P°V/,
sa#
WIE IS EDMUND GRAY?
Tweede Blad No. 20729
688,# Jaargang
BINNENLAND.
LEIDSCH DAGBLAD, Woensdag 12 October 1927
KERK- EN SCHOGLNIEUWS.
GEMENGD NIEUWS.
FEUILLETON.
WIJZIGING DER RIJWIELWET?
Een wetsontwerp ingediend
Verlaging der belasting van
f 3 op f 2.50. Aanvang van
het belastingjaar op 1 Ang.
Ingediend is een wetsontwerp tot Wijzi
ging van -de Rijwielbelastingwet.
Aan de Memorie van Toelichting is het
volgende ontleend:
De ervaring heeft geleerd, dat het doen
samenvallen van het belastingjaar der rij
wielbelasting met het kalenderjaar aanlei
ding tot eenige bezwaren geeft. In de eerste
plaats zijn de postkantoren, die met den
verkoop der rijwielbelastingmerken belast
zijn, omstreeks Nieuwjaar met werk over
laden; verder is het voor menigeen moeilijk
de belasting in den winter op te brengen;
ten slotte schept de omstandigheid, dat de
aanvang van het belastingjaar niet samen
valt met het begin van het rijseizoen, aan
vervalschers van rijwielmerken een gun
stige gelegenheid tot het in omloop brengen
van valsche merken.
Als begindatum zou 1 Mei kunnen wor
den gekozen, ware het niet, dat deze datum
voor de administratie der belastingen be
zwaren meebracht in verband met de uit
reiking van kostelooze belastingmerken. Om
deze redenen acht de Minister van Finan
ciën het raadzaam als datum van aanvang
van het belastingjaar 1 Augustus te nemen.
De minister heeft tijdens de openbare
behandeling in de Tweede Kamer van de
Wegenbelastingwet op 27 en 28 October
1926 toegezegd, dat, zoo de raming der
autobelasting zou worden overschreden
door de opbrengst, het surplus in de eerste
plaats zou worden gebruikt tot verlaging
van de rijwielbelasting, hetzij in den zin
van uitbreiding der vrijstellingen, hetzij in
dien van verlaging van het tarief. Sedert
dien is gebleken, dat de autobelasting over
een vol belastingjaar ruim f 1 millioen méér
zal opbrengen dan geraamd was. Daarin
heeft de Minister van Financiën aanleiding
gevonden allereerst te onderzoeken de mo
gelijkheid van een verhooging der inkom-
stengrens. beneden welke vrijstelling voor
de rijwielbelasting verleend wordt, tot een
bedrag van f 2000, zooals in een adres ge
vraagd werd.
Er komen thans, naar raming, jaarlijks
79.000 aanvragen in ter bekoming van een
kosteloos merk, waarvan de behandeling
zeer veel werk eischt. Er zijn op een totaal
van 1.631.980 aangeslagenen in de
Rijksinkomstenbelasting niet minder dan
1.055 559 personen, wier inkomen blijft
beneden f 2000 's jaars. Als men aanneemt,
dat daarvan de helft hoofden van gezinnen
zijn, zou de verhooging der inkomensgrens
tot fÖOOO een uitbreiding meebrengen van
het aantal uit te reiken kostelooze rijwiel
merken van 79.000 tot 606.779. Het zou
niet te verantwoorden zijn een zoo groote
meerdere hoeveelheid werk te doen ver
richten. Ook een verhooging van de grens
ot f 1400 is om deze reden niet te aanvaar
den Eveneens bleken practische bezwaren
te bestaan tegen uitbreiding der bestaande
vrijstelling tot de kinderen van het gezins
hoofd, dat thans een kosteloos rijwielmerk
heeft.
De minister is mitsdien te rade gegaan
de verlichting op eenvoudiger wijze aan te
brengen en wel door verlaging van het
tarief van f3 op f2.50, met behoud der
tegenwoordige regeling voor kostelooze
uitreiking van merken. Deze wijziging is
in het ontwerp opgenomen.
Voorts is de uitreiking van kostelooze
merken uitgebreid. Tot nu toe is uitreiking
alleen mogelijk aan een gezinshoofd; voor
gesteld wordt ze ook mogelijk te maken
aan een lid van het gezin, indien het ge
zinshoofd niet voor zijn beroep of bedrijf
een rijwiel noodig heeft, doch een lid van
het gezin wel.
