SPLINTER
NEDRA
68ste Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 31 December 1927
Vierde Blad
No. 20797
ZIJN KIND.
NIEUWJ AARSGEBRUIKEN
vf MEUBELEN -**
FEUILLETON.
RADIO-PROGRAMMA
NI VA TANDPASJA
Laten we besluiten met de woorden van
onzen onsterflijken Huygens-
Het oude Jaer is om: wat vlêyen sich de
Menschen
Met mallen overvloed van onverslandigh
wenschen.
Wenscht boven allen wensch te leven in
't Nieuwe Jaer,
Of elcke dagh uw eerst' en elck uw laetste
waer.
Oude Stine kon zich maar niet begrijpen,
waardoor juffrouw Jeanne de laatste jaren
zoo prikkelbaar was en als zij de oude me
vrouw Huisman niet beloofd had bij haar
dochter te blijven en voor haar te zorgen,
zou oude Stine allang haar dienst opge
zegd hebben. Vroeger was Jeanne toch nooit
zoo geweest, ze was altijd wel een beetje
trotsch, maar tegen Stine altoos vriendelijk
en nu.... niets kon de oude gedienstige
meer goed doen.
Stine kon zich de reden van juffrouw
Jeanne's slecht humeur niet begrijpen en
toch was deze niet zoo heel ver te zoeken.
Was Jeanne niet opgegroeid met Frans
Van 't Hof, haar buurjongen, met wicn ze
als kind speelde en ravotte, dat een jongeu
het haar niet verbeteren zou?
Had Stine nooit bemerkt, dat Jeanne in
haar jonge-meisjesjaren, vooral toen Frans
student werd, hem bewonderde en tegen
hem opzag, welke bewondering langzamer
hand in liefde was overgegaan?
Neen, Stine had het nooit bemerkt. Zoo
doende wist ze ook niet. wat een slag
het voor Jeanne was geweest, toen Frans
zich verloofde met een ander meisje en
kort daarop ging trouwen.
Het was enkel de trots van Jeanne ge
weest, die haar de kracht had gegeven,
dat verdriet verborgen te houden voor an
deren. Ze wou niet beklaagd worden en
medelijdende gezichten om zich heen zien
Niemand had noodig, met wat er in haar
binnenste omging, en niemand had dan
ook ooit haar droeve geheim geraden, be
halve haar moeder, die kort daarop ge
storven wa9. Toen trok Jeanne zich heele-
maal terug, iif dubbelen rouw en met een
verbitterd hart. En de jaren hadden hierin
geen verandering gebracht.
't Was nu weer oudejaar, een droeve
dag voor hen. die op een verlies in het af-
geloopen jaar of in de jaren daarvoor
moeten terugzien, voor hen. die zich alleen
voelen achtergebleven zonder bescherming
en omringende liefde.
Een ander jaar zou weer beginnen, ge
lijk aan het voorafgaande en Jeanne hui
verde, hoewel het vuur knetterde in den
haard en zijn roodachtig schijnsel spook
achtige schaduwen in de schemerduistere
kamer wierp.
Niets had ze meer van de toekomst te
wachten, altijd alleen, alleen.*».
S!ine, riep ze eensklaps en sprong
op om de droevige gedachten van zich af
te zetten.
Stine, als we eens wat lekkers in
huis haalden? 't Is Oude Jaar. dat kunnen
we toch zoo niet voorbij laten gaan!
Haar grijze hoofd schuddend ging Stine
haar inkoopen doen.
Wat is een mensch toch veranderlijk,
mompelde ze bij zichzelf, het vorige jaar
zat de juffrouw te spottpn met de men
schen. die op 'straat met pakjes liepen
voor Oudejaarsavond, ze lachte ze ge
woon uit en nu doet ze toch zelf precies
eender. Ik za 1 dan wel nooit begrijpen en
sloffend liep Sline van den eenen winkel
naar den andere.
