Humor uit het Buitenland, MODEPRAATJES VAN EEN PARISIENNE. RADIO-PROGRAMMA. Meneer i „We moeten de garage-Ingang wtjder laten maken." Chaoffeor„Maar meneer, die la toch wfld genoeg; er kan wel een rraehuoto door." Meneer«Jawel, maar mevrouw heeft gisteren haar rfl- bewjja gekregen." (Patting Show). v,Laten we naar het circus gaan. Ze zeggen dat een vafl de apen zoo .verstandig la, dat hij het werk van drie man doet." „Dan kan het beest toch moeilik verstandig zijn." (Buen Humor), Eerste dienstbode, tot die van de buren, over meneer pratend „Verstrooid, goeie help, het is al erg genoeg als hjj mtf kust inplaats van mevrouw, maar gisteren toen hij wegging, sloeg hij mij en kuste de deur." (Humorist). Officier„Waarom ter wereld heb je je mannen zoo pgesteld 7" Sergeant„*t Spijt me, lult H Zal de macht der ge woonte sijn." Offioler „Hoe zoo 7" Sergeant„Ik ben fruithandelaar geweest luit" (Dublin OpinionX Vacantiegast een overvol pension verlatend „Ik geef toe, dat ik er geen bezwaar tegen had om in de ontbijt* kamer te slapen, maar U gaat toch wel een beetje te ver, alB U me nog extra rekent yoor ontbijt in m'n slaap, kamer." (Lontion Opinioni Meneer, ln de courant lezendUk zie hier dat de Japan ners oog altijd de gewoonte hebben om hnn schoenen alt! te trekken voor ze een bals binnen gaan." Mevrouw, een beetje koeJ„Die gewoonte bestaat hier ln hals ook na middernacht" Humorist lichtingen bij en vernam meer dan duide lijk, hoe ministers en ambassadeurs hun lesje opzegden en wat er alzoo in den om trek voorviel. Men merkte ook, dat het pu bliek eigenlijk heel weinig geestdriftig was en dat blijkbaar velen, die toch nog wat belangstelling hadden, er blijkbaar net zoo over gedacht, hadden als ik 1 Zij zaten thuis aan hun toestel, verloren geen kostbaren tijd, en hoorden alles veel beter dan de menaehen, die naar Tempelhof getrokken waren. Die radioverbindingen met belangrijke gebeurtenissen zijn zonder eenigen twijfel d e toekomst. En als we dan straks nog boven ons toestel in een rasterwerk zullen „ver-zien", dan zal het in het geheel niet meer noodig zijn, het werk te onderbreken. De techniek doet in deze tijden wonderen. Dat hebben ook de 500 gasten kunnen vaststellen, die dezer dagen aanzaten aan een keurig banket dat door de wereldbe roemde firma „Telefunken" ter gelegenheid van haar 25-jarig jubelfeest gegeven werd. Het is lastig, om bij zulke eetgelegen- heden op massale schaal iets nieuws te bieden. Men heeft ook hier een soort sy steem gevonden, legt naast het couvert v^c de deelnemers drukwerken neer, waarin van de schoonheid van een stad of de voor treffelijkheid van een firma verteld wordt; men vindt naast zijn bord lederen of bord papieren étui's met sigaren en sigaretten voor na de koffie; men verdeelt scherts- artikelen, of als men uitsluitend onder hee- ren is, wordt zeer hoffelijk een pakketje voor de thuis gebleven echtgenoote samen, gesteld. Alles heel aardig, maar ten slotte toch meer of minder cliché. Men weet wat er komt en voelt zich ten slotte zelfs eènigs- zins teleurgesteld, en nog meer moeder de vrouw, die op haar verrassing zit te wachten als de gebruikelijke geschenken een enkelen keer