De periode van 1 Januari 1928 tot en
met 31 Juli 1928 zal begrepen worden in
het eerste belastingjaar, dat, ingevolge de
gewijzigde wet zal loopen, hetgeen een
tijdelijke verlaging van de belasting be-
teekent.
DE VLIEGTOCHT HOLLAND—INDIfi.
Een onderhond met luitenant
Koppen. Overtocht in 8
dagen is mogelijk Eenmaal
verdwaald.
Hoe wij het gelapt hebben, de vlucht in
zoo'n korten tijd te volbrengen?Wel,
dat is eenvoudig genoeg. Wij volgden een
rechte lijn. Een postduif volgt immers in
stinctief den rechten weg en zoo komt zij
toch, waar zij wezen moet in den bestem
den tijd".
Aldus ving het uiterst gemoedelijke ge
sprek aan, dat luitenant Koppen met een
vertegenwoordiger van de Nieuwe Rotter-
damsche Courant na aankomst had.
„En toch had ik de vlucht in 9 dagen
kunnen doen", aldus vervolgde luitenant
Koppen.
„Wanneer ik het achteraf naga, acht ik
het zelfs mogelijk, dat ik in 8 dagen van
Amsterdam naar Batavia had kunnen vlie
gen, wanneer ik de vliegroute had kunnen
kiezen over Allahabad, Rangoon en Medan
naar Batavia".
Men weet, dat luitenant Koppen niet te
Medan kon landen, omdat daar geen vlieg
terrein beschikbaar was.
Luitenant Koppen vertelde, dat hij het
traject van Bangkok naar Singapore het
zwaarste van den geheelen tocht had ge
vonden. „Overigens", zoo zeide hij, „zijn
wij slechts een paar keer even verdwaald
geweest. De eerste maal op het traject van
Amsterdam naar Sofia". De Postduif had
een heelen tijd boven het wolkendak gevlo
gen, maar toen was Koppen voor zijn oriën
tatie gedwongen zeer laag te gaan vliegen.
„Wij daalden", zoo vertelt hij verder,
tot een hoogte van 25 meter boven den
grond en vlogen een eind langs een spoor
baan. Toen wij bij het stationnetje kwa
men, lazen wij, op een bord, den naam van
het plaatsje en zoo ontdekten wij, dat wij
boven Landshut aan den Isar waren".
Waarom wij ons niet gehouden hebben
aan het door ons zelf ontworpen program?
Wel, kijk u eens, een dergelijk program
wordt opgesteld aan de hand van kansreke
ningen, en bij die kansrekeningen tracht
men aan den veiligen kant te blijven. In de
praktijk blijkt echter, dat, wanneer men
werkelijk een recordvlucht wil volbrengen
men zich onmogelijk aan zulk een van te
voren opgezet programma kan houden. Je
vliegt dan zooveel en zoolang als maar
eenigszins doenlijk is."
Luitenant Koppen roemde de hartelijk
heid die hij van de zijde van de Engelschen
had ondervonden langs de geheele route,
zoodra hij van hun vliegvelden gebruik
maakte. Ook van de zijde van de Franschen
te Aleppo, de Perzen te Bushire en de Ne
derlanders te Calcutta, Palembang en
Batavia, had hij een buitengewone hartelijk
heid ondervonden.
Luitenant Koppen raakte niet uitgepraat
over de ontvangst te Batavia. Deze was
inderdaad de geestdriftigste ontvangst, die
ooit een vlieger te beurt gevallen is.
Het militaire cordon werd zoodra de wie
len van de Postduif den grond raakten,
verbroken. Zelfs de beide broers van lui
tenant Koppen, die men naar het vliegtuig
wilde geleiden, konden niet door het ge
drang komen. De opdringende menigte be
lette hen, bij den vlieger te komen.
