WITTE KONIJNTJE.
Hoe een kleine Eskimo zijn
eigen leeftijd weet.
jes
jeugdige Overman netjes waren het
eens. dat er iets was met hun
Rita. Zij was „anders dan anders",
;oms hijgende binnen, als de heele
reeds aan tafel zat en was 's raor-
geen velden of wegen te zien. Ze
dat niet gewend van hun nichtje,
geheele groote vacantie bij hen
:ht en nu sinds eenige dagen plot-
oo veranderd was.
s iets met haar, of ik heet geen
beweerde de bezitter van dezen
zullen er wel achter komen," meen-
broertje Jaap.
chien heeft ze iets op haar ge-
schaamt ze zich voor ons," zei
dat geloof ik niet," liet Carla zich
•en. „Als je je schaamt, krijg je
zoodra iemand iets tegen je zegt
ijgt nooit een kleur."
kien hoort ze niet tot de meisjes,
een kleur krijgen," merkte Tom op.
loet iets verkeerds gedaan hebben,"
ap.
wat zou het kunnen zijn? We
nooit gemerkt, dat ze onaardig of
it was." zei Carla weer.
wij 't haar vragen," stelde Elsje
zegt ze toch niet!" riepen de beide
Is uit één mond uit.
n ook bang, dat we er niet achter
omen," meende Carla. „Laten we
niet langer over denken. Mis-
het wel heelemaals niets.'v
Ik heb mij nou eenmaal vast
nen er achter te komen," zei
achter komen zullen wel" riep
uit. „Ik rust niet, vóór ik het
helpt al dat praten er over?"
iarla op.
jij dan een betere manier om er
komen?" vroeg Tom zijn zusje,
leg ik niet. Maar laten we,Rita met
anl
r Overmannetjes wonden zich hoe
oe meer op, ja, het scheelde zelfs
of ze kregen er onderling ruzie
iar al deden de jongens ook nog
best om achter de oorzaak van het
gedrag van hun nichtje te komen
insden de meisjes zich ook half
van 't viertal giste de waarheid,
ak de verjaardag van Tom aan.
ieijij 's morgens beneden kwam, nam
mee den tuin in.
ie zich een week lang alle moge-
defeite gegeven had om een reden
s gedrag te vinden, dacht er op dit
in het minst niet aan, zóó ver
was hij te welen, waarmee zijn
cm verrassen zou.
gde haar dan ook tot heel achter
in en daar achter dichte strui-
nder bladeren verscholen stond
>aa|n hokje met een allerliefst wit
er in.
s mijn cadeautje," zei Rita en
ht straalde
uichte van blijdschap, want naar
onijntje had hij juist zoo heel erg
iet
zo
del
M
vreugdekreten kwamen de an-
ieren af en toen allen bij elkaar
ei Rita:
zult mijn gedrag in den laatsten
chien wel wat zonderling hebben
maar 'tkwam alles door dat
tte dier. dat ik van mijn zakgeld
gekocht heb van Japiks, den boer
ioenderhof. Op een middag, toen
maal uit waren, kwam hij mij het
rngen. Ik was zóó bang, dat één
er iels van zou merken, dat ik
en dag al liet komen, want ik wist
t jullie niet onverwachts thuis
:omen. Het konijntje is hier dus al
een week en zoo komt het, dat
i in den laatsten tijd een groot
van den morgen niet zagen, want
ik naar het Hoenderhof om groen
j te halen. Soms ging ik vóór het
eens om hem een paar worteltjes
ten en kwam ik op het nipperlje
naai builen adem thuis. Maar nu
Is alle geheimzinnigheid gelukkig voorbij."
Tom bedankte zijn nichtje hartelijk voor
het lieve konijntje en vertelde haar nu, dat
zij wel hadden opgemerkt, dat er iets bij
zonders met haar waS en ijverig geprobeerd
hadden er achter te komen, maar dat hun
dit niet had mogen gelukken. Eerlijkheids
halve voegde hij er bij. dat zij meenden,
dat Rita iets op haar kerfstok had, al wisten
ze dan ook niet wat.
