Over de serie-wedstrijden van Fluks treft
men hieronder het een en ander aan. We
willen hier nog vermelden een mededee-
ling die door een misverstand achterwege
bleef dat dè prijs voor het fraaiste spel,
werd aangeboden door de fa. van Rossum
du Chattel, Haarlemmerstraat, alhier.
SERIEWEDSTRIJDEN FLUKS.
In het kleine Leidsche korfbal-wereldje
Is in de laatste jaren veel veranderd. Mogen
we de oifderen uit de beweging gelooven,
dan zijn die veranderingen niet steeds ver
beteringen gebleken. Echter zijn de Leid
sche clubs toch in enkele opzichten zich
zelf gelijk gebleven, o.m. in het organisee-
ren van seriewedstrijden. Fluks heeft het
gister op duidelijke wijze getoond door een
voortreffelijke en goed-werkende^ regeling
van haar seriewedstrijden.
Doch niet alleen uit organisatorisch,
maar ook uit sportief oogpunt hebben deze
wedstrijden in ruime mate reden tot tevre
denheid geschonken. Zooals gisteren Fluks
en Vitesse hebben gespeeld tegen D. E. V.,
zooals Fluks en Vitesse hebben gekampt
in den goeden zin des woords tegen el
kaar, zooals tenslotte al was het in spel-
kwaliteit wat minder D. E. V. en H. K. V.
hun programma hebben afgewerkt, het was
beter dan we ooit hadden durven ver
wachten.
Er was een prijs uitgeloofd voor het fraai
ste spel. Fluks had een zeer gelukkige
keuze gedaan door de jury, die de prestaties
der twaalftallen moest beoordeelen, te doen
bestaan uit mevr. SchmidtHinzler en de
heeren Francois en Burggraaf, een drietal
bij uitstek tot oordeelen bevoegd. Dat deze
jury haar vleiend oordeel ten gunste van
Vitesse uitsprak, U zult gelooven dat het
voor Uw verslaggever om velerlei redenen
een voldoening is geweest. Een voldoening
omdat een onpartijdige jury, die te kiezen
had tusschen ploegen uit Amsterdam, Den
Haag en Leiden, een der Leidsche twaalf
tallen de voorkeur gaf. een voldoening tè-
meer omdat het eervolle oordeel der jury
voor Vitesse was een waardeerende erken
ning van Vitesse's eigen, eigenaardig spel,
waarmede de oude Leidsche club, vroeger
meer dan thans, naam heeft gemaakt.
Vitesse zette den den dag goed in door
een kleine maar nuttige overwinning op een
oogenschijnlijk zeer zwakke H. K. V.-com-
binatie. In den volgenden wedstrijd tegen
D. E. V., heeft Yitesse gespeeld als een
we kunnen het niet korter zeggen
kampioens-twaalftal. Vitesse speelde in een
stijl beter dan wij dit seizoen van haar zan
gen. Kaiser maakte een doelpunt, fraaier
dan eenig ander, dit jaar aan den Zoeterw.
Singel gemaakt. Bezuyen en de jeugdige ter
Poorten waren een en al bedrijvigheid, Uit-
tenbroek en Van Dissel vormden een kra
nig middenvak. Van Dissel speelde op een
wijze, die'deed hopen dat Vitesse van hem
nog veel plezier gaat beleven. Als we daar
naast van Vitesse's dames-zestal de dames
Schijfsma en Vermast vermelden, dan is
het omdat zij tusschen hun verdienstelijke
medespeelsters in het bijzonder de aan
dacht trokken.
Fluks speelde tegen D. V. haar besten
wedstrijd. Bemmel, spelend met Ressenaar,
was uiterst actief en zeer gevaarlijk, maar
ook in het midden Ragut-Meylink en
in de verdediging Buys-Louwrier
toonde Fluks een zeer goed aanpassings
vermogen aan de weinig-gunstige terrein-
toestand. Tegen H. K. V. beging Fluks de
fout van haar tegenpartij te onderschatten.
Toen ging de lijn en de combinatie uit het
Fluks-twaalftal en dat was vermoedelijk de
reden waarom Fluks tegen Vitesse haar
opstelling wijzigde. Met Bemmel-Rcssenaar
in den aanval had Fluks naar onze mee
ning den laatsten wedstrijd gewonnen.
Nu „hing" Fluks in haar laatste oostelling,
bij den stand 22.
D. E. V. heeft nog steeds een goed twaalf
tal met Noorwegen als uitblinker. Geef deze
stevige Amsterdamsche combinatie eenige
betere speelsters, en zij zal op een van de
eerste drie plaatsen der ranglijst eindigen.
