FLIT
Doodt elke
mug"!
sproeit met
PARIJSCHE BRIEVEN.
De twee Mannen van den Dag
OVERZICHT KAASMARKTEN.
GENEESKUNDIGE BRIEVEN.
VRAGENRUBRIEK.
Twee mannen en hoe verschillende!
hebben in de afgcloopen weken de aan
dacht van heel Parijs op zich gevestigd ge-
zieti, de een tegen zijn zin, de ander lot zijn
£ïoot genoegen, de een Italiaan, de andere
Duitscher, de een diamant-handelaar, de
ander huurkoetsier, de een 'n moordenaar,
de ander een doodonschuldige sportieve
oude baas: Mestorino en Hartmann.
Mestorino en zijn proces hadden natuur
lijk de mééste aandacht een sensationeel
moord-proces, vooral wanneer hel een wel
gesteld burger betreft of iemand uit hooger
kringen, is een echt buitenkansje voor
Parijs, waar rijk en arm, jong en oud zich
hevig voor interesseert. De kranten vertel
len op hun eerste pagina eiken dag alle
bijzonderheden ervan, die zich in het Paleis
van Justitie hebben afgespeeld, en de meest
bevoorrechten wonen het proces zelf bij.
De rechtszittingen in Parijs zijn openbaar.
Men zou dus zoo denken, dat ieder die maar
wil ze kan bijwonen, mits hij vroeg genoeg
voor de deur staat, om een plaats te vinden
in de zaal. Geen kwestie van! Bijna alle toe
hoorders (of moet men ze-ggen- toeschou
wers?) komen er op introductie-kaarten bin
nen, die hun verstrekt zijn door rechters en
advocaten. Nooit zijn er kaarten genoeg voor
zoo'n proces. Héél Parijs wil er heen en
slechts de maatschappelijk allerhoogslen
gelukt het er toegang te' krijgen, het publiek
bestaat er da-n ook gewoonlijk uit ministers,
kamerleden, beroemde kunstenaars, man
nen van invloed, en uit dames héél veel
dames, in hoofdzaak dames uit de heele en
de halve wereld. Ze komen daar opgetuigd
als voor een première in ,dcn schouwburg,
behangen met diamanten en paarlen, en
zwaar geurend naar de nieuwste mode-
parfums.
Wanneer al die' geïntroduceerden binnen
zijn, dèn pas wordt het eigenlijke publiek
binnen gelaten, ten getale van een...,
dertig ongeveer. En terwijl de meeste intro
ducés een behoorlijke zitplaats vinden,
krijgen de dertig publieks-toeschouwers een
staanplaats achter een barrière, waar ook
nog een troep politie-agenten geposteerd
wordt, om die dertig in bedwang te houden,
als ze soms te rumoerig mochten willen
worden.
Uren te' voren slaan de liefhebbers dus al
voor de deur gedrongen, in de hoop mee
binnen te komen. Bij honderden en honder
den staan ze daar, en bij honderden en hon
derden druipen ze weer teleurgesteld af.
Sommigen zoeken door een Ü3t binnen te
dringen. Een vaak toegepaste truc is om
zich eenvoudig een.... advocaten-toga aan
te schaffen, een geleende of gehuurde, en j
daarmee brutaalweg naar binnen te stappen
tusschen de andere advocaten in.
Een tweede truc i9 om zich uit Ie geven
voor een familie-lid van een der hoofd- j
personen in het proces. ..Laat mij binnen
ik ben de zuster van Mestorino!" fluisterde i
een dame den portier toe1. En de portier liet I
«haar dadelijk door, niet wetende, dal Mes-
lorino heelemaal geen zuster heeft, en nooit
een heeft gehad.
Een andere dame meldde zich aan met
een groole kartonnen doos in haar hand.
„Wilt u mij even doorlaten?" vroeg ze den
portier, ..ik breng de toga van Mr. X." De
portier liet haar door. en haastig zoekt de
I dame zich een plaats onder het zaalpubliek.
