Buitenl. Weekoverzicht
De Gobelins.
KOOPMANS'BAKMEEL
Doos tegen Verstopping
DE CENTRAAL AZIATISCHE
S9VJ£TREPUi3UtKEN.
fabrieken langs dezen singel, het maken
van een verbinding op een andere plaats
niet gemakkelijk tot stand te brengen,1 Een
nader onderzoek zal intnsschen worden in
gesteld. Oplossing van de verkeersmoeiljjk-
heid bjj de Zijlpoort heeft de volle aandacht
van het college van B. en W.
Omtrent hel maken van een verbinding
van Tuinstadwijk, waartoe ook behoort de
Lindestraat, met de Korevaarstraat zal den
Raad, in verband met plannen tot bebou
wing van den gemeentegrond rondom „Zui-
derzicht", weldra een voorstel bereiken.
Eveneens zal spoedig worden voorgesteld
het maken van eene verbinding van de
nieuwe wijken bezuiden den Haagweg over
de Potgieterlaan naar den Haagweg.
Bebouwing van de Waardstraat kan niet
plaats vinden wegens een servituut van
niet-bebouwing, dat op het overgroote deel
van hel nog onbebouwde terrein rust. Het
College besloot daarom dit terrein van een
eenvoudig grasgazon met heeslerbeplanting
te voorzien, met welk werk eerstdaags een
aanvang zal worden gemaakt.
Een herhaaldelijk ingesteld onderzoek
naar een betere plaats voor den zandbak
en het aanplakbord op de Mare heeft nog
geen afdoend resultaat opgeleverd. Het is de
bedoeling het aldaar teven9 aanwezige
ijzeren urinoir in 1928 te vervangen door
een gemetselde waterplaats, hij welke gele
genheid andermaal zal worden gezocht naar
een geschikte plaats voor deze drie opstal
len.
Opstelling van alle 51 bodewagens, die in
deze gemeente een standplaats hebben,
langs den 70 M. langen waterkant" van het
Kaasmarktterrein is niet mogelijk; de wa
terkant zou dan tenminste tweemaal zoo
'lang moeten zijn. Intu9schen i9 natuurlijk
opstelling op hel Kaasmarklterrein in rijen
wel mogelijk. Bij een deel van de betrokke
nen bestaat echter bezwaap tegen het aan
wijzen van het terrein van de Kaasmarkt
als standplaats voor de bodewagens, omdat
aldaar geen boombeplanling aanwezig is,
die de goederen eenigszins tegen regen en
zon kan beschermen. Dientengevolge is nog
niet tot verplaatsing besloten De aandacht
van B. en W. blijft echter op deze aangele
genheid gevestigd.
Bij de binnenkort plaats hebbende her-
strating van de Hooigracht zal ook het aan
leggen van rijwielpaden aldaar onder oogen
worden gezien.
In de Korevaarstraat was eertijds een
overeenkomstig wettelijk voorschrift door
borden aangeduid rijwielpad aanwezig. Het
gevaar voor aanrijdingen was oorzaak, dat
de borden weer zijn verwijderd, het rijwiel
pad du9 wettelijk als zoodanig niet meer is
aangeduid en feitelijk geen afzonderlijken
weg meer vormt en derhalve slechts in ééne
richting mag worden bereden.
Voor het aanleggen van een tweede rij
wielpad in de Korevaarstraat aan de over
zijde van den rijweg ontbreekt de ruimte in
verband met de ligging van de tramrails.
Het epineuze vraagstuk betreffende den
overweg naar den Rijnsburgerweg heeft de
algeheele aandacht van B. en W.overleg
met de Directie van de Nederlandsche
Spoorwegen wordt reeds sedert geruimen tijd
gepleegd.
Tenslotte de klachten over de verkeers
regeling in deze gemeente en eenige daarbij
ter 9prake gebrachte punten. Voorzoover
deze klachten de politie betreffen, is het
naar het oordeel van den Burgemeester ge-
wenschl, nu binnen zeer korten tijd de be
noeming van een nieuwen Commissaris van
Politie te verwachten is en in meer dan één
opzicht hervormingen in de organisatie en
den dienst van de politie zullen moeten wor
den gebracht, op het met den nieuwen func-
tionnaris te plegen overleg niet vooruit te
loopen.
