MIJNHARDTV UIT RUSLAND. Mijn indrukken uit Amerika. RADIO-PROGRAMMA SCHEEPSTIJDINGEN. (Nadruk verboden). DE PROCESSEN IN RUSLAND. Den laatsten tjjd vonden in Rusland veel processen plaats, die tot tairgke terecht stellingen hebben geleid. Al deze processen vertoonden deaelfde eigenaardigheden, wer den op gelijke wjjze geleid en geënsceneerd. In West-Europa werd te weinig aandacht aan deze eigenaardigheden gewijd. En toch geven zij een vreeselijk beeld van de tegen woordige toestanden in, Rusland. Het eerste wat den lezer treft bjj het lezen van de uitvoerige verslagen van al die processen in de sovjet-bladen (o.a. in het staatsblad der sovjet-regeering, de „Izwes- tia") is het feit, dat er nooit eenig docu ment overgelegd wordt, dat er geen enkele getuige opgeroepen wordt. Het geheele proces bestaat alleen in het afnemen van een verhoor aan de beschuldigden, de rede voeringen van den procureur en de „ver dedigers" en het vonnis. En de lezers vraagt zich af: „Hoe is dat mogelijk? Hoe kou het gebeuren, dat al die complotten tegen het sovjet-regime, de spionnage ten gunste van Engeland en de randstaten, de voorberei ding van terroristische aanslagen enz., dat dit alles mogelijk was zonder dat één enkele getuige zich bij de politie heeft aangemeld? Hoe is het mogelijk, dat de politie geen enkel document, geen enkelen brief, geen enkele schriftelijke aanwijzing kon bemach tigen, die de schuld van de gearresteerden zou aan toon en?" Voor een West-Europeaan blijven deze omstandigheden onoplosbare raadselen, maar wie de verhoudingen in Rusland kent, wie op de hoogte is van de methoden, die de bolsjewiki in hun strijd tegen de tegenstan ders toepassen, weet, dat de zaak heel eenvoudig is. Al deze processen zijn een voudig het werk van agent3-provocateurs van de G. P. OE. Bij de arrestatie van de schuldigen worden natuurlijk documenten gevonden (al zijn de documenten gewoonlijk van dien aard, dat een normale rechtbank er alleen om zou lachen), maar uit die docu menten, uit het verhoor van de getuigen enz. zou onomstootelijk komen vast te staan, dat de sovjet-regeering willens en wetens dergelijke „oompiotten" en „spionnage" uit lokt, dat agenten van de G.P.OE. tevens aan de terroristische organisaties van de monarchisten verbonden zijn, dat zijn# de onnoozele jongelui, die in den door de agen ten van de G.P.OE. opgestelde val loopen, terwijl zjj gelooven, dat zij zich ter wille van de bevrijding van het Russische volk opofferen, eenvoudig over de grens van de Sovjet-Unie lokken om hen daar te kunnen arresteeren. De rechtvaardigheid eischt te erkennen, dat deze methoden niet door de bolsjewiki uitgevonden zijn, dat het czaristische regime ook van dergelijke minderwaardige middelen gebruik maakte om de revolutionnairen te bestrijden. Er is echter een groot verschil en niet ten gunste van de bolsjewiki. Het oude regime vervolgde de revolutionnairen wanneer het overtuigende bewijzen van hun schuld bezat; de regeering gaf den rechters veel documenten, zij liet talrijke getuigen oproepen en zij gaf den beschuldigden de mogelijkheid zich te verdedigen (de advo caten waren in czaristiseh Rusland volkomen vrjj ia bun uitlatingen; de rechtzaal was in czaristiseh Rusland de eenige plaats, waar het woord vrij was). De sovjet-regeering kan echter geen enkel bewijs overleggen zonder zich te blameeren, haar