H. K. V. had door omstandigheden ge
dwongen haar reserves gestuurd. Die
reserves hebben zich er goed doorheen ge
slagen. In den aanval toonde Scholte. een
«Pe er uit H. S. V. II, meer dan gewone
snelheid te bezitten. In de verdediging liep
een speler uit H. K. V. n. we hoorden hem
Fransje noemen, en dat Fransje heeft aan
geroutineerde spelers als v. Bemmel en
Bezuyen geen streep toegegeven. Fransje
verdient een eervolle vermelding. In het
middenvak verleende Schilthuizen Sr. veel
en nuttige steun.
In de 2e afdeeling eischte Fluks 2 voor
zich den prijs op en verder toonden de Ve
teranen dat zij wél hun snelheid, maar niet
hun ambitie voor hun sport kwijt waren.
De Juniores-wedstrijd gaf aardig spel, en
in geen enkelen wedstrijd zal met meer toe
wijding zijn gespeeld dan door deze Leid
sche toekomst.
Toen om halfvijf de prijsuitreiking was
afgeloopen, hadden wij een geslaagden dag
achter den rug.
ROEIEN.
DE BOAT-RACE IN ENGELAND.
Cambridge slaat Oxford.
(Van een bijzonderen medewerker).
Londen, Zaterdag.
Heel Engelamd overeind: Boat-Race Dayl
Vanaf Premier Baldwin tot aan de eerste
de beste „buttons", die mijn hotel-lift be
dient, heeft men heden slechts een topic:
Oxford versus Cambridge. Daar zal op de
Thames van Putney n«aar Mortlake een
geweldige strijd worden uitgevochten
Of eigenlijk ook niet. De critici hebben
het voorspeld: Oxford is slappe wasch
voor Cambridge. Oxford wordt door Cam
bridge eenvoudig uitgewrongen. Men ver
wacht geen strijd, slechts een processie
van twee ploegeneerst Cambridge, dan
een heele tijd niets, dan de Persboot de
Umpire's boot, dan Oxford. De Dark Blues
zijn niet in tel. Hebben daarvoor te wei
nig gedurende de traming gepresteerd cu
daarenboven nog veel te veel pech gehad.
Ik sta nu op de voorplecht van de
„Queen Elisabeth", een der volgbooten.
Zoo zijn er nog drie: de „Kingwood", de
Royalty" en de „Viscount." De dingen
liggen op volle stoom. Wij wachten gedul
dig. Het is tegen halftwee. Om klokke
een-dertig zal het startsein gegeven wor
den. Langs de oevers van de Thames staan
thans duizenden en nog eens duizenden
menschen Dit is nu immers een van dio
weinige sport-cv ene mouten in het Veree-
ndgd Koninkrijk waar men geen tien Shil
ling behoeft te betalen voor een ticket
dat als voor de Cup-Final drie maan
den vooruit dient te worden gereserveerd.
Hier doet een omgekeerde sinaasappelkist
dienst als onoverdekte tribune, en als
men nog niet zien kan, welnu, menig han
dig ondernemen verkoopt tegen een appel
en een eri oude leger-periscopen. En ala
men zegt: ga maar op 't dak zitten, dan
is hier gevolg gegeven aan dien raad. De
huizen bezwijken schier onder den last
van in elkaar getimmerde tribunes waar
op honderden reikhalzend hun nekken rek
ken naar de dingen die komen gaan.
Op Putney Bridge, waar vandaan straks
de starter het sein van vertrek zal geven,
is alle verkeer stop gezet. Wel mogen cr
wandelaars komen, maar die mogen niet
stilstaan. Men loopt dus maar heen en
weer om al wandelend mischien nog wat
op te pikken van de roeiers. Dan barst
ineens een donderend gejuich losOxford I
Thans de challengers. Immers de vorige
vier jaren ging Cambridge in deze groot
ste aller roei-races aan de spits. Acht
kranige kerels rie ik, turend door mijn
kijker, verschijnen uit het bootenhuis. Ze
dragen donkerblauwe dassen om him nek
en blijken den toss gewonnen te hebben.
Zonder zweem van twijfel kiezen ze di
rect de Surrey-side. Veel voordeel zal het
hen echter niet bremgen want het is bij
kans windstil.
Hun ranke vaartuig brengen ze zelf naar
het water, stappen er in, paddien lang9
me heen. Hun gelaat teekemt ontzettende
wilskracht. Het is geen pretje in een race
als deze te starten ala algemeen gedood
verfde verliezers. Cambridge komt even
later met hun boot aandragen en roeien
ook langzaam langs onze volgboot naar
de startplaats. Negen snuiten met een
veelbeteekende „smi'e Zij weten zich
haast zekere winnaars, hebben in ieder
geval de geheele publieke opinie achter
zich, een ongekende moreele ruggesteun.