De malste dingen hoort men op dat ge-
I bied. Zoo moet er bij dit proces ook een
dame zijn geweest (alweer een dame!) die
eenvoudig zich lot een jong advocaat
wendde, die ze aanbood: ,,Als u mij een
plaats verschaft in de zaal, krijgt u tien
irancs van mij!" ze had zeker wel eens
hooren pralen over de soms moeilijke finan-
tieelfci omstandigheden van jonge advocaten.
Eindelijk is iedereen, die binnen mag, bin
nen. De deuren worden gesloten. Een
oogenblik later wordt plechtig aangekondigd
La Cour!" de rechters en de jury-leden
komen de zaal in. Alle aanwezigen rijzen op
en blijven slaan tot rechters en jury-leden
zich gezet hebben.
De beschuldigde wordt binnengebracht
lusschen twee agenten in, neemt plaats in
de beklaagden-bank aan iederen kant van
'■era een agent, in de bank vóór hem zijn
advocaat.
Nu kan het schouwspel beginnen! Het
publiek opent ooren en oogen. De beklaagde
wordt verhoord, de getuigen worden één voor
één opgeroepen. Alle bijzonderheden van
den moord worden uitgerafeld. Het publiek
wniet van al de emoties, die het te verwer
ken krijgt.
Emoties om den moordenaar, die een col-
??a bij zich op zijn kantoor ontbood, dien
•lalf bewusteloos sloeg met een instrument,
tam toen een prop watten in de keel duwde,
zoodat hij slikken moest, hem van al zijn
teld en juweelen bestal, vervolgens het
l']k in een deken pakte, het eenige trappen
afsjouwde. het naar zijn auto droeg, die
'Uiten te wachten stond, ermee naar een
bosch reed, het daar overgoot met benzine
en het in brand slak. Wat een heerlijk-
Emoties om de ouders van den vermoorde
hngeman. die snikkend wraak eischen voor
bun zoon. de érgste wraak, de doodstraf.
Emoties om het schoonzusje van den
Moordenaar, dat hem hielp bij het inpakken
?n het lijk, de deken ging koopen, hel bloed
tegdweilde van den vloer, en dat op de
r"?htszitting zulk een gevoelig persoontje
'oorwendt Ie zijn. dat ze om de haverklap
'uw valt of een zenuw-crisi9 krijgt, en
3|tijd juist anneer haar een belangrijke
gesteld wordt. En dal er maar op los
•:T'. zichzelf onophoudelijk tegenspreekt.
Dan de emoties om de vier leden van het
'toneel van den moordenaar, die' allen het
l^Sin van den moord hebben gezien en geen
i uitgestoken hebben om dien te verhin
gen
De dames en heeren in de zaa! genieten,
["-"■.eten 1méér dan in een schouwburg,
fant hier is het drama echte, levende wer-
i'kheid Soms kunnen ze hun emoties niet
'nr inhouden, en schreeuwen bijvals-be'-
l'-ingen of protesten, zoodat de president
permalen moet dreigen de zaal te laten
phuimen.
En dat gaat zoo dagen achter elkaar, zoo
lang het proces duurt. Er worden wedden
schappen aangegaan, als op de paarden
rennen hier vóór of legen de doodstraf.
Eindelijk de dag der uitspraak. De rech
ters hebben de doodstraf geëischt, de advo
caat van den moordenaar heeft verzachtende
omstandigheden cepleit de eindbeslissing
is aan de jury. I)e jury-leden trekken zich
terug om te overje'ggen 50 minuten lang
beraadslagen ze, dan komen ze eindelijk
plechtig weer binnen, het lot van Mestorino
is beslist geen doodstraf, maar levens
lange dwangarbeid.
Dd moordenaar leeft op, de zaal is
teleurgesteld, de meesten hadden de dood
straf gewild. En nu zullen ze ook de sen
satie van de guillotineering moeten missen,
dat zeldzame Parijsche evenement op den
boulevard Arago bij de. Santó-gevangenis!.