advocaten zijn armzalige slaven, die op hun woord moeten letten, want één onvoorzichtig woord kan hen naar de gevangenis, naar het barre Noorden leiden. De sovjet-rechters hebben dus tot hun beschikking alleen de verklaringen van de beschuldigden zelf, hun bekentenissen. Zjj bezitten niets, wat zjj als toetssteen zouden kunnen gebruiken om de woorden van de be schuldigden te controleeren. Onder dergelijke omstandigheden moet een rechter,' wil hjj op grond van de bekentenissen der be schuldigden alleen recht spreken, óf alles gelooven óf alles verwerpen. De sovjet- rechters vinden echter mogelijk sommige verklaringen der beschuldigden wel te aan vaarden, andere niet, zonder dat zij iemand mededeel en, waarop zrj dit gedrag baseeren. De verklaringen van de beschuldigden geven steeds hetzelfde beeld. Er was geen sprake van werkelijke spionnage, geen sprake van werkelijke complotten. Feitelijk hebben de beschuldigden ook geen enkele strafbare daad verrichl. Hun plannen, voor zoover zij die hadden, waren zoo vaag. zoo naief, dat zij een eigenaardig licht werpen op de monarchisten, die de leiders van al deze „activisten-organisaties" zijn. Op grond van dergelijke bewijzen zou geen enkele rechtbank de beschuldigden (voor het meerendeel jongelui, bijna kinde ren nog) kunnen veroordeelen en de sovjet- rechters veroordeelen hen ter dood, en de 8ovjet-regeering laat hen doodschietenI Het is dus duidelijk, dat al die processen ge- ensceneerd worden, dat het vonnis reeds bij voorbaat vast staat, dat de zwakke regeering op deze wijze bij haar onderdanen, die geen andere bladen dan de bolsjewistische mogen lezen, den indruk wil wekken, dat de regee ringen der naburige staten voortdurend te gen Rusland konkelen. Even merkwaardig is ook het volgende. Alle beschuldigden, die voor de rechters ge bracht worden, leggen een volledige beken tenis af en doen dal steeds in ongeveer de zelfde bewoordingen. Maar tegelijkertijd verneemt het Russische volk, dat sommige „samenzweerders" en „spionnen" bij de ar restatie doodgeschoten werden. De omstan digheden. waaronder die moorden hebben plaats gevonden, zijn gewoonlijk van zeer vreemden en verdachten aard. De mededee- lingen van de verschillende autoriteiten over de omstandigheden, waaronder die personen gedood werden, weerspreken elkaar en bevatten veel ongerijmdheden. Het is dus duidelijk, dat de G.P.OE. haar slachtoffers sorteert. Wie bij een proces ge vaarlijk kan zijn. wordt eenvoudig neerge schoten de overigen worden door de agen ten van de G.P.OE. bewerkt Er wordt hun beloofd, dat zij, indien zij verklaringen af leggen, die de autoriteiten verlangen, niet alleen niet ter dood zullen gebracht worden, maar zelfs belooning zouden krijgen Op deze wijze wisten de bolsjewiki niet alleen onnoozele halzen als de vijf „samenzweer ders", die kort geleden ter dood werden ver oordeeld, voor hun doeleinden te winnen, maar zelfs zulke ervaren menschen als wij len Sawinkow. Een enkelen keer houden de bolsjewiki ook woord en wordt de dood straf niet toegepast. Dit gebeurt echter al leen dan wanneer de gearresteerde de G.P.OE. groote diensten kan bewijzen. Ove rigens worden de ter dood veroordeelden ook afgemaakt. Hoewel men de verklaringen en beken tenissen van de beschuldigden op dergelijke geënsceneerde processen slechts onder ze kere reserve mag aannemen, is