HET MYSTERIE VAN BELVOIR-MANSIONS. 698te Jaargang LEIDSCH Spanje en de Volkenbond. €3 Buitenl. Weekoverzicht BRIEVEN UIT BERLIJN. FEUILLETON. door GRAAF DE ROMANONES, ex-minister-president van Spanje. Terwijl ik deze zinnen neerschrijf behoef ik mij niet in te spannen om enthousiast te zjjn over de principes, waarop de Volken- bond steunt, want herhaaldelijk had ik ge legenheid dat door mijn daden aan te toonen. Laat mij er u aan herinneren, dat het Spanje, tengevolge van een door rajj onder nomen officieele reis naar Parijs om in onmiddellijk contact te komen met de vre desonderhandelingen, mogelijk werd ge maakt in het Geneefsche instituut van den beginne af een plaats te bezetten; mijn land was de eenige neutrale macht, die tenge volge van een bijzondere bepaling van het Pact Cart. VI) tot den eersten Volkenbonds raad behoorde. Ook meen ik, dat bet geen nut zou hebben op den door Spanje en den Volkenbondsraad geleverden arbeid uitvoe rig in te gaan. Ik beperk mij tot een be scheidener doel. Voor alles zou ik mijn genoegdoening willen uiten over. den terugkeer van mijn land in den schoot van den Volkenbond, na dat het zich gedurende 2 jaar afzijdig hield. Ik wil geen oude koeien uit de sloot halen maar moet toch constateeren, dat, naar mijn inzicht, noch de Raad, noch de Ver gadering van den Volkenbond gedaan heb ben wat zij konden en moesten doen om het uittreden van Spanje te verhinderen. Het was niet zonder grond, dat mijn land aanspraak maakte op een permanenten zetei in den Raad; vooral wanneer men bedenkt, dat de toetreding van Duitsch- land tot den Volkenbond aan de welwillend heid van alle landen te danken was en tot bijzondere tevredenheid van Spanje plaats vond. Mijn land bezat toen, en heeft die ook heden nóg, rechten, op grond waarvan het aanspraak maakt op een permanenten zetel. Aan den éénen kant waren de diensten, welke het den Raad had verleend, even tal rijk als waardevol, terwijl aan den anderen kant en de geschiedenis, en de traditie van Spanje, het in bijzondere mate de rol van tlusschenpersoon toegewezen tusschen hen, die in den oorlog tegenstanders waren ge weest en nu aan de raadstafel hadden plaats genomen. Voornamelijk kon Spanje, om aan zijn eischen kracht bij te zetten, niet alleen steunen op zijn territoriale uitgebreid heid en de steeds belangrijker toename van zijn nationalen rijkdom en zijn bevolking, maar ook op het feit, dat het de oudere zuster van 20 landen is, die in Amerika zich ontwikkelen en vooruit gaan, daarbij alle gebruik makend van de taal van Cer vantes. Deze feiten gaven en geven nóg aan Spanje fundamenteels en zeer bijzondere rechten om met de overige groote mogend heden de eer en de verantwoordelijkheid ie deelen om permanent tot den Raad van den Volkenbond te behooren. Bij het ontbreken in den Volkenbond van de Vereenigde Staten, die het begrip van Pan-Amerika boven het door president Wilson verdedigde en aangehangen wereld inzicht stelden; bij afwezigheid ook. van het bolsjewieksche Sovjet-Rusland, dat zijn revolutionnaire en communistische ideeën stelt boven den wereldvrede, mocht men aan Spanje billijkerwijze het voorrecht niet weigeren in den Raad een permanenten zetel te bezetten, welke men bij verschil lende gelegenheden zeker zou hebben aan geboden, wat zoowel door het verleden van dat land alsook bij de tegenwoordige ver houdingen voor alle deelnemers van groot belang zo\i zijn geweest. Spanje heeft er in het bijzonder belang bij, zich bezig te houden met de actueele problemen van centraal Europa en de Levant, want het heeft