Maar ze hebben nog nieuwe emoties te
goed, want het schoonzusje is gevangen ge
nomen als medeplichtige, en de vrouw van
den moordenaar heeft rich trachten te ver
giftigen. o
En terwijl de Parijzenaars al deze drama
tische gebeurtenissen meeleefden, direct door
het bijwonen van het proces, of tweede
handse h door de kranten-verslagen. werd
aan den anderen kant hun aandacht in be
slag genomen, door een allergcnoegelijkste
geheel verschillende Parijsche gebeurtenis
de triomftocht van den Duitschen huur
koetsier Gustav Hartmann, die met zijn
ouderwetsch rijtuigje en zijn paard Grasmus
van Berlijn naar Parijs was komen rijden.
Aan de porte de Pantin stond hel publiek
hem op te wachten, een dichte menigte,
honderden en honderdenWant niet uit
sluitend voor dramatische sensaties interes
seert zich de Parijzenaar de sportieve
prestatie van zoovn eenvoudigen kranigen
ouden baas interesseert hem even goed.
Aan weerszijden van den weg stonden ze
opgesteld, de kijkers, veel volks-publiek, een
heele troop studenten, en vooraan de zes
oudste huurkoetsiers van Parijs, met hun
fiacre9. Achter de toeschouwers een lange
rij taxi's, die door de laatkomers in beslag
werden genomen, om over de hoofden van
de anderen te kunnen heenkijken, en door
de pers-fotografen, de pers-leekenaars, en de
film-fotografen met hun toestellen.
Daar kwam hij aan, zijn rijtuigje ver
sierd met de Fransche en de Duilsche vlag.
Een donderend hoera! „Leve Hartmann!"
„Leve Gustav!" ..Leve de ijzeren Gustav!"
„Leve Grasmus!"....
De oude koetsier lachte vriendelijk en
voldaan, groette waardig naar links en
rechts met zijn witten hoogen hoed Werd
druk gecomplimenteerd, door zijn collega's,
studenten en journalisten in het Fransch.
antwoordde in het Duitsch, een Berlijnsch
journalist, die met hem meegekomen was
als passagier, fungeerde voor tolk.
Men vormde een stoet, Hartmann met de
zes Parijsche koetsiers voorop, dan de stu
denten, dan een lange, lange stoet publiek
er achter aan. en zoo ging het Parijs binnen,
hier en daar werd halt gehouden, want af
cn toe moest Hartmann nieuwe ovaties van
nieuwe menigten in ontvangst nemen, er
werden hem bloemen aangeboden, zelfs een
liter landwijn door een werkman den
wijn voor diens schaftuurtje bestemdl
Op de groote boulevards werd hij omringd
door een troep Engelsche officicTen. Op de
place de l Opéra stonden de studenten van
de Polytechnische school hem op te wach
ten.
Toen kwam de officieele ontvangst, in het
gebouw van een Parijsche courant. Daar
werd hij opgewacht door den secretaris van
de Duitsche ambassade, door bekende Parij
sche journalisten. Daar werd hem de eere
wijn aangeboden, daar werd gespeecht in
het Frnnsch en in het Duitsch. En daar
werd hij weldra opgeëischt door een groep
studenten, die hem kwamen afhalen voor
een feestmaal in het Quartier latin.
Ilij werd gekiekt met de studenten samen,
er werd gedronken, er werd geklonken, er
werd gelachen en druk gespeecht En Hart
mann vond het allemaal even plezierig.
De feestelnkhedrn volgdpn elkaar op Hij
maakte lunchen, diners, soupers, soirees en
zelfs een dansavond mee. bij de Duitsche
Ambassade', bij Duitsche Vereenigingen, bij
een reisbureau, bij een luchtvaartmaat
schappij.
En overal waar hij zich op straat ver
toonde werd hij herkend en toegejuicht Voor
zijn hölel stond men hem op te wachten', om
hem even te zien te krijgen.
Maar aan alle pret komt een eind. Gustav
is een paar dagen geleden weer naar Berlijn
vertrokken. Maar niet per trein. Neen, weer
met zijn naard en zijn rijtuigje.