Rita lachte nu hartelijk en zei:
„Ik zal het jullie maar vergeven, want
het leek wel heel vreemd. Maar ik ben toch
blij, dat ik jullie met een goed geweten on
der de oogen kan komen en ik hier on
schuldig vóór jullie sta."
.Even blank en rein
Als het wit' konijn",
zei Carla, die altijd dadelijk een rijmpje bij
de hand had.
„Leve Rita en het konijn!" riep Jaap
uit. „Nu is alle geheimzinnigheid opge
lost. Die Tom is een bofferd, hoor!"
Hiermede waren alle Overmannetjes het
roerend eens.
ANNIE O.
In het Noorden van Groenland wonen de
Eskimo's van wie ik jullie vandaag ver
tellen wil.
Deze menschen hebben geen boeken. Ze
kunnen lezen noch schrijven. Maar ze kun
nen je dadelijk zeggen, hoe oud iedere
dikke, kleine Eskimo is, die in en om de
hut in de sneeuw speelt. Weet je, hoe ze
dat doen Ze kijken in een tasch en kun
nen het dan dadelijk zeggen.
„Wat een grappige tasch!" hoor ik jullie
al uitroepen. ,,Een tasch, waaraan je
iemands leeftijd kunt zien."
Toch is dit niet zoo vreemd. Luister maar.
Iedere jonge Eskimo krijgt bij zijn ge
boorte een tasch van bont. Het is de bedoe
ling, dat hij die zijn heele leven bewaart.
Elk jaar, wanneer de zon na den langen
langen winternacht voor het eerst weer
schijnt in het koude Groenland, wordt er
een been in de tasch gedaan. Als je dus in
de tasch kijkt en bijvoorbeeld zeven been
deren ziet, weet je onmiddellijk, dat de
eigenaar van de tasch ongeveer zeven jaar
oud is.
Nu waren het weer een groote massa
brieven en nu las ik ook in veel brieven,
dat de prijsraadsels lastig waren gevonden
en er daarom zooveel namen ontbraken,
die ik anders nooit mis. Nu dan, een
volgenden keer wordt het misschien gemak
kelijker gevonden, maar heusch, zóó lastig
was het toch niet.
Jan en Corrie Rodenburg, ik woon nu
in de Van Bleiswijkstraat 149, jullie had ver
geten den naam van de straat er bij te
zetten, alleen maar 149. Nu, ik kreeg den
brie! toch.
Annie Tocht, ik ontving al je anecdotes
en zal ze later stellig eens plaatsen.
Aart Kop, je ziet, dat je brief niet is
zoek geraakt; ik kreeg dien al mooi bijtijds.
Als je niets bijzonders hebt te vertellen,
dan behoeft er ook geen brief bij.
Wiesje en Heiltje Vis, ja, dat zal een
vreeselrjke schrik zijn geweest, toen kleine
W. in het water viel, en was alleen nog
haar mutsje boven water? En wie heeft
haar er uit getrokken? dat begreep ik niet
van de briefkaart, omdat jullie allebei
onderteekenen en er stortd: „ik trok haar
er nit". Ik hoop, dat ze geen kou heeft
gevat. Zijn allen weer beter en weer naar
school? En was de verjaardag toch nog
heel prettig?
Francien en Beb Hemerik, natuurlijk mag
je bij elkaar insluiten.
Sanna Frens, jammer voor je, dat je
te laat was om de prijsraadsels in te zenden.
Tillv de Groot, zoo, was verleden week
de brief zonder naam van jou. Als je de
brieven toch over de post zendt, doe het
dan regelrecht naar Den Haag, Van Bleis-
wjjkstraat 149. Prettig voor je, dat meisjes
clubje. In mijn jeugd woonde ik in Leiden
en ben toen ook dikwijls in Katwijk ge
weest.
Jan Evèrs, ik heb heusch nog altijd genoeg
raadsels liggen.
Jaccbus Fa vier, wel wel, wat A eb jij
heerlijk feest gevierd met dat 40-jarig hu
welijksfeest van je grootouders.
Jan en Elsa Been, geen tijd gehad voor
de prijsraadsels? Uit geweest naar Voor
schoten? Heb je daar familie?
