n aatiS
NEDRA
689,e Jaargang
LEIOSCH DAGBLAD, Vrijdag 13 Januari 1928
Tweede Blad
No. 20808
iïven tijd vcoï n
BINNENLAND.
FEUILLETON.
RECLAME.
715
Op alle bals worden de dansen af
gewisseld door 'n Caravellis en men
smaakt dan een dubbel genot.
De Caravellis-rooker behoeft niet naar
momenten te zoeken om zijn sigaret
te savoureeren. Steeds is zij welkom.
Femina 4 ets. Specials 2ets.
Fine Fleur 3 Favorites 2
Rèvc d'Or 3 Prime tstroouioodst.) 2
HET WERFRAPPORT.
Sluiting dei weri te Hellevoet-
sluis wordt voorgesteld Con
clusies en voorstellen Een
besparing van 450 ton.
Verschenen is het rapport der Commissie,
Ingesteld bij beschikking van den minister
van Marine a.i. d.d. 19 Juli 1926, ter bestu-
deering van de vraag of de rijkswerven in
's lands belang in den tegenwoordigen vorm
en omvang behooren te worden gehandhaafd
a. met het oog op het financieel belang der
marine; b. met het oog op het financieel be
lang van den Staat in zijn geheel.
Hierbij vielen verder de volgende vraag
punten te behandelen:
Hoe is e'en eventueel belangenconflict tus-
schen de desiderata sub a en b te overbrug
gen?
Indien de vraag sub 1 ontkennend wordt
beantwoord, rijzen de vragen:
Welke omvang van het bedrijf wordt aan
bevolen? en
Welke organisatie en vorm van het bedrijf
worden het beste geacht?
Voorts werd de commissie gemachtigd des-
gewenscht in haar advies ook beschouwin
gen op te nemen, die gaan buiten een ant
woord op deze vragen.
Na breedvoerige' beschouwingen komt de
commissie in haar rapport tot de volgende
conclusies en voorstellen:
le. Het is zoowel in het financieel belang
van de marine als in dat van den Staat in
zijn geheel, het bedrijf der rijkswerven te
concentreeren te Willemsoord en de Rijks
werf te' Hellevoelsluis te sluiten.
2e. Van een belangenconflict tusschen de
marine en den staat in zijn geheel is in dit
opzicht geen sprake.
3e Na concentratie van het verfbedrijf te
Willemsoord en sluiting der rijkswerf te» Hel
levoelsluis, wordt de werf te Willemsoord
voorloopig op hot huidige niveau gehand
haafd.
Het verfbedrijf te Willemsoord behoort te
worden aangewezen als staatsbedrijf.
Ter uitvoering hiervan wordt door de
Commissie het navolgende aanbevolen Ten
aanzien van:
A. Rijkswerf le Willemsoord: le. De Rijks
werf te Willemsoord behoort te worden aan
gewezen als staatsbedrijf.
Den directeur van dit bedrijf wordt een
„Raad van Bijstand" ter zijde gesteld, in
welk lichaam zitting moeten hebben per
sonen, die door werkkring en ervaring geacht
kunnen worden van soortgelijke bedrijven
grondige kennis te hebben.
2e. Er wordt een regeling getroffen om te
voorkomen dat bij mobilisatie geoefende en
geschoolde werkkrachten aan het werfbe-
drijf worden onttrokken om gewapenden
dienst te verrichten
3e Maatregelen worden genomen om n5
mobilisatie onverwijld te kunnen beschikken
over geschoolde krachten voor uitbreiding
van het bedrijf der rijkswerf tot het ge-
wenschte oorlogsniveau.
4c-i. Voor zooveel noodig, worden voorbe
reidingen gemaakt inzake het verleenen van
hulp door de particuliere industrie in oor
logstijd.
5e De marinetransportdienst wordt gere
organiseerd, c.q. opgeheven.
6e. Een nadere bestudeering Rijkswerf-
Staatsbedrijf" zal hebben uit te maken, of
het gewenscht is de rijkswerf in haar huidi-
gen organisatievorm te handhaven of haar
te beperken tot een uitsluitend technisch-
industrieëel bedrijf, door er de arsenaals- en
magazijnsbedrijven aan te onttrekken.
7e. In dit laatste geva' dient een klein ge
deelte van den magazijnsvoorraad onder het
beheer van het industrieel bedrijf te worden
gebracht.