het toch waarschijnlijk, dat de verklaringen van die ongelukkige jongelui in het algemeen wel waar zijn. Uit hun verklaringen blijkt nu, dat de monarchisten het mogelijk ach ten den arbeid voor de afschudding van het bosjewistische juk te combineeren met het verrichten van spionnage voor de na buren van Rusland. De monarchisten hul digen n.l. de opvatting, dat in den strijd tegen de bolsjewiki alle middelen (dus ook spionnage ten gunste van de vijanden van Rusland, terroristische aanslagen enz.) ge oorloofd zijn. Sommige monarchisten ver klaren trouwens openlijk, dat zij het mo gelijk achten met die mogendheden samen te werken, die naar de vernedering van Rusland, naai annexatie van Russisch grondgebied streven. Zij sturen onervaren jongelui naar Rusland, den dood in, en spiegelen den ongelukkigen jongens alge meens sympathie van de bevolking voor. Het heet gewoonlijk, dat zoodra die jonge, lui een aanslag hebbeD gepleegd, een ge bouw hebben opgeblazen e.d., een opstand zou uitbarsten. De jongelui bemerken ech ter in de eenige dagen, die zij in Rusland doorbrengen vóórdat de agents-provoca teurs, die ook lid van die monarchistische vereenigingen zijn en de ongelukkigen over de grens lokken door de voorspiegelingen van de monarchistische leiders te onder steunen, hen arresteeren, dat in Rusland vrijwel in het geheel geen monarchistische stemming bestaat, dat niemand er aan denkt ter wille van een va nde twee can- didaten voor den Russischen troon een op stand te organiseeren. En de onervaren jongefcui verklaren dan aan de rechters, dat men hen voorgelogen had, dat het Russische volk tevreden is met het sovjet regime. Deze verklaringen woiden natuur lijk door alle sovjet-bladen met vette let ters gedrukt. In plaats van de bolsjewiki te verzwakken versterken dergelijke misda dige en ondoordachte daden het sovjet-re gime. En de sovjet-regeering laat die stum- perds na hen uitgebuit te hebben, kalmpjes neerschieten. Dr. BORIS RAPTSCHINSKY. RECLAME. werken zonder kramp of pijn. Doos 60cent. Door Dr. NEIL VAN AKEN. New-York, 1 October. Iets over de geschiedenis van Ame- rikaansche olievelden op het ge bied van onwetende Indianen. Hoe een kleine „negorij" in een onmogelijk korten tijd het brand punt geworden is van een geld koorts. Hoe een Indianenstam schatrijk geworden is en hoe andere Indianen op hun jachtvelden, die uitgestrekte oliereservoirs schijnen te zijn, doodarm gebleven zijn. Seminole ligt in Oklahama. Een paar jaar geleden was Seminole niets meer en niets minder dan al de andere kleine plaatsjes aan de Rock Island spoorbaan in dat gebied. Bij droog weer vreeselijk stoffig en bij regenweer een modderpoel. Een triestige en vergeten „negorij". De mannen pruimden hun tabak en spuwden op straat, waar zij verkozen. Oude kran ten en snippers papier bleven in de goot liggen, totdat de wind ze wegzwiepte. Overal lag de grond braak en alle open plaatsen leken op vuilnisbelten. De stad was omringd door onvruchtbare akkers, die alleen gebruikt, werden om er oude verroes te machinerieën en afgedankte aut<yno- bielen heen te sleepen Seminole leek in gesloten dooT eer muur van afval. De lakenwinkelier verkocht alleen bij de el. Meer koD hij er niet kwijt, meer had men niet noodig, meer werd er niet ge kocht. Maar op Zaterdag liep de stad over van Indianen eD negers en ,,vrij-mannen' afstammelingen