autoriteit en diplomatieke voorberei ding, welke het in staat stellen oplossingen voor te stellen, die op zulke oogenblikken niet slechts het behoud van den vrede waarborgen, maar ook aan de besprekingen de noodige hartelijkheid verleenen om ze tot een goed einde te brengen. Noch Brazilië, noch Polen, die gelijktijdig met Spanje een permanenten zetel begeer den en wier eischen die de^ andere staten deden mislukken, konden Spanje deze eer betwisten of deze opdracht vervullen; Bra zilië als zuiver Amerikaansche staat kon zich niet inlaten met de gevaarlijke pro blemen, die den Volkenbond bezighouden, en die in hoofdzaak Europeesche vraag stukken betreffen; wat Polen aangaat zonder den nadruk te leggen op zijn kort bestaan als onafhankelijke staat dit was juist een der partijen in de problemen, die ik heb aangeduid. Bovendien kan men er op wijzen, dat de intrede van Duitschland in den Vol kenbond, dat inzichten vertegenwoordigt welke aan die der geallieerden (die allen permanente zetels bezetten) tegengesteld zijn, een gelegenheid bood om een ander land toegang te verleenen, dat door zijne neutraliteit, welke het 6teeds bewaard heeft en door het feit, dat de openbare meening tusschen beide partijen in slond, de rol op zich had kunnen nemen van een onontbeerlijken bemiddelaar. Geen ander land had Spanje deze aanspraak mogen betwisten en het is inderdaad te verwonderen, dat Duitschland dit niet inzag en Spanje's wensch niet ondersteunde. De Volkenbond heeft de houding van Spanje on voldoende begrepen, een zekere tijd moest verstrijken vóór men dat inzag. Nu men deze vergissing erkent en begrijpt dat, nu de tijd nadert, dat de afwezigheid van Spanje in den Volkenbond uit hoofde van de bepa lingen van het Pact als definitief moet wor den beschouwd, herstel noodig is, heeft het instituut van Genève de zaak van den vrede een voortreffelijken dienst en tegelijkertijd mijn vaderland een zoowel belangrijke als welverdiende eer bewezen. ^Onnoodig te wijzen op de houding van hen, die geroepen waren in naam van Spanje te handelen en die allen lof verdie nen; het door Spanje gedane verzoek om toewijzing van een permanenten zetel was rechtvaardig en voor den Volkenbond voor- deelig. Desalniettemin mag ik zeggen, zon der het verwijt te verdienen van mijzelf te zoeken, dat, zoodra men in den schoot van den Volkenbond of zelfs in het Pact, ja meer nog zelfs in de souvereiniteit der Stalen, verschillen maakt, het onvermijdelijk is een gradueel verschil der mogendheden te con stateeren naar het principe, dat de werke lijke gelijkheid daarin bestaat: ongelijke staten ook ongelijk te behandelen. Hiervoor zijn twee wegen: óf wij moeten de volko men gelijkstelling der Stalen aanvaarden, en in dat geval zou men komen tot de con clusie van volkomen gelijkwaardigheid van Engeland, Frankrijk en Albanië, óf wij moe ten de ongelijkheid van de belangen en toe standen der Staten inzien en dan een schaal vaststellen waarbij met de verschillende factoren rekening wordt gehouden. Deze classificatie zou Spanje moeten voorstellen en wel door de bijzondere plaats, die het inneemt, indien al niet de laatste in de rij der groote mogendheden, dan toch zeker de eerste der tweederangs Staten, En het is niet onmogelijk dat het Spanje door dit werk van gerechtigheid gelukt, een permanenten raadzetel te erlangen, waarnaar het, zij het al niet met recht, toch inderdaad streeft. Laat ons bovendien opmerken, dat de te rugkeer van Spanje naar Genève en Brazi- lië's vasthouden aan hel besluit om zich er buiten te houden, noodzakelijkerwijs het