Het overblijvende deel van den magazijns-
dienst wordt, evenals de arsenaalsdienst,
onder de bevelen van den commandant der
marine te Willemsoord gesteld
B. Rijkswerf te Hellevoelsluis: le De
Rijkswerf te Hellevoetsluis wordt als zooda
nig gesloten Zoolang het niet gelukt is haar
te verhuren of te verkoopen, wordt het com
plex met zoo gering mogelijk middelen on
derhouden voor zoover dat noodig is om
algeheel verval te voorkomen. Dit kan, daar
voor toegang tot het torpedo-atelier de slui
zen moeten worden blijven gediend, geschie-
Uit het Engelsch van
GEORGE BARR McCUTCHEOX.
(Nadruk verboden).)
44)
Hij had afkeer van haar gekregen, dacht
ze. De heele wereld was voor haar als met
een zwart kleed overdekt. Naar het eind
van de vlakte strompelend keek zij in de
richting waarin hij verdwenen was. In de
verte stond hij, met zijn rug naar haar toe
op een kleine heuvel aan de rivier en
staarde voor zich uit. Er was een vreemde
invloed, die haar naar hem tcedrong en die
het verlangen bij haar opwekte om hem te
begrijpen. Half-werktuigelijk liep ze op
hem toe.
Ik ben je achterna gegaan om je te
vragen, waarom je zoo vreemd doet tegen
mij, zei zij moeilijk en met tranen in haar
stem.
Ik.... ik ben me niet bewust dat ik
vreemd tegen je doe. Tennys.
Hoe wou jij het dan noemen? vroeg zij
bitter en ze vervolgde zachter:
Hugh, laat je liefde voor Grace je niri
onbillijk tegen mij maken, omdat je haar
niet hebt kunnen redden Als ik er wat aan
had kunnen doen, was ik niet hier. Jij weet
ook wel, dat ik.
Maar, in hemelsnaam, Tennys....
Het spijt mij heelemaal niet. dat ik jou ge
red hebt en dat maakt mij juist zoo in .de
War- Daarom ben ik zoo veranderd, ik kan
niet eerlijk zijn tegenover jou. Ik heb ge
den door het haven-rsluispersoneel c.q. uit
gebreid met bijv. 2 man.
2e De kanonneerbooten. we'lke thans te
Hellevoetsluis zijn met bestemming om
eventueel aldaar te mobiliseeren, worden
overgevoerd naar Willemsoord.
Over de vaartuigen van het loodswe'zen,
de betonning en de verlichting wordt hierna
onder C. gesproken.
3e De uniformkleeding voor militair per
soneel. hetwelk bij mobilisatie te Hellevoet-
sluis moet opkomen, o.a ter bezetting van
enkele marinekuslwachtposlen, en mobili-
satievoorraden. levensmiddelen welke bij
mobilisatie dadelijk beschikbaar moeten zijn,
worden opgeslagen in den ter plaatse aanwe
zige magazijnen van het Departement van
Oorlog.
4e. De op de werf aanwezigen voorraden
brandstoffen, stook- en smeeroliën worden
opgebruikt of vervoerd.
Het torpedo-atelier (gelegen op de rijks
werf) en het verspermijnenmagazijn (gelegen
aan de tramhaven) kunnen zonder hulp van
het industneëel bedrijf worden beheerd,
waartoe slechts zeer geringe uitbreiding van
personeel noodig is.
6e. De afvloeiing van het personeel heeft,
né. sluiting, plaats in hoofdzaak volgens de
bestaar.de regelen en overigens volgens aan
wijzing van den Minister.
Aangeteekcnd zij. dat het. naar bekomen
inlichtingen, wel vast staat .dat geschoolde
krachten in den regel plaats kunnen vinden
bij de industrie in en om Rotterdam
7e De te Hellevoetsluis beschikbare vaar
tuigen. lichters en daarvoor in aanmerking
komende werktuigen en gereedschappen,
worden naar de rijkswerf te' Willemsoord
overgevoerd.
8e. De opslagplaats op Tien-Gemeten moet
vonr de Marine behouden blijven.
C. Het Loodswezen, de betonning en de
verlichting: 1ste. Het onderhoud der kleine
be'lonning in het 4de en 5de district wordt
uitbesteed.
2e. Indien het onderhoud der zware bui-
tenbelonning met behulp van particuliere
werven in verband met de lange sleeproute
moeilijkheden zou ondervinden, dient te
worden overwogen de zorg voor gezegde
zware buitenbetonning van het 4de en 5de
distriet
3e De' loodsafhaaldienst te Hellevoetsluis
wordt opgeheven. De post voor het gat van
Goerse wordt, indien bij althans behouden
moet blijven, bediend vanaf don Waterweg
of vanuit Vlissingen.
