
Prins Hendrik komt.
Tegen tweëen ongeveer bereikt het gala
rijtuig, met vier paarden bespannen, het
Stadion. Inzittenden zijn Z. K. H. prins
Hendrik, die als vertegenwoordiger van
H. M. de Koningin, de Spelen zal openen
en de vice-admiraal Bauduin, adjudant
generaal van de Koningin en chef van
haar Militair Huis, die bij deze gelegenheid
aan den prins is toegevoegd.
Het gala-rijtuig werd voorafgegaan door
een met 2 paarden bespannen hofrijtuig,
waarin de kamerheer-ceremoniemeester der
Koningin, baron Van Hardenbroek van
Lockhorst.
Daarvoor reden de rijtuigen van den
hoofdcommissaris der Am9terdamsche po
litie, den heer A. J. Marcusse en van den
burgemeester van Amsterdam, W. de Vlugt,
in ambtscostuum.
Achter het gala-rijtuig volgde een hof-
rijtuig met de beide adjudanten van den
Prins, majoor jhr. Laman Trip en luitenant
ter zee le kl. Termijtelen. A
Onder gejuich reed de stoet over het Van
Tuyllplein en bereikte via de monumen
tale middenpoort de ingang der koninklijke
loge. Daar wachtten de leden van het In
ternationaal Olympisch Comité en van het
Nederlandsch Olympisch Comité, die door
hun re9p. presidenten, graaf de Baillet
Latour en mr. A. baron Schimmelpenninck
van der Oye aan prins Hendrik gekleed
in admiraals-uniform werden voorge
steld, waarna Z. K. H. naar boven geleid
werd, naar de met tapijten en planten ver
sierde Koninklijke loge.
Dan komt een oogenblik dat steeds weer
ontroert.
Het Wilhelmns schalt
Terwijl de koninklijke standaard ge-
heschen wordt zet de muziek en het koor
der 1200 zangers onder leiding van Fred.
J. Roeske ons mooie volkslied in, dat velen,
schuchter eerst, krachtig daarna meezingen.
In het Stadion heerscht een stemming,
als nooit te voren. De spanning is merk
baar, voelbaar.
Terwijl de muziek nog naklinkt opent
zich de Marathonpoort voor de deelnemers
aan de Spelen der IXe Olympiade.
Het défilé gaat beginnen
Défilé der deelnemers.
Lang voor dat in het uitverkochte stadion
de tienduizenden in gespannen verwachting
uitzagen naar de entree der deelnemers,
was buiten reeds de lange, zeer lange stoet
geformeerd, die thans haar opwachting zal
maken aan het publiek. Geruimen tijd
reeds zijn de deelnemers present, ze voegen
zich rondom den vaandeldrager van hun
land en als de honderden athleten, zwem
mers, gymnasten enz. enz. allen verzameld
zijn, wordt met de opstelling van den stoet
begonnen: voorop komt de Grieksche groep
als een hulde aan het land van oorsprong
der Olympische Spelen en geheel achter
aan komt Nederland, dat zich als gastheer
geroepen voelt om de bescheiden laatste
plaats in te nemen. Tusschen Griekenland
en Nederland stellen de andere landen zich
op, alphabetisch volgens de Nederlandsche
taal en dus niet zooals in St. Moritz bi)
de winterspelen, alphabetisch volgens de
Fransche taal. Argentinië volgt dus op
Griekenland, de voetballers uit het Zuid-
Amerikaansche zilverland zijn al lang weot
huiswaarts, en tevergeefs kijkt het publiek
dus uit naar de bekende gezichten van 'n
Monti, 'n Orsi en 'n Evaristo. Australië
komt met den zwemkampioen Charlton in
de eerste gelederen, daar achter België
met eenige ook in ons land bekende fi
guren, de Britsch-Indiërs, zonder hockeyers
helaas, de kleine Bulgaarsche groep en de
vele tientallen sportmenschen uit Canada.
Chili en Cuba vormen slechts kleine
groepen, Denemarken is heel wat grooter
en dan komt het massale Duitsche leger in
volle vredes-uitrusting.