Nou% noul Ik dacht al, dat je wachtte
tot Nieuwjaar met terug te komen, verwel
komde juffrouw Jpanne haar. toen ze met
pa kies beladen de trap opklom.
Stine zei niets, moest eerst wat op adem
komen.
Tk ben opgehouden, zei ze toen Tk
heb met iemand staan nraten Herinnert
u u Frans 't Hof nog, die hiernaast ge
woond heeft?
Jeanne verbleekte en greep zich aan een
stoel vast om niet tp wankplen.
Verbaasd keek Stine haar meesteres
aan. Zulk schokkend nieuws vertelde ze
toch niet!
Wat is die veranderd, ging ze verder,
toen ze geen antwoord kreeg.
Als hij me niet aangesproken had.
had ik hem niet herkend. Oud geworden
en mager! Maar 't is hem ook niet meege-
loopen! Zijn vrouw is gestorven en zijn be
trekking is hij ook kwijl Nu kan hij iets
anders krijgen in Amerika, geloof ik. maar
hij zit met het kind. dal kan hij natuurlijk
niet meenemen.
Maar wat is er toch, juffrouw, waarom
huilt u nou?
Jeanne veegde haar tranen af alsof ze
zich schaamde over dat oogenblik van
zwakheid.
Ik heb zitten denkenover Oude
jaarsavonden nu dat treurige ver
haal.... heeft me heelernaal van streek
gebracht. Vertel nu maar verder, 't is al
weer over.
'k Was geloof ik klaar, zei Stine, die
haar geheugen afzocht, of ze alles wel ge
zegd had.
O, ja, ik moet u zijn groeten over
brengen. Misschien herinnert de juffrouw
zich me nog wel, zei hij
Misschien herinnert ze zich me nog
wel, terwijl er geen dag voorbijging, dat ze
niet aan hem dacht.
Bittere ironie van het levenl En haar
tranen, die ze zoo getracht had in te hou
den, begonnen rijkelijk te vloeien.
Hel was als ging oude Sline ineens een
licht op.
Ze liep op het jongemeisje toe en drukte
haar hoofd tegen zich aan.
Nu begrijp ik het, nu begrijp ik hetl
was alles wat ze zeggen kon en in dat
oogenblik voelden de twee vrouwen, die ja
ren naast elkaar en toch als vreemden ge
leefd hadden, een verwantschap alsof ze
zusters waren.
Niet lang bleef Jeanne in die hou
ding.
Kom, Stine, we gaan wat koopen voor
dat kleine meisje en dan moet jij het
brengen.
De winkeliers konden haar niet vlug ge
noeg helpen, zoo'n koortsachtige ha^sl had
den beiden en weldra belde Stine aan ook
beladen met een pop, chocola en nog meer
speelgoed, aan een huis in een donkere
straat aan.
Of de kleine Ellie blij was? Stine twij
felde geen oogenblik wat ze haar meesteres
daarvan moest vertellen. En mijnhepr Van
't Hof? Verrast was hij in hooge mate Was
dat van juffrouw Huisman, die vroeger
altijd zoo trotsch en in zichzelf gekeerd
was?
't Was waar. als kind was ze altijd vrien
delijk en goedhartig en die eigenschappen
scheen ze dan toch behouden te hebbent
Wilt u juffrouw Huisman vriendelijk
bedanken, zei hij legen Stine, en ook voor
mijn kleine Ellie?
Maar ik kan haar zelf ook wel mijn
dank overbrengen. Wijt u vragen, of het
morgenmiddag gelegen komt?
En hij kwam den- anderen middag, op
Nieuwjaarsdag, samen met een klein meisje
dat wanhopige pogingen dped om haar
pop te beschermen voor een klein keffertje,
dal haar in de gang tegemoet sprong.
Met een gevoel van weemoed betrad hij
het huis, waar hij jaren geleden, als kind
dagelijks kwam.
De meubels stonden nog op hun zelfde
plaats, niets was veranderd, behalve zij
die hem met een droevigen glimlach en
uitgestoken hand ontving.