Tegen het gebruik van de straten voor
doeleinden, waarvoor zij niet bestemd zijn,
wordt door de politie zooveel mogelijk ge
waakt en verbetering te dezen opzichte is
dan ook reeds merkbaar. Zoo verblijven de
doktersauto's reed9 sedert geruimen tijd in
plaats van op het smalle Rapenburg in de
Houtstraat. Het stationneeren te verbieden
op plaatsen, waar dit wel eens moeilijkhe
den kan opleveren, is echter praktisch niet
mogelijk, aangezien men een geneesheer,
die per auto zijn patiënten bezoekt, be
zwaarlijk kan verplichten zijn auto telkens
in een garage te plaatsen of uitsluitend in
zeer stille of zeer breede straten neer te
zetten.
Het laten staan van auto's voor sociëtei
ten en koffiehuizen geschiedt ook elders.
Een gewenschte toestand is dit zeer zeker
niet, doch door een en ander afdoende legen
te gaan. zou men de aantrekkelijkheid van
Leiden zeker niet verhoogen. Intusschen is
reeds een regeling getroffen, waardoor het
aantal auto's vóór het café-restaurant „In
den Vergulden Turk" wordt beperkt.
Tot het plaatsen van wagens in stegen is
hier en daar vergunning verleend. Het vor
keer ondervindt hiervan geen last en van
de bewoners bereikten de politie hierover
geen klachten.
De aandacht van B. en W. is op een en
ander wel degelijk gevestigd, doch. men zal
moeten toegeven, dat in verband met den
bouw van de stad een oplossing bijzonder
moeilijk te vinden is.
De wenschelijkheid van het in het leven
roepen van een speciale afdeeling „ver
keerspolitie" wordt door den Burgemeester
beaamd. Hiertoe strekkende voorstellen
van den waarnemend Commissaris van Po
litie zijn in onderzoek. Men steïle zich ech
ter niet voor. dat op alle punten en in alle
straten, alwaar dit wel wenschelijk zou
zijn, verkeersagenten kunnen worden ge
posteerd Een afdeeling van ten minste 40
k 50 agenten zou daartoe worden vereischt.
Indien derhalve tot oprichting van een af
deeling „verkeerspolitie" mocht worden
besloten dan zal dit voorloopig slechts op
zeer bescheiden schaal kunnen plaats heb
ben en wel in hoofdzaak ter verkrijging
van goed geschoold personeel voor de twee
thnnc bestaande verkeersposten, alsmede
ten behoeve van een geregeld toezicht op
de autobussen cn van eenig algemeen toe
zicht Doch hoe dit ook zij. een verbetering
van de verkéersnolilie is niet wel mogelijk
zonder uithreidintr van het aantal agenten
Hierna behandelen R. en W. nog enkele
speciale punten uit het verslag.
Toenemende onrast in Europa's
Zuid-Oosten en Oosten Crisis
in Belgis.
Nog slechts een paar weken geleden heb
ben wij gewezen op het gevaar, dat er
dreigde in Europa's Zuid-Ooathoek. En,
helaas, we moeten heden constateeren, dat
dit gevaar zienderoogen toeneemt.
Trots alle officieete geruststellingen is
de beteekenis van het Fransch-Zuid-Sla-
viseh verdrag maar al te goed begrepen»
Zoowel in Zuid-Slavië als in Italië, tegen
welk land het in de eerste plaats is ge
richt. In Zuid-Slavië juichte men en dit
juichen leidde tot anti-Italiaansche demon
straties, die de politie niet geheel vermocht
te beletten. In Italië beet men op de tan
den en demonstreerde eveneens, in
hoofdzaak tegen Frankrijk. De Franech-
Italiaansche contraverse had aanzienlijk in
kracht gewonnen
Lang gewacht met een tegenzet heeft
,,cl duce" niet, die van verrassingen houdt.