van vrijgelaten slaven. Den ganschen dag kuierden zij op en neer, be wonderden de uitstallingen en belemmer den het verkeer. Het meest opvallende type onder hen was de Seminole-Indiaan, met zijn zachte accent, zijn tragisch ver leden en zijn kleurrijke kleedage: de man nen met breede. witte hoedpn, en de vrou wen in de stijl vaD 1890, strak in de len denen, een lange rok met een witte schort, het baar in het midden gescheiden met een wrong in den hals. De mode veran dert bij deze menschen niet zoo snel als in Parijs De Indiaan aapt gewoonlijk deu blanken alleen in het hooguoodige na. De neger in de straten van Seminole had nog niet den status bereikt van ziin geciviliseerden stadsbroer in New-York, die zich zelf8 tot op zekere hoogte handhaven kon in beschaafd gezelschap. De Seminole- neger is echter ongelooflijk onwetend. Hij is bijgelooviger dan de Bantu-kannibalen in het diepste binnenland van Donker Afrika. Zij hebben met de „vrij-mannen" hun womDg gebouwd in het dal van de Kleine Rivier, ver verwijderd van Blanke en Indiaan. Zij dirken zich op zooals him verbeelding het voorschrijft. Een haneveer in een warme bontmuts, ook al brandt de zon op de daken, een rood hemd, hooge laarzen, en some zilveren sporenalles wat zij bedenken kunnen om hun zin voor üe* decoratieve te bevredigen. Op hun gezich ten leest met groote zelfbewustheid. Hun gansche gedrag is uitdagend arrogant. De Wet is nog niet dooi hun steenharde schedel tot in hun bewustzijn gedrongen. Zij stelen dan ook als zij het noodig vin den en schieten bij de geringste aanlei ding. En van deze handelsgemeenschap was Seminole afhankelijk voor welvaart en voorspoed. Dit Seminale is echter niet meer. Een koortsachtige onrust heerscht nu overal. Opgewonden rennen mannen de modderige hoofdstraat op en neer, rijden in wTakkelige, kleine auto's het stadje rond en schreeuwen elkaar in het voorbij- jagen toe. Seminole is overstroomd door mannen met scherpe oogen en zakenken nis, avonturiers, mannen met geld en man- nen met een idee. Hetzelfde slag men schen, dat altijd opduikt, waar goud, geld of olie te vinden is. De toestand wordt op genomen. Zoowel luxe wagens als gedeukte Ford je 8 trachten zich een weg te banen in het verkeersgedrang van het vervallen plaatsje, dat men een jaar geleden nog van de wereldkaart had kunnen strijken zonder dat een haan er naar gekraaid zou hebben, 'n Echt brokstukje Amerikaansche geschiedenis; vandaag niks, morgen alles en omgekeerd. Op eiken hoek staat nu een worstventer. Iedere straatkruising heeft een verkeersagent. De kooplui zijn niet meer afhankelijk van de Indianen en ne gers als eenige koopers. Sedert den dag, dat de olievelden ontdekt werden, is het stadje hals over kop schatrijk geworden. In de laatste maanden hebben de burgers van Seminole een gezamenlijk bedrag van zee millioen dollars in de bank gedepo neerd. En duizenden dollars stroomen nog eiken dag binnen. Seminole is het centrum geworden van zulk een Tijk olieveld, dat het den bijnaam van het Wonder vam de Mississippi Vallei gekregen heeft. Ongeveer hetzelfde had eenige jaren geleden plaats met het Cushing-olieveld, waaraan een eigenaardige Indianengeschiedenis verbon- j den is. i In 1900 kwam een Commissie naar dit Indiaansche gebied om het land gelijkelijk te verdeelen en aan de Indianen toe te wij zen, niet als