In korte zinnen bedankte hij haar voor
dp verrassing, die zij zijn dochtertje den
vorigen avond bereid had.
Ze is het eenige wat me nog overge
bleven is en haar zal ik nu ook moeten
missen Stine beeft u zeker wel verteld
Ze knikte, met een prop in de keel en
wees naar een stoel, dat hij moest gaan
zitten.
Er is heel wat veranderd in de laatste
tien jaar, vervolgde hij met gebogen hnofd.
Alles is me ontvallen En nu moei ik den
strijd om het bestaan weer opnieuw begin
nen. Maar ik heb er haast den mood niet
toe. als ik aan Elly denk Ik kan haar niet
meenemen
Jeanne maakte een smeekend gebaar en
heesch klonk het van haar lippen:
Nieuwjaar of de eerste dag van het jaar,
wordi sedert 1700 door alle christenvolken
op den len Januari gevierd. Deze dag was
reeds in de dagen der oudheid een feest. De
Perzen vierden den dag van het jaar ais
een feestdag en gaven elkaar eieren ten ge
schenke.
De Romeinen brachten op den Nieuw
jaarsdag gewoonlijk offeranden aan hun
god Janus. Ook waren toen de Nieuwjaars-
wenschen en geschenken reeds in zwang
In den beginne schonk men elkaar vruch
ten, vooral met goud versierde dadels en
vijgen en later kleine koperen munten.
Geschenken te ontvangen was inzonder
heid een voorrecht der Patriciërs; ieder
bracht op Nieuwjaarsdag aan zijn patroon
een geschenk, dat den naam van „strena
droeg, waarvan t Fransche woord, „étren-
nes" (Nieuwjaarsgeschenken) is afgeleid.
Ook in ons land was in vorige eeuwen
het geven van geschenken op Nieuwjaar
algemeen, zelfs de overheid deed daar aan
mede. Onze vaderlandsche geschiedenis ge
tuigt het, dat men op den len Januari een
vorst zijn hulde ging bieden, waarbij tevens
geschenken gevoegd waren van groote waar
de. Op Nieuwjaarsdag kregen de gevange
nen vermindering of kwijtschelding van
hun straf en deelden liefdadigheidsgestich
ten brood en kleeren uit aan de armen.
Een andere gewoonte was het schieten
met vuurwapenen als de klok op Oudejaars
avond 12 uur sloeg. Dit gebruik bestaal nog,
al is hel dan ook niet meer in zoo sterke
imate. Vroeger was op sommige plaatsen dit
gebruik zóó erg, dat hooren en zien verging
en een kruitdamp boven de stad hing, alsof
ze door een vijand belegerd werd
Een ander gebruik was het maskeeren,
waarvoor men huiden van dieren gebruikte,
waarin men hossend en zingend de straten
door rende. Hel misbruik, dal van de mas
kerades gemaakt werd, deed haar spoedig
door de overheid verbieden.
Vroeger gingen kleinen en grooten op
Nieuwjaarsdag langs de huizen en zongen
een toepasselijk Nieuwjaarslied. Enkele van
die verzen zijn aan de vergetelheid ont
rukt.
Zoo zong de aloude nachtwacht oftewel
•klepperman met dreunende stem:
Ik wensch u al te gaar
Een zalig Nieuwe Jaar;
In voorspoed en verdriet
Vergeet den Schepper nietl
Ook in gezelschap trok men langs de hui
zen en zong:
Dag vrouw, dag man, dag al te gaar,
Ik kom u wenschen. een goed jaar,
Deur dik, deur dun. ik kom geloopen,
Ik en ga ze niet verkoopen
't Is een goed vrouwljen, die me dat geeft,
't Is te wenschen, dat ze nog 'l naaste
jaar leeft,
Goed vrouwtjen, goed vrouwtjen,
Hebt ge niet een wafeltjen of twee.
Ik stéék 'ze al in m'n mouwljen.
