VOOR D
E JEUGI
D
LEIDSCH
DAGBLAD
a,e Jaargang
Zaterdag 26 November 1927
No. 45.
-1-
■en onvergetelijke
Nacht.
Dat
e
rd
het Engeisch van HL WOOLLEÏ.
Vrg bewerkt door
C. E. de Lille Hogerwaard.
Hoofdstuk L
Een afscheid.
>ra?o! Kenrick heeft 'ml Hoera, Ken!
louden!"
was het critieke oogenblik in een
voetbalwedstrijd. Kenrick had den
deed een prachtig schot. Het leek
de bal juist over de lijn was.
ioal! Goal!" klonk het op eens.
laar Rand, de scheidsrechter, schudde
boofd.
fladderende haren en een vuurroode
snelde Kenrick naar hem toe.
Wat beweert u nu7I" riep hij ait. „Het
toch goal!"
hoogst bedaarde jongeman was het
met met den jongen eens en beval
nek min of meer kortaf, met bot spel
te gaan.
.t nooitl Het was goal; dat weet u
goed!" klonk zijn opgewonden ant-
I>e bal vloog over de lijn."
Dat ben ik niet met je eens," zei de
ndsrechter weer, terwijl hij door een
gefluit het spel stop zette. „Bijna
Maar het was toch goal!" hield Keonek
agend voL „Ik neem geen genoegen
uw uitspraak. Het is niet eerlijk 1
lippen van meneer Rand klemden
onheilspellend op elkaar.
Genoeg!" zed hg streng. „Je hebt me
middag al eerder gebrutaliseerd. Ik heb
i)0l gewaarschuwd. Ga van het veld af!*
Wat wat bedoelt ul" schreeuwde
nek doodsbleek.
Precies wat ik zeg F luidde het ant
ra.
odd Rand was leeraar aan de kostschool
meneer West en leidde het voetbalspel
jongens. Nooit had iemand zóó uitdagend
mover hem gestaan ais deze opgewon-
knaap op dit oogenblik.
je nn van het veld af of niet?*
het uit den mond van meneer Rand.
enrick's lippen vormden zich reeds tot
Neen!" Maar er was iet3 in de kalme
iding van den leeraar, dat hem hiervan
ield. Wat zou het hem ook baten f
en beschaamd ging hg heen.
lehalve in zijn oogenblikken van zii>-
dnft was Kenrick werkelijk een gpe-
aardige jongen: goedhartig en vrooLjjk,
echt sport-type, maar geen boeken-
Hg was wat men noemt: populair,
drift bedierf echter veel, al meende
het niet kwaad en was zrjn boo ze bui
<1 spoedig weer bedaard,
liemand had harder voor de overwinning
treden dan hij. En dit was nu het bit
einde Weggejaagd, terwjjl in zijn al-
igheid de andere partg winnen zou!
Je moet bg meneer Rand in de klaa
oen, Kenrick," luidde de half-verwachte
•dschap, die hij korten tijd na het hier-
gebeurde op zijn kamer kreeg,
opgericht hoofd trad hij de klas
nen. Allen bewaarden een diep stilzwg-
en het was maar al te duidelijk, dat
Ga
ak
0
zjj zicb niet op hun gemak gevoelden. Eén
gezicht, dat van Jim Horner, Kenrick's
besten vriend, was al zeer bedrukt
„Kenrick," J>egon meneer Rand na een
pgnlgke stilte, en er klonk geen spoor van
boosheid in zijn stem, „het spjjt ons allen
beei erg, maar na bet gebeurde kun je niet
langer in het elftal blijven. Je bent reeds
eerder gewaarschuwd en
„U wilt mg er uit hebben! Goed ik
zai gaanzei Kenrick en hg verliet de
klas om weer naar zgn kamer te gaan, waar
hg spoedig ontboden werd bgden
Directeur!
Daar hg maar al te dikwijls zgn lessen
niet kende en zgn werk slecht maakte, ver
moedde hij terecht, dat er „weer wat op
zat" Meneer West, die om zijn eigen
woorden te gebruiken altijd wat op hem
aan te merken had, liet hem natnurlgk weer
met met rust.
Hun verhouding was echter niet uitslui
tend die van leeraar en leerling, want. Ken
rick was een wees en door meneer West,
die zelf geen zoon had, als zoon aange
nomen, met de bedoeling door bem opge
leid te worden voor dezelfde loopbaan als
hg voor zgn zoon gewenscht zou hebben,
n.L Directeur van een dergelijke school,
als waarvaD hg zelf aan het hoofd stond,
mettertijd hem op te volgen.
Lawerig en gedrukt begaf Kenrick zich
naar de kamer van den Directeur, die nog
mets van bet gebeurde op het voetbalveld
afwist
„Kenrick," begon meneer West, terwjji
hij opkeek van zjjn schrijfwerk en er ;eta
bedroefds in zgn toon klonk, „ik beo teleur
gesteld in je, diep teleurgesteld. Je school
werk is bepaald treurig! Nog steeds krijg
ik daarover de slechtste berichten. Je hebt
zooals ik reeds meermalen zed je
hoofd niet bij de studie. Geen Succes op bet
gebied van sport kan dit verzuim goed
maken. Je schgnt dit maar niet te willen
beseffen. Tot nu toe heb ik heel duidelijk
tot je gesproken, maar ik zal het nog duide
lijker doen. Het gebeurt niet dikwijls, dat
ik zinspeel op je positie hier, maar nu moet
ik je toch herinneren aan de groote voor
rechten, die je geniet voorrechten, waar
voor je blikbaar blind bent. Niet ieder
wordt zulk een mooie gelegenheid om zich
te ontwikkelen geboden, doch jjj schgnt
daar in 't minst geen prijs op te stellen."