De vele Duitschers in het Stadion aan
schouwen met trots dit prachtige legioen
der Duitsche sport, dat 'n uitnemenden in
druk maakt..
Het is anders niet gemakkelijk om de
deelnemêrs te herkennen in hun uniformen:
we zien het typisch hoekige gelaat van
den zwemmer Rademacher, dien we niet
anders kennen dan met druipnatte haren
opduikend uit het zwembassin, nu schuil
gaand onder 'n bij hem zeer ongewoon
hoofddeksel, Körnig, Houben, Paul us,
Hirschfeldt en de andere athleten herkent
men gauw genoeg in dit groote leger.
Egypte met eenige neger-deelneraers, en
Estland volgen. Dan Finland, bijna hon
derd man. Overal zoekt men naar Nurmi,
den super-athleet, dien men in Nederland
nog nimmer heeft gezien, maar die toch al
een bekende figuur is geworden van de
tallooze foto's en teekeningen. Ja, daar
gaat hij, de stugge en in zich zelf gekeerde
Paavo, die het heelemaal geen genoegen
vindt om mee te marcheeren. Veel liever
was hij ergens op zijn eentje aan het trai
nen gebleven om zijn ouden vorm weer
terug te krijgen. Ritola en PeDtilaa, even
eens dragers van een Olympischen eereti-
tel, loopen met hem in de Finsche gele
deren. Frankrijk brengt heel wat deelne
mers in deze &toe«t, maar het wordt over
troffen door de vlak daarachter gaande
groep van Groot^Brittannië. Engeland, het
sportland bij uitnemendheid, stelt er prijs
op om bij deze gelegenheid een grootschen
indruk te maken e*n daar ia men tenvolle
in geslaagd.
'n. Klein groepje voigt: Haïti staat er op
het bord, dat voor het vaandel uitgedra
gen wordt. Bij Hongarije zien we de scher
mers en zwemmers als welbekenden in het
internationale sportleven. Ierland brengt
geen bekendenslechts eenige ahtleten,
zwemmers, wielrenners en boksers verte
genwoordigen den Ierschen vrijstaat. Een
machtige groep volgt: Italië. Wat 'n ver
schil met de vrij kleine Italiaansche ver
tegenwoordiging bij vroegere Olympiades
maakt dit groote leger sportmenschén uit
het Land van Mussolini en hoe correct ziet
deze groep van stroohoedendragers (de Ita
liaansche industrie) er uit. Hier zien we
ook voetballers; de Italianen toch zijn de
eenige prijswinnaars van het Olympisch
voetbaltournooi, die zich nog in Nederland
bevinden, 'ji Geheel andere natie volgt:
Japan met meest kleine kwieke kereltjes,
die als twee druppels water op elkaar lij
ken en eenige even kleine en even kwieke
sport vrouwtj ee.
We kijken eens op ons horloge: 'n half
uur reeds duurt deze ommegang van sport
menschen uit alle naties, reeds 2000 zijn
er naar schatting aan ons voorbij ge
trokken en we zijn volgens het alphabet
nog niet eens op de helft.
De tweede helft.
Letland en Lithauen, de twee staten aan
de Oostzee, volgen na elkaar met vlak
da ar ach tea- nog eenige kleine groepen:
Luxemburg en Malta Uit Mexico zijn »r
meerderen, de Indiaansche typen van en
kele athleten vallen hier op.
Monaco geeft acte de presence, daar
achter Noorwegen met 'n groot aantal deel
nemers. Uit Nieuw-Zeeland zien we athle
ten, zwemmers en 'n enkelen bokser Groo
ter is de vertegenwoordiging van Oosten
rijk, dat gevolgd wordt door do tien offi
cials en zwemmers uit Panama en de niet
veel talrijker deelnemer» uit de Philippij-
nen.
iWeer komt Oost-Europa in zicht: Polen
dat aan niet minder dan 13 takken van
sport deelneemt en dientengevolge ee*
groot aantal vertegenwoordigers stuurt.