Op eens kwam te voorschijn een nieuw ver
drag met Albanië, geheel geschoeid op
ouderwetschen leest. Het heet een „defen
sief verbond" Vroeger sprak men altijd
van of- en defensief verbond. Dat offensief
durft men thans niet meer te gebruiken,
daarvoor zijn de tijden veranderd. In
wezen komt het echter op hetzelfde neer,
want wie bepaalt of er reden is voor een
defensief optreden... Albanië is nu geheel
en al vasal van den overzeeschen buurman
geworden en zoo Italië's poort tot den
Balkan. Zoowel in Frankrijk als in Zuid-
Slavië wordt nu weer ach en wee geroepen.
Allemaal brandstof in Europa's vuur
haard I
En alsof dat nog niet genoeg was, zorgt
Roemenië voor nieuwe onzekerheid, zij het
ongetwijfeld buiten schuld en tegen eigen
belang in. Daar is immers plotseling de
groot© machthebber Joan Bratianu over
leden, de man, die het laud met groots
gebieden heeft verrijkt, al heeft hij ook
niet alles kunnen krijgeD, wat hij gewild
had en groote verdiensten heeft gehad
voor zijn vaderland, gelijk ook zijn tegen
standera erkennen. Dit overlijden viel te
midden van de ;nwend:ge crisis over de
kwestie der troonopvolging Bratianu had
zich echter weten te handhaven, de eerste
robber leek voor prins Carol verloren.
Bratianu's verscheiden brengt den strijd
opeens in een andere phase. Prins Carol's
kansen zijn gestegen tot ongekende hoogte
en zijn terugkeer binnen afzienbaren tijd
schijnt, zooals de zaken nu staan, verze
kerd. Joan's broeder Vinti'la Bratianu heeft
als erfgenaam van de macht van Roeme
nië'» constitutioneelen dictator nu reeds
met de oppositie moeten onderhandelen en
zal ongetwijfeld groote concessies moeten
doen. Wellicht zoover, dat de thans aan
't roer zijnde liberale partij geheel baan
moet maken.
VINTILLA BRATIANU.
't Zij dan voor Avereacu, Maniu of Jorgia,
die het evenwel ondcT elkaar ook allesbe
halve eens zijn en verre van een aaneen
gesloten oppositie vormen.
Voor Roemonië is éénheid anders juist
op dit moment maar al te noodig, want
ook een buitenl an dsche crisis doemt op aan
den horizon. Aan drie zijden is Roemenië
ingesloten door lan/den, die ieta terug te
vragen hebben: Hongarije Zevenburger,
Bulgarije de Dobroedsja, Rusland Bessa-
rabië. In tijden van onzekerheid is dat
gevaarlijk, ook al hebben Hongarije en
Bulgarije bij veTdrag het verlies van ge
noemde provinciee erkend, hetgeen Rus
land ten aanzien van Besearabië nimmer
deed.
Bratianu's dood van r.ekcTe zijde wil
men daarin ook zien een tegenslag voor
Frankrijk, daar Arerescu meer de zijde
van Italië houdt verscherpt de onrust
daarom ten zeerste.
En alsof dat niet genoeg was, hangt daax
in het Oosten nog een onweerswolk. Zoo
als bekend heerscht tusschen Polen en Li-
thauen al reeds jaren een toestand van
oorlog, zij het gelukkig alleen maar theo
retisch. Dit wegens de brutale roof door
Polen van Wilna in volkomen vredestijd.
Lithauen heeft dat verlies nooit erkend.
De kwestie hangt voor den Volkenbond.
Ziet Polen, nu in Lithauen, darde zij de
dictatuur van het regime Woldemaras,
groote ontstemming het land verdeelt, de
kans schoon, om zijn zin door te drijven l
Algemeen wordt daarvoor gevreesd, nu
Polen's president Pilsudski te Wilna zoo'n
opzienbarende conferentie hield mot Pool-
sche gezanten uit de randstaten en uit
Moskou Zelfs zijn er, die Polen het plan
toeschrijven om Lithauen in te palmen,
doch dat lijkt ons vooralsnog al te brutaal
Intusschen verhoogt ook dit teD zeerste
de algemeene argwaan en achterdocht.