In het volgend „lied" vraagt men niet om
„een wafeltje of twee", maar verlangt men
een stuiver:
Nieuwejaarken, ik sta hier buiten;
Ik heb een kerfken en 't wil niet sluiten,
Ik heb een korfken en 't wil niet sluiten,
Ik heb boter en 'l wil niet brajen.
Ik zie een koekjen en ik kan 'l niet koopen
Geef me een stuiver en laat me loopen.
Van geheel anderen aard is het volgende:
Op Nieuwjaarsavond.
De bakker sloeg zijn wijf,
Al met de heele palen,
Zoo deerlijk op haar lijf,
Hel wijf kroop in den oven,
De bakker achterna,
Zij waren erg bestoven:
Ik wensch u een zalig Nieuwjaar!
RECLAME.
1642
Uit het Engplsrh van
GEORGE BARK McCUÏÜHEON.
(Nadruk verboden).)
33)
Hij draaide zich met een schok om en
ging weer hel bosch in. Het was over vijven
toen hij weer terug kwam rret zijn armen
vol vruchlen en veeren. die hij verzameld
had. Hij riep haar al loe mei een vroolijken
kreet; zij kwam hem tegemoet.
Haar kleeren waren wil. zonder vlekken;
ja, zelfs weer met 'n beetje model er in.
HOOFDSTUK XX.
De noodvlag.
Voor Lady Tennyson den volgenden mor
gen wakker werd ging hij naar het strand
op zoek naar schaaldieren. Op den terug
weg naar de grol wist hij een gmote zee
schildpad le vangen en hij troostte zich met
de gedachte dal. als ze niets helers kregpn.
dit die in elk geval eenige dagen tol voedsel
kon dipnen. Toen hij de grol in het ook
kreeg, stond zij in de oppning. Hij riep haar
en onmiddellijk wendde zij het hoofd ver
langend in de richting.
Waar bpn je gewepsl? riep ze, toen ze
elkaar bij de heek onlmoelien.
Op de wilde dierenjacht.
Poe. wildp hloemeniacht bedoel je
misschien. Ik dachl dal je naar de apen ge
gaan was. om wat gezelligheid le brengen
Zal je niel spotten als ik je verlel. in
wat voor gevaar ik verkeerd heb? Zie je
die knots? Zie je dat bloed dat er aan
kleeft?
O, Hugh, hijgde zij. Is het bloed?
Versch bloed, antwoordde hij op een
toon alsof hel dagelijksch werk voor hem
was om met slokken met versch bloed er
aan rond le loopen!
Je bent toch niet gewond. Hugh? vroeg
zij angstig
Nee. hoor; het is maar dierenbloed. Ik
heb zelfs geen schram gekregen, maar het
was een spannende strijd, vervolgde hij op
dezelfden emstigen toon.
Na het ontbijl zal ik je meenemen naar
het terrein van den slag.
Ja, maar ik kan zoolang niet wachten.
Ik wil nu welen wal je overkomen is.
Ik liep rustig, toen ik ineens van het
kreupelhout uit aangevallen werd; ik was
bijna verslijfd van schrik, vertelde hij.
Ik had geen tijd geen lijd orr. te denken en
ik weel niel wat ik gedaan zou hebben als
ik deze knots niet had gehad, dip ik zonder
speciale bedoeling juist even te voren ge
maakt had Mei een van de beste slagen.
d:e ooil een golfspeler gemaakt heeft, heb
ik hel monster den schedel verpletter.
Zijn schedel I!
Toen zijn nek en toen heb ik het de
hals afgesneden.
O. Hugh brachl zij ademloos uit.
En na hel ontbijt ga ik weer terug
en dan zal ik hem in biefstuk en weet »k
al meer snijden, dat we voor een maand
genoeg hebben.
O. hel moet een vreeselijk dier geweest
zijn. Was het een nijlpaard? vroeg zij
schichlig?
NijlpaardensoepI Hij schudde vol wal
ging hpl hoofd Ik zal ie zeggen wat 'k
doodde als je niet zult schrikken en belooft
het aan niemand anders te vertellen. Hij
bracht zijn mond vlak bij haar oor en fluis
terde
Een schildpad!