„Onze tocht van het vliegterrein Tjililitan
naar de stad", aldus Koppen, „was één
ware zegetocht. Maar het belangrijkste is
wel, dat ik hier de post onbeschadigd heb
i Afgegeven'1
NOG EEN GASDIRECTEUR BESCHULDIGD
In de vergadering vnn den gemeente
raad van Vaals heeft naar de ,,N. R. Ct."
meldt, het raadslid Drielsma een brief
voorgelezen van den vroegeren kassier van
het gemeentelijk gasbedrijf, de heer De
Gróót, er van wordt beschuldigd, verschil
lende handelingen te hebben gepleegd,
waardoor de gemeente zou zijn benadeeld;
o.a. zou de heer De Groot gemeentewerk
heden ten eigen oordeele hebben laten
arbeiden De gemeenteraad besloot, deze
kwestie door een afzonderlijke commissie
te doen onderzoeken.
Een ander lid las hierop een brief voor,
afkomstig van den heer Van der Stel. In
dezen brief wordt de vroegere directeur
van het gasbedrijf er van beschuldigd, de
gemeente te hebben benadeeld door het
aanvaarden van kortingen op aan de ge
meente geleverde goederen, welke kortin
gen ten voordeele van de gemeentekas
hadden moeten komen. De heer Van der
Stel daagde aan het slot van zijn brief
den heer De Groot uit, tegen hem een
aanklacht wegens laster in te dienen.
De gemeenteraad besloot, in verband
mot dezen brief, de heeren De Groot en
Van der Stel te verzoeken, in een speciale
bijeenkomst van den raad te verschijnen.
Eveneens zullen de leveranciers, die in den
brief van den heer Van der Stel worden
genoemd, uitgenoodigd worden. Mocht de
heer De Groot ndet aan deze uitnoodiging
gevolg geven, dan zou het. eervol ontslag,
dat hem indertijd als directeur van het
Vaalser gasbedrijf werd verleend, worden
ingetrokken.
OFFICIEELE BERICHTEN.
Bij Kon. besluit is benoemd bij dienst
vak intendance, ing. 1 November, tot kolo
nel-intendant de luitenant-kolonel-inten
dant A. M. Vorstman, directeur centrale
magazijnen van mil. kleeding en uitrusting;
tot luitr-kol.-intendant, de majoor-intendant
W. Jansen, intendant 11de div.bij wapen
cavalerie ing. 16 November bij staf wa
pen tot generaal-majoor. de kolonel A. van
Mena van dien staf, inspecteur wapen, te
vens commandant lichte brigade; bij
dienstvak mil. administratie ing. 1 Novem
ber tot luitenant-kolonel de majoor C. Roos,
controleur mil. administratie.
STAKING GEËINDIGD.
Nadat de directie der Sigarenfabriek
„Het Gulden Vlies" te Breda had toege
stemd in den van werknemerszijde gestel
den eisoh tot" toepassing van het collectief
arbeidscontract, edschten de werknemers
dat de firma alle voorgenomen ontslagen
zou intrekken. Gistermiddag werd ex tus-
schen beide partijen onder voorzitterschap
van den Rijksbemiddelaar een bespreking
gehouden, waar overeenstemming is be
reikt. De arbeidersorganisaties hebben haar
laatsten eisch laten vallen, waartegenover
de directie toezegde, dat het aantal ont
slagen zoo klein mogelijk zou zijn. Morgen
worden de werkzaamheden hervat.
Naar het „Hsgz." verneemt, zal mr.
dr. D. A. P. N. Kooien, lid van den Raad
van State, den 5en November zich insche
pen voor Nederlandsch-Indië, waar hij een
vijftal maanden denkt te zullen verblijven.
Maandagmiddag is in den ouderdom
van 47 jaar te Egmond aan Zee overleden
die heer J. Maas, directeur der Prins Hen-
drikstichtmg.
B. en W. van Amsteidam stellen den
raad voor bij wijze van proef de Leidscbc-
straat tusschen 2 en 5 uur namiddag voor
het rijwiekverkeer te sluiten.
De autobussen der Geld. Tramweg-
Maatschappij krijgen binnenkort vrouwe
lijke conducteurs. Zij zullen in een keurig
groen uniform gekleed gaan.
NED.-HERT. KERK.
Beroepen: Te Appingedam: E A. Lazon-
der, te Warns; Te Ellewoutsdijk: W. H.
Kelder, hulpprediker te Amsterdam; Te
Lage Zwaluwe: J. Baarslag, te Melissant;
Te Dinteloord en Prin9eland: W. Deur. te
Schoonhoven.
GEREF. KERKEN.
