PAPIEREN ROZEN
No. 20620
LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 4.Juni
Derde Blad Anno 1927
Buitenl. Weekoverzicht
UIT RUSLAND.
RADIO-PROGRAMMA
FEUILLETON.
Sovjet-Rusland in moeilijkheden
Ook Engeland heeft tegen
slag Mussolini weer op het
oorlogspad Onzekerheid op
den Balkan
Nu de breuk tusschen Engeland en êov-
5et-Rusland een fadt accompli is geworden
ondervindt Moskou in menig opzicht reeds
dem terugslag daarvan. Tal van adressen
zijn bekend geworden van sovjet-agenten
en in eenige landen is men bij dezen al
eens een kijkje gaan nemen. Tot zelfs in
Zuid-Amerika toe. Voeg daarbij, dat
Tajitsjerin in Parijs totaal niets heeft kun
nen bereiken, dat integendeel de sympto
men van herleving der entente cordiale
tussohen beide Kanaallanden toenemen,
dat Duitschland niet denkt aan een partij
kiezen ten gunste van het Oosten Mos
kou tracht den tegenslag te verbergen
door het opzetten van een grooten mond
we trekken er ons niets van aan, het kan
ons niets versohelen, Engeland heeft zeif
de schade van zijn doordrijven etc. Maar
uit het ferit, dat juist nu hals over kop
een binnenlandsche leening is uitgeschre
ven wat wel zal neerkomen op een ge
dwongen leening blijkt reeds, in welke
financieele moeilijkheden de Russen ver-
keeren, die zij geheel zelf zullen hebben
op te lossen.
Gezien, hoe zij eensdeels het kapitaal in
Rusland hebben vernietigd, anderdeels dat
hebben besteed voor hun ondergrondsche
actie in het buitenland, kan hun dat op
den duur wel tens te zwaar vallen
Typisch is ongetwijfeld, dat de eerste
maal de beste, dat het Engelsche kiezers
volk zijn stem doet hooren sinds de breuk,
deze een nederlaag voor de regeering heeft
opgeleverd. Het is een liberale overwin
ning geworden, die de Engelsche liberalen
moed geeft ten aanzien van de eerstkomen
de verkiezingen. In hoeverre deze ver
wachtingen zullen woiden bewaarheid 1
Ook Engeland heeft een paar tegenval
lers. In de eerste plaats zijn er weer moei
lijkheden met Egypte, waar de nationalis
ten een actie waren begonnen om de leger
macht vrij te maken van allen Engelschen
invloed. John Buil zal dat niet dulden en
heeft daaraan geeD twijfel doen. overblij
ven. In een vriendelijk gestelde nota heeft
Albion niettemin de puntjes op de i go-
zet en bovendien de nota kracht bijgezet
door het zenden van een drietal oorlogs
schepen. Het laat zich aanzien, dat de
Egyptische regeering alles in het werk zai
6tellen, om tot een minnelijke schikking
te komen, al kan zij niet rekenen op een
parlementaire meerderheid, tengevolge
waarvan, de afloop nog in 't duister ligt
Op succes bij parlementsontbinding heeft
de regeering bovendien niet te hopen.
De Engelsone eischen spruiten geheel
voort uit veiligheidsredenen. Engeland
moet zich in Egypte safe weten met het
oog op zijn verbindingen die voor het land
werkelijk een levensbelang zijn. Een onbe
trouwbaar Egypte zou het Engelsche we
reldrijk op zijn grondvesten kunnen doen
schokken. Daarom zal het zijn eischen in
geen enkel opzich matigen of doen wijzi
gen. Dat kunnen de Egypteharen zich voor
gezegd houden.
Verder dit in de tweede plaats
heeft Engeland tegenslag in de Chinee-
sche affaire. Het heette toch, dat de bolsje
wisten da^t op het punt van verplettering
stonden; Borodin was reeds gevlucht
Op dit dit keerpunt is echter een keer
punt gevolgd, zooals tot dusver steeds in
den Chineeschen burgerkrijg plaats vond.