Een schildpad? Een kind kan een
schildpad den kop inslaan! Jij benl ook een
heldl En moeten we daar een maand
van eten? Ben je niet goed wijs of wat
scheelt je?
Wacht maar tot je hem gezien hebt,
hij weegt zeker een ton, als het niel meer
is. zei hij trotsch.
Na het ontbijt, dat hetzelfde menu had
als dal van den vorigen dag. gingen ze naar
het strand.
Ik had niel gedacht dal een schildpad
zoo groot kon zijn. zei Lady Tennyson toen
ze het dier in de galen kreeg. Hij is op
zijn minst een eeuw oud.
Als dat zoo is. zal het vleesch wel
niet erg malsch zijn. was Hugh's somber
antwoord La Ier op den dag sneed hij het
dier in bukken en maakle hij het schild
zorgvuldig schoon, daar hij er van over
tuigd was dal het den een of anderen dag
nog wel goede dienslen zou bewijzen
We moeien nog iels doen. zei hij toen ze
zalen uit te ruslen, ik moet op dien berg
top zien le komen om er een vlag te plan
ten. dan kunnen voorbijgaande schepen
zien dal er hier monschpn zijn. Zoodra ik
uilgerusl hen. zal ik hp| doen. als ik ten
minste iets wits kan vindpn dal grool ge
noeg is om op epn afs.'and gezien le worden
Zij gaf geen antwoord, maar hij zag dal
ze een kleur kreeg, terwijl ze over de zee
uitkeek
Epn zakdoek is te klein hé?
Ik ben bang van wel
Even lafer ging ze naar de grot en vroeg
hem op haar le wachten. Toen 2» teru«-
Laat haar bij mij! Ik zal een moeder
voor haar zijn
Ontroerd greep hij haar beide handen,
maar zij maakte ze los en trok het kleine
meisje naar zich toe. dat eenigszins angstig
naar de bleeke dame opkeek, en met haar
armen om het kind heen zei ze nog
maals:
Ik zal een moeder voor haar zijn!
Hoe had ze ooit kunnen denken, dat het
nieuwe jaar haar zooveel geluk zou bren
gen? Zijn kind, nu voorloopig altijd bij
zich!
Een zonnige toekomst opende zich eens
klaps voor haar en aan het eind daarvan
zag ze vage beelden verrijzen, die zich
aaneenregen tot één geheel: hij. het kind
en zij, door één band verbonden, den band
van liefde, die sterker is dan alle9.
VOOR ZONDAG 1 JANUARI.
Hilversum. 1060 M. 10 30: VPRO Uit
zending v. d. Ver. v. Vrijz Herv. te Am
sterdam. Voorganger Ds Bakker Met ver
nieuwde krachten. 12.301 30: NOV.
Lunehmuziek o. I. v. Is Trytel. 1.3(R—
2 30 NOV. Voordrachten te houden door
Mevr. Annie v d Lugl Melsert-van Ees en
Cor v. d. Lugt Melsert. 2 30—4 30. Po
pulair concert door het NOV orkest o 1. v.
Henri Zeldenrust. Met medew. van Mej.
Margaretha Adnani en den heer Willem
Heckenrath (zang). 6 007 15 Dinermu-
ziek door het ANRO-Trio. 8 10: Niemv-
jaarsprogramma. Het versterkle ANUO-
orkesl o. 1. v Nico Treep Daarna ,,'t Minne-
brugje' zangsollernije in 1 bedrijf. Muz.
van Arlh v. Oost. Hans, de liedjeszanger,
Ed. v. d. Ploeg. Baas Fork, kastelein en
schout v. h. dorp Bloemendaal. Gerard
Leenders. Ruosje zijn dochier. Betty v. d.
Bosch-Schmidt Willem van den Molenaar,
Jules Moes. Vervolgens „De Bruiloft van
Kloris en Roosje", klucht met zang en dans.