Portugal en Roemenië gaan ons voorbij
Spanje en Rhodesia volgen met 'n aantal
ons onbekende gezichten, Nog steeds is er
geen einde aan den stoet: we zien de Tsje
chen naderen met 'n machtig legioen van
sportmenschen, waarbij de athletische figu
ren der Sokols de aandacht trekken. Tur
kije komt ent dan Uruguay. Eerlijk gezegd,
de vertegenwoordiging van Uruguay stelt
ons teleur, alleen voor het voetbal-tournooi
hebben deze Zuid-Amerikanen ingeschre
ven, voor geen enkele andere tak van sport
zonden ze vertegenwoordigers en waar de
voetballers zelfs al weer lang en breed
Montevideo zijn, volgen slechts weinigen
de blauw met witte vlag, die men uit het
voetbaltournooi zoo wel kent.
En dan komt Amerika, het machtig
ste sport leger dat ooit in Amsterdam is
binnengetrokken.
„America for ever".
Wanneer de massale intocht der verte
genwoordigers van de Vereenigde Staten
begint, geraakt het publiek in vervoering,
zoo grootsch is het aanschouwen van deze
groep, die honderden athleten telt. Bij dit
sportlegioen zinkt bijna alles in het niet;
fier marcheeren Weismüller en Paddock
vooraan, al9 Olympische kampioenen is
hun de eer ten deel gevallen den stoet te
openen. Aan de Yougoslaven is de taak
bedeeld om achter de Amerikaansche groep
te kom^n, maar op dit kleine chibje uit het
Slavische land volgt weer 'n groote groep
Zweden, waarbij we Wide zien, den snel-
voetigen schoolmeester, en Arne Borg, die
Europa's zwem-eer zal verdedigen tegen
Amerika en Australië.
De Zwitsers komen, 'n groote groep uit
het land der Bergen., volmaakt in orde ge
schaard achter hun leider, dan Zuid-Afrika
en dan, eindelijk Nederland met niet minder
dan 358 deelnemers, waardoor onze groep
de grootste van den stoet geworden is.
Nederland trekt voorbij.
Jhr. mr. Van Doorn vertegenwoordigt het
N.O.C. in de Ned groep, Dick J. de Vries
en de leider der Hollandsche athleten Jan
C. de Vries loopen in den stoet, welks
vaandel door den bokser Sam Oly wordt
gedragen. Verder zien wij: Rapmund (Nad.
Boks Bond), Looman (Ned. Krachtsport
Bond), dr. Reys (Kon. Ned. Gymn. Verb.),
Tresling en Wagen er (Ned. Hockey Bond),
Wilson en Heyboer (Ned. Korfbal Bond),
Schutto (Ned. Roeibond), jhr. mr. dr. De
Beaufort en mr. Van Heukelom (Kon. Ned.
Amateur Scherm bond), Herberts (Ned. Voat-
bal Bond), Lucassen en Boele (Kon. Verg.
Ned. Watersportvereen.), en Borsten (Ned.
Zwembond), de officials, die onze deelnemers
en deelneemsters vergezellen.
Wie we al brj de Hollandsche groöp zien?
Onze roem op sportgebied marcheert
achter het vaandel: bjj de schermers zien we
majoor A. E. W. de Jong, Kunze en onze
vier dames; bö de athleten Broos, Paulen,
v. d. Berge, De Boer, Peeters en tallooze
anderen; de dames-athleten komen met onze
oud-wereldrecordhoudster Gisolf vooraan;dan
achter Wynschenk en Jacobs, de tientallen
gymnasten; bij de kleine groep boksers
Karei Miljon en Van Klaveren; onze beide
hcckey-elftallen achter captain De Waal;
de twee korfbalploegen, die de demonstatie
zullen geven, met aanvoerder Gerding voorop
een groot aantal vertegenwoordigers van
den Ned. Krachtsport Bond; de roeiers met
Günther in de eerste plaats; onze beide
voetbalelftallen geheel volledig met ai onze
nationale voetbalhelden, zooals v. d. Meulen,
Van Heel, Elfring, Weber en Van Kol; bjj
da kleine groep wielrenners herkennen we
Maas; de vrij talrijke vertegenwoordigers
der zwemsport laten onze dames Neer-
land's hoop voorop gaanZus Braun,
Marie Baron en Willy den Turk, terwijl we
verder onze vier vertegenwoordigers voor
den modernen vijfkamp, o.a. Pasma, zien.