uitblijven. Telefunken is een technische firma. Wie kent ze niet 1 Concurrente van Philips tot op zekere hoogte. Maar gezonde concurren tie is geen nadeel. Telefunken heeft, ouder dan Philips, een wereldnaam op het gebied van de draadlooze telegrafie en telefonie, en het spreekt wel van zelf, dat zij zich de laatste jaren ook met hot- troetelkind van de radio-overbrenging, de „korte golf", heeft bezig gehouden. Nu ben ik juist op dit gebied een beetje boos op do Duit- schers. Zij houden er van, als ze iets ver dienstelijks gedaan hebben (en dat komt, eerlijk gezegd, wel een paar malen per maand voor!) dat ook overal rond te bazui nen. Ik vind dat, al kan het overdrij ven, een beter systeem c.an onze Neder- landscbe hyper-bescheidenheid, waaraan ge lukkig o.a. de vereeniging „Nederland in. den Vreemde" een einde gemaakt heeft. Minder sympathiek is mij echter een re clame voor zichzelf, die niet op volkomen juiste gronden berust. Zoo heeft het mij indertijd een beetje geërgerd, dat mijn Duitsche vrienden, toen dr. Eckener zijn werkelijk schitterende reis van Friedrichshafen naar New-York met de „Z.R. III" maakte, in alle Duitsche bladen verkondigden, dat hier nu voor het eerst een luchtschip den oceaan overgestoken was; ofschoon men toch heel goed wist, dat Engelsche luchtschepen al eerder die reis, en zelfs heen en terug, volbracht hebben. Niet aardig van de Duitschers was ook alweer, dat op de „Pressa", de bekende groote tentoonstelling, die op het. oogenblik in Keulen bewonderd kan worden, uitslui tend over Gutenberg, den Duitsoher, als Uitvinder van de boekdrukkunst gesproken werd, terwijl toch Laurens Jansz. Coster op den stand van Enschede (ook alweer veel te bescheiden en zelfs zonder dat een naam vermeld werd) te zien was, en niemand van de niet-Nederlandsche bezoekers gewe ten zal hebben of in de toekomst weten zal, dat het hier om een concurrentie, en nog wel een zeer eerlijke concurrentie gaat; althans volstrekt niet vaststaat, wie van beide mannen de eer nu werkelijk toekomt. In. geen enkel Duilsch blad heb ik Coster vermeld gezien en ik neem toch niet aan dat geen der Duitsche journalisten bij een rondwandeling door onze afdeeling ver zuimd heeft te vragen, wiens standbeeld daar een zoo opvallende eereplaats in neemt. Zoo heeft men in Duitschland vrijwel unaniem gezwegen ov.er de kranige presta*. tie van Philips op het gebied van de korte golf, en toen maanden later Telefunken een verbinding met Zuid-Amerika tot stónd bracht, die precies even ver reikt als dio van Eindhoven naar Batavia, welke door Philips ook in heen-en-weer gesprekken reeds lang overbrugd was, kregen we in de Duitsche bladen weer te lezen, dat Duitsch land ook hier weer pionierswerk gedaan had 1 Nu, praten we er verder maar niet meer over. Maar bekennen wij onzerzijds liever eerlijk, dat Telefunken op zijn feestavond den 500 gasten een verrassing bereid heeft,- die wél nieuw was, en die dan ook een grooten indruk heeft nagelaten. Onmiddel lijk na de soep werd men namelijk ver zocht, een tafeltelefoon aan het oor te nemen, en direct daarop konden allen een gesprek tusschen de feestzaal en Buenos Ayres mee aanhooren, en zii die dit