Thomas vader van Kloris, Ed. v. d Ploeg.
Pieter. moeder van Kloris. Mevr Coerdes
Kloris, Jan Jansen Roosje, Mies Routlieb.
Krelis, Jules Moes. Elsje. Betly v. d. Bosch-
Schmidt. Teeuwis, H Hendriks. Mansette,
J v Hurk Het versterkle ANKO orkest. Mu
ziek. Leiding, J. J. v. Amerom. Alg vuorber
Chris de Vos. De Nieuwjaar.-wensch in het
stuk is vervaardigd door Ciinge Doorenbos,
vourgelezen door Clinge Doorenbos
Huizen, 1950 M. 10 30—12 00: KRO.
Hoogdienst in de St Antoniuskerk te Til
burg Het zangkoor der Kerk o. L v J. C.
Claescn J Hecrkens. orgel Gezongen wordt
de „Missa ad majorem Dei Gloriam", voor
4 st. mannenkoor van J Schrijvers Na dp
H Mis het Tanlurn Ergo Sacrarnpiilum van
Alph Diepenbrock en het Laudate Domi-
num van J Nieland voor 4 st mannenkoor.
Predikatie door kapelaan Mieh Smits
12 301 30: Lunehmuziek door het Trio
„Winkels" Luslenhouwer. piano (leider) H.
Srholl, viool O. Hendriks, cello 1 30
2 15 Godsdienslonderichl voor Ouderen door
Prof. B Bont KRO. 4.00—6 00 Zieken-
lof uil Bloempndaal (KRO). 6 00 Dienst
in de Geref Kerk te Spakenburg Voorgan
ger Ds P de Jong (NCRV) - 7 30-5 00
KRO Bijbel exegese door Prof Dr R Jan
sen O P. v. d Keizer Karei IJniversilei! *e
Nijmegpn. 8 00 Kunstavond met mede
werking van B Verhoeven declamator Hp!
KRO -orkesl o I. v. M v d Ende Jules
Moes Muzik leider. 10 30 KRO Epiloog.
Caecilia kwarlel o. 1. v Mej v Rooyen
Davcnlry. 1600 M. 3 50 Cnncerl door
het Militair orkest G Naish sopraan G.
Eastman, bas. 5 40 Vertellingen u h.
Oude Teslamenf. 5 50605 Missisonaire
causerie. 8 20 Dienst in de Holy Trinity
Kerk 9 05- Liefdadigheidsoproep.
9 10 Nieuwsber. 9.25 Concert Radio-
strijkorkest. A. Cramer, bariton. Koor. 10.50:
Epiloog,
Parijs ..Radio Paris", 1750 M. 12 20.
Religipusp muziek Gem. koor en pred katie.
105 Orkeslconcert 8 35- Circus Ra
dio Paris. 9 0511.20: „Revue-schets",
Jazzhand en zang
Langenherg 469 M. 8 20—9 20: Kath.
Morgenwijding 11 00—1130 Delama-
ties 11 35—12 20: Orgelconcert
12 201 05 Mililaire muziek. 3 05
3.45: Beelhovens Pianomuziek. 4 50
RECLAME.
VOORKOMT TANDBEDERF
en poetst 's morgens en 's-avonds met
73 ets per !/i tube. Z5cis p. !4 Lube.
2439
6 20: Orkestconcert. 6.50: „Die Zauber-
flóte". opera van Mozart. Daarna tot 11.20
Dansmuziek.
Königwusterhausen, 1250 M 8.20:
Morgenwijding 10 5011 50: Orkestcun-
cerl. 3506.20: Orkeslconcert. 7 50:
Cabaret Senta Söneland. Elli GlAssner, Paul
Graetz etc. 9 5011 50 Dansmuziek.
Hamburg, 395 M. 8 35: Morgenwijding.
1050 Morgenconcert. 12 25 Nieuw
jaarsconcert. 3 35: Voorlezing en piano
begeleiding. 4.50: V rooi ijk concert.