De neuzen der booten worden gericht.
Het is dood-doodstil. Dan klinkt het, klaar
en duidelijk ,,Are you ready I Go I" En!
heel die schare van zooveel duizenden en
tienduizenden gilt en galmt deze namen
over het water: Oxford! Cambridge I
Krampachtig trekken vlak voor me in de
Thames twee kranige achten met 38 sla
gen per minuut. Schitterend is dat schouw
spel! Zooiets zal ik nooit vergeten!
De donkerblauwe spanen en de licht
blauwe spanen plassen regelmatig in het
water, spieren spannen zich. De snuiten
der kerels teekenen uiterste inspanning.
En het is nog o zoo ver. Dat is geen baantje
van het Noordzee-kanaal, dit zijn zeven,
kilometers van heel, heel zwaren strijd.
Na een paar honderd Meter, bij Duke's
head, heeft Cambridge reeds een voor
sprong van een halve lengte. En de me
nigte brult al: „there they go!" Alsof het
pleit reeds beslecht was. Maar Oxford
was niet het Oxford dat zich liet
inmaken als de expert# den volke hadden
voorspeld. Mogelijk wa6 hun roeien min
der mooi, minder elegant, dan dat van de
Light Blues, maar er zal veel meer kracht
achter en veel meer energieen bij Bever-
Brook waren beide booten weer ge
lijk En bij Fulham's voetbalveld had Ox
ford een voorsprong van een kwart leng
te. Wel konden ze dien voorsprong niet
behouden en was Oxford bij de Mille Post
weer precies even ver als hun collega's,
doch geenszin 6 deden de gedoodverfde ver
liezers onder voor de gedoodverfde win
naars. Het leek er niet naar. Dit was
waarlijk een echte race.
En hoe verder we het traject achter de
ploegen af-stoom den, hoe dikker werd de
crowd. Men schatte het aantal kijkers op
300.0C0 en het waren er zeker niet minder.
Men moet een dergelijke massa gezien
hebben om het te gelooven. En alles be
kende grif kleur: donker-blauw of licht
blauw. Strikken en poppen en vlaggetjes
deden 't hem Al moet worden toegegeven
dat Cambridge heel wat meer aanhangers
had dan Oxford.
Met 33 slagen per minuut passeerde
Oxford Harrods, een kwart lengte voor
Cambridge. Zou het dan tooh... 1 Men kon
het haast gaan gelooven. Immers onder
Hammersmit Bridge schoot Oxford meer
dan een halve lengte eerder door dan dc
Licht Blauwen. En bij de Lead Mills was
er al wat Kcht tusschen de booten. Maar
toen begon een geheel ander verhaal. Toen
kwam pure mensehen-kracht te staan te
genover maohvrfcc- kracht Menschen-kracht
had Oxford. Maar Cambridge was niets
anders dan een mechanisch zuiver wer
kende roed-machine. Wij, die er zoo vlak
achter stoomden, konden dat beter zien
dam wie dan ook. Dat op en neeT gaan van
riemen en ruggen m ongekende regelmaat
was een waarlijk ongemeen schouwspel.
En juist die regelmaat telde, deed de ba
lans aan deze zijde overslaan.
Ik weet het welbij Doves was Oxford
nog steeds gelijk met Cambridge. Bij The
Mali ook. Bij Chiswich Eyot was er geen
verspil tusschen de bootneuzen. Bij Chis-
wick Steps was Oxford nog steeds precies
even ver als hun rivals Bij Three Mills
wist geen sterveling te zeggeD wie er eigen
lijk voor was Maar al bleef Oxford nu
ook nog zoo kranig aan Cambridge han
gen, men kon aan het versohi-1 in stijl zien.
dat tenslotte Cambridge onvermijdelijk
zou gaan zegevieren Aldus geschiedde.
Bij Devonshire Meadows ging de Cam
bridge-machine vooruit. Duizenden en nog
eens duizende kelen deden hooren en zien
vergaan. Nog trilt allee m me na als ik
denk aan die Finish, na zulk een schitte
rende „struggle." Brown, de stuurmau
van de Cambridge-acht, dreef Oxford heel
handig naar het midden van de river waar
de heeren in troebel water kwamen. Do
afstand bedToeg onder Barnes Bridge drie
kwart lengte. Toch aJtnd nog een schijn
tje na 6 kilometer roeien, nietwaar t Maar
steeds grooter werd de tuesohenTuimte en
die laatste paar honderd Meter roeide
Oxford een verloren race. Nog deden ze
een laatste poging om het verschil te ver
effenen in 'a luid toegejuichte eindspurt»