Telkens, wanneer een der leidende vech
tersbazen hopeloos verloren scheen, keerde
de kans door verraad, omkooperij etc. 't Is
nu niet anders gegaan. Tsjang-tso lin
scheen overwinnaar op Hankau door ver
raad is hij in Honau beslissend verslagen,
zoodat hij volledig op den terugtocht w.
Borodin is reeds weer te Hankau terug
De nederlaag is zelfs van dien aard, dax
Engeland en Japan militaire versterkingen
zenden naar Peking en Tientsin, terwijl
Amerika zijn ambassade uit Peking dichter
naar de kust .wil brengen. In hoeverre dit
noodig zal blijken, is nog de vraag, doch
dat er rekening meo wordt gehouden, is
teekenend I
De rol van Tejang-kai sjek bij dit alles
is zeer onzeker. Het klinkt niet zoo
vreemd, dat hij met Hankau het op een
accoordje heeft gegooid.
Met dit al kaD men zeggen, dat in China
de strijd van allen tegen allen nog onver
minderd van hevigheid voortduurt, de vre-
dospropaganda-wolk, die over den aardbol
gaat, ten spijt.
In strijd met deze laatste is ook de joDg-
ste groots rede van Mussolini, die natuur
lijk een verheerlijking was van het fascis
me, den dwangtegenhanger van het bolsje
wisme, doch daarnevens zeer oorlogszuch
tig klonk. Italië moet een bevolking krijgen
van 60 millioen om zijn eischen te kunnen
doorzetten, met behulp van een tot in de
perfectie uitgerust leger en een dito
vloot... Heerlijk vooruitzicht. De eenige
troost is, dat die bevolkingsvermeerdering
niet is een kwestie van korten termijn!
Maaraan den anderen kant blijft waar,
dat een volk, en vooral een zoo heet-
bloedig volk als het Italdaansche, niet on
gestraft „oorlog-sfahig" kan worden ge
maakt. Die oorlogshit si ng kan gevaarlijk
worden.
Was het toeval of wat anders dat ook
de Hongaarsche premier, graaf Bethlen,
ongeveer tezelfder tijd een rede hield, die
eveneens allesbehalve ,,mak" klonk On-
wrllekeurig denkt men aan de toenadering
tusschen Italië en Hongarije. In de Kleine
Entente zal men ongetwijfeld de ooren wel
hebben gespitst. Trouwens, de Italiaansch-
Zuid-SLavische verhouding gaat tengevolge
van aJlerlei kleinigheden opnieuw bergaf
waarts, hun oogsprong. dat spreekt vanzelf
vindend in Albanië Het blijft gisten daar
in Europa's Zuid-Oosten. En dit te meer,
waar ook verder op den Balkan weer in
wendige moeilijkheden zijn gerezen, die
nog moeilijk zijn te bekijken in helder
licht. In Roemenië schijnt tusschen den zie.
ken koning Ferdinand en den premier
Averescu het niet meer te boterende
koning voelt voor een concentratie-kabinet.
En in Griekenland is de strijd tusschen re
publikeinen en monarchisten weer ont
brand, al zijn 500 monarchistische officie
ren, destijds op non-activiteit gesteld, in
functie hersteld als teeken van verzoening.
Zelfs zou Venizelos ip. de actieve politiek
willen terugkeeren: tot bescherming der
republiek. In dit troebele water pogen
daarnevens de communisten zich te roeren
met Saloniki als basis.
't Is dus onzekerheid en nog eens onze
kerheid in Europa's broeinest: oude en
nieuwe Balkan
(Nadruk verboden).
DE SOVJET-REGEERING EN ENGELAND.
De huiszoeking in het gebouw van Arcos
te Londen en de afbreking van de diploma
tieke betrekkingen met Rusland hebben de
uitwerking gehad van een plotseling ont
plofte bom. West-Europa was reeds zoo ge
wend aan het feit, dat de bolsjewistische
..diplomalen" stelselmatig alle verdich
tingen overtreden, dat de talrijke amblena-
Ten van de „handelsdelegaties", de „parti
culiere handelsorganisaties en hoe dit
instellingen verder mogen heelen, commu
nistische propaganda voeren, dat zij spion-
nage-diensten verrichten, dat zij al het
mogelijke doen om de onrust in het land,
waar zij gastvrijheid genieten, en vooral
in de koloniën van dat land (voorzoover het
land koloniën heeft) aan te wakkeren, om
er stakinge'n te organiseeren, om de mili
taire en industrieele macht van het land
zooveel mogelijk te fnuiken, West-Europa
is zoo aan al deze „eigenaardigheden" van
de sovjet-diplomatie gewend geraakt, dat
het dit alles als iets onvermijdelijks be
schouwde.