7 20 Wal9concert. Koor en solisien.
10 5011 50 Dansmuziek.
Brussel. 509 M. 5 20—6 20: Dansmu
ziek. 83510.35: Gala-concert. (9.20
Vlaamsche causerie).
VOOR MAANDAG. 2 JANUARL
Hilversum, 1060 M 12 u.Politieker.
12.352 u.Lunehmuziek door het ANRO
Trio, John Helden, viool, M v. 't Woud,
cello. G Verhey, piano. 4.40—5.50: Kin
deruurtje o.l.v Mevr Aut. v Dijk. 6
7.15: Dinermuziek door het ANRO Trio.
7.15—7.45: Engelsche les voor beginners
7.45: Politieter. 8.10: Concert. ANRO-
orkest o.l.v. Nico Tieep Sophie Hanze
Pienemnnn, 6opraan. Daarna een program
ma ,,op verzoek" 10 u.Persber.
HUIZEN, 1840 M. Na 6 uur 1950 M.
12 301.45: NCRV. Spreker: Ds. Jac. r.
Nes, Missionair Pred. onder de Joden to
's-Gravephage, over: Het Jodendom.
7-7.30: NCRV. Concert. - 7 30—8 u.
NCRV. Spr. W. Meyers, hoofdcontroleur
kaascontrole te Utrecht: Onze Boerenstand
8 u. NL'RV. Spr K Lantermans leest
uit eigen Over-Betuwsch werk. a 'n Vroo.
lijke Juffer b Drie portretjes van Kees.
Frida Mooy, sopraan Nic Klasen, fluit.
Jan Vogel, piano 3e avond der liederen
cyclus: Hollandsehe Componisten.
Daventry, 1600 M. 11 20: Daventry-
kwartet en solisten (viool, sopraan, bari
ton). —1.202.20: Orgelconcert. 3.20:
Daventrykwartet en solistep (sopraan,
piano). 4.20: Orkestconcert 5 20:
Huishoudpraatje 5.35 Kinderuurtje
6.20: Dansmuziek. 6.35: Mr. Crowther:
Stars of the Month. 6 50: Nieuwsber.
7.05: Dansmuziek. 7.20: Liter, critiek.
7.35: Beethoven's liedeien Baritonzang.
7.45: E. Ltidwig: Bismarck. 8 05 Duet
ten voor 2 violen 8 35: Balladcncon-
cert. W Davis, mezzo. R Watson, bariton.
C Raumrr, piano. 0 20: Nieuwsber.
9.35: Mr. Komisarjovsky As ohters see us.
•4- 9 50. Nieuwsber. 9.55* Kamermuziek
(harp, fluit, viool, nola) 10 55: ..Brother
Juniper", van de .Little Plays of St. Fran
cis", van L. Housman. 11 20—12.20:
Dansmuziek.
Parijs ..Radio-Paris", 1750 M. 10.50
11: Concert - 12.50 2 10: Klnssieke kwar
tetten Beethoven Haydn Mozart. 5.05
—5 55: Literaire en muzik matinée.
8.50: „Les Cloches de Corneville". opera-
fragmenten. Orkest en soli. 11.20: Slui
ten.
Langenberg, 469 M. 12.251 50: Or-
kestconceTt 5 206 20: Schrammeltrio.
7.35: ..Wolf Morike-avond" H Rode. alt.
Ch Ohristann. declamat;e. Ds Zeiler, in
leiding Westf Strijkkwartet P Eb°rhard,
bevel. Daarna tot 11 20* Dansmuziek.
Konigswusterhansen, 1250 M 11 2fV—
7.05: Lezingpn en lessen 7 20: Volkscon
cert. 9 50—11 50: Concert. Kermbach-
ovkest en A Alcxandrowna, sopraan.
Hamburg, 395 M 5 15: Orkestconcert.
6.20- Orkestconcert. 7.20—11.20: Volks
concert.
Brussel, 509 M. 5 2O—6 20: Triocon
cert. 8 35 Orkestconcert. 9.50—10.35:
Dansmuziek.