Wel jammerlijk verbleekt tegen dit
alles het bereikte op het terrein der alge
meen© ontwapening Zelfs is er reden om
zich vol bezorgdheid af te vragenis er
feitelijk ëiods den vrede van 1919 wel iets
bereikt Veel mooie wo:rden zijn ge
bruikt, prachtige resoluties opgesteld.
Maar daden Hoe men speurt, van eenige
beteekems zijn ze niet te vinden, Is in
België zelfs het kabinet Jaspar der Belgi
sche fmancieele reconstructie niet gevallen,
doordat de ontwapening practisch niet
werd gehuldigd 1
JASPAR.
Onder druk dor Belgische en Fransche
generale staven heeft de minister der de
fensie zijn belofte inzake den diensttijd
niet kunnen nakomen en dientengevolge
zijn de socialistische ministers, die hun
aandeel hebben gedragen in de financieeJe
saneering van den franc, uitgetreden. Een
nieuw kabinetrJaspar herrees, door ver
vanging der uitgetredenen door Katholie
ken en Liberalen, maar sterk staat dit
naar rechts afgezakte kabinet allesbehalve,
daar de katholieke democraten in wezen
het met de socialisten eene zijn in het
vraagstuk van den diensttijd.
De tegenstelling Franschem—Vlamingen
komt daarnevens scherper naar voren en
Hymans terugkeer aan buitenl. zaken doet
weinig goeds verwachten voor wat betreft
de regeling der kwesties met ons land, die
altijd nog aan de orde zijn
RECLAME.
Z/Cry <ZrT#-e<tfZs
tui.,... Vjgjjft Uwen bakker.
1794
Viar verschillende dingen kan dia
naam aanduiden, die echter alle vier in
nauw verband met elkaar staan; lo. een
familienaam, 2o. een Partfsch museum met
btjbehoorende ateliers, 3o. een heele stads
wijk van Parijs, en 4o. de over de heole
wereld bekende tapijtwerken, die reproduo-
ties van schilderijen voorstellen, en die hun
naam aan die Parijsche ateliers ontleenen.
liet museum en de ateliers der Gobelins
schnnen zich niet zeer te mogen verheugen
in de belangstelling der Hollandschc toeris
ten, die de kunstenaars onder hen uit
gezonderd maar zelden er toe komen
om van hun verblijf in Parijs een paar nul
ai te nemen om ze zelfs maar ais merk
waardigheid te bezoeken. De Engelsche en
Amei ikaansche toerston daarentegen zouden
hun verblijf in Parijs onvolmaaüt achten,
zonder kennis genomen te hebben van deze
wereldberoemde instellingen.
Daarom wil ik u nu vandaag eens het
een en ander van de Gobelins vertellen;
misschien, dat het n lost geeft er b§ uw
eerstvolgend bezoek aan Parijs er een, al
zij het dan ook vluchtig kijkje te gaan
nömen U zult daar werkelijk geen sptjt
van hebben!
In de 15de eenw kwam een familie uit
Rheims, Gobelin geheeten, en lakenhande
laars en wolververs van beroep, zich in Parijs
vestigen, in een der voorsteden, de faubourg
Saint-Marcel, en richtte daar aan de oevers
van het kleine riviertje de Bièvre, dat toen
nog vrij door Parijs stroomde, maar nu
sinds langen tijd al voor het grootste ge
dempt is, elan scharlaken-ververij op. De
zaken gingen goed, breidden zich uit, en
hun ververijen kregen zulk een bekendheid,
dat de Bièvre niet anders meer dan „het
riviertje der Gobelins" genoemd werd. Na
drie, viar geslachten was de familie zóó
rijk geworden, dat ze haar zaken aan kant
doed en allen van hun renten konden gaan
leven. Ze verlieten hun fabrieks-gebouwen
en hun particuliere woningen aan de Bièvre,
maar hun naam bleef daar achter die
had zich van de gebouwen al uitgebreid
over de heele stadswijk, die niet anders
meer dan het quartier des Gobelins genaamd
werd.
Weverijen heeft de familie Gobelin nóóit
gehad, en aan tapijt-weverijen toch heeft
zo h3ar nu onstorfelijken naam te danken.