st-ambezat, maar als persoon lijk eigendom. Het land moest zoo onpar tijdig mogelijk verdeeld worden. De In dianen waren echter niet zoo tevreden over de verdeeling. Sommigen namen het land zonder een enkele opmerking te ma ken, en paaiden zich zelf met de gedachte, dat een half ei beter' is dan een leege dop. Anderen mopperden, maar namen het land desniettemin in bezit. Een aantal Indianen vertikte het echter zich bij de verdeeling neer te leggen. Zij aanvaardden het hun toegewezen land niet, wilden verder niels meer met de Blanke Commissie te maken hebben, omdat zij toch steeds aan het kortste eind getrokken had den, en zij trokken zich daarna in het uit gestrekte heuvelgebied terug, waar zij leef den van bessen en wortels, en het wild, dat onder hun schol kwam. Het zou geen geluk kig, maar in elk geval toch een vrij leven zijn, zeiden zij. Zij werden de Slangen ge naamd. Chitle Harjo was hun hoofdman. Tevergeefs trachtte de Commissie de Slan gen te overreden. Herhaaldelijk werd hun de gelegenheid gegeven nogmaals aan de verdeeling deel te nemen.» Zij antwoordden zelfs niet meer. Al de Indianen waren reeds in het bezit van het hun toegewezen land. S'echts de Slangen waren nog zonder aan deel. De Commissie wou graag het werk af maken en tot een goed einde brengen., Een woest en rotsachtig stuk grond was nog on verdeeld gebleven en men besloot de Slan gen bezitters te maken van dezen waarde- loozen bodem. De noodige namen, die men machtig woTden kon, weiden keurig inge schreven en met het bezit der woestenij toegedeeld. Dit waardelooze land werd ech ter niet veel later het beroemde Cushing- Field. De olierijke bodem maakte de wettige eigenaars, in dit geval de weerbarstige Indianen, tot millionaire, en de blanke moest, knarsetandend van spijt, toezien, dat hij den onterfden Indiaan goudmijnen ge schonken had. Als hij dat had kunnen ver moeden I Met de Seminole-Indiaan is het echter eenigszins anders gegaan. De Seminole- Indiaan leefde lange jaren in Florida, en heeft zelfs onder Spaansche heerschappij gestaan. Hij was een vreedzame, rustige Indiaan. Hij had op Amerikaansch grondge bied echter met veel moeilijkheden te kam pen gehad. De oude geschiedenis van de vol hardende penetratie van den Blanke. De Seminole-Indiaan werd tot diep in het moe rasgebied gedrongen. Maar de arm van den indringer was zoo sterk, dat hij ook daaruit verdreven werd. In het begin der negen tiende eeuw werd hij verplicht zich in het Indiaansche grondgebied te vestigen en vrede te sluiten met zijn ouden vijand, ie Creeks, en zich te wennen aan een ander klimaat. Hij had het recht zich een nieuw ..vaderland" te scheppen in de wildernis. Tragische geschiedenis. Het noodlot achter volgde hem. De oorlog tusschen de Staten verergerde zijn toesland, hij werd van het grondgebied verjaagd, en zijn terugkeer ging met de grootste moeilijkheden gepaard. Maar het ongeluk, dat hem het laatst overrompeld heeft is nog erger dan a! de boven genoemde. Nadat ook hier het land als een persoonlijk bezit aan de Indianen toegewezen was en olie gevonden werd in zijn gebied, had hij van alle zijden een hef ligen aanval te verduren op zijn bezittin gen De regeering had hem in alle opzichten zooveel mogelijk beschermd, maar elke wet schijnt een bres te hebben. Indianen, die lezen noch schrijven konden, teekenden al lerlei documenten. Als