En het Parijsche publiek betreurt het
hartelijk, dat het den kranigen ..ijzeren Gus
tav" weer missen moest, ze hadden hem
graag nog wat gehouden, om hem te kunnen
zien. over al zijn feeslelijkheden te kunnen
lezen. Maar hun aandacht wordt nu
alweer door andere belangrijke dingen in
beslag genomen, door de aanstaande stabili
seering van den franc, en door de....
opening van het hengelseizoen. Zoo is nu
eenmaal het leven!
M. DE ROVANNO.
Parijs. 15 Juni 1928.
RECLAME.
de gele bus
met xwarten band
£040
INTERNATIONAAL
VERDRAG-MOTORRIJTUIGENVERKEER.
Te Parijs werd den 24en April 1926 een
internationaal verdrag betreffende het ver
keer me't motorrijtuigen gesloten. Op de
conferentie, waaraan afgevaardigden van
één en veertig landen deelnamen, was Ne
derland vertegenwoordigd door de heeren
J. F. Schönfeld, B. W. van Weideren Ren-
gers en G. A. Pos. Ingevolge de bepaling
van artikel 58 der Grondwet behoeft dit
verdrag met de daarbij behoorende bijlagen
de goedkeuring der Staten-Generaal. Om
deze te verkrijgen is nu een wetsontwerp
bij de Tweede Kamer ingediend. In dit ar
tikel maken we dit verdrag tot het onder
werp onzer bespreking.
Dit verdrag heeft zijn ontslaan te danken
aan het feit, dat de vorm van het inter
nationaal rijbewijs, zooals dat vastgesteld
was in het internationaal automobiel-ver
drag van 1909, aanleiding gaf tot allerlei
moeilijkheden. Dit rijbewijs toch legde een
onlosmakelijk verband tusschen een be
paalden bestuurder en een bepaald motor
rijtuig. Bij de toeneming van het verkeer,
bepaaldelijk met vrachtauto's en in de
grensstreken met uitgebreide industrie, deed
zich hoe langer zoo sterker de behoefte ge
voelen aan de vrijheid om een motorrijtuig
afwisselend door verschillende personen te
doen besturen, terwijl ook de bestuurders
van motorrijtuigen meer naar vrijheid in
dezen verlangden. In 1911 te Genève, in
1912 in Amsterdam en in 1913 te Weenen
werd op het Congres der „Ligue internatio
nale des Associations touristes" deze kwestie
besproken. Ware de oorlog niet gekomen,
dan zou deze aangelegenheid reed9 eerder
geregeld zijn. In 1921 werd op de Inter
nationale Conferentie van het Wegverkeer
deze aangelegenheid weder ter sprake ge
bracht. Nadat de Verkeers-Commissie van
den Volkenbond er zich ook mede ingelaten
had, werd vanwege de laatste commissie
en ook door den Centralen Raad van het
Toerisme, een vereeniging te Parijs, die
bestaat uit vertegenwoordigers zoowel van
regeeringen als van toeristenbonden en
aulomobielclubs, de regeling van het ge-
heele internationale verkeer met motorrij
tuigen opnieuw ter hand genomen. Het re
sultaat daarvan werd de grondslag van dit
verdrag.
Het verdrag is van toepassing op het
verkeer met motorrijtuigen op den weg in
het algemeen, wat ook het voorwerp en
welke ook de aard van het vervoer mag
wezen, met dien verstande echter, dat de
bijzondere nationale voorschriften betreffen
de de openbare diensten van algemeen ver
voer van personen en goederen onverkort
zullen gelden. Volgens dit verdrag worden
voor motorrijtuigen gehouden alle voertui
gen, voorzien van een inrichting voor me
chanische voortdrijving, die op den open
baren weg verkeeren zonder dat zij aan
een spoorbaan gebonden zijn en die dienen
tot het vervoer van personen of goederen.