zeld zame feit meegemaakt hebben, wisten mij te vertellen, dat zij woord voor woord heb ben kunnen volgen, wat daar in het verre Argentinië op vragen van een der direc teuren van Telefunken, dien men op het podium der zaal volgen kon, geantwoord werd. Mij dunkt, dat is een prestatie, die we in Nederland nu eens moesten navolgen. Een feestdiner van „Nederland in den Vreemde", van het Koloniaal Instituut of een soortgelijke instelling, en dan voor de gasten een telefoongesprek met Java als extra-verrassing! Al is het dan ook geen verrassing meer als in Berlijn, waar inder daad vrijwel niemand iets vermoedde van dit alleraardigste plan van den jubilaris! Maar al doet men niet hetzelfde, men kan hier van de Duitschers leereü, hoe men zijn. gasten onthaalt door hun niet meer al leen sigaren en bonbons voor de vrouw aan te bieden, maar door de verbinding van het feestmaal met een of ander snufje dat op de werkzaamheden van den gastgever bijzondere betrekking heeft. Volgt Philips 1 En is Telefunken niet nog te overtreffen 1 ROLAND. RECLAME. MIJNHARDT's Hoofdpijn-Tabletten 60a Laxeer-Tabletten 60 ei Zenuw-Tabletten 75ct Staal-Tabletten 90 et Maag-Tabletten 75 ei B\j Apothekers en Drogisten 1214 (Nadruk verboden). Parijs, Juai. Drie jaar geleden stepten we 's zomers- middags onder de „Pergola" van Saint- Jean-de-Luz met lichte- luchtige sandaal schoentjes van gevlochten leer; het volgend seizoen eischte de charleston, schoeisel van steviger makeljj; toen creëerden de groote Ccrdonniers het model, dat, tusschen een m<lièra en een escarpin, toch met één vetertje, lint of koordje door een paar gaatjes, werd dichtgeregen en dat toen „charleston" en nu „Oxford" heet. Den vorigen zomer had ieder mondain vrouwtje schoentjes van slangeleer en dit jaar moeten ze van hagedis wezen of er ten minsts mee gegarneerd zijn. Dit alles natuurlijk bezien van het standpunt van de elegante Parisienne, die bijna haar oude schoenen zou weggooien vóór ze nieuwe heeft, om vooral niet ouderwetsch te wezen. We dragen 's morgens niet anders dan „sportieve" kleeren, dus ook sportieve schoenen, d.w.z. met een platte hak (4 c.M. hoog), de z.g. „talon cavalier", die van plakjes leer is opgestapeld. De modellen zijn in de eerste plaats de molière, dan de Charles IX riemschoen, en de escarpin met eon breeden geregen band over den voet. Voor die sportschoenenwordt het meest krokodille en hagedissehuid gebruikt, verder snéde met box, alleen box-calf, bruin en awarl lak. De echte sport-schoenen, in den zomer dus voor golf, hebben zolen van caoutchouc of van crêpe-rubber en dan bijna geen hak. Klassiek dus, onder en boven Qo tinten der mode, is de molière van bruin boz-call met een klep over het rijg3el ge slagen: u kent dit model al lang, maar het is nog steeds correct. Nieuwer is de molière (eigenlijk noemen wij die „richelieu") van roodbruine hagedis, het aloude brogue modei met de geperforeerde biesjes. Aan het strand zullen we schoenen dragen met héél platte hakken, van linnen in vrooljjke kleuren; aan de Cóte d'Azur en de Cóte d'Argent zullen het weer de echte Baskiscke sandalen wezen, met touwzolen en zonder hak. U ziet wel, dat de Parisienne niet