Beroepen: Te Anna Jacobi-parochie: A.
cand. te Rotterdam; Te .Antwerpen:
Esseling, te Stratum.
CHR. GEREF KERK.
Tweetal: Te Dokkum: J. Hovius, te
Sneek en C. v. d. Zaal, te Deventer.
Beroepen: Te Rozenburg: W. F. v. d.
Kodde, te Delft
Bedankt: Voor Aalsmeer en Maarssen:
H. Biesma, te Groningen.
GEREF. GEMEENTEN.
Beroepen: Te Vlaardingen: .J. Vrougden-
hil, te Bruinisse.
Mout,
J. W.
STAGNATIE IN DEN LOOP DER
ELECTRISCHE TREINEN.
Gisteren is er weer een ernstige stag
natie in den treinenloop geweest-, doordat
bij Vogelenzang—Bennebroek trein 1039
door defect wordeai van den motor niet
verder kon. Men heeft den volgenden snel
trein Laten stoppen, waarin de reizigers
toen zijn overgestapt. De sneltrein heeft
toen ook te Leiden gestopt. Een en ander
veroorzaakte een vertraging in den treinen
loop van een half uur
GEVECHT IN EEN TRAM.
Drie zeelui den wagen nitgeknnppeld.
Op het voorbalcon van een motorwagen
van Lijn 7, welke naar de stad reed over
den Westzeedijk te Rotterdam, stonden drie
rumoerige Nederlandsche zeelui. De kerels
gingen zoo-gevaarlijk te keer, dat de bestuur
der hun verzocht zich wat te matigen. De
mannen zwegen. De bestuurder reed. Toen
echter de wagen een groote snelheid had be
reikt, grepen de zeelui den bestuurder bij
de keel. Er ontstond een worsteling. De
tram reed een oogenblik zonder dat iemand
haar bediende. Een in den wagen zittende
agent van politie zei den conducteur de deu
ren naar het voorbalcon te openen, zoodra
hij het rumoer had gehoord en de vecht
partij had gezien. Nauwelijks waren de deu
ren vaneen geschoven of de diender tui
melde terug, door een vuistslag getroffen.
De agent lag languit in den wagen, maar
inmiddels had de conducteur zich van diens
gummistok voorzien en daarmee knuppelde
hij de vechtjassen van het balcon de
tram was inmiddels tot stilstand gebracht
in de armen van twee rijwiel-agenten, die
het vechtlustige drietal naar het bureau
Witte de Withstraat transporteerde.
DE WAAGHALZEN.
De heer Oly die voornemens was met
mej. Veneman in een motorsloepje naar
Engeland te varen en na zijn avontuur van
Zaterdagnacht, Maandagmiddag 5 uur uit
Scheveningen weer was uitgevaren deelt
mede, dat hij dien avond omstreeks half
acht de Hoek van Holland aan wal is ge
gaan wegens een defect aan een der zuigers
van den motor. Hij heeft thans zijn plan
opgegeven, daar hij dezen motor niet meer
vertrouwde.
BRANDEN.
Gisteren was de 36-jarifl:e kapper P. C.
L. J. Jansen met een bediende in zijn aan
den Bergweg te Rotterdam gelegen kap
salon bezig wassen bustes te reinigen. Het
baar van deze poppen werd met een elec-
trisch apparaat gedroogd. Waarschijnlijk is
een vonk in het haar gekomen, want op
een gegeven oogenblik stond een der bustes
in volle vlam. Hoewel de kapper nog met
zijn personeel heeft getracht het vuur te
dooven, vonden de vlammen een te gretig
voedsel in de verschillende toiletartikelen.
Weldra stonden de schotten van de kap-
kamertjes in brand. De geheele salon is
uitgebrand, de naastaan gelegen keuken,
kreeg brandschade, terwijl in den winkel,
evenals in de daarboven gelegen woningen,
waterschade is aangericht.
De brandweer heeft het vuur met twee
stralen op de waterleiding gebluscht.
Te Heesch (N.-B.) is door onbekende
oorzaak totaal afgebrand de woning van
J. Schel.
De inboedel ging grootendeels verloren.
Een kalf en een hond kwamen mede in de
vlammen om. Verzekering dekt de schade.
Te Garijp is de woning van S. Boorsma
afgebrand.