En bovendien, wat was de aanleiding
tot de afbreking van de diplomatieke be
trekkingen? Wat werd gevonden tijdens de
huiszoeking bij Arcos? Streng gesproken,
heeft de Engelsche politie daar niets gevon
den, waarvan het bestaan niet eerder zou
bekend zijn geweest. Het gezochte stuk is,
zooals bekend, niet gevonden Dat beteekent
geenszins, dat het er ook niet is geweest.
Integendeel, alles wijst er op. dat de inlich
tingen van de Engelsche politie juist waren
en dat 't gestolen document zich inderdaad
in het gebouw van de Arcos heeft bevon
den, maar het is even waarschijnlijk, dat
de bo.lsjewiki het stuk bijtijds in veiligheid
hebben gebracht. Want alles wijst er op,
dat de bolsjewiki hebben geweten, dat een
huiszoeking in hel gebouw van de Arcos
mogelijk en zelfs waarschijnlijk was en zij
hebben de noodige maatregelen getroffen,
dat de politie geen belangrijke documenten
zou vinden.
De Engelsche regeering heeft nu bewij
zen in handen, dat de sovjet-regeering do
communistische beweging in Engeland en
de andere landen financieel steunt, dat de
communistische beweging overal van uit
Moskou geleid wordt, dat de communistische
leiders door de sovjcl-regeering betaald
worden enz maar dat wist iedereen al
lang. Trouwens, dat vertellen de commu
nisten zelf bij hun veelvuldige onderlinge
ruzies. Wie de verwijten, die de communis
ten dan elkaar doen en met bewijzen sta
ven, maar heeft gevolgd (en het is toch niet
aan te nemen, dat de Engelsche politie en
recherche deze ruzies niet gevolgd heeft),
weet, dat de geheele communistische ybe-
weging alleen maar bestaat dank zip den
geldelijken steun van de sovjets, dat zonder
de gelden, die de sovjet-autoriteiten den
hongerlijdenden Russisehen boeren en ar
beiders afperst, de communistische bewe
ging en de communistische blaadjes geen
dag hadden kunnen bestaan. Daarvoor was
de huiszoeking niet noodig. Het is dus
duidelijk, dat de Engelsche regeering een
voudig naar een aanleiding heeft gezocht,
waardoor de breuk voor het volk acceptabel
zou worden. De regeering liep reeds lang
met het plan rond, de bolsjewistische spion
nen en onruststokers over de grens te zet
ten, een einde te maken aan het broeinest
van anli-Britschc propaganda, dat boven
dien nog de voordeelen van exterritoriali
teit genoot. De militante conservatieven
hitsten de regeering op, drongen aan op
daden, eischten een cordate politiek. In
dien de bolsjewiki niet de bolsjewiki, maar
normale menschen waren, dan hadden zij
de breuk nog kunnen vermijden. Zij wisten
wat hen boven het hoofd hing. en zij wisten
ook. dat door een matiging, door het tijdelijk
staken van de propaganda of althans van
de ergste excessen daarvan, zij de breuk
wel konden vermijden, dat zij de positie
van dc industrieelen. die met Rusland goede
zaken hoopten te doen, die aan de leveran
ties „aan die wilden" veel konden verdie
nen, zouden versterken. De bolsjewiki zijn
nu echter eenmaal geen normale menschen,
maar bolsjewiki. Zij gingen dus voort met
hun „apenkunstjes" (een uitdrukking van
MacDonald). En het onvermijdelijke is ge
beurd.