Om lot het internationaal verkeer op den
openbaren weg te kunnen worden toegelaten
moet een motorrijtuig in allen gevalle vol
doen aan de volgende minimale eischen:
het moet bezitten een krachtig sluurtoestol,
waarmede wendingen gemakkelijk en
nauwkeurig gemaakt kunnen worden; twee
onafhankelijk van elkaar werkende rem-
inrichtingen of een reminrichting, die in
werking kan worden gesteld door twee on
afhankelijk van elkaar zijnde geleidingen,
van welke laatste reminrichting één der
deelen moet kunnen werken als het andere
deel niet zou kunnen werken; verder moet,
wanneer het eigen gewicht van het rijtuig
meer bedraagt dan 350 KG, het rijtuig van
dc zitplaats van den bestuurder af door
middel van den motor achteruit kunnen
rijden Is het rijtuig met de maximale be
lasting zwaarder dan 3500 K.G., dan moet
het bezitten een afzonderlijke inrichting om
onder alle omstandigheden terugloopen te
verhinderen en een spiegel, zoo geplaatst,
dat men daardoor achteruit kan zien. De
inrichtingen tot bediening van het motor
rijtuig moeten zoo zijn geplaatst, dat de
bestuurder ze veilig kan doen werken, zon
der de aandacht op den weg te staken. Het
rijtuig moet voorzien zijn van een inrich
ting, waardoor de afgewerkte gassen geluid
loos worden afgewend; de wielen zoowel
van de motorrijtuigen als van de aanhang
wagens moeten voorzien zijn van rubber
banden of van een andere uit eon oogpunt
van elasticiteit daarmede gelijk staande
bandsoort, terwijl hel uileinde van het be
weegbare gedeelte van de vooras niet buiten
dc omlijning van het voertuig mag uitste
ken. Het inschrijving9teeken (nationale
nummerplaat) moet, volgens het nieuwe
verdrag zoowel aan de vóór- als aan de
achterzijde worden aangebracht. Nieuw is
ook de bepaling, dat het inschrijvings- of
ondersctoidingsteeken ook moet worden
aangebracht aan de achterzijde van den
aanhangwagen en dat het voorschrift be
treffende de verlichting van deze leekens
ook van toepassing is op die der aanhang
wagens. Het nieuwe verdrag vordert verder
dat het fabrieksnuinmer van den motor cn
van het onderstel daarop moet worden aan
gebracht. benevens de aanduiding van den
bouwer van het onderstel. De vigeerende
bepalingen omtrent de signalen zijn in zoo
verre gewijzigd, dat een motor-rijtuig voor
zien moet wezen van een toestel tot het
geven van helder klinkende geluidseinen
van voldoende sterkte. Evenals in het be
slaande verdrag wordt voorgeschreven, dat
de weg door de lichten van het motorrijtuig
over een voldoenden afstand moet worden
verlicht, voorgeschreven is bij een vaart
van 30 K.M per uur minstens 100 M. De
verblindende verliehtingstoestellen moeten
zoo zijn aangebracht, dat het verblindend
karakter kan worden weggenomen bij het
tegenkomen van andere gebruikers van den
weg of wanneer dat nuttig zou wezen, ech
ter moet dan een goede verlichting over
minstens 25 M blijven
Motorrijtuigen met aanhangwagens zijn,
wat de vóórverlichting betreft, aan dezelfde
De aanvoeren en hoogste noteeringen waren:
Wagens Goudsche Leidsche
gestempelde
lichte lichte zware
(1) (2) (1) (2) (1) (2) (1) (2) (1) (2)
18 Juni Oudewater 169 121 160 f 48 f 46 f 39 f 53* f 53 f 46 f f f f f f
19 Juni Bodegraven 579 508 584 f515 f52 f 43 f 55 f 56 f 46 f 57 f 58 f 40 f f f
20 Juni Woerden 678 624 638 f 53 f .64 f 43 f 55 f 55 f 46 f 57 f 58 f 47 f f f
21 Juni Gouda 470 425 426 f50 f52 f42 f65 f57 f 16 f58 1 148" f— f f
21 Juni Alph. a.d. R. 88 86 72 f— f— f— f55 f55 f456f f57 f— f— f— f
22 Juni Leiden 167 134 177 f53 f59 f46 f— t f— f— f—- f— f56 f55 f45
(1) Zijn de opgaven der vorige week. Woerden: extra zware f65.