PANIEK IN EEN RECHTZAAL.
Gistermiddag heeft voor de Utrechtsche
rechtbank terecht gestaan de 26-jarige
zwervende Duitsche electrotechnicus E. F.,
verdacht van diefstal door middel van in
klimming, ten nadeele van W. van Z.
Verdachte bad in het Oambosch te Lang
broek een soort onderdak gemaakt en van
daar uit ging hij op roof uit .Hij was door
een raam een huisje binnengekomen en
had brood, kaas, koekjes, sigaren, een
RECLAME.
Verkrijgbaar bij de voornaamste
sigarenwinkeliers alhier.
948»
Geautoriseerde vertaling naar het EngeJsch
van
WALTER BESANT.
door Mej. E. HOOGEWERF.
28)
„Neen, nooit Maar één ding heeft u ver
geten I Die vervalsching. acht jaar geleden,
de wissel van 720 pond was betaalbaar aan
Edmund Gray of order
„O ja. Dat is zoo. En dit lijkt belangrijk."
„Heel belangrijk," zei George. „De ver
val scher kan onmogelijk bij toeval dien
zelfden naam gekozen hebben. Heeft u
nog dien vervalschten wissel?"
„Ik heb hem altijd bewaard," zei mr.
Dering, in geval die nog eens dienen kon
om het vergrijp aan het licht te brengen.
Je zult hem vinden, Checkley. in de lade
aan den rechterkand van de safe. Dank je.
Hier is hij. „Betaalbaar aan Edmund Gray
of order," en hier is het endossement. Dus
hebben we zijn handteekening in ieder
geval."
George nam het papier aan:
„Vreemd maar ik zou hier net zoo goed
zweren, dat het uw handschrift is! En kijkl,
de onderteekening van den wissel is precies
dezelfde als die van de brieven. Me dunkt,
dat dengeen. die den wissel schreef, ook
die' brieven moet geschreven hebben.
Maar nu de overdrachten. Daar moet
toch een getuige bij zijn geweest."
„Dat is ook zoo. Getuige is geweest een
*lerk, Lorry geheetea."
„Ja, dien hebben we op 't kantoor. Check
ley. laat Lorry eens even komen...."
De klerk verklaarde, dat hij zich niet
herinnerde, getuige te zijn geweest van een
overdracht. Wel had hij menige ondertee
kening bijgewoond, maar hem werd nooit
gezegd, wat voor papieren 't waren.
En toen hem gevraagd werd of hij zich
dan ook speciaal eenige onderteekeningen
herinnerde in de maanden Februari, Maart
of April, antwoordde hij, dat hij vele onder
teekeningen had bijgewoond.
Lorry kon dus weer naar het kantoor
terugkeeren.
„Er kan niet langer eenige twijfel be
staan," zei George1, .#lat hierin een poging
is te zien tot diefstal op groote schaal."
„Een ..poging" alleen...." vroeg mr.
Dering. ..Waar zijn dan mijn certificaten?"
„Ik zeg: „poging", omdat dergelijke pa
pieren toch niet kunnen gestolen worden.
Het dividend wordt ook alleen betaald aan
de rechtmatige eigenaren. Die Edmund Gray
is te vinden, als hij bestaat. Maar ik houd
het er voor, dat dit enkel maar een naam
is, aangenomen door den vervalscher. En
ik veronderstel, dat hij zijn papieren wel
heel gauw zal verkocht hebben. Maar u
zult zeker uw bezit weer terugkrijgen, ef
fecten en aandeelen kunnen niet zóó maar
geslolen worden, als een stuk land."
„We kunnen getaakkelijk er achter ko
men, wat er van uw papieren geworden is."
„Als de dieven het nog onder hun be
rusting hebben," ging George voort, „dan
is al wat zij er van gemaakt kunnen hebben
het dividend van vijf maanden En dit alleen
nog maar, omdat het bankboek in zoo lan
gen lijd niet was nagekeken. Dit was een
ongewoon gelukje voor hem. De papieren
zelve zullen zij wel zoo gauw mogelijk ver
kocht hebben. Veronderstel, dat ze het ge
heele bedrag te gelde hebben gemaakt. Dit
is een onmetelijke som gelds, die zij dan,
in kleine sommen, door middel van mede
plichtigen in handen zouden krijgen. De
diefstal zal zeer groote moeilijkheden biel
den."