probleem van den grondslag van den Vol kenbond grondig moet beïnvloeden Zal hel van nu af een wereldinslituut of een Euro- peesch organisme zijn? Zonder twijfel was de grondidée van den Volkenbond: alge meenheid, met het doel om voor de geheele wereld een regeling le treffen. De tegenstand van het parlement van de Vereenigde Stalen en hun vermoedelijk definitief wegblijven •hebben den Volkenbond een meer begrensd karakter verleend, zonder daarom geheel Europeesch te worden. Japan behoort inder daad tot den Volkenbond en neemt een per manenten zetel in. Bovendien zullen spoedig verschillende Aziatische, Afrikaansche en Amerikaansche 'staten toetreden voorzoover zij er niet reeds toe behooren. Wat de laat ste betreft valt op te merken, dat zij, die onder den invloed van Washington staan, zich meer of minder van het werk van Genève verre houden, terwijl zij, die zich onafhankelijk willen houden, den Volken bond nader komen en in Europa, of althans buiten de Amerikaansche groep, hun ont wikkeling en de garantie hunner persoon lijkheid zoeken. De terugkeer van Spanje zou deze weifelpolitiek kunnen veranderen. Met den terugkeer van Spanje in den Vol kenbond moeten wij ons gelukwenschen, want de werkzaamheid van deze mogend heid zal, wel verre van anderen te schaden, het algemeen welzijn bevorderen, Hel is te hopen dat de Vergadering en de Raad van den Volkenbond dit begrijpen en de formule zoeken en vinden zullen, die Spanje zal toe staan in zijn midden een plaats in te ne men, die het verdient, en waarvan het ge bruik zou maken om de ontwikkeling van de rechtvaardigheid en den vrede te die nen, die toch het doel van den Volken bond zijn. RECLAME. H. P. H. KEEREWEEFt BEGRAFENISSEN t.i. eei AUTO-TRANSPORT Aalmarkt 16. CREMATIE 4762 Het parlementairisme doodt zich zelf Poincaré bereikt zijn doel Een echte Duitsche crisis Om Mandsjoerije. Reeds meermalen moesten wij er op wijzen, hoe de politiek zich zelf steeds meer en meer maakte tot een van de plagen der menschheid, alhoewel dit toch niet noo dig is. Politiek, mits goed gevoerd en ge leid, kan een opvoedkundige kracht voor een volk zelfs hebben Helaas leert de praetijk het tegenwoordig anders. Steeds meer komt het parlementairismo in verval en het is begrijpelijk, dat zoodoende groote categorieën of onverschillig er voor worden of vijandig er tegenover komen te staan. Schandalen in de diverse parlementen be hooren niet meer tot de uitzonderingen, zijn schering en inslag. Doch wat nu in het Zuid-Slavische parlement is voorgeval len, spant de kroon van alle parlementaire excessen, 't Was al wel eens gekomen tot vechtpartijen, gooien met inktkokers, drei ging met een revolver, we meenen ons zelfs te herinneren tot een schot in 't wilde weg, maar een moordpartij als zich in de Ser vische Skoepsjtina heeft afgespeeld, neen, dat is het toppunt van politieke razernij 't Was den laatsten tijd hopeloos mis in de Skoepsjtina. De oppositie der Boerenpartij (vooral uit Croatië gerecruteerd) zorgde voor allerlei onaangename verrassingen; dat het der regeeringspartij wel eens te bar werd en de gal overliep, 't is te be grijpen. E^n lid der regeeringspartij, Ras- jitsj, zorgde daarop echter voor de meest onaangename verrassing. Hij trok een re volver en vuurde regelrecht op den leider der oppositie, Stefan Raditsj. Andere oppo sitieleden poogden hun leider met hun lichaam te dekken en slaagden daarin ten deele. Stefan Raditsj is gewond en met hem nog drie anderen, doch twee personen werden gedood en daaronder een neef van den leider, zelf oud-minister, Paul