erv.zee**
zvmssKHti
n
N ÖGT- VPUCHTENREEPEN
SPLINTER
Behangselpapier.
EERSTE KLAS
689te Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD, Woensdag 25 Januari 1928
Tweede Blad Na. 20818
UIT DE RAADZAAL
FEUILLETON.
BINNENLAND.
S5W
De eerste zitting in het
nienwe jaar Allerlei klein
goed.
De eerste zitting in het nieuwe jaar is
gehouden De voorzitter wenschte alle
leden geluk en voorspoed, tevens een terug
blik werpend op het afgeloopen jaar. Het
oudste raadslid, nu de heer iSijtsma, sinds de
raadsvernieuwing, beantwoordde de goede
wenschen van den voorzitter, 't Was als
altijd, zooals gewoonte en conventie dat
tot het meest natuurlijke hebben' gemaakt.
En daarop werd voortgegaan, alsof er
geen grensscheiding van jaren was ge
weest
Groote punten bracht de eerste raads-
agenda in 1928 niet. 't V as allemaal klein
goed. Niettemin was het nog een aardige
verrassing, dat de zitting 's middags af
liep, want bij dat klein goed waren nog
wel eenige punten, die geschikt waren, om
de tongen los te maken
De benoemingen verliepen zonder inci
dent. Alleen de benoeming van een lid van
het bestuur van het Geref. Minne- of Arme
Oude Mannen- en Vrouwenhuis dreigde een
oogenblik moeilijkheden te geven, daar de
rechterzijde grootendeels stemde buiten de
voordracht om, maar no. één wist nog juist
de meerderheid te behalen, 't Is de oude
kwestierechts meent gepasseerd te wor-
den! Gelijk de R.-K. bij de verhuring van
de lokalen der voormalige school in de v.
d. Werffstraat aan de afd. Leiden van den
R.-K. Volksbond, ten behoeve deT teeken-
school, daar de bond f 100 per lokaal moet
betalen, de padvinders, die 3 lokalen in
dezelfde school krijgen, f 50. De vergelij
king ging echter allerminst op en het voor.
6tel-Heemskerk den R.-K. Volksbond ook
slechts f 50 te doen betalen, zou, terecht
werd daarop gewezen, niets anders zijn ge
weest dan het geven van een cadeautje aan
het rijk. Geen wonder, dat de heer Heems.
kerk maar 5 medestanders vond; niet
eens al zijn partijgenooten.
Nu de gelden voor een nieuwe Chr.
Khool aan de Javastraat eenvoudig gevo
teerd moesten worden, daar het schoolbe
stuur in hoogste instantie het pleit heeft
gewonnen, is dit geschied, (^och van de
tegenstanders van den nieuwbouw kon de
heer Verwey dit toch niet laten passeeren,
zonder even zijn hart te luchten.
Tegen de gewoonte in, bracht dit wet
houder Goslinga in 't geweer vóór het
schoolbestuur. Hij sprak aLs raadslid, zeicfe
hij, maar of zulk een optreden van een
wethouder buiten zijn .departement" om
aanbeveling verdient, betwijfelen we. Een
wethouder is niet in de eerste plaats partij
man. Wethouder Tepe deed verstandiger
door zich niet in de kwestie zelf meer te
begeven, waaraan immers niets te verande
ren was. De wet eischte voteering en daar
mee uit. Dat er een leering" in dit geval
is, we zullen het overigens niet betwisten.
Volgde een kort praatie over vacantie-
toeslagen voor de politie, dat later nog wel
goed zal worden overgedaan daar B. en W.
prae-advies zullen uitbrengen over een mo-
tie-Vallentgocd, zoo'n toeslag aan alle
RECLAME.
2614
door
K R. G. BROWNE.
(Copyright Persbureau Vaz Dias, A'dam).
4) Slot
Weer boog Billy meer zeewaarts, de Braba
zon deed evenzoo. Toen, plotseling flitste
tel door Billy's brein, wat het oogmerk van
J'jn tegenstander was. In de onmogelijk
heid een voldoenden voorsprong te krijgen,
trachtte Treeman den Speedwing in het
natte zand te drijven en hem aldus buiten
Werking te stellen.