zij dachten het een of andere door de regeering vereischte schrij ven onderteekend te hebben, bleek in yele gevallen, dat zij hun erfgebied voor een bagatel verkocht hadden. In sommige geval len van weerbarstig verzet verdween de erf genaam spoorloos. Het rijke land werd voor een schijntje verkocht. Óp afbetaling soms, hetgeen beteekende: 10 dollar de eerste maand, 6 dollar de tweede maand, een schop en een vloek daarna. Zoodoende is de Seminole-Indiaan, in te genstelling met zijn Slangenbroeder, armer in plaats van rijker geworden, want de grond, dien hij een paar jaar. geleden nog bezat, heeft hij voor een appel en een ei versjacherd. Hij is achtergebleven met een paar akkers, die waardeloos zijn, en met een armzalige hut in de heuvels. De grond, die hij eens bezeten heeft, is zoo rijk aan olie, dat de constante olievloed van het Si- menole-Field dreigde de gansche Ameri kaansche productie te overvleugelen, zoodat een Commissie aangesteld werd om de pro ductie te regelen. De oliemagnaten, die gaarne de prijzen zouden willen opdrijven, werden daarin teleurgesteld door de Semi- nole-olie. Op de Beurs zakten de olie-aan- deelen meer en meer. De vooraanstaande kranten in den betreffenden Staat, publi- ceeren evenwel de portretten van: de nieuwe millionaire van onzen Staatl Ondertusschen staat de Indiaan op de hoeken der straten zich te verwonderen over het gedrang, hij maakt grapjes met de squaws, kuiert lang9 de winkels met een begeerig kleintje aan zijn hand en telt de koperen munten in zijn magere beurs. Tegen den avond verzamelt hij zijn sprui ten en gaat in een wrakken, rammelenden wagen terug naar zijn woning onder de zil veren sterren. De Seminole is niet gek. Hij weet, dat hij beroofd geworden is door een troep misda digere. Maar hij tobt er niet over. Zijn voor raad verzet is uitgeput in den langen strijd. Hij wil niet graag ruilen met den Blanke. Wie ontkent, dat hij het bij het rechte eind heeft? VOOR ZONDAG 23 OCTOBER. Hilversum (1060 M.). 10.30: V.P.R.O.- uitzending u. d. Geb. v. d. N. P. B. te Hil versum. Voorganger ds. J. v. Dorp. Preek naar aanl. van Colossensen 1 13 enz. 11.30 v m. c.a. VARA. Rede van den heer A. B. Kleerekoper (lid v. d. 2e Kamer), over Afschaffing van de doodstraf. 12.30 1.30: N. O. V. Lunchmuziek door W. Baten burg. viool. S. Bril, cello; J. Bril, piano. 1.302 uur: N. O. V. Causerie door Ir. J. C. Nonnekena: De moderne gramophoon, be zien vanuit radiotechnisch oogpunt, a. De opname; b. De radio-gramofoon-uitzendin- gen, voorheen en thans (met voorbeelden); c. De weergave via den luidspreker. 24.30: N. O. V. Populair concert o. 1. v. Henri Zeldenrust. Mej. M. Adriani, sopraan. Jos Besselink, tenor. T. Kloppenburg, bari ton. 66.30: Populair concert door het ANRO-orkest o. 1. v. Nico Treep. 6.30: Dienst in de kerk v. d. Vrij Ev. Gem. te Hil versum. Voorganger: ds. Joh. J. Pelegem. 8 uur: Pera- en aportber. 8.10: Sympho- nieconcert door het orkeat van de Haarlem- ache Orkeatvereeniging o. 1. v. Ed. v. Bei- num, met medew. van Prof. A. Földeay, cello. Huizen (1840 M.) (na 8 uur 1950 M.)'. 8.30: N. C. R. V. Da. J. C. v. Meiachke, em. pred te Hilversum spreekt over: De heer lijkheid van Gods Wet. Luthersche kerk koor, o. 1. v J. H. Smit Duyzenlkunst. 10 uur: Dienst in de Geref. Kerk te Hil versum. Voorganger: Ds. G. Laarman. 