(2) Zijn de opgaven van 2024 Juni 1927. Gouda: extra zware f59.
regelen onderworpen als alleen-rijdende;
het roode achterlicht moet op den aanhang
wagen worden overgebracht, terwijl de be
perkingen zoowel van den motor- als van
don aanhangwagen moeten voldoen aan de
algemeene voorschriften der landen, waar
zij aan het verkeer deelnemen.
De materie, welke in dit verdrag geregeld
wordt, is belangrijk genoeg om in een vol
gend artikel na te gaan wat verder bepaald
is omtrent de rijbewijzen, ondcrscheidings-
leekens, kenbaar maken van gevaren
Slechthoorenden. I.
Onze vijf zintuigen zorgen voor de ver
binding van onze persoonlijkheid met de
buitenwereld. Wij kennen van de buiten
wereld alleen wat door middel van die
zintuigen lot ons komt, door ons wordt
waargenomen. Al wat voor ons bestaat,
onze wereld derhalve, is niet anders dan
de som van al onze waarnemingen, \eelal
werken meer waarnemingen samen en ver
schaffen ons zoodoende een meerzijdig
beeld van de werkelijkheid Alleen die
eigenschappen der dingen woeden door ons
waargenomen, welke kunnen worden ge
zien, gehoord, gevoeld, geproefd of geroken.
De mate. tot welke die waarnemingen plaats
hebben, is begrensd. Wij zien alleen licht
van zoo- lot zooveel trillingen. Zeker is er
ook licht van meer ot minder trillingen,
doch dat licht bestaat niet voor ons, al
thans wij kunnen' 't niet diredt waarnemen.
Wel kunnen we ons er langs een omweg
(bijv. photografie, warmte) van overtuigen,
dat het voor ons niet waarneembare licht
toch werkelijk beslaat. Hetzelfde is hel ge
val mei het geluid. Het sjirpen van den
krekel is ongeveer de hoogste toon, welke
wij waarnemen. Dat er geluiden zijn, welke
de normale mensch niet hoort, wordt dage
lijks bewezen door onze huisdieren, hond
en kat. die dikwijls iets hooren, wat den
mensch geheel ontgaat. Behalve de toon
hoogte (het aantal trillingen) is voor de
waarneembaarheid van het geluid ook de
intensiteit van belang. Dit verbaast ons
niet als wij bedenken, hoe het geluid bij
ons tol waarneming komt.
Het gehoororgaan zit veilig en niep
weggeborgen in het slaapbeen en vel voor
namelijk in dat gedeelte, hetwelk wij a.s
rotsbeen kennen. De toegang daarheen is
in de eerste plaats de uitwendige gehoor
gang Deze begint in de oorschelp en gaat
met een zwakke bocht naar binnen om te
eindigen in een sterk gespannen vlies, het
trommelvlies. De gehoorgang is dus een
blinde gang, do wanden beslaan hoofd
zakelijk uil weeke deelen, alleen het diep
ste gedeelte heeft nog beenige wanden.
Aan dc andere zijde van 't trommelvlies
komen wij in een holte, het midden-oor,
welke door de buis van Eustacliius in ver
binding staat met de neuskeelhoHc. Die buis
wordt gewoonlijk bij slikken en gapen ge
opend en zoodoende heeft de lucht in het
middenoor dezeltde spanning als de buiten
lucht. Wordt de buis door verkoudheid of
eenige andere reden verstopt, den kon er
wel eens verschil in spanning komen en
dan zal dus het trommelvlies dienovereen
komstig haar binnen of naar builen gedrukt
worden. Die onaangename druk op het
trommelvlies herinnert zich wel ieder, die
eens verkouden geweest is.