De diplomaten, zij die door de ervaring
hebben geleerd, van welk belang het on
derhouden van min of meer normale be
trekkingen met de groote mogendheden
voor de Sovjet-Unie is, hebben steeds te
Moskou aangedrongen op matiging, op het
tijdelijk staken van de propaganda; zij
smeekten de sovjet-regeering den Engel
schen leeuw niet te veel te tergen. Kres-
tinsky, de sovjet-vertegenwoordiger te Ber
lijn, heeft dringende telegrammen naar
Moskou gezonden, waarin hij op het ge
vaarlijke van de gevolgde politiek wees en
om matiging smeekte. In denzelfcien, geest
adviseerden ook andere diplomaten. Alles
was echter vergeefs.
De oorzaak daarvan is begrijpelijk. De
bolsjewiki vormen geen normale nationale
regeering, zij hebben op het oog niet zuo
zeer de belangen van Rusland, als de be
langen van het phantoom van de wereld
revolutie. De werkelijke leiders van do
Russische politiek zitten niet in de offi-
cieele regeering van de Unie, maar in het
bestuur van de communistische partij. Het
is bijv. typisch voor de Russische locstan
den, dat het werkelijke hoofd van Rusiand,
de onbeperkte dictator, die een veel groo-
tere macht dan Muusolini bezit, de Geor
giër Stalin, officieel niet eens lid van ao
regeering is. Dat weet iedereen in het
buitenland en diemand verbaast er zich
over. De sovjet-regeering bestaat uit '.ede-
poppen, die achter de schermen in bewe
ging worden gebracht. Hetzelfde geldt
voor de sovjet gezanten enz. L'e feitelijke
leiders van de buitenlandsehe politiek zijn
niet zij, maar de „ondergiichikte ambte
naren" die de communistische partij ver
tegenwoordigen.
Elk sovjet-gezantschap, elke handelsver
tegenwoordiging heeft een of meer dezer
avonturiers, voor het grootste gedeelte
menschen met een zeer verdacht verleden.
Deze lieden behandelen de cfficieele diplo
maten als quantités ncgligeables, zij be
schikken over het gebouw van het gezait
schap of van de handelsvertegenwoordiging
als over hun particuliere woning en gebrui
ken de brandkasten en kluizen van de ge
zantschappen 'voor het bewaren van op
ruiende literatuur, van wapenen, dynamiet
en andere dergelijke diplomatieke stuk
ken." De gezanten s*aan volkomen mach
teloos tegenover deze sinjeurs. Een enkele
diplomaat, die bijzonder belangrijke rela
ties in de communistische partij heeft, kan
nu en dan de terugroeping van deze liee-
ren verkrijgen; zoo bijv. is dit een paar
keer den kort geleden overleden Krasin
gelukt. Maar de meesten hunner, al di«
Krestinsky's, Rosengolz's enz. zijn volko
men machteloos en schikken zich met
woede en wrok in hun lot. Zij weten, dat
die ,,oogen van Moskou", die gewoonlijk
in een ver afgelegen gedeelte van het ge
bouw zetelen, dingen uitvoeren, welke
vroeger of later tot diplomatieke verwik
kelingen kunnen leiden, maar zij zijn
machteloos tegen al die machinaties, die
in de meeste gevallen zinloos zijn cn niets
anders dan moeilijkheden voor de sovjets
kunnen meebrengen.
Engeland kan nu niet meer bij dezen
eersten stap blijven stilstaan. De afbre
king van diplomatieke relaties beteekent
gewoonlijk het begin van een oorlog. Te
Moskou vreest men vooi mogelijkheid
van een militaire actie en er worden in
derhaast maatregelen getroffen om niet ge.