12.301.30: Lunchmuziek door het Trio Winkels, o. 1. v. P. Lustenhouer. 1.30 2.30: Catechismus voor ouderen door den heer D. Bont, prof. a. d. Semenarie Hage- veld (Heemstede). 2.153.15: Klassiek intermezzo. F. Bosharl, piano; Ben Pelzer, cello. 3.153.30: Toespraak in Espe ranto door den heer P. Heilker. 45 uur; Uurtje voor de ziekenhuizen. Pastoor Wil- lenborg, spreker; Jac. Levelt, viool; H. de Jong, piano. 5.60: Dienst in de Nieuwe Kerk te Apeldoorn (Herv.). Voorganger: ds. G. Bolkestein M.Hzn. 7.308 uur: Voor drachten over den Bijbel, door prof. dr. R. L. Jansen O. P. van de Keizer Karei- Universiteit te Nijmegen (1) Wat is voor ons Christenen de Bijbel? 811.15: R.-K. Omroep. Helene Cals, sopraan; Jules Moes, tenor. K. R. O.-orkest o. i. v. M. v. d. Ende. K. R. O. gem. koor o. 1. v. Jan v. Duinen. Mannenkwartet v. d. K. R. 0., o. 1. v. Do minions Roest. Zangkoor v. d. Kerk van den H. Dominicus, o. 1. v. G. Kimmijzer. Het Caecilia gem. kwartet v. d. K. R. 0., o. 1. v. mej. A. v. Rooyen. Prof. dr. G. Brom, v. d. Keizer Karei-Universiteit, te Nijmegen, spre ker. Lezing door prof. dr. Brom: In de lucht 11 uur: Epiloog. St. Caecilia-kwartet. Mej. I. Nesvadba, sopraan. Mej. M. Miller Höhne. sopraan. Mej. C. Poederbach, alt. De heeren G. Visser, tenor. W. v. Tulder, bas. 1. Motette, A. P. Schulz; 2. Avondgebed, Hauptmann. Daventry (1600 M 3.50: Licht orkest- concert Werken van Mendelssohn. S. Northcote, tenor. M. Cole, piano. 6.40 6.50: Vertellingen u. h. Oude Testament. 820: Kerkdienst. 9.05: Liefdadigheids- oproep. 9.10: Weerber., nieuws. 9.25; Albert Sandler orkest E. Furmcdge, alt. 10.50- Epiloog. Parijs, „Radio-Paris" (1750 M.). 12.20: Gewijde muziek. Gem. koor. 1.052.10: Orkestconcert. 5.055.55: Dansmuziek. De Homonyme Jazz. 8.60: Kinderuurtje. 9.20—11.20: Conceit. Langenberg (469 M.), Dortmund (283 M.) en Münster (242 M.). 8.20—9.20: Kath. Morgenwijding. 1230—1.20: Orkestcon- cert. 1 202.20: Philharmonisch Ban doneon Orkest „Rheinland 06". 405 4 50: Pianosonaten van Beethoven. 4.50 5.50: Vesperconcert. 6.50: „Laagland", opera in een voorspel en 2 acten van d'Al- bert Daarna tot 10.60 Dansmuziek. Königswuslerhausen (1250 M.). 8.20: Morgenwijd. 10.50: Popul. Orkestconcert. 4.50-5.20: Concert. 7.50: Militair orkestconcert. I. Ambrus, sopraan. 9 jq 11.60: Dansmuziek. Hamburg (395 M.) 8.35: Morgenwij. ding. 10.50: Concert 2.20: Vroolijk concert. 7.50: Orkestconcert. 9.5o; Actueele causerie. Daama tot 11.10: Dans. muziek. Brussel (509 M.). 8.204.20: Concert 5.20: Dansmuziek. 8.3510.35: Gala. concert VOOR MAANDAG 24 OCTOBER. Hilversum, 1050 M. 12 u.Politieber. 12.352 u.Lunchmuziek door het Tria. nontrio. H. Sjouwerman, viooL J. de Jong, cello. H Rijf, piano. 3.153.45: Lezing door mr. G. A. Smeete, Dix. v. d. Tucht school te Nijmegen over: De taak der vrouw bij de opvoeding van misdeelde en misdadige jeugd. 4.205.55: Kinder uurtje door mevr. Ant. van Dijk. 6—6.45 Gramofoonmuziek. 6 457.15: Lezing door den heer A J. G. Strengholt: Een 8jx>rt die 6000 jaar oud is. 7.15—7.45: Herhaling le Engel&rhe proefles voor be ginners door Fred Fry. 7.45: Politieber, 8.10: ,,De Hond van den tuinman", zang. spel in 1 bedr. Muziek van Alb. Griear. Tekst n. h. Franech van L. Roberts. Justin jonge rijke pachter. Ed. v. d. Ploeg, Fran cois, jonge Boer, Piet de Keizer, Cathérine jonge rijke boerin, Hélène CaJs. Marcelle, haar nicht, Betty v. d. BoschSchmidt. Het stuk speelt in een dorp in 1840. Het ANRO-orkeet o.l.v. Nico Treep, o.a. 9.25: Synagogale gezangen Koor van de groote Synagoge te Amsterdam )9 mannen) Dir. S H. Englander. J. Rabbie Jr. solist, 10 u.Persber. 