altijc en overal op steltjes loopt. Vcor wandelschoenen is de combinatie wit suède met bruin boxcalf, niet nieuw, maar we zullen die nog veel dragen. Nens- en hakstuk zijn dan van box, evenals de biesjes en riempjes, de rest van suède. Een nieuwtje zijn de kousen in gemengde tinten, met ribbeltjes op een èjour fond; we dragen die 's morgens. Het model „escarpin" wordt 's middags het meest gedragen, zonder ornament, met een Spaansche, d. i. rechte hak, ongeveer 5 c.M. hoog. (Tegen den avond klimmen onze hakjes nog hooger, maar de Fransche vrouw heeft nu eenmaal een gewelfde voet en loopt en danst gemakkelijk op „steltjes") Dia middag-escarpin dan, is van zwart of donker bruin lak, dof chevreau-champagne, zwart of lichthruin-zwart, grijs of marine hagedis, bruin suède of box. Een enkel sandaal-model (d.w.z. sandale men hooge hak!) is van i)3gedis met effen leer of effen, met biesjes van hagedis. Chic is ook de combinatie zwart suède met lak, het lak-leer als garnituur: biesjes of riempjes. Het charleston- of Oxford-model dragen we ook nog 's middags, bijv. van zwart lak, met bovenstuk van satijn, twee paar vetergaatjes, waardoor een koord met kwastjes. Eigenlijk bestaan alle schoenen uit twee soorten leer, sommige is de eene soort alleen als klein driehoekje aan weerszijden geïncrustcerd of is het schoentje met ander loer smal geboord: beide chevreau njet bruin lak, zwart lak met beige hagedis, beige suède met bruin leer, zwart of bruin satijn met goud- of zilverloer geboord etc. etc. Eigenlijk behoort het 9atijn nog meer bij de avondschoentjes. Die hebben eenvoudige vormen: „escarpin" of „sandale", maar schitteren soms door hun garnituur, hoewel gespen etc. van strass al weer minder groot en brutaal zijn. Ook bij avondschoentjes combinaties van twee kleuren of stoffen: zwart satijn met roode hak en gesp. satijn en crêpe de Chine samen, zwart satijn met hak en biesjes van zilverleer, zilverlamé met zilverleer. Geschikt voor alle avond-uilgangen is zwart of blond of beige satiin of crêpe de Chine, zóó gekozen dat het bij al uw avond toiletjes past. Maar u wilt van mij nu één maal hooren, wat de „Parisienne" draagt. COLTNE. VOOR ZONDAG 10 JUNI. Hilversum, 1060 M. 10.30: Dienst i. h. Geb, der Ver. v. Vrijz.-Herv. te Haarlem. Voorganger: Prof. dr. A. Lindeboom. 12.302 u.Lunchmuziek door het Trio Rentmeester 23 u.Laatste Hawaiian- concert door het Hawaiin radio-vijftal (Chr. de Vos Jr. Hawaiian guitaar. Eug. Schol ten, Hawaiian guitaar H Fernandez, gui taar. Jan de Vos, bas guitaar. Chr. Seeger, ukulele. 34.30 u.Concert door ae Gera. zangver. „De Koraal" en de muziek- ver. „Sempre Crescendo", te Almelo. 4.30—5.15: Pianosonaten van Beethoven. Analyse van Sonate op 27 nr. 2 (Mond- schein). door L. Schmidt. Egb. Veen, piano 67.15: Dinermuziek door het Omroep- trio. 8 u.Persber. en sportuitslagen. 8.10: „De Barbier van Sevilla", opera in 4 bedr. van Rossini. Graaf Almaviva, M. Plooyer. Dr. Bartholo, M. v. Reen. Rosine zijn pupil, Hélène Ca-ls. Figaro, barbier, Hans Thyssena Basillo, zangleeraar. G. Leenders. Pedrillo, bediende, v. Almaviva, J. Stroomenbergh. Officier v. d. wacht, J. Jansen. Ben Alcads, een notaris, H. Hen driks. Het verst, omroep-orkest o.l.v. J. J. v. Amerom. Chris de Vos, algem. voorber. In de pauzeEenige „Rossiniana", door Louis Schmidt. Huizen, 340.9 M. Na 6 uur 1870 M. (K.R.O.