heel onvoorbereid te zijn. De Russische
Oost-Zeevloot is naar haar steunpunt te
ruggeroepen en de Engelsche schepen, di©
nu ..toevallig" een reis naar dc Oostzee
hebben ondernomen., zullen op Kroonstad
forten vinden, die klaar zijn een even-
tueelen aanval van de Engelschen af te
weren. Wij gelooven echter in de moge
lijkheid van een spoedigen oorlog tusschen
Rusland en Engeland niet. Engeland zal
geen oorlog tegen Rusland voerenhet
kan dit trouwens ook niet doen. Wat <ie
Engelsche regeering wel kan en zal doen,
dat is de omsingelingspolitiek, die reeds
maanden geleden begonnen is, met meer
kracht door te voeren. De Sovjet-Unie zal
nu overal den grimmigen buldog op haar
weg vinden; overal zal de houding van de
naburen vijandig worden. Vroeger hadden
de bolsjewiki zich niet veel van deze iso
latie, van deze algemeen© vijandschap aan
getrokken. Nu ia de toestand echter ge
heel anders. Naast deze omsingelings-po-
litiek zal de Engelsohe regeering een zeer
actieve politiek in het binnenland van
Rusland gaan voeren. Het zal alle oppo
sitiepartijen steunen, het zal alle moge
lijkheden van opstanden steunen, het zal
aan hen, die een gewapenden opstand in
Rusland willen uitlokken, de middelen
voor deze onderneming verschaffen.
De politieke gevolgen van de breuk zul
len dus zeer groot zijn. Niet minder be
langrijk zullen de economische gevolgen
zijn. De sovjet-regecring beweert nu bij
hoog en laag, dat Engeland meer belang
bij het onderhouden van handelsrelaties
met Rusland heeft dan ue sovjet-regeering.
Dat is een van de vele bolsjewistische leu
gens. De economische ineenstorting in
Rusland zal door deze breuk nog grooter
worden, de crisis zal nog gevaarlijker vor
men aannemen.
De leiders van de bolsjewiki zijn zich
volkomen bewust van den ernst van den
toestand, al bewereD zij, dat zij niets
vreezen. Dergelijke snoeverijen moeten
echter niet au serieux genomen worden.
Om den toestand te redden, zoeken de
bolsjewiki nu een mogendheid, die de
plaats van Engeland zou willen innemen.
De sovjet-regeering strekt naar alle kan
ten haar voelhorens uit, Zij is bereid zeer
ver gaande economische concessies te doen
om zulk een plaatsvervanger te vinden.
Zal dit echter gelukken 1 Wij betwijfe
len het.
Dr. BORIS RAPTSCHINSKY.
VOOR ZONDAG. 5 JUNI.
Hilversum, 1050 M. - 8.30-9.30: Mor
genwijding. Caecilia-kwartet. de dames M.
HillerHöline en I. Nesvadba, sopraan, d?
dames C. Poederbach en J. Bartelsman, all;
do heeren G. Visser, tenor; W. v Tuldor.
bas, o. 1. V. mej. A. van Booyen. 1. Gebet,
Handel 2. Hymne, Gluck; 3. Wann leb
cinmal soil scheiden. Bach; 4. Jesu me.ne
Freude, Bach; 5. Bede door den heer P. de
Waart, red. van „De Tijd", lid v. d. Klare
Waarheid, over: Pinkstergedachten. 6. Ave
verum Corpus, Mozart. 7. Morgengebet,
Mendelssohn Bartholdy. 8, Wer bis an des
Er.de beharri, Mendelssohn Bartholdv.
fac regem, Ilauptmann 9.20 v.m. Dienst
in de Geref. Kerk te Apeldoorn. Voorgan
ger: Ds J. R. Goris. 1. Orgelspel. Organist
G J. Bruins. 2. Zang Ps. 118 12 en 14 3.
Votum en Zegenbede. 4. Voorlezing van do
Wet 5. Lezen- Handelingen 2 1—13. 6.
Tekst: Hand. 2 1—4. 7. Zingen Psalm
119 3 8. Gebed. 9. Inleiding. 10. Zingen
Ps 87 1,3.-1 en 5. 11. Treek. 12. „Onzo
Vader". 13. Zingen: Ps. 105 2. 14. Zéfcen,
11.15: Eerste uitzending van de Neder-
landsche Omroep-Vereeniging. Mevr. Lies-
belh PoolmanMeissner en de heeren W.
de Jong (cello) en J. R. Gravelotte, piano
11.15: Openingsrede door den \oorzit-
ter der Nederlandsche Omroepveree-
niging oud-Minister dr. F. E. Posthuma
1.002.30; Kamermuziekmiddag door
het Haydn-Kwarlet. P. Kramer. Ie viool.