10.40: Operettemuziek door het ANRO-orkeet o.Lv. Nico Treep Huizen, 1840 M. 12.301.30: N.C.R.V, Orgelconcert door Jan Zwart, organist der Herst. Ev. Luth. Gem. te Amsterdam. 8 u.Concert door het Oranjemuziekcorpi te Hilversum (NCRV). Daventry, 1600 M. 11.20: Daventry- kwartet en soldaten (sopraan, piano, bari ton). 1.202.20: Orgelconcert. 2.50| LezingThe friars in the school house. -« 3.20: Causerie: The etory of Odysseue. 3.35: Dansmuziek. 5.20: Lezing: A, glimpse of a south African Home. 6.351 Kinderuurtje. 6.20: Daventry-kwartet 6.40: Berichten. 6.50: Tijde., weerb., nieuw». 7.05: Daventry kwartet. 7.S Liter, oritiek. 7.35: Pianosonaten van Haydn. 7.45: Fransche voorlezing. 8.05: Lezing: The enchanted wood. 8.20 Militaire band en C. Smith, bariton. 9.20: Weerber nieuws. 9.35: Lezing: On being heard and not seen. 9.55: Kamer muziek. E. Suddaby, sopraan. Budapest trio.— 10.50—1 20: Pianoconcert door Irene de Marik. 11.20—12.20: Dansmuziek. Parijs, „Radio-Paris". 1760 M. 10.601 Concert. 12.50-2.10: Orkeatconcert. - 5.066.55: Literair en muziekprogramma. 8.50—10.60. Concert Orkeet en aolistea Langenberg, 469 M., Munster 242 M., en Dortmund 283 M. 12.301.50: Orkestcoa- cert. 4.50—5.50: Piano- en vioolconcert. 8.35: Slavische muziek. Orkest. 8.35; We3tfaalsche bedjes bij de luit. Daarna tot 10.50 Dansmuziek Königswusterhauseu, 1250 M. 11.20-1 7.05: Lezingen en lessen. 7.50: Vioolso nate Es-dur, R. Strause voor viool en piano, 8.20: Literatuur. 9.50—11.50: Dansmu. ziek. Hamburg, 395 M. 6.20: Concert. - 6.20: Concert. 7 20: Duitsche oude cn moderne muziek Orkeet en solisten (so praan, alt, tenor, bas) 11.10: Sluiten. Brussel, 509 M. 5.20—6.20: Orkeatcon cert, 8.20—10.35: Operette-uitzending. STOOMVAART-MIJ. „NEDERLAND". KONINGIN DER NEDERLANDEN, uit reis, 21 Oct. van Genua. JAN Pz. C0EN, thuisreis, 21 Oct. van Singapore. MOENA, uitreis, pass. 21 Oct. Gibraltar, RI0UW, 20 Oct. van Hamburg te Bremen. SAPAROEA, 18 Oct. van Kobe naai Batavia. MAN0ERAN, thuisreis, 19 Oct. van Sa. bang. HOLLAND—AMERIKA-LIJN. LEERDAM, New Orleans n. R'dam, 20 Oct. van Havana. JAVA—BENGALEN-LIJN. BONDOWOSO, 19 Oct, van Belawan naar Batavia. JAVA—CHINA—JAPAN-LIJN. TJISALAK, arr. 20 Oct te Shanghae. TJIKARANG, 18 Oct. van Batavia naai Hongkong. KON. NED. STOOMBOOT-MIJ. ALMELO, 19 Oct. van Valparaiso te Tal' cahuano. MEDEA, arr. 21 Oct. te Hamburg. POSEIDON, 20 Oct. van Amst te San Juan de Porlo Rico. PROTEUS, arr. 21 Oct te Aarhuus. VENEZUELA, 21 Oct. van Amst te Bar bados. DIVERSE STOOMVAARTBERICHTEN. ALBLASSERDAM, R'dam n. Libau, pass. 21 Oct. Brunsbuttel. DEN HAAG, 20 Oct. van R'dam te New Orleans. EIBERGEN, 20 Oct. van R'dam te Quebec. FLENSBURG, 20 Oct. van R'dam te Narvik. GROENLO, 21 Oct. van Danzig te Hel- singfors. JONGE JACOBUS, 20 Oct. van Barcelona n. Genua. ZWARTE ZEE, Montreal n. Hamburg, pass 21 Oct Kaap Wrath. BRONSWIJK. Huelva n. Sas van Gent, pass. 20 Ocl Finisterre. BEVERWIJK, 20 Oct, van Swansea le Montreal, ALPIIARD, R'dam n Montreal, was 20 Oct. 60 mijlen Z.W. van Valentia. 2-1

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1927 | | pagina 14