„Meneer West hield even op, doch Ken
rick zei geen woord. Hg had geen enkele
geldige verontschuldiging aan te voeren en
boorde alles dus zwijgend aan.
„Je weet, hoe ik je aan een universiteit
wilde laten studeer en om later mgn opvol
ger te worden. Vanaf het begin heb ik je
mijn plannen medegedeeld, doch jg doe*
niets anders dan a3n dingen denkeu, die
met leeren niets te maken hebben. En er is
nog iets anders: eenmaal zul je je eigen
brood moeten verdienen. Hoe stel je je
eigenlgk voor dit te kunnen doen?
Deze zaken moeten onder de oogen ge
zien worden, Kennch."
Verbitterd ging meneer West voort:
„Daar je je niet in het miDst wenscht
in te spannen, zie ik mij genoodzaakt, mijn
toekomstplannen voor je op te geven Mijn
pogingen werden te vergeefs aangewend
en zooals ik begon mei te zeggenik ben
diep m je teleurgesteld!"
Het hoofd dor schooi nam met een zucht
zijn pen weer op en Kenrick verliet lang*
zaam en met gebogen hoofd de spreek
kamer.
Helaas, het was alles waar 1 De jongen
zag dat heel goed ld en cfat besef drukte
hem ODtzettend Het was heelemaaJ zijn
eigen schuld Hij bad zijn toekomst, die
toch eens zoo mooi geleken had. zelf ver
woest en als hx? het droevige verleden na
ging, waarin zijd voogd steeds bet grootste
geduid met hem gehad ha<d, kwam er een
gevoel van zelfverachting en diepe schaam
te over hem
„Hij ia altijd heel goed voor mij ge
weest," moest Kenrick zichzelveü beken
nen. „GeeD woDder dus, dat hij in mij
teleurgesteld is Hij deDkt. dat ik eT mij
niets vaD aantrek Maar dat doe ik wel
ik zou heel hard willen voseen maar het
helpt mij nu tocb niet meer 1"
Maar al te dikwijl? had bij goede voor
nemens gehad, d<*> b zoo n ijverige bui was
weer spoedig gezakt totdat beterschap
eindelijk tot de onmogelijkheden scheen,
te behooren.
„Ik beo geen boekenwurm", peinsde hij
verder, ,,eD zaJ er wel nooit een worden.
Zijn plannen ten opzichte van mij zijn mis
lukt en ik geloof dat hij naets bever zou
iwillen dan zijn handen van mij aftrekken".
Alleen in zijd kamer gezeten en zich
niet bewust van uur of tijd. steunde hij
met bet hoofd op beide ellebogen.
Een gure Noordenwind voorbode van
sneeuw, loeide om bet gebouw en in den
schoorsteen, maar Keonek sloeg er geen
acht op.
Niemand kwam er bij hem. Wel dacht
Jim Horner er sterk over. maar hij vond
het beter den volgenden morgen te gaan,
weinig vermoedend, wat de morgen bren
gen zou 1
Het werd bedtijd en nog altijd zat Ken
rick daar in zijn kamer te wachten
waarop dat wist bij zelf niet Plotse
ling schoot er een gedachte door zijn brein.
Ja, dat zou hij doen' Niemand zou bem
missen, want de beide longens, met wie hij
dc kamer deelde, lageD in de ziekenzaal.
Het sloeg middernacht Nu zou bij bet
doenHij sprong overeind od trok zijn
jas aan. Hij was een blok aan het been
van zijn voogd die gedachte liet bem
niet meer loa Een blok aan bet beenF.n
het was zijn plicht been te gaan, voorgoed
heen te gaan. Bij zou van school wegloo-
pen hoe eerder, hoe beter I
Dén volgenden morgen kwam Jim Hor
ner de kamer van meneer Rand binnen
stormen met de verpletterende tijding, oat
Kennck weggeloopen was.
„Maar dat is met mogelijk 1" nep de
jonge leeraar ontsteld uit. „Hoe hoe kom
je daar aan Tocb niet door dien ongeluk-
kigen voetbalwedstrijd
„Nee meneer; daar zegt hij ten minste
niets van." En Jiro la# het briefje, dat hij
onder de deur doorgeschoven vond. nog
eens over. „Hij is weggeloopen, naar aan
leiding van moeilijkheden met den direc
teur Gisteren is hij voor de roode deur
geroepen. Mee eer West moet hem flink
onder handen genomen hebben, anders zou
hij daar nooit toe gekomen zijn."
„Maar hij zal tocb wel terugkomen V
„Dat hoop ik bovendien zal 't hier
▼reesclijk saai zijn zonder hem", voegd#