„Het is de vreemdste poging tot diefstal,
die ooit heeft plaats gehad," zei mr. Ellis.
„Acht-en-dertig-duizend pond in aandeelen I
Nu, ik zal voor je weten uit te vinden of
ze verkocht zijn en aan wien! Laat je er
intusschen maar niet door terneerslaan,
vrietnd lief! Zooals mr. Austin zegt, je zult
zeker je eigendom weer terugkrijgen."
Mr. Dering schudde het hoofd.
„Er is nog een andere kans," opperde
George.
Er zijn diefstallen gepleegd met de
bedoeling voor geldafpersing. Stel u een9
voor, dat wij een brief kregen, waarin ons
het geheel teruggeboden werd, voor een
zeker bedrag?"
„Neen. neen. Het is nu al vier maanden
geleden, dat de zaak bedreven werd. Ze
hebben de aandeelen verkocht en zijn mis
schien naar Amerika gegaan En de papie
ren kunnen intusschen wel weer tienmaal
verkocht zijn! Dat is het gevaarlijkel Stel
nu, ik heb een aandeel. Ik draag het over
van A op B. Goed. Het aandeel komt nu
aan B en staat op zijn naam. of hij het
eerlijk heeft verkregen of niet B zend! het
naar een anderen makelaar, die het ver
koopt aan C. Die weer aan D. Iedere over-
dracht is geheel in den vorm. behalve de
eerste. Je kunt teruggaan, alle eigenaren
lang, maar B is verdwenenI. A zegt tot
C: „Je hebt het aandeel gekocht van een
dief," G zegt: „Het spijt mij wel. Maar hoe
kon ik dit weten? D heeft 't nu. D zegt,
dat het van hem is en hij wil het houden.
Dit is nu maar een veronderstelling. Mor
genochtend zal ik je laten weten, of ik al
verder ben met mijn onderzoek."
Toen mr. Ellis weg was, begon George)
ter meerdere duidelijkheid voor zichzelven
de feiten op te sommen.
„Eerstens." zei hij, „waren 'de brieven
van Ellis en Nothcote geschreven op papier
van onze firma. De schrijver moet dus toe
gang hebben gehad tot ons kantoor. Twee-
dens kende hij uw handschrift en wist het
te copieeren. Derdens was hij in staat, de
brieven te onderscheppen en te voorkomen,
dat u in handen kreeg enkele, die hij
wenschte te ontvangen, want de correspon
dentie werd openlijk gevoerd, over de post.
Dit lijkt al een punt van zéér groot belang.
Vierdens waren de brieven alle in uw hand
schrift en heel handig geschreven, inplaats
van door u gedicteerd en ondertekend Ie
zijn. Vijfdens moet hij wel hebben geweten
van de vorige vervalsching. hoe kwam hij
anders aan den naam van Edmund Gray?
Zesdens moet hij toegang hebben gehad tot
de safe, waar het chèqueboek, zoowel als
de certificaten werden bewaard. Zevendens:
Hij moet dan wel heel goed thuis zijn ge
weest op het kantoor, hoe zou hij anders
den naam van uw makelaar hebben ge*-
weten? Achtstens: Het handschrift bleek
precies hetzelfde te zijn. als van de vorige
vervalsching."
„Het is weer hetzelfde," zei Checkley.
„Die vervalsching werd gepleegd op het
kantoor en deze zeker ook. Nu, de tijd zal
het uitwijzen!"
Van onder zijn zware wenkbrauwen
wierp hij een blik op den jongen deelgenoot,
zóó vorschende, of hij zeker verwachtte, dat I
ketel en kleedingstukken ontvreemd. De
politie heeft latei deze voorwerpen in dat
tentje van verdachte gevonden.
Verdachte was deserteur uit het Pool-
sche leger en beangst voor uitlevering,
waa hij uit Duitschland naar Nederland
gevlucht. Verdachte was ook verpleegd ge
weest in het Diaconessenhuis te Utrecht,
doch was daaruit gevlucht. Kort daarna
pleegde hij den diefstal te Langbroek.