Een uur lang!
En daarmee is bet défilé geëindigd: alle
deelnemers zgn binnen de stadionmuren en
ze groepeeren zich op het groote grasveld,
dat thans door 4 h 5000 vertegenwoordi
gen der internationale sportwereld vrjjwel
geheel gevuld wordt. Een uur lang heeft
het défilé geduurd. De vaandeldragers der
45 landen, die aan het défilé hebben deel
genomen, stellen zich op voor de eeretribune
en de duizenden sportmenschen maken in
lange rjjen daarachter front voor de eereloge,
waarin zich prins Hendrik en de buitenland-
sche vertegenwoordigers bevinden
Het défilé is geëindigd, men wacht thans
op het volgende deel van deze openings
ceremonie.
Terwijl gansch de arena gevuld is met
den bloem der jongelingschap van heel de
werela, verheft zich een figuur, die meer
dan alle andere magistraten getoond heeft
de zaak der Olympische Spelen een warm
hart toe te dragen: het is dr. J. Th. de
Visser, oiid-minister van Onderwas, Kun
sten en Wetenschappen, eere-lid van het
Ned. Olympisch 'Comité, dezelfde, die inden
tjjd in de Tweede Kamer zoo krachtig heeft
verdedigd het wetsontwerp tot regeerings-
steun aan de Olympische Spelen.
Dr. De Visser houdt voor den microfoon
de volgende in diepe stilte aangehoorde
wtjdingsrede, die door middel van luid
sprekers in heel het Stadion gevolgd "kan
worden:
Wijdingswoord yan
dr. J. Th. de Visser.
Aan het verzoek, dat mij, als eere-lid van
het Nederlandsch Olympisch Comité werd
gedaan, om de Olympische Spelen met een
enkel woord in te leiden, heb ik zonder aar
zeling gevolg gegeven.
Ik ben er toch als Nederlander eenigszins
trots op, dat, toen de poging om van Staats
wege belangrijken financieelen steun aan de
Olympische Spelen te verschaffen, mislukte,
Dr. De Visser.
een opvlamming van hef particulier initia
tief plaats vond, als zelden, zelfs in ons
milddadig volk, is aanschouwd. Het was een
genot te lezen van de groote sommen, die in
betrekkelijk korten tijd werden samenge
bracht en niet minder weldadig deed het
aan, dat de hoofdstad, altijd grootsch in het
geven, haar machtigen steun tot het wel
slagen verzekerde. Allen die alzoo, onder de
kranige leiding van het Olympisch Comité,
er toe medewerkten om ook ten dezen op
zichte de eer van ons land op te houden, zij
daarvoor de dank van duizenden en dui
zenden landgenooten en ook van zoo vele
buitenlanders gebracht. Zij deden een mooie
nationale en internationale daad tegelijk.