Dat kwam zoo. In de 17e eeuw kocht Lode-
wijk XIV de fabrieks-gebuuweu en woningen
der Gobelins aan, en installeerde daar de
Koninklijke fabriek der Kroon-meubelen,
onder hoofddirectie van Colbert, die er tol
artistiek leider benoemde den bekenden schil
der Le Brun.
Op een der gobelins in het museum vindt
men nog een voorstelling uit dien tijd: men
ziet er hoe de meubelmakers en de andere
handwerkslni der fabriek met veel strijkages
en buigingen de producten van hun verk.
tafels, tauteuils, gordijnen, enz., aan den
koning koinen toonen.
Koning '"rans I, Hendrik IV en Lodewflk
XIIi reeds hadden met leede oogen aanguziei.
de wereldberoemdheid der Brusseliche kunst-
tapijt-wevorijen. De Fransche koningen wilden
die wereldberoemdheid voor hun land heb
ben, en ze deden dus al wat ze konden om
in Frankrijk de kunst-tapijt-wevery te be
vorderen en aan te moedigen. Zoo werden
ook weldra in die Koninklijke meubelfabriek
der Gobelins kunsttapijt-weverijen ingsstoldi
en dank zij de artistieke leiding van det
schilder Le Brun, had dan ook weldra Parijn
Brussel overvleugeld.
Steeds meer breiddeir die tapijtweverijen
zich in de Gobelinfabrieken uit, en aan
het eind van de 17de eeuw werd heelemaal
opgehouden met meubels-maken, en werden
alle ateliers gebruikt voor de weverijen.
Pracht-werken ontstonden in dien tijd
o.a. de beroemde „Geschiedenis van Lode-
wijk XIV" en de „Jachtgeschiedenissen van
Lodewijk XV", die nu nog in het museum
te bewonderen zijn. Wanneer de Fran
sche koningen een heel groote eer wilden
bewijzen, hetzij aan een buitenlandsch
vorst, hetzij aan een hooggeplaatste Fran
sche persoonlijkheid, dan gaven ze dien
zoo'n tapijt-werk uit de Gobelin-ateliers ten
geschenke. En aan rijke particulieren
wcnl tegen hooge betaling toegestaan in de
koninklijke ateliers gobelins op hun aanwij
zing en bestelling te doen uitvoeren.
Tijdens de Revolutie bleven de Gobelins
niet gespaard I Eerst werden in 1794 al die
tapijten verbrand ja, eenvoudig ver-
brlnd werden ze, die prachtige en kostbare
kunstwerken I waarop de Fransche Lelie
afgebeeld stond, de initialen of de wapens
der Fransche vorstenhuizen. En het jaar
daarop werden van de 321 modellen, die er
nog over waren, en maar 296 vernietigd,
de meesten omdat ze een onderwerp af
beelden, dat in strijd was met de republi-
keinsche begrippen.
Een gedeelte van de gebouwen werd
door de Commune in brand gestoken in
1871. Maar de meeste zijn toch nog be
waard gebleven, en hebben hun 17de
eeuwsch karakter nog zuiver behouden. Al
zou men dat zoo van den straatkant af niet
vermoeden; want daar ziet ge slechts één
groot modern gebouw van een meter of 60
lengte wel, een gebouw allesbehalve fraai
van stijl, overladen met colonnes en con
soles. Dat gebouw is het museum des Go
belins.
Vreest niet. dat ik u nu dat museum zal
gaan rondleiden en u stuk voor stuk op alle
bijzonderheden opmerkzaam wil gaan ma
ken. Ik weet het, niets is zoo vervelend al9
achter een gids aan door een museum heen
gevoerd te worden I Het is oneindig veel
prachtiger uit eigen oogen te kijken, zelts
op hel gevaar af aan enkele mooie dingen
voorbij te loopenl Alleen dit wil ik u
even zeggen: wanneer ge in de beneden
zalen vol bewondering lang hebt stilge
staan voor de zeldzaam mooie oude gobe
lins, vergeet dan niet op de bovenverdie
ping te gaan kijken naar wat daar naast
nóg meer oude gobelins, uit de 17de en 18de
eeuw, aan modern werk te zien is gobe
lins uitgevoerd in de ateliers na het jaar
1908, naar moderne schilderijen, naar werk
van Wittette, Claude Monet, Oditon Redon,
Cézanne en Vincent van Gogh. De invoe
ring van moderne kunst in dit oude kader
is te danken aan den ijverigen directeur
Gustave Geffray, die hiermede de Gobelins
tot een ware wedergeboorte opwerkte.-
De grootste galerij Is heelemaal aan dit
modems werk alleen gewijd. Het is een
heel groote zaal zonder vensters, waar
het licht door het plafond heenvalt, wat
zeer den tentoongestelden kunstwerken ten
goede komt.