A. de Groot, 2de viool,- H. v. d. Bosch, alt
viool, H. J. Lysen, cello. Allen,leden van
het Concertgeboiiw-quarlet, Tusschen de
nummers treden de leden van het kwartet
solistisch op 2.30: Middagconcert lr«
„Arlis", Amsterdam. Het muziekkorps van
het 5e Reg. Inf. te Amersfoort. Dirigent: J.
W. v. d. Glas 6.45: V. P. R. 0.-uilzer>
ding in het Gebouw van den N. P. B. te
Hilversum. Margot Spoel, zangeres, F.
Kloek, orgel, V. P. R. O.-koor, o. 1. v. F.
Kloek. 1. Praeludium et Fuga in C, Bach
(uit 16 kl. Prael. et Fugen); 2. Votum. 3.
Komt zielen, deze dag, Bach (solozang). 4.
Voorlezing: 1 Cor. 2 411. 5. Gebed. 6.
Evang. Gez 272: 1 en 2 (koor). 7. Preek.
Ie ged. 8. Evang. Gez. 265 1 (koor). 9.
Preek, 2e gcd. 10. Improvisatie, Kloek (or
gel). 11. De wereld zingt Gods lof, Franck
(solozang). 12. Het licht des geestes. Kloek
(Vrouwenkoor en orgel). 13. Slotvotum. 14.
Sluiting. De preek wordt gehouden door Ds.
F W. J. v. d. Poel, over: Wij hebben niet
ontvangen den geest der wereld, maar den
geest die uit God is (1 Cor. 2 12, le ged.)
8 00: Persber. en sportuitslagen 8 10:
Symphonie-Concert door het A. N. R. O.-
symphonie-orkest, o. 1. v. Willem v. War-
melo, met medew. van Bussumsch A ca-
pella-koor, dir. A. G. v, d. Voort.
Daventry, 1600 M.: 3.50: Concert. Wire
less mannenkoor en Railway clearing House
mannenkoor. Symphonie-orkest. „The lovo
feast of the Apostles", Wagner. Een bijbel-
sche scène voor koor en orkest 4.35:
Vertellingen uit het Oude Testament 4.40
(Vervolg) Concert 5.20British Memorial
Service, uitgezonden van de Cenotaph.
Speeches en zang door het Westminster
Abbey-koor 5.405.55: Lezing: Crui
sing among the cannibals 6.508 05:
Kerkdienst 8.20: Schotsche psalmen in
dichtmaat, Koorzang 9.15: Liefdadig
heids-oproep 9.20: Weerber, nieuws
9.35: Concert, Albert Sandlpr-orkest en O.
Kavann, contra-alt, tot 10.50.
Parijs, Radio-Paris, 1750 M. 1220
1 05; Gewijde muziek. Gem. koor. Gods
dienstige causerie 1.052.20: Orkest-
concert 5.055.55: Concert. Homonyme
Jazz 8.5011.00: Dansmuziek door het
orkest Mario Cazes.
Langenberg, 469 M. 7.509.20: Pink
sterconcert. Orkest en koor 9 2010 20:
Kath. morgenwijding 1.202.20: Pink-
sterconcerl. Orkest en koor 5 506 50:
Concert, Meldericher Soloquartet 8.20:
„Troubadour", opera in 4 aclen, Verdi.
Daarna dansmuz. tot 12 20
Königswusterhausen, 1250 M. en Berlijn,
484 en 566 M. 6.508.20: Morgencon-
cert 9.20: Morgenconcert 11.501.10:
Orkestconcert 5.206.50: Orkestconcert
7.50: „Hanneles Himmelfahrt", opera
De Roman van een Ciicusmeisje.
Uit het Engelsch van RYBY M. AYRES.
Vertaald door J. van der Sluys.
(Nadruk Verboden).
34)
Roris nam den wenk dankbaar aan. Hij
inviteerde dienzelfden avond nog enkele
clubvrienden. Drie namen de uitnoodiging
aan en hoewel het weer nog niet bijzonder
opklaarde, steeg Roric's stemming bij de
minuut.
De drie vrienden kwamen Woensdags met
elkaar aan. Er was juist een hevige bui ge
vallen. waardoor de wagen vol modder en
glibberig waren toen Roric hen met zijn
auto-tje van het station haalde.