De in dienst zijnde stormloodsvaartuigen
van den Waterweg hebben als ligplaats
Maassluis, het gewone onderhoud geschiedt
aldaar met eigen middelen en hulp van par
ticulieren. Voor de z.g. groole beurt gaan zij
naar de rijkswerf te Willemsoord.
5e Reserve-materiaal van bet loodswezen
en kleine vaartuigen, welke thans nog op de
werf te Hellevoelsluis liggen worden over
gebracht naar Willemsoord of Vlissingen
De totale besparing tengevolge van haar
voorstellen berekent de commissie op rond
f 450.000.
Aan het rapport is toegevoegd een nofa
van het lid R. H. Wijmans. waarin deze de
meening verdedigt, dat over de bezwaren aan
opheffing der werf te Hellevoetsluis verbon
den alleen dan mag worden heengestapt, in
dien daar tegenover zéér belangrijke gelde
lijke besparing voor den lande vaststaat. Dit
is echter z.i. niet het geval Naar zijn oor
deel is werkelijke besparing niet of zoo goed
als niet te wachten, waarom hij met de con
clusion der commissie niet kon instemmen.
Hel rapport bevat voorts 7 bijlagen.
DE KONINGIN-MOEDER.
Haar zeventigste verjaardag.
Ten einde te 's-Gravenhage den zeven
tigsten verjaardag van de Koningin-Moeder
te vieren, alsmede het feit. dat zij een halve
eeuw geleden in ons land is gekomen, zijn
sedert eenigen tijd bij het Haagseh Comité
voor Volksfeesten plannen in voorberei
ding. De bedoeling is te komen tot samen
werking met verschillende vereenigingen
en organisaties.
EMIGRATIE NAAR AUSTRALIË.
Maximum 200 emigranten per jaar.
De directeur van den rijksdienst van de
werkloosheidsverzekering en arbeidsbemid
deling heeft een rondschrijven verzonden,
waaraan het volgende is ontleend.
probeerd het te overwinnen, maar het :9
mij niet mogelijk. Begrijp je dan niet, wat
mij er toe gebracht heeft de laatste weken
mij zoo te gedragén? Begrijp je dan niet
waarom ik zoowel jou als mezelf ongelukkig
maak met mijn poging om dat. wat in mijn
geest sterker is dan al het andere, te onder
drukken? Hij wachtte een oogenblik en toen
barstte hij uit: Ik hou van je.ik aan
bid je! Daarom ben ik vreemd!
Hij moest tegen een boom leunen om niet
ineen te zakken. Hij waagde het niet haar
aan te kijken, maar hij vroeg zich angstig
af wat haar zwijgen te beteekenen had. Ais
zij van hem hield, waar hij vrijwel zeker
van meende te zijn, waarom zei zij dan
niets?
Weet je wel, wal je zegt? vroeg zij
langzaam.
Ik heb het al duizenden keeren tegen
mij zelf gezegd. Ik was van plan het jou
niet te zéggen. Ik had mij zelf gezworen,
dat jij het nooit zou weten. Wat móet je wel
van mij denken?
Ik dacht dat het je liefde was, die je
naar Manilla deed gaan, zei zij, verbaasd
hem zonder opzet wondend.
Dat was het ook. Ik heb haar liever
gehad dan iets ter wereld en nog kan ik
haar niet vergeten. Zij zal mij steeds even
lief zijn als in den nacht, dal ik haar ver
loor Jij hebt hé&r plaats niet ingenomen.
Jij hebt een liefde in me opgewekt, die heel
iets anders is, iels veel mooiers en grooter
dan ik voor haar voelde. Zij is voor mij
nooit geweest wat jij voor mij bent. Dal
maakt mij krankzinnig krankzinnig,
hoor je? Ik ben er door overdonderd; het is
te veel voor mijl
Ik geloof dat ik droom, mompelde zij
verward.
De regeering heeft besloten, aan Neder
landers, die naar een van de volgende drie
staten van Australië, Nieuw-Zuid-Wales,
Zuid-Australië of West-Australië. wenschen
te emigreeren, en die daartoe geschikt wor
den bevonden, zoo noodig de behulpzame
hand te bieden in dien zin, dat aan de
Australische reegering waarborg wordt ge
geven tegen mogelijk geldelijk nadeel, dit
gedurende de eerste drie maanden van het
verblijf dier emigranten in Australië voor
de Australische gemeenschap uit dat ver
blijf zou kunnen voortvloeien.
