Een Vreemdsoortige
Vogelverschrikker.
Een Oude Amerikaansche
Legende.
CORRESPONDENTIE.
f De boeren in het Eif el gebergte in
Dmtschland hadden eenigen ttjd geleden een
heel vreemdsoortigen vogelverschrikker ge
maakt. Zij hadden blikbaar ergen last van
Öe vogels en nu een afdoend middel bedacht
om hun graan en wat zij verder verbouwden
tegen deze gevleugelde gasten te beschermen.
Zij hadden in een stuk bouwland een aan
tal palen geplaatst, welke onderling door
metaaldraad verbonden werden. Boven aan
lelken paal werd een belletje vastgemaakt,
zóó dat het in verbinding met den metaal
draad stond.
Nu stroomde er door het dal een beekje,
hetwelk genoeg stroom had om pen klein
waterrad, waaraan de metaaldraad beves
tigd was, in beweging te brengen.
Terwijl het waterrad nu ronddraaide, kwam
er beweging in den metaaldraad, zoodat de
belletjes in het veld soms in verscheiden
ivelden klonken.
Dit was een zoo eigenaardig en onver
wacht geluid, dat de vogels er geweldig
van schrikten en het veld niet durfden
naderen. Ja, zelfs de menschen, wien het
bestaan van dezen nieuwen vogelverschrik
ker nog niet bekend was, begrepen in het
eerste oogenblik niet, waar het geluid van
daan kwam, noch wat het te beteekeneu
had.
Er was een tijd, dat de Indianen in Ame
rika stellig geloofden, dat wagens en man-,
den en alle voorwerpen, waarin zware las
ten vervoerd werden, konden loopen.
In die dagen was de wolf een groot vriend
van de Indianen, omdat hij altijd bereid was
allerlei tijdingen naar ver gelegen streken,
waar andere volksstammen der Indianen
Woonden, over te brengen.
Op zekeren dag waren eenige oude vrou
wen in het bosch be'zig hout te sprokkelen.
'Het had geweldig gewaaid en er lagen heel
wat takken. De manden die heel groot
waren en elk twee beenen hadden, liepen
«om de vrouwen heen, terwijl deze ze vol
laadden met hout.
Juist op dit oogenblik kwam de wolf
yoorbij. Toen hij de manden om de vrou
wen heen zag loopen, vond hij dit zóó'n
Igrappig gezicht, dat hij bleef stilstaan en
luid begon te lachen. De manden hielden
plotseling halt en wilden geen stap meer
doen, omdat de wolf haar uitgelachen had.
Vanaf dit oogenblik moeten zij dus door de
mannen en vrouwen gedragen worden.
De vrouwen werden" zóó boos, toen zij
Zagen, wat de Wolf gedaan had, dat zij hem
achtervolgden. En toen hij weer terugging,
probeerden de mannen hem te dooden. Ook
andere stammen trachtten dit te doen en hij
Ihad geen rustig oogenblik meer in zijn
leven.
Dit is de reden, zegt de legende, dat de
Wolf bij de Indianen bekend slaat als de
bonte hond.
Velen vrajgen mij wanneer of ik weer
jiaar Den Haag terugga, nu ik denk 29
Augustus, dus de volgende week moeten
jjullie de brieven nog over de post naar
Kloosterzande sturen, of Maandags vóór 12
■uur op het bureau L. D. Ik waarschuw de
volgende week nog wel, hoe het dan de week
(daarop weer moet.
Jan en Eempien Wassenaar, gaan jullie
tnu weer samen naar school! kan Eempien
Weer zoo ver loopen heen en weer naar
school. Jullie raadsel zal ik bewaren om het
later eens te plaatsen.
Daan Baars dat nieuwe raadsel van je is
niet zoo heel geschikt, want het is eene
plaats, die bijna geen een kind zal weten.
Hoe ken jij die plaats zoo. Heb je zoo heer
lijk in Rijnsburg gelogeerd en dan telkens
Haar Katwijk om te zwemmen.
Bram Linschooten dank voor je mooie
Is in 't water fijnl
k Wou een visch wel zijn,
o, wat heb 'k een pret,
schatert kleine Jet
Rietje houdt haar vast
Toos speelt, dat ze wascht
en die leuke Loek
roept: mijn muts is zoekl
't Water is zoo nat!
i 'k houd niets van een had,
o, ik ril er van,
jammert kleine Han.
Maar haar zusje Bé
denkt: ik deed graag meel
was ik Han maar kwijt
hè, zoo'n flauwe meid!