Met een beetje goeden wil kunnen
jelui er alle drie wel in. zei hij opgewekt.
Het is bovendien maar een klein eindje.
Toen ze op „Four Winds" aankwam-n
waren ze zoo uitgelaten als schooljongens,
die met vacantie 'thuis kwamen Blunt was
in zijn schik; hij hield'van vroolijk gezel
schap en sinds den dood van de jonge vrouw
des huizes, waren gasten en vooral vroo-
lijke een zelfzaamheid geweest.
Halsham was een van de drie gasten.
Ondanks zijn eigenaardige opvattingen van
geldzaken was hij wel een aardige kame
raad, die met allerlei grappen en rake op
merkingen de vroolijkheid in een gezel
schap kon gaande houden. Hij was nooit
tevoren op het landgoed geweest en het over
trof zijn stoutste verwachtingen.
Drommels Briton, dat is niet mis! Geen
wonder, dat alle moeders mdt dochters je
naloopen!
De onschuldige opmerking trof Roric on
aangenaam. Plotseling moest hij weer aan
Lilian denken. Hij was eigenlijk verbaasd,
dat hij zich sinds zijn aankomst op hel bui
ten in zijn gedachten zoo weinig met haar
had beziggehouden. Maar zij behoorde voor
hem tot het begrip „Londen" en de voor
stelling van haar persoon verbond zich voor
hem met dure Westendwinkels en mon
daine restaurants. In het kader van het
leven op zijn landgoed paste zij niet.
Een van de anderen mengde zich ook in
het gesprek Zeg Roric. dal is ook wat,
wat fk gisteren op de club over je hoorde
beweren: iemand beweerde notabene. dat
je.... getrouwd bentl De verteller leunde
achterover in zijn stoel en schudde van het
lachen. Maar Roric lachte niet mee. Hij
hield zich overigens goed en vroeg kalm:
Wie was die gek, die dal vertglde?
Maar Banshell liet zich niet vangen
Ik heb plechtig beloofd zijn naam niet te
noemen. Roric dronk zijn glas wijn leeg en
Halsham. die naast hem zat. zag dat zijn
hand beefde Hij sprong opeens op en hief
zijn glas omhoog in het roode schemerlicht.
Op de gezondheid van de toekomstige
mrs. Briton, wie het ook mag zijn, zei hij
vroolijk.
Dal ze gelukkig mag worden, hè Roric?
Maar de jonge Briton antwoordde niet
Hij dacht opeens weer aan Rosalie, zooais
ze hem vol teederheid aangekeken had. dien
ochtend na hun trouwen
Den volgenden morgen regende het niet;
de geweren werden voor den dag gehaald en
's middags was er een groote opruiming ge
houden onder de konijnenbevolking van de
streek. Maar de echte afleiding schonk de
jacht hem toch niet. De gebeurtenissen van
de laatste weken wilden maar niet uit zijn
hoofd verdwijnen. Het leek wel een steeds-
doordraaiende film, die hij niet bij machte
was stop te zetten.
Aan den maaltijd na de jacht zei hij plot
seling midden in een prachtig verhaal van
Ilalsham: Zeg eens. is iemand van jullie
bij de begrafenis van Barlett Juerne ge
weest? Er volgde een pijnlijke stille. De
vraag viel ook wel wal plotseling midden in
de feestvreugde.
Ik ben' er geweest, zei Banshell.
Reusachtige vertooning. Moeten een enorm
fortuin aan bloemen besleed hebben. Maar
hij scheen overigens kip noch kraai op de
wereld te hebben. Allemaal lui als wij wa
ren er bij, die er in werkelijkheid nu niet
zoo erg om treurden.
Banshell had een luchtige manier van
praten, maar onder zijn keurige kleeding
was een verrassend week hart verborgen.
Op zijn altijd-vroolijk gezicht kwam even
een eïnsliger trek, maar opeens viel hij
uit: Erg gezellig. Roric, om hierover te
beginnen. Ga maar verder met je verhaal,
Halshamr
De lunch eindigde in uitbundige vroolijk
heid en het viertal zou juist weer de bos-
schen intrekken, toen het diepe zware ge
luid van een autohoorn klonk en een prach
tige. slanke wagen de inrijpoort kwam in-
zwenken Banshall. die al op de stoep
stond, rende het huis weer binnen.