Een bezoek aan het museum alleen zou
u reeds een ware voldoening zijn. Maar de
Gobelins hebben nog deze speciale aantrek
kelijkheid. dat men na het bewonderen der
kunstwerken zélf, ook kan gaan zien hoe ze
gemèfikt worden
Daarvoor gaan we de binnenplaats op, dia
la cour d'Aubin heet en waar we en passant
even het standbeeld van den schilder Le
Brun bewonderen. Dan volgen we geschre
ven aanwijzingen en pijlen, die naar links
wijzen, en gaan het „atelier du Berry" bin
nen.
Het is maar een klein atelier, met slechts
drie weefgetouwen erin. Maar wat een
enorme gevaarten! En hoa simpel van con
structie I heel gewone weelgetouwen, zoo
als men ze bij de eenvoudigste wevers zien
kan, alleen zijn deze reusachtig groot, reiken
tot aan het plafond loei En in het weven
zolf, daar zit de moeilijkheid dan ook niet in.
Dit bestaat in 't uitzoeken en combineeren
van de kleuren, en in het precies navolgen
van het model, dat een wever als voorbeeld
gegeven is. Dat model staat achter den kun
stenaar, en dat moet hij voortdurend raad
plegen,en dus moet hij voortdurend zich om
wenden naar achter.
De weefgetouwen staan op een meter al-
stand van den muur. Daarvóór is een breede
ruimte, waar de bezoekers circuleeren kun
nen Die zien den kunstenaar 9lechts als
een nevelachtige silhouet door de gespannen
draden heen daarachter zitten. De kunste
naar zelf ziet van zijn werk enkel den
achterkant, de averecht9che kant dus De
rechtsche kant ts naar de bezoekers gekeerd;
alleen in een schuinsch aangebracht spie
geltje kan de wever het resultaat aan den
recht9chen kant van zijn werk gadeslaan.
Wanneer ge denkt, daar nu eens een tlink
stuk gobelin te zullen zien maken, dan ver
gist ge u deerlijk I Het werk is zóó nauw
keurig, zóó minutieus denk eens aan. er
zijn twaalf duizend kleuren en tinten wol,
waaruit hij de nuances, die hij noodig heeft,
precies moet weten te kiezen en te combi
neeren; hoe weinig verschil tusschen de
ééne tint en de andere wat een schilders-
blik is er noodig om de juiste nuance te
onderscheiden I Een goed werkman brengt
het met den besten wil ter wereld niet ver
der .dan één vierkante meter gobelin
per.. jaarl. Dus ge kunt u voorstellen
wat een emotie, wanneer na vijf. zes jaar
arbeid er eindelijk een gobelin is gereed ge
komen, en in zijn geheel kan worden ten
toongesteld!En dan te bedenken, dat er
gobelins onderhanden zijn van tachtig vier
kante meter soms!Een heel menschen
leven is tot het vervaardigen daarvan niet
voldoende!
We gaan nu nog gauw tyen een paar
andere ateliers deur, grootcre, met meer
RECLAME.
-Hl
/-■V
uor me o i
A rachfige
hinderen:
1790
weefgetouwen, bewonderen hier een tapijt,
daar een fauleuilbekleeding, ginds een kus
sen-overtrek.
Blijven even staan kijken naar het maken
van „modern" werk. Loopen nog even door
de ateliers van de z.g. „Savcnnerie", waar
tapijten naar Persisch en Oostersch model
gemaakt worden, volgens een heel andere
techniek natuurlijk; maar dan gaan we kij
ken in de reparatie-ateliers, waarheen van
uit alle oorden der wereld door den lijd ge
sleten gobelins ter vernieuwing worden
heengestuurd.