Raditsj, die meermalen zijn oom tot grontere ge matigdheid heeft weten te bewegen! PAUL RADITSJ t 't Is het gewone verschijnsel, dat bij zoo'n razernij-aanva) juist iemand wordt getrof fen, dien het niet gold. De dader is natuurlijk gearresteerd en zal zijn straf niet ontloopen, maai- het groote kwaad is geschied. RASJITSJ. Het gebeurde heeft toch in Zuid-Slavië een geweldigen storm doen opgaan, waar van de gevolgen nret te overzien zijn. Ver moedelijk zal de regeering, hoewel aaji dc schanddaad onschuldig, het veld moeten ruimen, maar voor wie... Koning Alexander doet zijn uiterste best om de gemoederen tot bedaren te brengen, doch of hij daarin zal slagen, is nog te bezien. Ontketende hartstochten zijn moeilijk in een bepaalde bedding te leiden. Reeds zijn opnieuw slachtoffers gevallen bij demonstraties als gevolg van botsingen met de politie! Van het een komt het ander als logisch uitvloeisel van de wet van oorzaak en ge volg Is de rust. in Zuid-Slavië zelf verstoord, te vreezen is, dat de gevolgen ook van in ternationale beteekenis zullen zijn. Men weet, hoe de aankondiging van het voorstel der regeering om het verdrag van Nettuno te ratificeêren tot groot verzet aanleiding had gegeven, juist het krachtigst in Croatië. Zal thans van deze ratificatie iets terecht kunnen komen 1 Twijfel is zeer gerecht vaardigd. De toch reeds wankele verstand houding met Italië zal dan beneden het vriespunt dalen. In een der gevaarlijkste plekjes van ons werelddeel zal zoodoende brandstof te over worden opgestapeld. Eén ongelukje en de brand slaat er in... Ongelukkig trof ook, dat dit politieke moordbedriif plaats vond, terwijl de confe rentie der Kleine Entente pas bijeen was gekomen te Boekarest. In alle haast is toen de hoofdzaak afgedaanhet stelling-nemen tegen iedere wijziging van het vredesver drag van Trianon, waarop Hongarije zoo hoopt, gesteund door Italië en lord Rother- mere. Overigens zijn de besprekingen afge broken, daar Marinkowitsj, de Servische minister van buitenl. zaken en een der meest op den voorgrond staande leden van het Zuid-Slavisch kabinet, huiswaarts moest. Dat weigeren van iedere wijziging is trouwens de groote band die de Kleine En tente bindt. Anders zijn de tegenstellingen der belangen onderling nog al gegroeid. Doch deze band is stevig! Datzelfde kan ook gezegd van de natio nale eenheid in Frankrijk voor wat betreft de sfcabiliseering van den franc. Gelet op de groote belangen, die voor Frankrijk daaraan zijn verbonden, zou het ook vreemd zijn, wanneer het anders was. De stabili satie van den franc is aanstaande. Lang heeft Poincaré geaarzeld, doch nu is het oogenblik daar en wanneer morgen het Fransche parlement ongetwijfeld met groote meerderheid de regeeringsvoor- stellen zal hebben aangenomen, dan kan Poincaré zeggenhet is volbracht. Noemde men destijds Clemenceau ,,père de la vic- toire", Raymond Poincaré verdient naast hem een eerezuil voor hetgeen hij op finan cieel gebied voor zijn vaderland heeft ge wrocht. Er zullen er zijn die ontevreden zijn, die liever op hooger niveau den franc hadden hersteld gezien hoe precies het niveau zal zijn, is natuurlijk nog onbekend maar het gaat nu eenmaal niet aan het allemaal naar den zin te maken. De waarschijnlijkheid is echter groot, dat met de stabilisatie ook dc nationale een heid zal verdwenen zijn, hoezeer het ge- wenscht zou zijn, dat nog eenige jaren de herstellende een nakuu; zou kunnen doen.. Allerlei symptomen zijn er, die daar op wijzen en wel het allermeest, dat in plaats van het eigenlijke regeeringsblok zich bezig