Visite, Roric, zei hij uit zijn humeur.
Wie zouden hel zijn?
De jonge Briton liep vlug de hall door en
keek de oprijlaan af. Ik weet het niet
Opeens brak hij af: door de ruit van dsn
wagen, die stopte, had hij een damesgezicht
gezien.
Het zijn miss Fane en haar moeder,
zei hij kalm.
Hij wierp zijn pet in de hall en ging de
stoep af. Een palfrenier in livrei was van
den wagen gesprongen en opende het por
tier, maar geen van de beide dames maak
ten aanstalten om uit te stappen. Mrs. Fane
boog met uitgestoken hand naar voren, toen
Roric bij de auto kwam.
Dag Roric, ben je niet vreeselijk ver
rast? Wij moesten hier voorbij en ik heb er
op aangedrongen om even te laten stoppan
om je goeden dag te zeggen. Neen..v. we
zullen niet binnenkomen. We moeten vóór
den avond in Chislehurst zijn. Lilian had
behoefte om er eens uil te zijn en de dokier
vond landelijke rust het beste voor haar.
Roric keek langs mrs Fane naar Lilian;
haar mooi gezicht bleef onder den afhan
genden rand van een grooten hoed wat in
de schaduw, maar hij kon toch duidelijk
zien, dat ze bleek was en haar oogen ver
drietig stonden.
Maar natuurlijk moet u toch even bin
nenkomen. Even een kopje thee of iets
anders drinken. U verlangde immers altijd
zoo om „Four Winds" te zien.
Op Rodericks roepen kwamen de drie
vrienden, die zich achteraf hadden gehou
den, te voorschijn. De dames lieten zich
overhalen om binnen te komen.
Mr9. Fane ging met Halsham het huis
binnenLilian met Roric.
Ze legde haar keurig-gehsndschoend
handje op zijn hand en fluisterde Roric.
ik moet je alleen spreken, al is het maar
één minuut Kan dat?....
Hij hoorde, dat ze gejaagd ademhaalde. De
geur van de bloemen, die ze droeg, was weer
zwaar en zwoel. Haar mooie, fluweelen
oogen zochten de zijne en zonder het eigen
lijk te willen beantwoordde hij den druk
van haar vingers.
We kunnen wel even de schilderijen
gaan zien. Ze zijn wel tamelijk vervelend,
maar.Ze lachte zacht. We hoeven er
niet naar le kijken, fluisterde ze.
Het viel Roric niet moeilijk een téle-^-tête
met Lilian te hebben. Mrs. Fane had een
aangeboren talent voor deze zaken; ze ar
rangeerde de heele comedie met buiten
gewone tact. Vóórdat het goed en wel tot
hem doorgedrongen was. bevond Roric zich
met Lilian alleen in ds donkere schilderijen
galerij.
Hij draaide het licht aan en liet de be-
kleede deur geluidloos dichtvallen.
Ze viel met de deur in huis: Ben je
niet blij om me te zien, Roric?
Er lag iets smeekends in haar slem. Ro
derick voelde het bloed naar hel hoofd stij
gen. Hij stamelde wat.dat het zoo gauw
was.... dat de arme Querne.... en zoo
meer. Maar hij verbaasde zich over zichzelf,
dat hij haar, na haar ondubbelzinnige inlei
ding van het gesprek niet terstond in zijn
armen nam. Hij kon er zich geen reken
schap van geven wal hem eigenlijk weer
hield.
Ik moet je wal vertellen, Roric.
Ja?
Hij keek zonder hartstocht of verlangen
naar haar, al was hij zich er van bewust
hoe buitengewoon mooi en gracieus ze was.
Maar haar schoonheid scheen hem onont-
roerd te laten. Toen ze haar handschoenen
had uitgetrokken, ontdekte hij dal zij den
diamanten ring, dien zij van den Ameri
kaan had gekregen, niet meer droeg.
(Wordt vervolgd).