Op grond van dezen waarborg is de
Australische regeering bereid voor bedoelde
personen tot een maximum van 200 per
jaar af te zien van den eisch dat zij bij aan
komst in het bezit zijn van een landings
geld van 40.
De Nederlandsche consul-generaal te Sid
ney heeft over deze emigratie uitgebreide
onderhandelingen gevoerd met en inlichtin
gen ingewonnen, o a. bij de Australische
Bondsregeering, de regeeringen van genoem
de drie staten de Nederlandsche consuls in
die staten en organisatiën van werkgevers
aldaar.
Op grond hiervan kan worden gezegd, dit
emigratie op beperkte schaal kansen bieo'.
aan landarbeiders, die ongehuwd zijn. 20
tot 30 jaren (bij voorkeur 20 tot 25 jaren)
oud zijn, bezield zijn met het verlangen om
te stagen en daarbij bereid zijn, zwaren
handarbeid te verrichten. Bovendien moet
de nadruk worden gelegd op den eisch, dat
deze landarbeiders bij aankomst voldoende
kennis van de Engelsche taal bezitten om
aan de bevelen hunner werkgevers, uilvoe
ring te kunnen geven en zich zelf verstaan
baar uit te drukken.
Indien de adspirant-emigranten door de
Emigratie-Centrale Holland en de Neder
landsche Yereeniging Landverhuizing ge
schikt worden "bevonden, zal de directeur
van eerstgenoemd lichaam hen in aanmer
king kunnen brengen voor het verkrijgen
van een aanteekening op hun paspoort, dat
zij „uitgezochte" emigranten zijn, in welk
geval zij in aanmerking komen voor ont
heffing van de verplichting, om het lan
dingsgeld in kwestie te bezitten.
De minister van arbeid, handel en nijver
heid heeft de gemeentebesturen uilgenoo-
digd om het plaatselijk orgaan van de open
bare arbeidsbemiddeling op te dragen, zich
le belasten met de eerste beoordeeling der
aspirant-emigranten en met het verschaffen
van inlichtingen aan de Err.igralie-Cenlrale-
Holland.
De emigranten moeten de reiskosten zelf
dragen.
DE SPOORWEGSTAKING VAN 1903.
Bij de zonderlings herdenking
van hel spoor- en tramweg
personeel Een stukje ge
schiedenis.
Nu het hoofdbestuur van de Ned. Vereen,
van Spoor- en Tramwegpersoneel, gei\jk wij
en langs he bben aangekondigd, het zonder
linge voornemen heeft opgevat om door
een buitengewoon congres op 31 Januari
a.s, de Spoorwegstaking van 1903 te her
denken, willen wij hier in het kort een
samenvatting geven dier woelige dagen.
De oorzaak der staking aan het Staats
spoor-station te Amsterdam, meer bekend
als het Weesperpoortstation, was, dat een
viertal werklieden geschorst werd, omdat
zjj weigerden wagens voor de Veemen be
stemd, door te zetten, welke geste voor de
seinwachters eveneens het signaal was, den
arbeid neer te leggen.
De strijd ontbrandde in hoofdzaak en in
de allereerste plaats aan het Centraal-station
te Amsterdam, doch in het goederenvervoer
was toen nog door de spoorwegautoriteiten,
zoo goed en zoo kwaad als het ging, voor
zien. De personentreinen reden den 30sten
Januari 1903 nog vrij geregeld, maar het
binnenstooraen en vertrekken der treinen
van oostelijke richting ondervond telkens
eenige stagnatie, tengevolge van het bezel
z\jn der sporen door goederentreinen op het
oostelijk emplacement, waar toen nagenoeg
geen man der H.Y.S.M. meer arbeid deed.
Onder de goederentreinen, die daar ston
den, bevond zich ook een convooi van 40
wagons, bestemd voor de „Koning Willem
III", welke dien dag naar Indië moest ver
trekken.
Dienzelfden nacht hielden de spoorweg-
Ik heb geprobeerd om het te verber
gen, ook voor mij zelf, maar het was le
sterk.
Het komt, doordat wij hier alleen o?
dit eiland zijn
Nee, ik weet zeker, dat het ergens
anders ook gekomen zou zijn.