De officier van justitie eischte voor ver
dachte, doe hier te lande nu al 25 maanden
gevangenisstraf had opgeloopen, 1 jaar en
6 maanden gevangenisstraf. Hij bracht
hulde aan veldwachter Drost voor de wijze,
waarop deze verdachte in handen had
weten te krijgen.
Verdachte had een ïiange verdediging op
schrift gesteld. Hij trachtte daarin aan te
toonen, dat hij uit nood had gehandeld. Hij
verzekerde, dat, zoo hij niet op de een
of andere manier hulp zou verkrijgen, het
niet de laatste maal zou zijn, dat hij voor
de rechtbank verscheen. Hij vertelde
voorts een deel van de geschiedenis van
zijn leven, dat udt het evenwicht werd ge
bracht door de verwarde toestanden, welke
in het Duitsche Polen heerschten, In
Duitschland dreigde men hem met uitle
vering naar Polen, dat hij wilde ontvluch
ten, en zoo kwam hij in Nederland, waar
de nood hem tot misdrijf bracht. Door
ziekte geraakte hij in het Utrechtsche Dia
conessenhuis, dat hij ontvluchtte, omdat
toch na beterschap de gevangenis weer
wachtte en nadien uitlevering zou volgen.
Verdachte oefende verder oritiek uit op de
wijze, waarop politie en justitie hier te
lande hem hadden behandeld en op do
toestanden, welke volgens hem ook in de
Utrechtsche strafgevangenis ernstige ver
betering behoefden. De angst om weer uit
geleverd te worden, had verdachte zich in
het bosch doen verbergen Hij wilde trach
ten uit zich zelf naar Duitschland terug
te keeren, waar de toestanden inmiddels
veranderd waren. Hij erkende ten slot to
gestolen te hebben, doch wees er met na
druk op, dit uit nood e»n zelfbehoud te
hebben gedaan.
Verdachte deed toen plotseling een po
ging, zich met een Gilette-soheermesje den
slagader van den linker pols door te snij
den Veldwachters schoten dadelijk toe.Ver
dachte, luid schreeuwend, verzette zichi
woest. De president van de rechtbank,
mr. Friesenberg, trachtte verdachte te kal.
meeren, doch hij bleef wild te keer gaan.
Een der veldwachters wist hem gelukkig,
niet zonder zelf een snede te hebben op
geloopen, het scheermesje te ontwringen.
Met verwarde haren en bleek gelaat was
verdachte na veel geschreeuw en geruk ten
de jonge man licht kon verspreiden over de
zaak, als hij dit wenschte.
,.YVe hebben den Tijd lang genoeg vrij
spel gelaten, om ons den bedrijver van het
het vorige kwaad te ontdekken. Een verlies
van ongeveer veertig-duizend pond!"
„Ik geloof niet, dat het weg is," zei
George. Dat kan niet. Tenzij het zóó is g€t-
loopen, als mr. Ellis het voorstelt."
Mr. Dering schoof zijn stoel terug en be
gon het vertrek op en neer te loopen in
groote rusteloosheid.
Hij was niet langer de ernstige en ge
wichtige procureur, maar nij was nu eigen
cliënt geworden, die zich beklaagde, zooals
hij dit zoo dikwijls van hen had gehoord,
over het verlies van eeïi groot fortuin. Hij
sprak van het harde, van het onrechtvaar
dige van de bezoeking, terwijl hij toch zoo
iedere voorzorg had genomen. Hij werd
zeer wei-bespraakt en sarcastisch.
George luisterde in stilte. Het was hem
een nieuwe ervaring, zooals de oude heer
het opvatte.
Gaandeweg werd mr. Dering wat kalmer
en sprak:
„Neem mij dezen uitval niet kwalijk,
George. Er schuilt nog meer achter deze
zaak, dan je wel vermoedt. Het is mij net,
of ik meer van het geval weet, dan ik mij
te binnen kan brengen. Ik ben zoo vreese-
lijk vergeetachtig. Ik vergeet heele dagen I
Maar wat het verlies be'treft, daar blijf ik
bij. Jij voelt niet zoo voor eigendom, als ik.
Je bent te jong! Wacht nog een paar jaar.
Dan zal je het met mij eens zijn. dat niets
zoo hard is, als het verlies van eigendom!
Bezit, dat je zelve verkregen hebt. door eigen
inspanning!"
(Wordt vervolgd).