Lucas de Romijn, neen hè, niets geen
prettig weer, zoo'n koude wind. Het is
jammer, want het is buiten overal al zóó
prachtig groen en veel in bloei. Ga je met
Pinksteren weer uit met je grootvader?
Albert en Joop van Biezen, zendt voortaan
maar samen in. Vroolijk feest gevierd met
de koperen bruiloft van je ouders?
Jacobus Brouwer je bent al veel jaren
een trouw neefje van mij, ik neem het na
tuurlijk niets kwalijk als je eens ontbreekt
door te veel huiswerk.
Annie van Hensbergen vond je het prijs
raadsel te moeilijk? Dat spijt mij voor jou,
veel kinderen vonden het toch zoo'n grap
pig werk.
Jan en Eempien Wassenaar misschien
kom ik in Juni of Juli wel weer bij die
mevrouw zooals verleden jaar en dan zul
len we wel weer eens komen met de auto.
Gerrit J. Prevo woon je vlak bij een
bosch, leg mij dat eens precies uit en tegen
welke brug reed die auto?
Mientje en Nettie v. Riessen en Neelie
en Marietje de Best voor jullie vieren het
zelfde antwoord, namelijk dat ik hoop dat
jullie met Hemelvaart mooi weer hebt met
de gymnastiek-uitvoering in het open veld.
Hans Stiasny dat 2e raadsel over die
boom uit Rotterdam, dat zullen de kinde
ren uit Leiden, meen ik, niet kunnen raden.
Corry van Stralen te druk gehad voor
het rapport om het prijsraadsel te zoeken?
het was toch werkelijk niet zóó moeilijk.
Dit velletje papier was net zoo goed.
Teunis v. d. Akker o. gaat de bode het
voor je halen? je bent zeker erg benieuwd
er naar, maar als je dit leest, dan heb je
het boek al.
Nellie v. d. Water je behoeft volstrekt
geen brief er bij te schrijven, maar dan
kan ik natuurlijk ook geen antwoord in
de correspondentie krijgen.
Drie zusjes van Woudenberg was de
kindercourant verloren door de schoon
maak? ja de schoonmaak heeft altijd veel
op zijn geweten.
Geerlruida Kerkvliet, ja hoor ik steek
ook nog heel dikwijs mijn gaskacheltje aan,
maar 's morgens met de zon is mijn zit
kamer volstrekt niet koud, wel 's avonds.
Jo Klinkhamer ik heb nog genoeg raad
sels, dus voorloopig geen nieuwe zenden
hoor.
Nico Abraham van Wijk ja anders zijn
er veel meer namen te vermelden bij de
prijsraadsels. Ik hoop ook dat we spoedig
weer helder blauwe lucht zullen zien.
Dirk Lancel de toren begint al mooi op
le schieten.
Willy de Neys, je anecdote zal ik stellig
eens plaatsen. Ik heb nog steeds genoeg
raadsels liggen. Ja niet waar, wat bloeien
de seringen prachtig dit jaar.
Annie Schouten denk er voortaan maar
goed aan om je naam te zetten. Het raad
sel van een kilompter heeft er vroeger al
eens ingestaan.
Henny H. H. goeden verjaardag gehad?
veel gekregen, dat is heerlijk voor je. Ja
nu behoor je tot de grooteren.
Annie de l'Ecluse ik miste je wel een
paar maal, maar ik begreep best dat je
het mij wel een9 zou uitleggen. Heb je dus
druk werk iederen dag. Zaterdags ook tot
's avonds?
Sarv Boom. de prijsraadsel te moeilijk
gevonden? Vindt je dat prettig zoo heele-
maal per fiets heen en weer naar den Haag?
Annie van Haarlem, ja zeker dat was
eene vergissing die letter.
Rie Lepelaar er waren veel zooals jij
die het prijsraadsel te moeilijk vonden.
Celia en Nico Kret dus jullie hebt pret
tige verjaardagen kunnen vieren.
Maarten Kuivenhoven als kind vond ik
gymnastiek wel prettig, maar die tijd is
nu al lang voorbij.