is te vormen een nieuwe meerderheid, die meer naar links is georiënteerd en daarom al het neo-kartel wordt genoemd. Rechte hcerscht groote ontevredenheid. De verkie zingen waren rechts gunstig en toch' schijnt verloren te gaan aan macht. Het is nog ondoenlijk eenige voorspelling te wagen voor de komende Fransche poli tiek en in zekeren zin geldt dat ook voor Duitschland. De pessimisten daar en elders ook wij hoorden daartoe hebben gelijk gekregen. Door de hooge eischen die de Duitsche Volkspartij meende te moeten stellen cn vasthouden, lijkt de groote coali tie mislukt en heeft Muller het over dezen boeg moeten opgeven. Blijkbaar zal hij het nu probeeren langs anderen weg: de coalitie van Weimar. Verbazen zou het ons echter niet, wan neer tenslotte de groote coalitie toch nog kwam. Anders is ook Strcsemann politiek overleden Overleden blijkt tenslotte toch de heer- scher van Mandsjoerije, de vroegere roo- verhoofdman Tsjang-tso-lin, die zich al hooger had opgewerkt. Zijn zoon heeft hcra opgevolgd. Zal deze kunnen blijven heer- schen of zal Mandsjoerije nu een soort Ja- pansch wingewest worden, gelijk eens Korea, tot de tijd rijp is voor annexatie 1 Of zal aansluiting bij bet Zuiden volgen 1 Liet laatste lijkt het minst waarschijnlijk. (Van onzen Correspondent). Berlijn, 16 Juni. We leven in een periode, die gelukkig naar toenadering der volkeren streeft. Dat is ten minste een positief gevolg van de verschrikkingen van den wereldoorlog ge weest. Men begrijpt, dat men met ondcrlin- gen haat geen stap verder komt, en ziet in, dat elk volk over voldoende goede en bewonderenswaardige eigenschappen be schikt om er oprechte onderlinge waardee ring op te grondvesten. Op deze plaats kan natuurlijk slechts de waardeering der Duitschers voor ons Ne- derlandsche volk zoo nu en dan eens even onder het vergrootglas genomen worden. Dat moge dan met een ernstige poging tot de meest strikte objectiviteit geschieden. Sinds jaar en dag mag de verhouding tusschen beide volkeren, die in zoovele opzichten crp elkander aangewezen zijn, normaal en niet ontbloot van hartelijk heid genoemd worden. Ons volk is nu eenmaal zeer gevoelig voor het leed van anderen. Ook wij zullen wel onze onaan gename eigenschappen hebben. Maar wij helpen graag, waar medemenschen in de verdrukking komen, en plegen daarbij niet te vragen, of deze pechvogels buitenlanders of eigen landgenoolen zijn. Zoo hebben wij in de voor het Duitsche volk zoo bittere en zware jaren na de revo lutie dan ook o.a. Duitschland geholpen. Niet Duitschland alleen, maaar stellig niet in de laatste plaats. Het in Amsterdam op gerichte „Comité tot steun van Intellectueel Centraal Europa" hielp jarenlang en helpt nog heden. Het Ncderlandsche Roode Kruis hielp. Tal van andere comité's en instel lingen. maar ook particulieren steunden. En in de eerste plaats die stakkerige onder voede kinderen. Koevele Nederlanders in de bres sprongen kan men misschien al aflei den uit het opvallend groote aantal eere kruizen van het Duitsche Roode Kruis, die aan onze landgenoolen werd uitgedeeld. Wij hebben voor dit alles natuurlijk nim mer dank verlangd, maar konden volkomen begrijpen, dat Duitschland wel de behoefte gevoelde, dank te uilen. Hot zij hier vast gelegd. dat onze buren met hun betuigingen yan oprechte dankbaarheid niet karig ge- Uit het Engelsch van BEN BOLT. 41) HOOFDSTUK XXIX. Nadenken, ouwe jongen, antwoordde Tracy. Shottelius is niet hier. dat is zeker, er is geen enkele wagen bij het huis, het geen er op wijst dat hij gevlogen is. Het beste is naar de stad terug