.,Jou schurk", zei Billy, terwijl hij de
nden opeen klemde en den wagen in zijn
uden rechten koers stuurde, met het vaste
oornemen geen centimeter meer uit den
*eS te gaan. De Brabazon kwam gevaarlijk
ichterbij, maar Billy week niet, en toch,
tot zijn onuitsprekelijke verlichting, be-
aagde het de Voorzienigheid, tusschen-
oide te komen. Op een gegeven oogenblik
erden er bij den Brabazon onheilspellende
P& onplezierige geluiden hoorbaar, zelfs
oven het geraas der beide motoren uit Een
auw fookwolkje pafte onder zijn molorkop
J". tij haperde, ging langzamer, en bleef
en slotte knarsend staan. Het laatste wat
1 J'y zag, was het van woede verwrongen
8 aat van Mr. Treeman. Het volgende
oogenblik had hij de Brabazon stukken
cJter zich gelaten.
Be Speedwing reed alleen. Billy, die nu
let de minste haast meer had, vermin-
e vaart toen hij de vlag, die het eind-
aangaf, genaderd was, draaide behen-
*8 om den paal heen, en tufte rustig terug.
P zijn terugweg passeerde hij den Bra-
z°n. die daar nog steeds roerloos aan
!r s*ond, als een hulpeloos
Bij de startplaats gekomen, bracht
erJ. ,5en Nva8on tot stilstand, en dekte
^'2 den radiateur toe. Daarna trol
af pn1! handschoenen uit, zette zijn bril
op! °P Sir Ralph toe, die hem tege-
iomf ,rn?.^e onder het uiten van een
anIHijk overwinningsgeschreeuw. Zijn
chler, kalmer, volgde.
ambtenaren te geven. Zeker geldt hier:
voor allen of voor niemand.
Genen de wet, bleef den raad niete an
ders over dan het beroep van dem heer Van
Ingen Schen.au belreffende verbouwing van
perceel Witte Singel 59 af te wijzen en
aldus geschiedde.
Nog een oude kwestie was die der ver-
bindingsbrug der Leidsche Katoen-Mij. van
haar fabriek aan de Heerengracht naar die
in de Looierstraat. B. en W. kwamen nu
met een eenig9zins gewijzigd voorstel, ge
zien het verzet uit den raad tegen het oor
spronkelijke plan, maar ook nu was het
verzet niet verdwenen. Door een staken der
stemmen zal zelfs volgende zitting beslist
moeten worden. De heer Spendel heeft fei-
fcelijk de beslissing in handen. Hij had zich
voor de stemming juist even verwijderd. Bij"
zijn terugkeer daarna ging er een ge
juich op!
Voor de industrie mag men anders wel
wat over hebben, gezien de werkloosheid I
Het slot was een principieele kwestie:
n.l. die van het al of niet gTatis afstaan
der Stadszaal voor werkloozenontspanmng.
Of dit van weerszijden echter niet eenigs-
zins in ,,Principiën-reiterei" ontaardde Of
men de zaal nu practisch geeft voor niets
of voor f 24 plus licht... De heer v. Stralen
vond in deze affaire gereede aanleiding
voor politieke propaganda, doch bleef ma
tig. Jammer, dat de heer v. d. Reyden zijn
denkbeeld van f 1.50 per raadslid niet in
een voorstel belichaamde. Dat zou wel aar
dig zijn geweest!
25e GEDENKDAG VAN HET STERVEN
VAN PAUS LEO XHI.
Het R.-K. Werkliedenverbond zal dezen op
plechtige wiize herdenken.
Het bestuur van het R.-K. Werkliedenver
bond heeft, naar de „Volkskr." meldt, be
sloten den 25en gedenkdag van het over
lijden van Paus Leo XIII z.g. op 20 Juli
a.s bijzondere wijding te geven.
Het ligt in het voornemen van het Ver
bond, dit jaar een sociale week te organi-
seeren, waar behandeld zal worden de toe
passing van „Rerum Novarum" op de noodoa
en behoeften van onzen tijd.
Een der zittingen van deze week zal een
meer plechtig karakter diagen en gewjjd
zijn aan de roemrijke nagedachtenis van
den grooten Paus der arbeiders.
TWEEDE INTERN. CONFERENTIE INZAKE
EMIGRATIE EN IMMIGRATIE.
Bij Kon. besluit zijn aangewezen als af
gevaardigden van de Nederlandsche regee
ring op de Tweede internationale conferentie
inzake emigratie en immigratie, die op 31
Maart 1928 te Havana zal bijeenkomen, de
heeren C. Arnoldson, consul-generaal der
Nederlanden te Havanna en H. S. Brandt,
secretaris van de Association of Sugar Mil
lers and Planters te Havana.