Nu aanvankelijk hebben al deze mede
arbeiders voldoening van hun werk. Ik be
doel hiermede niet zoozeer, dat ontelbaar
velen als door een magneetnaald naar het
Stadion worden getrokken, maar dat allerlei
standen en rangen en gezindten uit de
maatschappij zich hier telkens vereenigen
om van de sport te genieten. Het eerst noem
ik Zijne Koninklijke Hoogheid Prins Hen
drik en onmiddellijk na hem Ministers van
de meest verschillende godsdienstige en
staatkundige richting, die reeds bij den
strijd, die hier in de maand Juni gestreden
werd, hun persoonlijke belangstelling toon
den. En als wij eens nauwkeurig konden
nagaan, wie er alzoo in deze maanden het
Stadion hebben bezocht, zouden wij inder
daad tot de slotsom komen, dat de Olympi
sche Spelen werkelijk populair zijn gewor
den, en de ontwerpers en de uitvoerders
ruimschoots slof hebben om blijde te zijn,
dat zij hun stoere schouders onder dit
veelzins mooie werk hebben gezet. Want
een mooi werk waren eertijds de Olympische
Spelen en is de herhaling daarvan. Pinda
rus, die in zijn onsterfelijke Oden eens den
roem der overwinnaars in de Grieksche
worstelspelen en- wedstrijden zoo heerlijk
bezong, zegt van deze laatste, dat zij alle
andere overtreffen, gelijk het bronwater alle
andere schatten der aarde overtreft. En dien
lof verstaan wij, als wij on9 goed indenken,
waarom het hierbij eigenlijk ging. Werkelijk
niet om stoffelijken rijkdom of winst. De
prijs, die den triomfator werd uitgereikt, be
stond immer slechts uit 'n vergankelijken
bladeren-krans. Ook ging het niet om 't ver
krijgen van bijzondere eer-ambten. Hij, die
de zege had behaald, trad straks als gewoon
burger in het rijk der burgers terug. Neen,
het was alleen en uitsluitend te doen om het
grijpen naar een ideaal, hetwelk de Griek
sche Wereld als een hoogst menschelijk
ideaal vereerde, de volkomen harmonie tus
schen zijn geestelijke en lidhamelijke ont
wikkeling; het bezit van een schoon ge
vormd en gespierd lichaam als tempel van
een rijk gestoffeerden geest; de eenheid in
het individu, het zuivere kenmerk zijner
persoonlijkheid. Ter bereiking van dit doel
achtte men geen inspanning te groot. Met
stoere volharding werden daartoe de edelste
krachten in het werk gesteld. Alles wat ver
zwakking en verweekeling van het lichaam
ten gevolge kon hebben, werd behoedzaam
vermeden. Ter wille der goede zaak ont
beerde men gaarne wat aantrekkelijk was
voor het vleesöh. Zelfs de kleinste onder-
deelen van het lichaam werden angstvallig
verzorgd. Want men zou strijden voor
schoonheid, voor diezelfde schoonheid, die
den roem der Grieksche kunst heeft ver
eeuwigd. Dit was het verheven, het eenig
doel dier fiere strij<fers.
O neen, verre van die lieden lag de ge
dachte een tegenstander of liever een mede
strijder te prikkelen, te vernederen, af te
maken. Men zag geen personen; persoonlijke
afkeer was dien kampvechters vreemd
Daarvoor lag het ideaal te hoog. Op waar
dige wijze, naar vaste regels, in vriendschap
pelijke samenwerking me-t de mededingers,
in strikte gehoorzaamheid aan de leiders,
wenschte men den strijd te voeren. De mid
delen moesten even schoon zijn als het doel;
alle9 moest in harmonie met elkander zijn
Zoo is eens de Grieksche Olympiade opge
zet; daardoor is zij beroemd geworden, en
als de negentiende eeuw het gewaagd heef!
haar opnieuw een plaats, en nog wel een
internationale plaats, in de huidige samen
leving te geven, dan ontzeg ik haar het
recht den adel harer geboorte te verlooche
nen en herinner ik haar aan haren duren
plicht den naam hoog te houden, dien zij
draagt.
Met opzet teeken ik voor u het eigenlijk
ideaal der Olympiade, opdat gij in het licht
daarvan en daardoor bezield, straks den
strijd zult beginnen. Hoe sterker dit het ge
val is, des te meer moreele discipline zal de
enkeling over zichzelf oefenen en over het
geheel heerschen.
Al wordt de spanning dan zelfs zoo groot,
dat zij in opwinding dreigt over te gaan, de
maat, de zelfbeheersching, die de schoon
heid van de sport is genoemd, zal desnet-f
temin behouden blijven.