Ik voel me zoo schuldig dat jij verliefd
op mij geworden bent; het spijt me eigenlijk
zoo; ik heb het gevoel dat ik er voor hal
moeten zorgen dat het niet gebeurde, zei zq
klagelijk en ze legde haar hand op zijn arm.
Zijn hart kromp ineen; hij had zich ver
gist. zij hield niet van hem!
Vraag me niets, ging ze na een pauze
verder ontwijkend. Ik ben nog steeds
Lady Huntingford. misschien leeft mijn man
nog. Bovendien; ik heb je toch gezegd, dat
ik niet liefhebben kan; dat ik nog nooit van
iemand heb gehouden? O, Hugh, kijk niet
zoo; werkelijk, ik wou dat het anders was,
maar ik kan niet.
Maar ik zal maken, dat je van mij gaal
houden, riep hij heftig. ik zal maken dat
je me lief krijgt.
Hij deed zijn hand voor zijn oogen alsof
hij hevig pijn had en zich omdraaiend zocht
hij weer steun bij den boom.
Ze nam hem zacht bij den arm een
huivering voer door hem heen en lang
zaam liepen zij naar de tempel terug.
HOOFDSTUK XXIX.
Het recht van den anderen overwinnaar.
De eerste dagen en nachten na dit voor
val voelde Hugh zich troosteloos, maar toen
de tijd hel pijnlijke van zijn nederlaag deed
uitslijten, kreeg hij weor nieuwe hoop H'j
wijdde zich met groote attentie en liefhe.d
aan haar en zorgde angstvallig haar niet
ir.3nner. in Den Haag een vergadering, waar
in door de bestuurderen der verschillende
spocnvegvereenigingen werd besloten eén
telegram aan de stakende collega's te zen
der. te Amsterdam, welk telegram van sym
pathie voor de makkers getuigde, en tevens
de verzekering gaf van zedelijken en fi-
nantieelen steun.
De toenmalige Minister van Waterstaat
heeft alle te Amsterdam en mogelijk ook
wel elders beschikbare automobielen laten
reuuireeren, om in geval van stagnatie h»
den treinenloop, tengevolge van het neer
leggen van den arbeid den postdienst door
automobielen mogelijk te maken
Voor zoover noodig zou blijken, dat de rei
zigers van het Centraal-station te Amsterdam
met de z.>n. omnibustreintjes naar het
Weesperpoort-station worden vervoerd, en
daar ter plaatse de verschillende treinen
werden samengesteld. Op 31 Jan. 1903 was
in de morgenuren de toestand ongewijzigd.
Alle toegangen tot de Handels- en IJkaden
en de emplacementen op de Rietlanden
waren door de politie en de mariniers af
gezet, terwijl de marechaussee steeds langs
de kaden patrouilleerde.
Langs de Handels- en IJkaden was "de
politie onder aanvoering van den hoofd
inspecteur Diederiks, en in de Rietlanden
en de omgeving daarcan onder leiding van
den Hoofdinspecteur Hazenberg aanwezig.
Het bericht deed de ronde, dat de „Koning
Willem III" van de Maatschappij Nederland
op den vastgestelden tijd de reis naar Indië
zou aanvaarden, maar zonder lading. Er
werden maatregelen getroffen de passagiers-
goederen via het Weesperpoortstation aan
boord te brengen.
Dienzelfden dag was ook het personen-
te laten merken dal hun verhouding na hun
gesprek niet weer dezelfde geworden was.
Er was iets in zijn manier van doen dat
haar meer en meer aantrok. Met opzet dacht
zij er niet niet veel over, maar ze wist, dat
zij zich gelukkig voelde als hij bij haar was
en dat hij met geen man. dien zij ooit ont
moet had. was te vergelijken.
Soms dacht hij dat hij den schok, die zijn
trots gekregen had niet meer voelde en zij
verbaasde zich er over dat dit haar onaan
genaam aandeed. Zij legde zich met bijzon
dere ijver toe op het maken van kleeren van
geweven gras. Haar garderobe beval!»
eenige. zeer ongemeene japonnen, terwijl d.?
zijne uitgebreid werd met een „Zondagsche
broek" en eenige hemden. In plaats van
schoenen le dragen, liepen zij op sandalen.
Beide hadden nog een paar kousen uit den
schipbreuk gered, maar deze werden m^i
heiligen eerbied bewaard voor het moment
der verlossing.