HOLLAND—INDIË IN DRIE ETMALEN.
Ir. von Banmhauer over het plan
van ir. Grasi.
Ir. A. G. von Baumhauer, onderdirecteur
van den Iiijksstudiedienst voor de Lucht
vaart, schrijft in het Algem. Hdbld. over
het plan van ir. Grasé:
Zijn plan om te bouwen en te doen
vliegen een nieuw type, speciaal geschikt
voor „de groote vaart", verdient ten voile
den steun van ons allen.
Ir. Grasé's ideeën over de mogelijkheden
van de ontwikkeling der luchtvaart toonen
zijn ruimen blik. Velen meenen, dat in bet
geregelde luchtverkeer alleen kleine étappes
mogelijk zjjn, omdat anders het bedrijf te
weinig economisch zou worden. Inderdaad
„Prachtig kerel," schreeuwde Sir Ralph;
„ik wist wel dat je winnen zou met zoo'n
wagen I Jammer dat er niet wat meer strijd
was, ofschoon, hè Joan?"
„Mr. Mariner zou toch gewonnen heb
ben," zei Miss Hardress stellig.
„Wat was er met den Brabazon?" vroeg
Billy, toen zij terugliepen.
„Ik weet het niet." zei Ralph. „Maar daar
is Brabazon zelf. Hij ziet er uit als een
zieke hond."
Inderdaad naderde mr. Brabazon, verge
zeld van den knarsetandende mr. Treeman
Tevens naderde mr. Baxter, die er ook op
merkelijk lijdend uitzag. Mr. Brabazon zeil
had het voorkomen van iemand, die in
prikkeldraad gestapt is en nu de blijken van
pijn en verwondering geeft.
„Wel," zei sir Ralph, „wat was het?"
„Gebroken connector," antwoordde mr.
Brabazon kortaf
„Een wanbof, dat kan iedereen gebeuren,
nietwaar."
„Zeker," zei sir Ralph hoffelijk.
„Alleen ik boud niet van jouw methode,
Treeman; je schijnt te denken, dat mijn
wagen een onderzeeër is."
Air. Treeman zweeg.
Mr. Brabazon kuchte even, en merkte
toen op: ,,'t Had niet veel van een race,
vind je niet? Ik bedoel ik bedoel, we
hebben niet veel geleerd, hè? Maar een
volgenden keer
Hier werd zijn betoog onderbroken door
een verontwaardigden uitval van Sir
Ralph.
„Niet veel geleerd? We hebben geleerd,
dat jouw prachtmachine geen klap waard
is, meneer. Dat hebben we geleerd Wan
bof? Wanproduct, meneerrr. Prulwerkl Dat
hebben we geleerd.
Bij deze woorden zwaaide Sir Ralph zoo
dreigend met beide armen in het rond. dat
Mr Brabazon werktuigelijk een pas achter
uit deed Hierbij struikelde hij over Mr.
Baxter's voet. en zat in het zand met een
smak. dien hij tot in zijn tanden gevoeld
moest hebben.
Mr. Baxter stamelde verontschuldigingen
en stak de hand uit; Mr Brabazon greep die
en heesch zich omhoog. Hij haalde diep
adem.
„Werkelijk, Sir Ralph," merkte hij op,
kan worden aangevoerd, dat op een lange
vrucht benzine moet worden meegevoerd oer
een grooten weg, welke bij kaïveering der
trajecten, wat betreft de helft, door be
talende lading kan worden vervangen.
Daartegenover staat, dat het kiezen van
lange trajecten voordeelen biedt door het
verminderen van verschillende risico's, o.a.
die van het vinden van een, voor het
einddoel der reis, overbodig terrein. Bij
het nemen van langere trajecten kan het
oponthoud van landing en opstijgen in tus-
schenstations worden vermeden; hetgeen
vooral van belang is indien, zooals zich laat
aanzien, op een flinke hoogte de groote
trajecten worden afgelegd, hetgeen met het
oog op de navigatie op hemellichten veelal
noodig zal zijn. Ook het navigeeren om
groote depressies, om stormen te ontwijken
en gunstiger winden op te zoeken, zal
alleen dan mogelijk zjjn wanneer groote
trajecten worden gekozen.
Koe bet zjj, mocht het ir. Grasé geluk
ken een type te verkregen, waarbij de ver
houding van lading tot leeg gewicht gun
stiger is dan bjj de bestaande vliegtuigen
en waarbij met een bepaalde brandstof-
hoeveelheid een aanzienlijk langeren afstand
kan worden afgelegd, dan is daarbij de
luchtvaart in hooge mate gebaar.