Hier zijn het voornamelijk vrouwen, die
werken; vier, vijf of meer vaak rond een
zelfde gobelin heen, die op verschillende
plaatsen versteld moet worden. Hier is ook
de gobelin uit Versailles gerepareerd, die
eenige jaren geleden daar door een vandaal
aan stukken gesneden werd, zooal9 ge u
misschien herinneren zult de heele
kunst-wereld wa9 onder den indruk van
deze misdaad. Dd&r was het de kwestie
om de verschillende stukken weer lol een
geheel samen te voegen en de ontbrekende
versneden woldraden bij te werken.
Maar soms krijgen die ateliers gobelin»
te repareeren, die zóó versleten zijn, dat er
heele stukken aan ontbreken. Hoe künnen
die nog gerepareerd worden? vraagt men
zich ais leek af hoe is het mogelijk pre
cies te weten, wat die ontbrekende stuk
ken voorstelden, en hoe die voorstelling uit
gevoerd was?
Dit uit te vinden is niet het weTk van de
repareersters. Daarvoor is méér noodig: een
uitgebreide kennis van stijlen en tijdperken,
die het versleten gobelin weet thuis te bren
gen naar tijd en stijl, en in dienzelfden stijl
het ontbrekende weet aan te vullen, Dat is
het werk van den kunstkenner en kunste
naar, die aan het hoofd van het reparatie
atelier staat. Die leekent het model van het
ontbrekende stuk, dat de werksters precies
zullen navolgen in precies dezelfde oude,
vervaagde kleuren van het overgebleven
doek, en onder voortdurend toezicht van den
kunstenaar.
Hebt ge lust nog verder door te dringen in
het'werk en het leven der gobelin-vervaaT-
'digers? Dan is er nog het laboratorium te
bezichtigen, en de kleur-ateliers, en da
bibliotheek, en de teeken-ateliers, en het
coöperatieve magazijn, en de woningen
der tapijtwerkers, die hier met eikaar een
alleraardigst oud dorpje vormen, ieder heeft
zijn huisje met een tuintje er voor, en in
ieder tuintje staan een massa vruchtboomen
en in den zomertijd een massa bloemen ook.
Al zoudt ge heelemaal niets voor het mu
seum en de ateliers en de bijgebouwen voe
len, ga dan toch in ieder geval die oud»
huisjes met tuintjes bekijkenI een landelijke
idylle zoo maar midden in het woelige
leven van een drukke groote stadswijkl
Werkelijk het is een onvergeeflijk ver
zuim om bij een bezoek aan Parijs niet de
gobelins te gaan zien!....
Ga er desnoods heen in een autocar vol
Amerikanen, maar gèl
M. DE ROVANNO.
Parijs, 22 Nov. 1927.
RECLAME.
O 60ct iwii iiiiiminmnii urn
1852
(United Telegraph).
WERKTUIGEN IN HANDEN VAN
MOSCOU.
(Bijzondere correspondentie).
Nadurk verboden.
Om zich een voorstelling te vormen van
de Aziatische politiek van sovjet Rusland,
moet men niet alleen de verhouding van de
regeering van Moskou tot de Aziatische lan
den kennen, maar ook de tegenwoordig»
structuur van de centraal Aziatische deelen
van het Russische rijk, die in administratief
opzicht door de sovjetregeering geheel en w
zijn gereorganiseerd De centraal Aziati
sche bezittingen van Rusland bestonden
voor de revolutie uit het gouvernement
Turkestan en uit twee vazalstaten, hel Kha-
naat van Chiwa en het Emiraat Boeohara.
Deze gebieden vertoonen een zeer bont
ethnugrafisch beeld, daar zij gedurendp dui
zendlallen jaren in alle richtingen d'^r*
kruist zijn door de verschillende volks
stammen van het naburige i het V'-rre
Oosten De voornaamste elementen Van
bevolking, die voor de revolulie op i^3
meer dan 8 mil linen zielen werd ppwhas
beslaan uit de Turksch-Mongoolsche stam*
2-3