Overigens bevat.het middenoor, ook wei
trommelholle genoemd, niet alleen lucht.
Wij vinden er de drie gehoorbeenljes, ha
mer, aambeeld en stijgbeugel, welke met
elkaar hot hefboomtoestel vormen, en wel
zoo. dal de steel van den hamer vast zit
op 'het trommelvlies en het platje stuk van
den stijgbeugel precies een ovale opening
afsluit, welke naar het binnenoor voert.
Dat binnenoor ie een samenvoeging van
allerlei holten, waarvan de hal (cirkelvor
mige kanalen cn het slakkenhuis hel best
bekend zijn. Al die buizen zijn met vocht
gevuld De geluidstriltingen. die het trom
melvlies bereiken, worden nu door de ge
hoorbeenljes overgebracht en brengen het
vocht in het binnen oor eveneens in trilling
Het orgaan van Corli in het slakkenhuis
weet die trillingen le ontleden cn lot ons
bewustzijn te brengen.
Wanneer die overdracht van het geluid
minder goed plaats vindt dan gewoonlijk,
dan hoort de betrokken persoon slecht en
als 't mechanisme hem geheel in den slec-k
laat, dan is hij op dat oor doof. Laat ons
in het kort nagaan, hoe het gehoor te kort
kan schieten. In de eerste plaats komt
aangeboren dooTheid voor. Daar is meestal
niets aan te doen en deze ongelukkige kin
deren worden dan doofstom. Want de stem
ontwikkell zich niet, indien geen klank
gehoord wordt, welke het kind zal leeren
na te bootsen.
In de tweede plaats kan net gehoor-
orgaan in de eerste levens-weken of
maanden ziek of beschadigd worden Bij
den zuigeling is het dan dikwijls moeilijk
een afwijking te constateeren Wanneer
door een heftig geluid, een ontploffing, een
schot, het gehoororgaan wordt beleediga,
bemerkt men daarvan aan Het uiterlijk van
het kind niets.
Verder kunnen allerlei ziekten aandoe
ning van het oor ten gevolge hebben.
Maar dit gebeurt dan meestal op iets
ouderen leeftijd. Vooral bij besmettelijke
ziekten kan zich als complicatie een etterige
middenoorontsteking verloonen w^arbu m
den regel doorbraak door het iromraeMme
p|aats heet» met als «evol betad.
dL7£tVhoorn blijvend verminderd. Ten
dcelc moeten wij dit verklaren door een
verlies van elasticiteit van de deelen, welke
de gcluidstrillingen moeten overbrengen
ecu proces dat op den ouden dag.zich als
normaal verschijnsel vertoont. De dan bbna
altijd optredende h3rdho?.ren^el(|km °se)
veroorzaakt door de verstijving (Sklerose)
van do weeke deelen.
Uit het bovenstaande valt reeds af
leiden dal verminderde gclioorscherpte in
allo graden voorkomt, van af fen, «®nDg,e'
haast niet merkbare onzuiverheid bij de
waarneming tol volslagen doofheid toe.
De er door veroorzaakte binder "or£t ge
paald door het beroep en door het tempe-
rament van don slechthoorende In som-
moge beroepen zal de afwijking heel las g
i„ andere daarentegen vrijwel onverschillig
zijn. Bekend is. dat ketclmakers in den
regel doof worden. Zij kunnen evenwel hun
werk evengoed blijven verrichten En wie
als vreemde in een ketelmakerij komt. u t
onwillekeurig de verzuchting, dat, zoo hij
genoodzaakt werd lner te werken, graag
met eenige doofheid zou worden Se8,aG®">
ten einde niet zoo erg door het lawaai ge
hinderd te worden. Voor een musicus za
daarentegeu achteruitgang van gehoor al
best gauw een ramp heteekenen.
Ook het temperament is van beteekenis.