In de kleinste details wordt het ontwerp
bestudeerd. Het plan is om het toestal te
doen bouwen in de werkplaatsen der Fokker
fabriek te Amsterdam. Het is te verwachten,
dat deze fabriek, waar reeds vele nieuwe
typen in korten tijd werden afgeleverd door
samenwerking van alle afdeelingen, zoowel
wat betreft sterkteberekening als constructie,
ook in dit geval met succes een keurig
product zal kunnen gereed maken. Een pro
duct, waarop de Nederlandsche industrie
trotsch zal mogen zijn.
Wat de beteekenis zal zijn voor de lacht-
vaart is moeilijk te voorspellen. Een snel
postvervoer naar Indië of Amerika schjjnen
meer en meer binnen het bereik der prac-
tische mogelijkheden te komen.
Wij achten het daarom van het grootste
belang dat ir. Grasé de noodige stenn moge
vinden ter verwezenlijking van dit plan, dat
van buitengewone beteekenis is voor de
luchtvaart in het algemeen en voor het
luchtverkeer NederlandIndië in het bij
zonder.
OFFICIEELE BERICHTEN.
Bij Kon Besluit is op verzoek eervol ont
slagen mr W. I. Doude van Troostwijk, als
burgemeester van Nederhorst den Berg;
met alle waardigheid, die hij verzamelen
kon, ,,'t is niet noodig
„Absoluut niet," zei Billy plotseling. Met
een deed hij een pas voorwaarts, greep Mr.
Baxter's rechterhand en schudd.e die har
telijk.
„Gefeliciteerd hoor," zei hij op warmen
toon.
„Wat?" zei Mr. Baxter, stupefoit.
„Gefeliciteerd met zoo'n spoedig herstel,"
herhaalde Billy, en scheurde ter verduide
lijking met een forschen ruk het verband
van Mr Baxter's hand. De chauffeur uitte
een zeer ongepasten term, en verborg zijn
hand snel achter zijn rug, maar niet zoo
snel, of iedereen had kunnen zien, dat ze
zelf geen schrammetje vertoonde. Een ang
stige stilte volgde.
„Zoo," zei Sir Ralph met een stem als ijs.
„Zoo. Ik begrijp 't. Jij ziet geen kans om
op een eerlijke manier te winnen, hè, Bra
bazon? Winnen tol allen prijs, dat is jouw
motto, hè? En jij bent al een heel nette
vent. vind je zelf ook niet. Baxter? Ik hoop
dat Mr. Brabazon je goed betaald heelt, en
dat hij een baantje voor je heeft, want van
af 't oogenblik ben je zonder, en hier sloeg
Sir Ralph's slem tot heete drift over, uil
mijn oogen, voordat ik je wat doel Uit mijn
oogenltl En jij ook, Brabazon? Kanaljel..
Mr. Brabazon's anders blozende complexie
veranderde in een groenachtige gele.
Hij wilde eerst nog iets zeggen, maar koos
toen de wijste partij, maakte nog een vaag
gebaar met de handen, draaide zich met een
ruk om en ging wrokkend naar zijn auto
terug. De heeren Baxter en Treeman. in de
houding van schooljongens, die betrapt zijn
op appeldieverij, volgden hem zwijgend.
„Een fijn stelletje!" gromde Sir Ralph
toen ze verdwenen waren. „Ik heb Baxter
nooit graag mogen lijden, maar ik had niel
gedacht dat hij tot zooiets in staal zou zijn.
En jou, jonge man. jou ben ik veel ver
plicht 't Was verduiveld bijdehand van je
om le vermoeden, dat Baxter simuleerde
„Och. zei Billy bescheiden, 't Was niet
moeilijk Ik zag. dat hij zijn verbonden hand
hand uitstak om Brabazon op te hijschen,
en dal vond ik heel komiek. En toen waagde
ik 't er maar op."
„Blij. dat je 't gedaan hebt. Je blijft na
tuurlijk bij me in dienst, wat?"
RECLAME.
is benoemd tot burgemeester van Putte F.
J. van de Ven, burgemeester van Ossen-
drecht;
zijn benoemd tot burgemeester van: Mill
en St. Hubert W. J. H. Verstraaten; Veen
en Wijk en Aalburg R. J. van Doveren;
Aallen A. J. W. Mennik; Poorlugaal F. van
der Poest Clement; Leimuiden en Rijnsater-
woude J. A. Bakhuizen; Nieuw-Helvoet F.