-kerkdienst ook op 1870 M.8.30 —9.30: Morgenwijding. Spreker: J. Valk. Onderwerp: Rust in God. (Psalm 62). Het Chr. Radio Dubbel-Kwajtet „Hoort gij die stemme", o.l.v. den heer I. van Hm (NC.R.V.) - 9 30: K.R.O. Kerkdiew „Bronk" (processie) nit de St. Lauren kerk te Spaubeek (L.) Het Kerkelijk t koor (mannen en jongens) onder diri van Kapelaan V. Kellenaers, zingt de f mis in Gregoriaansche zang. Dit het riale wordt gezongen de Missa 11. Voo H. M. het „Asperges me". Na de H. door alle aanwezigen „O zinnebeeld liefde" uit Hamers Psalterke. P. Stai organist. De predikatie wordt na de B gehouden door. Pater W. Cramers s superior van het retraite-huis ,,Sf. I tius" te Spaubeek Na de H. M. iteitl bij gunstig weer de processie op to I aan de microfoon voorbij. 12.30; K. Tijdsopgave. 12.30—1.30: K.R.0 T muziek door hot Trio „Winkels". 2 u.K.R.O. Literair halfuurtje, doo Nieuwenhuys. 2.304 u.K.R.O. M concert m.m.v. het Dubbel-Mannenk* „Inter Nos" uit Arnhem o.l.v. Jat Haar. 4-5 u.K.R.O Ziekerüol Bloemendaal. 5.50: N.C R.V. Kerke van uit de Muiderkerk (Herv. Kerl Amsterdam. Voorganger: Ds. J. Remme, Herv. Pred., aldaar. 7.40- K.R.O. Spreker: Prof. dr Titus Brat) O. C. van de Keizer Karei Universit Nijmegen. Onderwerp: „De mystiek Hadewych" 8.15: ït.R.O. Concert: m.m. v. Mejuffrouw Francisca Fische praanden heer Frits Bolsius, bas er K.R.O. Orkest o.l.v. Martin van den 10.45: K.R.O. Epiloog door het k« o.l.v. den heer Jos. Pickkers. Daventry, 1600 M. 3.50: K3Inerra., Iturbi, piano. Het Pro-Arte 6trijkkwart' violen, viola, cello). 5.40: Gedichten lezing. Werken van Coleridge. 6.05-1 Bach-caütate No. 39 (Brich dem hun? dein Brot). A. Moxon, sopraan. N. I man, alt. G. Parker, bariton. Radio-koo orkest. 8.15: Dienst in de St.-Mart'. the Fields. —9.05: Liefdadigheidsoproe 9.10: Dienst in de St. Martin in the 9.05: Lief dad igheidsoproep. Nieuwsb. 9.25: Concert aoor het E1 Colombo-orkest en F. Gregory, bariton Lilley, sopraan. 10.50: Epiloog, H**1- „The silent Fellowship." Parijs „Radio-Paris", 1750 Morgenwijding. Preek en muziek. Bilbouquet, humorist.. Daarna orkes eert. 4.505.60: Dansmuziek. 8- 11.10: Orkestconcert. Laugenberg, 469 M. 9.20—10^20: genivijding. 12.052.05: Tuincoo Militaire kapel. 4.104.50: PianocoD' (Bach). 4.50-6 u.Blaas-orkest conc 6.05—6.30: Zwemwedstrijd Duitse^ Zwitserland. 6.3O-7.50: Annette lp herdenking. 8.35: Koorconcert. O® koor en -orkest. Fr. Hansen, ®°Pra*J\ Hilgers, orgel. Hr. Breuer, piaDO. tot 12.20: Dansmuziek. Zeesen, 1250 M. 6.50—820: M»f concert. 9.20: Morgenwijding. 1.10: Concert. Het Klavierkwartet. ber-Flessburg, sopraan. 5.20—0- SchuberLkwartet (2 violen, viola ce 8.50: Gevarieerd programma. Editn Wilh. Bendow en E. Hoffmann. 12.50: Dansmuziek. Hamburg, 395 M. 6-50——^.20.Jhj concert. 9.35: Morgenwijding l Orkestconcert. 3.20: ^kesteon® J 5.20: OrkestcoDCert. 8.20: Re>r „jl Stöckelschuh", Norag-orkest en Vervolgens tot 11.20: DansmuziC'

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1928 | | pagina 10