Op een dag in het eind van September
wandelden zij samen naar de plek. waar zij
de eerste keer met Koning Poetoe geland
waren Reeds zonk de zon in de zee en zij
zaten in gedachten aan de baai Bijna vijf
maanden leefden zij hier nu reeds le midden
van de wilden Het grootste deel van den tijd
waren zij niet ongelukkig geweest, maar ze
hadden toch steeds de hoop niet laten varen,
dat er eens een schip zou komen, dal hen
weer naar de „Beschaafde" wereld terug
zou brengen.
Per slot van rekening is hef niet zoo
heel verschrikkelijk geweest hè? vroeg zij.
WV hebben het heel wat beier getroffen
dan we met mogel'jkheid hadden kunnco
denken
Ja, maar ik zou hel toch zeer op prijs
stellen als ik weer eens een blanke zag. En
vervoer naar Den Haag ten deele stilgelegd.
Om kwart vóór drie legden te Amsterdam
alle beambten van het Staatsspoor aan het
Wp.-station, van de machinisten tot de trein-
poetsers, het werk neer. Ook werden er geen
treinkaartjes meer afgegeven, waardoor de
geheele treinenloop stiistond. Men verwachtte
een gelrjke maatregel aan het Centraal
station. Een ploeg rangeerders, gewoonlijk
ruim 30 man sterk, die om 3 uur in
dienst moesten treden, bleef weg. Hun werk
werd overgenomen door 2 onderchefs, een
paar opzichters en enkele losse arbeiders.
Een detachement van het Regiment Gre
nadier.; en Jagers onder bevel van kapitein
Van Bockom Maas, vertrok 31 Januari uit
De; Haag naar de hoofdstad. Dienzelfden
avond volgde nog het 1ste Eskadron van
het 5de Regiment Huzaren onder bevel van
den ritmeester Piepers daarheen. Uit Delft
en Leiden gingen eveneens militairen der
waarts. Uit Haarlem vertrok het 1ste Es-
quaaron Cavalerie.
Dier.zeliden avond had in een der zalen
van het toenmalige hotel de Zeven Kerken
van Rome aan het Spui te 's-Gravenhage
een vergadering van .Spoorwegambtenaren
plaats, waarin het Kamerlid Melchers of
Ter Laan zou spreken. Deze vergadering
werd voorgezeten door den heer S. Otter-
spoor.
Zondag 1 en Maandag 2 Februari d.a.v.
omstreeks halfvijf hebben de machinisten
en andere werklieden bjj de Hollandsche
spoorstation in Den Haag het werk noor-
geiegd. zoodat ook daar do dienst geheel
stilgelegd moest worden, en juist een etmaal
later, des Dinsdags 3 Februari 1903, om
streeks 2 uur, werd de opheffing der staking
op de beide stations in Den Haag een feit
ik zou er een stuk van mijn leven voor
geven om een krant le hebben, antwoord
de hij.
fk ben hier op het eiland gelukkiger
geweest dan ooit te voren, ging ze voort.
Misschien zal ik mijn leven lang een bal
ling blijven maar ik heb het gevoel, dat ik
er bij gewonnen heb. Wat ie het niet ver
rukkelijk, je zelf te kunnen zijn, overal en
altijd, zonder er aan te moeien denken wat
do wereld er wel van zeggen zal Hier ben
ik vrij; hier ben ik een deel van de vrije
natuur.
Denk jij, dat jij je zelf kent? vroeg hij
zoo kalm, als het hem maar eenigszins
mogelijk was.
Of ik mij zelf ken? lachte zij. Ik
zou het wel denken.
Zou jij ook van dit eiland houden a's
je alleen was?
Welik. ik zou denken van
niet, zei zij, niet heelemaal zeker wat h'j
bedoelde en wat bet beste was om te ant
woorden. liet zou heelemaal anders zijn,
begrijp je?
Weel je niet, waarom je zoo over dit
verlaten eiland denkt, Tennys? vroeg hij en
hij schoof tot vlak bij haar, zoodat zijn
doordringende oogen haar °en beplje angstig
achteruit deden wijken. Weet je niet
waarom jij hier tevreden en gelukkig bent?
Ik ik.ik ik ben er zeker
van dat ik zoo gelukkig en tevreden be.i
omdat ik hier ben Ze bleef steken pogen-J
haar oogen neer te slaan, wat haar echlzr
tot haar verbazing niet gelukte.
Jij houdt van dit eiland, omdat je van
mij houdt, fluisterde hij haar in haar oor.
(Wordt vervolgdV