te gaan en te probeeien met een paar van dat tuig in aanraking te komen Drie kennen wij er nu al Sainl Pierre, dien secretaris met den bril en dien donkeren vent, dien we gister avond hebben aangereden en die er wel zoo beroerd aan toe zal zijn dat ze hem van morgen naar een ziekenhuis gebracht moe ten hebben Als we nu maar een van die drie op het spoor kunnen komen. Die kerel dien we gekraakt hebben 'Woont in de stad vlak naast Shottelius. En Shottelius betaalt de huur natuur lijk! Maar je hoeft niet aan de voordeur netjes aan te bellen en hem te spreken te vragen, want dat geeft toch niets. Hij is niet thuis, of hij is op jacht of ze maken je iets anders wijs. Je krijgt hem niet te spreken, of je moet geweld gebruiken. Weet je wat We dan doen moesten? Het huis laten bewa ken. Het is zelfs mogelijk dat Miss Berring- lon daar is, ofschoon ik het niet heel waar schijnlijk vind. Maar als we met hem in aanraking kuniien komen, kan dat wel zijn Hut hebben. Zijn nul! Als ik hem tref, wurg ik hem als hij mij mii de waarheid niet zegt, bul derde Singleton terwijl zij instapten. Een poosje zat Tracy in gedachten zachtjes te fluiten daarop zei hij: Tony Berringlon wil je zeker niet opofferen? Wat bedoel je? Denk eens aan inspecteur La vers. Als we dien de heele geschiedenis vertelden, zou die alles in het werk stellen om Tony in handen te krijgen en als die eenmaal ge pakt was, zou Shottelius er geen belang meer l»ij hebben zijn zuster va9t te houden. En denk je dan dat Nenea me dan nog zou aankijken? Ik had ook niet gedacht dat je daarin zou toestemmen. Ik vond het echter noodig je te wijzen op een vlugge manier waarop het meisje uit dien val verlost zou kunnen worden. Dus moeten we Tony Berringlon even goed redden als zijn zuster, aangeno men dat dit mogelijk is en we moeten de manier en de middelen bespreken om Shot telius op hel spoor te komen. Die bespreking leidde echter tot niets. Het was gemakkelijk genoeg allerlei plannen te maken, maar die moesten ook worden uitge voerd, en toen zij, reeds lang weer in hun woning teruggekeerd, aan het einde van een lange discussie waren gekomen, was Dick wanhopig. We kunnen niets beginnen, zei hij. We zijn schaakmat gezet, of een gelukkig toeval moest helpen. Maak je geen illusies over een gelukkig toeval, het kan best een ongelukkig toeval zijn, waardoor we ze weer op het spoor komen. Of denk je misschien dat ze ons nu met rust zullen laten? Southwell was ten doode opgeschreven omdat hij le veel wist, en omdat we te veel wisten, zullen er legen ons ook drastische maatregelen genomen worden. Nu laat die schurk dan maar komen hoe eerder hoe liever, want voordat we we ten waar Shottelius uithangt, of tegen een van zijn trawanten aanloopen, kunnen we niets doen Dat is zoo, beaamde zijn vriend. Als hij werkelijk naar het buitenland ge gaan is kunnen we dal misschien nazien in de passagelijsten van de schepen en met één ding kun je je troosten. Dick, en dat is, dat zoo'n bekend persoon als Shottelius on mogelijk Miss Berringlon kan meenemen tegen haar wil. Zulk soort dingen kunnen op een schip dat uit een Engelsche haven uitvaart, niet gebeuren. Neen! Maar je vergeet wat. Hij heeft een eigen stoomjacht een drijvend paleis zooals de kranten het noemen. Tk heb er onlangs een afbeelding van gezien in een geïllustreerd blad. Allemachtig kerel! Dal kon juist wel eens een bof zijn. Hel is gemakkelijk uit te vinden waar dat jacht voor anker ligt, en, als bet pas vertrokken is, welke bestemming het heeft. Tegenwoordig kun je door Lioyds en de radio van elk schip de