W. van Driel; Ouderkerk aan den IJssel L.
van Waning, secretaris; Enkhuizen J. A.
R. Bosma; Ilpendam A. Pcereboom, Sybe-
karspel G. Stapel Gzn.Hilversum mr. P.
J. Reymer; Arnemuiden H. G. Hooninge;
Baarland J. Ermerins, secretaris; Zuid-
zande F. H van Vcssem, secretaris; Barra-
deel B. AnemaAduard L. van Barneveld;
Grootegast W. Bonnema; Venray 0. L. P.
van de Loo.
„NEDERLAND IN DEN VREEMDE".
De vereeniging „Nederland in den
Vreemde" heeft mcj. Dorange, die op haar
locht te paard van Parijs naar Berlijn door
de Rolterdamsche straatjeugd onaangenaam
is bejegend, het fraaie plaatwerk „La Hol-
lande" met opdracht, aangeboden, als com
pensatie voor het ondervonden leed.
De overhandiging zal geschieden door be
middeling van het Consulaat-Generaal te
Parijs.
DE CORRUPTIE IN DE GASINDUSTRIE.
De gemeenteraad van Medemblik heeft
besloten den directeur der gasfabriek, die
erkend heeft giften in ontvangst te hebben
genomen, terug te zetten tot bedrijfsleider,
onder verplichting de genoten gelden aan
de gemeente terug te storten,
DE TOESTAND
IN ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
Een permanente vlascommissie.
Eenigen tjjd geleden heeft de in het
vorige jaar door den Minister van Binnen-
landsche Zaken en Landbouw ingestelde
commissie, welke een onderzoek had in te
stellen .naar den toestand van het vlasbedrijf
in Zeeuwsch-Vlaanderen, haar rapport in
gediend.
Nadat dit rapport op verzoek van den
reeds genoemden minister nader onder de
oogen ie gezien, door de commissie voor
werkloozensteun, heeft de minister besloten
een kleine permanente ambtelijk vlascora-
missie in te stellen, welke de Regeering
Billy kuchte zenuwachtig en wierp een
blik op Joan, de stille getuige van de voor
gaande gebeurtenissen.
„Eh ik vind het heel vriendelijk van
U", zei hij, „maarde kwestie is
ik houd niet erg van racen, 't Gaat me te
vlug" Een oogenblik slaarde Sir Ralph hem
aan; toen barstte hij in lachen uit
„Allemachtig, die is goedl Hoor je dat,
Joan? ..Lightning" Mariner, voor wien racen
te vlug gaal!....
„Maar," zei Billy snel, „ik ben Lightning
Mariner niet."
Rir Ralph deed een pas achteruit en zette
groole oogen op.
„Wat? Maar dat heb je me toch verteld?"
„Neen. Ik zei, dat ik Mariner heette en
U bedacht de rest. „Lightning" Mariner i9
mijn broer. We waren allebei bij de Golden
Arrow, maar ik was alleen mecanicien.
Ik heb heel wat wagens gereden, maar ik
heb nog nooit geraced."
Een paar seconden bleef Sir Ralph hem
sprakeloos aangapen Joan nam het woord.
„Maar waarom bood u dan aan aan te rij
den?"
Billy kreeg een hoestbui en schuifelde
verlegen met zijn voet.
„Och, -ik vond 't jammer, als de wed
strijd niet door zou gaan, en ik was bang,
dat U 't toch zelf zoudt doen, als niemand
anders het aanbood en ik dacht, dat U dat
niet mocht ik bedoel dat U zich niet
mocht hij hield op. zoekend naar» het
juiste woord.
„Opofferen?" zei Joan. Zoo, dus daarom.
Dat was heel mooi van U, Mr. Mariner;
niet vader?"
Sir Ralph, die met een schok weer tot
de werkelijkheid terugkeerde, knikte heftig.
„Ja. alle duivels! Ik ben je zeer verplicht.
Mariner. Wat betreft je betrekking, kom
me morgenochtend maar opzoeken in mijn
hotel, dan zullen we 't in orde maken
wal is er?"
Dit laatste was gericht tot Joan, die hem
bij den mouw greep en hem iels in 't oor
fluisterde.
„O, juist. In orde. Mariner, als je wat
voorschot wilt hebben? Ja? Komt in orde.
Dus tot morgen tien uur. Afgesproken. Nu
gaan we d'r vandoor."