D'andr'ren roepen haar:
- toe Bé, kom nu maar,
met een fermen plons
ben je zóó bij ons.
Bé-tje lacht; komaan!
Hannie laat ze staan.
Gauw kleedt zij zich uit
o, zoe'n kleine guit!
Neen, ze is niets bang!
'k Wed: het duurt niet lang,
of die kleine Han
toont ook, wat ze kan.
Straks springt ze wel mee
met haar zusje Bé.
Fijn is toch zoo'n bad,
al is 't water nat!
HERMANNA.
ansicht uit Noordwijk. Wat verregen den
laatsten tijd, in heel veel brieven las ik over
plannen die niet door konden gaan om den
regen; 29 Augustus kom ik weer terug in
Den Haag. We hebben hier de laatsle dagen
ook niet buiten kunnen zdtlen, doordat het
yeel te nat was overal.
Grela de Vries aardig voor je dat je een
eigen tuintje hebt achter je ouders huis.
Zorg maar eerst dat je heel goed kunt fiet
sen, voordat je in de stad gaat rijden, het
is zoo druk overal en er gebeuren al genoeg
«ongel ukken. -m
Ali Fallaux zoo, was je verleden week in
Waddingsveen gelogeerd, ik begrijp dat je
toen geen raadsels kon oplossen. Houdt je
veel van dieren? ik heel veel en jonge
hondjes vind ik alleraardigst. Heb je thuis
ook een hond of een poes?
Ali van Egmond je broertje mag ook ge
rust meedoen, zendt dan maar samen in,
schrijft om beurten en onderteekent dan
allebei.
Geertruida Kerkvliet 2 brieven van je
ontvangen, ook je brief der vorige week. De
brieven moeten er Maandags vóór 12 uur
zijn, nu je woont v!ak bij het bureau
L. D., dus dat is gemakkelijk voor je.
Anje de Gelder van jou ook 2 brieven ge
kregen, had je den brief verleden week te
laat bezorgd? Ik hoop dat je die 3 dagen dat
je uitging, mooi weer hebt gehad, ik weet
niet hoe het daar was maar hier was het
16 Augustus heel slecht weer. Ja ik ken
Mijendell wel, ben er wel met een auto
doorgereden, ik vind het er heel mooi en
Bloemendaal ken ik heel goed, daar ben ik
dikwijls geweest.
Nico van Wijk je hebt al veel uitstapjes
gèmaakt en nog eenige in het vooruitzicht,
dus je zal zeker ,weJ erg tevreden zijn pv.ex
je vacantia. i
Matthijs en Abram van Wijk als je wilt,
mag je wel nieuwe raadsels en anecdotes
.insturen, nu heb je nog meer tijd het op te
schrijven, nu het nog vacantie is; en dan
doe ik ze bij den voorraad, dien ik nog heb
liggen.
Marie Tuurenhout ja dat weet ik wel, dat
je al eens eene anecdote instuurde, maar
zooals die was opgeschreven, was die niet
geschikt. Deze zal ik eens plaatsen bij gei
tegenheid.
Dirkje Hopman dat trof slpcht, dat net
alles klaar stond, om met elkaar naar Kat->
wijk te gaan, toen er onverwachts zooveel
familie overkwam. Die/ familie zou raar op-<
gekeken hebben, als ze gekomen waren,
nadat jullie al waart vertrokken.
Drietal Koevoet heel gezellig hoor zooals
jullie dat beschreef, dat met elkaar je moe
der helpen en al zingende de snijbooneni
molen draaien, dat deed mij denken aan
mijne kinderjaren in mijn ouderlijk huis,
dan deden wij dat ook. Zijn jullie al bramen
gaan zoeken?
Johannes en Kees van der Burg je behooert
allebei nog eenige jaren tot de kleineren.
Schrijft maar om beurten en onderteekent
dan allebeli, dat mag best bij de gewone
raadsels.
Louise en Beppie Planje hoe grappig dat
spelletje va^i schortje binden. Dat was een
mooie prijs die Louise kreeg voor het zweirn
men en heel nuttig ook.
Cootje Poldervaart heerlijk hè die boofa
tocht over de Kager- en Brasemermcer. Ik
Ihoorde in lang niets van je vriendin Toos,
en ik heb haar boek om haar adres gevraagd
Ik heb nog dat plaatje van haar, waar haar
vader op staat en dat moet ik haar toch
over de post terugzenden.
Jan Evers ja ik kom heel enkel wel eens
In Rijswijk met de tram, die op het Plein