route te weten komen. Blijf jij hier, voor het geval dal zich hier wat bijzonders voor mocht doen. Ik ben nog al goed met zulke dingen op de hoogte. Ik ga op onderzoek uit en het zal me ver wonderen als ik in een uur niet terug ben met iets waarmee we wat kunnen begin nen. Hij zette zijn hoed op en onder het loo- pen zijn jas aanschietend rende hij naar be neden. Dick, die aan het raam stond, zag dat hij een voorbij gaande taxi aanriep en instaple. Een uur kroop voor bij. Het was voor Singleion een foltering, daar werkeloos te moeten zitten wachten, terwijl Nerica in handen was van die gevaarlijke schavuiten. Wat voert die vent toch in Godsnaam uit? mopperde hij in zichzelf, ontstemd om dat Tracy zoolang weg bleef. Ik zal nog tien minuten wachten, en dan Plotseling zag hij een telegrambesteller, peddelend op zijn groote fiets over de plan ken die door de slraatmakers over de opge broken straal waren gelegd. Hij voelde dat het telegram voor hem was. hij voelde het zóó sterk, dat hij de trappen afholde en den jongen in de vestibule opwachtte. Kapitein Singleton? vroeg de jongen onverschillig. Jal riep Dick en trok den jongen hel telegram ongeduldig uit de hand. Haastig scheurde hij de enveloppe open, haalde het dunne papiertje er uit en las vliegensvlug het bericht. „Versch spoor gevonden. Zal seinen, Aleck." Toen hij het telegram nauwkeurig bekeek zag hij dat hot vijf en twintig minuten gele den op Euslon Station was afgegeven en toen hij dat ontdekte gaf hij een kreet van verbazing. Wal moet hij d&ór in 's hemels naam doen Aleck was van plan geweest naar de kan toren van Lloyds te gaan in de buurt van de Beurs, en nu was hij dóar verzeild ge raakt! Dit bracht Singleton op een nieuw idee. In een paar stappen was hij bij hel schrijf bureau waarop zijn spoorgids lag Hij sloeg vlug de bladen om, lot hij vond wat hij zocht; een lijs! van treinen die van het be wuste eindstation vertrokken. Hel telegram I was om 1.13 afgegeven, cn twee minuien later was er een trein naar .het Noorden weggegaan. Stond dit in verband met elkaar? Het was zeer waarschijnlijk; en dat be- teekende dat Tracy óf iets bij Lloyds ver nomen had waardoor hij in allerijl had moeten vertrekken, óf dat hij een ander spoor had ontdekt dat hij noodzakelijk moest volgen Nadat hij de lijst nog eens nauwkeurig had nagegaan en er zeker van was dat cr nog niet een andere trein vertrokken was op bijna denzelfden tijd waarop het tele gram was afgegeven, volgde hij in den loop dien trein van 1 15. De eerste plaals waar de trein stopte was Rugby. Als zijn vripnd werkelijk met dien trein gegaan was. kon hij in de eersle twee uur geen bericht meer van hem verwachten. Stil te blijven zitten met de handen in de schoot en zich het hoofd te breken met al lerlei gedachten was hem onmogelijk. Hij moest iels doen, en hij besloot naar Euston Ie gaan en le trachten gewaar te worden of Tracy werkelijk met dien trein vertrokken was. Hij had meer succps dan hij had durven hopen. De beambte die de kaartjes contro leerde was juist in dienst gekomen en kon hem dus niets vertellen, maar aan het telegraaf-kantoor vernam hij dat het tele gram daar door een kruier was afgegeven, met welken waardigheidsbekleder hij al spoedig in gesprek was. Ja meneer! Ik heb he! telegram afge geven. Die meneer had vreeseïijire haast om den trein te halen. die van 1.15 naar Glas gow. Hij zei dat hpl een heel belangrijk tele gram was; hij gaf me tien shilling pn zei dat ik mocht behouden wat ik terug kreeg.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1928 | | pagina 9