1 1T
bij' voortduring zal kunnen adviseeren om
trent alles wat de vlasindustrie betreft,
meer in het bijzonder in het Zuiden des
lands.
UIT NED. OOST-INDIE.
HONDERDJARIG BESTAAN DER
JAVASCHE BANK.
BATAVIA, 2-i Jan. (Aneta). De Javasche
Bank bestond heden honderd jaar. Ter ge
legenheid hiervan heelt het bestuur een
receptie gehouden.
De heer K. W. J. Michielsen, inspec
teur van de Bank, bood namens het perso
neel van de Indische kantoren een hulde
blijk aan, bestaande uit een beeldegroep
voorstellend. Landbouw, Handel en Nijver
heid, geslut door het bankwezen.
De president, mr. Trip, antwoordde en
dankte voor het geschenk, waarna hij een
uiteenzelting gaf van de ontwikkeling van
de bank.
Om 10 uur is officieele receptie gehouden
in de vergaderzaal, die in een bloemen-
galerij herschapen was De meest kostbare
slukken stonden opgesteld, geschonken door
alle takken van nijverheid, den handel en
het bedrijfsleven.
De receptie was buitengewoon druk be
zocht. Aanwezig waren o.m. de vice-presi
dent en de leden van den raad van Ned.-
Indië, de procureur-generaal bij hel hoog
gerechtshof, de legercommandant, de com
mandant van de zeemacht, directeuren van
departementen, de voorzitter en leden van
den Volksraad, staatsraad Kooien, alle con
sulaire vertegenwoordigers, talrijke andere
autoriteiten en verder vertegenwoordigers
van den geheelen handel, de scheepvaart
en het bankwezen, velen met hun dames.
De directeur van Financiën, de heer Van
den Bussche, wenschte de bank namens
de regeering geluk met het zeldzame jubi
leum. Hij schelste den groei van de bank,
die ten nauwsle samenhang! met de econo
mische toestand van deze gewesten, waarna
hij de verhouding tusschen regeering en
Javasche Bank uiteenzette en de voort
varendheid huldigde van de bank bij de ont
wikkeling van het financiënwezen in Indië.
Spr. deelde mede, dat hel H. M de Koningin
behaagd had te benoemen tot ridder in de
Orde van den Nederlandschen Leeuw, den
directeur-secretaris den heer J. F. van
Rossem, lot officier in de orde van de
Oranje-Nassau, den inspecteur den heer F.
Reysenbach Hzn.. en tot ridder in de
Eenige oogenbtikken later, terwijl Sir
Ralph assisteerde bij den aftocht van den
Speedwing van het slagveld, vond Billy
eindelijk gelegenheid Miss Hardress even
apart te nemen, en haar als volgt tod te
spreken: „Zeg."
„Ja. Mr Mariner," zei Joan.
„Dat pondbiljet."
„O," zei Joan, „dat wat U in den trein
verloren hebt?"
„Dat, wat U in den trein gevonden hebt,"
verbeterde Billy. „Ik heb er nooit een ver
loren, omdat ik er geen had Wat ik den
controleur liet zien, was alles wat ik be
zat. Maar ik deed alsof ik er een verloren
had. omdat ik niet wilde, dat U wist, hoe
ik er aan toe was."
„O," zeide Joan flauwtjes.
„En dus." vervolgde Billy op den toon
van een Officier van Justitie, „heeft U een
bankje gevonden dat niet verloren was."
Hier sloeg Billy's stem om „Dat was
heel vriendelijk van U. miss Hardress Zoudt
U me willen vertellen, waarom U dat hebt
gedaan?"
Miss Hardress slaarde naar de zee, en
antwoordde zacht: ,,'t was verschrikkelijk
bruiaal van me, dat weet ik wel. maar ik
zag dat U er niet zoo erg goed aan toe was
en ik vond 't niet prettig, als U in moeilijk
heden kwam, en daarom
„Ik begrijp 't," zei Billy Hij deed plot
seling een pas voorwaarts en keek haar
haar zoo doordringend aan, dat zij zich
tegen haar wil gedwongen zag, zijn blik
te ontmoeten.
„Maar ik zal 't U terugbetalen, met in
terest steeds door, als U me tenminste
begrijpt."
Hij hield even op en raapte al zijn moed
bijeen
„Joan, begrijp je me?"
Een oogenblik zag zij hem ernstig aan.
Toen glimlachte ze.
„Ja," was haar antwoord.
X