H
I kwamen had zij in haar hand een groole,
witte lap. die zij voor hem op hel zand
neerlegde. In haar oogen twinkelde een gui
tige glimlach. De noodvlag was een fijn
hemd. dal ze van boven naar beneden open
gescheurd hadl
Het is er als voor gemaakt, zei hij en
hij raapte hel kleedingstuk met een soort
delicalen eerbied op. waarop hij hel boven
zijn hoofd rondzwaaide en er mee naar den
top van den berg wees.
Even later was hij op weg naar boven.
Zijn knols diende hem als bergstok, terwijl
een grootere stok met de vlag op zijn rug
zat gebonden Zij ging mei hem mee tol hel
punl, waar de beklimming moeilijk en ge
vaarlijk werd.
Hugh, beloof mij dal je voorzichlig zult
zijn. Als je merkt, dat er gevaar is voor
vallen, probeer dan niet den top te bereiken.
Jullie Amerikanen zijn zulke waaghalzen!
Als je het mij niel beluoft, wil ik niet heb
ben dat je gaat.
Hij keek neer in haar oogen, waarin hij
heel goed den ernsligen blik zag en hij be
loofde wal zij van hem vroeg Daarop zelte
hij de beklimming voorl met een eigenaar
dig licht gevoel in zijn hart.
Telkens moest hij -*!il blijven slaan om
uil Ie rusfpn en dan wuifde hij bemoedigend
naar haar Hij klom sleeds honger over
gladdp rolsen. langs diepe kloven, zich op
trekkend aan* uitstekende rotspunten of aan
de spaarzame hegmeiing Twep keer gleed
hij uil en viel enkple decimeters Toen hij
daarna naar henedpn kepk. terwijl hel zweel
in siraallipc over zijn gezicht gulslp zag hij
dal zij uil angsl de handen voor haar oogen
geslagen had Findeliik hprpikle hij mei
bloedende knippn en heelernaal buitpp adem
hel klein pUJwui Mpw op dan bet*,
veer Iwee honderd meier boven de zee en
honderd nieter boven de jonge vrouw, die in
spanning op zijn terugkomst stond te wach
ten. Terwijl hij vast den stok en de vlag los-
maakle keek hij vast naar een plaats uit,
waar hij het noodsignaal zou kunnen plan
ten. Vlak hij de plaats waar hij even was
gaan zitten, zag hij een nauwen spleet in de
rots Het was hel werk van een oogenblik
om den paal in den spleet te zeltpn en daar
wapcerde de wi'le vlag in den windl
Hij was er zeker van dat het dagen zou
duren voor de wind de vlag aan slukken
gesc.heuid zou hebben. Toen hij aan den (e-
ruglocht dacht, kwam er een gevoel van
hulpeloosheid en angst over hem. Maar eerst
moest hij nog den onilrek vprkennen. Zoo
ver hij zien kon, was er slechts bosch, zee
en strand.
Nergens was ook maar het minsle leeken
dat binnen een afsland van vele kilometers
menschen leefden. Toen hij op hel punt
stond terug te gaan. hoorde hij een zachlen
kreet van beneden. Hij hield zich aan een
uitstekenden piek vast en slaagde er zoo in
over de rand van den top le kijken.
Lady Tenn*son maakle drukke gebaren
in de richting van de baai aan zijn linker
hand. Wal hij daar zag deed hem hevig
schrikken en zonder aan zijn hploflp aan
Lady Tpnpvson le denken, klaubrde hij
mei een haast, die hern elk gevaar deed ver
gelen. naar beneden
Hoe hij zoo vlug bij haar gekomen was,
wist hij zelf niel. maar pnkele minui» h na
haar roep stond hij naasl haar. Zij slak een
hand naar hpm uil, die hij greep en »n de
zijne drukte en met de andere wees ze hem
naar het strand, waar het schild van de
schildpad ondersteboven in de zon lag.
(Woedt vervuigJ).