Er is dikwijls hevig ovor gestreden wat-
ernstiger gemis zou zijn: het gezicht of het
gehoor Het oordeel berust dikwijls op
subjectieve overwegingen, vooral wanneer
men ook het oordeel vraagt van hen. die
zeil doof of blind zijn. Hoe het ook zij,
opvallend is zeker, dat de blinde over het
algemeen zijn lot gemakkelijker draagt dan
de doove. De blinde is meestal opgewekt en
tevreden De doove daarentegen dikwijls
wantrouwend, somber en teruggetrokken
Op dezen grond zou men aan blindheid
zekeren voorrang moeten toekennen. Hier
bij mag echter wel gewezen worden op het
merkwaardig feit, dat bij do enkele onge-
lukkigen, die blind en dool tegelijk geboren
o! liet in hun prille jeugd geworden zijn,
juist een bijzondere levensblijheid en te-
vredenheid is geconstateerd, zoodat men
zelts wel is gaan zoeken ol deze uitzonde
ringen ook een ander nieuw orgaan zouden
lubben in plaats van de beide, welke zi]
missen.
Abonné M., te L. Eigenlijk moet het
huis bewoond worden en van meube.en zijn
voorzien. De eigenaar kan in uw geval
moeilijk bezwaren maken, vooral niet 3is u
den huurprjjs geheel voldoet.
T D te K a. Z. De aanslag in de Pers.
Bel is goed. Het verschil in aanslag inet het
vorige jaar komt door dc wetsverandering.
L. v. d. W. te A. Uw aanslag Pers,
Bel. is goed.
W P te Lisse. Indien uw woning n
geschat'op f.250 per jaar, bedraagt de be
lasting huurwaarde in hoofdsom 1.13.
J J B U O. De huurwaarde van uw
perceel bedraagt 1. 320. De_ waarde van het
meubilair is geschat op f. 700.
Abonné te L. De ruïne, welke u be-
doelt, is die van een kasteel in het mid
den der 13de eeuw door een onbekend edel
man gebouwd. Het kreeg den naam ..Huis
te lloorne" en was waarschijnlijk hel stam
huis van het adellijk geslacht lloorne;
misschien ook wel dat der familie Ouls-t
hoorn (Oud-Hoornc?).
In 1326 heeft Dirk van Poelgeest, heer
van Homade (Hoogmade) er zijn intrek ge
nomen. Deze droeg zijn huis Poelgeest aan
Graaf Willem HI op. van wicn Ilij het
weder in erfleen terug ontving.
In 1 H5 werd dc burcht, toen Groot-Poel
geest genaamd, door brand verwoest; vijf-
tien jaar later werd het kasteel tijdens de
Hoekschc en Kabeljauwsche twisten door
Jan zonder Genade andermaal totaal ver
woest en in 1488 werd het trotsche slot
nogmaals met den grond gelijk gemaakt
In 1606 werd het kasteel voor de laatste
maal gerestaureerd cn kreeg toen meer den
stijl van een solied huis, hall kasteel halt
buitenplaats.
De laatste bewoonster was Alida van
Schellingwouw. die in 1717 overleed.
Sedert dien bleel het stol vertalenhet
werd stuksgewijze gesloopt, diende nog
etnigen lijd als gevangenis voor de ge
meente, doch geraakte meer en meer in
verval
H. H. V. te L. Leiden. Leiderdorp,
Hoogmade, Otwegen, Woubrugge, zijweg
naar Ter Aar. Nieuwveen. Vrouwenakker,
Uithoorn, Mijdrecht. Wilms. Nieuwer Ter
Aa. Nieuworsluis. Loenon. Oud-Loosdrecht,
'sóraveland. Bussum; Totaal 63 8 K M.
Tollen passeert u te Leiderdorp, Wilms
en Oud-Loosdrecht (3 x 2'/' cl.)
W. P. te L. Dat bolle in de veeren en
de iustcloosheid is een algemeen ziekte
verschijnsel. De aard der ziekte kan wor
den vastgesteld, wanneer u een ziek exem
plaar opzendt naar de Rijkseemminrichting
te Rotterdam, met verzoek om onderzoek
en advies, hetwelk u gratis wordt ver
strekt.
3-3