In het teeken van onkreukbare eerlijkheid
en goede trouw zal dan de kamp staan. De
fijnheid van 't spel zal alle grofheden ban
nen. Voor de autoriteit van de vaste regels
en van hen, die ze met strengheid toepas
sen, zal gaarne worden gebogen. En elke
strijder zal er van doordrongen zijn, dat den
overwinnaar slechts dan persoonlijke en
nationale eer ten deel valt, wanneer de zege
bevochten werd met een blank wapen m
een reine hand. Ook hier moet, gelijk op elk}
ander gebied, de schoonheid van het ideaal
eerst het binnenste zuiveren, zal er naar
buiten een schoone daad kunnen worden
volbracht. Vooral bij de Olympische Spelen
komt het op de mens sana in corpora
sano aan.
Toen kardinaal Mercier in 1920 te Ant
werpen de Spelen wijdde, sprak hij dit ware
woord: „Les exercices du Stade ne sont
pas un jeu vaniteux et sterile. lie sont une
ecole."
En als de rechtzinnige predikant Monod
in 1924 te Parijs hetzelfde doet, roept hij
den strijders zoo schoon toe: En realité,
l'energie animatrice des Jeux Oiympiques
etait un ideal de l'honneur et de la beauté,
une vision, une ambition, un rève patrioti-
que et social une idee. Juist: een idee, een
ideaal zelfs van uitbeelding in het lichaam
van wat de geest des menschen vermag. En
hoe reiner die geest is, des te zuiverder zal
ook die uitbeelding zijn.
Hier is het punt, waar de religie de sporf
raakt. Want hoe meer de geest de9 men
schen het hoogste zoekt, des te vuriger zal
hij wen9chen zijn lichaam in harmonie te
brengen met dit geestesleven. Vlamme dan
die diep religieuze passie in uwe zielen
hoog op, welke alleen de traditie der Olym
pische Spelen hooghouden en haar verhe-.
ven ideaal tot verwerkelijking brengen kan!
Melodieni intermezzo.
Nauwelijks is de onder diepe aandacht
aangehoorde indrukwekkende rede van oud-
Minisler De Visser beëindigd, of ruim twaalf
honderd zangers geven een glorieuso
demonstralie van massazang, onder leiding
van Fred. Roe9ke, directeur van het bekende
Apollo". Onder begeleiding van de Kon.
Militaire Kapel en de slafmuziek der Ko
ninklijke Marine, aangevoerd door 1ste luite
nant Boer, klinkt statig door het Sportpark;
„Wilt heden nu treden
Voor God den Heere",
Het oude Geuzenlied uit Valerius' Ge-
denck-clank.
Rede Schimmelpenninck «L Oye.
Vervolgens stellen de leden van het Inter
nationaal Olympisch Comilé en van het
Nederl. Olympisch Comilé (Comité 1928)
zich in een halven cirkel op véér de Ko
ninklijke eeretribune.
Mr. A. Baron Schimmelpenninck van der
Oye, president van het Nederl. Olympisch
Comité, en voorzitter van het organiseerend
Comité treedt dan naar voren en houdt voor
den microfoon de volgende rede:
„Steed9 meer wint de meening veld, dat
de geestelijke en lichamelijke ontwikkeling
van den mensch gelijken tred behooren te
houden, wil een harmonisch geheel verkre
gen worden
De pogingen, allerwege aangewend, om de
lichaams-vaardigheid tot het juiste peil op
te voeren, zijn daarvan een gevolg, alsook
het streven om in de beoefening der sport
orde en regelmaat te brengen.
Uiteraard komen uit de algemeene sport
beoefening enkelen naar voren, die spe
ciaal door de natuur begunstigd, of wel met
groole wilskracht bedeeld, met hoofd en
schouders boven hunne mede-menschen
uitsteken.
De wedstrijden, waarbij deze elkander
ontmoeten zijn ter verwezenlijking der
boven omschreven gedachte van de grootste
waarde als een aanschouwelijk bewijs van
wat een goede aanleg, juist aangewend,
maar vooral wat energie en zelftucht berei
ken kunnen. Onder deze wedstrijden nemen
de Olympische Spelen een eerste plaats in,
